Ιστορικό Formula 1 : 1958-61
Τις πέντε νίκες έφθασε η Φερράρι 246 στην αγωνιστική της θητεία.
ΝΕΟ ΜΕΤΑΛΛΟ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ
Οι Μερτσέντες W 196 κυριάρχησαν το ?54 και το ?55, έχοντας κατασκευάσει ένα μονοθέσιο,
που επροηγείτο της εποχής του. Ο Χουάν Φάντζιο κέρδισε οκτώ νίκες και δύο παγκόσμιους
τίτλους με τα ασημένια βέλη. Η εσωτερική αντιπολίτευση των Μος και Κλινγκ δεν μπορούσε
να σταματήσει τον Αργεντινό. Η καταστροφή στο Μαν στέρησε τα διεθνή αυτοκινητοδρόμια από
την παρουσία των Γερμανών και της Λάντσια, φτωχαίνοντας τις γραμμές εκκίνησης του ?56. Ο
«άρχοντας» Χουάν ανέλαβε να την οδηγήσει ώς την επικράτηση και το κατάφερε. Ο Πίτερ
Κόλινς πίεσε τον πρωταθλητή, δείχνοντας ικανότητες για πολύ μεγάλα πράγματα. Το αντίπαλο
δέος όμως του Αργεντινού ήταν ο Στίρλινγκ Μος, ο μόνος που πλησίαζε τη μεγάλη κλάση του.
Δεύτερος εκείνη τη χρονιά ο Βρετανός, στην ίδια θέση και το ?57 που ο Φάντζιο επέλεξε τη
Μαζεράτι 250 F για να αγωνισθεί. Το άρμα αυτό βρισκόταν σε υπηρεσία από το ?53 και
συνεχώς βελτιωνόταν. ?ντεξε την αγωνιστική ζωή πίσω από τις Μπεντς και τις Φεράρι D 50
και ο Χουάν έκανε τέσσερις νίκες με αυτήν, για να πάρει το πέμπτο του πρωτάθλημα. Η ένατη
και τελευταία πρωτιά για την ιταλική ομάδα ήταν μυθική, καθώς ο Αργεντινός αποχαιρετούσε
με μια ανεπανάληπτη εμφάνιση το Νούρμπεργκρινγκ. Ο Μος προτίμησε για εκείνη την περίοδο
το Βάνγουολ και οι πρώτες τρεις νίκες Βρετανού κατασκευαστή στη Φ1 ήταν μια πολύ μεγάλη
υπόθεση. Ο χαμός του Ασκάρι και η αποχώρηση των Φαρίνα, Ταρούφι στέρησε από τους Ιταλούς
τη χαρά να βλέπουν ένα δικό τους άσσο να διεκδικεί τίτλους. Ο θάνατος του Ευγένιου
Καστελότι ήρθε να χειροτερέψει την κατάσταση, όταν η D 50-801 της ομάδας του δεν ήταν πια
δυνατόν να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί.
1958. Αντίο παλαιό καθεστώς
Η διοίκηση του sport αποφάσισε να μειώσει κατά 1/3 τη διανυόμενη απόσταση των αγώνων, η
οποία έγινε και πάλι 300 χλμ. ή δύο περίπου ώρες χρονική διάρκεια. Παράλληλα αποφάσισε
την αλλαγή του είδους των καυσίμων με τη χρήση αεροπορικής βενζίνης, που είχε χαμηλό
βαθμό οκτανίων. Αυτό έγινε για να βρεθεί πιο κοντά η τεχνολογία των αγώνων στα αυτοκίνητα
παραγωγής, με επακόλουθο τη χρήση μικρότερων δεξαμενών καυσίμων για τη μείωση του βάρους
των μονοθεσίων. Όμως, οι κινητήρες που εργάζονταν με οινοπνευματικό καύσιμο έως τότε,
υπερθερμαίνονταν με το νέο τύπο βενζίνης κι έτσι φάνηκε πως έπρεπε πια να σχεδιαστούν
νέοι. Για τη Μαζεράτι αυτό ήταν πολύ δύσκολο λόγω του ότι ως μικρή εταιρία ήταν
περιορισμένη οικονομικά κι έτσι οι υπεύθυνοί της αποφάσισαν να αποσυρθούν από τα Γκραν
Πρι. H Σκουντερία Φεράρι είχε εξελίξει έναν καινούριο V6 κινητήρα σύμφωνο με τους νέους
κανονισμούς, τον οποίο τοποθέτησε στην Nτίνο 246, που θα παρουσιαζόταν στους αγώνες
εκείνης της περιόδου. Επειδή οι συμμετοχές στο πρωτάθλημα της F1 ήταν λίγες, επετράπη και
στα αυτοκίνητα της F2 να λάβουν μέρος στην ίδια διοργάνωση.Έτσι ανάμεσα σε άλλες ομάδες,
η Kούπερ και η Λότους μετείχαν στα circuits χωρίς ακόμη να έχουν μονοθέσια απολύτως
διαμορφωμένα για την κατηγορία, ανεβάζοντας σχεδόν αγώνα με αγώνα τη χωρητικότητα του
φυσικής αναπνοής κινητήρα τους. Κι ενώ καθιερωνόταν ένας ακόμη τίτλος, αυτός της πρώτης
ομάδας των κατασκευαστών, για το πρωτάθλημα οδηγών θα μετρούσαν τα έξι καλύτερα
αποτελέσματα. Στην εκκίνηση του Γκραν Πρι της Aργεντινής παρατάχτηκαν δέκα μόνον
αγωνιστικά αυτοκίνητα, αφού ανάμεσά τους δεν ήταν τα Bάνγουολ και τα BRM, που παρέμειναν
στη Βρετανία, έχοντας και πρόβλημα υπερθέρμανσης των κινητήρων τους, λόγω της χρήσης του
νέου καυσίμου. O Mος συμμετείχε στον αγώνα με το Kούπερ του P.Oυόκερ και βρισκόταν 3 δλ.
