4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Aλληλογραφία

«Δεν είμαστε όλοι Έλληνες του glamourous»
Διαβάζοντας το άρθρο «TO ΔIKO MOY AKPOΠOΛIΣ» στο τεύχος Aυγούστου, ένιωσα την ανάγκη να
σας γράψω. Kαι λέω «γράψω», γιατί προτίμησα τον παλιό «νοσταλγικό» τρόπο επικοινωνίας με
το συμπαθές γραμματόσημο κι όχι εκείνον του e-mail, που θεωρώ απρόσωπο και στεγνό.
Όσα διάβασα στο εν λόγω άρθρο με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο, αλλά με βυθίζουν σε απόγνωση
για το μέλλον μας, όχι μόνο ως Έλληνες, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Aνησυχώ πολύ για
τα παιδιά μου και τον κόσμο που θα μεγαλώσουν και θα δημιουργήσουν. Eδώ ακριβώς βρίσκεται
ο λόγος αυτής της επικοινωνίας μου μαζί σας. Δεν είμαστε όλοι Έλληνες του γκλάμουρους,
του κιτς και της αρπαχτής. Nα ξέρετε ότι συμμερίζομαι τα όσα, όλα αυτά τα χρόνια,
γράφονται στο περιοδικό. Eίμαστε ένα σιωπηρό κομμάτι του κόσμου που πιστεύω ότι ολοένα
και μεγαλώνει. Nα είστε σίγουροι ότι, έστω κι ένας νέος να επηρεαστεί και να οδηγηθεί στα
μονοπάτια που οδηγούνται όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που έσωσαν τούτη εδώ τη φυλή και την
έκαναν να μεγαλουργήσει στους αιώνες, τότε έχετε πετύχει.

Δημήτρης Xατζηδημητρίου
N. Iωνία


Tετράπορτο καμπριολέ;
Θα ήθελα να σας μεταφέρω δύο ιδέες μου. Aς αρχίσω από την πρώτη, που αφορά ένα τετράπορτο
καμπριολέ (!) αυτοκίνητο. O οδηγός, ο συνοδηγός, αλλά και οι υπόλοιποι δύο επιβάτες θα
πατάνε το κουμπί για να ανεβαίνει το παράθυρο που θα αντιστοιχεί στις τέσσερις πόρτες,
αλλά και ένα άλλο κουμπί, μέσω του οποίου θα βγαίνει από κάθε πόρτα και ένα κομμάτι της
(μεταλλικής) οροφής. Tα τέσσερα κομμάτια ενωμένα θα σχηματίζουν την οροφή του
αυτοκινήτου. Aν αυτή η εφαρμογή είναι από δύσκολη έως (σχεδόν) αδύνατη, υπάρχει, πιστεύω,
και μια πιο εύκολη: να διατηρείται η οροφή σε δύο κομμάτια (αν όχι σε περισσότερα), το
ένα κομμάτι να «χώνεται» μέσα ή κάτω από το άλλο, και μετά, τα δύο (ή περισσότερα)
κομμάτια να αποθηκεύονται σε μια ειδική θήκη, που θα υπάρχει γι? αυτόν το σκοπό, στην
πόρτα του χώρου αποσκευών. Mια άλλη λύση είναι να μπαίνουν τα κομμάτια της οροφής κάτω
από την καμπίνα επιβατών και να είναι και καλά προστατευμένα από τυχόν διαβρώσεις.
H δεύτερη ιδέα μου είναι η εξής: ως γνωστόν, σε κάποια μοντέλα κυρίως πολυμορφικού
χαρακτήρα, οι πλάτες των εμπρός καθισμάτων, στο πίσω μέρος τους, έχουν (μάλλον «κρύβουν»)
μέσα τους ενσωματωμένα τραπεζάκια αεροπορικού τύπου, για να ακουμπούν διάφορα πράγματα
πάνω σ? αυτά όσοι κάθονται στα πίσω καθίσματα. Προτείνω μια εξίσου πρακτική και ―γιατί
όχι;― χρήσιμη λύση: τόσο η πίσω δεξιά όσο και η πίσω αριστερή πόρτα να έχουν
ενσωματωμένο, και αυτές, από ένα αναδιπλούμενο τραπεζάκι. Mάλιστα, όταν βγαίνει, μάλλον
όταν αναδιπλώνεται το τραπεζάκι της πίσω δεξιάς και της πίσω αριστερής πόρτας, να
ενώνονται μεταξύ τους και να σχηματίζεται ένα ενιαίο τραπεζάκι.
Σπύρος-Aβραάμ Kασάπη
Σέρρες

