Hyundai Coupe S145
Με την επέμβαση και τις ευλογίες της ελληνικής αντιπροσωπείας, το Hyundai Coupe των 1,6
λίτρων, εκτός από την εμφάνιση, αποκτά πλέον και τη δύναμη που αρμόζει στο χαρακτήρα του.
ΠOΛΛOI ήταν αυτοί που έτριβαν τα μάτια τους, όταν πριν από περίπου δύο χρόνια η Hyundai
παρουσίασε το νέο της Coupe. Η σχεδιαστική αναβάθμιση σε σχέση με τον προκάτοχό του όχι
μόνο ήταν αισθητή, αλλά κατάφερε να αποσπάσει ιδιαίτερα θετικά σχόλια ακόμα και από τους
παραδοσιακούς επικριτές της κορεατικής φιλοσοφίας. Οι θετικές εντυπώσεις, μάλιστα, δεν
περιορίστηκαν στο δυναμικό οπτικά αποτέλεσμα, αφού το σύνολο τελικά και ομοιογενές είναι,
αλλά και διαθέτει σε ικανοποιητικό βαθμό τα στοιχεία που υποδηλώνει ο σπορτίφ χαρακτήρας
του. Στη χώρα μας, η πολύ καλή σχέση τιμής-προσφοράς, σε ό,τι αφορά την ποιότητα και τον
εξοπλισμό, αλλά και η ομοιογένεια των δυναμικών χαρακτηριστικών της έκδοσης με τον
κινητήρα των 1,6 λίτρων αναπόφευκτα συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των αγοραστών. Από την
άλλη πλευρά, όμως, ο βασικός κινητήρας των 105 ίππων δεν μπορεί να προσφέρει τις
επιδόσεις που θεωρητικά αναλογούν σε ένα αυτοκίνητο της κατηγορίας. Ο ελιγμός της
ελληνικής αντιπροσωπείας μπροστά στο φορολογικό τείχος στο οποίο προσέκρουε η
ικανοποιητική σε επιδόσεις δίλιτρη έκδοση ήταν η παρουσίαση ενός «πακέτου» αναβάθμισης
του 1600άρη κινητήρα.
Σίγουρη λύση
Στην περίπτωση του Coupe, το ζητούμενο ήταν η αύξηση της απόδοσης του κινητήρα, χωρίς
όμως να επηρεαστεί η αξιοπιστία και η ποιότητα λειτουργίας του. Αποκλείστηκαν, λοιπόν, η
λύση της διατήρησης της ατμοσφαιρικής αναπνοής και η εκτεταμένη επέμβαση και
αντικατάσταση αρκετών μερών του κινητήρα. Ανάλογες μετατροπές τις περισσότερες φορές δεν
εγγυώνται την ουσιαστική αύξηση της ισχύος και σίγουρα επιδρούν τόσο στα χαρακτηριστικά
λειτουργίας όσο και στην αξιοπιστία του κινητήρα σε βάθος χρόνου. Ο δρόμος που, τελικά,
επιλέχθηκε ήταν η χρήση ήπιας υπερτροφοδότησης. Χάρη σε αυτήν, δεν είναι αναγκαία η
παραμικρή επέμβαση στο εσωτερικό του κινητήρα, που διατηρεί ακόμα και τη σχέση συμπίεσης
της ατμοσφαιρικής έκδοσης, γεγονός που τουλάχιστον θεωρητικά υπόσχεται την αποφυγή
επιπλέον καταπονήσεων στους θαλάμους καύσης. Το «πακέτο» που τοποθετείται στον κινητήρα
των 1.599 κ.εκ. αποτελείται από έναν υπερσυμπιεστή της Garett, το απαραίτητο για την ψύξη
intercooler, καθώς και έναν εγκέφαλο ο οποίος λειτουργεί παράλληλα και συνεργάζεται με
την ήδη υπάρχουσα εργοστασιακή ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου του κινητήρα. Σε ό,τι αφορά το
σύστημα εξαγωγής, έχει αλλαχθεί μόνο το τελικό καζανάκι της εξάτμισης. Το αποτέλεσμα όλων
αυτών, σύμφωνα με την εταιρεία, είναι 145 ίπποι στις 5.800 σ.α.λ. και 19,5 χλγμ. ροπής
στις 4.300 σ.α.λ., με τον υπερσυμπιεστή που «πιάνει δουλειά» μετά τις 2.500 σ.α.λ. να
δουλεύει με πίεση 0,28 bar.
