Opel Vectra 1.8
Limit up?? όχι μόνο σε χώρους, εξοπλισμό και πρεστίζ, αλλά κυρίως σε ποιότητα και άνεση, όπου το
νέο Opel Vectra 1.8 ανεβαίνει? κατηγορία.
ΠAPATHPΩNTAΣ προσεκτικά τις πρόσφατες εξελίξεις στην πολυδιάστατη, πλέον, κατηγορία των
μεσαίων οικογενειακών, διαπιστώνουμε ότι οι κυρίαρχες τάσεις σήμερα είναι δύο. H πρώτη
από αυτές έχει να κάνει με την εμφανή διαφοροποίηση στη φιλοσοφία και στο χαρακτήρα των?
απογόνων, κίνηση που αποσκοπεί στην περαιτέρω διεύρυνση του υπάρχοντος πελατολογίου, και
η δεύτερη αφορά την υιοθέτηση μιας προσεκτικής και πιο? σίγουρης εξελικτικής πορείας, η
οποία δεν περνά μέσα από ριζοσπαστικές αλλαγές ή ανατροπές στον τομέα της σχεδίασης, αλλά
μέσα από τη συνολική αναβάθμιση του προϊόντος αυτού καθ? αυτού, ειδικά σε θέματα τα οποία
αφορούν την ασφάλεια και την ποιότητα. Tο άρτι αφιχθέν στη χώρα μας Opel Vectra ακολουθεί
κατά πόδας τη δεύτερη τάση, στην προσπάθεια να κερδίσει το χαμένο έδαφος των τελευταίων
ετών και να αντιπαρατεθεί, επί ίσοις όροις, στις πολύ αξιόλογες προτάσεις που απαρτίζουν
την κατηγορία.
Aίσθηση χρηματοκιβωτίου!
Tα πρώτα μας σχόλια δε θα μπορούσαν παρά να αφορούν τη συνολική εικόνα των εξωτερικών
επιφανειών του αυτοκινήτου. Eκεί, δηλαδή, όπου παρατηρείται και η πρώτη, διακριτή αλλαγή
πλεύσης σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Mια αλλαγή που έχει να κάνει με τη γενικότερη
στροφή στη σχεδιαστική προσέγγιση των αυτοκινητοβιομηχανιών, που θέλει τα σύγχρονα
αυτοκίνητα πιο γωνιώδη και «αθλητικά», με περισσότερες ακμές, λιγότερες καμπύλες και
έντονη προσωπικότητα στο εμπρός μέρος. Tη νέα αυτή τάση φαίνεται να ενστερνίζεται απόλυτα
και το νέο Vectra, που σίγουρα κερδίζει τόσο με τις επιμέρους λεπτομέρειες όσο και με την
επιβλητικότητά του.
Tο στοιχείο πάντως που εντυπωσιάζει και, εντέλει, κλέβει την παράσταση από τα πρώτα
κιόλας λεπτά συμβίωσης με το νέο Opel Vectra είναι η κορυφαία ποιότητα κατασκευής. Mια
ποιότητα που παραπέμπει ―χωρίς υπερβολή― στην αντίστοιχη κορυφαίων μοντέλων της
κατηγορίας, όπως αυτή του Audi A4! H αίσθηση? χρηματοκιβωτίου που εισπράττει κανείς στο
εσωτερικό δεν οφείλεται μόνο στην πλήρη απουσία τριγμών και στο πολύ καλό φινίρισμα των
πλαστικών μερών που ικανοποιούν απόλυτα τόσο το μάτι όσο και την?αφή, αλλά και σ? έναν
ακόμα, αφανή αυτήν τη φορά, παράγοντα: τον υψηλό δείκτη ακαμψίας του πλαισίου. Kαθόλου
τυχαίοι, λοιπόν, οι? εργοστασιακοί ισχυρισμοί της Opel για 74% καλύτερη στρεπτική ακαμψία
και 62% βελτιωμένη αντοχή στην κάμψη. Tην πολύ καλή αυτή εικόνα, που ομολογούμε ότι μας
εξέπληξε, έρχονται να ενισχύσουν και άλλες παράμετροι, όπως είναι ο εξοπλισμός
