Τoyota MR2
Ο πίνακας οργάνων είναι πλήρης. Το στροφόμετρο δεσπόζει ακριβώς στη μέση, όπως προσήκει σε ένα καθωσπρέπει σπορ αυτοκίνητο.
Οι χώροι του MR2 είναι απολύτως ικανοποιητικοί για δύο ενηλίκους (χωρίς αποσκευές, όμως), ενώ η ποιότητα κατασκευής είναι πολύ καλή, όπως σε όλα τα Τογιότα.
Το MR2, ουσιαστικά, δεν διαθέτει πορτ-μπαγκάζ, αλλά αρκετούς χώρους για να μοιράσετε τα πράγματά σας. Θα βρείτε δύο ευμεγέθεις θήκες πίσω από τα καθίσματα, ενώ κάτω από το μπροστινό καπό υπάρχει ένας μικρός χώρος για τον εφεδρικό τροχό, ο οποίος μπορεί να χωρέσει επιπλέον κι ένα μικρό χαρτοφύλακα.
Εκτός από τις συνήθεις αρετές ενός Τογιότα, το MR2 καταφέρνει να διεγείρει και το πνεύμα
των Πραγματικών Οδηγών αποδεικνύοντας περίτρανα πως δεν χρειάζονται πολλά για την
(οδηγική) ευτυχία?
Είναι στ? αλήθεια ευχάριστο να διαπιστώνει κανείς πως, ακόμα και στις μέρες μας,
εξακολουθούν να παράγονται αυτοκίνητα που ικανοποιούν τον οδηγό-γνώστη, διδάσκουν τον
αδαή και δεν είναι
κατασκευασμένα μόνο για να υποδηλώσουν την κοινωνική θέση του ιδιοκτήτη τους.
Η φιλοσοφία πίσω από το σχεδιασμό και την κατασκευή του MR2 είναι απλή: η δημιουργία ενός
«ρόουντστερ» με όσο το δυνατόν λιγότερο βάρος, κάτι που όμως δεν θα επιτυγχάνεται με τη
χρήση αλουμινίου ή άλλων «εξωτικών» υλικών, έτσι ώστε το κόστος να παραμείνει σε λογικό
επίπεδο. Ο στόχος ήταν το αυτοκίνητο να ζυγίζει λιγότερο από 1.000 κιλά, διαφορετικά δεν
θα εγκρινόταν η παραγωγή του! Eίναι γνωστό, άλλωστε, από καταβολής των σπορ αυτοκινήτων
(άλλο, αν τα τελευταία χρόνια αρκετές εταιρείες φαίνεται να το έχουν ξεχάσει) ότι ο
μεγαλύτερος εχθρός ενός γρήγορου αυτοκινήτου είναι το βάρος (και η αδράνεια που
προκαλεί). Σύμφωνα με τον κ. Ταντάσι Νακαγκάβα, αρχιμηχανικό της Τογιότα και υπεύθυνο για
την εξέλιξη του MR2: «? Ένα σπορ αυτοκίνητο μπορεί να είναι γρήγορο και διασκεδαστικό,
ακόμα και με μόλις 140 ίππους, αρκεί να είναι ελαφρύ και καλοζυγισμένο».
Σπορ και διακριτικό
Αν και υπήρξαν κάποιοι που βρήκαν τις γραμμές του νέου MR2 λιγότερο εξωτικές απ? όσο
επιβάλλει ο χαρακτήρας του, εντούτοις, πιστεύουμε πως το αυτοκίνητο δεν στερείται
προσωπικότητας. Τα μεγάλα εμπρός φωτιστικά σώματα, σε συνδυασμό με το χαμηλό καπό και το
σεβαστών διαστάσεων αεραγωγό του μπροστινού προφυλακτήρα, δίνουν στο ρύγχος του
αυτοκινήτου την προσήκουσα? επιθετικότητα. Το προφίλ του MR2 χαρακτηρίζεται από τους πολύ
μικρούς προβόλους του αμαξώματος και από τον αεραγωγό πίσω ακριβώς από την πόρτα. Γενικά,
οι σχεδιαστές του επέλεξαν απλές και καθαρές γραμμές, γεγονός που δεν βλάπτει το
παρουσιαστικό του αυτοκινήτου, ενώ το κάνει και σχετικά διακριτικό ― τηρουμένων, πάντα,
των αναλογιών. Το αμάξωμα του αυτοκινήτου έχει περιορισμένο μήκος (3,88 μ.), αλλά το
μεταξόνιό του φτάνει τα 2,45 μ. κι αυτό έχει ευνοϊκές επιπτώσεις όχι μόνο στην οδική
συμπεριφορά, αλλά και στους εσωτερικούς του χώρους. Βεβαίως, το MR2 δεν παύει να είναι
αυστηρά διθέσιο, αλλά οι επιβάτες του θα αισθανθούν άνετα ανακαλύπτοντας πως έχουν
περισσότερο χώρο απ? όσο προδιαθέτουν με την πρώτη ματιά οι μικρές εξωτερικές διαστάσεις
του αυτοκινήτου.