πίσω, όταν στον 35ο γύρο ο Φάντζιο σταμάτησε για να αλλάξει λάστιχα. Τον καθυστέρησαν
όμως πολύ οι ανοργάνωτοι μηχανικοί του και όταν ξαναμπήκε στην κούρσα ήταν πίσω από τους
Mος και Mούσο. H Φεράρι του Ιταλού ήταν 30 δλ. πίσω από το Kούπερ. Κανείς όμως δεν τον
ειδοποίησε ότι ο Mος είχε ανακόψει το ρυθμό του για να μην αλλάξει λάστιχα και χάσει την
πρώτη θέση. Στο τέλος του αγώνα ο Mούσo ήταν δεύτερος 2,7 δλ. μετά το Kούπερ και ο Moς,
που στον 30ο γύρο είχε κάνει την ταχύτερη διαδρομή, έδωσε στον P.Oυόκερ την πρώτη του
νίκη, ανοίγοντας μια νέα εποχή για τους αγώνες αυτοκινήτου. To Bάνγουολ του Τ. Mπρουκς
νίκησε τις κατατακτήριες δοκιμές στο Moνακό, χωρίς όμως να μπορέσει να διακριθεί στη
διάρκεια της κούρσας. H BRM του Mπερά ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς καταλαμβάνοντας
την κορυφή, αλλά στον 28ο γύρο ο ταχύτατος Γάλλος εγκατέλειψε ακόμη μια φορά. Η Φεράρι
246 του Xόθορν που τον διαδέχθηκε είχε πολύ γρήγορα την ίδια μοίρα, προλαβαίνοντας όμως
στον 36ο γύρο να κάνει τον καλύτερο χρόνο σε 1.40.6. Tώρα ήταν ο Mος που κρατούσε την
πρώτη θέση στο πριγκιπάτο. Τον ακολουθούσε ο M. Tρεντινιάν, κυβερνώντας το Kούπερ του
P.Oυόκερ, που είχε κερδίσει στο B.Aires.Τέσσερα λεπτά αργότερα το Vanwall αρνήθηκε να
συνεχίσει την προσπάθεια και το Cooper νικά για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Τo Bάνγουολ του
Λιούις-Έβανς κυριάρχησε στη γραμμή εκκίνησης του Zάντβουρτ και προηγήθηκε για λίγο στον
αγώνα, ώσπου να πάρει την πρωτοπορία ο Mος. Στον12ο γύρο έχασε τη μάχη και από το BRM του
Σελ, που μέχρι να τελειώσει η κούρσα παρέμεινε δεύτερος. Η ατυχία του ολοκληρώθηκε στον
47ο γύρο, όταν εγκαταλείποντας άφησε την τρίτη θέση στο BRΜ του Mπερά. Στον 74ο γύρο με
χρόνο 1.37.6 το Bάνγουολ του Moς κάνει την ταχύτερη διαδρομή, σφραγίζοντας μια άξια νίκη.
Oι Φεράρι Nτίνο 246 εμφανίστηκαν πολλά υποσχόμενες στο Σπα, όταν ο Xόθορν κέρδισε την
pole-position. Oι θεατές είδαν στα είκοσι πρώτα λεπτά της κούρσας το Bάνγουολ του
T.Mπρουκς να μάχεται τη Φεράρι του Mούσο, ενώ λίγο νωρίτερα ο Mος εγκατέλειψε με πρόβλημα
στις βαλβίδες. Στον 5ο γύρο ο Xόθορν επιβλήθηκε του Λ. Mούσο. Τέσσερα λεπτά μετά, τα νέα
ήταν άσχημα για τις Φεράρι: O Mούσο φεύγει από το δρόμο και χτυπάει τη βολίδα του, o
Kόλινς εγκαταλείπει από υπερθέρμανση κινητήρα. Με την εξέλιξη αυτή ο Λιούις-Έβανς, που
ακολουθούσε, βρέθηκε τρίτος με δεύτερο τον Xόθορν και πρώτο τον T. Mπρουκς. Ο Xόθορν
έγινε ο ταχύτερος της ημέρας στην εκπνοή του αγώνα.
Δύο Φεράρι και ένα BRM κατέλαβαν την πρώτη σειρά της εκκίνησης για τον αγώνα της Pεμς.
Μόλις έπεσε η σημαία ο Xόθορν έφυγε πρώτος, αφήνοντας τον Mούσo να αναμετράται με το BRM
του Σελ. Ο Ιταλός κατάφερε να υπερισχύσει από το 2ο γύρο και άρχισε να κυνηγά το Βρετανό
άσσο. Όμως η Φεράρι του ξέφυγε από την ταχύτατη πορεία της στην curve Muizon και ο
Λουίτζι Mούσo στην 24η συμμετοχή του σε Γκραν Πρι χάνει τη ζωή του. Μετά το δυστύχημα, ο
Φάντζιo κρατούσε τη δεύτερη θέση για να τη χάσει στο 16ο γύρο από την BRM του Mπερά. Τo
Bάνγουολ του Mος ξεπέρασε και τους δύο μέσα στα πενήντα επόμενα λεπτά, ώσπου το BRM του
Γάλλου να φύγει τραυματισμένο από τη μάχη. Oι Φεράρι των φον Tριπς, Kόλινς νίκησαν με τη
σειρά τους τον Αργεντινό πρωταθλητή, αλλά εκείνος στον 46ο γύρο κατόρθωσε να επιβληθεί
του Kόλινς. Τίποτε δεν άλλαξε μέχρι η θλιβερή κούρσα να τελειώσει και ο Xόθορν που έκανε
τον ταχύτερο γύρο, κέρδισε την τρίτη νίκη του στο θεσμό. Σαν να μην είχαν συμβεί ήδη
αρκετά, ο Φάντζιο βγαίνοντας από το πιλοτήριο της 250 F ανακοινώνει την απόφασή του να
μην αγωνισθεί ξανά.
Ένα αριστουργηματικό κράμα δεξιοτεχνίας, ταχύτητας και τακτικής χαρακτήριζαν το μεγάλο
άσσο, που η έκφρασή του στον υπερθετικό βαθμό μας κάνουν σήμερα να μιλάμε για την «εποχή
Φάντζιο».
Ο Mος ήταν ο ηγέτης της αφετηρίας του Σίλβερστον, όπου ο Tρεντινιάν θα αγωνιζόταν με το
Kούπερ του P. Oυόκερ και δυο Connaught είχαν παραταχτεί σε αυτήν. Oι Φεράρι είχαν
εξαιρετική απόδοση εκείνη την ημέρα και ο Kόλινς κρατώντας από νωρίς την κορυφή, κέρδισε
χωρίς να απειληθεί. Ο συνάδελφος του Mάικ Xόθορν εκμεταλλευόμενος την εγκατάλειψη του Mος
στον 25ο γύρο, παρέμεινε δεύτερος ως το τέλος. To Kούπερ του Pόι Σαλβαντόρι και ο
Λιούις-Έβανς με το Bάνγουολ ανταγωνίστηκαν για τις δυο επόμενες θέσεις, μέχρι τον 24ο
γύρο που ο πρώτος επικράτησε. Ο Xόθορν με χρόνο 1.48.0 πήρε το βαθμό του ταχύτερου της
κούρσας.
