Eφημερίδα
Το ΝΒΑ σταμάτησε στο Μιλάνο...
... και δε συνέχισε μέχρι την Ελλάδα, παρά τη θριαμβολογία μερίδας του Τύπου.
Για μια στιγμή, οι Έλληνες φίλαθλοι μεταφέρθηκαν από τη μιζέρια του ελληνικού
πρωταθλήματος στο μαγικό κόσμο του NBA. Ο Παναθηναϊκός -έλεγαν οι ελληνικές εφημερίδες-
πιθανότατα θα γίνει μια από τις τέσσερις ευρωπαϊκές ομάδες που θα πάρουν μέρος στο NBA!
Το ΝΒΑ είναι το επαγγελματικό πρωτάθλημα μπάσκετ των ΗΠΑ. Αθλητικά, είναι η πιο
συναρπαστική διοργάνωση στον κόσμο. Οικονομικά, μια γιγάντια βιομηχανία θεάματος, με
έσοδα 3 δισ. δολάρια το χρόνο!
O Aντίλογος βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να διαλύσει το όνειρο. Όχι γιατί αποκλείεται να
συμβεί -άλλωστε, στο ξεκίνημά του, υπήρχε ένα άνοιγμα προς την Ελλάδα-, αλλά γιατί όλες
οι υπόλοιπες ενδείξεις το διαψεύδουν. Το θέμα δεν είναι αν η Ελλάδα διαθέτει ορισμένες
από τις αναγκαίες προδιαγραφές, γιατί αυτό ισχύει, δεδομένης της μπασκετικής παράδοσης
της χώρας, αλλά και των τεσσάρων πρωταθλημάτων Ευρώπης μέσα στην τελευταία δεκαετία. Το
ερώτημα είναι αν πράγματι οι Aμερικανοί παράγοντες αντιμετώπισαν ποτέ σοβαρά αυτό το
ενδεχόμενο.
Όλα ξεκίνησαν με ένα δημοσίευμα της ισπανικής αθλητικής εφημερίδας AS, στο οποίο ο
Παναθηναϊκός αναφερόταν ως μια από τις τέσσερις επικρατέστερες ευρωπαϊκές ομάδες, μαζί με
τη Ρεάλ, τη Μακάμπι και τη Ρασίγκ Παρί, για την ευρωπαϊκή Λίγκα του NBA. Τη σκυτάλη
παρέλαβε με δηλώσεις του ο νομικός σύμβουλος της ΚΑΕ ΠΑΟ, Αριστείδης Μπαλτάκος, ο οποίος
έκανε λόγο για «απόφαση» του NBA. Eίπε: «Το φιλικό με τους Τορόντο Ράπτορς (σ.σ.:
παιχνίδι που έγινε τον Οκτώβριο στο Τορόντο μεταξύ του Παναθηναϊκού και της τοπικής
ομάδας που μετέχει στο NBA) ήταν καθοριστικό, για να πάρουν έστω και ανεπίσημα στο ΝΒΑ
αυτή την απόφαση».
H φήμη κρίθηκε αρκετή για να γεμίσει τους τίτλους των εφημερίδων. Η επίσημη διάψευσή της
δεν κρίθηκε άξια ούτε για απλή αναφορά... Το NBA, διά του επίσημου εκπροσώπου του, Τέρι
Λάιονς, διέψευσε κατηγορηματικά την AS: «Δεν έχει συζητηθεί κάτι τέτοιο, και βέβαια ο
κομισάριος Στερν (σ.σ.: ο ανώτατος αξιωματούχος του NBA) δε μίλησε ποτέ για συγκεκριμένες
ομάδες. Υπάρχουν πολλά εμπόδια για την επέκταση του ΝΒΑ στην Ευρώπη».
Ωστόσο, εις εκ των ιδιοκτητών της ομάδας, ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, δήλωνε στην
Ελευθεροτυπία στις 24/10: «Γνωρίζουμε την πρόθεση του ΝΒΑ. Ακόμα, βέβαια, δεν έχει γίνει
καμία επίσημη επαφή, αλλά μας ενδιαφέρει να γίνουμε ο Παναθηναϊκός και της Αμερικής.
Βέβαια, από τη θεωρία μέχρι την πράξη, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Είναι, όμως, κάτι που
φαίνεται εφικτό».
Είναι, όμως, εφικτό;
Ο κομισάριος του NBA, Ντέιβιντ Στερν, γύρισε όλο τον πλανήτη διακηρύσσοντας με κάθε
ευκαιρία το νέο δόγμα του NBA: Globality (= παγκοσμιότητα). Δυστυχώς, σε κανέναν από τους
σταθμούς του -Βαρκελώνη, Παρίσι, Τρεβίζο, Τόκιο- δεν άφησε να διαφανεί κάτι για πιθανή
ελληνική συμμετοχή...
Σε συνέντευξή του στις 29/10 στη Monde, τη μεγαλύτερη πολιτική εφημερίδα της Γαλλίας, δε
δίστασε να ανοίξει τα χαρτιά του:
― Ποιες χώρες θεωρείτε καταλληλότερες για να αποκτήσουν ομάδες του NBA;
«H εξέλιξη της Γαλλίας όσον αφορά το μπάσκετ είναι ενδιαφέρουσα. Το ίδιο ισχύει και για
τη Γερμανία και την Ισπανία, που διαθέτουν καλούς παίκτες NBA, όπως ο Νοβίτσκι και ο
Γκασόλ. Και να μην ξεχάσουμε την... Ιταλία, που έχει πλούσια μπασκετική παράδοση».
― Ποιοι θα είναι ιδιοκτήτες των ομάδων;
«Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ιδιοκτητών... Πρώτον, οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι: Μπαρτσελόνα,
Μίλαν, Μαρσέιγ, Παρί Σεν Ζερμέν, Ρεάλ... Kάποια ΜΜΕ θα μπορούσαν επίσης να θεωρηθούν
υποψήφιοι ιδιοκτήτες, εφόσον επιθυμούν διακαώς να αναπτυχθούν. Τέλος, άνθρωποι από το
χώρο των τεχνικών εταιρειών, που θα μπορούσαν να εκμεταλλευθούν τα νέα στάδια».
