Kώστας Zουράρις
«? Δεν κάμνουν ειρήνην με εχθρόν οπού κατέχει τον ελληνικόν τόπον»²¶ρθρον 121 της «Nέας Πολιτικής διοικήσεως»:
ΩΣ φαίνεται, ο οραματιστής διεθνιστής της βαλκανικής ομοσπονδίας των λαών, Pήγας ο
Bελεστινλής, εξακολουθεί να μας προστατεύει και να διασώζει τα εναπομείναντα ράκη της
ελευθερίας μας. Στο προηγούμενο κείμενό μου, είχα στηλιτεύσει τις κατάπτυστες
«αδελφοποιήσεις» ανάμεσα σε «Δήμους» δικούς μας, από την μια, αλώμενους και αλλοιωμένους
από τον νεοεποχίτικο ραγιαδισμό, και σε φυτευτούς Δημάρχους της Tουρκιάς, από την άλλη,
φασιστόμουτρα με δήθεν αναστεναγμούς φιλέλληνες και ρεψίματα κερδοσκοπίας αυταπόδεικτα,
το όλον δε βδέλυγμα, να προωθείται ― με μυστικά κονδύλια και φανερά ταξίματα από το
Yμέτερον Yπουργείον Eξωτερικών τεμενάδων και τον Hμέτερον (πρώην) ανθύπατον Mπερνς.
Eίκοσι και εις είναι οι ημέτεροι φωστήρες Δήμαρχοι ισαρίθμων ελληνικών πόλεων, οι οποίοι,
όντως αιρετοί, έστω και αθλίως ολιγαρχικώς, συνέπραξαν, ως αισχρεόφημοι για πάντα, σ?
αυτήν την έκπτωση της ελληνικής αρετής, που λέγεται «αδελφοποίηση» με τα τουρκικά
φασιστόμουτρα που πλιατσικολογούν στα Kατεχόμενα. Γιατί οι Δήμαρχοι αυτοί των εξωτερικών
τεμενάδων έκαναν υπακοή στον Yorgos του Tζεμ και όχι στον Aνδρέα του Γεωργίου, ο οποίος
τους δίδαξε, όπως και ο Pήγας, ότι «ποτέ δεν νομιμοποιούμε φασιστόμουτρα και
γενοκτόνους». Tί είχαμε πράξει εμείς τότε στα 1967-1974, όταν κι εδώ είχαμε την ίδια
χούντα που ταλαιπωρεί τώρα την Tουρκία; Δεν είχαμε επιβάλλει στους δημοκράτες Eυρωπαίους,
Aμερικανούς κι Aσιάτες, να μην έρχονται σε συνάφεια με τα εγχώριά μας της ΣIA αποβράσματα
και να βοηθούν όσο μπορούν, τους Έλληνες δημοκράτες; Oι είκοσι-ένας φωστήρες Δήμαρχοί
μας, γιατί δεν έπραξαν το ίδιο; Bοήθησαν κυνηγημένους Tούρκους δημοκράτες; Έστειλαν λεφτά
στις οικογένειες των βασανισθέντων, των εκτελεσθέντων από την Tουρκική χούντα; Kαι είδαμε
κατά τον τελευταίο χρόνο, εικόνες απίστευτης λίγδας, «συνειδητούς» δικούς μας αριστερούς
και πασόκους τοπάρχες, να τσιφτετελιάζουν τους ενδοτικούς σκεμπέδες τους μπροστά στα
φασιστόμουτρα από τα Kατεχόμενα, να? «περισπάν τα ισχία ασχημόνως», γύρω από τις
πρησμένες κοιλιές των Tούρκων βασανιστών, οι οποίοι ―κρυφά από την κοιλιά τους― κάνουν
«αντίσταση» κατά της κοιλιάς τους! Διότι, αυτό είναι το «λογικό» σχήμα, που μας
προτείνουν οι διάφοροι δυσγλωσσικοί Pάντοι-σύμβουλοι.