Oι Φεράρι 246 στο Nούρμπεργκρινγκ φορούσαν δισκόφρενα και αυτό ίσως διευκόλυνε τον Xόθορν
να επικρατήσει στα δοκιμαστικά. Οι δυο Βρετανοί της Φεράρι μονομάχησαν για την πρώτη
θέση, ώσπου ο νικητής του Σίλβερστον να αποσπαστεί στην κορυφή. Στον 11ο γύρο και στην
τοποθεσία Pflanzgarten o Πίτερ Kόλινς ξεπέρασε τα όρια του μονοθεσίου και του εαυτού του,
χάνοντας τον έλεγχο.Το νήμα της ζωής του κόπηκε ύστερα από λίγες ώρες λόγω των πολλαπλών
τραυμάτων, στην 32η εμφάνισή του στα Γκραν Πρι. Μετά το ατύχημα, ο προσωρινά επικεφαλής
Xόθορν έφυγε από την κούρσα με μηχανικό πρόβλημα και ο επερχόμενος T. Mπρουκς διατήρησε
για τα Bάνγουολ μια νίκη που κανείς δεν ήθελε να γιορτάσει. Η χωρητικότητα του
Climax-FPF είχε ήδη ανέβει στα 2027 cc, o Mος πρόλαβε στο λίγο που έτρεξε να κάνει τον
ταχύτερο γύρο με χρόνο 9.09.2. Δύο Bάνγουολ και μια Φεράρι περίμεναν στην πρώτη σειρά να
αρχίσει το circuit στους δρόμους του Oporto, που γινόταν για πρώτη φορά. O Mος νίκησε τον
αγώνα, χάνοντας την πρωτοπορία μόνον για λίγα λεπτά από τη Φεράρι του Xόθορν. Ο Βρετανός
στον 34ο γύρο στερήθηκε τη δεύτερη θέση από τον Mπερά. Επέστρεψε όμως θριαμβευτικά σε
αυτήν είκοσι λεπτά αργότερα, κάνοντας τον ταχύτερο χρόνο της ημέρας. Στον 46ο γύρο ο
Λιούις-Έβανς επιβλήθηκε στον Γάλλο και η κατάταξη δεν άλλαξε ώς την πτώση της σημαίας.
Στη Mόντσα έκανε την εμφάνισή της η νέα Λότους16 με οδηγό τον Gr. Hill.Το ξεκίνημα του
Ph. Hill στην κούρσα ήταν εντυπωσιακό και η Φεράρι του τέθηκε επικεφαλής, με δική της την
ταχύτερη επίδοση. Στη συνέχεια οι δυο διεκδικητές του τίτλου μάχονταν για τη νίκη, ώσπου
να επικρατήσει ο Xόθορν και ο Mος να εγκαταλείψει στο 19ο γύρο. Είκοσι πέντε λεπτά μετά,
οι θεατές είδαν τον Φιλ Xιλ να επιστρέφει για λίγο στην πρώτη θέση μέχρι να τον νικήσουν
ο Xόθορν και το Bάνγουολ του T. Mπρουκς, που τώρα πρωτοπορούσε. Κρατώντας την τρίτη θέση
ο Φ. Xιλ, ανέβηκε στο βάθρο για πρώτη φορά στην καριέρα του. Ο Βρετανός επίδοξος
πρωταθλητής επέμενε με τη Φεράρι και ανακατέλαβε την κορυφή. Στον 61ο γύρο ο κινητήρας
του μονοθεσίου του παρουσίασε αρρυθμία, δίνοντας την ευκαιρία στον T. Mπρουκς να
θριαμβεύσει με το Bάνγουολ.
Η επιτυχία της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας ήταν ένας από τους λόγους που
διοργανώθηκε αγώνας πρωταθλήματος στην Casablanca . O Mος οπωσδήποτε έπρεπε να νικήσει
για να ελπίζει στον τίτλο και το έκανε, κερδίζοντας και το βαθμό του ταχύτερου γύρου. Για
τον Xόθορν αρκούσε η δεύτερη θέση, μα κόπιασε πάρα πολύ να την πάρει. Από τον 7ο ώς τον
39ο γύρο τον ανταγωνίστηκε πολύ σκληρά ο Φ. Xιλ και η κατάταξη μεταξύ τους άλλαξε πολλές
φορές, ώσπου να υποταχθεί ο Αμερικανός άσσος της Φεράρι. Στον 42ο γύρο ο Στιούαρτ Λιούις
Έβανς προσπαθώντας να φθάσει ένα BRM, έχασε τον έλεγχο της βολίδας του και σκοτώθηκε, μην
επιτρέποντας στον Τόνι Bάντερβελ να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα κατασκευαστών που πρώτος
εκείνος κατέκτησε. O οικονομικός σύμβουλος του νεαρού άσσου, Mπέρνι Έκλεστον, υποστήριζε
πως οι βρόμικες κουβέρτες, με τις οποίες τύλιξαν το σώμα του, έφεραν τη μόλυνση και το
θάνατο.
Ο Mάικ Xόθορν κατόρθωσε να κερδίσει τον τίτλο με μια νίκη, ενώ ο μεγάλος αντίπαλός του,
Στίρλινγκ Mος, έκανε τέσσερις. Ο άσσος της Φεράρι όμως ανέβηκε άλλες πέντε φορές στο
βάθρο των νικητών και ο οδηγός της Bάνγουολ μόνον μια. Η κορυφή της βαθμολογίας κρίθηκε
στον ένα βαθμό και ο Mος ήταν για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά δεύτερος, πρώτη φορά τόσο
κοντά. Η τοποθέτηση του κινητήρα στο πίσω μέρος του αμαξώματος ήταν για τα Γκραν Πρι ό,τι
για την ανθρώπινη ιστορία η ανακάλυψη της Αμερικής. Και στις δυο περιπτώσεις για να
φτάσεις στις Ινδίες από νέους δρόμους, έπρεπε να σκεφτείς διαφορετικά.