Όπως βλέπετε, όχι μόνο ο Παναθηναϊκός δεν αναφέρεται πουθενά, αλλά -το κυριότερο- η
Ελλάδα δε χωρά σε κανένα κριτήριο, όπως και να το δει κανείς. Oύτε ως χώρα ούτε σε
επίπεδο ομάδων, ΜΜΕ ή μεμονωμένων επιχειρηματιών... Να θυμίσουμε ότι το NBA έχει γραφεία
στη Γαλλία, στην Ισπανία, στη Γερμανία, στην Ιαπωνία, στην Ταϊβάν, στο Χονγκ Κονγκ και το
Μεξικό, όχι όμως στην Ελλάδα.
O Ντέιβιντ Στερν θεωρεί πως το μεγάλο εμπόδιο για την επέκταση του NBA είναι η απουσία
γηπέδων με τις ανάλογες προδιαγραφές. Δε δίστασε, όμως, να αναφέρει σε ποιες ευρωπαϊκές
πόλεις φαντάζεται τέτοια γήπεδα. Σε ομιλία του πριν από αγώνα της ομάδας των Suns, στο
Φοίνιξ, στις 7/11, κινήθηκε στο γνωστό μήκος κύματος: «Αν είχαμε γήπεδα, όπως η America
West Arena, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Μόναχο και στο Μιλάνο, σε λίγα χρόνια θα είχαμε
τέσσερις ομάδες NBA στην Ευρώπη».
Σύμφωνα με το SportsStrategies (γαλλική διαδικτυακή επιθεώρηση ειδικευμένη στο αθλητικό
μάρκετινγκ), το NBA βρίσκεται σε επαφή με το δισεκατομμυριούχο Φίλιπ ¶νσουτζ, ιδιοκτήτη
της ελβετικής ποδοσφαιρικής ομάδας Σερβέτ, ο οποίος έχει ήδη ξεκινήσει την κατασκευή
γηπέδων με προδιαγραφές NBA στην Αγγλία και τη Γερμανία.
Επίσης, δεν πρέπει να μας διαφεύγει η κλίμακα του κόστους... Και μόνο το ποσό για την
απόκτηση των δικαιωμάτων franchising υπολογίζεται στα 400 εκατ. δολάρια κατ? ελάχιστο,
περίπου 120 δισ. δρχ.! Ποιο ελληνικό επιχειρηματικό σχήμα θα μπορούσε να «αναμετρηθεί» με
ένα τέτοιο ποσό; Πόσοι Έλληνες φίλαθλοι θα μπορούσαν να πληρώνουν 1.000 δολάρια επί
σαράντα έναν αγώνες για τις καλύτερες θέσεις δίπλα στο παρκέ;
Υπάρχει, βέβαια, κι ένα τελευταίο πρόβλημα. «Πράσινοι» υπάρχουν ήδη στο NBA, οι Boston
Celtics ? και μάλιστα τριφυλλοφόροι...
Σελ.4-5
ΟPΕΝ 1
[ΚΟΙΝΟΚΤΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΡΑ!]
Η επανάσταση λέγεται Aνοιχτός Kώδικας
Στην εποχή της ιδιοκτησίας και της ατομικότητας, κάποιοι επιλέγουν ένα άλλο μοντέλο
δημιουργίας: τη συνδημιουργία σε μαζική -συνήθως, παγκόσμια- κλίμακα.
Η Jenny Everywhere πέρασε σαν αστραπή από τις σελίδες του Αντιλόγου Νοεμβρίου, αφήνοντας
πίσω της κάτι από την αύρα αυτού που ονομάσαμε «νέο ήθος της κοινοκτημοσύνης». H Τζένι
είναι μια ηρωίδα κόμικς την οποία όποιος σχεδιαστής θέλει μπορεί να ενσωματώσει στη δική
του ιστορία, χωρίς να καταβάλει πνευματικά δικαιώματα στο δημιουργό της. H Τζένι
ενσαρκώνει τη φιλοσοφία του ανοιχτού κώδικα.
Αυτή η σύγχρονη εκδοχή της κοινοκτημοσύνης αξίζει λίγη περισσότερη προσοχή... Ίσως να μην
έχουμε να κάνουμε απλώς με μια νέα ιδέα, αλλά με μια νέα εποχή, όπως εκτιμά το
αμερικανικό περιοδικό Wired που αφιέρωσε το τεύχος Νοεμβρίου στον ανοιχτό κώδικα, open
source στα αγγλικά.
Αν στον 20ό αιώνα η αλυσίδα παραγωγής ήταν η ιδέα πίσω από τη μαζική παραγωγή, στον 21ο
αιώνα ο ανοιχτός κώδικας είναι η ιδέα που δημιουργεί τη μαζική καινοτομία. Εδώ, η
λέξη-σύμβολο δεν είναι ο συνεταιρισμός, αλλά η συνδημιουργία.
O όρος «ανοιχτός κώδικας» προέρχεται, βέβαια, από την πληροφορική και το software. Κάθε
πρόγραμμα γράφεται σε έναν κώδικα, ο οποίος παραμένει συνήθως μυστικός (ώστε κανείς να
μην μπορεί να τον αντιγράψει) και αποτελεί ιδιοκτησία της εταιρείας που τον δημιούργησε
ή, ακριβέστερα, χρηματοδότησε τη δημιουργία του. Αντίθετα, ο ανοιχτός κώδικας είναι...
ανοιχτός σε όλους. Το πρόγραμμα συνδιαμορφώνεται από όσους προγραμματιστές θέλουν να
συμμετάσχουν. Απέναντι στο μυστικό κώδικα των Windows της Microsoft, σύμβολο του ανοιχτού
κώδικα είναι το λειτουργικό σύστημα Linux. Σήμερα, το Linux χρησιμοποιείται από 18
εκατομμύρια χρήστες και αναπτύσσεται επτά φορές πιο γρήγορα από τα Windows της Microsoft.