(τουλάχιστον του αυτοκινήτου της δοκιμής μας, που διέθετε από αερόσακους, ABS, ESP και
αυτόματο κλιματισμό μέχρι ηλιοροφή και ηλεκτρικό κουρτινάκι για το πίσω παράθυρο!), η
πολύ καλή θέση οδήγησης με τις άπειρες ρυθμίσεις του καθίσματος και η εύκολη πρόσβαση
στους διακόπτες, οι οποίοι εντυπωσιάζουν με την ελάχιστη δύναμη που απαιτούν προκειμένου
να ενεργοποιηθούν. Mοναδικό, ενδεχομένως, σημείο που μπορεί να αμφισβητηθεί (και αυτό όχι
απ? όλους) είναι οι επιλογές της γερμανικής εταιρείας σε επίπεδο σχεδίασης, που είναι
αρκετά συγκρατημένη, ειδικά σε ό,τι αφορά το «μονοκόμματο» ταμπλό. Bέβαια, η τακτική
χαμηλών τόνων εδώ κάθε άλλο παρά τυχαία είναι, αφού ο μέσος αγοραστής της κατηγορίας δε
δείχνει να? πολυσυμπαθεί τις πιο προχωρημένες φόρμες. Περί ορέξεως, όμως?
Eκτός από την ποιότητα, πολύ καλή δουλειά έχει γίνει, επίσης, και σε χωροταξικό επίπεδο,
γεγονός που πρέπει να αποδοθεί στο νέο, μεγαλύτερο δάπεδο πάνω στο οποίο βασίζεται το νέο
Vectra. Mεγαλύτερο όχι μόνο σε πλάτος και ύψος, αλλά σε μήκος και μεταξόνιο, κατά 101 και
63 χλστ., αντίστοιχα, το Vectra δεν έχει ―πλέον― να ζηλέψει τίποτα ακόμα και από τα πιο
ευρύχωρα μοντέλα του ανταγωνισμού (βλ. Mondeo, C5 και Laguna), προσφέροντας πολύ καλούς
χώρους για πέντε επιβάτες. Oι τελευταίοι, μάλιστα, μπορούν να αποθηκεύσουν τις αποσκευές
τους σ? έναν ευρύχωρο (500 λίτρα) και πλήρως εκμεταλλεύσιμο χώρο.
Oυδέν νεότερον
Mπορεί οι ορατές και μη αλλαγές στο αμάξωμα και το εσωτερικό του νέου Vectra να είναι
πολλές (και σημαντικές, όπως αποδεικνύεται), ωστόσο, η κατάσταση παραμένει απαράλλαχτη
κάτω από το καπό του. Eκεί, δηλαδή, όπου για την περίσταση φιλοξενείται ο γνωστός, από τα
υπόλοιπα μοντέλα της εταιρείας, τετρακύλινδρος Ecotec των 1.796 κ.εκ., που καλύπτει τις
προδιαγραφές ρύπων Euro IV και ξεχωρίζει, σε τεχνικό επίπεδο, για την ύπαρξη αυλών
εισαγωγής μεταβλητού μήκους. Στο σημείο αυτό πρέπει να ανοίξουμε μια σύντομη παρένθεση
και να παρατηρήσουμε πως, ειδικά για τη χώρα μας, η πυραμίδα των διαθέσιμων εκδόσεων
ξεκινά από τα 1,6 λίτρα, όπου την κίνηση προσφέρει το αντίστοιχης φιλοσοφίας 16βάλβιδο
μηχανικό σύνολο των 100 ίππων. Eπανερχόμενοι στα καθ? ημάς, η ισχύς, σύμφωνα με τη
γερμανική εταιρεία, φτάνει τους 122 ίππους/6.000 σ.α.λ. και η ροπή τα 17 χλγμ./3.800
σ.α.λ., εκ των οποίων το 90% είναι «παρόν» από τις 2.400 μέχρι τις 5.700 σ.α.λ. Σε
αντίθεση με τον κινητήρα, διορθωτικές κινήσεις έγιναν στο κιβώτιο ταχυτήτων (πέντε
σχέσεων, φυσικά) και συγκεκριμένα στο μηχανισμό αλλαγής των σχέσεων, που παρά τη
βελτιωμένη αίσθηση σε σύγκριση με το παρελθόν, εξακολουθεί να μην έχει τη σαφήνεια που θα
περιμέναμε στις γρήγορες αλλαγές.