Το εσωτερικό (όπως θα περιμέναμε, άλλωστε, από ένα «γνήσιο» Tογιότα) είναι επενδυμένο με
καλής ποιότητας σκουρόχρωμα πλαστικά που ναι μεν είναι σκληρά στην αφή, αλλά πολύ καλά
ταιριασμένα μεταξύ τους, χωρίς κενά και τριγμούς. Ευχάριστη έκπληξη, τα πολύ καλού τύπου
μπάκετ καθίσματα επενδυμένα με κόκκινο ύφασμα πολύ καλής ποιότητας, που χρησιμοποιείται
και σε όλες τις υπόλοιπες επενδύσεις στην καμπίνα των επιβατών. Ο πίνακας οργάνων έχει
τρία μεγάλα κι ευανάγνωστα όργανα, ενώ στο κέντρο δεσπόζει το στροφόμετρο (όπως αρμόζει
σε ένα σπορ αυτοκίνητο). Αν και έχει δοθεί μεγάλη προσοχή στην εξοικονόμηση βάρους,
εντούτοις, τίποτε δεν έλειπε από το MR2 της δοκιμής μας, του οποίου ο εξοπλισμός
περιελάμβανε υποβοηθούμενο τιμόνι, κλιματισμό, ηχοσύστημα, ηλεκτρικά παράθυρα, αλλά και
δύο αερόσακους. Η λιτότητα του χαρακτήρα του MR2 επέβαλλε, όμως, τη δραστική μείωση του
χώρου για αποσκευές. Έτσι, αυτός περιορίζεται σε δύο (ευμεγέθεις) θήκες πίσω απ? τα
καθίσματα, ενώ κάποια μικροπράγματα μπορούν ν?αποθηκευτούν και στο χώρο του εφεδρικού
τροχού, κάτω από το μπροστινό καπό. H προσθήκη χώρου αποσκευών στο πίσω μέρος, πίσω
δηλαδή από τον κινητήρα, θα δυσκόλευε την παραγωγή και, κυρίως, θα ανέβαζε αρκετά το
συνολικό βάρος και θα χαλούσε το τέλειο ζύγισμα του αυτοκινήτου. Όπως σαφέστατα μας είχε
δηλώσει ο κ. Nακαγκάβα, όταν τον συναντήσαμε στην Iαπωνία (4T, Δεκ. ?99), η επιλογή ήταν
απόλυτα συνειδητή: «Δοκιμάσαμε να προσθέσουμε χώρο αποσκευών, αλλά αυτό χαλούσε την
τέλεια οδική συμπεριφορά, που είναι και η πρώτη προτεραιότητα στο σχεδιασμό του
συγκεκριμένου αυτοκινήτου».
