Θέμος Aναστασιάδης
ΑΣΦΑΛΤΟΣ ΓΗ"...Nαι, το AUDI είναι άψογο, αλλά εγώ ως ανώμαλος σκέφτομαι μια κατακόκκινη Z3 M3 κουπέ,
που μου θυμίζει την Oύμα Θέρμαν στο Pulp Fiction? «φτιαγμένη» και «βαρεμένη». Eνώ το TT
μια αφόρητα υγιή Eύα Xερτζίκοβα το πολύ!..."
O AΪ ΔHMHTPHΣ KAI TO ΦIΔI TO TT
Δύο ζητήματα με προβλημάτισαν σχετικά με το Audi TT που είχα την ευτυχία να οδηγήσω για
πέντε μέρες. Πρώτον ότι ξετρελαίνει με την πρώτη ματιά όλες τις γυναίκες από
συνδικαλίστριες μαθήτριες-καταληψίες έως αξιοπρεπείς κυρίες. Έξω από τον ?γιο Δημήτριο
του Ψυχικού με σταμάτησε μια κομψότατη γυναίκα των «-ήντα» τύπου Kας Δάφνης, που ?μοιαζε
να ?χει γκαλερί ή μπουτίκ μ? έπιπλα Tαϊλάνδης. «Θεέ μου τι θεσπέσιο αυτοκίνητο! Πού το
βρήκατε; Nα? το χαίρεστε». Φοβούμαι ότι ένα όχημα που αρέσει τόσο πολύ αμέσως, θα
δυσκολευτεί να γίνει κλασικό! Tίποτα δεν πεθαίνει πιο εύκολα από το μοντέρνο. Kατά
δεύτερον με προβληματίζουν οι αναρτήσεις. Tο TT «βαράει» στους υπέροχους ελληνικούς
δρόμους (παρότι «κρατάει» σαν? φίδι) που πάει να πει ότι κάτι κουρασμένα παλικάρια θα
ψάχνουν γρήγορα και για ένα «μικρό πόλης». M? αυτά και με εκείνα όμως είχαν φθάσει
Xριστούγεννα, έπρεπε να το παραδώσω και αναγκάστηκα να το παίξω αγοράκι με τα σπίρτα.
«Mέρες που ?ναι;» ρώτησα την AUDI Gratsias που μας το είχε παραχωρήσει κι αυτοί ευτυχώς
μου το χάρισαν γι? άλλες τρεις! (μέρες). Πάλι καλά, γιατί όλοι οι παλιόφιλοι το ?χαν
ζητήσει για μια βόλτα.
KI EMENA MOY ΘYMIZEI THN OYMA ΘEPMAN!
Nαι, το Audi TT είναι αισθητικά τέλειο, τεχνολογικά άψογο και ολικά ασυναγώνιστο. Mπράβο
κάνατε την τύχη σας! Γιατί όμως μου φαίνεται τόσο τέλειο σαν να βγήκε από κομπιούτερ και
μόνο; Γιατί είμαι ANΩMAΛOΣ φυσικά! Δώσ? μου το «άψογο» και θα ψάχνω για το «διαστροφικό»,
όπως τότε που πιτσιρικάς σνόμπαρα τα Honda για να παιδεύομαι με τις Benelli (όχι τις
καραμπίνες) και τις «Moto Guzzi»!! E, λοιπόν με τόσα που ?χω ακούσει εις βάρος μου δε θα
φοβηθώ να το πω: Eμένα M? APEΣEI αυτό το ανεξήγητο κατασκεύασμα, η BMW Z Coupe. Kαι αν
είναι η κατακόκκινη (απ? έξω και από μέσα παρακαλώ) M3 των 30 εκατομμυρίων, ακόμη
καλύτερα! Kάντε στην άκρη Carrera! (Όχι η Mπάρμπαρα). Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ―παρ?
ότι με πλήγωσαν!― που έγραψαν «Kαι λοιπόν;», υπονοώντας ότι αυτό το αυτοκίνητο δεν
εξυπηρετεί τίποτα συγκεκριμένο. Όμως μου θυμίζει την Oύμα Θέρμαν στο Pulp Fiction!
«Φτιαγμένη» και «βαρεμένη»! Eνώ το TT (ακόμη και το 225) θα το συνδύαζα άντε, με καμία
στρέιτ και «υγιή» Eύα Xερτζίκοβα το πολύ. Aν δεν είναι σοβαρός λόγος να σου θυμίζει ένα
αυτοκίνητο την Oύμα Θέρμαν, νομίζω ότι έχουμε αρχίσει να χάνουμε τις ευαισθησίες μας. Tο
Z COUPE είναι τόσο αχρείαστα μοναδικό, σαν το παλιό Volvo Coupe του Tζέιμς Mποντ ή σαν
κάτι εγγλέζικα μυστήρια τύπου? Bristol (αυτοκίνητο είναι) που? Tέλος πάντων, φαντάζομαι
δε θα πείσω κανέναν.
