Peugeot 206 GTi
ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ;Ανάμεσα στο Πεζό 106 GTi και το 306 GTi, το νέο 206 στην αντίστοιχη έκδοση φέρει τον ίδιο
κωδικό αλλά εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Πρόκειται για αλλαγή πλεύσης της γαλλικής
εταιρίας ή μήπως απλώς δε «χωρούσαν» τρία παρόμοιας φιλοσοφίας και παραπλήσιων διαστάσεων
αυτοκίνητα στον τιμοκατάλογο της ίδιας εταιρίας;
Πριν από είκοσι-τριάντα χρόνια, οι σχεδιαστές-μηχανικοί κάθε εταιρίας έφτιαχναν το
καλύτερο αυτοκίνητο που μπορούσαν, μέσα στα όρια του κόστους που τους επέτρεπε η
οικονομική διεύθυνση, και έλεγαν στα νεοσύστατα τότε τμήματα μάρκετινγκ «αυτό μπορέσαμε
να φτιάξουμε, πουλήστε το». Σήμερα, τα πράγματα έχουν αντιστραφεί πλήρως, αφού είναι το
τμήμα μάρκετινγκ αυτό που αποφασίζει και λέει στους μηχανικούς «αυτό θέλουμε να
πουλήσουμε, φτιάξτε το». Τα έχουμε πει και άλλες φορές (με πιο πρόσφατο αντίστοιχο
παράδειγμα το νέο Κλειώ 1,6 που οδηγήσαμε πριν από μερικούς μήνες), και πολλοί μπορεί να
θεωρήσουν ότι «κόλλησε η βελόνα» και για όλα θεωρούμε ότι φταίει το σύγχρονο μάρκετινγκ.
Δεν είναι έτσι όμως, αφού πολύ συχνά παραδεχόμαστε ότι οι έρευνες αγοράς και ο σχεδιασμός
με βάση την εμπορικότητα μας έχουν δώσει και πολύ καλά αυτοκίνητα όπως, π.χ., τα
πολυμορφικά οικογενειακά της κατηγορίας Όπελ Ζαφίρα ή Ρενό Σενίκ. Επιτρέψτε μας όμως
επιλεκτικά να είμαστε αυστηρότεροι, σε περιπτώσεις όπου εταιρείες με πολύ λαμπρή παράδοση
σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα, αποφασίζουν συνειδητά να αλλάξουν προσανατολισμό
διατηρώντας όμως ονόματα, κωδικούς, σήματα και προσχήματα που παραπέμπουν σε κάτι που
πλέον δεν υπάρχει.
Αν η κορυφαία έκδοση του Πεζό 206 δεν είχε τον κωδικό GTi, που μαζί με το δίλιτρο
κινητήρα και τους αλουμινένιους τροχούς των 15 ιντσών παραπέμπουν στο 205 GTi (ένα από τα
τρία-τέσσερα κορυφαία μίνι-GTi που φτιάχτηκαν ποτέ - όσοι το έχουν οδηγήσει, ξέρουν!),
ίσως και να μην είχαμε καμία ουσιαστική αντίρρηση. Ας μην υπήρχε το «αληθινό» του
Ντελεκούρ και του Πανιζί, για να μας φτιάχνει άλλους συνειρμούς, και ας είχε ένα
διαφορετικό κωδικό το δίλιτρο 206 στην έκδοση δρόμου?Ας λεγόταν GT, XSi, RSi, ας λεγόταν
έστω Μόντε Κάρλο, Πολ Ρικάρ ή Λε Μαν? Όταν όμως αποφασίζει να λέγεται GTi, μας δίνει το
δικαίωμα να πάρουμε τη δήλωση τοις μετρητοίς και να το κατατάξουμε ανάμεσα στα υπόλοιπα
GTi, όπου όμως το ίδιο τελικά αδυνατεί να σταθεί. Προσοχή όμως: αδυνατεί, όχι επειδή οι
Γάλλοι της Πεζό ξαφνικά ξέχασαν πώς να φτιάχνουν μικρά, γρήγορα αυτοκίνητα (οι ίδιοι
άλλωστε σχεδίασαν, κατασκεύασαν και προσφέρουν παράλληλα τα 106 και 306 GΤi), αλλά γιατί
συνειδητά αποφάσισαν να προσφέρουν κάτι άλλο, με διαφορετικές προτεραιότητες.