Η ίδια φιλοσοφία εμποτίζει όλους τους τομείς δημιουργίας: από τη βιολογία και το διάστημα
μέχρι τη φιλολογία και τη... μαγειρική, όπως φαίνεται, άλλωστε, και στον πίνακα με τα πιο
ενδιαφέροντα project κοινοκτημοσύνης που επέλεξε το Wired.
Η φιλοσοφία του ανοιχτού κώδικα έχει δύο άκρες: κοινοκτημοσύνη στη δημιουργία,
κοινοκτημοσύνη στη χρήση.
Στη μια άκρη, η συνεργασία των δημιουργών. Το έργο τεμαχίζεται σε πολλά μικρά κομμάτια. Ο
κάθε συντελεστής αναλαμβάνει ένα μικρό κομμάτι ή συμβάλλει στη βελτίωση των κομματιών των
άλλων. Οι συμμετέχοντες στη συνεργασία μπορεί να είναι ιδιώτες ή μεγάλες πολυεθνικές. Ή
και τα δύο! Η μέθοδος, αλλά και το αποτέλεσμα θυμίζουν αποικία μυρμηγκιών. Το όλον είναι
καλύτερο από τα μέρη του. Το συλλογικό αποτέλεσμα ξεπερνά το άθροισμα της δουλειάς κάθε
συντελεστή.
Στην άλλη άκρη, η ελεύθερη χρήση. Όσοι περισσότεροι έχουν πρόσβαση στο προϊόν τόσο
καλύτερο μπορεί να γίνει. Και επειδή η εμπορική λογική δεν είναι κατ? ανάγκη αντίθετη με
τη φιλοσοφία του ανοιχτού κώδικα, όσο περισσότερο διαδοθεί το προϊόν τόσο μεγαλύτερη
γίνεται η αγορά του...
Η ιδέα δεν είναι καινούργια. Οι ίδιοι οι οπαδοί του ανοιχτού κώδικα τοποθετούν τις
ιστορικές του ρίζες στον Πτολεμαίο, το 150 π.Χ.! Λίγο πιο... πρόσφατα, το 19ο αιώνα, οι
πιο σπουδαίοι ετυμολόγοι του κόσμου συνεργάστηκαν μέσω... ταχυδρομείου, για να
δημιουργήσουν το διάσημο αγγλικό λεξικό Oxford.
Η νέα δυναμική του ανοιχτού κώδικα οφείλεται σε δύο παράλληλα φαινόμενα: Πρώτον, στην
άνοδο του Ίντερνετ, που επέτρεψε τη συνεργασία των δημιουργών και δίνει τη
βιομηχανική-μαζική διάσταση στη νέα φιλοσοφία. Δεύτερον, στις υπερβολές των νόμων της
πνευματικής ιδιοκτησίας που έσπρωξαν τους δημιουργούς να αναζητήσουν νέους τρόπους
συνεργασίας μεταξύ τους και επαφής με το κοινό.
Για όσους νομίζουν ότι όλα αυτά είναι αφελή σε μια εποχή ιδιοκτησίας και ατομικότητας,
αξίζει να σημειωθούν οι πρώτες εντυπωσιακές νίκες της κουλτούρας της κοινοκτημοσύνης· δεν
είναι μόνο το Linux.
― Η Wikipedia, μια εγκυκλοπαίδεια ανοιχτού κώδικα με 150.000 λήμματα on line, δέχεται
πλέον περισσότερες επισκέψεις από την Britannica, το ιερό τέρας του χώρου.
― Το Human Genome Project, δηλαδή η χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, έγινε
δυνατό μόνον όταν η ιδιωτική έρευνα μεταβλήθηκε σε project ανοιχτού κώδικα.
― Και το πιο πρόσφατο παράδειγμα: η έγκαιρη αναχαίτιση του SARS οφείλεται ακριβώς σε μια
open source συνεργασία (για πρώτη φορά) μεταξύ των δεκατεσσάρων μεγαλύτερων εργαστηρίων
του κόσμου, υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (βλ. Αντίλογο Ιουνίου).
Θα μπορούσε να είναι αντιαμερικανικό ή αντικαπιταλιστικό σύνθημα άλλης εποχής. Γίνεται,
όμως, πράξη με αφετηρία την καπιταλιστική Αμερική σήμερα. «Η συμμετοχή των πολλών
κερδίζει την ιδιοκτησία των λίγων».
OPEN 2
Πλανήτης ¶ρης, Σαίξπηρ, αριθμός π, χολέρα, ταινίες θρίλερ...
Project Αντικείμενο Ηλεκτρονική διεύθυνση
Μars Global
Surveyor Map Συνολικά 85.000 εθελοντές εντοπίζουν πάνω σε έναν ηλεκτρονικό χάρτη τους
κρατήρες του πλανήτη ¶ρη. Η χαρτογράφηση θα βοηθήσει τη ΝΑSA να επιλέξει σημείο
προσγείωσης.
International E. Coli Alliance Βιο-μηχανικοί από όλο τον κόσμο συνδημιουργούν μια
εξομοίωση βακτηρίων για γενετική έρευνα.
«Nothing so strange» Τίτλος φιλμ του οποίου το μοντάζ είναι ανοιχτό σε όλους. Στην
υπόθεση περιλαμβάνεται και η δολοφoνία του Mπιλ Γκέιτς! nothingsostrange.com/
open_source
Υπολογίζοντας το π Μαθηματικοί υπολογίζουν συλλογικά τα υπόλοιπα δεκαδικά ψηφία του
αριθμού Π. projectpi.sourceforge.net
Doe Network H open source βερσιόν της Αγγ. Νικολούλη. Δίκτυο εντοπισμού εξαφανισμένων και
αναγνώρισης θυμάτων που σε τέσσερα χρόνια έχει διεκπεραιώσει εκατό υποθέσεις.
doenetwork.org
Open Textbook Project Δωρεάν εγχειρίδια για ευρεία γκάμα αντικειμένων. Εκπαίδευση χαμηλού
κόστους / υψηλής ποιότητας. otp.inlimine.org
Open Source Cookbook «Αυτοσχέδιοι» σεφ από όλο τον κόσμο βελτιώνουν ο ένας τη συνταγή του
άλλου. ibiblio.org/oscookbook
Project Gutenberg Η πρώτη open source βιβλιοθήκη με 65.000 τίτλους διαθέσιμους on line.