OI EΛΛHNEΣ ΠOΛEMOYN ΣAN EΛBETOI ΓKEΪ
Kι όμως πολύ το διασκέδασα με τους S-300. Eίχε καιρό να διασυρθεί διεθνώς η χώρα
(κοντεύουν τρία χρόνια απ? τα Ίμια) κι είχα αρχίσει να ανησυχώ ότι μας έχουν ξεχάσει.
Tώρα όλοι θυμήθηκαν τι καραγκιόζηδες είμαστε. Eλλαδίτες και Kύπριοι, «ενδοτικοί» και
«πατριώτες», οιασδήποτε κατηγορίας γενικώς. Πολύ κακώς τους παραγγείλαμε τους πυραύλους
κι ορθότατα δεν τους βάλαμε. Προς τι; Aφού την κρίσιμη στιγμή θα κωλώσουμε και δε θα
πατήσουμε το κουμπί. Aυτό το ξέρει και το τελευταίο τουρκάκι χαμίνι. Oι Έλληνες πολεμούν
πια σαν Eλβετοί και δη? γκέι. Έχουμε πολλά γραμμάτια, πολλά λεφτά στο Xρηματιστήριο,
πολλά στεγαστικά να επαναδιαπραγματευτούμε και περιμένουμε και τα καινούρια «μοντέλα».
Δεν προκάνουμε γενικώς. Προσωπικά και? πυρηνική κεφαλή θα ?στελνα στη φίλη και γείτονα,
αν μας ξαναεπιτεθεί. Όμως το βασικό, που σου μαθαίνουν τα αστυνομικά σίριαλ είναι ότι αν
δεν είσαι 100% έτοιμος να πυροβολήσεις, μην τραβήξεις το πιστόλι σου. Eκτός κι αν θες να
δοκιμάσεις αν σου? χωράει. Mα? πάλι; Tόση γλύκα έχει;
Ένα «Hummer» με παιδικό κάθισμα παρακαλώ
Yποθέτω ότι η Saab θα ?στειλε κιόλας ένα ολοκαίνουριο «9-3» στο διευθυντή του «Eλεύθερου
Tύπου», τον Γιώργο Kύρτσο, που άθελά του μεταβλήθηκε οικογενειακώς σε ζωντανή διαφήμιση
των σουηδικών τετρατρόχων και δη πρωτοχρονιάτικα! Aν μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς ένα
τρακάρισμα? υποδειγματικό, ισχύει σίγουρα εδώ: Tο 900 «μπασμένο» ώς το ταμπλό του,
«ξεχειλωμένο» δεξιά κι αριστερά μ? όλους τους αερόσακους ανοιγμένους, αλλά τους επιβάτες
ευτυχώς ζωντανούς! Kάποιοι άσχετοι έλεγαν στα ραδιόφωνα «μα πώς έγινε έτσι τόσο ακριβό
αυτοκίνητο;» (!!!) αγνοώντας τους στοιχειώδεις κανόνες σύγχρονης παθητικής ασφάλειας: ή
οι λαμαρίνες θα τσακιστούν (προγραμματισμένα και υπολογισμένα) ή τα πόδια σου, τα παΐδια
σου και τα παιδιά σου. Διάβασα ότι η σύζυγος του Γιώργου, η Aμαλία Kύρτσου, που ήταν στο
τιμόνι είχε την ψυχραιμία να το ρίξει εκτός δρόμου αντί να πάει? «καρφί στον αντίπαλο»
όπως οι περισσότεροι Έλληνες οδηγοί. Aξιοθαύμαστη και μπράβο της. Περαστικά τους και? «με
γεια» το καινούριο τους SAAB. Eίπα: Φαντάζομαι να τους χάρισαν ένα πριν τρέξουν να
ξαναγοράσουν μόνοι τους! Kατόπιν όλων αυτών κι ως βλακομπαμπάς νεογέννητου ψάχνω
σούπερ-τζιπ «Hummer» για να κυκλοφορώ. Ξέρετε αυτό του (πολέμου του) Kόλπου. Tο βλέπει
νταλικιέρης και του ?ρχεται «κόλπος».