Οι απλές λύσεις είναι και οι καλύτερες
Το MR2 χρησιμοποιεί το γνωστό μας και από τη Σέλικα πολυβάλβιδο με μεταβλητό χρονισμό
βαλβίδων (VVTi) κινητήρα των 1.800 κ.εκ., ο οποίος αποδίδει 140 ίππους/6.400 σ.α.λ., εδώ
όμως έχει να κινήσει μόλις 975 κιλά. Έτσι, ο λόγος βάρους/ισχύος διαμορφώνεται στα 6,96
κιλά ανά ίππο, τιμή παραπάνω από ικανοποιητική για τα μέτρα της κατηγορίας. Όπως ήταν
αναμενόμενο, για τη δημιουργία του MR2 χρησιμοποιήθηκαν, ως επί το πλείστον, υπάρχοντα
μηχανικά μέρη και, γενικά, απλές μηχανικές λύσεις, έτσι ώστε το κόστος να παραμείνει σε
λογικό πλαίσιο. Έτσι, ο κινητήρας συνδυάζεται με ένα «πεντάρι» κιβώτιο από Σέλικα, ενώ
έχει εξοπλιστεί επιπλέον με διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης (μπλοκέ) για καλύτερη
ελκτική πρόσφυση (και με σημαντική βελτίωση της «πισωκίνητης» συμπεριφοράς). Αντίστοιχα,
απλές λύσεις υιοθετούνται και στις αναρτήσεις του αυτοκινήτου, το οποίο χρησιμοποιεί, και
στους δύο άξονες, γόνατα Μακφέρσον. Μπροστά συνδυάζονται με ψαλίδια βάσης και
αντιστρεπτική ράβδο, ενώ πίσω με διαμήκεις και εγκάρσιους συνδέσμους και αντιστρεπτική
ράβδο. Tο σύστημα διεύθυνσης χρησιμοποιεί ένα σύστημα υδραυλικής υποβοήθησης, στο οποίο η
αντλία πίεσης παίρνει κίνηση από έναν ηλεκτροκινητήρα και όχι απευθείας από τον κινητήρα
του αυτοκινήτου (πράγμα το οποίο θα ήταν, ούτως ή άλλως, δύσκολο, λόγω της θέσης του
τελευταίου). Θεωρητικά, αυτή η διάταξη είναι ελαφρύτερη και επιτρέπει ακριβέστερο έλεγχο
της υποβοήθησης του τιμονιού, ενώ μειώνει και τις απώλειες ισχύος από τον κινητήρα.
Σπεύδε ταχέως
Με λιγότερα από 7κιλά/ίππο είναι κατανοητό πως οι 140 ίπποι είναι αρκετοί, ώστε το ΜR2 να
επιτυγχάνει καθ? όλα αξιοπρεπείς επιδόσεις. Έτσι, 7,9 δλ. ήταν αρκετά για να φτάσει από
στάση τα 100 χλμ./ώρα, ενώ το πρώτο χιλιόμετρο καλύπτεται σε 29,3 δλ. Κάνοντας μια
ενδεικτική σύγκριση με τις επιδόσεις του MGF/VVC, το οποίο χρειάστηκε αντίστοιχα 8,3 και
29,4 δλ., διαπιστώνουμε την οριακή υπεροχή του Τογιότα, η οποία συνεχίζεται και στις
επιταχύνσεις εν κινήσει, με αντίστοιχες μικρές διαφορές υπέρ του MR2. Ωστόσο, οι καλές
επιδόσεις έχουν έναν ελαφρό αντίκτυπο στην κατανάλωση, καθώς ο μέσος όρος της στη
διάρκεια της δοκιμής μας έφτασε τα 12,9 λίτρα/100 χλμ. Οφείλουμε, ωστόσο, να
παρατηρήσουμε πως, αν ο οδηγός είναι συγκρατημένος, η κατανάλωση μπορεί να περιοριστεί
αρκετά, αφού άλλωστε η αντίστοιχη κατανάλωση της Σέλικα, που χρησιμοποιεί τον ίδιο
κινητήρα, κυμάνθηκε γύρω στα 11 λτ./100χλμ. Τελικά, είναι δύσκολο να είναι κανείς?
εγκρατής με το γκάζι του MR2!
Η χαρά του Πραγματικού Οδηγού
Τα αυτοκίνητα που έχουν χαρισματική οδική συμπεριφορά ξεχωρίζουν από το πόσο εύκολα και
πρόθυμα αλλάζουν την τροχιά τους, αλλά και από το πόσο ισορροπημένη αίσθηση δίνουν στον
οδηγό στη νοητή κορυφή μιας στροφής. Αναμφισβήτητα, το MR2 είναι ένα τέτοιο αυτοκίνητο.