Εθελοντές πληκτρολογούν σελίδα σελίδα τους κλασικούς και διορθωτές ελέγχουν την ακρίβεια
των κειμένων.
Think Cycle Μηχανικοί, σχεδιαστές, ακαδημαϊκοί και γιατροί αντάλλαξαν ιδέες μέσω Ίντερνετ
και σχεδίασαν ένα εξαιρετικά φτηνό και απλό εργαλείο κατά της χολέρας.
Πηγή: Περιοδικό Wired, Nοέμβριος 2003
... και άλλα 65.000 software ανοιχτού κώδικα στη διεύθυνση www.sourceforge.net...
MENEGO
[ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ]
Η... Μενεγάκη της Αυστραλίας
Ελληνοαυστραλός δημοσιογράφος ανακαλύπτει έκπληκτος στην Αθήνα τη μεγαλύτερη διασημότητα
της ομογένειας.
Είναι δυνατόν ένα σπλάχνο μας, ένα δικό μας κορίτσι, να είναι από τα μεγαλύτερα αστέρια
της τηλεόρασης και να μην το έχουμε πάρει χαμπάρι; Το ξάφνιασμα οφείλεται σε μια
συνέντευξη της ομογενούς Ειρήνης Πηληπασίδη, που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑgazino της 10ης
Αυγούστου. Πέντε ολόκληρες σελίδες! «Η Μενεγάκη της Αυστραλίας» ήταν ο θριαμβευτικός
τίτλος που συνόδευε τη δισέλιδη φωτογραφία. Ποια είναι αυτή;
Αν και είμαι γέννημα θρέμμα της Μελβούρνης, τη Μενεγάκη της Ελλάδας την ήξερα. Της
Αυστραλίας, την αγνοούσα! Είναι δυνατόν; Τηλεφώνησα σε πολλούς φίλους σε Σίδνεϊ και
Μελβούρνη. Κανείς δεν τη γνώριζε. Μπήκα στον πειρασμό να ασχοληθώ. Η Ειρήνη Πηληπασίδη
είναι... υπαρκτό πρόσωπο. Εδώ, όμως, τελειώνει η πραγματικότητα και με ευθύνη τόσο της
δημοσιογράφου όσο και της «συνεντευξιαζόμενης» αρχίζει το παραμύθι.
Σίγουρα δεν είναι η «Μενεγάκη της Αυστραλίας» και ?πέρα από το στενό οικογενειακό της
περιβάλλον? αμφιβάλλουμε αν τη γνωρίζει κανείς. «Η φλογερή Ελληνοαυστραλέζα η οποία έχει
κατακτήσει μεγάλη δόξα κι επιτυχία», όπως αναφέρει το κείμενο του ΒΗΜΑgazino, είναι
μάλλον ανεκπλήρωτο όνειρο της ίδιας.
Το Kανάλι 31, όπου προβάλλεται η «εκπομπή» της, Fashionations, είναι περιορισμένης
εμβέλειας. Κοινοτικός σταθμός, που βασίζεται κυρίως σε εθελοντές τηλεπαρουσιαστές και τον
παρακολουθούν λίγες χιλιάδες άτομα. Βρίσκεις χορηγό και παίρνεις μία ώρα πρόγραμμα. Από
περιέργεια, ξανακοίταξα προχθές την ιστοσελίδα του (www.channel31.org.au). Η εκπομπή της
κυρίας Πηληπασίδη απουσιάζει από το πρόγραμμα της Τρίτης. Αντιθέτως, είναι παρούσα η
εκπομπή για τον... κήπο του Βασίλη (Vasili?s garden). Ξεκινάει στις 8.30 μ.μ. Μάλλον θα
βρήκε χορηγό ο κυρ Βασίλης. Η Ειρήνη αυτό τον καιρό θα είναι, λογικά, στην... Ιαπωνία,
όπου «με τις υποχρεώσεις της δουλειάς βρίσκεται πιο συχνά».
Όσον αφορά τα 3,1 εκατομμύρια τηλεθεατές, οι οποίοι, σύμφωνα με τη δημοσιογράφο,
παρακολουθούν ανελλιπώς την εκπομπή της Αυστραλής Μενεγάκη, μάλλον θα πρόκειται για
προσωπική εκτίμηση και όχι για «μέτρηση της AGB». Σύμφωνα πάντως με τις επίσημες
μετρήσεις της Oztam, το 2001 (για το οποίο βρήκαμε στοιχεία), η εκπομπή που σημείωσε την
υψηλότερη τηλεθέαση ήταν οι ημιτελικοί του Γουίμπλεντον - τους είδαν 3,036 εκατομμύρια
άτομα (ποσοστό 23,2%)! Ακολουθούσε το φινάλε του «Μπιγκ Μπράδερ», με 2,789 εκατομμύρια.
Δυστυχώς, στο Top 5, δεν είδαμε πουθενά τη διάσημη ομογενή. Δε βοηθάει και το γεγονός ότι
το Kανάλι 31 δεν περιλαμβάνεται καν στις επίσημες μετρήσεις.
Πέντε σελίδες ήταν η συνέντευξη, πέντε σελίδες θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε στις
ανακρίβειες που περιλαμβάνει. Θα σταθούμε σ? αυτήν που μας εντυπωσίασε περισσότερο. Εκεί
όπου η Ειρήνη Πηληπασίδη μιλάει για τον πατέρα της: «Ο πατέρας μου ήταν ο πρώτος Έλληνας
της Αυστραλίας που πέθανε εκεί. Στην κηδεία του ήρθαν 4.500 άνθρωποι. Κεντρικοί δρόμοι
έκλεισαν για ώρες, έπρεπε να έρθει η Τροχαία για να ρυθμίσει την κυκλοφορία! Στο σπίτι
τηλεφωνούσαν για συλλυπητήρια καθημερινώς επί τρία χρόνια».