Αντικειμενικά?
Αν ξεχάσουμε για λίγο τον κωδικό GTi ή, ακόμα καλύτερα, αν ξεχάσουμε ότι το συγκεκριμένο
αυτοκίνητο έχει το λιοντάρι της Πεζό στη μάσκα (από το οποίο έχουμε σαφώς περισσότερες
απαιτήσεις σε σχέση με το μέσον όρο), θα παραδεχθούμε ότι το αυτοκίνητο δεν είναι καθόλου
κακό, το αντίθετο μάλιστα. Αν μάλιστα έχει κανείς πρώτη προτεραιότητα το γρήγορο και
άνετο ταξίδι στο εθνικό οδικό δίκτυο, σύντομα διαπιστώνει ότι το δίλιτρο 206 είναι ένα
από τα πιο ξεκούραστα, εύχρηστα και άνετα αυτοκίνητα της κατηγορίας. Ο κινητήρας των
1.998 κ.εκ. μπορεί να μην προσφέρει εκρηκτικές επιδόσεις, προσφέρει όμως εξαιρετική ροπή
στις χαμηλές και μεσαίες στροφές, οπότε δε χρειάζεται συνεχή ανεβοκατεβάσματα ταχυτήτων
για να κινεί σβέλτα το αυτοκίνητο. Οι 137 ίπποι στις 6.000 σ.α.λ. αλλά και τα 19,8 kg.m
στις 4.100 σ.α.λ. δίνουν στο αυτοκίνητο των 1.050 κιλών επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα από
στάση σε 8,7 δλ. και 0-1.000 μ. σε 30,0 δλ., ενώ η τελική ταχύτητα εύκολα ξεπερνά τα 200
και με λίγη φόρα αγγίζει τα 210 χλμ./ώρα. Ακόμα καλύτερες όμως είναι οι μετρήσεις των
επιταχύνσεων εν κινήσει, όπου η ροπή αλλά και το σωστά κλιμακωμένο κιβώτιο δίνουν 80-110
με 3η σε 4,8 δλ. και με 4η σε 6,8 δλ. αντίστοιχα, ενώ με 5η ταχύτητα το προσπέρασμα
120-140 χλμ./ώρα απαιτεί 7 δλ. Αντίστοιχα καλές είναι και οι μετρήσεις φρεναρίσματος, με
τα πολύ καλά Μισλέν Pilot SX να συνεργάζονται άψογα με το πολύ καλό σύστημα ABS.
Στο δρόμο, η πρόσφυση από τους τροχούς των 15 ιντσών σχεδόν πάντα «περισσεύει», ενώ η πιο
σφιχτή ανάρτηση σε σχέση με τα μικρότερου κυβισμού 206 έχει σχεδόν εξαφανίσει κάποιες
τάσεις του πλαισίου για άτσαλη υπερστροφή σε οριακές συνθήκες. Όπως μαρτυρούν βέβαια και
οι φωτογραφίες, το 206 GTi τελικά θα «γυρίσει» το πίσω μέρος του αν ο οδηγός επιμείνει,
διατηρώντας και κάτι από την παράδοση των γαλλικών GTi. Εδώ όμως, η υπερστροφή έρχεται
σχετικά αργά, μετά την κορυφή της στροφής, και αφού το αυτοκίνητο έχει περάσει από μιά
καλή δόση αρχικής υποστροφής, έχει γείρει αρκετά και έχει εξαντλήσει τη διαδρομή της
ανάρτησης. Με πιο απλά λόγια, πρέπει να πηγαίνει κανείς γυρεύοντας και να επιμείνει
αρκετά για να φέρει το αυτοκίνητο σε αυτή τη θέση, ενώ με τα περιθώρια πρόσφυσης που
προσφέρουν τα λάστιχα διάστασης 185/55-15 (ή 195/45-16 με τροχούς 16 ιντσών), είναι
βέβαιο ότι οι περισσότεροι οδηγοί ίσως ποτέ να μην πλησιάσουν τις συνθήκες αυτές.
