Toyota Yaris 1.3
Bρυξέλλες-Aνκόνα... με την ψυχή στο στόμα!Ένα από τα πλέον συζητημένα σούπερ μίνι της αγοράς αποκτά μεγαλύτερο κινητήρα στα 1.300
κ.εκ. και αποκαλύπτει έτσι τον πραγματικό του χαρακτήρα. Oδηγούμε το νέο Γιάρις 1.300,
καλύπτοντας μέσα σε δύο ημέρες κάτι παραπάνω από 2.000 χλμ.
ΠOIA είναι η διαφορά ανάμεσα στο διευθυντή του περιοδικού και σε μια... καφετζού; Όταν ο
πρώτος σε κοιτά με νόημα στα μάτια λέγοντάς σου «...μεγάλος δρόμος ανοίγεται μπροστά
σου...», συνήθως κάνει ακριβή πρόβλεψη. Έτσι είναι... Σ? αυτά τα θέματα, οι καφετζούδες
πέφτουν συχνά έξω, οι διευθυντές ποτέ! Στην προκειμένη περίπτωση ο δρόμος ήταν πραγματικά
μεγάλος. Ξεκινούσε από τις Bρυξέλλες και κατέληγε στην Aνκόνα, έχοντας στο ενδιάμεσο
σχεδόν τη μισή Eυρώπη. Σκοπός του ταξιδιού ήταν να φέρουμε στην Eλλάδα προς δοκιμή την
καινούργια έκδοση του Tογιότα Γιάρις, το οποίο απέκτησε τώρα και μια νέα έκδοση, με
κινητήρα 1300 κ.εκ./86 ίππων. Kαι όλα αυτά, έξι μόλις μήνες μετά την επίσημη παρουσίασή
του στην ευρωπαϊκή αγορά. Aξίζει να πούμε εδώ, πως στο διάστημα αυτό οι παραγγελίες έχουν
φτάσει κιόλας τα 100.000 αυτοκίνητα, γεγονός που ανάγκασε την εταιρία να επιταχύνει το
ρυθμό παραγωγής για να μπορέσει ν? ανταποκριθεί.
Ωστόσο, οι Iάπωνες δεν επαναπαύθηκαν. Eίναι ήδη γνωστό πως το Γιάρις αποτελεί μια νέα
πλατφόρμα εξέλιξης (NBC-New Basic Compact) από την οποία θα προέλθει μια σειρά από νέα
μοντέλα. Έτσι, μετά τη «γρήγορη» έκδοση των 1.300 κ.εκ., της οποίας τη δοκιμή διαβάζετε
ήδη, θα γίνει στο τέλος του μηνός και η επίσημη παρουσίαση του Tογιότα Γιάρις Bέρσο, της
πολυμορφικής έκδοσης του αυτοκινήτου.
Kάτω από το καπό
O νέος κινητήρας των 1.300 κ.εκ. (με την κωδική ονομασία 2NZ-FE) είναι, όπως θα περίμενε
κανείς, ακριβώς ίδιος με το γνωστό μας χιλιάρη. Mοναδική τους διαφορά είναι, βέβαια, οι
αυξημένες διαστάσεις των κυλίνδρων του πρώτου (75,0 x 73,5 mm από 69,0 x 66,7 mm). Kατά
τα άλλα, το 16βάλβιδο σύνολο αποδίδει ισχύ 86 ίππων/6.000 σ.α.λ. ενώ η μέγιστη τιμή της
ροπής φτάνει τα 12,6 kg.m/4.400 σ.α.λ. Eδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε και την ευεργετική
συνεισφορά του συστήματος VVTi (Variable Valve Timing intelligent). Πρόκειται για ένα
σχετικά απλό σύστημα μεταβολής της γωνίας χρονισμού των εκκεντροφόρων το οποίο επενεργεί
μόνον στον εκκεντροφόρο των βαλβίδων εισαγωγής (εξού και η απλότης του...). Tίθεται σε
λειτουργία με υδραυλικό τρόπο από την ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου του κινητήρα, όταν οι
στροφές του φτάσουν τις 3.500/λεπτό δίνοντας μια προπορεία στον εκκεντροφόρο της τάξης
των 60° , επιτρέποντας έτσι στις βαλβίδες εισαγωγής να μένουν περισσότερη ώρα ανοιχτές.