Aυτά, όμως, σε ό,τι αφορά τη? θεωρία, αφού στην πράξη ο κινητήρας έχει να επιτελέσει ένα
μάλλον δύσκολο έργο. Kι αυτό, όχι μόνο εξαιτίας των αραιά κλιμακούμενων σχέσεων του
κιβωτίου ―που εξαναγκάζουν τον οδηγό σε συχνότερη ενασχόληση με το μοχλό―, αλλά κυρίως
εξαιτίας του αυξημένου βάρους του αμαξώματος (το τίμημα, βλέπετε, των ενισχύσεων, αλλά
και της συνολικής αναβάθμισης σε επίπεδο ποιότητας?), που αγγίζει τα 1.400 κιλά. Ως
τυπικός πολυβάλβιδος, δεν κλέβει καρδιές στις χαμηλές στροφές, ειδικά κάτω από τις 3.000
σ.α.λ., ενώ ανάλογη είναι και η συνέχεια, μέχρι τον κόφτη. Oι επιδόσεις από στάση είναι,
βέβαια, ανταγωνιστικές για τα δεδομένα της κλάσης, οφείλουμε, όμως, να σημειώσουμε πως θα
ήταν ακόμα καλύτερες, αν υπήρχε η δυνατότητα απενεργοποίησης των ηλεκτρονικών βοηθημάτων
που «πνίγουν» τον κινητήρα στην εκκίνηση. Πιο αναλυτικά, στη γλώσσα των αριθμών, το
Vectra επιταχύνει μέχρι τα πρώτα 100 χλμ./ώρα σε 11,9 δλ. και ολοκληρώνει τα πρώτα 400
και 1.000 μ. σε 18,3 και 33,3 δλ., αντίστοιχα. Για λόγους σύγκρισης, αναφέρουμε πως για
τις τρεις αυτές δοκιμασίες το Mondeo χρειάζεται 10,0, 17,1 και 31,5 δλ., αντίστοιχα. Στα
ίδια επίπεδα και οι ρεπρίζ, με το Vectra να απαιτεί 7,1, 9,4 και 13,7 δλ. για τα 80-110
χλμ./ώρα με 3η, 4η και 5η σχέση, αντίστοιχα (Mondeo: 5,7, 9,3 και 13,1 δλ.), και 7,4 και
11,5 δλ. για τα 120-140 χλμ./ώρα με 4η και 5η, αντίστοιχα (Mondeo: 6,7 και 11,2 δλ.).
Kλείνοντας την αναφορά μας στον τομέα αυτό, πρέπει να σταθούμε σε δύο ακόμη πράγματα. Tο
πρώτο έχει να κάνει με το θόρυβο του κινητήρα, που αυξάνεται σημαντικά μετά τις 5.000
σ.α.λ., και το δεύτερο με την κατανάλωση καυσίμου, που κυμάνθηκε κατά τη διάρκεια της
δοκιμής μας στα 12 λίτρα για κάθε 100 χλμ.
¶νεση με άλφα κεφαλαίο!
Eίτε θέλουμε είτε όχι, στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς, πρωταρχικό σήμερα ζητούμενο
για τους αγοραστές της συγκεκριμένης κατηγορίας (της πλειονότητάς τους, τουλάχιστον?)
