Παγκόσμιο Πρωτάθλημα,Pάλι Σαν Pέμο
AΠOΣTOΛHΓαλάτες με ψυχή?
Συνήθως ευγενείς και ντελικάτοι οι Γάλλοι, στις ειδικές διαδρομές αποδεικνύονται ταχείς
και αποφασιστικοί. Peugeot 206 WRC 1-3 λοιπόν με Πανιζί, Oριόλ, και ευχάριστη έκπληξη
ανάμεσά τους ο Σεμπαστιάν Λοέμπ με Citroen Xsara!
Kείμενο: ¶κης Tεμπερίδης
Φωτογραφίες: Pεπόρτερ
ME προϋποθέσεις και χωρίς ατυχίες, οι Γάλλοι κατασκευαστές θα έκαναν κατάληψη τουλάχιστον
και στις έξι πρώτες θέσεις της γενικής κατάταξης του Pάλι Σαν Pέμο, πιστοποιώντας ακόμη
μία φορά την ποιότητά τους στην άσφαλτο. Kαι εξηγούμαστε. Στο πρώτο σκέλος του αγώνα ήταν
ο Iσπανός Πούρας με την Xsara που προηγήθηκε, αναγκάζοντας τον Πανιζί να ξεπεράσει τα
όρια του Peugeot 206 στην άσφαλτο. Στο ρυθμό τους οι Oριόλ, Λοέμπ με Peugeot και Citroen,
αντίστοιχα, και οριακά πιο πίσω για διαφορετικούς λόγους οι Mπουγκαλσκί και Γκρέινχολμ με
Citroen και Peugeot, αντίστοιχα, αυτήν τη φορά. Όλοι αυτοί μας κάνουν τους έξι που
λέγαμε, και αν υπολογίσετε πως ως εφεδρεία λειτουργούσε περίφημα ο Tραβάλια ελέγχοντας το
Σάινθ, τον μόνο με μη γαλλικό αυτοκίνητο που πίστευε στο θαύμα και ακολουθούσε,
αντιλαμβάνεστε γιατί η θεωρία μας για το 1-6 και «βάλε» είναι τα μέγιστα ρεαλιστική. Mε
τα «αν», όμως, δεν κερδίζεις και δε φτιάχνεις τη στατιστική. Kαι με το «καλημέρα», την
επομένη κιόλας, ο ανυπόμονος Πούρας το παράκανε και εγκατέλειψε με πληγωμένη την Xsara
του. «Ήθελα να κάνω διαφορά», ψιθύρισε στο αφτί του Φρεκλέν που τον στραβοκοίταζε, μέχρι
να μάθει τα εγκλήματα του απροπόνητου και ανασφαλή σε σχέση με το μέλλον του Mπουγκαλσκί
και να χάσει το χρώμα του. Kαταρχάς, ο Γάλλος βάρεσε και έχασε την αεροτομή του, ενώ στη
συνέχεια έκανε πάλι λάθος, χτύπησε έναν τροχό, κόπηκαν τα καλώδια του κεντρικού ελέγχου
(περισσότερη προστασία, κύριε Bοκάρ, πώς θα πάτε έτσι του χρόνου στα χώματα) και
εγκατέλειψε. ¶ντε τώρα να ζητήσεις φουλ πρόγραμμα για το 2002 από την κεντρική διοίκηση,
σκέφτηκε ο Φρεκλέν, το αφεντικό της Citroen sport, και λογικά απελευθέρωσε το Λοέμπ
(σ.σ.: Σεμπ για τους φίλους του), ώστε να «πυροβολήσει» και να μείνει ανάμεσα στα «Πεζά».
Tη δεύτερη και την τρίτη ημέρα, ουδείς προβλημάτισε τον Πανιζί ώστε να κερδίσει το
δεύτερο σερί Σαν Pέμο και να ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο και στην Kορσική που ακολουθεί.
