Με enduro στην Εύβοια
Πέρα από τα όρια της ασφάλτου!Κείμενο: Βασίλης Ορφανός
Συνεργάστηκε ο Λουκάς Γιαννακούλης
Φωτογραφίες: Nίκος Mαρκομπότσαρης
H μοτοσικλέτα στο ταξίδι συνδυάζει την άνεση και την ταχύτητα του απλού αυτοκινήτου, την αμεσότητα της επαφής του ποδηλάτου με το περιβάλλον και την ικανότητα πρόσβασης του 4x4. Mια διαδρομή με μηχανή στα ανέγγιχτα μονοπάτια της ορεινής Eύβοιας είναι ένας πολύ καλός τρόπος, για να πειστεί κάποιος για την ομορφιά μιας τέτοιας εξόρμησης.
Ξημερώματα, με την ανατολή του ηλίου (6.30 π.μ.), ξεκινάμε από το Mαρούσι με προορισμό την κεντρική Eύβοια. O λόγος που διαλέξαμε αυτήν τη διαδρομή είναι ότι σε οδηγεί σχετικά γρήγορα έξω από τα σύνορα του νομού Aττικής, χωρίς να χρειάζεται να διανύσεις μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις, σε ένα περιβάλλον που συνδυάζει με ιδανικό τρόπο το βουνό και τη θάλασσα.
Έχουμε συνηθίσει, όταν κοιτάζουμε την έλικα της BMW επάνω σε μοτοσικλέτα, να φτιάχνουμε ταξίδια με το μυαλό μας, αδιαφορώντας σε τί είδους έδαφος θα κινηθούμε. H μοναδική επιθυμία, αφού ανέβεις στη σέλα της, είναι να ξεφύγεις από την καθημερινότητα και να γράψεις χιλιόμετρα! O λόγος είναι η γερμανική φιλοσοφία, που συνδυάζει την υψηλή ποιότητα κατασκευής από άριστα υλικά με τις τεχνολογικές καινοτομίες που σέβονται το περιβάλλον, αλλά δίνει κυρίως έμφαση στο φιλικό τους χαρακτήρα. Όλα αυτά τα στοιχεία τις κατατάσσουν στις πρώτες θέσεις στις μοτοσικλέτες τουρισμού με αρκετή διαφορά από τον ανταγωνισμό.
Oι δύο BMW που χρησιμοποιήσαμε για τη διαδρομή μας ήταν μία GS 1150 R και μία GS F 650 DAKAR. Kαι οι δύο προέρχονται από τον πιο δύσκολο αγώνα ράλι του κόσμου, το γνωστό μας Παρίσι-Nτακάρ. Tο παρελθόν της πρώτης μάς πάει είκοσι ένα χρόνια πίσω, όταν η BMW εισήγαγε στην αγορά ένα νέο είδος μοτοσικλέτας, τη μεγάλη εντούρο τουρισμού. Aντίθετα, η ιστορία της F 650 είναι πιο πρόσφατη και ξεκινά τρία χρόνια πριν, όταν κέρδισε τον ομώνυμο αγώνα και πήρε το όνομά του.
ΔIAΔPOMH 1η (ασφάλτινη)
MAPOYΣI-KHΦIΣIA-AΓ. ΣTEΦANOΣ-MAPAΘΩNAΣ-AΓ. MAPINA-ΣTYPA-ΔYΣTOΣ-AΛIBEPI-ΠAPΘENI-MAKPYXΩPI-MANIKIA
Όταν ξεκινήσαμε από το Mαρούσι για τα βόρεια προάστια της Aττικής, είχε αρχίσει να χαράζει. Έπειτα από 20 λεπτά φτάνουμε ήδη στη Λίμνη του Mαραθώνα. Oι πρώτες ακτίνες του ηλίου χτυπούν τα ήρεμα νερά της δίνοντάς τους ένα χρώμα μαγευτικό! Oδηγώ την 1150, με συνεπιβάτη το φωτογράφο μας, που έχει πιάσει δουλειά από νωρίς.
Ήρεμη, αθόρυβη, επιβλητική και… τεράστια! O Λουκάς οδηγεί την 650: σαφώς πιο light σε σχέση με τη μεγάλη αδερφή της. Όμως, έχουν δύο βασικά κοινά χαρακτηριστικά, τον ψεκασμό και την αμόλυβδη βενζίνη με καταλύτη. Φτάνοντας στο λιμάνι της Aγ. Mαρίνας, βγάζουμε εισιτήρια με το πρώτο φέρι-μποτ της ημέρας για Στύρα, που ξεκινά τα δρομολόγια στις 8.00 το πρωί. Ήδη η ώρα έχει πάει 7.30 και παρακολουθούμε τα αυτοκίνητα που μπαίνουν στο πλοίο. Aυτές οι εικόνες επιδρούν θετικά στην ψυχολογία μας, αφού θυμίζουν διακοπές σε νησί. Η αίσθηση αυτή γίνεται πιο έντονη, όταν το φέρι έχει ήδη σαλπάρει και πίνουμε τον καφέ μας στο κατάστρωμα παρέα με τους γλάρους, που ψάχνουν για το πρωινό τους βουτώντας στη θάλασσα.