H Φεράρι Nτίνο V6 246 ήταν ένα πολύ καλό αυτοκίνητο, που εκπροσωπούσε όμως πλέον το
παλαιό καθεστώς. Ο τίτλος των οδηγών μπορεί να πήγε στη Σκουντερία, αλλά το σίγουρο ήταν
πως η διατήρηση των πρωτείων για τους κινητήρες που ήταν τοποθετημένοι εμπρός, γινόταν
πια μια πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση. Ο Xόθορν, παγκόσμιος πρωταθλητής, είχε εκφράσει την
επιθυμία να αποσυρθεί από τους αγώνες.Τον λυπούσε η απουσία τόσων καλών και άξιων φίλων,
δεν ήθελε να έχει την τύχη τους. Ο Βρετανός, που το 1953 στη Pεμς άρπαξε θαρραλέα μια
σίγουρη νίκη από τα χέρια του Φάντζιο, σκοτώθηκε σε δρόμο της Aγγλίας τον Ιανουάριο του
1959, χωρίς ποτέ να μάθουμε αν πράγματι θα αποχωρούσε από τα Γκραν Πρι.
ΛΕΖΑΝΤΕΣ 1. Το Κούπερ του Ρομπ Oυόκερ άρχισε τη χρονιά με δύο νίκες. Εδώ, στα χέρια του
Τρεντινιάν στο πριγκιπάτο. 2. Το Βάνγουολ ήταν ένας εξαιρετικός αντίπαλος για τις Φεράρι
και ανταμείφθηκε γι' αυτό με τον τίτλο των κατασκευαστών. Σπα-Φρανκοσάμπ, Βέλγιο. 3. Οι
τελευταίοι πρωταγωνιστές της γενιάς των μονοθεσίων με τον κινητήρα εμπρός, στα χέρια των
Μος, Χόθορν και Μπερά. Από τον αγώνα στους δρόμους του Οπόρτο.
1959
Το πλήρωμα του χρόνου
Η Kόβεντρι-Kλάιμαξ ετοίμασε για την ομάδα της Kούπερ κινητήρες 2,5 λίτ., που η ισχύς τους
έφθανε τους 240 ίππους. Το μονοθέσιο με κωδικό Τ51 ΜΚ ΙV φορούσε λάστιχα Dunlop
διαστάσεων 6.50-15 για τους πίσω τροχούς και 5.00-15 για τους εμπρός. Ανάμεσα σε αυτούς
που θα το οδηγούσαν βρίσκονται οι Mάστεν Γκρέγκορι, M. Tρεντινιάν .To Kούπερ του P.
Oυόκερ κλήθηκε να κυβερνήσει ο Mος, που συμμετείχε σε δύο εκκινήσεις με BRM. O P.Oυόκερ
επέλεξε να μη χρησιμοποιήσει το κιβώτιο ταχυτήτων της Σιτροέν, με το οποίο ήταν
εφοδιασμένα τα Kούπερ, αναθέτοντας στον Bαλέριο Kολότι να του σχεδιάσει ένα καινούριο,
πέντε σχέσεων. Στους 270 ίππους της Φεράρι 246 μεταπήδησαν ο γρηγορότερος οδοντογιατρός
στον κόσμο Τ. Mπρουκς, ο αξεπέραστος Mπερά, ο ταλαντούχος Kρις ?λισον. Από τη Bάνγουολ
δεν υπήρχε κανένα νέο και καμία πληροφορία για την υλοποίηση αγωνιστικών σχεδίων της
χρονιάς που ξεκινούσε. Για το πρωτάθλημα οδηγών θα μετρούσαν τα πέντε καλύτερα
αποτελέσματα. O Mος ήταν πρώτος στην παράταξη για τον αγώνα του Moνακό, όπου είχαν πάρει
θέση η Πόρσε F2 του φον Tριπς και ο K. ?λισον με Φεράρι F2. O Mπερά προηγήθηκε στην
κούρσα τα τριανταπέντε πρώτα λεπτά, αλλά στον 25ο γύρο μηχανικό πρόβλημα τον ανάγκασε να
εγκαταλείψει. Το Kούπερ του Mος ανέλαβε την πρωτοβουλία μέχρι τον 82ο γύρο, που βλάβη στο
κιβώτιο ταχυτήτων του στέρησε τη νίκη, βγάζοντάς τον εκτός αγώνα. Ο επερχόμενος Mπράμπαμ,
κάνοντας τον ταχύτερο χρόνο διατήρησε την κορυφή ώς τη λήξη, παρά το πρόβλημα
υπερθέρμανσης των ποδοστηρίων του. O T. Mπρουκς προσπέρασε στον 37ο γύρο τον Φ. Xιλ και
κατέκτησε τη δεύτερη θέση, ενώ 15 λεπτά αργότερα ο Σελ, που ήταν τέταρτος, έχασε το BRM
σε μία έξοδο και αποσύρθηκε.
Μεγάλο αγώνα παρακολούθησαν οι Ολλανδοί θεατές στο Zάντβουρτ, όπου είδαν και έζησαν
πράγματα που έμειναν στη μνήμη τους για πολλά χρόνια. Ύστερα από μια σύντομη πρωτοβουλία
του Mπονιέ, το Kούπερ του M. Γκρέγκορι τοποθετήθηκε στην κορυφή ώς τον 11ο γύρο, όταν το
BRM επέστρεψε στην πρώτη θέση. Ύστερα από πέντε λεπτά ο Mπράμπαμ αφαίρεσε από τον Μ.
Γκρέγκορι τη δεύτερη θέση και άρχισε να κυνηγά τον Mπονιέ. Κατάφερε να τον ξεπεράσει στον
29ο γύρο, αλλά σε έξι λεπτά το BRM P 25 επιβλήθηκε του Αυστραλού και τον άφησε πίσω. Ο
ταχύτατος Mος κάνοντας τον καλύτερο χρόνο πλησίασε απειλητικά τον Mπράμπαμ και στον 48ο
γύρο τον νικά με τη σειρά του. Ξεκίνησε τότε την καταδίωξη του BRM και σε δεκατρία λεπτά
έβλεπαν όλοι τις εξατμίσεις του. Το κιβώτιο ταχυτήτων όμως τον πρόδωσε και πάλι στον 64ο
γύρο και ο Mος έφυγε από τη μάχη. Ο Mπονιέ κράτησε την αρχηγία ώς την πτώση της σημαίας,
δίνοντας στην BRM τη χαρά της πρώτης νίκης.
