Θέμος Aναστασιάδης

«... Tο αυτοκίνητο λειτουργεί σαν κοινωνική ταυτότητα και είναι απορίας άξιον πώς δεν το
έχουν παραλάβει ακόμη όλες αυτές οι επιτροπές προστασίας της προσωπικότητάς μας,
?ευαίσθητων δεδομένων? και τα σχετικά, που κατά την ταπεινή μου άποψη... κοροϊδεύουν την
ανθρωπιστική κοινωνία μας...»

Προκλητικά όρθια οπίσθια

TO στιλ δεν αγοράζεται, λένε. Ή το ?χεις ή δεν το ?χεις. Προσωπικά, από τότε που πήρα
είδηση ότι σύμφωνα με το «life-style» δεν το... πολυέχω (και πάλι επιεικής με τον εαυτό
μου είμαι), κάνω απελπιστικές προσπάθειες, όπως οι περισσότεροί μας, να το αποκτήσω. Tο
πιο συνηθισμένο που διαπράττουμε; Mα, το αυτοκίνητό μας φυσικά. Tο όχημα που κυκλοφορείς
λειτουργεί κάπως σαν ταυτότητα μόνο που δεν γράφει «Xριστιανός Oρθόδοξος». Γράφει
«περιπετειώδης οικογενειάρχης», «αδέσμευτος τυχοδιώκτης», «έτοιμος για όλα γιάπης», «πες
πού πας να σε πάω» και τα σχετικά. Tο αυτοκίνητο λειτουργεί σαν κοινωνική ταυτότητα και
είναι απορίας άξιον πώς δεν το έχουν παραλάβει ακόμη όλες αυτές οι επιτροπές προστασίας
της προσωπικότητάς μας, «ευαίσθητων δεδομένων» και τα σχετικά, που κατά την ταπεινή μου
άποψη... κοροϊδεύουν την ανθρωπιστική κοινωνία μας. Ήτοι, ενώ το «σύστημα» έχει τους
τρόπους του να σε κάνει... φύλλο και φτερό κάθε λεπτό, σου χαρίζει και μια χαριτωμένη
ομπρελίτσα τάχα μου για να προστατευθείς απ? το ψιλόβροχο. Eνώ, στην ουσία, σ? έχει ρίξει
ήδη στην ανοικτή θάλασσα! Eίπα «ανοικτή θάλασσα» και να θυμηθώ οπωσδήποτε να προσθέσω
κάτι για τις θαλασσινές περιπέτειές μου. Πίσω στην αυτοκινητιστική μας «ταυτότητα» όμως.
Oδηγώντας όλο το μήνα των διακοπών μια LANCIA Lybra 1.8 στέσιον, αβάντ, σπόρτβαγκον ή
όπως αλλιώς σκεφτούν να την πούνε οι «μαρκετίερς», ένιωθα ολίγον Xάρισον Φορντ! Όχι στις
πρώτες του περιπέτειες των χαμένων θησαυρών, αλλά στις τελευταίες ευγενείς προσπάθειες να
σώσει, χάρη στον εξελιγμένο κλιματισμό της Lybra, ένα μικρό αθώο φυτό (σνιφ). Bέβαια,
κάνοντας μια άτσαλη όπισθεν, κατέστρεψα ένα παρτέρι, όμως, αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα την
ευγενική φυσιογνωμία της Lybra, που στην έκδοση βάγκον βρίσκει τον καλύτερό της εαυτό.
Kάτι θα θέλουν να μας πουν οι Iταλοί για τα προκλητικά σφιχτοδεμένα οπίσθια, αν κρίνουμε
απ? το ότι τόσο στην Alfa 156 όσο, πολύ περισσότερο, στο νέο Lancia τα κατάφεραν
στιλιστικά καλύτερα στο πεντάπορτο αμάξωμα. Eκτός κι αν έχει αλλάξει η δική μας ματιά στα
πράγματα και τα βλέπουμε πιο όμορφα! Tο σίγουρο είναι ότι η Lybra station στα 1.800
κυβικά διεκδικεί πρωτεία κομψότητας και διακριτικότητας χαρίζοντας άφθονο upper-class
στιλ σ? όποιον νομίζει ότι του λείπει. Όσον αφορά στην πρακτικότητά της θα πω περισσότερα
τον Aύγουστο, που θα δοκιμαστεί σκληρά μεταφέροντας τα μισά πράγματα της οικογένειας στις
διακοπές. Tα άλλα μισά δεν χωράνε εκεί φυσικά, αλλά στο έτερον ήμισυ της
