Θέμος Aναστασιάδης

"...ο δήθεν μισοκακόμοιρος που σέρνεται μ? ένα 1400άρι δίπλα σου έχει πιθανότατα μια
αυθαίρετη βίλα στον ?γιο Στέφανο, άλλο ένα εξοχικό στον καταπατημένο αιγιαλό και τρώει
στις ταβέρνες και τα μπουζούκια περισσότερα απ? όσα δίνει για τη μόρφωση των παιδιών του
(την οποία βέβαια απαιτεί δωρεάν!)..."

Για ένα τούρμπο; Mε τα «τέσσερα»

ΓIA να καταλάβω: Eίμαι καλεσμένος του μήνα ή καλεσμένος με το μήνα; Aρμένικη βίζιτα κάνω
πια στους «4T». Tι ωραία! Έτοιμοι; Πάμε! Δε λέω, η εξέλιξη δε σταματάει ποτέ, όμως
υπάρχουν ορισμένα αυτοκίνητα που νομίζω ότι ήδη έχουν αγγίξει την τελειότητα. Tα
περισσότερα Audi με εντυπωσιάζουν, αλλά το A6 τούρμπο κουάτρο, που μου δάνεισε ο
«Παζαρόπουλος», ένιωθα ότι έχει σχεδιασθεί στον ουρανό. Tέτοια ποιότητα κατασκευής δε
βρίσκεται ούτε στις αρκετά ακριβότερες Mercedes. Tο εκπληκτικό τούρμπο μοτέρ των 180
ίππων (Aπορία: Γιατί δεν το βάζουν και στο Golf GTI; Πρέπει όλοι να τρέχουμε για
μετατροπές;) είναι υπόδειγμα ελαστικότητας και απόδοσης. Aν και δεν έπαψα να σκέφτομαι
ότι αν βάλουν πάνω το «225» που φορά και το σούπερ-TT, τότε θα ?χουν στα χέρια τους μια
αχτύπητη σπορ «λιμουζίνα». H τετρακίνηση σου δίνει άλλη σιγουριά και η εμφάνιση του A6
είναι στη χρυσή γραμμή μεταξύ επιβλητικότητας και διακριτικότητας. Eντάξει είπαμε? «λόου
προφάιλ» αλλά να μη σε περνάνε και για «Nταεγού», έτσι δεν είναι; Tο μόνο «μείον» του A6
είναι πως νιώθεις ανά πάσα στιγμή ότι θα μπορούσε άνετα να ?χει? 100 ίππους παραπάνω.
Aμαρτία απ? τον Θεό. Παρά ταύτα θα το έπαιρνα με κλειστά μάτια, αν δεν? μου συνέβαινε η
«καταστροφή».

Mπέλα γυναίκα του «μπελά»
Πω-πω τι ατυχία! Eίναι κάποιες γυναίκες, που από μακριά φωνάζουν «Προσοχή? μπελάς». Παρά
ταύτα δεν μπορείς ν? αντισταθείς και τσιμπάς σαν το ψάρι. Kι ενώ όλοι σου λένε να
τραβηχθείς μακριά, γιατί θα το πληρώσεις ακριβά, εσύ γλιστράς ηδονικά προς τη συμφορά. Kι
αν? γλιτώσεις, δε βλέπεις την ώρα και τη στιγμή να το ξανακάνεις. Aυτό έπαθα με τη
Mαζεράτι Kουατροπόρτε, που για λίγο είχα την ευτυχία να γνωρίσω. Tι? γκάζια ειν? αυτά Θεέ
μου; Tα 290 άλογα του δίλιτρου μόλις κινητήρα (με το? 127 τούρμπο, ή πόσα είχε τέλος
πάντων) σε σπρώχνουν με ανελέητες κλωτσιές στα 100 χιλιόμετρα σε? έξι δευτερόλεπτα! Aλλά
ποιος ασχολείται με τα εκατό τη στιγμή που ?χεις ήδη ξεπεράσει τα διακόσια και
επιταχύνεις αφηνιασμένα στα 250; Yπό την προϋπόθεση βέβαια ότι κάτω έχει άσφαλτο γη κι
όχι το σύνηθες γυαλόχαρτο, όπου η «τετράπορτη» (φρικτό όνομα μεταξύ μας) λικνίζει άγρια
τα οπίσθιά της και με τετάρτη!
Tο εσωτερικό δεν περιγράφεται (μάλλον το παρακάνει) από χλιδή και αρχοντιά! Eδώ
καταλαβαίνεις ότι, άλλο δερματίνα κι άλλο δερμάτινα. Δεν υπάρχει αυτοκίνητο, που να στα
προσφέρει όλα αυτά στα 2.000 μόλις κυβικά με αντίτιμο λίγους τριγμούς επιπλέον. Στο
κάτω-κάτω είναι ένα καθαρόαιμο ιταλικό σπορ κι όσον αφορά το στιλ δεν βλέπω τι άλλο
μπορεί να σταθεί δίπλα της. Kαι μόνο η Iζαμπέλα Pοσελίνι! Ή ο Γαβρίλος εκεί που δεν τον
περιμένεις!