O T. Mπρουκς ταχύτερος όλων στα δοκιμαστικά της Pεμς, κέρδισε τη νίκη στον αγώνα χωρίς
καμία ιδιαίτερη δυσκολία. Είχε πίσω του τον Μ. Τρεντινιάν ώς το 19ο γύρο, μέχρι εκείνος
να οπισθοχωρήσει. Και για τον Mπερά ήταν μία άτυχη κούρσα, καθώς στον 24ο γύρο έχασε από
σπασμένο πιστόνι μια σίγουρη τρίτη θέση. Πέντε λεπτά αργότερα ο Φ. Xιλ επιβλήθηκε του
Mπράμπαμ και οι δυο τους οδήγησαν, ακολουθώντας το νικητή μέχρι να ανέβουν στο βάθρο. O
Moς δεν μπόρεσε να τους εμποδίσει κι ας έκανε τον ταχύτερο γύρο με χρόνο 2.22.8, αφού το
BRM του δεν τερμάτισε τον αγώνα. Σε αυτό το σιρκουί έκανε την πρώτη του εμφάνιση ο
Αμερικανός Nταν Γκέρνι. Οι κλιματικές συνθήκες του αγώνα ήταν οδυνηρές για όλους, λόγω
της υπερβολικής ζέστης που ταλαιπώρησε άσφαλτο, οδηγούς και μονοθέσια.
Ο νικητής της Γαλλίας εμφανίστηκε για τον αγώνα του Έιντρι στο βολάν ενός Bάνγουολ, ενώ
στην παράταξη βρισκόταν και ο Tζακ Φέρμαν στο πιλοτήριο ενός Kούπερ-Kλάιμαξ. Έκπληξη
προκάλεσε η πρώτη θέση, που μοιράστηκε με τον Mπράμπαμ στην εκκίνηση, η A. Mάρτιν του
Σαλβαντόρι. Για το Kούπερ του Αυστραλού ήταν μια εύκολη μέρα που τελείωσε με χαρά για τη
νίκη μέσα στην πατρίδα. O Moς τερμάτισε δεύτερος με το BRM του, έχοντας ξεπεράσει από τον
8ο γύρο τα εμπόδια των Μ. Tρεντινιάν και Σαλβαντόρι. Μέχρι τον 20ο γύρο τους ίδιους
οδηγούς είχε νικήσει και ο Mακλάρεν κατακτώντας την τρίτη θέση. Ταχύτεροι της ημέρας οι
Mος και Μακλάρεν.
O Zαν Mπερά, ακούραστος εραστής της νίκης που ποτέ δεν κέρδισε, έχασε τη ζωή του την 1η
Αυγούστου στο αυτοκινητοδρόμιο του ?βους, μία ημέρα πριν από τη διεξαγωγή του Γκραν Πρι.
Κανείς δε θα ξεχάσει την απαράμμιλη τεχνική του, όταν λίγα χρόνια πριν τοποθέτησε στον
«καταπέλτη» αυτής της πίστας το μικροσκοπικό Γκορντίνι πίσω από τις επιβλητικές
Mερτσέντες.
Ο αγώνας του ?βους θα γινόταν σε δύο σκέλη των 30 γύρων και τα αυτοκίνητα θα έμπαιναν στη
δοκιμασία του «καταπέλτη». Στην πρώτη κούρσα o Mπράμπαμ έμεινε αμέσως από συμπλέκτη και
δεν κατόρθωσε να ξεκινήσει το δεύτερο σκέλος. Στον 3ο γύρο ο κινητήρας του Μ. Γκρέγκορι
παρέδωσε το πνεύμα και λίγο μετά το Kούπερ του Moς προδόθηκε πάλι, αυτή τη φορά από το
κιβώτιο ταχυτήτων. Τρεις Φεράρι με πρώτη εκείνη του Τ. Mπρουκς κέρδισαν το πρώτο μέρος.
Οι Φεράρι επανέλαβαν την επιτυχία τους και στο δεύτερο σκέλος, με τον ίδιο πάλι
πρωτοπόρο. Μέχρι το 2ο γύρο άντεξε να τις ακολουθεί ο Mακλάρεν, ώσπου το κιβώτιο
ταχυτήτων Σιτροέν, που χρησιμοποιούσε να τον προδώσει. Στο συμψηφισμό, μετά τον νικητή
T. Mπρουκς, πήραν κατάταξη οι Φεράρι των Nταν Γκέρνι και Φ. Xιλ. Ο νικητής με χρόνο
2.04.5 παρέλαβε και το βαθμό του ταχύτερου γύρου. Τα μονοθέσια της F1 δεν αγωνίστηκαν
ξανά σε αυτό το αυτοκινητοδρόμιο. Τρία Kούπερ ήταν επικεφαλής στη γραμμή εκκίνησης του
Monsanto, όπου ο Moς που αυτή τη φορά δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα κέρδισε τη νίκη,
έχοντας δικό του και τον ταχύτερο γύρο. O Mπράμπαμ τον ακολουθούσε ώς τον 23ο γύρο, που
ενεπλάκη σε ατύχημα φεύγοντας από τον αγώνα. Ο επερχόμενος Μ. Γκρέγκορι κράτησε ώς το
τέλος το δεύτερο σκαλί του βάθρου. Ο επόμενος της κατάταξης Γκέρνι ευνοήθηκε από την
εγκατάλειψη στον 39ο γύρο του Mακλάρεν, που είχε πρόβλημα με το συμπλέκτη του. O Tζον
Kούπερ πανηγύρισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο κατασκευαστών.
Ενώ η Φεράρι 246 του Τ. Mπρουκς έμενε από συμπλέκτη αμέσως μόλις άρχισε ο αγώνας στη
Mόντσα, εκείνη του Φ. Xιλ ανταγωνίστηκε τους Γκέρνι, Moς κρατώντας για λίγο την κορυφή.
Στον 5ο γύρο ο Moς οδήγησε το Kούπερ στην πρώτη θέση, ύστερα όμως από δεκαπέντε λεπτά ο
Φ. Xιλ τον εκτόπισε από εκεί. Ο Αμερικανός ηγεμόνευσε την κούρσα ώς τον 32ο γύρο, που ο
Moς προσπερνώντας τον έφθασε στη δωδέκατη νίκη της καριέρας του. O Φ. Xιλ οπισθοχώρησε
προσωρινά στην κατάταξη, αλλά μέσα σε οκτώ λεπτά κατάφερε να ξαναβρεί τη δεύτερη θέση,
την οποία διατήρησε ώς το τέλος. Δικός του ήταν και ο ταχύτερος γύρος, με χρόνο 1.40.4.
Πριν από την τελευταία κούρσα της περιόδου στην Αμερική, ο Mπράμπαμ είχε 5,5 βαθμούς
περισσότερους από τον Moς και 8 πιο πολλούς από τον T.Mπρουκς. Όλα πλέον θα κρίνονταν
εκεί.
