Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1 GP Ιαπωνίας
Η Φεράρι στη φυσική της θέσηΠιστός στο ραντεβού του με την ιστορία, ο Μίκαελ Σουμάχερ έφερε τον τίτλο στο Μαρανέλο, σηματοδοτώντας την αρχή της κόκκινης εποχής.
«Για να κατακτήσεις τον τίτλο αρκεί να έχεις το καλύτερο μονοθέσιο και να το οδηγεί ο καλύτερος πιλότος». Η φιλοσοφία του Έντσο Φεράρι, 12 χρόνια μετά το θάνατό του, παίρνει ξανά σάρκα και οστά από τον Μίκαελ Σουμάχερ και τη F1-2000.
Το αίμα νερό δεν γίνεται...
Ο πατέρας του, ο Ζιλ Βιλνέβ, είναι «ζωντανός» στη μνήμη των φιλάθλων για τον τρόπο που οδηγούσε τις Φεράρι. Ο Ζακ άλλαξε το χρώμα των μαλλιών του, δηλώνοντας έμπρακτα ποια ομάδα υποστηρίζει για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Ρος και Ρόρι...
... ή Μπράουν και Μπιρν, αν προτιμάτε ― οι μηχανικοί που βρίσκονται πίσω από τις επιτυχίες του Σουμάχερ. Μαζί πήραν δύο πρωταθλήματα στην Μπενετόν, το '94 και το '95, και ο Γερμανός τούς πήρε κοντά του στη Φεράρι το '96. Υπεύθυνος για την σχεδίαση του μονοθεσίου, ο Ρόρι Μπιρν βρίσκεται τον περισσότερο καιρό στην ιδιόκτητη αεροδυναμική σήραγγα της ομάδας, στο Μαρανέλο. Αντίθετα, ο Ρος Μπράουν, ως τεχνικός διευθυντής, βρίσκεται πάντοτε στην πίστα. Πριν από τον αγώνα, μαζί με τον Σουμάχερ, τον Τοντ και τους μηχανικούς του Γερμανού, Λούκα Μπαλντισέρι (κινητήρας) και Φρεντερίκο Μπερτάζο (ανάρτηση, ρυθμίσεις στις πτέρυγες), συζητούν τα ενδεχόμενα και καθορίζουν τις πιθανές στρατηγικές. Όμως, την ώρα του αγώνα, ο άνθρωπος που αποφασίζει, το «κρύο μυαλό», είναι ο Ρος Μπράουν. Χαρακτηριστικά δείγματα της αξίας του Βρετανού είναι οι επιλογές στην Ουγγαρία, το '98 (με 3 πιτ στοπ νικητής ο Σουμάχερ), και στη Γερμανία φέτος (νικητής ο Μπαρικέλο που δεν έβαλε «βρόχινα» λάστιχα ). Αναγνωρίζοντας την αξία του, ο Σουμάχερ μόλις πέρασε τη γραμμή του τερματισμού αναφώνησε :« Είσαι μεγάλος Ρος, είσαι μεγάλος…», για να συμπληρώσει αργότερα ότι τον θεωρεί καρδιά της ομάδας.
Το μέλλον τού ανήκει..
Στερούνταν σοβαρότητας, όπως αποδείχτηκε, οι δηλώσεις που κινδυνολογούσαν για τη συμμετοχή του Μπάτον, βασιζόμενες στο νεαρό της ηλικίας και την απειρία του. Ο 20χρονος Βρετανός, η αποκάλυψη της χρονιάς στη Σουζούκα, ήταν ακόμη μια φορά ταχύτερος από τον έτερο πιλότο ―και πρώτο όνομα της Ουίλιαμς-BMW―, Ραλφ Σουμάχερ, η αποδεδειγμένη αξία του οποίου αποτελεί μέτρο για το ταλέντο του νεαρού Μπάτον.
Χρόνια τώρα, οι δημοσιογράφοι ψάχνουν ανάμεσα στους εκπροσώπους της νέας γενιάς το νέο «θεό». Και ο Μπάτον, μέχρι στιγμής, έχει δώσει τα καλύτερα δείγματα γραφής. Ωστόσο, ο Φρανκ Ουίλιαμς τον «δάνεισε» για 2 χρόνια στην Μπενετόν. Αν έκανε λάθος ―ή όχι― θα αποδειχτεί στην πίστα. Πολλοί, πάντως, πιστεύουν ότι ο Μπάτον του χρόνου θα είναι ταχύτερος από τον Μοντόγια, αλλά και από τον Φιζικέλα.
Πού κρίθηκε ο αγώνας
Ο Χάκινεν ακόμη μια φορά εκκίνησε καλύτερα από τον Σουμάχερ και βρέθηκε μπροστά. Στον πρώτο ανεφοδιασμό, ο συνολικός χρόνος παραμονής και των δύο στα πιτ ήταν σχεδόν ίδιος (0.1 ταχύτερος ο Χάκινεν). Λίγο πριν από το 2ο ανεφοδιασμό, όμως, άρχισε να ψιλοβρέχει. Ο Χάκινεν μπήκε πρώτος στα πιτ στον 37ο γύρο και έμεινε 27,6 δευτ. Ο Σουμάχερ καθυστέρησε 3 γύρους, οι οποίοι ήταν αρκετοί. Ο Γερμανός, ελαφρύς από καύσιμα, κατόρθωσε να κινηθεί ταχύτερα πάνω στο γλιστερό οδόστρωμα, κερδίζοντας 1 δευτ. σε κάθε γύρο. «Τα λάστιχά μου ήταν καινούργια και, μέχρι να φτάσουν σε θερμοκρασία λειτουργίας στη βρεγμένη πίστα, πέρασαν 1-2 κρίσιμοι γύροι, στους οποίους γλιστρούσα απελπιστικά», εξήγησε ο Χάκινεν.
