VW Passat 1.8T
Ποθητό, αλλά... ενάρετοΣτην ολοένα πιο δημοφιλή κατηγορία των 1.800 κ.εκ., το υπερτροφοδοτούμενο Πασάτ διαθέτει
τόσες αρετές, που το καθιστούν τον πόθο κάθε οικογενειάρχη.
TOΣO ίδια, στην ουσία, και όμως, τόσο διαφορετικά στην αντίληψη των αγοραστών. Kάπως έτσι
θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τα προϊόντα του γκρουπ VAG. Aπό τη μία η ομογενοποίηση
(ως απόρροια της κατά κόρον χρήσης κοινών τμημάτων) και, από την άλλη, η ανάγκη για
ξεχωριστή τοποθέτηση στην αγορά, έχουν αναγκάσει τον κύριο Πιχ και την παρέα του να
δουλεύουν υπερωρίες. Eάν κάποιος θέλει να ξεφύγει από τη διαδεδομένη, αλλά ολίγον βαρετή
κλάση των 1600αριών, τότε το εν λόγω γερμανικό «πολυκατάστημα» προσφέρει ένα
υπερτροφοδοτούμενο «διαμάντι» για όλα τα γούστα. H ?ουντι ποντάρει στο κύρος, η Σέατ στον
προσιτό, σπορτίφ χαρακτήρα και η Σκόντα στο value for money.
H VW, από την πλευρά της, επιμένει στη γοητεία του κλασικού, και τί αντιπροσωπευτικότερο
από το ανανεωμένο Πασάτ. Mπορεί, με απόλυτα κριτήρια, το καλύτερο Πασάτ που έχουμε
οδηγήσει να ήταν εκείνο το 2.8 V6 Syncro της προηγούμενης γενιάς, στο πλαίσιο, όμως, της
(εφικτής, έστω και οριακά) ελληνικής πραγματικότητας, το πιο ομοιογενές σύνολο
παρουσιάζει η υπερτροφοδοτούμενη έκδοση των 1,8 λίτρων. Tο πολύ καλό υπόβαθρο προϋπήρχε,
και με τις μικροβελτιώσεις που έγιναν πρόσφατα στην εξωτερική εμφάνιση και σε διάφορους
άλλους επιμέρους τομείς το όλο σύνολο εμφανίζεται ακόμα καλύτερο.
Δεν νομίζουμε ότι θα μπορούσε να ζητήσει κανείς περισσότερα από ένα μεσαίο οικογενειακό
αυτοκίνητο. Tο στιβαρό πλαίσιο συμβάλλει τα μέγιστα στην παθητική ασφάλεια, ενώ το
εσωτερικό συνδυάζει ποιότητα, πολυτέλεια, αλλά και χώρους.
Oι συμβατικές αναρτήσεις εξυπηρετούν, πρώτα από όλα, τον οικογενειακό χαρακτήρα της
κατασκευής, εμπνέουν σιγουριά στον οδηγό με τον τρόπο που «διαχειρίζονται» τις
αντιδράσεις του αυτοκινήτου και διαθέτουν μαλακές ρυθμίσεις, προκειμένου να διατηρούν την
άνεση σε υψηλά επίπεδα, αλλά και να καλύπτουν μέχρις ενός βαθμού τις ξερές αντιδράσεις
του πίσω ημιάκαμπτου άξονα στις εγκάρσιες ανωμαλίες. Tα φρένα στέκονται πάντα στο ύψος
των περιστάσεων, ενώ το τιμόνι μόνο στις πολύ υψηλές ταχύτητες (που μπορεί πανεύκολα να
αναπτύξει το αυτοκίνητο) αρχίζει και γίνεται... ασαφές. Όπως και στη μικρότερη έκδοση, το
νέο κιβώτιο με την κλασική διάταξη (και όχι με την όπισθεν πάνω αριστερά) έχει πολύ
καλύτερη αίσθηση, ενώ και ο μαλακός συμπλέκτης δεν έδειξε σημάδια κόπωσης, παρά τη σκληρή
μεταχείριση, της οποίας έτυχε.
Kαι, φυσικά, ο κινητήρας, που ύστερα από τόσα χρόνια εξέλιξης αποδεικνύει τις ευεργετικές
επιδράσεις ενός σωστά ρυθμισμένου, χαμηλής πίεσης τούρμπο. Mε σχεδόν επίπεδη καμπύλη
ροπής σε ένα ευρύτατο φάσμα στροφών (από τις 2.100 μέχρι τις 5.000 σ.α.λ.) και
γραμμικότατη απόδοση της δύναμης, εκμηδενίζει τα σχεδόν 1.400 κιλά που ζυγίζει το
αυτοκίνητο και παρέχει άφθονη δύναμη, ανά πάσα στιγμή. Tα χρονόμετρα, απλώς, έρχονται να
επιβεβαιώσουν τα παραπάνω, καθώς έδειξαν 8,9 δλ. για τα 0-100 χλμ. και 4,6, 6,6, και 8,5
για τα 80-110 χλμ./ώρα με 3η, 4η και 5η, αντίστοιχα, γι? αυτό το οικογενειακό «εξπρές».
Eπειδή, όμως, όλα τα πράγματα σε αυτήν τη ζωή έχουν το τίμημά τους, έτσι και το Πασάτ
κοστίζει κάτι παραπάνω σε επίπεδο τεκμηρίου, τιμής αγοράς και κατανάλωσης, το
«επιστρέφει» όμως πολλαπλάσιο στον οδηγό του.
Πάντως, αυτοκίνητα, όπως το εν λόγω Πασάτ, αλλά και το Φορντ Mοντέο (αναλυτικό τεστ σε
άλλες σελίδες), δημιουργούν ένα νέο status quo στην κατηγορία των 1,8 λίτρων, μια και το
αντίστοιχο τεκμήριο δεν είναι εξωπραγματικό._ 4T
VW Passat 1.8T
YΠEP
― Ποιότητα κατασκευής
― Kινητήρας
― Oδική συμπεριφορά
― Xώροι
KATA
― Tιμή
― ?νεση πίσω ανάρτησης