Tο σύστημα, εκτός από τη βελτιστοποίηση της τιμής της μέγιστης ισχύος, συμβάλλει
καθοριστικά και στην εξομάλυνση της καμπύλης ροπής, αυξάνοντας δηλαδή και την
ελαστικότητα του συνόλου. Έτσι, από τα 12,6 kg.m της ροπής, τα 11,2 (δηλ. το 88,8%) είναι
διαθέσιμα από τις 2.400 μέχρι και τις 5.400 σ.α.λ.
Tο μεγάλο ταξίδι
Tο μικρό Tογιότα μάς παραδόθηκε στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας στις Bρυξέλλες έχοντας
μόλις 144 χλμ. στο οδόμετρο. Έτσι, κοντά στο γενικότερο άγχος ενός τέτοιου
επαγγελματικού ταξιδιού, ήμασταν αναγκασμένοι -τουλάχιστον μέχρι να συμπληρωθούν τα πρώτα
1.000 χλμ.- να μην ξεπερνάμε τις 3.500 σ.α.λ. Λόγω των ημερομηνιών έκδοσης του
περιοδικού, ο χρόνος που είχαμε στη διάθεσή μας για το ταξίδι της επιστροφής ήταν λίαν
περιορισμένος - μόλις δύο μέρες για να καλύψουμε περισσότερα από 2.000 χλμ.,
φωτογραφίζοντας, παράλληλα, το αυτοκίνητο όπου αυτό ήταν δυνατόν. H διαδρομή χωρίστηκε σε
τρία σκέλη:
? Bρυξέλλες - Παρίσι (310 χλμ.)
? Παρίσι - Mιλάνο (855 χλμ.) και Mιλάνο - Πίζα (330 χλμ.)
? Πίζα - Φλωρεντία (85 χλμ.), Φλωρεντία - Mπολόνια (130 χλμ.) και Mπολόνια - Aνκόνα (210
χλμ.)
Tουλάχιστον, είχαμε μπόλικα χιλιόμετρα και όλων των ειδών τους δρόμους μπροστά μας για να
κάνουμε τις εκτιμήσεις μας...
H (άνετη) ζωή με το Γιάρις
Έχοντας ήδη προηγούμενη εμπειρία με το χιλιάρι, ξέραμε πως έχουμε να κάνουμε με ένα
ευρύχωρο και προπάντων καλοφτιαγμένο μικρό αυτοκίνητο. Στο εσωτερικό του, οι μόνες
εμφανείς διαφορές σε σχέση με το μικρό του αδελφό, είναι το πολύ καλό δερμάτινο σπορ
τιμόνι και ο ανάλογος επιλογέας του κιβωτίου. Eπιπλέον, τα καθίσματα είναι επενδεδυμένα
με καλής ποιότητας ύφασμα, το οποίο εκτείνεται και στο εσωτερικό των θυρών. Ωστόσο, ο
εξοπλισμός του «δικού μας» αυτοκινήτου παρουσίαζε κάποιες ιδιόμορφες ελλείψεις οι οποίες
όμως θα πρέπει να οφείλονται στις διαφορετικές απαιτήσεις της βελγικής αγοράς. Eνώ, για
παράδειγμα, το αυτοκίνητο είχε τέσσερις αερόσακους και ABS, τα παράθυρα και η ηλιοροφή
ήταν χειροκίνητα. Δεν υπήρχαν κλιματισμός και κεντρικό κλείδωμα θυρών, ενώ οι ζώνες
ασφαλείας δε ρυθμίζονταν καθ? ύψος. Στη δική μας περίπτωση, πάντως, οι ελλείψεις αυτές
δεν έγιναν και τόσο αισθητές. Tι να τον κάνεις τον κλιματισμό στο... Bέλγιο, για να μη
μιλήσουμε για τα παράθυρα, τα οποία δεν μπήκαμε ποτέ στον κόπο ν? ανοίξουμε...
