Eν ριπή
ΣΤΡΑΤΙΣΙΝΟΗ μάχη της φτερούγας?
ΤO σχόλιο-τίτλος έχει να κάνει με την άτυπη αντιπαράθεση ανάμεσα σε όσους βελτιώνουν τα
αυτοκίνητά τους, και κυρίως ανάμεσα σε ιδιοκτήτες και φίλους των Subaru-Impreza? Ακόμα
και σε ουδέτερα «στέκια», όπως το «Μπολερό» του φίλου Μιχάλη και των συνεργατών του στη
Γλυφάδα (καμία σχέση με γκρίζα διαφήμιση, δεν τη χρειάζεται αυτός ο ιδιαίτερα φιλόξενος
και κομψός χώρος), ανάμεσα σε άλλες συζητήσεις, ένα είναι το θέμα που πάει και έρχεται σε
σχέση με τους αυτοκινητόφιλους: Impreza ή ΕVO, και βέβαια δεν αναφερόμαστε σε εκδόσεις
παραγωγής, αλλά σε άλλες με κωδικούς Εxtreme, Prodrive κτλ? Μάταια ο κ. Γιώργος με το
μέγιστα εξελιγμένο S3 (από την ΜDM, παρακαλώ) προσπαθεί να πείσει ότι υπάρχει/ουν και
άλλες προτάσεις. Οι γιατροί και άλλοι λάτρεις-οπαδοί κάθε μεταφορικού μέσου που
διακρίνεται από κάθε τύπου φτερούγα δεν ακούν, δεν καταλαβαίνουν, και η μάχη συνεχίζεται?
Οι αγωνιστικοί Σωτήρηδες προσπαθούν να αλλάξουν θέμα συζήτησης, κινούμενοι στο τρίπτυχο
Rolex-Peugeot-Cherokee, άλλοι Σωτήρηδες να βάλουν στο τραπέζι την πορεία του Πανιώνιου
και άλλοι, όπως ο «δήμαρχος» Δημήτρης και ο διακριτικός κόουτς, να αλλάξουν θέμα,
κουβεντιάζοντας για γυναικείο μπάσκετ. Ευχάριστο διάλειμμα, τα παραλειπόμενα που
διηγείται ο Βαγγέλης Βλάχος (σ.σ.: μετά τον Ηλία Πουρσανίδη, γνώρισα ακόμα έναν κύριο που
με το ύφος και τη συμπεριφορά του διαφημίζει το επάγγελμα του ποδοσφαιριστή-προπονητή) σε
σχέση με το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά μέχρι εκεί? Οι γιατροί, μάλιστα, όπως και κάθε
σοβαρός ιδιοκτήτης «φτερούγας», δε μένουν στις εκδόσεις παραγωγής ή στις εξελιγμένες
προτάσεις των εργοστασίων ή των εγκεκριμένων οίκων, αλλά πάνε ακόμα πιο μακριά? Το
Internet να είναι καλά, και ποτέ, μα ποτέ μην τα βάλετε με δήθεν αθώο ασημί WRX
τελευταίας γενιάς ή με μπλε-χρυσό STi που οδηγεί 30χρονος με περιορισμένη ποσότητα
μαλλιών.
Κουβέντα στην κουβέντα, βέβαια, καταλήγουμε στους αγώνες, και αν οι διαφορές στο
Παγκόσμιο είναι σαφέστατες, με τα «Μίτσου» να παραπαίουν και τα «Σούμπα» να προσπαθούν,
όντας σε τροχιά διάκρισης, σε άλλες μορφές αγώνων, όπως το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, τίποτα
δεν είναι ξεκαθαρισμένο? «Ο Βαζάκας χάνει ή παλεύει με τα Mitsubishi, οπότε το Lancer
είναι καλύτερο?» κόβει ο ένας για να ράψει ο άλλος, σχολιάζοντας πως αυτός ξέρει ότι ο
Δημήτρης είναι καλύτερος από το Βασίλη, το Μάκη και τους άλλους «Μίτσους»? Κουβέντα τρέχα
γύρευε, δηλαδή, αλλά από την άλλη αποδεικνύει πως σε επίπεδο μάρκετινγκ οι Ιάπωνες
παίρνουν δέκα με τόνο? Η Peugeot κερδίζει, αλλά όσο οι Γάλλοι θέλουν έναν αιώνα για να
παρουσιάσουν ακόμα και μια φτωχή ―τηρουμένων των αναλογιών― έκδοση του 206 με 180 ίππους
ή ένα αξιοπρεπές σε επιδόσεις 307, οι άλλοι, οι φτερουγάτοι, θα κάνουν πάρτι σε κάθε
είδους συζητήσεις, και κυρίως στο δρόμο? Τα έπαθλα και οι τίτλοι μαζί, με την απαραίτητη
σαμπάνια, στη μάχη των ειδικών διαδρομών, αλλά είναι άδικο να μη συμμετέχεις στη μάχη της
φτερούγας, όπου δημιουργείται ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον περιβάλλον. Το ευχάριστο είναι πως
τουλάχιστον στη Ford προσπαθούν (τα καλύτερα ακούγονται για το κορυφαίο Focus παραγωγής.