Για να διαπιστώσουμε το αληθές αυτών των τιμών, φέραμε το S145 αντιμέτωπο με το
«δυναμόμετρο της Θήβας», που δεν είναι άλλο από την ευθεία των μετρήσεων. Εκεί, τα
ηλεκτρονικά όργανα κατέγραψαν 9,8 δλ. για τη διαδικασία της επιτάχυνσης από στάση μέχρι
τα 100 χλμ./ώρα. Η τιμή αυτή όχι μόνο αποδεικνύεται σαφώς καλύτερη εκείνης της
ατμοσφαιρικής έκδοσης (11,6 δλ.), αλλά συγχρόνως δείχνει πως οι εργοστασιακές τιμές
ισχύος βρίσκονται κοντά στην πραγματικότητα. Η εικόνα είναι ακόμα καλύτερη σε ό,τι αφορά
τις τιμές των επιταχύνσεων εν κινήσει. Η επικράτηση του υπερτροφοδοτούμενου Coupe είναι
καθολική σε όλη την κλίμακα των στροφών, ακόμα και σε πολύ χαμηλούς ρυθμούς περιστροφής,
όπως, για παράδειγμα, από τα 50-70 χλμ./ώρα με 5η σχέση, όπου χρειάζεται 6,8 δλ. έναντι
7,8 δλ. της απλής έκδοσης. Οι διαφορές γίνονται ακόμα μεγαλύτερες πιο ψηλά. Eνδεικτικά
αναφέρουμε πως για τα 80-110 χλμ./ώρα με 3η, 4η και 5η σχέση οι απαιτούμενοι χρόνοι για
το «γρήγορο» Coupe είναι 4,8, 6,4 και 8,6 δλ., όταν το απλό μοντέλο χρειάζεται 6,7, 9,8
και 13,1 δλ., αντίστοιχα. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τουλάχιστον σε επίπεδο ψυχρών αριθμών δεν
τίθεται θέμα σύγκρισης ή αμφισβήτησης, καθώς το όφελος από τη μετατροπή κάθε άλλο παρά
θεωρητικό είναι. Ιδιαίτερα βασικό είναι, όμως, και το γεγονός πως η αύξηση της
ιπποδύναμης δε συνοδεύεται και από σημαντική αύξηση της κατανάλωσης, η οποία κυμαίνεται
λίγο πάνω από τα 12 λίτρα/100 χλμ., ενώ η μέγιστη τιμή της δεν ξεπέρασε τα 13,5 λίτρα.
Κέρδη και ζημίες
Θα χρειαστεί να είστε αρκετά παρατηρητικοί για να ξεχωρίσετε το «γρήγορο» Coupe από τα
κοινά «αδέλφια» του. Αισθητικά, το αυτοκίνητο παραμένει διακριτικό και δε διατυμπανίζει
τη διαφορά του, καθώς εξωτερικά μόνο το λογότυπο «S145» δηλώνει την παρουσία του
υπερτροφοδότη. Μοναδική εξαίρεση, η πίσω αεροτομή που συνοδεύει τη γρήγορη έκδοση, η
οποία κατά τη γνώμη μας αποτελεί παραφωνία στο «μυώδες» σχήμα του μοντέλου. Καμία
ουσιαστική επέμβαση δεν έχει γίνει ούτε στο εσωτερικό, και μόνο τα μεταλλικά πεντάλ και
το διακοσμητικό αλουμινένιο «φιλέτο» με την επιγραφή «S145» στο μαρσπιέ της πόρτας
υπενθυμίζουν στον οδηγό τη διαφορά. Καμία σχέση με αντίστοιχες κατασκευές που δείχνουν
την? αγριάδα τους από μακριά. Ακουστικά, μόνο ο θόρυβος από την εξάτμιση είναι πιο
μπάσος, ενώ ο υπερτροφοδότης αποδεικνύεται ιδιαίτερα διακριτικός τόσο σε αυτό τον τομέα
(ξεχάστε τα επιδεικτικά σφυρίγματα και τα περίεργα? τσαφ, τσουφ) όσο και σε επίπεδο
λειτουργίας.