Σε ό,τι αφορά την πρώτη ιδέα σας, βάσει των σύγχρονων εκπλήξεων περί στροφικής ακαμψίας,
η εφαρμογή της δείχνει προβληματική. Kαλή η δεύτερη ιδέα σας. Πιθανώς δεν έχει εφαρμοστεί
προς το παρόν για λόγους παθητικής ασφάλειας._ 4T

KAINOYPΓIA KAI ΔIOPΘΩMENH AΛΛHΛOΓPAΦIA

Για το καλό μας;
Tον τελευταίο καιρό παρουσιάζεται εντατικοποίηση των αστυνομικών μπλόκων για υπέρβαση
ταχύτητας, πιθανότατα και λόγω της υπουργικής πρωτοβουλίας του «Καθ? οδόν». Πλέον, στην
Eθνική Oδό Αθηνών-Πατρών, υπάρχουν τουλάχιστον τρία, τέσσερα μπλόκα κατά ρεύμα
κυκλοφορίας, όλα στημένα σε σημεία που είναι σίγουρο ότι θα «γράψουν». Βρίσκονται σε
σημεία εξόδου από την εθνική, όπου ο δρόμος είναι πλατύτερος και κανένας οδηγός δεν τηρεί
το εξωφρενικό όριο των 80 χλμ./ώρα! Το θέμα είναι ότι στον υπόλοιπο δρόμο (που σημειωτέον
είναι πολύ πιο επικίνδυνος λόγω των αλλεπάλληλων στροφών) δεν υπάρχει καμία αστυνόμευση.
Φαίνεται ότι για την αστυνομία και το υπουργείο οι ευθείες εγκυμονούν περισσότερους
κινδύνους από τις στροφές!
Το θέμα είναι ότι τα έσοδα των μπλόκων πηγαίνουν στους δήμους και όχι σε κάποιο κρατικό
ταμείο (π.χ., αυτό της οδοποιίας). Μήπως τελικά, μέσω της έμμεσης αυτής φορολογίας (γιατί
περί αυτού ουσιαστικά πρόκειται), ορισμένοι δήμοι αυξάνουν τα έσοδά τους και φτιάχνουν
νέα σιντριβάνια, μιας είναι και της μόδας;
Επίσης, ένα άλλο μεγάλο θέμα είναι το εξής: τόσα χρόνια τα όρια παραμένουν καθηλωμένα,
παρόλο που σε αυτό το χρονικό διάστημα τα αυτοκίνητα έχουν κάνει άλματα στον τομέα της
ασφάλειας σε κάθε έκφανσή της. Συνεπώς, δεν ανταποκρίνονται στο σημερινό μέσο οδηγό όπως
θα όφειλαν, αλλά στους οδηγούς παρελθόντων δεκαετιών! Αυτός ίσως, τελικά, να είναι ο
εκσυγχρονισμός!

Υ.Γ.: Για να είμαι ακριβοδίκαιος με την Aστυνομία, οφείλω να της αναγνωρίσω και να την
επαινέσω για τους εντατικούς ελέγχους αλκοτέστ που διενεργούσε όλο το καλοκαίρι στην
περιοχή της Ηλείας.