Υποκειμενικά?
Είναι κάποια πράγματα που δε μετρώνται με ηλεκτρονικά όργανα, ούτε και «καλουπώνονται»
βάσει συγκεκριμένων δοκιμασιών και προδιαγραφών. Κρίνοντας υποκειμενικά ένα μικρό,
γρήγορο, γαλλικό αυτοκίνητο, δεν είναι ούτε οι επιδόσεις του στις επιταχύνσεις από στάση
που παίζουν τον κύριο ρόλο ούτε ακόμα η ικανότητά του να σε μεταφέρει κάπου με ταχύτητα
και ασφάλεια. Το ζητούμενο είναι ο τρόπος και όχι το αποτέλεσμα, και αυτό είναι ακριβώς
το λεπτό σημείο που κάνει τη διαφορά, γιά όσους φυσικά διαθέτουν την ευαισθησία να την
αντιληφθούν. Μερικούς μήνες μόνο πριν από το 2000, είναι πλέον δύσκολο να βρεις αργό ή
ανασφαλές αυτοκίνητο, και όταν ακόμα και τα κορεατικά 1600άρια σε πάνε πλέον με άνεση και
ασφάλεια στην Πάτρα σε δύο ώρες ή στη Θεσσαλονίκη σε τέσσερις, η διαφορά που περιμένεις
από το καλό GTi δεν είναι να σε πάει δέκα λεπτά νωρίτερα στον προορισμό σου. Το ζητούμενο
είναι να καταφέρει να σε πάει προσφέροντάς σου διαρκή ψυχαγωγία στο δρόμο, χωρίς όμως να
σε κουράσει από το θόρυβο, τις σκληρές αναρτήσεις ή το βαρύ τιμόνι. Αν το τέλος της
διαδρομής σε βρει πιο σύντομα από ό,τι περίμενες, αν έχεις όρεξη και για «ακόμα λίγο»,
τότε το αυτοκίνητο έχει πετύχει το στόχο του, κι ας μην είναι ό,τι πιο όμορφο, γρήγορο ή
πλούσια εξοπλισμένο κυκλοφορεί.
Από το όνομα και τις προδιαγραφές του, εύκολα θα πίστευε κανείς ότι το 206 GTi είναι ένα
διασκεδαστικό αυτοκίνητο. Το μόνο που (θεωρητικά) του λείπει είναι μια λίγο πιο σπορτίφ
ρύθμιση του δίλιτρου κινητήρα, ο οποίος παραείναι «οικογενειακός» για τη συγκεκριμένη
εφαρμογή. Στην πράξη όμως, αυτό είναι το λιγότερο. Μέσα στο πλαίσιο της εποχής, με τους
όλο και πιο «ροπάτους» (αλλά τουλάχιστον «οικολογικούς») κινητήρες, εύκολα συγχωρείς την
έλλειψη της δύναμης στις ψηλές στροφές, ιδίως όταν αντισταθμίζεται από πολύ καλή απόκριση
στις χαμηλές και στις μεσαίες στροφές. Αυτό όμως που δεν μπορείς να συγχωρέσεις από ένα
μικρό και γρήγορο Πεζό (όπως άλλωστε δε θα το συγχωρούσες και από μια Λάντσια ή μια ?λφα
Ρομέο) είναι η μετριότητα στην αίσθηση του μπροστινού συστήματος. Το τιμόνι, το σημείο
επαφής οδηγού και αυτοκινήτου, είναι και το σημείο που κρίνει την επιτυχία ή την αποτυχία
της συμβίωσης με τις προδιαγραφές που θέσαμε, και στην περίπτωση του 206 τα πράγματα δεν
εξελίσσονται όπως θα ήθελε κανείς. Το Πεζό 206 είναι σε όλες τις εκδόσεις του το πιο
«γερμανικό» από όλα τα μικρά γαλλικά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν σήμερα, αλλά μαζί με όλα
τα άλλα, οι Γάλλοι μηχανικοί αντέγραψαν και τη «γερμανική» άνεση στις ανωμαλίες του
δρόμου που επιτυγχάνεται με μεγάλων διαστάσεων (και ενδοτικότητας) ελαστικούς συνδέσμους
στην ανάρτηση. Έτσι, τα ψαλίδια της εμπρός ανάρτησης στηρίζονται πάνω στο ξεχωριστό
υποπλαίσιο με εντελώς διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τα 106 και 306, πατώντας πάνω σε
μεγάλα, λαστιχένια σάιλεντ-μπλοκ (ή «σινεμπλόκ» στη νεοελληνική). Πέφτεις σε εγκάρσια
ανωμαλία (όχι μόνο με τα 15άρια αλλά ακόμα και με τα 16άρια πολύ χαμηλού προφίλ λάστιχα
της ειδικής έκδοσης) και σχεδόν δεν το καταλαβαίνεις, αφού τα μαλακά σάιλεντ-μπλοκ
απορροφούν και «πνίγουν» το χτύπημα, επιτρέποντας στα ψαλίδια να υποχωρήσουν στιγμιαία.
