Alfa Romeo 2000 Spider Carozzeria Touring
H Σπάιντερ είναι ιδιαίτερα κομψή με την οροφή της κατεβασμένη. Tα «βράγχια» στο πλάι φαίνεται πως ήταν της μόδας εκείνα τα χρόνια, μια και υπήρχαν και σε άλλα ανάλογα μοντέλα της εποχής, όπως, για παράδειγμα, στην BMW 507.
Tο εσωτερικό του αυτοκινήτου ήταν απλό και λειτουργικό. Πολύ όμορφος ήταν ο πίνακας οργάνων που περιλάμβανε τα πάντα.
Aυτό ήταν το πιστεύω των δημιουργών της Carozzeria Touring, οι οποίοι κατασκεύαζαν
αμαξώματα που διακρίνονταν για την κομψότητά τους, αλλά και για το μειωμένο βάροςτους.
Eυκαιρία για την αναδρομή αυτή, η γνωριμία μας με μία σπάνια ?λφα Pομέο Σπάιντερ του
1959...
Aν δεν το ξέρετε ήδη, θα πρέπει να σας θυμίσουμε ότι στις πρώτες δεκαετίες της
αυτοκίνησης οι κατασκευαστές αυτοκινήτων προσέφεραν μόνο το σασί με τα μηχανικά μέρη ως
τελικό προϊόν και ο υποψήφιος αγοραστής έπρεπε να απευθυνθεί σε κάποιον εξωτερικό
κατασκευαστή αμαξωμάτων, ώστε να «ντύσει» το αυτοκίνητό του σύμφωνα με τις προσωπικές του
προτιμήσεις.
Οι «καροσερίστες» ήταν συνήθως οι ίδιοι που κατασκεύαζαν και τις ιππήλατες άμαξες της
εποχής, οπότε και οι κατασκευαστικές τους τεχνικές ήταν αντίστοιχης τεχνολογίας και
(κυρίως) βάρους. Ο σκελετός ήταν ξύλινος, και πάνω του στερεώνονταν οι εξωτερικές
επιφάνειες που συνήθως ήταν από βαριά ατσάλινη λαμαρίνα. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά
«ασήκωτο», ενώ για αεροδυναμική ούτε λόγος?
Carozzeria Touring
Η Carozzeria Touring ιδρύθηκε το 1926 από δύο φίλους δικηγόρους, που αποφάσισαν να
εγκαταλείψουν την καριέρα τους και να ασχοληθούν αποκλειστικά με την κατασκευή αμαξωμάτων
για αυτοκίνητα. Έτσι, ο Φελίτσε Mπιάνκι Aντερλόνι και ο Γκαετάνο Πονζόνι εξαγόρασαν το
μεγαλύτερο μέρος από την Carozzeria Falco που ανήκε στον Bιτόριο ?σκαρι (τον αδελφό του
διάσημου Iταλού πρωταθλητή) και ξεκίνησαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους
αυτοκινητιστές της εποχής.
Ο Μπιάνκι Αντερλόνι είχε σπουδάσει κάτι εντελώς διαφορετικό, είχε όμως «συγγενική σχέση»
με το αυτοκίνητο, αφού οι Tσέζαρε Iζότα και Bινσένζο Φρασκίνι (της Isotta-Fraschini) ήταν
συγγενείς του. Η Καροτσερία Τούρινγκ βρισκόταν, άλλωστε, στο κέντρο των εξελίξεων, στα
βόρεια του Μιλάνου, δίπλα στο εργοστάσιο της ?λφα Ρομέο και πολύ κοντά στην Σιτροέν
Ιταλίας και στην Isotta-Fraschini. Αυτές ήταν και οι εταιρείες, για τις οποίες η Τούρινγκ
έφτιαξε τα πρώτα της αμαξώματα, στην αρχή με τις παραδοσιακές μεθόδους κατασκευής.