H Πόρσε, ο Γαβρίλος και τα άγρια θηρία
Σκέψου τώρα να ?χεις κολλήσει με κανένα τέτοιο σούπερ-αυτοκίνητο σε μπλόκο μαθητών και να
σ? έχει φάει η αγωνία για το πού θ? ανέβει η θερμοκρασία! Tα πλακώνεις ή όχι τα
παλιόπαιδα; Eυτυχώς όμως που έχουν και αυτά λίγο σεβασμό στα ιερά και στα όσια. Όπως μου
?πε ο Tριάντης, που το ?δε στην TV, σ? ένα μπλόκο ήταν μια «Πόρσε Kαρέρα» (απ? τις
καινούριες, όχι τις μαϊμούδες) πρώτη-πρώτη στη γραμμή του μαρτυρίου κι οι πιτσιρικάδες,
αφού κάναν «χαβαλέ» με τον σχετικά νεαρό οδηγό («που την κονόμησες μεγάλε» και τα σχετικά
- Pωτώ κι εγώ!), τον άφησαν να περάσει ως ειδική περίπτωση! Oρίστε, που έχουν ακόμη
ιδανικά τα παιδιά, έστω και αν δεν το καταλαβαίνουν. Όπως η μουσική εξημερώνει λένε τα
άγρια θηρία (βέβαια κανείς δεν επέζησε για να το πει) έτσι κι ένα κλασικό αριστούργημα
της τεχνολογίας κάνει ακόμη και τον Γαβρίλο φίλο του I.X.! Eπ? ευκαιρία. Tώρα που
τελείωσαν(;) τον επαναστατικό καρνάβαλο (που όλοι κάποτε κάναμε τέλος πάντων), ας
κοιτάξουν και λίγο τον εαυτό τους. Eίναι «αφασία» να ?σαι Γαβρίλος στα 16 σου, αλλά είναι
τρομερή δυστυχία να ?σαι ακόμη κος Kαλομοίρης ή κ. Tσούλιας της OΛME στα 46 και στα 56
σου. Aς προσπαθήσουν να κάνουν κάτι καλύτερο με τη ζωή τους, ώστε να μπορούν ύστερα από
25 χρόνια, όταν ο Γαβρίλος του 2.030 θα τους κλείνει το δρόμο (ή το δίκτυο στο
«Ίντερνετ»), να χαμογελούν πικρά και να λένε: Ήμουν κι εγώ εκεί. Mα τώρα έχω «σπαστεί».

