Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Pάλι Kορσικής
Η μελωδία της ευτυχίαςΤη γλυκιά νίκη γεύτηκε για πρώτη φορά ο Xέσους Πούρας στην Κορσική, μοιράζοντας χαμόγελα
στη Citroen αλλά και στην Peugeot, που εξασφάλισε το μέγιστο σε βαθμούς!
Κείμενο: Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης
Φωτογραφίες: Reporter Images/Media Images N. Μήτσουρας
Ο 45ος Γύρος της Κορσικής ―που τελικά μόνο «γύρος» δεν ήταν― φανέρωσε σε όλους πώς θα
είναι τα ράλι τη νέα εποχή που ξημερώνει. Με μόλις 938 χιλιόμετρα συνολικού μήκους, ήταν
ο μικρότερος στην ιστορία του θεσμού. Μαζεμένος γύρω από το επίκεντρο του αγώνα, το
αεροδρόμιο του Aζάκιο, μας έδωσε μια ιδέα για το πώς θέλουν να κάνουν τους αγώνες ο
Pίτσαρντς και οι συνεργάτες του στο κοντινό μέλλον. Τα πάντα στο βωμό της τηλεθέασης?
Με τα μεταγραφικά νέα αλλά και τα διάφορα σενάρια να μονοπωλούν το ενδιαφέρον τις
τελευταίες εβδομάδες, οι πρωταγωνιστές δεν πρόλαβαν να προβάρουν τις νέες τους φόρμες,
αφού οι υποχρεώσεις της φετινής σεζόν τρέχουν. Αξίζει να σημειώσουμε πως, εκτός από τους
Μάκινεν και Μπερνς που υπέγραψαν τα νέα τους συμβόλαια σε Subaru και Peugeot αντίστοιχα,
πολλοί οδηγοί δεν γνωρίζουν τι αυτοκίνητα θα οδηγούν τη νέα σεζόν. Αναμένονται, λοιπόν,
πολλές εκπλήξεις?
Αναμφισβήτητα, πάντως, το γεγονός που τρόμαξε όλους στον αγώνα ήταν το ατύχημα του Τόμι
Μάκινεν και ο τραυματισμός του συνοδηγού του, Ρίστο Μανισενμάκι. Λίγο πριν από το τέλος
του πρώτου σκέλους, στην 5η ε.δ., ο Φινλανδός έχασε τον έλεγχο του Lancer και βρέθηκε
ανάποδα στην άκρη του δρόμου, με το αυτοκίνητο να σταματάει δίπλα στα δέντρα. Ο ίδιος
βγήκε αμέσως, ανέπαφος, ενώ ο συνοδηγός του έμεινε παγιδευμένος στη θέση του μέχρι να τον
βγάλει ειδικό συνεργείο. Ο Μανισενμάκι μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο νοσοκομείο, έχοντας
υποστεί σοκ. Έπειτα από εξετάσεις των γιατρών, αποφασίστηκε να υποβληθεί σε εγχείρηση
μεσοσπονδύλιου δίσκου. Ευτυχώς, αποφεύχθηκαν τα χειρότερα, και ο συμπαθής Ρίστο θα χάσει
μόνο το Ράλι της Αυστραλίας και εν συνεχεία θα είναι σε θέση να κάτσει και πάλι στο δεξί
μπάκετ του Μάκινεν.
Στον καθαρά αγωνιστικό τομέα, σε δικό τους αγώνα έμοιαζαν να είναι τα δύο γαλλικά
εργοστάσια, Citroen και Peugeot, από την 1η ειδική διαδρομή. Η εικόνα που παρουσίασαν στο
Σαν Pέμο, όπου και η ανωτερότητά τους σε σχέση με τους υπόλοιπους ήταν εμφανής,
επαναλήφθηκε και στο νησί του Ναπολέοντα. Οι Πούρας, Πανιζί και Οριόλ δεν άφησαν σε
κανέναν το περιθώριο να τους πλησιάσει και έδωσαν τη δική τους μάχη στην κορυφή. Ο
Ισπανός, αν και μόνος (ο ομόσταυλός του Φιλίπ Μπουγκαλσκί εγκατέλειψε μόλις στην 1η
ειδική), κατάφερε να περάσει στην κορυφή από την 2η ε.δ. και να μείνει εκεί μέχρι το
τέλος του αγώνα. Οι Πανιζί και Οριόλ πίεσαν τον οδηγό της Xsara, αλλά αυτό που είχε
μεγαλύτερη σημασία ήταν οι 16 βαθμοί που θα συγκέντρωνε η Peugeot στο κυνήγι του τίτλου
των κατασκευαστών, όπερ και εγένετο. Βλέπετε, η Citroen δεν προσμετρά στο πρωτάθλημα των
εργοστασίων και δε βαθμολογείται.
Σίγουρα, ικανοποιημένοι πρέπει να είναι και στη Subaru, αφού τα τρία από τα τέσσερα
Impreza κατάφεραν να τερματίσουν, αλλά και να βαθμολογηθούν. Πιο ευχαριστημένος από όλους
ήταν ο Pίτσαρντ Mπερνς, αφού κατάφερε να προσθέσει τρεις πολύτιμους βαθμούς στην
προσπάθεια κατάκτησης του τίτλου των οδηγών μετά τη ―διατεταγμένη φυσικά― ευγενική
χειρονομία του Σόλμπεργκ, που χρεώθηκε δίλεπτη ποινή, για να κερδίσει θέση ο ομόσταυλός
του. Στη συνέχεια, ο θεσμός μεταφέρεται στη μακρινή Αυστραλία, σε χωμάτινες ειδικές, και
ολοκληρώνεται στη Mεγ. Bρετανία. Mπήκαμε δηλαδή στην τελική ευθεία και πολλοί είναι αυτοί
που ελπίζουν σε τίτλο. Mάκινεν, MακPέι, Mπερνς και Σάινθ ακονίζουν τα ξίφη τους και
ετοιμάζονται να τα διασταυρώσουν στη χώρα των καγκουρό, αρχικά, και στα δύσκολα αγγλικά
δάση, στη συνέχεια. Ποιος θα κερδίσει τελικά; Mα, φυσικά το θέαμα?_ Π. Τ.