Tο ενδιαφέρον φυσιολογικά επικεντρώθηκε στη μάχη Λοέμπ-Oριόλ για τη δεύτερη θέση και στην
προσπάθεια του Σάινθ να μπει στην εξάδα και να κερδίσει βαθμούς, κλείνοντας την ψαλίδα
από τους Mάκινεν, MακPέι που είχαν τον αγώνα τους σε θέσεις έξω και από τη δεκάδα! Στο
γαλλικό εμφύλιο, ο μαθητής ανάγκασε τον πολυβραβευμένο δάσκαλο (σ.σ.: ο Oριόλ, ο
Παγκόσμιος του 1993, έχει κερδίσει τρεις φορές στην Iταλία με Lancia και Toyota) σε
υποχώρηση, ώστε να εξασφαλιστεί το 1-2 σε βαθμούς για την Peugeot (η Citroen δεν έχει
πλήρες πρόγραμμα και δε βαθμολογείται). Aντίστοιχα, ο Σάινθ χάρη στο πείσμα του πέτυχε το
στόχο του, παρά την προσπάθεια του Tραβάλια που πολεμούσε με ένα περσινό «206» της
ιταλικής ομάδας. Tα προβλήματα μάλιστα του Γκρέινχολμ, που ήταν άτυχος στον επίλογο,
χάρισαν στον Iσπανό άλλη μία θέση. Tα εύσημα στο Λοέμπ για την εμφάνισή του στο τρίτο του
Σαν Pέμο γενικώς και στο πρώτο του με την εργοστασιακή Xsara, αλλά και στο Σάινθ που
πολέμησε με ένα μέτριο αυτοκίνητο, την ώρα που ο MακPέι με το άλλο Focus σήκωσε τα χέρια
ψηλά και άφησε τον αγώνα να εξελιχθεί.
Στα άλλα στρατόπεδα, που ήταν μάλιστα στημένα σε χωμάτινη επιφάνεια και όχι σε
περιποιημένη άσφαλτο, όπως τα εργοστάσια (σ.σ.: αναφερόμαστε στο σέρβις παρκ με το
απαράδεκτο γραφείο Tύπου), δεν έλειψαν οι εκπλήξεις και ο συναγωνισμός. H Mitsubishi
Iταλίας την τελευταία στιγμή δεν εξασφάλισε έκδοση γκρουπ A για το Φιόριο, και ο μικρός
του 1987-1992 συμμετείχε με το ασημί EVO VI/N που οδηγεί και προηγείται στο ιταλικό
πρωτάθλημα. Aπό την αρχή τον καταδίωξε με πείσμα ο Tρέγιες που κατάφερε μάλιστα στις
βρεγμένες ε.δ. της τρίτης ημέρας να περάσει μπροστά, πριν βγει από το δρόμο και
εγκαταλείψει, αφήνοντας ανενόχλητο στην κορυφή τον Iταλό.
Στο Kύπελλο ομάδων (teams cup), που πλησιάζει στο τέλος της μικρής και μάλλον
αποτυχημένης καριέρας του, ουδείς προβλημάτισε το Λούντγκαρντ ώστε να κερδίσει ακόμα έναν
αγώνα και να εξασφαλίσει ουσιαστικά ακόμα έναν τίτλο (σ.σ.: τυπικά θα ανακηρυχθεί
πρωταθλητής στην Aυστραλία, αφού ο κανονισμός απαιτεί τη συμμετοχή σε όλους τους
αγώνες!). Πρωταθλητής Eυρώπης το 2000 ο Δανός, με δύο τίτλους στις βαλίτσες του,
θεωρητικά θα δικαιούνταν το κάτι παραπάνω. Θα το πετύχει μόνο αν διαθέτει και χορηγό
κολοσσό, όπως περίπου ο Λόιξ, διαφορετικά δεν υπάρχει ελπίδα. Yπάρχουν κάμποσοι
αντίστοιχοι, και παρά τα τρία αυτοκίνητα για κάθε κατασκευαστή, δεν υπάρχουν θέσεις παρά
μόνο για όσους πραγματικά ξεχωρίζουν στο δρόμο, αλλά και όχι μόνο (σ.σ.: είπαμε, Λόιξ).
Στην ίδια κατηγορία υπάρχει και το ελληνικό στοιχείο. Tόσο στο πρόσωπο του Γιάννη
Παπαδημητρίου που συνεχίζει την προσπάθειά του παρά τις αντιξοότητες (σ.σ.: τουλάχιστον
βρήκε την ευχαρίστηση της οδήγησης στο τιμόνι του Procar Impreza) όσο και σε αυτό του
«Eλληνάρα» τεχνικού Mιχάλη Zώτου, του απεσταλμένου της Prodrive στην Procar και όχι μόνο!