Βασίλης Γρηγορίου


Bοηθώντας στη λύση του κυκλοφοριακού
Είμαστε μια οικογένεια με οικολογικές ανησυχίες. Από τότε που τελείωσε το έργο του ΜΕΤΡΟ,
αποφασίσαμε να μη χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητό μας για να πηγαίνουμε στη δουλειά μας,
αλλά τα ΜΜΜ. Δύο εβδομάδες αργότερα, μας έκαναν παράπονα και μας απείλησαν ότι θα φώναζαν
την Αστυνομία για να θεωρήσει το αυτοκίνητο εγκαταλειμμένο! Τι έπρεπε να κάνουμε; Nα
πληρώνουμε γκαράζ επτά ημέρες την εβδομάδα; Ή να το πουλήσουμε και να νοικιάζουμε ένα
κάθε φορά που θα θέλαμε να μετακινηθούμε με αυτοκίνητο; Έτσι λύνεται το πρόβλημα της
μόλυνσης και το κυκλοφοριακό; Να δούμε τώρα που έρχεται το τραμ?

¶γγελος Παπαδημητρόπουλος

Aνύπαρκτα ελαστικά
Eίμαι κάτοχος ενός Audi A4. Περίπου τρεις μήνες μετά την αγορά του, το πίσω δεξί ελαστικό
«κλάταρε», και έβαλα τη ρεζέρβα έκτακτης ανάγκης, η οποία είναι μικρής διαμέτρου και για
ταχύτητα μέχρι 60 χλμ./ώρα. Eπί διήμερο έψαξα στο ελεύθερο εμπόριο για να αγοράσω και να
αντικαταστήσω το ελαττωματικό ελαστικό, αλλά ο συγκεκριμένος τύπος (Dunlop sport 2000a
195/65/15) δεν εισάγεται στην Eλλάδα. Έτσι, κατέφυγα στην αντιπροσωπεία KOSMOCAR, ως την
πλέον αρμόδια, για να αγοράσω από εκεί το ελαττωματικό ελαστικό με το οποίο ήταν
εφοδιασμένο το αυτοκίνητό μου από το εργοστάσιο παραγωγής του. Η επίσημη αντιπροσωπεία
μου απάντησε κατά λέξη, διά στόματος του υπευθύνου εγκρίσεων Tύπου και εξυπηρέτησης
πελατών, τα εξής:
1) Δεν έχουμε τέτοιο τύπο ελαστικού, ΔΕΝ είμαστε εμείς υπεύθυνοι.
2) Yπεύθυνη είναι η αντιπροσωπεία της Dunlop που δεν τα εισάγει.
3) Περιμένετε είκοσι μέρες να μας το φέρει η Dunlop.
4) Το ελαστικό δεν είναι μέρος του αυτοκινήτου αλλά ανεξάρτητο αυτού, και δεν είμαστε
υποχρεωμένοι να έχουμε παρακαταθήκη κτλ.
H απορία μου πώς είναι δυνατό να ταξιδέψω επί εικοσαήμερο με 60 χλμ./ώρα με τη ρεζέρβα
και να ανταποκριθώ στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις (είμαι τεχνικός σύμβουλος σε
μεγάλη εταιρεία με πολλές μετακινήσεις στην επαρχία), χωρίς ουσιαστικά να μετακινούμαι με
ασφάλεια σε τόσο μακρινά ταξίδια, τους άφησε παγερά αδιάφορους.
Αυτήν τη στιγμή, είμαι ουσιαστικά με ακινητοποιημένο αυτοκίνητο και έρμαιο της επίσημης
αντιπροσωπείας KOSMOCAR, εάν και όταν ευαρεστηθεί να φέρει το ελαστικό με το οποίο το
εργοστάσιο είχε εφοδιάσει το αυτοκίνητο που αγόρασα από εκεί. Έχω, δε, υποστεί μεγάλη
ταλαιπωρία λόγο μη χρήσης του αυτοκίνητου μου και βέβαια όχι με δική μου ευθύνη και
υπαιτιότητα.

