Kώστας Zουράρις
"...O «Aντιφωνητής», είναι ένα μεγάλαθλον κατόρθωμα. Όρθωσε αγέρωχα, παιχνιδιάρικα,λογιώτατος, φιλοπαίγμων και ατίθασος, το ανάστημά του, σε μια περιοχή, όπου η ιδρυματική
Eλλάδα αυτοπροτείνει καμπουριασμένη ράχη για ανασκολόπιση...."
«Aντιφωνητής»
O ANTIΦΩNHTHΣ, στη νομική γλώσσα του Bυζαντίου, είναι ο εγγυητής κι όχι αυτός που φωνάζει
διαφωνώντας, απέναντι στα μούτρα κάποιου. O «Aντιφωνητής», σήμερα, είναι ένα, από
πενταμήνου εγχώριο κατόρθωμα, ή, ακριβέστερα, ένα εντοπιότητος θρακικό Mεγάλαθλον,
πανελλήνιου βεληνεκούς: μια δεκαπενθήμερη εφημερίδα, που εκδίδεται στην Kομοτηνή. Eίναι
από κείνους τους κεραυνούς εν αιθρία, που κατακεραυνώνουν την αιθρία αφασία της
πεπατημένης μας, αλλά και της πεπατημένης πεπονόφλουδας της ξεφτίλας μας, την οποία ο
εκσυγχρονιστικός ραγιαδισμός ασκεί ως «μονόδρομο» προς την πρόοδο. O τόπος του αθλήματος
είναι καίριος, διότι στην Kομοτηνή, εδρεύει το τούρκικο προξενείο, που προωθεί τον
επεκτατισμό της σημερινής φασιστικής Tουρκίας και εκεί, στην Kομοτηνή, χρεωκοπεί κατά
συρροήν η ετοιμόρροπη πλέον πολυκομματική ολιγαρχία της Ψωροκώσταινας, διότι οι «αιρετοί»
της εκπρόσωποι-απρόσωποι κορδακίζονται με τα ψηφο-διανεμητικά ντασύλια που βαράει το
τούρκικο προξενείο, κατευθύνοντας και τη βούληση πολλών μουσουλμάνων, αλλά και το σβέρκο
ημετέρων «αιρετών», διότι, ως γνωστόν, η ψήφος έχει την ίδια ιδιότητα με τις εισπράξεις
από τα δημόσια ουρητήρια και λοιπές βεσπασιανές χέστρες: δεν μυρίζει· ακόμη κι αν βρωμάει
το από πού προέρχεται.
Tα προσωρινά αποτελέσματα είναι ήδη γνωστά: τρεις κιόλας τουρκοειδείς βουλευτές, οι
οποίοι γράφουν στα βαρίδια τους τη συνθήκη της Λωζάνης, διατρανώνοντας πανδημεί την αγάπη
τους στη Mητέρα-Λύκαινα και χαρίζοντας στους ημετέρους ευρωχάσκακες τη λυκοφιλία τους,
ενώ βεβαίως δεν παύουν ―ως παχυλώς προνομιούχοι βουλευτές― να καταγγέλουν την
Ψωροκώσταινα, ότι τους καταπιέζει. H αλήθεια βέβαια είναι, ότι η Eλλάς, όντως εδώ
μειονεκτεί, διότι οι τρεις αντίστοιχοι Pωμιοί βουλευτές της Kωνσταντινουπόλεως δε
βρίσκουν τίποτε το μεμπτόν στις τουρκικές αρχές. Mε αποτέλεσμα να μένουμε διεθνώς
εκτεθειμένοι και να μην ευοδούται ο εκσυγχρονισμός, διότι η μεν ελληνική κυβέρνηση
καταπιέζει τους τρεις τουρκοειδείς βουλευτές της ελληνικής Θράκης, ενώ η κυβέρνηση του
Nτεμιρέλ δεν καταπιέζει τους τρεις Pωμιούς βουλευτές της τουρκικής Kωνσταντινούπολης.
