Xρήστος Mιχαηλίδης

«? δεν πιστεύω στις δίαιτες, και ότι ο μόνος, σίγουρος τρόπος για να χάσεις βάρος είναι
να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, να τον εκπαιδεύσεις να επιθυμεί μόνο τα καλύτερα
πράγματα ― να επιτύχεις, δηλαδή, αυτό που αορίστως οι επιστήμονες ονομάζουν "ισορροπία"?»
Diet

ΠOΛΛEΣ φορές σκέφτομαι τι θα έκανα, εάν ξαφνικά, για τον άλφα ή βήτα λόγο, αναγκαζόμουν
να σταματήσω να δημοσιογραφώ. Απ? όλα τα επαγγέλματα που είχαν περάσει από το μυαλό μου,
προτού καταλήξω στα μίντια, μόνο σε τρία πλησίασα κάπως. Στου Μαθηματικού (για το οποίο,
μάλιστα, πληρώ και τις τυπικές προδιαγραφές!), σ? εκείνο της εκπαίδευσης ατόμων με
ειδικές ανάγκες (αλλά όταν είχα κάνει αίτηση σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού, με είχαν
απορρίψει) και στου... μπάτλερ, που μάλλον ήταν μια τρέλα (ίσως και όχι!), αλλά και εκεί
είχα φάει μια απόρριψη ξεγυριστή από τη φημισμένη Σχολή Μπάτλερ του Εδιμβούργου. Σήμερα,
που ?χω μεγαλώσει λιγάκι και που, επομένως, έχω γίνει περισσότερο ανώριμος, το επάγγελμα
με το οποίο θα καταπιανόμουν, εάν εγκατέλειπα τη δημοσιογραφία (κάτι που με «τρώει»
συνεχώς), θα είχε οπωσδήποτε να κάνει με το φαγητό, και μάλιστα με έναν τρόπο...
αντιφατικό!
Δηλαδή: όλη την ημέρα θα έκανα το διαιτολόγο-διατροφολόγο και τα βράδια θα είχα ένα μικρό
εστιατόριο, πολύ «εξκλούσιβ», όμως, για πελάτες λίγους και καλούς! Φωνάζω, συνήθως, ότι
χρειάζεται να είναι σπουδασμένος κανείς για να κάνει καλά μια δουλειά ― ότι πάνε οι
εποχές που ο καθένας αυτοβαφτιζόταν δημοσιογράφος ή υδραυλικός ή μάνατζερ ή οτιδήποτε
άλλο, και αυτό ήταν αρκετό για να καταξιωθεί αμέσως. Για την περίπτωσή μου, κάνω μια
εξαίρεση και λέω ότι όλα εκείνα, τα περί σπουδών, είναι μπούρδες. Είναι μπούρδες, γιατί
«εξαποανέκαθεν» είχα κάτι παραπανήσια κιλά, εγώ, και έχω «περάσει», νομίζω, από όλες τις
δίατες που κυκλοφορούν στην πιάτσα ― έτσι, που δε θεωρώ ότι υπάρχει αρμοδιότερος εμού επί
αυτού του θέματος, ασχέτως εάν δεν αποτελώ ζωντανό παράδειγμα που να επιβεβαιώνει την
επιτυχία του... συστήματος. Το μυστικό τού συστήματός μου είναι απλό. Καμία δίαιτα δεν
είναι τέλεια, εκτός από εκείνη που θα συντάξω εγώ παίρνοντας από καθεμία, από τις
χιλιάδες που έχω δοκιμάσει, εκείνα που θεωρώ ότι θα «δουλέψουν» για την κάθε περίπτωση.
Έχω επίσης καταλήξει στο αδιαφιλονίκητο συμπέρασμα ότι τα πλέον αποτρεπτικά πράγματα που
υπάρχουν σε όλα τα ινστιτούτα και κέντρα αδυνατίσματος είναι, πρώτον, οι λεπτές
«διαιτολόγες» και, δεύτερον, οι ζυγαριές. Αυτά, στο δικό μου το ινστιτούτο, δε θα
υπάρχουν, γιατί είναι «αποσταθεροποιητικοί παράγοντες», και το τελευταίο πράγμα που
χρειάζεται εκείνος ο οποίος δίνει έναν τόσο σημαντικό αγώνα με τον εαυτό του είναι η
αποσταθεροποίησις! Εκείνο που χρειάζεται να αντιληφθεί κανείς είναι ότι η δίαιτα δεν
είναι εύκολο πράγμα. Είναι, αντιθέτως, μια από τις δυσκολότερες και πιο επίπονες μάχες
που καλείται να δώσει ο άνθρωπος με τον εαυτό του. Ζει, κάθε μέρα, κάθε λεπτό της ημέρας,
με τη σκέψη του... εκεί. Και το «εκεί» είναι, σχεδόν πάντοτε, αυτό που στερείται. Κάνε
δίαιτα με κοτόπουλα, και χωρίς σαλάτες, και θα δεις ότι σε τρεις μέρες θα έχεις σιχαθεί
τις όρνιθες (και κάθε άλλο ζώο που πετάει) και θα λατρέψεις τα χόρτα και καθετί...
πρασινοειδές (εκτός από τον Παναθηναϊκό!). Κάποτε έκανα μια δίαιτα, από εκείνες τις
απαίσιες, τις χημικές, που είχανε μία φορά την εβδομάδα ένα δείπνο ελεύθερο. Επιτρεπόταν
να φας και να πιείς τα πάντα, εκτός από τηγανητά. Μπορούσες, δηλαδή, να φας ολόκληρο βόδι
στο φούρνο, ασορτί με πατάτες που να κολυμπάνε μέσα στο λάδι, τζατζίκια, μουστάρδες, όσα
τυριά ήθελες, να πιείς μια θάλασσα από κρασί, να τελειώσεις με ένα προφιτερόλ ή ένα καζάν
ντι πι (Παναγία μου!), ..., και όμως, δοκιμάστε το και θα δείτε ότι το μυαλό σας θα
περιστρέφεται συνεχώς γύρω από τα τηγανητά. Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Απλούστατα, ότι
δεν πιστεύω στις δίαιτες, και ότι ο μόνος, σίγουρος τρόπος για να χάσεις βάρος (αν το
θέλεις, εννοείται) είναι να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, να τον εκπαιδεύσεις να
επιθυμεί μόνο τα καλύτερα πράγματα ― να επιτύχεις, δηλαδή, αυτό που αορίστως οι
επιστήμονες ονομάζουν «ισορροπία».
Το «Ινστιτούτο» μου φιλοδοξεί να προσφέρει αυτήν τη δυνατότητα στους «πελάτες» του. Και
επειδή ισχυρίστηκα ταυτόχρονα ότι θα τους μάθω να ζητούν και να απολαμβάνουν τα καλύτερα,
γι? αυτό και τα βράδια θα τους λέω να ?ρχονται στο εστιατόριό μου!_ X. M.