Kων/νος Χριστοδουλάκης


Το Ελληνικό Ινστιτούτο Ηλεκτροκίνητων Οχημάτων και η «Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε.»

Σάββατο πρωί 21 του Σεπτέμβρη, στην τουριστική περιοχή «Κουρί», στην είσοδο της Κοζάνης
από τη Θεσσαλονίκη. Ασυνήθιστη κίνηση. Κόσμος πολύς, τακτικές αναγγελίες από μεγάφωνα και
αυτοκίνητα στα οποία επιβιβάζονται χαμογελαστοί κάτοικοι της πόλης, κύριοι, κυρίες και
παιδιά. Ζωηρή ατμόσφαιρα, φιλική και γεμάτη συζητήσεις και σχόλια. Μια πρωτόγνωρη
εκδήλωση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και το νέο «τρέχει» στην πόλη. Έτσι, όλο και
περισσότεροι Κοζανίτες παίρνουν, αυτό το ηλιόλουστο σαββατιάτικο πρωινό, το δρόμο για το
καταπράσινο «Κουρί».
Τι ακριβώς συμβαίνει; Το Ελληνικό Ινστιτούτο Ηλεκτροκίνητων Οχημάτων, σε συνεργασία με το
3ο ΤΕΕ Κοζάνης, με την υποστήριξη του Δήμου Κοζάνης, της ΕΛΠΑ, του ΟΤΕ και της ΔΕΗ, και
τη χορηγία επιχειρηματιών της περιοχής, έχει διοργανώσει διημερίδα με θέμα «Εφαρμογές
ηλεκτρικών και υβριδικών οχημάτων νέας τεχνολογίας». Την προηγούμενη βραδιά της
Παρασκευής 20 του Σεπτέμβρη, επιστήμονες και ειδικοί ενημέρωσαν τους παρευρισκομένους στο
αμφιθέατρο του 3ου ΤΕΕ Κοζάνης για τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις στο χώρο των
μεταφορών. Ακολούθησε μια ελεύθερη συζήτηση και, τέλος, οργανώθηκε έκθεση ηλεκτρικών
αυτοκινήτων, τρικύκλων και δικύκλων αλλά και του υβριδικού Prius της Toyota στην κεντρική
πλατεία της πόλης, όπου συγκεντρώθηκε μεγάλο πλήθος για να δει και να ενημερωθεί για τα
οχήματα νέας τεχνολογίας.
Σήμερα, αυτά τα αυτοκίνητα, σκούτερ, ηλεκτρικά ποδήλατα κτλ. βρίσκονται στη διάθεση του
κοινού για να τα γνωρίσει από κοντά, να τα οδηγήσει και να καταγράψει εντυπώσεις και
εμπειρίες από μια τεχνολογία που έρχεται και θα αλλάξει αρκετά πράγματα στη ζωή όλων μας.
Σχηματίζονται μακριές λίστες αναμονής για την οδήγηση του Prius ή του Citroen Saxo
Electric, αλλά δεν πάει πίσω το ενδιαφέρον και για το Piaggio Electric, το Scooter EVT,
το κινεζικό τρίκυκλο και το πειραματικό Fiat Fiorino του Πανεπιστημίου της Πάτρας, που με
τον πολύ ισχυρό κινητήρα του μοιάζει να είναι ο «σπρίντερ» της εκδήλωσης.
Με πλησιάζει μια παρέα νεαρών σπουδαστών του 3ου ΤΕΕ που το προηγούμενο βράδυ τους είχε
πάρει το μάτι μου καθισμένους στα πίσω καθίσματα του αμφιθεάτρου να σχολιάζουν τα όσα
άκουγαν για τις νέες τεχνολογίες, και ένας από αυτούς με ρωτάει αν μπορώ να τους αφιερώσω
δύο λεπτά. Μόλις και προλαβαίνω να απαντήσω και το απρόοπτο ερώτημα με γεμίζει απορία.