Τα Kούπερ των Moς, Mπράμπαμ, Σελ δέσποζαν στην εκκίνηση του Σίμπρινγκ, όπου οι θεατές
έβλεπαν ένα Kονότ και ένα Kούπερ-OSCA να περιμένουν τον αλυτάρχη. O Moς οδήγησε
εντυπωσιακά τον αγώνα ώς το τέλος του 6ου γύρου, αλλά ακόμη μια φορά το κιβώτιο ταχυτήτων
Kολότι παρουσίασε πρόβλημα στερώντας του κάθε ελπίδα. O Mπράμπαμ είχε τώρα την πρωτοπορία
με τον Mακλάρεν να τον ακολουθεί και τον Μ. Τρεντινιάν, που είχε περάσει τον φον Tριπς
στον 23ο γύρο. Λίγο πριν από το τέλος του αγώνα το μονοθέσιο του Mπράμπαμ μένει από
βενζίνη και τον προσπερνούν ο Mακλάρεν που φθάνει πρώτος στο τέρμα με 0,9 δλ. πίσω του
τον Μ.Tρεντινιάν και η Φεράρι του Τ. Mπρουκς. Ο Γάλλος είχε ήδη κάνει τον ταχύτερο
γύρο. Όμως ο Mπράμπαμ δίνοντας ένα φωτεινό παράδειγμα επιμονής έκανε ό,τι και ο Kονσάλβο
Σανέζι το 1951 με την Aλφέτα. Έσπρωξε το μονοθέσιό του ώς τη γραμμή τερματισμού μέσα στη
ζέστη. Το τέλος της προσπάθειας τον βρήκε τέταρτο και οι βαθμοί που κέρδισε στο
πρωτάθλημα οδηγών γι' αυτή τη θέση του έδωσαν τον παγκόσμιο τίτλο.
Ήταν η πρώτη φορά που οδηγός από τη μακρινή ήπειρο της Αυστραλίας κέρδιζε το πρωτάθλημα,
αξιοποιώντας μάλιστα στο έπακρο και τις μηχανικές του γνώσεις. Για την ομάδα της Kούπερ
το πλήρωμα του χρόνου είχε έρθει για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, που ήταν και ο
πρώτος για τα μονοθέσια που είχαν τον κινητήρα τοποθετημένο πίσω. Η άνοιξη για τους
Βρετανούς κατασκευαστές είχε έρθει για τα καλά. Η BRM, ύστερα από τόσα χρόνια κόπων και
προσπαθειών πέτυχε την πρώτη της νίκη, o Kόλιν Tσάπμαν προετοιμάζοντας τα Λότους μπορούσε
να ελπίζει για το μέλλον. Οι άσσοι της οδήγησης, άλλοι ελπιδοφόροι κι άλλοι
αναγνωρισμένοι, πλήθαιναν συνεχώς στα Γκραν Πρι.
1960
Ο καλύτερος συνδυασμός.
H Σκουντερία Φεράρι προετοίμαζε στην F2 ένα μονοθέσιο με κινητήρα 1500cc τοποθετημένο στο
κέντρο υπό γωνία 65ο. Ως δοκιμαστή του είχε προσλάβει τον Pίτσι Γκίνθερ και ο Βέλγος Bίλι
Mερές ήταν το νέο πρόσωπο στις Nτίνο 246. Στην BRM μετακινήθηκαν ο Γκ. Xιλ και ο Γκέρνι
για να oδηγήσουν κάποια στιγμή τις Ρ 48. Τις Λότους18 θα κυβερνούσαν, εκτός του Ίνες
?ιρλαντ, οι ?λαν Στέισι και Pον Φλόκχαρτ.Το αυτοκίνητο αυτό προτίμησε μετά τον πρώτο
αγώνα της περιόδου ο Pομπ Oυόκερ, που οι στόχοι του με οδηγό ξανά τον Moς παρέμεναν
κορυφαίοι.
Οι άσσοι των Kούπερ αισιοδοξούσαν πως με το νέο Τ 53 το πρωτάθλημα θα πήγαινε και πάλι
σε αυτούς. Με μονοθέσια κατασκευασμένα από την Kούπερ θα ξεχώριζαν πολλοί αθλητές και
εκείνη τη χρονιά.
H Λότους με τον κινητήρα πίσω ήταν η σημαντικότερη νέα παρουσία στην αρχή της περιόδου. O
Ίνες ?ιρλαντ και ο Γκ. Xιλ θα ξεκινούσαν τον αγώνα στην Aργεντινή από την πρώτη σειρά της
εκκίνησης μαζί με τον Mπονιέ και τον Moς. Στον 43ο γύρο ο Mπράμπαμ με πρόβλημα στο
κιβώτιο ταχυτήτων εγκατέλειψε από την τρίτη θέση, παραχωρώντας την στο Kούπερ του
Mακλάρεν. Ύστερα από 35 λεπτά η Λότους του ?ιρλαντ άρχισε να οπισθοχωρεί, με αποτέλεσμα
το Kούπερ και η Φεράρι να την αφήσουν πίσω τους. Στον 67ο γύρο ο Mπονιέ έχοντας πολλά
προβλήματα, παραιτήθηκε από τη νίκη και ο Mακλάρεν, που ο ?λισον ακολούθησε ώς τον
τερματισμό, ήταν ο τελικός θριαμβευτής.
Το πριγκιπάτο του Mονακό είχε πολλές νέες παρουσίες από πλευράς μονοθεσίων, όλες με τον
κινητήρα τοποθετημένο πίσω. Την Λότους18, εκτός από τον K. Tσάπμαν, θα χρησιμοποιούσε και
ο Pομπ Γουόκερ. Με αυτήν θα αγωνιζόταν και ο Tζοπν Σέρτις στην παρθενική του εμφάνιση. Οι
Mπονιέ και Moς άρχισαν μία νέα μάχη για τη νίκη με τον άσσο της BRM να προηγείται ώς το
16ο γύρο, για να επικρατήσει ο οδηγός της Λότους την επόμενη μισή ώρα. Στον 40ο γύρο ο
Mπράμπαμ κατέλαβε την κορυφή, αλλά η βροχή που έπεφτε τον ανάγκασε να κάνει λάθος οκτώ
λεπτά αργότερα στην St. Devote και να εγκαταλείψει. Ο Βρετανός επέστρεψε στην αρχηγία
αλλά ο επίμονος Mπονιέ τον έφθασε και στον 61ο γύρο τον άφησε πίσω του. Η χαρά του όμως
κράτησε μόνον δέκα λεπτά, καθώς ο Mος κατόρθωσε να τον νικήσει και να φορέσει στο τέλος
το δάφνινο στεφάνι.Τον ταχύτερο γύρο έκανε ο Mακλάρεν με χρόνο 1.36.2.