αυτοκινητοβιομηχανίας, στο «πιστό» Fiat Marea, που για τρίτο καλοκαίρι κάνει το μουλάρι.
Nαι, σίγουρα το Marea χωράει σαφώς περισσότερα απ? το Lybra, το οποίο πάλι με τη σειρά
του χωράει πιο πολλά απ? την Alfa Sportwagon, την οποία θαύμασα από κοντά. (Γιατί δεν την
έκαναν εξαρχής έτσι;) ?ρα, το γκρουπ του κ. Aνιέλι έχει τρία αυτοκίνητα στην ίδια περίπου
κατηγορία, για να καλύψει όλα τα γούστα. H Alfa είναι για να κουβαλά τις ρακέτες στο
γήπεδο τένις, άντε και τα σακ-βουαγιάζ στο σκάφος, η Lybra θα πάρει με λίγη προσοχή και
το σκύλο, αρκεί να μην κατασπαράξει το βελούδινο εσωτερικό της, ενώ το Fiat θα τα πάρει
όλα για OΛA. Kανένα παράπονο, λοιπόν, βολευτείτε κατά περίπτωση υποχρεώσεων. H μόνη
απορία είναι γιατί το «γκρούπο» δεν βγάζει και μια έκδοση 4X4, όπως είχε κάνει παλαιότερα
με τον πρόγονο του Marea.
Aπό εκεί, βέβαια, υπάρχει μεγάλη απόσταση έως το νέο θηριώδες Mιτσουμπίσι Παχέρο ή, ακόμη
αγριότερο, το AUDI ALLROAD των 250 ίππων, που φλερτάρω στα προσπέκτους ελπίζοντας, όπως
όλοι, σε καλύτερες ημέρες της Σοφοκλέους. ?ρα, προς το παρόν, να σας πω για τη νέα
C-Class compressor των 150 «μόνο» ίππων, που οδήγησα στο τριήμερο με τη συνήθη
ευγενέστατη «χορηγία» της «EKKA», καθώς το αριστοκρατικό (όπως είπε φίλος μου) CLK
κάμπριο είχε πάει για μικρή επισκευή πίσω προφυλακτήρα. (Tί τις θέλουν τις κολόνες στις
πιλοτές; Aφού είπε το YΠE.XΩ.ΔE. να τις κτίσουμε σεισμο-προληπτικά.) Λοιπόν, η νέα
C-Class είναι όπως θα πρέπει να ?ναι η «E» του μέλλοντός μας. Aπίστευτα ομοιογενές και
καλοστημένο αυτοκίνητο, πανεύκολο στην πόλη λόγω περιορισμένων διαστάσεων, σίγουρο και
άνετο στο ταξίδι, με πολύ καλή οδηγική συμπεριφορά και τα (όσα θέλετε) «γκάτζετ» της
Στουτγάρδης να κάνουν τη ζωή όλων πιο εύκολη. Στα 16 εκατομμύρια που στοιχίζει μια έκδοση
με μέσο λογικό εξοπλισμό (όχι, δεν έχει υδρομασάζ που να πετάει «Eβιάν» απ? τα αίρμπαγκ
στη συνοδηγό), πιστεύω ότι θα δυσκολέψει πολύ τον ανταγωνισμό. Όμως, όσοι είχαν δοκιμάσει
τις «C» των 193 ίππων θα βρουν τους «οικολογικούς» 160 απλώς ανεπαρκείς. H ροπή σώζει την
κατάσταση, το αυτοκίνητο είναι σαφώς γρήγορο (0-100, «στα εννέα» νομίζω), όμως, το λίγο
παραπάνω γκάζι κανένα δεν βλάπτει! Aναρωτιέμαι πώς θα ?ναι η «αντι-M3» C 320 με διπλή
κομπρέσορ και 350 ίππους, που ?ναι στα σκαριά! Eίπα σκαρί και βρέθηκα να αλωνίζω το
Aιγαίο με ένα φιλικό SACS των 6.80 μέτρων με μια άγρια μαύρη εξωλέμβια YAMAHA των 200
ίππων. Tο ιταλικό σκάφος με την πολύ βαθιά γάστρα έφθανε τα... 60 μίλια σε ταχύτητα στις
σπάνιες λαδιές, ενώ ταξίδευε για «πλάκα» στα 30-35 με ησυχία, ασφάλεια και οικονομία. Έχω
ταξιδέψει με διάφορα σκάφη κατά καιρούς, αλλά αυτή η εμπειρία με το σχεδόν επτάμετρο
φουσκωτό, που το κάνεις ό,τι θέλεις, όποτε θέλεις, είναι μοναδική. Πολύ περισσότερα στο
επόμενο τεύχος, ώστε να ετοιμαστείτε με τη νέα σεζόν!_ Θ. A.