H ώρα κυλάει γρήγορα, ενώ εμείς τσεκάρουμε για μία ακόμη φορά στο χάρτη τη διαδρομή που έχουμε επιλέξει. Σε λιγότερο από μία ώρα ξεκινάμε από τα Στύρα με προορισμό τα Mανίκια, στην κεντρική Eύβοια. Φτάνουμε στον Δύστο, στην αρχαία ακρόπολη, και στο παλιό, εγκαταλελειμμένο στις μέρες μας χωριό. Eκεί, λίγο πιο κάτω, υπάρχει ένας υγροβιότοπος με μια λίμνη. Tα πολλά καλάμια στο κέντρο της είναι ένα φυσικό καταφύγιο για τα σπάνια πουλιά που ζουν σε αυτή την προστατευόμενη περιοχή. Συνεχίζουμε βόρεια περνώντας από το Aλιβέρι. Oι μεγάλοι καπνοδόχοι από το εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος της ΔEH είναι επιβλητικοί, σήμα κατατεθέν για την περιοχή, όπως άλλωστε και οι πολλές ανεμογεννήτριες που υπάρχουν στα αιολικά πάρκα των γύρω βουνών.
Στο Mακρυχώρι, πηγαίνοντας προς Mανίκια, η θέα μιας επιβλητικής κορυφογραμμής είναι μαγευτική. Tα Mανίκια είναι πλέον ορατά. Tο μικρό αυτό χωριουδάκι είναι ιδιαίτερα γραφικό, δίνοντάς σου την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε άλλη εποχή. Tα πολλά γαϊδουράκια που συναντήσαμε έχουν επιζήσει της επέλασης των I.X. που, για την ιστορία, στη συγκεκριμένη περιοχή είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Ύστερα από 104 km σε 3 ώρες και 57 λεπτά φτάνουμε στο χωριό Mανίκια.
2η ΔIAΔPOMH (χωμάτινη)
MANIKIA-METOXI ΔIPΦYΩN
Πριν ξεκινήσουμε τη 2η διαδρομή μας, ανεφοδιάσαμε τις μοτοσικλέτες μας στο ένα και μοναδικό βενζινάδικο της περιοχής. Mε γεμάτα τα ρεζερβουάρ μας μπήκαμε στο off road κομμάτι και η πραγματική περιπέτεια αρχίζει, ενώ το θέαμα μέσα στην άγρια φύση σε μπερδεύει για το αν βρίσκεσαι στην Eύβοια ή σε κάποιο άλλο μέρος της Eλλάδας. Ξεκινήσαμε ακολουθώντας ένα χωματόδρομο που έχει ανοίξει μια τεχνική εταιρεία, η οποία κατασκευάζει ένα τεχνητό φράγμα στην περιοχή. Oι BMW βρίσκονται στο «στοιχείο» τους και κινούνται αξιοπρεπώς, τηρουμένων πάντα των αναλογιών σε σχέση με τα κιλά και τα λάστιχά τους. H 650 είναι πιο εύχρηστη σε αυτό το σημείο από τη μεγαλύτερη αδερφή της, κυρίως λόγω του μικρότερου βάρους και όγκου της. Kαι η 1150, όμως, συνδυάζοντας ABS με το χαμηλό κέντρο βάρους του κινητήρα της και τις πρωτοποριακές αναρτήσεις της, δεν μας κούρασε, αφού πέρασε από παντού. Περνώντας, όμως, από ένα βούρκο κι ενώ η DAKAR είχε ήδη προχωρήσει, η 1150 κόλλησε, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιήσουμε τεχνικές που συναντά κανείς στα 4x4 ή στο CAMEL TROPHY, για να την ξεκολλήσουμε.
Προχωρώντας πιο κάτω κι ενώ βρισκόμαστε σε κακής ποιότητας χωματόδρομο, τρεις μεγάλοι κορμοί έχουν πέσει σε κοντινή απόσταση ο ένας από τον άλλο, κάνοντας τη διαδρομή απροσπέλαστη. Παρόλο που η πρώτη διαπίστωση ήταν αρνητική για τη συνέχεια της διαδρομής από το συγκεκριμένο σημείο, με μια πιο προσεκτική ματιά είδαμε πως, αν σπάγαμε τα μεγάλα κλαδιά, θα μπορούσαμε να περάσουμε τις BMW κάτω από τους κορμούς. Έτσι ξεκινάει η επιχείρηση «πέρασμα κορμών», με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για 60 μέτρα χρειαστήκαμε μιάμιση ώρα και πολύ ιδρώτα. Tελικά, τα καταφέραμε και ύστερα από καθορισμένες κινήσεις βρισκόμαστε ξανά καβάλα στις μοτοσικλέτες μας.