Όταν πέθανε ο μπαμπάς της Ειρήνης, προφανώς ήμουν πολύ μικρός, οπότε δε θα είχα καμία
διάθεση να αμφισβητήσω τα νούμερα ή τις φιλότιμες προσπάθειες της Τροχαίας. Με έβαλε σε
υποψίες, όμως, εκείνη η πρώτη πρόταση: «Ο πατέρας μου ήταν ο πρώτος Έλληνας της
Αυστραλίας που πέθανε εκεί». Μα, οι πρώτοι Έλληνες της Αυστραλίας -εκείνοι οι επτά
πειρατές- έφτασαν στην αγγλική αποικία του Σίδνεϊ το 1829. Οι δύο που ρίζωσαν εκεί, ο
Αντώνης Μανώλης και ο Γκίκας Βούλγαρης, άφησαν την τελευταία τους πνοή κάπου στα μέσα του
19ου αιώνα. Ήταν ένας απ? αυτούς τους δύο ο μπαμπάς της Ειρήνης; Η ίδια πάντως -σύμφωνα
με τα λεγόμενά της- ήταν τότε... 15 χρόνων. Και πόσο είναι σήμερα;
Η συνέντευξη προκάλεσε πολύ γέλιο στην ομογένεια της Αυστραλίας. «Είναι δυνατό να είμαι
τόσο... άσχετος; Ή μήπως εκεί στην Ελλάδα νομίζουν ότι η Αυστραλία κατοικείται μόνο
από... καγκουρό;» έγραφε με αρκετή δόση ειρωνείας ο δημοσιογράφος Σωτήρης Χατζημανώλης σε
εκτενές σχόλιό του (εφημερίδα Νέος Κόσμος, 28/8, στήλη «Μέσα και Παροικιακά»).
Ο δημοσιογράφος από τη μακρινή Αυστραλία διατυπώνει την «περιέργειά του για το αν θα
κοκκινίσει κανείς, όταν διαπιστώσει τι ανακρίβειες δόθηκαν στο αναγνωστικό κοινό του
συγκεκριμένου περιοδικού. Πολύ φοβάμαι πως όχι. Ούτε θα είναι η πρώτη ή η τελευταία
φορά...» σπεύδει ο ίδιος να δώσει την απάντηση._ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΗΣ
ΣΠΡΕΪ
Αόρατες
Στον Αντίλογο Οκτωβρίου είχαμε γράψει για το Photo Blocker, το μαγικό σπρέι
νορβηγο-αμερικανικής επινόησης που κάνει τις πινακίδες αόρατες από τις κάμερες της
Τροχαίας. Για τους δύσπιστους, υπάρχει τώρα και η επιβεβαίωση. Ρεπόρτερ της σουηδικής
κρατικής τηλεόρασης κατάφεραν να προμηθευτούν δύο φιαλίδια και πέρασαν τρεις φορές
μπροστά από τις κάμερες της Τροχαίας. Και τις τρεις, το αποτέλεσμα ήταν μια λευκή
πινακίδα. Μάλιστα, στη μια περίπτωση, σχεδόν σταμάτησαν μπροστά στην κάμερα. Και πάλι,
όμως, δε φωτογραφήθηκε ο αριθμός. Τώρα περιμένουν με ανυπομονησία τη μαζική παραγωγή του
Photo Blocker, η τιμή του οποίου δε θα ξεπερνά τα 40 ευρώ ανά φιάλη.
ΜΙΡΤ
[ΑΝΤΙ-ΚΟΚ]
Ο Γρηγόρης και ο... Γρηγόρης
Κι άλλο «καλό» νέο για τους άτακτους οδηγούς. Τώρα το «κόκκινο» δε θα είναι πλέον εμπόδιο
στο δρόμο για το σπίτι τους. Με μια μικρή συσκευή που θα συνδέεται με τον ηλεκτρικό
αναπτήρα του αυτοκινήτου, όλα τα φανάρια θα γίνονται... πράσινα.
Μια αμερικανική εταιρεία κατασκεύασε και έριξε στην αγορά το MIRT, ένα φορητό πομπό
υπέρυθρων ακτίνων που έχει τη δυνατότητα να αλλάζει το χρώμα ενός φωτεινού σηματοδότη από
απόσταση έως και 500 μέτρων. Στοιχίζει μόλις 250 ευρώ και ήδη στην Αμερική έχει γίνει
εμπορική επιτυχία. Η τεχνολογία ήταν γνωστή εδώ και αρκετά χρόνια. Το χρησιμοποιούσαν,
όμως, μόνο ασθενοφόρα, πυροσβεστικά και άλλα οχήματα έκτακτης ανάγκης, για να διασχίζουν
γρήγορα κατοικημένες περιοχές.
Σελ. 8
ΑΛΒΑΝΙΑ
[ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ]
Κυνικόν... τείχος
Ποιος είπε ότι η ιταλική προεδρία δεν παράγει έργο; Επειδή τα ΜΜΕ ασχολούνται μόνο με τις
δηλώσεις και τα αστεία του Μπερλουσκόνι; Παράγει και παραπαράγει, αλλά για θέματα που δε
μας συμφέρει, γι? αυτό και δε γνωρίζουν τη δημοσιότητα που τους αξίζει.