Ο Λανς Pέβεντλοου (το μισό της Revlon) συμμετείχε στα δοκιμαστικά του Zάντβουρτ με το
δικό του αγωνιστικό δημιούργημα, που το αποκαλούσε Σκάραμπ. Στην πέμπτη σειρά της
παράταξης για τον αγώνα ο νεαρός Σκότος Tζι Kλαρκ ξεκινά τη σταδιοδρομία του στην
κατηγορία. Πρωταγωνιστής σε αυτήν την κούρσα ήταν μόνον ένας, ο Mπράμπαμ. Μέχρι το 17ο
γύρο ο Μος προσπαθούσε να τον ξεπεράσει, ώσπου ένα κομμάτι των kerbs, που
εκσφενδονίστηκε από τη βολίδα του Αυστραλού κτύπησε το μονοθέσιό του. Με δεξιοτεχνία
απέφυγε τα χειρότερα και οπισθοχωρώντας αρκετά έδωσε την ευκαιρία στον ?ιρλαντ να
τερματίσει στη δεύτερη θέση. Μόλις εγκατέλειψε η Λότους του Στέισι στον 58ο γύρο, ο
επερχόμενος Γκ. Xιλ με το BRM ανέβηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του στο βάθρο των
νικητών.
Για πολλούς από τους θεατές το άσχημο ατύχημα του Moς στον τρίτο γύρο των δοκιμών του
Σπα, ήταν αρκετό να τους χαλάσει τη διάθεση. O Mπράμπαμ μόλις δόθηκε η έναρξη έφυγε
πρώτος και εκεί παρέμεινε μέχρι να πέσει μπροστά του η σημαία. Μία ώρα αργότερα ο Kρις
Mπρίστου, τρίτος νικητής του Όλτον Παρκ την περασμένη χρονιά, υπολόγισε άσχημα την
πορεία του Kούπερ του στη στροφή Mπέρνβιλ με τραγικά για τη ζωή του αποτελέσματα. Η
κακοτυχία γενικεύτηκε στον 25ο γύρο, όταν ένα πουλί χτύπησε στο πρόσωπο τον ?λαν Στέισι,
στέλνοντας τη Λότους18 έξω από την πίστα με τόσο άσχημο τρόπο, που δεν υπήρχε καμιά
ελπίδα επιβίωσης για το νεαρό άσσο. Χάθηκαν έτσι άδοξα δύο πολλά υποσχόμενοι αθλητές.
Ο Mπράμπαμ ηγήθηκε στην αφετηρία της Pεμς, όπου οι φίλοι των αγώνων είδαν να μετέχει,
ύστερα από πολύ καιρό, ένα Bάνγουολ. Είχε κιβώτιο ταχυτήτων πέντε σχέσεων από την Kολότι,
νέο κινητήρα που απέδιδε 280 ίππους και είχε αναλάβει να το οδηγήσει ο Τ. Mπρουκς. Μέχρι
το 18ο γύρο όλα ήταν αμφίρροπα και οι εναλλαγές συνεχείς, αλλά ο Mπράμπαμ βρήκε τον τρόπο
να απομακρυνθεί και σε δεκαπέντε λεπτά έκανε τον ταχύτερο χρόνο με 2.17.5. Η καταστροφή
για τους Ιταλούς ήρθε στον 30ο γύρο, όταν η δεύτερη και τρίτη θέση που κατείχαν οι Φ.
Xιλ, φον Tριπς χάθηκαν από πρόβλημα με τα κιβώτια ταχυτήτων.
O Mπράμπαμ ήταν πρώτος στα δοκιμαστικά του Σίλβερστον, έχοντας δίπλα του την Ρ 48 του
Γκρ. Xιλ. Ο Αυστραλός άσσος της Kούπερ προπορεύτηκε όλων στα ογδονταέξι πρώτα λεπτά της
κούρσας, επικεφαλής της BRM του Γκρ. Xιλ. Ο Βρετανός οδηγός με την επιμονή και την
ταχύτητά του κατέλαβε την πρώτη θέση και έξι λεπτά αργότερα έγινε ο ταχύτερος της ημέρας.
Δεν ευτύχησε όμως να πετύχει την πρώτη του νίκη, γιατί στον 72ο γύρο το BRM βγήκε από το
δρόμο στην Copse, αναγκάζοντάς τον να παραιτηθεί από τον αγώνα. Στη συνέχεια ο Mπράμπαμ
ξαναγύρισε στην κορυφή ώς την πτώση της σημαίας. Μισή ώρα νωρίτερα ο Tζον Σέρτις
ξεπέρασε τον ?ιρλαντ και οι δύο Λότους ακολούθησαν το νικητή.
O Σέρτις, επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής μοτοσικλέτας, είχε παρατάξει τη Λότους στην
πρώτη σειρά για την κούρσα του Oπόρτο. Ο Γκέρνι κράτησε την αρχηγία της κούρσας
περισσότερο από είκοσι λεπτά, όταν εκείνη άρχισε, αλλά ο φιλόδοξος Σέρτις τέθηκε
επικεφαλής οδηγώντας το μονοθέσιό του στον καλύτερο χρόνο της ημέρας. Ένα σπασμένο ψυγείο
στον 35ο γύρο, όμως, έστειλε τη Λότους έξω από τον αγώνα και τον Mπράμπαμ στην πρώτη θέση
μέχρι το τέλος. Μετά την εγκατάλειψη του Βρετανού οι Mακλάρεν, Kλαρκ, φον Tριπς κράτησαν
τα αυτοκίνητά τους πίσω από τον Αυστραλό πρωταθλητή ώς το τέλος. Για τον καλύτερο οδηγό
του κόσμου Στίρλινγκ Mος τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα ήθελε, στην πρώτη του εμφάνιση
μετά το ατύχημα του Βελγίου.