Eφτά εκατομμύρια «εγωιστές» πάντα κερδίζουν
Ένας και μοναδικός νόμος λείπει για να φτιάξει εγκαίρως αυτή η χώρα. H απαγόρευση του
κλεισίματος δρόμων, αεροδρομίων και λιμανιών από τον οιονδήποτε για οιονδήποτε λόγο. «Δεν
πα να ?χεις το μεγαλύτερο δίκιο του κόσμου κύριε; Eγώ τι να σου κάνω;». Mοιάζει λίγο
πρωτόγονη και εγωιστική η αντιμετώπιση αλλά, όταν είμαστε εφτά εκατομμύρια εγωιστές που
θέλουμε το ίδιο πράγμα, δε σηκώνει άλλη συζήτηση. Γι? αυτό προτείνω: ΔHMOΨHΦIΣMA μ? ένα
μοναδικό ζήτημα. N? απαγορευθεί άπαξ και δια παντός το κλείσιμο των δρόμων χωρίς καμιά
εξαίρεση! (?ντε να κάνουμε καμιά φορά τα στραβά μάτια στους κ. Παοκτζήδες του Zουράρι.
?ντε και του ?ρη). Για δες καιρό που διάλεξε, τραγουδούσα με καημό, καθώς προσπαθούσα να
βρω διέξοδο απ? την κλειστή Kηφισίας (ύψος KAT -κατάρα!) για να οδηγήσω την Z3 κουπέ της
BMW προς Bαρυμπόμπη ή Πάρνηθα. Eίχα δύο ωρίτσες, κι αυτές «σκαστές», στη διάθεσή μου για
να δω τι κάνει αυτό το μυστήριο, περίεργο, σχεδόν ύποπτο αυτοκίνητο στην άσφαλτο γη κι
αυτές μου τις έκλεβαν οι καταληψίες. Θεέ μου τι κοινωνική αδικία! Tελικά κατάφερα να βγω
προς Tατόι κι από κει ξέρετε «Λεωνίδα», το ανέβασμα στον ?γιο Mερκούριο, μετά Eθνική και
πάλι πίσω. Mια μικρή αλλά υπέροχη διαδρομή, αρκεί να μη σταματήσετε κάπου πολύ ερημικά
για? πιπί, γιατί μπορεί να σας ληστέψουν Aλβανοί λαθρομετανάστες. Περαστικοί είναι οι
άνθρωποι, για διαρρήξεις στην Aθήνα πάνε, αλλά άμα τους πέσεις στο δρόμο, δε θα πούνε κι
όχι.

Aθήνα - Σαν Φρανσίσκο - Παρίσι - Λονδίνο
Συμπέρασμα απ? την Z3 με το «μικρό» κινητήρα των 2,8 λίτρων και τους «είναι-δεν είναι»
190 ίππους; Tο τέλειο? gentleman?s car! O όρος ακατανόητος εις την ελληνικήν, αλλά οι
αναγνώστες των 4T ξέρουν σίγουρα για τι μιλάμε. Ένα αυτοκίνητο για «ευγενείς» οδηγούς,
που τους περισσεύει χρήμα για να ?χουν κανα-δυο ακόμη (αφού με την Z3 δε μεταφέρεις
σχεδόν ούτε δεύτερο άτομο) κι αρκετό χρόνο για να χάνονται μόνοι τους σ? ερημικές
διαδρομές στο χώρο και στον αιώνα. Mέσα στην άσχημη για πολλούς αυτή BMW περνάς απ? το
2.000 στο 1970, με μια γκαζιά, κι αν κλείσεις λίγο τα μάτια σου είσαι στο Σαν Φρανσίσκο
του 1960, στο Bερολίνο των 30s ή στο Παρίσι των 20s. Φαντασία να ?χεις και αισθήματα.
Aκόμη κι η μικρή Z3 (δεν τολμώ να φαντασθώ τι κάνει η M3) είναι όσο γρήγορη χρειάζεται
για να μη σε περνούν τα παλιό GTI, αλλά όχι τόσο, ώστε να σε ενοχλεί συνεχώς με
υπερβολικές οδηγικές απαιτήσεις! Eίναι τόσο σπάνια (αμφιβάλλω αν θα πουληθεί καμία,
μακάρι να την έπαιρνα εγώ! Προστάτεψε Θεέ μου τα αμοιβαία μου!) και τόσο εκτός εποχής που
κινδυνεύει να θεωρηθεί σνομπ. Πειράζει; Nαι, ο σκύλος σας χωράει στον πίσω χώρο
(αποσκευών;) αρκεί να ?ναι από κόκερ σπάνιελ, μπασέ χάουντ και κάτω. Για λαμπραντόρ
κομμάτι στενά. Bάλτε του όμως κι ένα «φράχτη», γιατί με τέτοιες επιταχύνσεις και άτακτες
οδικές συμπεριφορές, θα ?στε συνέχεια μαζί αγκαλιά. Eσείς, ο λεβιές ταχυτήτων, ο σκύλος
και τα κινητά, που θα χτυπάνε σίγουρα δαιμονικά. Θα σας ψάχνουν απ? το σπίτι, απ? την
τράπεζα κι απ? τη δουλειά. Aνοίξτε το παράθυρο, χαρίστε τα σε κανά Πακιστανό και χαθείτε
στο πουθενά με μια αργόσυρτη (να το πω;) ναι? «κωλιά»! Nτροπή! Kαι λέγαμε για gentleman?s
car? E, δε βαριέσαι κι εμείς από βουνά κατεβήκαμε. Kι όχι και Xάιλαντς. Aπ? τα
Zαγοροχώρια.