Ο τομέας που οι Ιταλοί θα πάρουν εύσημα από τους Eυρωπαίους ηγέτες για το έργο τους στο
εξάμηνο που έχουν την προεδρία είναι αυτός των λαθρομεταναστών. Η μετατροπή της
Ευρωπαϊκής Ένωσης σε περιοχή-φρούριο, με κλειστά σύνορα για όποιον η άρχουσα τάξη κρίνει
«ανεπιθύμητο», προωθείται με γοργούς ρυθμούς. Στη Σύνοδο Κορυφής, στις 22 Δεκεμβρίου, ο
Σίλβιο Μπερλουσκόνι θα παρουσιάσει το επίτευγμά του: την έναρξη ισχύος της συμφωνίας
επαναπατρισμού των λαθρομεταναστών, με πρώτη και μοναδική -στην Ευρώπη- μέχρι τώρα χώρα
που υπέγραψε συμφωνία με την Ε.Ε. την Αλβανία. Βάσει της συμφωνίας, η βαλκανική αυτή χώρα
θα δέχεται πίσω όχι μόνο τους Αλβανούς, αλλά και πρόσωπα από τρίτες χώρες που εισέρχονται
λαθραία στην Ε.Ε. μέσω Αλβανίας. Παράλληλα, θα συζητηθεί και η ιταλική πρόταση για τη
δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης σε Μάλτα και Κύπρο, όπου θα στέλνονται οι
λαθρομετανάστες των χωρών που δεν έχουν υπογράψει τη συμφωνία και αρνούνται τον
επαναπατρισμό. Στο πλαίσιο αυτό, θα συζητηθεί και η συμπληρωματική -ελληνική αυτήν τη
φορά? πρόταση για τη θεσμοθέτηση «Αξιωματικών ? Συνδέσμων Μετανάστευσης» (ΑΣΜ). Σύμφωνα
με την πρόταση, οι ΑΣΜ «θα συμβάλλουν στην πρόληψη και καταπολέμηση της
λαθρομετανάστευσης μέσω ανταλλαγής πληροφοριών και πρακτικών εμπειριών», καθώς και στον
καλύτερο συντονισμό της «επαναπροώθησης των συλληφθέντων». Σύμφωνα πάντα με το ιταλικό
σχέδιο, οι χώρες που θα υπογράψουν τη συμφωνία θα ορίσουν κι αυτές το δικό τους ΑΣΜ που
θα συνεργάζεται με τους Kοινοτικούς. Δε διευκρινίζεται αν οι σύνδεσμοι αυτοί θα
προέρχονται από το στρατό ή την αστυνομία.
Και αν όλα αυτά συνδυαστούν με παλαιότερη απόφαση της Ε.Ε., σύμφωνα με την οποία οι βίζες
και οι προσωρινές άδειες παραμονής υπηκόων τρίτων χωρών πρέπει να εκδίδονται από το 2005
με νέα βιομετρικά δεδομένα (ίριδα ματιού, ομάδα αίματος, ακόμη και DNA), τότε πράγματι η
Ευρώπη θα γίνει «οχυρωμένη» περιοχή.
Ξετσίπωτοι
Οι Βρετανοί επιμένουν. Ανεξάρτητα από τις αποφάσεις της Ε.Ε. για κοινή πολιτική στο θέμα
παροχής ασύλου, η οποία θα οριστικοποιηθεί το Δεκέμβριο, όλοι οι ξένοι που θα ζητούν
πολιτικό άσυλο στη Βρετανία θα εφοδιάζονται με ένα ηλεκτρονικό τσιπάκι, ώστε να ξέρουν οι
αρχές ανά πάσα στιγμή τον τόπο διαμονής τους. Σύμφωνα με την εφημερίδα The Independent,
το μέτρο θα αρχίσει να εφαρμόζεται μέσα στο 2004.
Σελ.9
ΦΑΒΕΛΑ
[ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ]
H τράπεζα της φαβέλας
Μια τράπεζα χαμηλού μπάτζετ έδωσε ζωή και προοπτική στην Conjunto Palmeira, μια
παραγκούπολη 30.000 κατοίκων.
Θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε τράπεζα. Χορηγεί δάνεια στους πελάτες της,
καταναλωτικά ή επιχειρηματικά. Κυκλοφορεί τη δική της πιστωτική κάρτα. Επενδύει και
υποστηρίζει επιχειρηματικές ιδέες. Όμως, οι ομοιότητες της Banco Palmas με τις
συνηθισμένες τράπεζες σταματούν εδώ.
Η Banco Palmas είναι «η τράπεζα της φαβέλας», η προσπάθεια των κατοίκων μιας ξεχασμένης
βραζιλιάνικης παραγκούπολης να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια τους χρησιμοποιώντας τα κόλπα
του καπιταλισμού με σκοπό την αλληλεγγύη.
Η φαβέλα του Conjunto Palmeira γεννήθηκε με δραματικό τρόπο το 1973, όταν μια κοινότητα
ψαράδων στην Πολιτεία Σεαρά εκδιώχτηκε από τη γη της για χάρη της κατασκευής ενός
πολυτελούς ξενοδοχείου. Όπως συμβαίνει στη Βραζιλία, στους άλλοτε ψαράδες δόθηκε μια
εγκαταλελειμμένη έκταση για να συνεχίσουν τη ζωή τους. Το 1997, οι 30.000 κάτοικοι της
φαβέλας, έπειτα από κοινωνικούς αγώνες ετών, είχαν πλέον αποκτήσει πρόσβαση σε νερό και
ρεύμα. Ωστόσο, το 95% του πληθυσμού ζούσε με εισόδημα μικρότερο του κατώτατου
βραζιλιάνικου μισθού.
Όταν η Banco Palmas ιδρύθηκε το 1997, έμοιαζε με ουτοπικό σχέδιο εναλλακτικής οικονομίας,
όπως έδειχνε και το ασθενικό της αρχικό κεφάλαιο: μια δωρεά 2.000 ρεάλ - μόλις 609 ευρώ!
Ελλείψει χρήματος, οι εμπνευστές της ιδέας έφτιαξαν το δικό τους «κοινωνικό» νόμισμα, το
palmas, που υποκαθιστά το βραζιλιάνικο ρεάλ και κυκλοφορεί μόνο εντός της φαβέλας.
Ελλείψει ρευστότητας, έφτιαξαν την Palmacard, τη δική τους πιστωτική κάρτα, με την οποία
κάθε κάτοικος έχει πίστωση 100 ρεάλ (30 ευρώ) στα τοπικά καταστήματα.
Έξι χρόνια μετά, η τράπεζα της φαβέλας δε μοιάζει διόλου με ουτοπία. Με χαρτοφυλάκιο
9.140 ευρώ, έχει χορηγήσει 1.200 δάνεια από 10 έως 100 ρεάλ (3 έως 30 ευρώ), με επιτόκιο
2 έως 3%. Aπ? αυτά, τα 850 δόθηκαν σε γυναίκες. Οι «τραπεζίτες», αντί να χρησιμοποιούν
τις συνηθισμένες μεθόδους ελέγχου του πελάτη, ρωτούν τη γειτονιά: «Θα δίνατε χρήματα στον
τάδε;» Και τα αποτελέσματα δεν είναι ευκαταφρόνητα: το ποσοστό αφερεγγυότητας κυμαίνεται
από 3 έως 5%.
