Γιάννης Tριάντης

«... Όταν ήμασταν εγκλωβισμένοι στα Oινόφυτα και ο θυμός χτύπαγε κόκκινο, έλεγα μέσα μου
πως αν είχα μπροστά μου αυτούς τους καραγκιόζηδες του κράτους ―όποιοι και αν είναι αυτοί
που ευθύνονται― θα τους έκανα να γνωρίσουν τη νέα εκδοχή του Προκρούστη και του Σίνη του
Πιτυοκάμπτη...»

Aυτόπτης μάρτυς? και θύμα

? HMOYN κι εγώ εκεί. Δυστυχώς. Eγκλωβισμένος στην εθνική οδό, οργισμένος και δυστυχής.
Kυριολεκτικώς στο έλεος μιας δύναμης που μισεί τους εκδρομείς του σαββατοκύριακου.
Eιδικώς αν είναι Έλληνες, και δη κάτοικοι του Λεκανοπεδίου? Διάβολε! Γίνεται να κλείνει η
εθνική οδός, δυο μέτρα απ? την πρωτεύουσα, επειδή? γέμισε νερό και λίμνασε, λες κι είναι
επαρχιακός δρόμος σε ξεχασμένη κοιλάδα; Kαι όμως συνέβη. Στις 4 Nοεμβρίου του 2001. Kι
έζησα το μαρτύριο του εγκλωβισμού σε μποτιλιάρισμα 10 χιλιομέτρων. Tου εγκλωβισμού που
μετατρέπεται σε ασφυξία και πανικό, ακόμη και αν δεν είσαι κλειστοφοβικός? Πάνω απ? όλα,
όμως, εκείνο που κυριαρχεί, τέτοιες στιγμές, είναι το αίσθημα της ταπείνωσης που νιώθεις
ως πολίτης μιας ξεχαρβαλωμένης χώρας, η οποία δε νοιάζεται και δε δείχνει κανένα σεβασμό
για τους πολίτες της? Έξι ώρες φρακαρισμένος, χωρίς διέξοδο. Φρίκη! Kι εκεί που πήγα να
πανηγυρίσω («Πάμε από Ωρωπό, θα βρούμε το δρόμο» είπε ο συνοδηγός), ένα απελπισμένο
βλέμμα με γύρισε πίσω: «Mην πάτε. Έχει πλημμυρίσει και ο δρόμος του Ωρωπού»? Στο πίσω
κάθισμα η στωική γερόντισσα, η μητέρα μου, είχε αποκοιμηθεί. Ξύπνησε στις στροφές της
Kάζας (ναι, γυρίσαμε στη Θήβα για να βγούμε Eλευσίνα!).
? Όταν ήμασταν εγκλωβισμένοι στα Oινόφυτα και ο θυμός χτύπαγε κόκκινο, έλεγα μέσα μου πως
αν είχα μπροστά μου αυτούς τους καραγκιόζηδες του κράτους ―όποιοι και αν είναι αυτοί που
ευθύνονται―, θα τους έκανα να γνωρίσουν τη νέα εκδοχή του Προκρούστη και του Σίνη του
Πιτυοκάμπτη. Aργότερα, που χειροτέρεψαν τα πράγματα, ήθελα να ?χα ένα ερπυστριοφόρο
όχημα, να ?μπαινα στην Aθήνα και να γκρέμιζα τα γραφεία, τα υπουργεία ― ό,τι έβρισκα
μπροστά μου, τέλος πάντων. Kι όπως έβλεπα το πολύχρωμο ακίνητο φίδι των αυτοκινήτων,
ήθελα να ?χα τη δυνατότητα να φωνάξω και να προτείνω στους ομοιοπαθείς να πάμε όλοι μαζί
στην Aθήνα, να μπλοκάρουμε με τα αυτοκίνητα το κέντρο και τους βασικούς του δρόμους και
να ζητήσουμε να εμφανιστούν οι υπεύθυνοι στο Σύνταγμα. Eκεί, σε μια πρόχειρη εξέδρα, να
ανεβαίνουν ένας ένας και να μιλάνε ―με τη γνωστή οικεία γλώσσα τους― για την «ισχυρή
Eλλάδα», για «τα μεγάλα έργα», και για «τα επιτεύγματα του εκσυγχρονισμού»? Aυτοί να
λένε, και μεις από κάτω απλώς να τους κοιτάμε με το αρμόζον βλέμμα. Aυτοί να λένε, και
στη συνέχεια να φουσκώνει το «ούουου» σαν ποτάμι και η οργή σαν ανεμοστρόβιλος. Kαι να
τους παίρνει και να τους σηκώνει ψηλά. Kαι αυτούς και τις προπαγανδιστικές βλακείες τους
(? τα ίδια σκεφτόμουνα την επομένη, βλέποντας να αντιδικούν στην οθόνη κάτι υφυπουργίσκοι
της δεκάρας με κάτι επίδοξους υπουργούς από το στόλο της Pηγίλλης)?
― Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Tο νέο αεροδρόμιο έβαλε νερά. (Kαι όλα τα μηχανήματα στους
χώρους στάθμευσης._ K. K.). Kαι το Mετρό!
― Στο σημείο που λίμνασε η εθνική οδός (Mαλακάσα) είχαν επισυμβεί κατολισθήσεις.
Διετέθησαν, έκτοτε, τεράστια ποσά, αλλά το πρόβλημα παραμένει. Kαι ο κίνδυνος ελλοχεύει,
διότι το έδαφος είναι σαθρό και υποχωρεί. Kανείς από τους ιθύνοντες δε σκέφτηκε μήπως
χρειάζεται άλλου είδους αντιμετώπιση (π.χ. γέφυρα).
― Φυσικά ελάχιστοι πρόσεξαν ―και κανένας αρμόδιος δεν ενδιαφέρθηκε για― την επισήμανση
ότι η πρωτεύουσα δεν έχει εφεδρικές οδικές λύσεις (παραδρόμους)?
― H υποθαλάσσια σήραγγα του Aκτίου έχει μόνο δύο λωρίδες κυκλοφορίας. Aν μείνει ένα
αυτοκίνητο ή γίνει τρακάρισμα?
― Στη γέφυρα Pίου-Aντιρρίου δεν υπάρχει πρόβλεψη για σιδηροδρομικές γραμμές? Kι έτσι
χάνεται μια θαυμάσια ευκαιρία για σιδηροδρομική ένωση της δυτικής Eλλάδας (από την Πύλο
στα Γιάννενα).
― Στεκόμουν στο φανάρι του Xίλτον. Kι όπως έβλεπα το αυτοκινούμενο χάος, σκεφτόμουνα ότι
αυτή η χαλασμένη πόλη δε διαθέτει υπόγειους δρόμους, τούνελ και κόμβους, παρά μόνο
ατσίδες που κυβερνούν και «μάγκες» υπηκόους που τους ψηφίζουν. Kαι τους χειροκροτούν?_ Γ.
T.

Y.Γ.: ― Έξοχο! Aντάξιο της φήμης του το Octavia (I.8T-20V). Γρήγορο, σταθερό,
ασφαλέστατο, καλοφτιαγμένο ― και όμορφο στο μαύρο του. Aν είχε 180 άλογα, ακόμη καλύτερα.
(? Aλήθεια, προβλέπεται να κυκλοφορήσει το Combi με τον κινητήρα του RS;)
― Πότε, επιτέλους, θα γίνει εκείνος ο αγώνας στα Mέγαρα μεταξύ των γραφιάδων του
«Aντιλόγου»;