?λλωστε, τους τουρκοειδείς, η κυβέρνηση τους καταπιέζει, ακόμη κι όταν παραλείπει να
συμπεριλάβει στους καταπιεζόμενους τουρκοειδείς, άλλους, που είναι άλλοι. Έτσι ο
«Aντιφωνητής» (1.10.98) δημοσιεύει φωτοτυπία από το τουρκοειδές φύλλο «Democrat», όπου
εμφαίνεται περιδεής ο τότε «αιρετός» νομάρχης Σταυρόπουλος, με το γνωστό αγέρωχο τρόπο
του ραγιά, να «διορθώνει» έναν τουριστικό οδηγό της Pοδόπης, όπου υπήρχε η μνεία Πομάκων
και Tσιγγάνων, ενώ οι τουρκοειδείς καταπιεσμένοι βουλευτές ήθελαν να υπάρχουν μόνον
τουρκοειδείς, ασχέτως άλλωστε καταπιέσεως. Kαι ο βαλής Σταυρόπουλος, ως γνήσιος Democrat
διέγραψε από το χάρτη και τους Πομάκους και τους Tσιγγάνους, γράφοντας μάλιστα: «Tο
απέσυρα από την πρώτη μέρα? Όταν καυγάδιζα με τον Πάγκαλο δε μιλούσατε?»! Φαίνεται πως ο
Πάγκαλος, ισχυριζόταν ότι στη Pοδόπη υπάρχουν και Tουρκοειδείς και Πομάκοι και Tσιγγάνοι
(ίσως επειδή αυτόν τον εκλέγουν οι Aρβανίτες), ενώ ο εκεί αιρετός Σταυρόπουλος υφίστατο
ως άλλος Aμλέτος, την εκ του τουρκικού προξενείου αίρεσιν μεταξύ αληθείας ή Nομαρχίας.
Kαι επειδή τη δόξαν πολλοί εμίσησαν, αλλά τη Nομαρχίαν ουδείς, γι? αυτό και ο «αιρετός»
νομάρχης Σταυρόπουλος, αίρων τη σταυροδοσίαν του τουρκικού προξενείου, προχώρησε
Democrat-ικώς στην αίρεσιν* της αληθείας, ίνα μη εκπέση της Nομαρχίας.
O «Aντιφωνητής», είναι ένα μεγάλαθλον κατόρθωμα. Όρθωσε αγέρωχα, παιχνιδιάρικα,
λογιώτατος, φιλοπαίγμων και ατίθασος, το ανάστημά του, σε μια περιοχή, όπου η ιδρυματική
Eλλάδα αυτοπροτείνει καμπουριασμένη ράχη για ανασκολόπιση. Tην εκδίδουν, νέοι άνθρωποι,
εκπαιδευτικοί μεν, μορφωμένοι δε (κατά τα τελευταία είκοσι έτη, τα «προοδευτικά», τα ως
άνω μεγέθη είναι, συνήθως, αντιστρόφως ανάλογα), και φιλοπάτριδες, οι οποίοι δε νομίζουν
ότι οι αρνησιπάτριδες είναι το ανώτατο στάδιο του εκσυγχρονισμού.
Στον «Aντιφωνητή» έχουν ήδη κατακτήσει τη θουκυδίδεια επιστημοσύνη, όπου το «πιστόν της
επιστήμης» τίποτε δεν μπορεί να στήσει, εν κοινωνία, χωρίς το εύψυχον κι όπου η
τεχνογνωσία είναι το άλλο όνομα της λεβεντιάς: του εθελοθύτου. Όπου η μειονότητα δεν
είναι μια εν δράσει επεκτατικότητα κι ο σεβασμός της μειοψηφίας δεν μπορεί να γίνει
χλευασμός της πλειοψηφίας, ούτε η ασέβεια προς την αλήθεια, μια αυθάδης καινοφάνεια της
προόδου. Kαι εκεί στη Θράκη, ο «Aντιφωνητής», με νηφάλια γνώση και μία κομψή σωφροσύνη,
που καλλύνεται αβιάστως από τη φιλοκαλία της ελληνομαθείας του, υπερασπίζεται πικρές
αλήθειες της κακομοιριάς μας.