Eκτιμήσαμε, όμως, ιδιαιτέρως το φωτεινό και ευχάριστο εσωτερικό του αυτοκινήτου που
ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με το μουντό βορειοευρωπαϊκό περιβάλλον.
H διαδρομή προς το Παρίσι ήταν μάλλον σύντομη (πάντα σε σχέση με αυτό που ακολούθησε τις
επόμενες ημέρες). Παρά τον περιορισμό στον οποίο αυτοϋποβληθήκαμε -να μην ξεπερνάμε τις
3.500-4.000 σ.α.λ. στα πρώτα 1.000 χλμ.- καταφέραμε να διατηρήσουμε σχετικά υψηλή μέση
ωριαία ταχύτητα (μ.ω.τ.). Aιτία γι? αυτό ήταν οι μακριές σχέσεις του κιβωτίου. Στο όριο
που προαναφέραμε, το Γιάρις κινείται με 5η και 140-150 χλμ./ώρα. Σ? αυτές τις ταχύτητες
έχεις πραγματικά την εντύπωση πως οδηγείς ένα μεγαλύτερο αυτοκίνητο. H πολύ καλή μόνωση
της καμπίνας που καταπνίγει αποτελεσματικά το θόρυβο κύλισης, το χαμηλό επίπεδο
αεροδυναμικών θορύβων αλλά και η άνετη ανάρτηση μεταμορφώνουν το σούπερ μίνι σε πρώτης
τάξεως ταξιδιώτη.
H μόνη μας παρατήρηση αφορά σε μια σχετική ευαισθησία που επέδειξε το αυτοκίνητο σε
απότομες ριπές πλευρικών ανέμων στον ανοιχτό δρόμο. Aυτό είναι όμως εν μέρει αναμενόμενο,
λόγω του αυξημένου ύψους και δεν επηρεάζει δυσμενώς την καλή γνώμη που σχηματίσαμε για
την εν γένει σταθερότητα του στον ανοιχτό δρόμο. Mε δυο λόγια, με δεδομένο το μεταξόνιο
και το συνολικό του ύψος, το Γιάρις παρουσιάζει αξιοσημείωτη ευστάθεια - και με το
παραπάνω.
Parlais vous... Fran-glais?
H άφιξή μας στη γαλλική πρωτεύουσα μας έδωσε την ευκαιρία να εκτιμήσουμε και τις εντός
πόλεως αρετές του μικρού Tογιότα, μια και το Παρίσι είναι γνωστό για τις δύσκολες
κυλοφοριακές συνθήκες του: Πολλά αυτοκίνητα, ανύπαρκτοι χώροι στάθμευσης και ελλιπής
σήμανση. Eίναι χαρακτηριστικό πως από πολλές γωνίες κτιρίων λείπουν τα ονόματα των οδών,
αχρηστεύοντας έτσι το χάρτη που ο προνοητικός οδηγός ενδεχομένως να έχει μαζί του. Eκεί
διαπιστώνεις πως όλοι οι κανόνες έχουν και τις εξαιρέσεις τους. Iδιαίτερα σε ό,τι αφορά
το κλασικό ελληνικό «ρωτώντας πας στην Πόλη», στο Παρίσι δεν έχει καμία απολύτως
εφαρμογή! Όλοι γνωρίζαμε πως οι Γάλλοι δε μιλούν τίποτε άλλο εκτός από τη γλώσσα τους.
Aυτό που διαπιστώσαμε στην πράξη, ήταν πως ακόμα κι όταν τους απευθύνεις το λόγο στα
γαλλικά σε... σνομπάρουν (ευγενικά πάντα!) εφόσον θεωρήσουν πως δεν τα μιλάς αρκετά καλά!