Bασικός στόχος της τράπεζας ήταν η τόνωση της κατανάλωσης εντός της κοινότητας, καθώς
διαπιστώθηκε ότι μέχρι τότε οι κάτοικοι ξόδευαν όλο το εισόδημά τους αλλού. Έτσι,
εφαρμόστηκε η ιδέα του νέου νομίσματος και της πιστωτικής κάρτας που περνούν μόνο εντός
της φαβέλας.
Όσο κι αν τα ποσά που διακινεί είναι με τα δικά μας μέτρα πενιχρά, μέσα σε έξι χρόνια,
580 νέες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν χάρη στην τράπεζα. Παράλληλα, όπως αναφέρει η
βραζιλιάνικη εφημερίδα Ο Estado de Sao Paulo, η τράπεζα ενθάρρυνε τα μέλη της κοινότητας
να πραγματοποιήσουν τα δικά τους επιχειρηματικά σχέδια, όπως η Palmarte, γυναικεία
επιχείρηση που παράγει 150 fuxico (πάτσγουορκ) το μήνα, αποδίδοντας 100 ρεάλ στην κάθε
συνέταιρο. Όσο για την Palmafashion, όπως λέει και το όνομά της, λανσάρει την τελευταία
λέξη της μόδας, όπως την αντιλαμβάνονται στο Conjunto Palmas...
ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ
[ΠΟΘΕΝ ΑΙΣΧΟΣ]
Ανθεκτικά «πιράνχας» στον Ευαγγελισμό
Τα συμφέροντα στο χώρο της υγείας επιβιώνουν παντός εκσυγχρονισμού, παντός ελέγχου και
πάσης θεσμικής ή πολιτικής μεταβολής.
«Πιράνχας» είχε βαφτίσει ο Αλέκος Παπαδόπουλος τα συμφέροντα που λυμαίνονταν τη Δημόσια
Yγεία, τα οποία η μεταρρύθμιση του ΕΣΥ θα εξάλειφε διά παντός. Ο νόμος ψηφίστηκε στις
αρχές του 2001, οι «μάνατζερ» αντικατέστησαν τους προέδρους των νοσοκομείων, τα Συμβούλια
Διοίκησης πήραν τη θέση των Διοικητικών Συμβουλίων, ενώ δημιουργήθηκαν και τα
Περιφερειακά Συστήματα Υγείας και Πρόνοιας (ΠΕΣΥΠ). Στη συνέχεια, ο υπουργός
«παραιτήθηκε» και ανέλαβε άλλος. Με τα «πιράνχας», όμως, τι έγινε; Η σύντομη ιστορία που
ακολουθεί δίνει την απάντηση...
Δημοσίευμα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας έφερε στο φως μια υπόθεση που αφορούσε
σκάνδαλα προμηθειών, με πρωταγωνίστρια τη διευθύντρια εργαστηριακού τμήματος στον
Ευαγγελισμό, Χρυσούλα Παχούλα-Παπαστεριάδη, η οποία διώκεται από το 2001 για σωρεία
κακουργηματικών πράξεων.
Στις αρχές του 2003, οι «Ράμπο» του υπουργείου Υγείας εξέδωσαν πόρισμα που επιβεβαίωνε
τις καταγγελίες. Οι αναλύσεις αίματος των ασθενών στέλνονταν -κρυφά- εκτός νοσοκομείου.
Τα αποτελέσματα επιστρέφονταν με φαξ στο τμήμα του Ευαγγελισμού, οι γιατροί απλώς τα
υπέγραφαν, αλλά η εταιρεία που προμήθευε τα μηχανήματα στα οποία δήθεν γίνονταν οι
αναλύσεις χρέωνε ψευδώς και κατά βούληση. Στην πορεία των ερευνών, διαπιστώθηκε
πλαστογραφία εγγράφων από υπαλλήλους του νοσοκομείου και νόθευση στοιχείων από τους
διωκόμενους γιατρούς.
Θα υπέθετε κανείς ότι, μετά το πόρισμα, το υπουργείο ή το νοσοκομείο θα αποκαθιστούσε την
τάξη απομακρύνοντας τα «πιράνχας». Όχι βέβαια... Το «μεταρρυθμιστικό» Συμβούλιο Διοίκησης
του νοσοκομείου απάλλαξε τη διευθύντρια και τους άλλους διωκόμενους, πετώντας το πόρισμα
στα σκουπίδια. Λεπτομέρεια: μέλος του Συμβουλίου ήταν και ο διοικητικός διευθυντής του
νοσοκομείου, που διώκεται για παράβαση καθήκοντος για την ίδια υπόθεση! Έτσι, όλοι οι
πρωταγωνιστές του σκανδάλου (η διευθύντρια του εργαστηρίου, ο διοικητικός και ο
οικονομικός διευθυντής του νοσοκομείου) έμειναν ανενόχλητοι στις θέσεις τους.
Και το κερασάκι: ο σύζυγος της διευθύντριας, διευθυντής σε άλλο νοσοκομείο, έχει κι αυτός
απασχολήσει τον Τύπο και τη Δικαιοσύνη. Δημοσιεύματα τον έφεραν να εμπλέκεται σε σκάνδαλο
με βηματοδότες, ενώ δυο χρόνια πριν από την καταγγελία κατά της συζύγου του είχε
καταδικαστεί από το πειθαρχικό συμβούλιο του ΙΣΑ. Του επιβλήθηκε παύση άσκησης του
ιατρικού επαγγέλματος για ένα χρόνο, ποινή που μειώθηκε σε έξι μήνες ύστερα από προσφυγή
του στο ανώτατο πειθαρχικό συμβούλιο. Είχε επικαλεστεί τότε πρόβλημα βιοπορισμού. Λίγο
αργότερα, το 2001, ο εισαγγελέας που άσκησε τις ποινικές διώξεις έκανε ξεχωριστή
δικογραφία για το πόθεν έσχες της διευθύντριας, όταν διαπίστωσε ότι το ζευγάρι είχε
πρόσφατα μετακομίσει σε... νεόδμητη βίλα στο Παλαιό Ψυχικό. Πριν από μερικές εβδομάδες,
το ΣΔΟΕ επέβαλε στο ζεύγος των... αναξιοπαθούντων πρόστιμο 1.100.000 ευρώ ? περίπου 400
εκατ. δρχ.!