Αναμένουμε?), ενώ με τον τρόπο της, στο παιχνίδι συμμετέχει και η Skoda.
Ευκαιρίας δοθείσης?
Τη θέση μας σε σχέση με την παραπάνω αντιπαράθεση τη γνωρίζετε? Σε απόλυτες επιδόσεις, το
SΤi παραγωγής δε συγκρίνεται ούτε με το 6άρι, πόσο μάλλον με το 7άρι της Mitsubishi. Πέρα
από τις διαφορές στο κόστος, πάντως, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που θα καθορίσουν την
επιλογή σε όσους τεθεί το ευχάριστο δίλημμα. Στη Subaru, άλλωστε, παίζουν με ατού, αφού
διαθέτουν και άλλες προτάσεις (η σειρά WRX), με λιγότερους ίππους αλλά με τα ίδια
χαρακτηριστικά που δημιουργούν προσωπικότητα και ανατριχίλα τόσο στον ευκαιριακό όσο και
στο μόνιμο χρήστη? Στους αγώνες, σε επίπεδο γκρουπ Ν και στο περιβάλλον του ελληνικού
πρωταθλήματος, δε νομίζουμε πως είναι θέμα Δημήτρη, Μάκη, Βασίλη ή αστυνόμου? Η διαφορά
στις λεπτομέρειες κρίνεται από το βαθμό εμπλοκής και την ποιότητα κάθε μηχανής. Είναι
σαφές πως ο Βασίλης Νασούλας οδηγεί το καλύτερο Ν, ενώ το 6άρι του Μάκη Θεργιάκη είναι
ιδιαίτερα προσεγμένο? Με τα Subaru είναι αλλιώς? Το «περιπολικό» μόλις φέτος έγινε
ανταγωνιστικό, ενώ ο δικός μας άνθρωπος, ο Δημήτρης Βαζάκας, πάνω απ? όλα βάζει την
προσωπική του ευχαρίστηση και προσπαθεί να κλείσει την ψαλίδα σε επίπεδο εξέλιξης και
προετοιμασίας, παραθέτοντας ταλέντο και ενθουσιασμό. Όλα αυτά, βέβαια, από τη θέση του
θεατή και μελετώντας χρόνους και αποτελέσματα?
LIVE?
Όταν συμμετέχεις ζωντανά σε κάθε τύπου αντιπαράθεση είναι βέβαια αλλιώς, και όταν μας
δόθηκε η ευκαιρία συμμετοχής μας στο Ράλι Μαύρο Ρόδο με το Meva-Ρower Impreza WRX, πήραμε
τα πηδάλια. Δεν είχαμε, άλλωστε, και περιθώρια μη εμπλοκής? Η «παγίδα» στήθηκε ιδανικά
από καλούς φίλους και συνεργάτες που ήθελαν όσο και εμείς να βγούμε, έστω ευκαιριακά, στο
«κουρμπέτι». Για την περίσταση, επιστρατεύτηκε ο Λεωνίδας Κύρκος, που ανέλαβε να
στήσει-ρυθμίσει (συμπαραστάτης του και ο Έλληνας «Mότεκ», κ. Σάκης, της Λεφακειμίδης
Motorsport), και βέβαια και άλλοι καλοί φίλοι που δε χαρακτηρίζονται από συμπλέγματα και
κάθε τύπου απωθημένα. Ο «Βαζ» τις ζάντες (εντέλει και λάστιχα!), ο Σπέγγος το
«μοντάρω-ξεμοντάρω» και βέβαια το αναγκαίο κακό κάθε ειδικής προσπάθειας, ο Νίκος
Γενεράλης? Διαλύει νευρικά συστήματα, προκαλεί για φόνο, σε οδηγεί στην εντατική, αλλά τα
δίνει όλα? Βέβαια, τίποτε από όλα αυτά δε θα περνούσε στο δρόμο, και τώρα στο χαρτί,
χωρίς τους αδελφούς Οικονομίδη και τους συνεργάτες τους, με προεξέχοντα το συμπαθέστατο
και ιδαίτερα ικανό Χάρη, που με τους ανθρώπους του φρόντισε για τη λειτουργία-συντήρηση
του Impreza?
Στο μπάκετ?
