Σαν παλιό σινεμά;
«... Όταν, για παράδειγμα, υπήρχαν δύο μόνο τηλεοπτικοί σταθμοί και, παράλληλα, ανακαλύφθηκε το βίντεο, ήταν λογικό να υπάρξει πραγματική έκρηξη στα καταστήματα ενοικίασης βιντεοταινιών, τα γνωστά βιντεοκλάμπ...»ΠOΣOI από όσους πηγαίνουν Αμερική αεροπορικώς, μέσα σε εννιά ώρες, θα ήταν διατεθειμένοι να ταξιδέψουν με υπερωκεάνιο δεκαπέντε ημέρες και να πληρώσουν ακριβότερο εισιτήριο; Υποθέτω ότι ελάχιστοι θα είναι και όσοι θα προτιμούσαν στη θέση της ηλεκτρικής κουζίνας την γκαζιέρα πετρελαίου, αντί για ηλεκτρικό φως ν' ανάψουν λυχνάρι και να μετακινηθούν με γάιδαρο αντί με αυτοκίνητο. Ο σημερινός άνθρωπος έχει σειρά δυνατοτήτων (αλλά και προϊόντων…) που ούτε στ' όνειρό τους είχαν δει η μητέρα του και η γιαγιά του (φαίνεται περίεργο, όταν δεν γράφω ο πατέρας και ο παππούς του;). Παράλληλα, ένα από τα χαρακτηριστικά της εποχής μας είναι και η ταχύτητα εφαρμογής των ανακαλύψεων που καθημερινά προσφέρει η νέα τεχνολογία.
Δεν περιορίσαμε την αλληλογραφία μας από τη στιγμή που υπάρχει το τηλέφωνο; Δεν εκτοπίστηκε το τέλεξ από το φαξ; Παράλληλα, γνωρίζει πραγματικές δόξες η αγορά της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας. Το ραδιόφωνο, παλαιότερα, ήταν περιορισμένων δυνατοτήτων, μια και είχε μόνο «ακουστική» επαφή με τον ακροατή. Εκείνη, λοιπόν, την εποχή, όταν η μόνη προσφερόμενη «εξωτερικά» ψυχαγωγία στο σπίτι μας ήταν το χαμηλής ποιότητας (μιλώ μόνο τεχνικά αυτή τη στιγμή) ραδιόφωνο και «εσωτερικά» το παλιό γραμμόφωνο και το πικάπ, ήταν λογικό ο καταναλωτής να οδηγηθεί, εκτός σπιτιού, στον κινηματογράφο, ο οποίος προσέφερε οπτικοακουστική δυνατότητα. Όμως, τα χρόνια περνούν και η νέα τεχνολογία έκανε δυνατή τη μεταφορά στο σπίτι τόσο του ήχου υψηλής πιστότητας ―με τις νέες δυνατότητες των ραδιοφώνων και των στερεοφωνικών συγκροτημάτων― όσο και οπτικοακουστικής απόλαυσης αντίστοιχης εκείνης των κινηματογράφων. Από τη στιγμή που με την τηλεόραση, το βίντεο και τώρα τελευταία το DVD, υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς στο σπίτι μας του κινηματογράφου, γιατί να πάμε εμείς σ' αυτόν; Ήταν, στη συνέχεια, λογικό να μειωθεί ο αριθμός των θεατών και να λιγοστέψουν οι εισπράξεις των κινηματογράφων. Μια επιχείρηση ή δραστηριότητα, όταν κλείσει κάποιο κύκλο, είναι φυσικό ν' αποχωρήσει από το προσκήνιο. Μέχρις ότου μερικοί αιθουσάρχες αντιλήφθησαν ότι και στις αίθουσες των κινηματογράφων υπήρχε δυνατότητα εφαρμογής νέας τεχνολογίας. Οπότε οι ίδιοι αύξησαν τις εισπράξεις τους. Όταν, για παράδειγμα, υπήρχαν δύο μόνο τηλεοπτικοί σταθμοί και ―παράλληλα― ανακαλύφθηκε το βίντεο, ήταν λογικό να υπάρξει πραγματική έκρηξη στα καταστήματα ενοικίασης βιντεοταινιών, τα γνωστά βιντεοκλάμπ. Όμως, η δημιουργία απειρίας τηλεοπτικών σταθμών σαφέστατα έδρασε αρνητικά στην παρουσία τους. Ήταν φυσικό επακόλουθο, επομένως, ν' αντιμετωπίσουν προβλήματα στη λειτουργία τους. Νοσταλγώ κι εγώ, δεν λέω, τα παλιά θερινά σινεμά, μόνο που όπως και όλοι οι άλλοι, οι οποίοι νοσταλγούν, πηγαίνω το πολύ μία φορά κάθε καλοκαίρι. Πάει πολύ, όμως, να διαβάζω ότι ένα από τα αιτήματα των ιδιοκτητών είναι να υπάρξει επιδότηση των θερινών κινηματογράφων από το κράτος! Παρακαλώ, ας κοιτάξουμε όλοι τα ρολόγια μας. Πριν από είκοσι χρόνια έπρεπε να τα κουρδίζουμε, σήμερα δουλεύουν με μπαταρίες και, ενώ είναι ακριβείας, δεν είναι ακριβά, αλλά πάμφθηνα και πανέμορφα. Όμως, από τη στιγμή που έκαναν την εμφάνισή τους τα ηλεκτρονικά ρολόγια, υπήρξε σοβαρότατο οικονομικό πλήγμα στους ωρολογοποιούς και όσοι εκ των οποίων δεν προσαρμόσθηκαν στη νέα κατάσταση, αντιμετώπισαν πρόβλημα επιβίωσης. Θα έπρεπε να ζητήσουν επιδότηση από το κράτος. Οι αιθουσάρχες των κινηματογράφων τις εποχές των μεγάλων κερδών μοίραζαν σε αγαθοεργίες τα κέρδη τους. Επομένως, γιατί τώρα θέλουν να μοιραστούν τις απώλειες; Να συνεχίσω με τους ραφτάδες, τις μοδίστρες, καθώς και τις μανταρίστριες των καλτσών νάιλον; Όπως, βεβαίως, και να έχει το πράγμα, η νοσταλγία είναι κάτι φυσικό και ανθρώπινο. Όμως, πάει πολύ να μετατρέψουμε το κράτος σε παλιατζή των επαγγελμάτων και των δραστηριοτήτων, οι οποίες προϋπήρχαν και οι οποίες, επειδή έκλεισε, φυσιολογικά, ο κύκλος τους, αποχώρησαν από το προσκήνιο. Σκέφτηκε, άραγε, κανένας τί κάνουν σήμερα οι πεταλωτές αλόγων, εκείνοι που έκαναν σαμάρια, οι κατασκευαστές αλετριών, οι νερουλάδες;
Από την άλλη, γιατί να ξεχνώ τα νέα επαγγέλματα και τις θέσεις εργασίας που δημιουργούνται καθημερινά; Ιδιαίτερα στους κλάδους που έχουν σχέση με τη σύγχρονη τεχνολογία, την ηλεκτρονική και την πληροφορική; Προστασία του περιβάλλοντος δεν σημαίνει υποχρεωτικά προσκόλληση στο «γραφικό» παρελθόν, αλλά και προσαρμογή στο συνταρακτικό σήμερα._ N. M.