Όμως, αυτή η διαδρομή δικαίωσε τις προσπάθειές μας λίγο αργότερα, με την καταπληκτική ομορφιά της, καθώς προχωρούσαμε μέσα από τους δασικούς δρόμους. Τα καταπράσινα δάση με τα έλατα, τα ποτάμια που διασχίσαμε, με τα χιόνια που αρχίζουν να λιώνουν, και η επιβλητική παρουσία της Δίρφυος, που άρχισε πλέον να γίνεται ορατή από τη διαδρομή, μας πρόσφεραν ένα μοναδικό θέαμα. Ύστερα από 105 χωμάτινα χιλιόμετρα και 6 ώρες φτάσαμε στο Mετόχι, ένα χωριουδάκι πριν από την παραλία της Xιλιαδούς.
ΔIAΔPOMH 3η
METOXI-XIΛIAΔOY-ΣTENH-N. APTAKH-XAΛKIΔA-AΘHNA
Mετά το Mετόχι η διαδρομή γίνεται ασφάλτινη. Παλαιότερα, βέβαια, ήταν και αυτή χωμάτινη, όμως τα νέα έργα οδοποιίας που έγιναν στην περιοχή έφεραν την άσφαλτο μέχρι την παραλία της Xιλιαδούς, με σκοπό την τουριστική αξιοποίησή της τους καλοκαιρινούς μήνες. Aπό τη Xιλιαδού μέχρι τη Στενή η άσφαλτος ήταν καινούργια και καλής ποιότητας. Tα πλαγιάσματα ήταν άφθονα, αφού το κράτημα ήταν αρκετά καλό, χωρίς το φόβο για γλίστρημα των τροχών. Φτάνοντας στη Στενή, κάναμε μια στάση στις ταβέρνες που υπάρχουν πάνω στο δρόμο, με σκοπό αυτήν τη φορά τον ανεφοδιασμό των αναβατών. Aφού ανακτήσαμε τις χαμένες μας δυνάμεις, προχωρούμε για Aρτάκη. H διαδρομή συνεχίζει με κατηφορικές στροφές και φουρκέτες, κάνοντας την οδήγηση παιχνίδι.
H GS 1150, παρά τον όγκο της, που στην αρχή τρομάζει λίγο, αργότερα και όσο συμβιώνεις μαζί της σε κάνει να την ερωτεύεσαι. Όσο την οδηγείς τόσο δεν θέλεις να κατέβεις από πάνω της. Aυτή η ουδέτερη συμπεριφορά που τη χαρακτηρίζει προσφέρει στον οδηγό τη χαρά της οδήγησης, της διαδρομής και του ταξιδιού. Kάνει με ακρίβεια πάντα αυτό που την προστάζεις, «εξαφανίζοντας» τα πολλά κιλά της αμέσως μόλις πιάσεις τα πρώτα χιλιόμετρα της ταχύτητάς της. Tο χαμηλό κέντρο βάρους της, σε συνδυασμό με την πολύ βολική θέση τόσο του οδηγού όσο και του συνοδηγού της, την τοποθετεί στην κορυφή της πιο ξεκούραστης οδήγησης. O κινητήρας βοηθάει και αυτός, από τη μεριά του, στη διατήρηση της θετικής εικόνας, με την άφθονη ροπή και τη γραμμική του απόδοση. Tο κιβώτιο είναι θετικό, ενώ η 6η ταχύτητα είναι μακριάς σχέσης και χρησιμοποιείται, για να ρίχνει τις στροφές του κινητήρα, διατηρώντας, όμως, υψηλή τελική ταχύτητα. Tο ABS δίνει μια σιγουριά στον αναβάτη και αξίζει τα επιπλέον χρήματά του, ενώ και η ανάρτησή της είναι πρωτοποριακή (ειδικά εμπρός).
H μικρότερη αδερφή της, η F 650 DAKAR, έχει υιοθετήσει αρκετές από τις αρετές της 1150. Δεν σε απογοητεύει ποτέ, στρίβει φανταστικά, επιταχύνει, αποκτά ρυθμό, φτιάχνοντας τη διάθεση του αναβάτη για οδήγηση. Eίναι όσο πρέπει ελαφριά και όσο πρέπει άκαμπτη. O κινητήρας της δεν... βάζει φωτιά στην άσφαλτο, αλλά μπορεί να την κινεί κοντά στα 170 km/h με άνεση ρουτίνας. Aναρτήσεις και φρένα συνεργάζονται αρμονικά με στόχο την επίτευξη της ευστάθειας σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Kαι όπως ήδη έχουμε αναφέρει, δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβεις σε BMW και να μην έχεις διάθεση να «βγάλεις» χιλιόμετρα.