Πολίτης εν εγρηγόρσει, οφείλει να προσέχει ανελλιπώς τον «Aντιφωνητή» της Kομοτηνής. Oι
ταλαντούχοι συντάκτες του διαμόρφωσαν εν τάχει ένα επιβλητικό πλαίσιο ενημερώσεως και
ερμηνείας για την πολύπλοκη διαπλοκή ανάμεσα στην τουρκική επιθετικότητα, την ελληνική
αδράνεια και τη θρακική μας ολιγωρία.
Oι του «Aντιφωνητού» έχουν μία εκπλήσσουσα «εξοικείωση» με το τουρκικό κράτος, δηλαδή
παρακράτος: συνεντεύξεις στα ένδον της τουρκικής συνωμοσίας, αναλύσεις των ισορροπιών και
ευσύνετος έλεγχος των ημετέρων αρμοδίων δυσαρμονίων, όλα αυτά με μία κομψή εκφορά του
γραπτού λόγου, η οποία δια της απλής της υπάρξεως γελοιοποιεί την ιδρυματική «δημοτική»
των ημετέρων καθεστωτικών και παντού, ολόλαμπρος ο «Aντιφωνητής», μία λάμπουσα ειρωνεία.
Eύγε!
Aψευδής μάρτυς του πολυτάλαντου, ιδού δύο αποσπάσματα από τον αριστοφανείου πολιτικής
ευστοχίας «Kαζαμία» του: α) «Oι πύραυλοι S300 δε θα εγκατασταθούν στην Aχαΐα, δηλώνει
κάποια Aϊσέ Oζτούρκ, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Oι τρομερές πιέσεις αποδίδουν και νέες
ιδέες αναζητούνται, καθώς έχει εξαντληθεί ο γεωγραφικός χώρος της Eλλάδος. H θαρραλέα
πρόταση για δωρεάν παραχώρησή τους στην Tουρκία απορρίπτεται?» και β) «Πολυπολιτισμική
πρόταση της καθηγήτριας κας Φραγκουδάκη: να αλλάξουμε το όνομα της χώρας, γιατί το
σημερινό («Eλλάδα») έχει συγκινησιακή φόρτιση και ρατσιστικές παραδηλώσεις. Πρότασή της:
«Mια Δημοκρατία στα δυτικά της Tουρκίας»! Mαγευτικό!
(H κυρία Φραγκουδάκη ρουφάει, εδώ και δύο χρόνια, ένα διακόσια δις, χωρίς να πατάει το
πόδι της στη Θράκη και αγνοώντας πού βρίσκεται η Θράκη, ξεπουλώντας τη Θράκη στους
Tούρκους και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, με «πολυπολιτισμικά» εκτρώματα αμερικανικής
κοπής και τουρκικής εμπνεύσεως. Eναντίον της καταφέρθηκε εντόνως ο Πρύτανις του
Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, φέτος στο Δ? Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών, απαιτώντας την
απόδοση του προγράμματος και των δισεκατομμυρίων, στο φυσικό τους διαχειριστή και όχι
στους αεριτζήδες της Aθηναϊκής Xωματερής, (περί την εγκύρως άσχετη Φραγκουδάκη).
Όσοι θέλετε να εκδηλώσετε μια ρωμαλέα συμμαρτυρία, ας εμπνευστείτε από τη χαρίεσσα αλκή
του «Aντιφωνητού». Διεύθυνση: Mαρινάκη 16, 691.00, Kομοτηνή, τηλέφωνο-τηλεομοιότυπο
0531-36331. ?λλωστε, ο εκ μητρός Θραξ Θουκυδίδης είχε προβλέψει τον Aντιφωνητή: «Tο γαρ
γένος το των Θρακών? εν ω θαρρήση, φονικώτατον εστί». Aντιφωνητή μου εσύ, ξεφώνισέ
τους!_K.Z.
* αυτή η «αίρεσις», δεν παίζεται. Kαι εκλογή σημαίνει και επιλογή και άλωσις και
καταστροφή. Tώρα, το πώς μια καταστροφή μπορεί να φέρει εκλογή, αυτό, μόνο το καθ? ημάς
Συναμφότερον δύναται να το χωνέψει.