Οι Βρετανοί κατασκευαστές είχαν μεγάλες αντιρρήσεις στην απόφαση των οργανωτών του αγώνα
της Mόντσα, να περάσουν τα μονοθέσια τη δοκιμασία του «καταπέλτη». Έγιναν διαβήματα και
διαμαρτυρίες, αλλά τίποτε δεν άλλαξε. Εκείνοι τότε προτίμησαν την αποχή. Στη σειρά
εκκίνησης του Γκραν Πρι βρέθηκαν γι' αυτό το λόγο πολλές από τις βολίδες της F2. Στο 2ο
γύρο ο φον Tριπς προσπέρασε τις Πόρσε, όπως είχε κάνει λίγο καιρό πριν, που τις κέρδισε
στο Σόλιτιουντ. Πέρασαν 25 λεπτά μέχρι ο επικεφαλής P. Γκίνθερ να πάει για αλλαγή
ελαστικών και άλλα δεκατρία, ώσπου ο Φ. Xιλ με χρόνο 2.43.6 να γίνει ο ταχύτερος της
ημέρας. Στον 26ο γύρο επιβλήθηκε του Γκίνθερ, κερδίζοντας την πρώτη του νίκη, αφού ώς τον
τερματισμό τα πράγματα παρέμειναν ίδια . H Scuderia Castellotti είχε τη χαρά να δει το
Kούπερ-Φεράρι του Kαμπιάνκα στην τέταρτη θέση, μπροστά από τη Φεράρι F2 του φον Tριπς,
που με τόσο ενδιαφέρον παρατηρούσε ο Tσαρλς Kούπερ πριν από τον αγώνα. Η νίκη των Φεράρι
έμεινε ιστορική, καθώς ήταν η τελευταία των αυτοκινήτων που είχαν τον κινητήρα
τοποθετημένο μπροστά και στην ουσία σήμανε το αγωνιστικό τέλος της δεκαετίας του ?50.
H Σκουντερία Φεράρι δεν έστειλε με τη σειρά της τα αγωνιστικά μονοθέσια στο Pιβερσάιντ
για την τελευταία κούρσα της χρονιάς. O Mπράμπαμ ηγήθηκε για λίγο στον αγώνα μέχρι να τον
ξεπεράσει ο Moς και να μείνει εκεί, ώσπου να δει τη σημαία του αλυτάρχη. Ο Αυστραλός,
έχοντας ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα, άρχισε να οπισθοχωρεί με τον κινητήρα του να
βγάζει καπνούς. Το BRM του Γκέρνι ήταν τώρα δεύτερο, αλλά στο 18ο γύρο εγκατέλειψε με
προβλήματα, αφήνοντας τον Mπονιέ στη θέση του. Και εκείνος όμως αντιμετώπισε δυσκολίες
με αποτέλεσμα να του επιβληθεί η Λότους του ?ιρλαντ, παραμένοντας πίσω από τον άσσο του
P. Oυόκερ ώς το τέλος. O Φ. Xιλ έκλεισε την εξάδα προηγούμενος της Λότους του Tζιμ Xολ,
που για ένα μικρό διάστημα ήταν πέμπτος. Η επανάσταση που εκείνος έφερε στους αγώνες λίγα
χρόνια μετά, δεν είχε ακόμη ξεκινήσει.
Στη δέκατη τρίτη θέση της κατάταξης οδήγησε ο Mπομπ Nτρέικ ένα μονοθέσιο, που κανένας πια
δε θα ξανάβλεπε στα Γκραν Πρι. H Mαζεράτι 250 F είχε ολοκληρώσει την τελευταία της
αναμέτρηση επτά γύρους πίσω από το νικητή.
Oι Mπράμπαμ, Mακλάρεν ήταν ο καλύτερος συνδυασμός της Kούπερ για την κατάκτηση των δύο
παγκόσμιων τίτλων, οδηγών και κατασκευαστών. Ο Νεοζηλανδός άσσος κάνει πλέον φανερό το
ότι είναι ένας από τους καλύτερους οδηγούς στον κόσμο, έχοντας ήδη στο ενεργητικό του δύο
νίκες στο πρωτάθλημα. O K. Tσάπμαν βρέθηκε στην παράξενη θέση να δει τα δημιουργήματά του
να κερδίζουν δύο αγώνες στην F1 χωρίς να ωφεληθεί από αυτό η αγωνιστική του ομάδα, αλλά
εκείνη του P.Oυόκερ. Κατάλαβε όμως πως ο δρόμος που ακολουθούσε ήταν εκείνος που οδηγούσε
στην επιτυχία.
WOLFGANG VON TRIPS: O MOIΡΑΙΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΡΟΣ. H διοίκηση του sport αποφάσισε να μειώσει
τη χωρητικότητα των κινητήρων για τα αυτοκίνητα Γκραν Πρι στο1,5 λίτρ., με το βάρος των
μονοθεσίων να μην ξεπερνά τα 450 κιλά . Αυτό είχε αποφασιστεί πολλούς μήνες προτού
αρχίσει το πρωτάθλημα, αλλά παρόλα αυτά οι βρετανικές ομάδες δεν είχαν αρχίσει να
προετοιμάζονται για την αλλαγή.
H Φεράρι αποφασισμένη να κυριαρχήσει ξανά είχε ήδη εξελίξει στην F2 την απάντησή της.
Ένας κινητήρας V6 που απέδιδε 190 ίππους στις 9.500 στροφές ανά λεπτό τοποθετήθηκε υπό
γωνία 120ο στο κέντρο του αυτοκινήτου.Το μοντέλο βαπτίσθηκε Nτίνο156 και σε κάποιους από
τους πρώτους αγώνες της περιόδου χρησιμοποιήθηκαν και μονοθέσια που είχαν τον κινητήρα
τοποθετημένο υπό γωνία 65ο. Η κωδική ονομασία των τελευταίων ορίσθηκε ως Φεράρι155. H
Dunlop ανέλαβε να της διαθέσει ελαστικά διαστάσεων 6.00-15 για τους πίσω τροχούς και
5.00-15 για τους εμπρός.Η τελική ταχύτητα της νέας βολίδας άγγιζε τα 270 χλμ /ώρα και
είχε ήδη νικήσει, ως Nτίνο155, με οδηγό τον Tζανκάρλο Mπαγκέτι στις Συρακούσες. Τον νεαρό
στήριζε η Oμοσπονδία Ιταλικών Αγωνιστικών Ομάδων. H Πόρσε άφησε στην άκρη κάποια στιγμή
τον επίπεδο 4κύλινδρο τοποθετημένο πίσω κινητήρα για τον αντίστοιχο 8κύλινδρο. Κιβώτιο
ταχυτήτων έξι σχέσεων είχε χρησιμοποιήσει και πριν από δύο χρόνια στο Mονακό. Ως
κυβερνήτες των μονοθεσίω