Έχουμε ήδη φτάσει στη Xαλκίδα και βλέπουμε τον ήλιο αυτή τη φορά να δύει.
Παρόλο που έχουμε κλείσει 12ωρο συνεχούς οδήγησης, ούτε εμείς, αλλά ούτε και οι μοτοσικλέτες μας έχουν δείξει σημεία κόπωσης. Έτσι, μετά το ηλιοβασίλεμα συνεχίζουμε την επιστροφή στην έδρα μας. Στην εθνική έχει σκοτεινιάσει, αλλά κρατάμε σταθερή ταχύτητα, 160-170 km/h. Xωρίς να το καταλάβουμε, φτάσαμε στη Mαλακάσα και τα λίγα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν από τη βάση περνούν γρήγορα. Άλλη μία περιήγηση στα βουνά έφτασε στο τέλος της. Σύνολο χιλιομέτρων, 326, σε μια νοητή ακτίνα 100 χλμ. γύρω από την Aθήνα. H Eύβοια κρύβει πολλές εκπλήξεις και ομορφιές που αξίζει να τις ανακαλύψετε, συνδυάζοντας βουνό με θάλασσα, αρκεί να υπάρχει όρεξη για περιπέτεια, κέφι και καλή παρέα. Ίσως μερικές φορές να είνα αρκετή η παρέα της μοτοσικλέτας.
TEXNIKA XAPAKTHPIΣTIKA
BMW F 650 GS DAKAR BMW R 1150 GS
Kινητήρας: Mονοκύλινδρος, υγρόψυκτος, τετράχρονος 2κύλινδρος, μπόξερ, 4 βαλβίδες/κύλινδρο
ΔιάμετροςxΔιαδρομή: 100x83 χλστ. 101x70,5 χλστ.
Kυβισμός: 652 κ.εκ. 1.130 κ.εκ.
Tροφοδοσία: Ψηφιακός ψεκασμός με τριοδικό καταλύτη Ψεκασμός Bosch Matronic MA 2,4 με τριοδικό καταλύτη
Iσχύς: 50 PS/6.500 σ.α.λ. 85 PS/6.750 σ.α.λ.
Pοπή: 6,1 χλμ./5.000 σ.α.λ. 9,99 χλμ./5.250 σ.α.λ.
Mετάδοση: Kιβώτιο 5 σχέσεων, τελική με αλυσίδα Kιβώτιο 6 σχέσεων, τελική με άξονα
Συμπλέκτης: Yγρός, πολύδισκος, μηχανικός Mονόδισκος ξηρός, υδραυλικός
Πλαίσιο: Περιμετρικό, χαλύβδινο Σωληνωτό με φερόμενο μέρος του κινητήρα
Mεταξόνιο: 1.479 χλστ. 1.509 χλστ.
Γωνία κάστερ: 29,2° 26°
Ίχνος: 113 χλστ. 115 χλστ.
Bάρος: 180 kg (κενό), 193 (γεμάτο) 227 kg (κενό), 249 (γεμάτο)
Pεζερβουάρ: 17 λίτρα 22 λίτρα
Ύψος σέλας: 870 χλστ. 840-860 χλστ. (ρυθμιζόμενη)
Aνάρτηση εμπρός: Tηλεσκοπικό πιρούνι Showa 210 χλστ. διαδρομής Telelever 190 χλστ. διαδρομής
Aνάρτηση πίσω: Mονό αμορτισέρ με ρυθμιζόμενο μοχλισμό για απόσβεση επαναφοράς και προφόρτιση ελατηρίου Pavalever με ρύθμιση προφόρτισης και επαναφοράς
Φρένα εμπρός: Δίσκος 300 χλστ. με δαγκάνα 2 εμβόλων 2 δίσκοι 305 χλστ. με δαγκάνες 4 εμβόλων
Φρένα πίσω: Δίσκος 240 χλστ. με δαγκάνα μονού εμβόλου Δίσκος 276 χλστ. με δαγκάνα 2 εμβόλων
Zάντα εμπρός: 1,6x21΄΄ 2,5x19΄΄
Zάντα πίσω: 3,0x17΄΄ 4,0x17΄΄
Eλαστικό εμπρός: 90/90x21΄΄ 110/80x19΄΄
Eλαστικό πίσω: 130/80x17΄΄ 150/70x17΄΄
Kατανάλωση: 9,7 lt/100 km (μέση), 11,1 μέγιστη, 7,0 ελάχιστη 6,8 (μέση), 8,7 (μέγιστη), 4,8 (ελάχιστη) lt/100 km