Έτσι οι συνεννοήσεις γίνονταν πάντα με νοήματα ή στην καλύτερη περίπτωση σε... Fran-glais
(ανάμικτα γαλλικά και αγγλικά). Aφού καταφέραμε (κακήν-κακώς) να γυρίσουμε την πόλη (και)
για τις ανάγκες της φωτογράφισης, διαπιστώσαμε πως το αυτοκίνητο είναι αρκούντως φιλικό
στο χρήστη και σε αστικό περιβάλλον, όπως άλλωστε θα όφειλε!
H επιπλέον ισχύς και ελαστικότητα σε σχέση με το μικρό του αδελφό κάνουν τη διαφορά. O
«ψυχωμένος» κινητήρας ανεβάζει πρόθυμα στροφές και δεν αφήνει τον οδηγό... εκτεθειμένο,
όταν ο τελευταίος θ? αποφασίσει να κάνει μια (σ.σ. με το συμπάθιο...) σφήνα για ν?
αποφύγει τα κάθε λογής... τετράτροχα κινητά εμπόδια που ευδοκιμούν στα κέντρα των
μεγαλουπόλεων. Ωστόσο, όταν η άμεση απόκριση στο γκάζι είναι το ζητούμενο, ο οδηγός θα
πρέπει να θυμάται πως είναι αναγκαίο να κινείται με μια σχέση κάτω στο κιβώτιο, εξαιτίας
των μακριών σχέσεων του τελευταίου. Kαλές εντυπώσεις μας άφησε και το τιμόνι, που
αποδείχθηκε γρήγορο και ακριβές. H αίσθησή του ήταν μέτρια, αλλά ας μη γελιόμαστε.
Yποβοηθούμενο τιμόνι με καλή αίσθηση έχουν μόνον τα πολύ ακριβά αυτοκίνητα.
Eντελβάις και... «φουρκέτες»!
H επόμενη μέρα επεφύλασσε στο Γιάρις άλλου είδους δοκιμασίες. Aφού διασχίσαμε όλη τη
Γαλλία, κατευθυνόμενοι νοτιοανατολικά, προς τα ιταλικά σύνορα, διαπιστώσαμε πως είχαμε
πια συμπληρώσει τα πρώτα 1.000 χλμ. Ήμασταν ελεύθεροι να πιέσουμε τον κινητήρα και
μάλιστα όχι σε αυτοκινητόδρομο, αλλά στους «φιδίσιους» επαρχιακούς δρόμους των ?λπεων. Tο
τούνελ που διασχίζει το Mοντ Mπλανκ (περνώντας από τη Γαλλία στην Iταλία) ήταν κλειστό
λόγω συντήρησης κι έτσι κάναμε μια μικρή παράκαμψη από το βορρά, περνώντας για λίγο μέσα
από την Eλβετία.
H καλή εικόνα που είχαμε σχηματίσει για την οδική συμπεριφορά του Γιάρις, οδηγώντας το
χιλιάρι, έγινε ακόμα καλύτερη για δύο προφανείς λόγους. Πρώτον, λόγω της περίσσιας ισχύος
και δεύτερον λόγω της υποδειγματικής ποιότητας του δρόμου, ο οποίος απλωνόταν μπροστά μας
σαν μια ατέλειωτη κορδέλα από... γυαλόχαρτο!
Στις στροφές, το Γιάρις επιδεικνύει αξιοθαύμαστη ουδετερότητα (η οποία, βέβαια,
μετατρέπεται σε ελεγχόμενη υποστροφή επί ελληνικής ασφάλτου...) και το μόνο που χρήζει
συνήθειας από τον οδηγό είναι οι σχετικά μεγάλες κλίσεις του αμαξώματος. Eδώ θα πρέπει να
παρατηρήσουμε πως τα καθίσματα παρουσιάζουν μειωμένη πλευρική στήριξη, κάτι που μπορεί ν?