«Τι σχέση έχει το ΕΛ.ΙΝ.Η.Ο. με το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ;»
Τους εξηγώ ότι στο χώρο των οχημάτων νέας τεχνολογίας το φυσικότερο πράγμα του κόσμου
είναι, βέβαια, η παρουσία του περιοδικού 4ΤΡΟΧΟΙ, για την ιστορία του οποίου φυσικά κάτι
θα ξέρουν και οι ίδιοι ως αναγνώστες του. Τους εξηγώ επίσης ότι η επιχείρηση «Τεχνικές
Εκδόσεις Α.Ε.», που εκδίδει αυτό το περιοδικό, είναι μεγάλος χορηγός του ΕΛ.ΙΝ.Η.Ο. και
επιπλέον ο Πρόεδρός της, κ. Κ. Καββαθάς, είναι ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου
Ηλεκτροκίνητων Οχημάτων.
Με τη σειρά μου, όμως, κι εγώ ζητώ να μου εξηγήσουν την αιτία του ενδιαφέροντός τους. Η
απάντηση είναι εξίσου απρόοπτη:
«Ξέρετε», μου λένε, «εμείς θέλουμε να συμμετάσχουμε στον αγώνα ηλιακών αυτοκινήτων που θα
διοργανώσει το 2004 το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ και, επειδή διαβάσαμε ότι το ΕΛ.ΙΝ.Η.Ο. είναι
συνδιοργανωτής, θέλαμε να σας ρωτήσουμε εάν η συνεργασία σας είναι τόσο στενή ώστε να
μεσολαβήσετε να πάρουμε έγκαιρα τις τεχνικές οδηγίες για να ξεκινήσουμε την κατασκευή του
ηλιακού αυτοκινήτου, γιατί ο χρόνος που απομένει είναι λίγος και φοβόμαστε ότι δε θα
προλάβουμε».
Έμεινα άναυδος. Οι σπουδαστές του 3ου ΤΕΕ Κοζάνης είχαν πλήρη επίγνωση του μεγάλου
προβλήματος της ανεπάρκειας χρόνου προετοιμασίας μιας τέτοιας εκδήλωσης, δηλαδή μιας
παραμέτρου την οποία, όσο και αν προσπαθήσαμε να μεταδώσουμε εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο
σε όσους έπρεπε να ενημερωθούν, έχω έντονα την αίσθηση ότι δεν το πετύχαμε. Οι σπουδαστές
αυτοί κατανοούσαν, επομένως, την αγωνία που διακατέχει όλους εμάς που επιδιώκουμε την
υλοποίηση αυτής της εκδήλωσης, ότι τελικά αυτή δε θα πραγματοποιηθεί λόγω έλλειψης
χρόνου.
Η συζήτηση, όπως ήταν φυσικό, πήρε έκταση. Μέσα από αυτήν, επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα
φορά η μεγάλη αλήθεια που χρόνια τώρα το περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ δεν παύει στιγμή να
επαναλαμβάνει. Τα νέα παιδιά στη χώρα μας δε ζητούν τίποτα περισσότερο παρά συνέπεια και
στόχους. Έχουν όλες τις ικανότητες και τη θέληση να πάρουν στα χέρια τους την τύχη τους
και να παράγουν το έργο που χρειάζεται ο τόπος, αρκεί να τους εξασφαλίσουμε, εμείς, οι
απερχόμενοι, κάποιες ελάχιστες, κάποιες βασικές και αυτονόητες προϋποθέσεις και να τους
δώσουμε ιδανικά και στόχους. Με άλλα λόγια, απαιτούν να σοβαρευτούμε εμείς, αντί να
ζητάμε να σοβαρευτούν εκείνα.

Δ. Νέγκας
Γεν. Γραμματέας ΕΛ.ΙΝ.Η.Ο.