είναι η ασφάλεια και αυτό που με μια φράση έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «προβλέψιμος
χαρακτήρας στο δρόμο». Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια νέα προσέγγιση και
απαίτηση, κατασκευαστών και κοινού αντίστοιχα, σύμφωνα με τις οποίες κάθε σύγχρονο
οικογενειακό οφείλει να είναι ευκολοδήγητο, «στρογγυλεμένο» στις αντιδράσεις του και,
πάνω απ? όλα, όσο το δυνατόν πιο άνετο. Πλην όμως και οδηγικά απρόσωπο, θα προσθέταμε
εμείς? Aπό τον παραπάνω κανόνα δε θα μπορούσε να παρεκκλίνει ούτε το μεσαίο οικογενειακό
της Opel, η οποία εξέλιξε το τρίτης γενιάς Vectra με βάση τις παραπάνω προδιαγραφές,
αγνοώντας εσκεμμένα τον παράγοντα της οδηγικής απόλαυσης.
Όπως ήταν φυσικό, για να πετύχει το στόχο της, έπρεπε τα «χτυπήματα» να είναι
συγκεκριμένα. Kατ? αρχήν, το σύστημα διεύθυνσης απέκτησε ηλεκτροϋδραυλική υποβοήθηση, που
μεταβάλλεται ανάλογα με την ταχύτητα και τη γωνία περιστροφής του τιμονιού. Aυτό έχει ως
αποτέλεσμα το τιμόνι να είναι ελαφρύ στις χαμηλές ταχύτητες και πιο βαρύ στις υψηλές,
χωρίς όμως και να ενθουσιάζει με την αίσθηση που παρέχει. Σε δεύτερη φάση, αναθεωρήθηκε η
τακτική όσον αφορά την αρχιτεκτονική και τη ρύθμιση των αναρτήσεων. Σημείο αναφοράς της
όλης προσπάθειας, η πίσω ανάρτηση, όπου ο ημιάκαμπτος άξονας έδωσε τη θέση του σε μια
εντελώς νέα και πιο σύγχρονη διάταξη πολλαπλών συνδέσμων, με τρεις εγκάρσιους και ένα
διαμήκη βραχίονα σε κάθε τροχό. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί το εξελιγμένο υποπλαίσιό της
αλλά και η αισθητά πιο μαλακή ρύθμιση ελατηρίων και αμορτισέρ (παράκεντρα τοποθετημένα),
με τα τελευταία να διαθέτουν τώρα μεγαλύτερες διαδρομές. Περισσότερο διακριτικές ήταν οι
επεμβάσεις που έγιναν στην εμπρός ανάρτηση, η οποία με τη σειρά της εδράζεται σ? ένα
ανεξάρτητο υποπλαίσιο, που έχει στόχο τη μείωση των κραδασμών και του θορύβου. Πράγματι,
το πρωτεύον χαρακτηριστικό της οδικής συμπεριφοράς του αυτοκινήτου και, συγχρόνως, τα
ισχυρότερο ατού του είναι η πολύ καλή ποιότητα κύλισης, που συνδυάζεται με πρωτόγνωρη
άνεση. Όχι μόνο για τα δεδομένα της Opel, αλλά και ολόκληρης της κατηγορίας! Πραγματικά,
μείναμε εντυπωσιασμένοι από την απόσβεση της ανάρτησης, που «ισοπεδώνει» υποδειγματικά
τις ανωμαλίες του δρόμου, βάζοντας με τον τρόπο αυτό σε δεινή θέση ακόμα και τους
εκπροσώπους της γαλλικής σχολής, που παραδοσιακά διακρίνονταν στον τομέα αυτό.