THN ΠAIΔIKH MOY ΦIΛH THN EIΔA ΞAΦNIKA
Για τους άξιους κατά τα λοιπά και διάσημους τραγουδιστές που επιμένουν να «ερμηνεύουν» εκ
νέου τα τραγούδια που μόνο ο Διονύσης Σαββόπουλος είπε, τότε που τα είπε, με τον τρόπο
που τα είπε (και τα ?γραψε) δε μου πέφτει λόγος. (Eπ? ευκαιρία: Σταμάτησαν οι διαρρήξεις
στις οικίες Σαββόπουλου; E, να φυλάγεται ο Nταλάρας). Aπλώς θυμήθηκα την παιδική μου
φίλη, καθώς έτυχε στις γιορτές να ξαναπεράσω απ? τα μέρη που μεγάλωσα. Φωκίωνος, Πλατεία
Aμερικής (τότε? Aγάμων, τώρα είμαστε όλοι παντρεμένοι) πλατεία Kυψέλης. Xαμηλά προς την
Πατησίων, εκεί που ?ταν το Z' αστυνομικό τμήμα (είναι ακόμα;), πάρκαραν κάποτε μια
Corvette Στίνγκρεϊ (ήταν άραγε του Πεσμαζόγλου;) και κάποιες Alfa Junior, και 1750 Veloce
(η δεύτερη σίγουρα του Mοσχού μου ?χαν πει). Tις χάζευα πηγαίνοντας στο σχολείο. Tώρα τις
νύχτες σ? αυτή την περιοχή κυκλοφορούν μόνο αλλοδαποί (στην καλύτερη περίπτωση Aλβανοί)
και χτυπάνε δαιμονιωδώς οι συναγερμοί διαφόρων κορεάτικων «γιωταχί». Όσο για την παιδική
μου φίλη, που γιόρταζε στις 7 του Γενάρη, έχω βάλει στο μυαλό να ψάξω να την ξαναβρώ.
Σίγουρα δε μένει πια εδώ.
BΓAΛ? EΣY EΦHMEPIΔA AMA TOΛMAΣ
«Mα γιατί δε βγάζεις και μια εφημερίδα? κανονική;» ρωτάνε φίλοι και εχθροί, αναγνώστες
και γνωστοί? «Bγάλε εσύ!». Nαι, δυστυχώς στη ζωή δεν είναι όλοι τόσο? «άρρωστοι», ώστε να
διαβάζουν μόνο «ΠPΩTAΘΛHTH». Mια εφημερίδα «κανονική» λοιπόν; Λυπάμαι αλλά όχι. Kαμιά
εφημερίδα? «κανονική» τη σήμερον ημέρα δεν είναι πια εφημερίδα με την αρχική έννοια του
όρου, αν με αντιλαμβάνεσθε, και χωρίς παρεξήγηση για την αρτιότητά τους και την πληρότητά
τους. Όλ? αυτά μπορείς να τα ?χεις με εταιρίες δισεκατομμυρίων πίσω σου, που ?χουν πίσω
τους άλλες τόσες «θυγατρικές» και «μητρικές» και ...«εξαδελφικές» που «κονομάνε» με
χίλιους τρόπους. Θεμιτούς και αθέμιτους. Eφημερίδα? «KANONIKH» λοιπόν ούτε μπορώ (λόγω
χρημάτων) αλλά ούτε θέλω (επειδή το ?χω δει το έργο είκοσι χρόνια τώρα) να κάνω. Aυτό που
μπορεί ακόμη να γίνει είναι κάτι διαφορετικό. Tο ψάχνουμε. Eίμαστε πολλοί που το
ψάχνουμε. Mια εφημερίδα καθόλου κανονική. Προς το παρόν, επειδή αρκετοί μου ?καναν νόημα
από το τζάμι για να μου πουν «σε διάβασα στους 4T», έβαλα «μέσο» τον Tριάντη να πει στον
K.K. να μ? αφήσει «κι άλλη μια φορά». Σαν παιδική βόλτα στο λούνα-παρκ.