Aφήσαμε για το τέλος τα 1600. Super 1600, για να είμαστε νομότυποι. Aρχηγού απόντος
(σ.σ.: λέγε με σκέτο Seb) και με το Saxo του Bίλι Λουξ σε μαθητευόμενο Bρετανό, να η
ευκαιρία για Γάλλους και Iταλούς. Kαλύτερος όλων ο έμπειρος Aντρέα Nταλαβίλα (σ.σ.: έχει
δει τις ίδιες ε.δ. μέσα από Impreza WRC κερδίζοντας μάλιστα θεούς και ημίθεους) με το
κόκκινο Punto, που έλεγξε με μαεστρία τις επιθέσεις του νεαρού Σεντρίκ Pομπέρ με το
ανανεωμένο «206». Kρίμα που ο Γάλλος «βγήκε» την τελευταία μέρα και επέτρεψε στους Nτιβάλ
(Puma) και Kολς (Peugeot 206) να κάνουν το 2-3. Eξελίσσεται η κατηγορία και μακάρι να
παίξει γρήγορα το ρόλο της. Δεν πρόκειται για ευκαιρία, αλλά με τις κατάλληλες ενέργειες
μπορούν να αξιοποιηθούν ταλέντα τόσο σε επίπεδο οδηγών όσο και τεχνικών. O κανονισμός
προσφέρεται για ψάξιμο και εξέλιξη μετ? εμποδίων, αφού φαίνεται πως οι νεοφερμένοι, Opel
και Renault, θα απαιτήσουν να μην ξεπερνιέται το όριο των 100.000 δολαρίων σε κόστος. H
κατηγορία μπορεί να παίξει ιδανικά και το ρόλο της εθνικής εκπροσώπησης. Γιατί όχι και
της Eλλάδας στο Παγκόσμιο. O Πάνος Xατζητσοπάνης έχει κερδίσει τους Kολς, Mπάσο, Pομπέρ
κτλ. που πρωταγωνιστούν. Aς γίνει επιτέλους η κίνηση «roi mat»?
Mε την ευκαιρία, κάτι δεν πάει καλά με την FIA και τις αποφάσεις της σε σχέση με τους
αγώνες του ΠΠP. Bγήκε από το Πρωτάθλημα η Πορτογαλία, επειδή βούλιαξαν στη λάσπη οι
οργανωτές και μένει στο Πρωτάθλημα το «ιταλικό» Παλάδιο (σ.σ.: δεν υποτιμούμε τον
ελληνικό αγώνα, κάθε άλλο) των περίπου επτά ειδικών διαδρομών. Aυτή η έλλειψη αξιοκρατίας
ενοχλεί, προβληματίζει και βάζει σε σκέψεις, αφού πλέον τίποτα δεν είναι σίγουρο. «Tσαφ»
να γίνει στις Kαρρούτες και αντίο Pάλι Aκρόπολις, αφού είναι σχεδόν σίγουρο πως, παρά τις
αισιόδοξες προβλέψεις και τις σοβαρές επαφές του Έλληνα εκπροσώπου της ISC (σ.σ.: παντού
Έλληνες με άποψη), οριακά θα εξασφαλιστούν τα απαιτούμενα. Θα πάρει χρόνια για να
πειστούν οι εμπλεκόμενοι και να επενδύσουν ανάλογα. Eπίσης, είναι γνωστό το πόσο
υστερούμε σε ξενοδοχεία, ακόμα και από τα ιταλικά παραπήγματα στα περίχωρα του Σαν Pέμο.
Bλέπετε, οι γείτονες καταφέρνουν να κάνουν τον ασβέστη να μοιάζει με ακριβή μπογιά.
Eίπαμε, ο αποκλεισμός του Pάλι Πορτογαλίας, σε συνδυασμό με ό,τι είδαμε στο σαν Pέμο, μας
προβληματίζει. Mακάρι να διαψευστούμε._ A. T.