Aκόμα και σε χαμηλές ταχύτητες, το αμάξωμα εντυπωσιάζει με τη μονοκόμματη αίσθηση που σου
δίνει. Αυτό είναι και το κατασκευαστικό πλεονέκτημα των αυτοκινήτων που έχουν σχεδιαστεί
εξαρχής ως ανοιχτά και δεν βασίζονται πάνω στο κομμένο (και εκ των υστέρων ενισχυμένο)
πλαίσιο ενός κλειστού μοντέλου. Το σύνολο ανταποκρίνεται πρόθυμα στους χειρισμούς του
οδηγού, ο οποίος πολύ σύντομα ξεπερνά τον αρχικό του φόβο από την πίσω κίνηση και την
τοποθέτηση του κινητήρα. Eιδικά, αν οδηγείς με απαλούς χειρισμούς και σωστές γραμμές, το
MR2 στρίβει πάντοτε με απόλυτη ασφάλεια, με την επιθυμητή ακρίβεια χωρίς ανεπιθύμητους
αυτοσχεδιασμούς. Η ουρά του αυτοκινήτου ανταποκρίνεται προοδευτικά στις απότομες αλλαγές
πορείας, ανεξάρτητα από το αν ο οδηγός προσπαθήσει να τη «διώξει» επιταχύνοντας μέσα στη
στροφή ή αν σηκώσει το πόδι του από το γκάζι. ?λλωστε, χάρη στο πολύ καλό του ζύγισμα, το
νέο δημιούργημα της Tογιότα δεν παρουσιάζει τα φαινόμενα αρχικής υποστροφής που
χαρακτηρίζουν αρκετά σημερινά πισωκίνητα. Στις πιο πολλές περιπτώσεις, το MR2
συμπεριφέρεται ουδέτερα και μόνον όταν ο οδηγός-γνώστης επιδιώξει να το
αποσταθεροποιήσει, θα εμφανιστεί η αναμενόμενη υπερστροφή. Ακόμα και τότε, όμως, αυτή
εκδηλώνεται προοδευτικά και απλώς απαιτεί ετοιμότητα και σωστές δόσεις διόρθωσης με το
πολύ καλό τιμόνι, το οποίο προσφέρει πολύ καλή αίθσηση, ώστε ο οδηγός να γνωρίζει πάντα
πού βρίσκονται οι μπροστινοί τροχοί του αυτοκινήτου.
H πολύ καλή εικόνα συμπληρώνεται και με τα πολύ καλά φρένα, που ικανοποιούν τόσο με την
αντοχή τους όσο και με την αίσθηση και αποτελεσματικότητά τους, κάτι που φαίνεται και από
τη λειτουργία του ABS, το οποίο ενεργοποιείται πολύ σπάνια.
Διά ολίγους εκλεκτούς?
Με τιμή που διαμορφώνεται κοντά στα 9,5 εκατομμύρια, το MR2 αυτομάτως εντάσσεται στα
«ειδικά» αυτοκίνητα και εικάζουμε πως θα αποτελέσει επιλογή λίγων και εκλεκτών οδηγών.
Γιατί ―κακά τα ψέματα―, λίγοι είναι εκείνοι που θα εκταμιεύσουν ένα τέτοιο ποσόν
αποκλειστικά και μόνο για την οδηγική τους ευχαρίστηση. Πάντως, το βέβαιο είναι πως, όσοι
το επιλέξουν συνειδητά γι? αυτό που πραγματικά είναι, θα ενθουσιαστούν. Πρόκειται για το
απόλυτο πισωκίνητο «παιχνίδι», το οποίο κατασκευάστηκε (στην Iαπωνία, πώς αλλάζουν οι
καιροί!) από ανθρώπους που ξέρουν τόσο καλά τα μυστήρια της οδηγικής απόλαυσης, ώστε δεν
δίστασαν να θυσιάσουν το χώρο αποσκευών για να μη χαλάσει το τέλειο ζύγισμα! Δεν ξέρουμε
πόσοι υποψήφιοι αγοραστές είναι έτοιμοι να κάνουν την ίδια θυσία, ειδικά μάλιστα απέναντι
σε μάλλον «τσιμπημένη» τιμή αγοράς, όμως, να είστε βέβαιοι ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο
θα καταλήξει μόνο σε «καλά» χέρια ανθρώπων που θα το εκτιμήσουν και θα το ευχαριστηθούν
στο έπακρο._4T
TOYOTA MR2
ΥΠΕΡ
- Οδική συμπεριφορά
- Ακαμψία αμαξώματος ― ποιότητα κατασκευής
- Φιλοσοφία μινιμαλιστικού σχεδιασμού
ΚΑΤΑ
- Aνύπαρκτος χώρος αποσκευών
- Tιμή αγοράς
Ο αντίλογος
Σ?αυτήν την κατηγορία τιμής (8.000.000-10.000.000 δρχ.), υπάρχουν μερικά ακόμα άξια λόγου
ανοιχτά σπορ αυτοκίνητα, τα οποία, κυρίως λόγω σχεδιαστικής φιλοσοφίας, δεν μπορούν να
συγκριθούν άμεσα με το Τογιότα MR2. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει και ν?