TO ΔIKAIΩMA ΣTO ZHN KAI MH ME KAΠOIO ΣTIΛ
Mπορεί να μ? είχε επηρεάσει ο Xέμινγουεϊ, μπορεί και ο Kαμί, ίσως πάλι να ?ταν το
σύνδρομο Tζέιμς Nτιν. Aλλά πάντοτε πίστευα ότι ένας άνδρας που αγαπήθηκε απ? τη ζωή
πρέπει να φύγει είτε από όπλο, είτε από αυτοκίνητο. Eνίοτε και συνειδητά. Όλα τ? άλλα
δυστυχήματα μου φαίνονται αφόρητα μπανάλ, ιδίως δε τα αεροπορικά! Tι φρίκη, Θεέ μου, να
αναχωρείς ανάμεσα σε υστερικούς τουρίστες και ιδρωμένες αεροσυνοδούς. Θέλω να πω, σ? όλα
χρειάζεται μια κάποια ποίηση. Tι? μ? έπιασε πρωτοχρονιάτικα; Nαι, εν όψει «Eυρώ» μου την
«έδωσε» το ότι αυτή η χώρα, με το βλαμμένο φορολογικό της σύστημα (όπου όσοι πληρώνουν
―πληρώνουν διαρκώς περισσότερα κι όσοι φοροδιαφεύγουν― φοροδιαφεύγουν ακόμη περισσότερο
με το πέρασμα του χρόνου) δε σου επιτρέπει ούτε να ζήσεις ούτε να μη ζήσεις με το δικό
σου στιλ. Eδώ και είκοσι χρόνια περιμένω π.χ. την «εναρμόνιση με την EOK», ελπίζοντας να
απολαύσω πριν από τα εβδομήντα μου το BAΣIKO ανθρώπινο δικαίωμα ν? αποκτήσω κι εγώ μια
μικρή ...Ferrari. Eν ανάγκη και μεταχειρισμένη F 355. Nαι, το λέω και μου ραγίζει η ψυχή.
M? όσα λεφτά δίνεις για μια? «520» μ? όλα τα έξτρα θα παίρνεις «έξω» Tο «αλογάκι». Aν κι
η νέα «Mαζεράτι 3200» με συγκινεί εξίσου (και βάλε). Kι άντε λοιπόν φθηναίνουν και τα
παίρνεις. Πού να το οδηγήσεις; Kαι με τι μούτρα θα εμφανισθείς στον ?γιο Πέτρο, αν πέσει
πάνω σου κανάς μερακλής φορτηγατζής που ακούει «Φαινόμενο» του Kαρρά; Oυτ? ο Θεός δε
συγχωρεί κάποιον που τσαλάκωσε ένα ιταλικό σπορ δημιούργημα τόσο χυδαία. Aλλά νομίζω ότι
χρειάζομαι έναν καφέ πριν γράψω κι άλλα. Eίναι έξι το πρωί και κανείς στο σπίτι δεν έχει
ξυπνήσει. Ίσως ούτε κι εγώ τώρα που με ξαναδιαβάζω.
H TZAΓKIOYAP ΘEΛEI TO BPETANIKO THΣ
Mια που λέγαμε για στιλ επιτρέψτε μου να επιφυλάσσομαι για τη «μικρή» Tζάγκιουαρ. Nαι,
θυμίζει τις παλιές καλές καμπυλωτές που όλοι, τόσο πολύ θέλαμε κάποτε ν? αποκτήσουμε, ή
να αναπαλαιώσουμε (όσοι το επιχείρησαν είναι ήδη στο Δρομοκαΐτιο). Πλην όμως, πού είν? οι
«ακτίνες»; Bήτα: Γιατί μοιάζει τόσο με τις Pόβερ; Iεροσυλία. Kαι τρίτον, δηλαδή «Γάμα»:
Φοβούμαι ότι θα το πάρουν OΛOI. Mα OΛOI. Ξέρετε ποιοι όλοι. Aυτοί που δε θέλετε ούτε να
τους ξέρετε. Όχι ότι δεν είναι ένα όμορφο αυτοκίνητο. Aλλά κι η «XK» η κουπέ είναι, μόνο
που στο Eλλάντα δείχνει λίγο παράταιρη. Mια Tζάγκιουαρ θέλει και την εξοχή της, θέλει και
την υγρασία της, θέλει και το κάστρο το βρετανικό της, το κρυάκι της και δε θέλει το
κινητό της για να νιώθει κι αυτή κι εσείς καλύτερα. Στη «φλογισμένη» Kηφισίας μου θυμίζει
Pολς Pόις στο ?μπου-Nτάμπι. Eνώ τα ιταλικά ―χωρίς να θέλω να πω ότι είμαστε ούνα
φάτσα-ούνα ράτσα― «κολλάνε» πιο καλά στα καθ? ημάς. ?λλωστε τα ?χουν αντίστοιχα Iταλοί
«αερητζήδες» κι οι μαφιόζοι στη Nάπολι ή στο Παλέρμο. Ξέρουν από καρόδρομους, γι? αυτό
και τρίζουν προκαταβολικά. Tρίζουν? «εργοστασιακά»!
(σ.σ.: Kι αν μετά απ? όλα αυτά με δείτε να μετακινούμαι καθημερινά με μια CITROEN
Xanthia, μη με πάρετε στο «ψιλό». Eίναι τόσο άνετο και μαλακό, ώστε να μπορώ να
ονειροπολώ).