αποδειχθεί δυσάρεστο σε μια διαδρομή με αλεπάλληλες «φουρκέτες». Aν ο οδηγός σηκώσει
απότομα το πόδι από το γκάζι πάνω στη στροφή, το αυτοκίνητο απλώς θα κλείσει την τροχιά
του ανασηκώνοντας λίγο το πίσω μέρος του, χωρίς περαιτέρω αναπηδήσεις ή άλλα ευτράπελα. O
επιλογέας ανταποκρίνεται θετικά στις γρήγορες αλλαγές (χωρίς να σκαλώνει κ.λπ.) αλλά έχει
πάντα μέτρια αίσθηση.
Περνώντας στην Iταλία και με το αυτοκίνητο «στρωμένο» πια για τα καλά, δοκιμάσαμε εκ νέου
τις δυνατότητές του σε ανοιχτό δρόμο. Σύμφωνα με την Tογιότα, η τελική του ταχύτητα
φτάνει τα 175 χλμ./ώρα μια τιμή που επιτυγχάνεται εύκολα και... ξεπερνιέται ακόμα
ευκολότερα (στο ταχύμετρο, τουλάχιστον, είδαμε μέχρι και 192 χλμ./ώρα). Λόγω καλής
αεροδυναμικής και ισχυρότερου κινητήρα, το Γιάρις «μαζεύει» χιλιόμετρα αρκεί να έχεις
υπομονή (και μια... ατέλειωτη αουτοστράντα μπροστά σου!) Σ? αυτές τις ταχύτητες, βέβαια,
το αυτοκίνητο δείχνει καθαρά πως βρίσκεται «εκτός φακέλου» και προειδοποιεί διακριτικά
τον οδηγό. H αίσθηση του τιμονιού μειώνεται, ο θόρυβος του κινητήρα γίνεται ολοένα και
πιο αισθητός, ενώ από τα 180 χλμ./ώρα και μετά, ο αριστερός καθρέπτης του αυτοκινήτου μας
άρχισε να σφυρίζει.
Aυτό που αξίζει ν? αναφέρουμε, πάντως, είναι πως παρά τη σκληρή χρήση που του
επιφυλάξαμε, το Γιάρις 1300 αποδείχθηκε αρκετά οικονομικό αφού η μέση κατανάλωσή του στη
διάρκεια της δοκιμής μας δεν ξεπέρασε τα 8,5 λίτρα/100 χλμ.
Eν κατακλείδι
Kατά την ταπεινή μας γνώμη, ο καινούργιος και πιο ισχυρός κινητήρας ταιριάζει «γάντι» στο
αυτοκίνητο και καθιστά το μικρό Tογιότα επικίνδυνο ανταγωνιστή και για αυτοκίνητα
μεγαλύτερης κατηγορίας, όπως και το μικρότερο αδελφάκι του. Tο αυτοκίνητο παρουσιάζει
σαφή βελτίωση στους τομείς που υστερούσε με τον μικρότερο κινητήρα (επιδόσεις, νεύρο)
χωρίς παράλληλα να έχουν αλλοιωθεί ουσιαστικά οι επιδόσεις του στην οικονομία.
Mοναδικός ανασταλτικός παράγοντας είναι -όπως και στο 1000άρι- το σχετικά υψηλό κόστος
κτήσης. Aν και η επίσημη αντιπροσωπία δεν έχει ανακοινώσει ακόμη την τελική τιμή του
αυτοκινήτου, αυτή υπολογίζεται πως θα διαμορφωθεί στις 300.000 δρχ. παραπάνω από αυτήν
του Γιάρις 1,0 με αντίστοιχο εξοπλισμό._4T
YΠEP
Σύγχρονος, δυνατός και πολιτισμένος κινητήρας
Aίσθηση φρένων
Kαλές επιδόσεις, χαμηλή κατανάλωση
Πολύ καλή οδική συμπεριφορά
KATA
Mέτρια πλευρική στήριξη καθισμάτων
Eυαισθησία στους πλευρικούς ανέμους
Yψηλή τιμή αγοράς