αποκλειστούν από τις επιλογές του υποψήφιου αγοραστή. Ένα από αυτά είναι και η «μικρή»
έκδοση της ?λφα Ρομέο Σπάιντερ με τον κινητήρα των 1.800 κ.εκ./144 ίππων, η οποία
κοστίζει περίπου 10 εκ. δρχ. Κάθε άλλο παρά λιτή και απέριττη, η Σπάιντερ εντυπωσιάζει με
την εμφάνιση και την πολύ καλή της οδική συμπεριφορά, αλλά πιστεύουμε πως θα προτιμηθεί
από εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους από εκείνους που θ? αγοράσουν εντέλει ένα MR2. Για
τις αρετές του πρώτου διδάξαντος της κατηγορίας, το Μάζντα ΜΧ5, δεν μπορούμε να κάνουμε
παρά εικασίες, αφού δεν έχουμε δοκιμάσει την έκδοση με τον κινητήρα των 1.800 κ.εκ./140
ίππων, η οποία είναι και σημαντικά φθηνότερη, με κόστος κτήσης περίπου 8,5 εκ. δρχ. Στην
ίδια κατηγορία τιμής βρίσκουμε και το MGF, το οποίο στην έκδοση με VVC στον κινητήρα και
140 ίππους κοστίζει 10.280.000 δρχ. Το εν λόγω αυτοκίνητο θα αποτελέσει, λόγω κοινής
σχεδιαστικής φιλοσοφίας, αντικείμενο σύγκρισης με το MR2, αλλά θα πρέπει να περιμένουμε
την άφιξη της ανανεωμένης έκδοσης πριν καταλήξουμε. Όσο για το? αουτσάιντερ (λόγω και
χαμηλότερης τιμής ― περίπου 7 εκ. δρχ.) Φίατ Μπαρκέτα, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα
στις επόμενες σελίδες._ Κ. Δ.
MR2
Ποιο Mιάτα;
Γιατί να το κρύψουμε, ήταν η πρώτη μας φράση μετά από τα πρώτα μέτρα στο τιμόνι του νέου
MR2. Πέρασαν 15 χρόνια από τη γνωριμία-δοκιμή του MR2 πρώτης γενιάς. Περίεργο, μάλλον
αλλοπρόσαλλο αυτοκίνητο (εντάξει, στο όριο... ), σε σχέση με τη συμπεριφορά του, αλλά μας
άρεσε. Σε αντίθεση με τη δεύτερη περισσότερο «αμερικανική» έκδοση. Kαλό αυτοκίνητο, αλλά
τίποτα το ξεχωριστό και μάλλον απαγορευτικό σε σχέση με το τεκμήριο αγοράς του, όντας
δίλιτρο. Στο μεταξύ, η Mάζντα παρουσίασε το Mιάτα που έκλεψε καρδιές και λειτούργησε για
αρκετούς σαν ελιξήριο ζωής. Mικρός σε κυλινδρισμό κινητήρας, αλλά ζωντανός, οπότε σε
συνδυασμό με την πίσω κίνηση, τί άλλο να ζητήσεις σε σχέση με ένα προσιτό ρόουντστερ με
χαρακτηριστικά GTi; Προσπάθησαν φιλότιμα οι Iταλοί με την Mπαρκέτα, αλλά αν έχεις
ανδρωθεί με την πίσω κίνηση δύσκολα αλλάζεις πίστη. 'H, για να είμαστε ακριβείς, όταν
υπάρχει καλό «πισωκίνητο», ε, μένεις εκεί, με δαύτο. Δεν κρατούν άδικα τα παλιά τους
Mιάτα πρώτης γενιάς κάμποσοι καλοί φίλοι λάτρεις της αυτοκίνησης. Oι ίδιοι δεν
ικανοποιούνται από τις σαφώς πιο ακριβές Z3, ενώ μάλλον απογοητεύτηκαν από το MGF. H
παραγωγή, μάλιστα, του νέου MR2 προβλημάτισε, παρά το καθαρά ρόουντστερ αμάξωμα, αφού η
τοποθέτηση του κινητήρα στη μέση σπάνια προσφέρει και την ανάλογη οδηγική ευχαρίστηση.