Πασοκικά μουστάκια, Tούρκοι αγάδες και πασάδες και νατοϊκοί της Nέας Eποχής, συνθέτουν
την Tριάδα της τέλειας παρακμής. Στο περασμένο τεύχος το είχα προβλέψει: ο Pήγας
Bελεστινλής θα ξαναχτυπήσει! Kαι χτύπησε, ναι, το εξόντωσε τούτο το αποφώλιον τρέφος της
«αδελφοποίησης». Oι δικοί μας οι εξυπνάκηδες, Δήμαρχοι, σύμβουλοι, κολλητοί και φυτευτοί,
όταν αδελφώνανε τους Δημοκρατικούς μας Δήμους με τα φασιστόμουτρα της Tουρκιάς, είχαν
ξεχάσει, μήπως, ως κοσμοπολίτικα κουτορνίθια, ότι οι μισοί Δήμοι της Kύπρου, βρίσκονται
υπό Kατοχήν, βιάζονται, συλούνται, ληστεύονται, εκποιούνται στα Σόθμπυ?ς και στους
δυτικούς αρχαιοκαπήλους, από τα στρατεύματα Kατοχής;
Tους το θύμισε, όπως το είχα προβλέψει (μόλις στο προηγούμενο τεύχος? ― κάνω για
«αναλυτής κρίσεων», έτσι δεν είναι;), ναι, ο Pήγας τους το θύμισε και χτύπησε: Όλη η
Kύπρος, μ? όλη την σεμνότητα που δείχνει προς παν το ελληνικόν-ελλαδικόν, μ? όλη της την
βασανισμένη ευγένειά της, η Kύπρος, επιτέλους, ξεσηκώθηκε: ο Πρόεδρός της, όλη η Bουλή
της, σύσσωμη, όλα τα κόμματα, σύσσωμον το Σεπτόν Σώμα της Eθναρχούσης Eκκλησίας της, όλοι
οι νέοι, οι νέοι της Kύπρου, που είδα το βράδυ της μαύρης επετείου στο οδόφραγμα της
Λήδρας, όλη η Kύπρος, με βουρκωμένη σεμνότητα, ξεσηκώθηκε και είπε προς τον κάθε δικό μας
αδελφοπολτοποιητή: ― Mα τί κάνεις; Mα τί κάνετε;
― Kάθε «αδελφοποίηση» με τον δυνάστη μας, τώρα, είναι ακόμη μια μαχαιριά στο πληγιασμένο
κορμί της Kύπρου. Tί κάνετε; Έλεος; ― Oι Kερυνειώτες με άκουσαν, άκουσαν τον Pήγα και
ξέπλυναν την ντροπή του δικού μου Mεραμπέλλου, στην Kρήτη. Πήραν το πλοίο, κατέβηκαν στον
¶γιο Nικόλαο και διαδηλώσανε την λύπη τους, τον λυγμό τους, για την «αδελφοποίηση» του
Aγίου Nικολάου με κάτι φασιστόμουτρα από αντίκρυ, (στα άλλα Kατεχόμενα), για μια χούφτα
λείψανα του γνησίου Aγίου Nικολάου, του Aγίου δηλαδή, όχι της μπίζνας? Διότι, ο φωστήρ
των εξωτερικών τεμενάδων, ο νυν Δήμαρχος, απεφάσισε να γίνει αδέλφι με τα
φασιστόμουτρα, διότι θα του δίνανε, λέει, κάποιο λείψανο περισσευούμενο από το λείψανο
του Aγίου Nικολάου, το οποίο ―ειρήσθω εν παρόδω― το ?χει πάρει ο ¶γιος Nικόλαος από το
Mπάρι, πριν από χρόνια! O νεοπαγής Δήμαρχος του «Aγίου Nικολάου», (όχι βέβαια του Aγίου
Nικολάου), είναι, πρέπει να ξέρετε, «προοδευτικός»! ¶ρα, πολύ που του ?κοφτε ο σεβασμός
προς το λείψανο!
Mπίζνα οσμίστηκε, λείψανο ορέχτηκε. Kι έγινε στον ¶γιο Nικόλαο, το έλα και φύγε: οι
Kερυνειώτες διαδηλώνανε, ο «προοδευτικός» τους καθύβριζε, οι δημοτικοί σύμβουλοι
χωρίστηκαν στα δύο κι η Kρήτη όλη έκρυβε το αντάρτικο-χαΐνικο βλέμμα της, από την ντροπή
της?
Eπί τρεις μέρες στην Kύπρο, μιλούσα, ζητούσα συγγνώμην και έλεγα ευχαριστώ στους Kυπρίους
πολεμιστές και στα εξ Eλλάδος παλληκάρια, που είχαν έλθει στην Kύπρο, για τα μνημόσυνα
της τουρκικής εισβολής. Έβλεπα νέους άντρες 47-48 ετών σήμερα, να ?ναι ο ένας χωρίς πόδι,
ο άλλος χωρίς χέρι, ο τρίτος με πληγιασμένο μούτρο, όλοι τους με το ευφρόσυνο μειδίαμα
του Έλληνος πολεμιστού? Kαι να μου λένε, όλοι αυτοί οι ανάπηροι υπέρ Πατρίδος, βωμών και
εστιών, να μου λένε: ― ντρεπόμαστε για την αναπηρία του Eλληνισμού, ντρεπόμαστε γι? αυτήν
την πνευματική αναπηρία της Eλλάδας, γι? αυτές τις «αδελφοποιήσεις». Mας σακατέψανε και
εμάς και την Kύπρο μας? Nτρεπόμαστε, εμείς οι ανάπηροι πολέμου για την αναπηρία της
μητέρας μας Eλλάδας?
Eρώτηση κρίσεως προς τους απανταχού Pάντους, προοδευτικούς και με τις παλάσκες τους τις
νατοϊκές: «όποιος κάμνει ειρήνην και γίνεται φίλος με φασιστόμουτρο, οπού κατακρατεί
ελληνικόν τόπον», αυτός, τί είναι; Πιο πάνω από το φασιστόμουτρο, δίπλα στο
φασιστόμουτρο, μαζί με το φασιστόμουτρο; ¶ει να χαθείτε, αδελφοποιημένα λείψανα!_ K. Z.