Oνειρολόγιο
Ευχαριστώ πολύ που δημοσιεύσατε την επιστολή μου (4ΤPOXOI, τεύχος 379), γιατί μπόρεσα και
είδα τι πιστεύουν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία για τη νεολαία. Δέχτηκα πολλά e-mail που με
κατέκριναν, με επαίνεσαν, με αμφισβήτησαν, με «μάλωσαν», με κορόιδεψαν, με περιφρόνησαν.
Eιπώθηκε ότι δεν ανέφερα την πραγματική μου ηλικία, ότι απλώς θέλησα να δείξω κάτι
αναληθές, ότι η νεολαία είναι «ξύπνια» και παρούσα. ¶λλοι είπαν ότι είμαι μικρός ακόμα
και δεν ξέρω να κρίνω. Με τέτοια μυαλά τους φταίει η νεολαία μετά?
Αλλά μάλλον δεν ήμουν σαφής. Μάλλον κάτι παρερμηνεύτηκε. Εγώ μιλούσα για τη νεολαία που
την «κοιμίζουν», μα δεν «κοιμάται». Που την πληγώνουν, μα δεν πεθαίνει. Που της φωνάζουν,
μα κάνει πως δεν ακούει. Που ξέρει για τι ζει, ξέρει ότι ζει. Μα πάνω απ? όλα ξέρει γιατί
ζει.
Για τη νεολαία που φωνάζει, σπάει, βρίζει, καταριέται, αλλά ξέρει γιατί. Που ερωτεύεται,
ονειρεύεται, διαβάζει, γράφει, ζωγραφίζει, μιλάει, έχει άποψη ―και τη στηρίζει―, πετάει,
παθιάζεται, τρέχει, παίζει, μορφώνεται, σχεδιάζει, νικάει, αλλά ξέρει και να χάνει. Για
τη νεολαία που δεν τρυπιέται στα παγκάκια, δεν κρύβεται, δε βαριέται, δε χάνει χρόνο.
Eκείνη που όταν φωνάζει για Παιδεία, δεν καταστρέφει το σύμβολό της, το Πολυτεχνείο. Εκεί
μέσα ζουν ακόμα οι ψυχές των «ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων». Σε κάθε καταστροφή, κάθε
χρόνο, είναι σαν εκείνο το άρμα να λιώνει την πόρτα και τους αγωνιστές από κάτω της. Σαν
να καίγεται η Σημαία. Σαν να ξαναπαίρνουν την εξουσία οι ίδιοι άνθρωποι. Αυτοί που ήθελαν
τη νεολαία αδιάφορη για όλα, χωρίς άποψη, χωρίς συζητήσεις, χωρίς έρωτα, χωρίς
Ελευθερία. Χωρίς ζωή. Οι διάδοχοί τους είναι αυτοί που «χαπακώνουν» τους νέους σήμερα.
Μας κλείνουν τους σταθμούς αφαιρώντας μας την Ελευθερία. Kι αυτό, γιατί μας φοβούνται.
Ξέρουν τη δύναμή μας και ευελπιστούν ότι δε θα την ανακαλύψουμε. Έτσι, κάνουν τα πάντα
για να την κρύψουν.
Η νεολαία ζητάει την εμπιστοσύνη των μεγάλων. Ζητάει έναν κόσμο χωρίς αστυνομία, χωρίς
κάμερες, χωρίς φύλακες, χωρίς στρατό. Δοκίμασε κανείς να εμπιστευτεί τη νεολαία; Πήγαμε
στη Βουλή των Ελλήνων. Για να μπει κάποιος, χρειάζεται ταυτότητα και πρέπει να περάσει
από έλεγχο για μεταλλικά αντικείμενα. Και μετά, έχει 300 κάμερες και 300 αστυνομικούς
πάνω από το κεφάλι του. Για να παρακολουθούν κάθε του κίνηση. Να ακούνε κάθε του λέξη.
Μόνο η «αστυνομία σκέψης» λείπει. Προς το τέλος της έκθεσης, μας ρώτησαν αν έχουμε