Aπό εκεί και πέρα, η δεύτερη πτυχή της προσωπικότητάς του είναι η ενεργητική ασφάλεια,
άμεσα συνυφασμένη με τα αποτελεσματικά κάτω απ? όλες τις συνθήκες φρένα, αλλά κυρίως με
τα εξελιγμένα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου της δυναμικής συμπεριφοράς (έξτρα
εξοπλισμός). Συγκεκριμένα, με το ESP Plus, το οποίο επενεργεί μ? ένα μάλλον παρεμβατικό
τρόπο όταν χαθεί η πρόσφυση, και μάλιστα στους τρεις τροχούς του αυτοκινήτου (σ.σ.: τα
περισσότερα αντίστοιχα συστήματα ελέγχου επεμβαίνουν μόνο σε δύο). Mέχρι τότε, όμως, το
Vectra επιδεικνύει έναν προβλέψιμο και φιλικό χαρακτήρα, με αισθητές αλλά όχι υπερβολικές
κλίσεις στις στροφές και ικανοποιητικά περιθώρια πλευρικής πρόσφυσης, ειδικά στην πλούσια
έκδοση της δοκιμής μας, με τις 16άρες ζάντες και τα ελαστικά 215/55. Περί ελκτικής
πρόσφυσης, δεν τίθεται θέμα, αφού εκτός από το ESP Plus υπάρχει και traction control.
Tελικά;
Παρά την απουσία μιας «χαρισματικής» οδικής συμπεριφοράς και της απαραίτητης σπιρτάδας
του κινητήρα, ο απολογισμός είναι θετικός. Kαι αυτό, γιατί το νέο Opel Vectra, στην τρίτη
φάση της εξέλιξής του, δεν κατάφερε απλώς να βελτιώσει την εικόνα του στο σύνολό της,
αλλά να κάνει άλματα και να θέσει νέα στάνταρντ σε τομείς καίριας σημασίας για το
σύγχρονο αγοραστή της κατηγορίας, όπως είναι η άνεση και, πάνω απ? όλα, η ποιότητα και η
προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια. Aναμφίβολα, λοιπόν, πρόκειται για έναν υπολογίσιμο αντίπαλο
των καταξιωμένων πρωταγωνιστών της πολυσυλλεκτικής κατηγορίας των μεσαίων, από τους
οποίους, όμως, φαίνεται να διαφοροποιείται, βγάζοντας από το μανίκι του ένα σημαντικό
άσσο: την αίσθηση μεγαλύτερου και ακριβότερου αυτοκινήτου._ 4T
BOX
TO XPΩMA TOY XPHMATOΣ
Mε μοναδική, φωτεινή εξαίρεση το Ford Mondeo 1.8, που βρίσκεται σε δική του κλάση τιμής,
η τρίτη γενιά του Opel Vectra 1.8 καταφέρνει στον τομέα του κόστους να μην υπερβαίνει τα
εσκαμμένα της (υπόλοιπης) κατηγορίας. Συγκεκριμένα, η βασική του έκδοση (Comfort)
κοστίζει 21.700 ευρώ και συνοδεύεται από πλήρη εξοπλισμό, που, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει
έξι αερόσακους, κλιματισμό, ABS και μια σειρά καθιερωμένων και μη αυτοματισμών. H αμέσως
πιο πλούσια έκδοση, που επιπλέον της βασικής διαθέτει ζάντες αλουμινίου, δερμάτινη
επένδυση στο τιμόνι και στο μοχλό ταχυτήτων, ηλεκτρονικό κλιματισμό, προβολείς ομίχλης
και μεταλλικά διακοσμητικά στις εξωτερικές επιφάνειες του αυτοκινήτου, κοστίζει 22.650
ευρώ. Aπό εκεί και πέρα, η λίστα του προαιρετικού εξοπλισμού είναι ιδιαίτερα μακροσκελής.
Aπό αυτήν ξεχωρίζουμε την ηλεκτρική οροφή (900 ευρώ), το ESP Plus (850 ευρώ) και τους
προβολείς Xenon (900 ευρώ). Eνημερωτικά να προσθέσουμε πως οι τιμές για τις τρεις
εκδόσεις των 1.6 λίτρων ―Club, Comfort και Elegance― είναι 18.950, 20.000 και 20.950
ευρώ, αντίστοιχα.
YΠEP
? Ποιότητα υλικών
? ¶νεση ανάρτησης
? Xώροι στο πίσω κάθισμα
? Eξοπλισμός
KATA
? Aπρόσωπο εσωτερικό
? Kινητήρας