Σε επίπεδο άνεσης, το αποτέλεσμα είναι πραγματικά πολύ θετικό, το τίμημα όμως βρίσκεται
στην ακρίβεια και την αίσθηση του συστήματος διεύθυνσης. Όταν ο οδηγός αρχίζει να στρίβει
το τιμόνι και απαιτεί άμεση ανταπόκριση από το αυτοκίνητο, οι ίδιοι ελαστικοί σύνδεσμοι
πρέπει πρώτα να συμπιεστούν έτσι ώστε το ψαλίδι να «κάτσει» στην τελική του θέση (που
αλλάζει ελαφρά και τη γεωμετρία του) και έπειτα το αυτοκίνητο να αρχίσει να αντιδρά.
Επειδή μάλιστα η επικοινωνία τιμονιού - τροχού είναι αμφίδρομη, ίσως πιο ενοχλητική ακόμα
είναι η «επιστροφή»: όταν, π.χ., οι εμπρός τροχοί σε κάποια στροφή αρχίζουν να χάνουν την
πρόσφυσή τους, ο οδηγός το αντιλαμβάνεται (εγκαίρως σε ένα καλό αυτοκίνητο) ώστε να λάβει
τα μέτρα του από την αίσθηση στο τιμόνι, το οποίο ελαφρώνει στιγμιαία κατ' αναλογία με τη
μείωση της πλευρικής δύναμης του τροχού που δημιουργεί ροπή επαναφοράς στο σύστημα
διεύθυνσης. Με πολύ απλά λόγια: αν προσπαθήσει κανείς να οδηγήσει το 206 GTi σε γρήγορους
ρυθμούς, σαφώς και δε θα κινδυνεύσει ούτε και θα αντιμετωπίσει κανενός είδους πρόβλημα,
σίγουρα όμως θα απογοητευτεί από τη νωχελική απόκριση του συστήματος διεύθυνσης, αλλά
ακόμη περισσότερο από τη σχετικά νεκρή αίσθηση του τιμονιού. Τονίζουμε και πάλι, για να
αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις, ότι τα σχόλιά μας είναι αυστηρά και αναφέρονται σε μια
εταιρία της οποίας ακόμα και το πιο μικρό 106 των 954 κ.εκ. και 60 ίππων, τουλάχιστον,
διαθέτει εξαιρετική ακρίβεια και αίθηση στο σύστημα διεύθυνσης. Αν ξεπεράσουμε όμως το
ότι «δεν επιτρέπεται» στην Πεζό να μην έχει τέλειο σύστημα διεύθυνσης, πρέπει να
παραδεχθούμε αντικειμενικά ότι σε σχέση με το μέσον όρο των αυτοκινήτων της αγοράς,
ολόκληρο το αυτοκίνητο (και μαζί και το τιμόνι του) είναι πολύ καλό, υπεράνω ουσιαστικής
κριτικής.