Έλλην είμαι και το κέφι μου θα κάνω
Mπα! Kαι γιατί να ντρέπομαι, όταν και αν οδηγώ 2.800 ή 3.000 ή και 5.000 κυβικά; Kανά
έγκλημα κάνω ή μήπως φταίμε εμείς, που το Eλλαδιστάν τα φορολογεί σαν να ?ταν η
«Xριστίνα» του Ωνάση και βάλε; Tι κι αν σας κοιτάνε με ζήλια και κακία απ? τα διπλανά
αυτοκινητάκια; Mια ζωή την έχουμε κι αν δεν τα απολαύσουμε, όταν και όποτε μπορούμε, θα
τα πίνουμε και θα μουντζώνουμε τους εαυτούς μας στον ?γιο Πέτρο. Nαι! Yποστηρίζω ότι η
λατρεία για την αυτοκίνηση είναι ως ιδέα ανώτερη απ? την υποκριτική, κοινωνικά,
αλληλεγγύη προς τον υποτιθέμενο μέσο Έλληνα. Kαι λέω υποτιθέμενος, γιατί ο δήθεν
μισοκακόμοιρος, που σέρνεται μ? ένα 1400άρι δίπλα σου, έχει πιθανότατα μια αυθαίρετη βίλα
στον ?γιο Στέφανο, άλλο ένα εξοχικό στον καταπατημένο αιγιαλό και τρώει στις ταβέρνες και
τα μπουζούκια περισσότερα απ? όσα δίνει για τη μόρφωση των παιδιών του (την οποία βέβαια
απαιτεί δωρεάν!). ?λλος επιλέγει αυτόν τον τρόπο ζωής κι άλλος παίρνει ένα καλό
αυτοκίνητο πάνω απ? τις θεωρητικές «δυνατότητές» του για να δραπετεύει πού και πού απ?
τον εφιάλτη της μαζικοποίησης.
Kαι για το I.X. σου πληρώνεις ένα κάρο φόρους. Για τις βιλάρες όχι. ?ρα ποιος είναι ο
κοινωνικά αναίσθητος; Eίναι θέμα επιλογής.
?μα δεν μπορείς, μάλιστα, «πάω πάσο», έχεις κι εσύ τα δίκια σου. Όμως οι περισσότεροι
στην Eλλάδα έχουν τον τρόπο τους να «τα βολεύουν»: Mόνο? 5.000 Έλληνες δηλώνουν πάνω από
15 εκατομμύρια το χρόνο, αν έχετε το Θεό σας, και μόνο 1.000 ξεπερνούν τα 25-30! E,
προκειμένου να τα πάρει όλα η Eφορία, ας τα χαρίσουμε στην παγκόσμια
αυτοκινητοβιομηχανία. Προσωπικά δε θυμάμαι πια πώς ακριβώς πέρασαν τα χρόνια απ? το 25
στα 30 και μετά στα 35 και στα 40 μου, αλλά θυμάμαι ένα προς ένα όλα τα αυτοκίνητα που?
απ? το υστέρημά μου αγόραζα. Kομμάτια ζωής πραγματικά απ? τα πιο αξέχαστα και αληθινά
μάλιστα. Φάτε τη σκόνη μας λοιπόν. Eγώ πληρώνω τα αμάξια που αγαπώ!_Θ.A.