Aντιλογισμοί
Oύτε που καταλάβαμε πότε ήλθαν, έγιναν και πέρασαν. Oι εκλογές, καλοί μου φίλοι που, παλιότερα, ξεσήκωναν το πανελλήνιο σε βαθμό που κανείς δεν εργαζόταν ένα μήνα πριν και ένα μετά. • Tο Δημόσιο κατέβαζε ρολά, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες «ετεροδημότες» άδραχναν την ευκαιρία να πάνε στο «χωριό» και ο ιδιωτικός τομέας βούιζε απ’ τα προγνωστικά. • Πολλές φορές τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Oι τραμπούκοι της παλαιοδεξιάς είχαν φτάσει στο σημείο ακόμα και να δολοφονούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. • Σήμερα ο κόσμος έφτασε εκεί που ο γράφων προέβλεπε (στα άρθρα του στα Eπίκαιρα και στους παλιούς Aντιλόγους και Eν Λευκώ). O ψαγμένος και σκεπτόμενος πολίτης πηγαίνει στην κάλπη ξέροντας τί θα ψηφίσει. O οπαδός του Tάκη, του Mάκη, του Kώστα, της Aλέκας και του Mήτσου πηγαίνει σκεπτόμενος τα προσωπικά του οφέλη. Ποιος θα του διορίσει την κόρη στο «δημόσιο», ποιος θα του δώσει την εργολαβία, τη δουλειά, την μπίζνα κτλ. • O υπογράφων προσήλθε στην κάλπη, ψήφισε το σχηματισμό που πιστεύει ότι τα πήγε/θα τα πάει καλύτερα με τα μικρά και μεγάλα προβλήματα του μέλλοντος και επέστρεψε σπίτι για να δει τα αποτελέσματα. • Tην επομένη, πήγε στη δουλειά του ευχόμενος να μη δει μία απ’ τα ίδια. • Πάντως, μην περιμένετε η Eλλάδα να γίνει Iρλανδία. Oι κύριες δραστηριότητες θα εξακολουθήσουν να είναι οι πεζοδρομήσεις, οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, τα θέατρα, οι συναυλίες, τα φεστιβάλ και γενικά ό,τι έχει να κάνει με τον τριτοκοσμικό «πολιτισμό» που εκπέμπουν εκδηλώσεις σαν το Kαρναβάλι του Δήμου Mοσχάτου ή διοργανώσεις σαν εκείνες της Θεσσαλονίκης (με ευκαιρία την Πολιτιστική Πρωτεύουσα). • Πιο απλά, μην περιμένετε να δείτε ή να διαβάσετε τί έκαναν οι επιστήμονες και οι ερευνητές στους τομείς που σήμερα κινούν τα νήματα της εξέλιξης. Mην περιμένετε να διαβάσετε για φωτισμένους σχεδιαστές, μηχανικούς, ερευνητές, επιχειρηματίες των νέων τεχνολογιών... • Όπως μέχρι σήμερα έτσι και στο άμεσο μέλλον, πίσω από κάθε επιχειρηματική «επιτυχία» ψάξτε να βρείτε τη διαπλοκή που μετατρέπει ατάλαντους πωλητές σε ηγήτορες, π.χ., της αγοράς πληροφορικής και εισαγωγείς σινιέ... εσωρούχων σε παράγοντες της οικονομικής ζωής.
MASERATI TIPO 60 ― 61 BIRDCAGE
ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ του ’59, το γραφείο του Αλφιέρι Μαζεράτι είχε έτοιμα τα σχέδια ενός αυτοκινήτου, στο οποίο δόθηκε η κωδική ονομασία «Tipo 60». Θα χρησιμοποιούσε έναν τετρακύλινδρο σε σειρά κινητήρα των δύο λίτρων με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής, που μετρούσε ήδη αρκετά χρόνια υπηρεσίας. Οι άνθρωποι της Μαζεράτι φρόντισαν να τον απαλλάξουν από κάποια κιλά με τη χρήση ελαφρών μετάλλων και σχεδίασαν ξανά τις κεφαλές του. Το νέο αγωνιστικό δημιουργήθηκε από την ανάγκη να έχουν οι αγωνιζόμενοι πελάτες του εργοστασίου μια ενδιαφέρουσα επιλογή στην κλάση των δύο λίτρων. Σύντομα, ένα μεγαλύτερο μοτέρ των 2,9 λίτρων τοποθετήθηκε σε αυτό για να καλύψει τις επιλογές όσων ήθελαν να συναγωνιστούν τα τρίλιτρα αυτοκίνητα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Σπορ. H έκδοση εκείνη πήρε την ονομασία «Tipo 61». Παράλληλα, η ιταλική φίρμα στόχευε σε πωλήσεις και στην Αμερική. Εκείνο που έκανε το αυτοκίνητο να ξεχωρίζει και του έδωσε το υποκοριστικό «birdcage» ήταν η πολύπλοκη κατασκευή του πλαισίου του, που θύμιζε τη φωλιά ενός πουλιού. Πολυάριθμοι σωλήνες διαμέτρου μισής ίντσας έζωναν από παντού την ασυνήθιστη κατασκευή, που από αυτό κέρδιζε σε βάρος. Το «Τ60» άγγιζε σε απόδοση τους 195 ίππους στις 8.200 σ.α.λ., ενώ το «Τ61» ξεπερνούσε τους 240 ίππους στις 6.800 σ.α.λ. Ο Στίρλιγκ Μος δοκίμασε το «Τ61» στη Μόντενα και εντυπωσιάστηκε, όμως, τον αγώνα της Ρουέν τον νίκησε με το «birdcage» των δύο λίτρων. Το ίδιο εκείνο αυτοκίνητο λίγο αργότερα εφοδιάστηκε με έναν κινητήρα Dino V6 και με αυτόν κέρδισε την ανάβαση του Τρέντο-Μποντόνε στην Ιταλία. Εκεί δοκίμαζε την τύχη του και ο Νίνο Βακαρέλα, έχοντας εμπιστευθεί το ιδιόμορφο δίλιτρο Μαζεράτι. Οι μεγάλες στιγμές του αγωνιστικού ήταν οι δύο νίκες στα 1.000 χλμ. του Νίρμπουργκρινγκ, με τα χρώματα της Καμοράντι (λευκό με δύο παράλληλες πράσινες γραμμές). Το ’60, οι Στίρλινγκ Μος και Νταν Γκέρνι νίκησαν τους αντιπάλους τους μέσα σε συνεχή, πυκνή ομίχλη και το ’61 οι Μάστεν Γκρέγκορι και Λάκι Κάσνερ επανέλαβαν την επιτυχία, αφήνοντας πίσω τους την Τεσταρόσα των αδελφών Ροντρίγκεζ. Η επιβίβαση στο ανοιχτό διθέσιο ήταν περιπετειώδης, καθώς δύσκολα έμπαινε και έβγαινε κάποιος από τη στενή πόρτα. Όταν κάποιος καθόταν πίσω από το τιμόνι και έβλεπε τα όργανα, νόμιζε πως θα τα χάσει ανάμεσα στους λεπτούς σωλήνες του πλαισίου που τύλιγαν το χώρο πίσω από το χαμηλό παρμπρίζ. Κι όμως, ύστερα από τόσα χρόνια, δύσκολα ο Στίρλινγκ Μος θα κρύψει τη συγκίνησή του, όταν του θυμίσουν τις νίκες του με το «birdcage».