Έτσι, στον 40ό γύρο, ο Σουμάχερ (έχοντας ήδη κερδίσει τη διαφορά που χρειαζόταν) μπήκε για 2η φορά στα πιτ, καθυστέρησε συνολικά 26.0 δευτ. (χρόνος ρεκόρ) και βγαίνοντας ήταν επικεφαλής με διαφορά 4,5 δευτ. Από 'κεί και πέρα, το μόνο που έκανε ο Γερμανός ήταν να φέρει τη Φεράρι ανέπαφη στον τερματισμό, 13 γύρους αργότερα.
Σουμάχερ εναντίον Κούλθαρντ, Βιλνέβ
Με δηλώσεις του στη γερμανική εφημερίδα Bild, o Σουμάχερ αναφέρθηκε στους Κούλθαρντ και Βιλνέβ, που, στο παρελθόν, αρκετές φορές τον έχουν κατηγορήσει για επιθετική έως και επικίνδυνη οδήγηση: «Μόνιμα αυτοί οι δύο καταφέρονται εναντίον μου. Δεν τα λένε όμως μπροστά μου, αλλά προτιμούν να μιλάνε στους δημοσιογράφους». Ο Γερμανός αναφέρθηκε στο επεισόδιο με τον Κούλθαρντ στο Σπα, το '98, και στο επεισόδιο με τον Βιλνέβ στη Χερέθ, το '97, ξεκαθαρίζοντας ότι ο Κούλθαρντ πήγαινε πολύ αργά στην «αγωνιστική» γραμμή και ότι ήταν αδύνατο να αποφύγει τη σύγκρουση. Όσο για τον Βιλνέβ, δήλωσε πως δεν τον είδε έγκαιρα στους καθρέπτες και έκλεισε τη γραμμή του, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν. Στην ίδια συνέντευξη, ο Σουμάχερ εξήρε ακόμη μια φορά τη συμπεριφορά του Χάκινεν, χαρακτηρίζοντάς τον δίκαιο, ηθικό και 100% αληθινό.
Αθλητικό ιδεώδες
Οι μεγάλοι αθλητές ξέρουν και να χάνουν. Σε αντίθεση με τον Κούλθαρντ, ο Χάκινεν έσπευσε να τιμήσει το μεγάλο του αντίπαλο, δίνοντας ένα πολύτιμο μάθημα ήθους σε όσους παρακολουθούσαν.
Ιαπωνία
Οι μηχανικοί κουρεύτηκαν «γουλί», ο Σουμάχερ δεν έλεγε να ξεκολλήσει από την αγκαλιά της γυναίκας του, και το πάρτι που ακολούθησε το ίδιο βράδυ θα περάσει καιρός για να ξεχαστεί.
Γερμανία
Πάνω από 2.500 Γερμανοί, απ' όλη τη χώρα, ταξίδεψαν στο Κέρπεν, τη γενέτειρα του Σουμάχερ, και παρακολούθησαν τον αγώνα σε τεράστιες γιγαντοοθόνες, που είχαν στηθεί στο παλιό σχολείο του Γερμανού. Στο τέλος ξέσπασαν σε τρελά πανηγύρια, και τα πρωτοσέλιδα στο γερμανικό Tύπο, την επομένη, ήταν απόρροια αυτής της ατμόσφαιρας: «Είσαι ο μεγαλύτερος όλων των εποχών» έγραψε η Bild, η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία γερμανική εφημερίδα. «Μίκαελ Σουμάχερ, ο ταχύτερος, ο ανυπέρβλητος πρωταθλητής…» έγραψε η Die Welt. «O Σουμάχερ έγινε ο σταρ του θεάματος» ανέφερε η FAZ «Μπράβο Σούμι ― Τώρα είσαι αθάνατος». Την ίδια μέρα, ο δήμαρχος του Κέρπεν ανακοίνωσε ότι ο δρόμος που οδηγεί στην πίστα καρτ του Σουμάχερ θα φέρει, πλέον, το όνομά του.
Ιταλία
«Φανταστείτε τί γίνεται τώρα στην Ιταλία» δήλωσε ο Σουμάχερ μετά την κατάκτηση του τίτλου ― και είχε απόλυτο δίκιο. Εκατομμύρια Ιταλοί ξεχύθηκαν στους δρόμους, ενώθηκαν με όσους παρακολουθούσαν τον αγώνα από γιγαντοοθόνες, στο Μαρανέλο, και έστησαν ένα τρελό πανηγύρι που κράτησε μέχρι το πρωί. «Σουμάχερ, ο νέος αυτοκράτορας» και «Αve Σουμάχερ» ήταν οι πιο εμφατικοί τίτλοι των ιταλικών εφημερίδων.
Περισσότερα μηδενικά!
Σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Hamburg Daily Μοrgenpost, το οικονομικό όφελος του Σουμάχερ από την κατάκτηση του πρωταθλήματος θα είναι περισσότερα από 30 εκατομμύρια μάρκα ― χρήματα που θα προέλθουν από τη Φεράρι και τους χορηγούς, ανεβάζοντας το εισόδημα του Γερμανού στα 145 εκατομμύρια μάρκα!