Όμως, οι δύο ανήσυχοι δικηγόροι είχαν την τεχνική εξέλιξη ως βασικό στόχο τους από την
πρώτη στιγμή, έχοντας εντοπίσει τον «εχθρό». Όπως έλεγαν πάντα: «το βάρος είναι ο εχθρός
και η αεροδυναμική αντίσταση είναι το εμπόδιο».Ύστερα από κάποια ενδιάμεσα πειράματα προς
τη σωστή κατεύθυνση, ο στόχος επετεύχθη τελικά, με την ολοκλήρωση και τυποποίηση της
μεθόδου κατασκευής «Superleggera» (υπερελαφρής) γύρω στο 1935-36. Φέρνοντας την
επανάσταση στην αμαξοποιία της εποχής, η Τούρινγκ χρησιμοποίησε την εμπειρία από τις
αεροπορικές κατασκευές (που επίσης κατασκεύαζε ως εξωτερικός προμηθευτής για αεροσκάφη
της εποχής) και εξέλιξε μία μέθοδο κατασκευής με ένα δικτύωμα από λεπτούς χαλύβδινους
σωλήνες, πάνω στο οποίο στηρίζονταν οι εξωτερικές επιφάνειες από αλουμίνιο. Το πρώτο
αυτοκίνητο που παρουσιάστηκε με το σύστημα αυτό ήταν η ?λφα Ρομέο 8C 2300B του 1937, που
στην πρώτη της κιόλας εμφάνιση, κέρδισε την κατηγορία Τουρισμού στα «Mille Miglia», ενώ
κατετάγη και στην τέταρτη θέση της Γενικής Kατάταξης.
Με τον πρώτο εχθρό, το βάρος, ήδη νικημένο, το επόμενο βήμα ήταν η αεροδυναμική, όπου η
Καροτσερία Τούρινγκ επίσης λειτούργησε «μπροστά από την εποχή της». Κάθε νέο μοντέλο
αμαξώματος κατασκευαζόταν πρώτα υπό κλίμακα 1:10 ή 1:5 και δοκιμαζόταν στην αεροδυναμική
σήραγγα του Πολυτεχνείου του Μιλάνου ή σε άλλες αεροδυναμικές σήραγγες της αεροπορικής
βιομηχανίας, στις οποίες υπήρχε πρόσβαση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, ότι η Τούρινγκ
ήταν ο πρώτος κατασκευαστής αμαξωμάτων που εγκατέστησε αεροδυναμική σήραγγα (αν και όχι
ιδιαίτερα προηγμένη) στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις της (που, δυστυχώς, καταστράφηκαν στον
Πόλεμο).
Τα χαρακτηριστικά του χαμηλού βάρους και της καλής αεροδυναμικής ακολούθησαν την Τούρινγκ
σε όλη τη 40χρονη πορεία της στο χώρο, στη διάρκεια της οποίας κατασκευάστηκαν όλων των
ειδών τα αμαξώματα, από σπορ πρωτότυπα μέχρι λιμουζίνες πολυτελείας. Εκτός από ιταλικά
αυτοκίνητα, «έντυσε» και Mερτσέντες, ?στον Mάρτιν, Λαγκόντα, Tάλμποτ-Mπρίστολ και
Πέγκασο, μεταξύ άλλων. Όμως, επειδή η παραγωγή στο Μιλάνο ―και κυρίως τα τεράστια
μεταφορικά έξοδα― δεν εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της διεθνούς παραγωγής, η Τούρινγκ ήταν ο
πρώτος καροσερίστας που πούλησε τις πατέντες και την τεχνογνωσία της σε ξένες εταιρείες,
πάντα υπό το σήμα κατατεθέν «Touring Superleggera». Η πρώτη που επωφελήθηκε από τη διεθνή
συνεργασία ήταν η βρετανική Mπρίστολ το 1947, ενώ η συμφωνία με την αμερικανική
Xιούντσον, λίγα χρόνια αργότερα, ήταν ακόμα πιο πρωτοποριακή, με τα μηχανικά μέρη να
έρχονται από την Αμερική σε προσυναρμολογημένα τμήματα, με τους Iταλούς της Τούρινγκ να
επιβλέπουν την τελική συναρμολόγηση και τη δοκιμή του ολοκληρωμένου πλέον αυτοκινήτου,
πριν τα στείλουν και πάλι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Πολλά χρόνια θα περνούσαν από
τότε, πριν καταφέρει και κάποιος άλλος να κάνει το ίδιο (η Κάντιλακ με τον οίκο
Πινινφαρίνα).