Διά ταύτα
Το 206 GTi μπορεί να μην είναι αυτό που δηλώνει ο κωδικός του, δεν είναι όμως κακό
αυτοκίνητο. Το αντίθετο μάλιστα, και θα λέγαμε ότι μοναδικό του ουσιαστικό μειονέκτημα
παραμένει το τεκμήριο του δίλιτρου κινητήρα (που δεν εξαργυρώνεται σε αντίστοιχα
εκρηκτικές επιδόσεις και χαρακτήρα). Από εκεί και πέρα όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η
Πεζό διαθέτει και τα 106 και 306 GTi, οπότε καταφέρνει να έχει καλύψει πλήρως οποιοδήποτε
προφίλ υποψήφιου αγοραστή: με το ποιοτικό, μοντέρνο και άνετο 206 προσπαθεί να «κλέψει»
πελάτες από όλη την υπόλοιπη αγορά, προσφέροντας όμως παράλληλα τα άλλα δύο για τους
παραδοσιακούς και φανατικούς «πεζόφιλους». Όσοι θέλουν να στρίβουν και να διασκεδάζουν,
διαλέγουν 106 GTi ή Rallye, δηλαδή τους πραγματικούς απογόνους του 205 GTi. Από την άλλη,
όσοι έχουν την οικονομική άνεση και θέλουν το απόλυτο προσθιοκίνητο αμάξωμα, έξι
ταχύτητες και 167 ίππους, το 306 GTi είναι ό,τι καλύτερο (μόλις στρίψετε στην πρώτη
στροφή θα μας θυμηθείτε). Οι υπόλοιποι, οι πιο «χαμηλών τόνων», που έχουν προτεραιότητα
την άνεση στα γρήγορα και μακρινά ταξίδια, ενώ επιπλέον απαιτούν όμορφο, σύγχρονο και
ποιοτικό αμάξωμα, θα προτιμήσουν το 206 GTi και θα κινούνται «αρχοντικά», χωρίς κανένα
πρόβλημα και χωρίς ποτέ να ενοχληθούν από όσα η (αυστηρή) κριτική τού καταλογίζει.
?λλωστε, δεδομένου ότι οι «υπόλοιποι» είναι ποσοστιαία σαφώς περισσότεροι από τους
παραδοσιακούς «πυροβολημένους», αλλά και σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες επιλογές που
παράλληλα προσφέρει η Πεζό, τελικά πρέπει να παραδεχθούμε, όσο κι αν δε μας αρέσει, ότι
το «καταραμένο μάρκετινγκ» για άλλη μια φορά έχει πετύχει το στόχο του: να πουλάει όσο
γίνεται περισσότερα αυτοκίνητα σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος αγοραστών._4Τ
PEUGEOT 206 GTI
ΥΠΕΡ
΄Aνεση στο ταξίδι
Τιμή αγοράς (για δίλιτρο)
Όμορφη, διακριτική εμφάνιση
ΚΑΤΑ
Απουσία σπορτίφ χαρακτήρα
Τεκμήριο 2.000 κ.εκ.
Σάιλεντ-μπλοκ ή «σινεμπλόκ» στην καθομιλουμένη ή, αλλιώς, οι ελαστικοί σύνδεσμοι που
στηρίζουν τα ψαλίδια πάνω στο υποπλαίσιο της ανάρτησης. Όσο πιο σκληρά είναι, τόσο πιο
ακριβές είναι το σύστημα διεύθυνσης, αλλά ταυτόχρονα τόσο πιο ενοχλητικές γίνονται οι
εγκάρσιες ανωμαλίες και οι ατέλειες της ασφάλτου. Η λύση του συμβιβασμού βρίσκεται κάπου
ανάμεσα, είναι όμως φανερό (βλ. σχήμα) ότι στην περίπτωση του 206 ο τρόπος στήριξης έχει
αλλάξει και οι ελαστικοί σύνδεσμοι έχουν μεγαλώσει, δίνοντας μεγαλύτερη άνεση στην
απορρόφηση των κραδασμών παρά στην ακρίβεια της οδικής συμπεριφοράς. Η έκδοση GTi,
σύμφωνα με την Πεζό, διαθέτει πιο σκληρούς συνδέσμους στα συγκεκριμένα σημεία σε σχέση με
τις μικρότερες εκδόσεις, και πάλι όμως το αποτέλεσμα δεν είναι το αναμενόμενο.