Η μετατροπή δεν έχει επηρεάσει αρνητικά τα χαρακτηριστικά λειτουργίας του κινητήρα, ο
οποίος παραμένει γραμμικός και φιλικός στη χρήση ακόμα και μέσα στην πόλη. Ο
υπερτροφοδότης μπαίνει σε λειτουργία περίπου στις 2.500 σ.α.λ. χωρίς υστερίες, ενώ ο
ρυθμός αύξησης της ισχύος είναι ιδιαίτερα γραμμικός. Η είσοδός του, μάλιστα, είναι τόσο
ομαλή, σε βαθμό που απορείς αν όντως υπάρχει υπερτροφοδότης. Απλώς, μετά τις 3.000 σ.α.λ.
νιώθεις τον κινητήρα πιο ζωντανό και πρόθυμο, σαν ένα ατμοσφαιρικό σύνολο μεγαλύτερου
κυβισμού. Χάρη στη χαμηλή πίεση υπερτροφοδότησης, η υστέρηση της απόκρισης είναι σχεδόν
αμελητέα σε όλο το φάσμα στροφών, ενώ ακόμα και κάτω από τις 2.500 σ.α.λ. ο οδηγός δε θα
παραπονεθεί για έλλειψη ισχύος ή ροπής.
Από εκεί και πέρα, όμως, η αύξηση της ισχύος έχει αντίκτυπο στη συμπεριφορά του
αυτοκινήτου. Η μετατροπή του κινητήρα δεν επεκτείνεται και σε ανάλογες αλλαγές σε ό,τι
αφορά την ανάρτηση. Αυτό που είχαμε επισημάνει στην απλή έκδοση ήταν η ομοιογένεια της
συμπεριφοράς, η οποία εν μέρει έχει τώρα διαταραχθεί. Παρά τους μεγάλους τροχούς με τα
φαρδιά ελαστικά, η έλλειψη συστήματος ελέγχου της πρόσφυσης γίνεται τώρα αντιληπτή. Αν
προσπαθήσεις να εκμεταλλευτείς τη μεγαλύτερη ισχύ σε πιο κλειστά και γλιστερά κομμάτια,
το σπινάρισμα των τροχών θα είναι αρκετό, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται υποστροφή ισχύος
και παράλληλα το τιμόνι να χάνει σε αίσθηση. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι το αυτοκίνητο
έχει χάσει τα καλά χαρακτηριστικά που είχαμε σημειώσει στην απλή έκδοση. Απλώς, τώρα, η
μεγαλύτερη ισχύς φέρνει στην επιφάνεια κάποιες αδυναμίες της ανάρτησης, η οποία, αν και
έχει μια σχετικά σφικτή ρύθμιση, δεν προσφέρει την αναμενόμενη απόσβεση και επαναφορά,
όταν τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν, κάνοντας τις αντιδράσεις λιγότερο άμεσες και ακριβείς απ?
όσο θα ήθελε ο οδηγός. Από εκεί και πέρα, πρόβλημα με την αυξημένη ισχύ δεν
αντιμετωπίζουν τα εργοστασιακά φρένα, όχι όμως και ο συμπλέκτης, που θα δυσανασχετήσει
έπειτα από σκληρή χρήση.
Τελικά;
Η πρόταση της Hyundai είναι αρκετά δελεαστική χάρη στην ποιότητα και την απόδοση του
κινητήρα που έχει μετατραπεί, ο οποίος προσφέρει στην έκδοση των 1,6 λίτρων αυτό που της
έλειπε. Mετά, μάλιστα, και την κατάργηση της εισαγωγής της δίλιτρης έκδοσης, το S145
αποτελεί πλέον μονόδρομο για όσους θέλουν ένα πιο γρήγορο Coupe και, φυσικά, δεν αντέχουν
την υπερβολική φορολογική επιβάρυνση του κορυφαίου 2.7. Πάντως, αν και σε επίπεδο συνόλου
θα ήταν καλοδεχούμενη μια βελτίωση της ανάρτησης ώστε να είναι εφικτή η καλύτερη
εκμετάλλευση του κινητήρα, το «πακέτο» είναι ιδιαίτερα ελκυστικό. Η επιβάρυνση της τιμής
σε σχέση με το αντίστοιχο απλό μοντέλο δεν ξεπερνά τα 3.500 ευρώ, ενώ το σημαντικότερο
είναι πως διατηρείται και η εγγύηση των πέντε ετών. Όσο για τους κατόχους των
ατμοσφαιρικών εκδόσεων, στο κεντρικό συνεργείο της Hyundai ―με κόστος της τάξης των 4.000
ευρώ―, μπορούν να τοποθετήσουν το «πακέτο» αναβάθμισης και στο δικό τους Coupe._ 4Τ