Η Kαροτσερία Tούρινγκ ολοκλήρωσε την πορεία της στις 31 Δεκεμβρίου του 1966, σαράντα
χρόνια μετά τη γέννησή της. Σήμερα, παραμένει στη μνήμη των φίλων του αυτοκινήτου ως ένα
ιστορικό όνομα συνδεδεμένο όχι μόνο με την τεχνολογική πρωτοπορία, αλλά και με τα πιο
όμορφα και αεροδυναμικά αμαξώματα της εποχής λίγο πριν και λίγο μετά το Β? Παγκόσμιο
Πόλεμο.
«Tο αυτοκίνητό μας»
Η ?λφα Pομέο Σπάιντερ 2000 (1957-1961) ήταν η ανοιχτή έκδοση του αντίστοιχου σεντάν, με
πιο σπορτίφ προσανατολισμούς και τέσσερις ίππους περισσότερους (112 ίπποι στις 5.900
σ.α.λ., με τη χρήση δύο διπλών καρμπιρατέρ και με αύξηση της σχέσης συμπίεσης στο 8,5:1).
Η κίνηση μεταδιδόταν στους πίσω τροχούς μέσω ενός κιβωτίου πέντε σχέσεων, ενώ η τελική
ταχύτητα έφτανε τα 171 χλμ./ώρα Το μεταξόνιο είχε μειωθεί (σε σχέση με το σεντάν) κατά 22
εκατοστά, βελτιώνοντας αρκετά την αισθητική και τη συμμετρία του αμαξώματος που
προερχόταν, φυσικά, από την Τούρινγκ. Το αυτοκίνητο αυτό κατασκευάστηκε σε 3.443 αντίτυπα
και γνώρισε σχετική επιτυχία για την εποχή του, σίγουρα μεγαλύτερη από το αντίστοιχο
σεντάν που κυκλοφορούσε ταυτόχρονα.
Aξίζει να σημειώσουμε πως το συγκεκριμένο αυτοκίνητο ήταν αυτό που κοσμούσε το περίπτερο
της εταιρείας στην έκθεση αυτοκινήτου της Γενεύης του 1959. Aγοράστηκε από Έλληνα
διπλωματικό υπάλληλο στην Eλβετία και μεταφέρθηκε στη χώρα μας, όπου και πωλήθηκε, ύστερα
από αρκετά χρόνια, στο σημερινό του ιδιοκτήτη.
TEXNIKA XAPAKTHPIΣTIKA
Alfa Romeo 2000 Spider
KINHTHPAΣ
Kύλινδροι: Tέσσερις
Διάταξη/Tοποθέτηση: Σε σειρά, κατά το διαμήκη άξονα
Kυβισμός: 1.975 κ.εκ.
Mεγ. ισχύς: 112 ίπποι/5.900 σ.α.λ.
Mεγ. ροπή: 14,9 χλγμ./3.600 σ.α.λ.
Mετάδοση: Στους πίσω τροχούς
Kιβώτιο: Xειροκίνητο κιβώτιο πέντε σχέσεων
ANAPTHΣH
Eμπρός: Aνεξάρτητη, με εγκάρσιους βραχίονες, σπειροειδή ελατήρια και
αντιστρεπτική ράβδο
Πίσω: ?καμπτος άξονας με διαμήκεις βραχίονες και ελικοειδή ελατήρια
ΦPENA
Eμπρός: Yδραυλικά ταμπούρα
Πίσω: Yδραυλικά ταμπούρα
Eπιδόσεις (Tιμές κατασκευαστή)
0-100 χλμ./ώρα: -
Tελική ταχύτητα: 171 χλμ./ώρα