απορίες. Νομίζοντας ότι κανείς δε θα μιλούσε, είπε να συνεχίσουμε. Όμως, άρχισα τις
ερωτήσεις. Αφού δεν πήρα καμιά σαφή απάντηση, εμφανίστηκε ένας φύλακας από το πουθενά και
άρχισε να μας ακολουθεί. Οι πολλές ερωτήσεις τους φαίνονταν ύποπτες.
Αναρωτιέμαι. Η «Βουλή των Ελλήνων» μήπως δεν είναι των Ελλήνων; Μήπως είναι εκείνων των
300 Ελλήνων; Μήπως είμαστε ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους; «Η ελευθερία σου τελειώνει
εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου». Και ποιος ορίζει την Ελευθερία του άλλου; Μήπως
οι «άλλοι»;
Η νεολαία είναι επαναστατική πάντα. Έτσι πρέπει, όμως. Αλλά μήπως αυτοί που μιλούν από το
βήμα της Βουλής των Εφήβων είναι αποστειρωμένα πλουσιόπαιδα; «Ευχαριστώ τους καθηγητές
μου» κτλ. Ποιον ευχαριστείς, μωρέ; Χάρη σου κάνουν που σε αφήνουν να μπεις; Αφού όλων των
Ελλήνων είναι η Βουλή. Πρέπει να μπαίνουν ντυμένοι σεμνά για να τιμήσουν το χώρο. Τα
ρούχα μετράνε, ρε κάφροι; Η Βουλή είναι των εφήβων! Αφήστε τους να αποφασίσουν! Ξέχασα,
είμαστε μικροί για να κρίνουμε? Θα ήθελα να ήμουν και εγώ μέλος της Βουλής των Εφήβων.
Αλλά, μόλις διαβάσουν την έκθεσή μου, θα με κόψουν. «Η Επανάσταση βλάπτει σοβαρά την
υγεία?»
Η νεολαία αγαπάει την Πατρίδα, τη Σημαία, τα Ιερά Σύμβολα. Δακρύζει όταν θυμάται τους
αγωνιστές που πολέμησαν. Το μόνο που κάναμε γι? αυτούς είναι προτομές, άντε να τους
αφιερώσαμε και καμιά οδό. Αλλά αυτό δε φτάνει. «Ο άνθρωπος, όταν πετρώσει, δεν έχει θέση
ανάμεσα στους ανθρώπους».
«Οι εθνικές εορτές πρέπει να είναι ημέρες σκέψης. Γιατί Έλληνες δεν είναι αυτοί που
γράφει ένα χαρτί ότι είναι. Είναι αυτοί που παλεύουν?», είπε κάποιος καθηγητής μου.
Γιατί γράφω ξανά; Όχι για να κερδίσω μια θέση στους Αντιλόγους όπως ανέφερε κάποιος ―αν
και θα με ενδιέφερε πολύ―, αλλά γιατί θέλω, όταν φύγω από τούτο τον κόσμο, να ξέρω ότι
προσπάθησα. Αν και ποτέ δε θα έχω κάνει αρκετά?

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,
¶γγελος Παπαδημητρόπουλος



Eν συντομία

Πέτρου Σωτήρη, Aθήνα: Aπό τη στιγμή που η εγγύηση του αυτοκινήτου σας προβλέπει
«επισκευή» και όχι αντικατάσταση τυχόν φθαρμένων ή ελαττωματικών μερών, η λύση στο
πρόβλημά σας δεν είναι καθόλου εύκολη.

O κύριος Aντώνης Mπουκαούρης «αποχωρίζεται» τη συλλογή του με όλα τα τεύχη των 4T, καθώς
και την πρώτη έκδοση του OΔHΓΩNTAΣ, του «Aρχίζοντας από το A» και του «PORSCHE ¶νθρωπος
και Aυτοκίνητο». Tηλ.: 097/4093426.