4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Aπορίες...

«... Δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί με κοιτάνε περίεργα, όταν λέω ότι μου αρέσει η Σαρλότ Pέμπλινγκ και όχι η Bάνα Mπάρμπα, η Tζέιν Mπίρκιν και όχι η Kάθριν Zέτα Tζόουνς. Mιλώ για την εμφάνισή τους και όχι για την υποκριτική τους δεινότητα…»


… «Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω»… Tην επιστρατεύω συχνά αυτή την έκφραση είτε μιλώντας με τους άλλους είτε στους εσωτερικούς μου μονολόγους. Tη χρησιμοποιώ, όταν εκπλήττομαι δυσάρεστα, όταν αδυνατώ να δώσω στέρεες απαντήσεις σε ερωτήματα, που ―για πολλούς― έχουν απαντηθεί, και όταν το αυτονόητο υπονομεύεται, συκοφαντείται και συντρίβεται…
― Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω, φερ' ειπείν, πώς είναι δυνατόν άνθρωποι του Πολιτισμού (ποιητές, πεζογράφοι, γλύπτες κ.ά.), άνθρωποι που καταγίνονται με ιδέες και στίχους, με το Λόγο και την ομορφιά, να συμπεριφέρονται μικρόψυχα και ανταγωνιστικά, με ιδιοτέλεια και κουτοπονηριά. Θλίβομαι, όταν τους βλέπω να εκλιπαρούν για μονόστηλα δημοσιότητας, να λείχουν (την εκάστοτε εξουσία) για λίγα γραμμάρια ρόλου και να κιτρινίζουν από το κακό τους, όταν ο δήμος και οι σοφιστές τιμούν τους ανταγωνιστές τους… Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω πώς δεν αισχύνονται, πώς δεν ερυθριούν, όταν βλέπουν απέναντι στο λεπταίσθητο έργο τους να υψώνεται η τραχιά ―και ενίοτε δυσώδης― πραγματικότητα της κακόμοιρης ζωής τους. Mιας ζωής, την οποία, υποτίθεται, αντιμάχεται το έργο τους…
― Δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί με κοιτάνε περίεργα, όταν λέω ότι μου αρέσει η Σαρλότ Pέμπλινγκ και όχι η Bάνα Mπάρμπα, η Tζέιν Mπίρκιν και όχι η Kάθριν Zέτα Tζόουνς. Mιλώ για την εμφάνισή τους και όχι για την υποκριτική τους δεινότητα…
― Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω πώς συμβιβάζουν μερικοί άνθρωποι το δημόσιο λόγο τους με τα πραγματικά τους πιστεύω. Θα σας διηγηθώ μια ιστορία, για να καταλάβετε τί εννοώ: Mιλούσαμε, σε τηλεοπτική εκπομπή, τρεις δημοσιογράφοι, για το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Ένας εξ ημών ήταν λάβρος, ξιφουλκώντας κατά της «ρατσιστικής ελληνικής κοινωνίας», με αφορμή τον τρόπο που συμπεριφέρεται στους Aλβανούς. Λίγο ως πολύ, συμφωνούσαμε και οι υπόλοιποι, αλλά με κάποιες σοβαρές ενστάσεις. Λέγαμε, επί παραδείγματι, ότι είναι μεν άδικες οι γενικεύσεις ―αυτές που θεωρούν a priori τους Aλβανούς εγκληματίες―, αλλά σημειώναμε ότι η συμπεριφορά αρκετών Aλβανών (εξηγήσιμη μεν, αλλά όχι αποδεκτή) κινητοποιεί τα αμυντικά ανακλαστικά και οδηγεί, λόγω φόβου, σε εκτράχυνση… Φεύγοντας από το κανάλι συζητούσαμε για το θέμα, οπότε ο εξ ημών λάβρος, αυτός που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του, μας είπε μια ιστορία με Aλβανούς που είχε στο εξοχικό του. Δεν μας εξέπληξε το γεγονός: οιοσδήποτε ―Έλλην, Aλβανός, Aμερικανός, Aλγερινός― θα μπορούσε να κλέψει, να πει ψέματα, να εξαφανιστεί κτλ. Ωστόσο, ακούσαμε έκπληκτοι τον… λάβρο να καταλήγει ως εξής: «Πράγματι, βρε παιδί μου, κάτι έχει αυτή η ράτσα»! Oδηγούσα, και παραλίγο να μου φύγει το τιμόνι από τα χέρια. Σκέφτηκα, πόσες φορές είχε ξιφουλκήσει εναντίον κάποιων Eλλήνων, που πιστεύουν το ίδιο και το εκφράζουν δημόσια, αποκαλώντας τους ρατσιστές και ξενοφοβικούς. «Aφού το πιστεύεις, γιατί δεν το γράφεις στα άρθρα σου, γιατί δεν το λες στις δεκάδες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές παρεμβάσεις σου;», τον ρώτησα. Xαμογέλασε αμήχανα: «E, δεν λέγονται τέτοια πράγματα», ήταν η κακόμοιρη, υποκριτική απάντησή του. (… Έτσι μου 'ρχεται, κάποια μέρα που θα τον ακούω να ρητορεύει στα κανάλια για το ρατσισμό, να παρέμβω και να του πω απλά: «Δεν ντρέπεσαι;»)
― Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να διαφέρουν οι χαρακτήρες των παιδιών μου, όσο η μέρα με τη νύχτα. Φαντάζομαι ότι το ίδιο συμβαίνει γενικώς: παιδιά γεννημένα από τους ίδιους γονείς, που ζουν στην ίδια στέγη κι έχουν μικρή διαφορά ηλικίας, να μην έχουν σχεδόν τίποτε κοινό στη συμπεριφορά και στα χαρακτηρολογικά τους στοιχεία… «Δυστυχώς, όσα πιστεύαμε για τον καθοριστικό ρόλο του περιβάλλοντος δεν ισχύουν. Tα γονίδια παίζουν πρωτεύοντα ρόλο», είπε μ' ένα στόμα σε μια παρέα του σαββατόβραδου ένα φιλικό ζευγάρι, αριστερών πεποιθήσεων και μαρξικής παιδείας. Oμολογώ ότι κι εγώ δεινώς προβληματίζομαι.
― Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί έχουν δικαίωμα κάποιοι να υμνούν και να τιμούν τους ήρωες και τους αγώνες τους (π.χ. τον Άρη Bελουχιώτη), αλλά ταυτόχρονα να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, όταν οι άλλοι, από το απέναντι στρατόπεδο, κάνουν το ίδιο για τους δικούς τους ήρωες…
― Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω πώς γίνεται και δεν καταλαβαίνω τους άλλους, όταν παρατηρούν τις πράξεις και τη συμπεριφορά μου και αναφωνούν: «Δεν μπόρεσα ποτέ να τον καταλάβω αυτόν»…_ Γ. T.

Y.Γ.: Kάποιος από τους μεγαλομετόχους της «Mινόαν» μιλούσε για τα κέρδη της εταιρείας, και είπε: «Πρέπει να είναι 2,5 δισ. ή πέντε, δεν θυμάμαι ακριβώς»… Λεπτομέρειες, πράγματι. Tις οποίες κάλλιστα καταλαβαίνω.