Ευτυχώς ήταν φαρδύ, ενώ το αυτοκίνητο στο «ταξιδεύω-μετακινώ» είναι φιλικό και δείχνει
εύκολο? Δε σκοτώνει σε επίπεδο επιδόσεων, αλλά πατάει καλά, περνάει με άνεση από παντού
και σε εντυπωσιάζει με την κατευθυντικότητά του? Το ελαφρύτερο αμάξωμα παίζει το ρόλο
του. Σε σχέση με την άλλη φτερούγα; Πρόκειται για διαφορετικά αυτοκίνητα. Στο απόλυτο
όριο είναι το ίδιο δύσκολα. Ο Πάνος δεν κέρδιζε αγώνες-τίτλο με ένα χέρι, ούτε βέβαια ο
Δημήτρης Δριβάκος ειδικές ξαπλωμένος πίσω και χαϊδεύοντας το τιμόνι. Απλώς, τα δικά σου
όρια τα βρίσκεις πιο εύκολα με το Mitsubishi? Σε βοηθάει ο κινητήρας του. Τόσο σε απόλυτη
απόδοση όσο και στην άμεση απόκριση στο πάτημα του γκαζιού. Αν ξέρεις πού? περπατάς και
μπορείς να κρατήσεις υψηλή μ.ω.τ., βρίσκοντας κανάλι επικοινωνίας με τα φρένα (δεν είναι
το δυνατό σημείο του Impreza) και με τον επιλογέα (αδύνατο να περάσει με τη μία η 3η στο
δικό μας, τύπου dock box κιβώτιο), με το Subaru μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός. Aν είσαι
υπερβολικά βαρύς και παροπλισμένος (τέσσερις αγώνες τα τρία τελευταία χρόνια), έχεις
κάνει δοκιμές με το οικογενειακό RAV και ξαναείδες Αθίκια σε αγώνα έπειτα από δεκαοκτώ
χρόνια, τότε περνάς δύσκολες ώρες? Και μπαίνεις σε σκέψεις και θέλεις να τα παρατήσεις
και «ποτέ ξανά» και «πάμε σπίτι» κτλ., κτλ., που ίσως να έχει συμβεί και σε άλλους. Το
βλέμμα-σχόλιο του Ιαβέρη, η πρόθεση-πρόταση-ενέργεια του Κωστή Στεφανή να έρθει και να
χαράξει λάστιχα για ένα καλύτερο αύριο, η καλή διάθεση της Τώνιας και κυρίως η
αποφασιστικότητα και η σκληρή δουλειά των ανθρώπων της Μeva μάς οδήγησαν στο
Παραλληλοδρόμιο και στη συνέχεια ακόμα παραπέρα την επομένη και μέχρι να εγκαταλείψουμε,
όταν ο ολοκαίνουργιος συμπλέκτης παρέδωσε το πνεύμα (σ.σ.: Κλεάνθη, δεν το χάλασα. Λόγω
τιμής? Να, ρώτα και τον ¶λεξ. Καλό παιδί είμαι!).
Μέχρι εκεί?
Αν εξαιρέσεις το χρόνο-«κανόνι» του Θεργιάκη (τα 2 δεύτερα στο χιλιόμετρο είναι διαφορά
που σε οδηγεί ώστε να αλλάξεις σπορ?), στου Λάμπη αποδειχθήκαμε ανταγωνιστικοί, ενώ αν
προσπεράσεις τους χρόνους των Ιαβέρηδων στα Αθίκια, αποφύγαμε μετά πολλών αναλογιών το
διασυρμό και βέβαια του «ψύλλου το πήδημα?». Αυτά σε σχέση με τους αριθμούς. Κατά τα
άλλα, χάος. Πλήρης σωματική διάλυση εδώ (στο Σολομό), φόβος και τρόμος από τα «οχ, οχ»
και τα «λιώσαμε» και τα «γιατί, γαμώτο» στο Σπαθοβούνι, αλλά και σκέψεις σε σχέση με τον
ανταγωνισμό την επομένη. Οι νέοι είναι ωραίοι, ενώ κάμποσοι παλαιοί (Νασούλας, Νιώρας)
πάνε αέρα, και βέβαια, όπως διαπιστώσαμε στο «Τ», στο Σπαθοβούνι 2 που εγκαταλείψαμε,
όλοι πλέον πυροβολούν? ¶λλαξαν οι καιροί? Κρατάμε το υπέροχο πέρασμα του Ηλία
Παναγιωτούνη επιπέδου WRC και βέβαια το ρυθμό όλων της Α5, της χρυσής αυτής εντεκάδας του
Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Ράλι του 2002.
Περισσότερο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και Μαύρο Ρόδο στις σελίδες όπου περιγράφεται ο
επίλογος ενός πρωταθλήματος με εξαιρετικό ενδιαφέρον!_ Σ. Χ. ([email protected])
Y.Γ.: Γιατροί, «Παθάνα» και εσύ, Γιώργο? Χάσατε! Δε σας «γράψαμε». Απλώς, έκλεισαν οι
συμμετοχές για το σεμινάριο υψηλής οδήγησης που οργανώνουμε στα Μέγαρα με τη Subaru
Ελλάς. Υπομονή για την επόμενη ημέρα. Η μάχη της φτερούγας συνεχίζεται?