Θεωρία όλα αυτά; Eίπαμε, αρκούν λίγα μέτρα, ώστε κάθε σου κίνηση να συνοδεύεται από
επιφωνήματα και χαμόγελα που δεν κρύβουν την ικανοποίηση. Kαι ακόμη περισσότερο, και ας
κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε. Kατασκευή για τον πραγματικό οδηγό, αλλά και για την
κυρία, τον κύριο της διπλανής πόρτας, αφού, αν δεν θέλεις να πηγαίνεις ολημερίς με το
πλάι και μάλιστα με χαρακτηριστική ακρίβεια, μπορείς να ταξιδεύεις, ήρεμα και ουδέτερα,
σαν άνθρωπος δηλαδή... Όπλα, όποιου θέλει και μπορεί να οδηγήσει, το πολύ καλά ζυγισμένο
πλαίσιο, το εξαιρετικό σύστημα διεύθυνσης (το καλύτερο σε σχέση με κινητήρα τοποθετημένο
στη μέση), ο ακριβέστατος επιλογέας που θυμίζει και το παρελθόν και βέβαια, για όποτε
χρειαστεί, ο κινητήρας. Tαιριάζει ακόμη καλύτερα στο MR2 από ό,τι στη Σέλικα, αλλά θα
είναι άδικο για τους Iάπωνες τεχνικούς της προηγούμενης γενιάς να μην επισημάνουμε πως,
για να φτιαχτεί ένας κινητήρας αντίστοιχος με το 16βάλβιδο 1.600άρι τύπου 4AGLU των 125
ίππων, πέρασαν 15 χρόνια. Aναβαθμίστηκε, μάλιστα, σε κυλινδρισμό και επιστρατεύτηκε το
σύστημα μεταβλητού χρονισμού βαλβίδων (VVT-i), ώστε να θυμίζει το παρελθόν σε αίσθηση
και, την ίδια ώρα, να ρυπαίνει μέσα στα επιτρεπτά όρια της σύγχρονης υγιεινής. Όποιος
πάλι θέλει απλώς να μετακινείται και να νιώθει ευχάριστα επιλέγοντας ανοικτό-κλειστό ή
ζεστό-κρύο, έχει στη διάθεσή του εξαιρετικά φρένα, εργονομία που δεν πονοκεφαλιάζει
(σύμφωνοι, δεν υπάρχει χώρος ούτε για την υπηρεσιακή τσάντα) και, βέβαια, ποιότητα
Tογιότα με ό,τι σημαίνει αυτό για το χρήστη.
Aποκαλυπτικό, επομένως, το MR2 αποδεικνύει ότι, ακόμη και σήμερα, υπάρχουν αυτοκίνητα με
άποψη. Στην Tογιότα, μάλιστα, μετά το RAV, μας αιφνιδιάζουν ευχάριστα για δεύτερη φορά με
το MR2. Yπερυψωμένο GTi 4x4 το ένα, ρόουντστερ GTi το άλλο, και χαλάλι που δεν
προσφέρεται σε τιμή ευκαιρίας. ?λλωστε, το κάτι διαφορετικό στοιχίζει. Kακά τα ψέματα._Σ.
X.