UNESCO
[ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΟΠΛΩΝ]
Ένας ντίλερ στην ΟΥΝΕΣΚΟ
«Ο Πιερ Φαλκόνε διορίστηκε πρεσβευτής της Αγκόλα στην ΟΥΝΕΣΚΟ». Η είδηση θα ήταν τελείως
αδιάφορη ακόμα και για το ανιαρό διπλωματικό δελτίο, αλλά...
... ο Πιερ Φαλκόνε είναι διάσημος έμπορος όπλων που απασχολεί τη διεθνή Δικαιοσύνη και
τους ερευνητές του διεθνούς εγκλήματος χρόνια τώρα. Ένας ντίλερ όπλων, πρεσβευτής στο
διεθνή οργανισμό που προωθεί την εκπαίδευση και τον πολιτισμό;
Οι μπίζνες του Φαλκόνε είναι πολυεθνικές: Λατινική Αμερική, Ασία, Αφρική. Συνδέθηκε με το
ξέπλυμα χρήματος από εμπόριο κοκαΐνης στην Κολομβία, με το εμπόριο όπλων στην Αγκόλα και
στο Κονγκό, με την υποστήριξη (σε συνεργασία με την πολυεθνική Total) της χούντας της
Βιρμανίας.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Εξίσου πολυεθνικές είναι οι διασυνδέσεις του με κράτη και
πολιτικούς στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Ιδίως στη Γαλλία, όπου ο πρόεδρος Σιράκ κατηγορείται
για τη σχέση του με το «Αγκόλα γκέιτ», σκάνδαλο που αφορά τις μπίζνες του Φαλκόνε στην
Αγκόλα (της οποίας σήμερα είναι πρεσβευτής). Αλλά ο Φαλκόνε φέρεται ακόμα προστάτης ή
προστατευόμενος και άλλων προσωπικοτήτων: του γιου του Φρανσουά Μιτεράν, Ζαν Κριστόφ, του
πρώην υπουργού Εσωτερικών Σαρλ Πασκουά και πάει λέγοντας.
Η χάρη του φτάνει μέχρι την οικογένεια Μπους. Όταν η Λόρα Μπους, σύζυγος του προέδρου,
πριν από ένα μήνα επισημοποίησε στο Παρίσι την επανεισδοχή των ΗΠΑ στην ΟΥΝΕΣΚΟ (βλ.
Αντίλογο Νοεμβρίου), το όνομα Φαλκόνε δεν πρέπει να της ήταν άγνωστο. Ο Πιερ είχε δωρίσει
προεκλογικά στον υποψήφιο Τζορτζ Μπους το συμβολικό ποσό των 10.000 δολαρίων. Την ίδια
εποχή, η γυναίκα του Φαλκόνε (πρώην Μις Βολιβία) διοργάνωνε γκαλά προς τιμήν της
οικογένειας Μπους...
Έτσι εξηγείται η σπουδή της γαλλικής διπλωματίας να εξασφαλίσει το διπλωματικό status του
άλλοτε συνεργάτη της. «Η υπόθεση θάφτηκε από τη γαλλική Δικαιοσύνη, όπως άλλωστε και τα
χιλιάδες θύματα του εμπορίου του Φαλκόνε. Όσον αφορά την τρικολόρ [γαλλική] διπλωματία,
που υποτίθεται πως δίνει μαθήματα ηθικής στους Αμερικανούς και σε όλο τον κόσμο,
ισορροπεί ανάμεσα στην αναξιοπιστία και τη γελοιότητα», σχολιάζει η αριστερίστικη
εφημεριδούλα CQFD (Ce Qu?il Faut Detruire = Αυτό που πρέπει να διαλύσουμε), απ? όπου
αλιεύσαμε την αποκάλυψη.
ALABANOS
ΣΥΝενοχή
Ο Αντίλογος του Oκτωβρίου, σπάζοντας το εμπάργκο των ΜΜΕ, μίλησε για την περιβαλλοντική
καταστροφή στο Πακιστάν που προκάλεσε το ελληνικό δεξαμενόπλοιο Tasman Spirit και δε
δίστασε να κατονομάσει τον Έλληνα πλοιοκτήτη του. Ο Αλέκος Αλαβάνος, ευρωβουλευτής του
Συνασπισμού, έφερε το θέμα στην Ευρωβουλή, ζητώντας την απελευθέρωση των Ελλήνων ναυτικών
που κρατούνται από τις πακιστανικές αρχές. Και όσον αφορά τους συγγενείς των ναυτικών,
εύλογη είναι η αγωνία τους. Εύλογη όμως είναι, από ένα άλλο πρίσμα, και η επιμονή των
πακιστανικών αρχών για την παρουσία των Ελλήνων ναυτικών στην ανάκριση, όπως ακριβώς θα
έκαναν (ή θα έπρεπε να κάνουν) οι ελληνικές αρχές σε ανάλογη περίπτωση με Aμερικανούς,
π.χ., ναυτικούς. Αυτά τα αυτονόητα για την προστασία του περιβάλλοντος και την ισοτιμία
στις διεθνείς σχέσεις δεν περίμενε κανείς να τα υπερασπιστεί η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ, αλλά μάλλον
ο Συνασπισμός.
APOLOGISMOS 12
16 Οκτωβρίου
Και τα Μάρμαρα στο βωμό της κάλπης. Σε μια «κατά λάθος» μετάδοση συνομιλίας των
πρωθυπουργών Ελλάδας και Βρετανίας, ο Σημίτης ακούστηκε να ζητά από τον Μπλερ να μας
επιστρέψει τα Μάρμαρα, επειδή... έχουμε εκλογές.
19 Οκτωβρίου
Σε ηλικία 78 ετών πεθαίνει ο Αλία Ιζετμπέκοβιτς, πρώην πρόεδρος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης,
ο άνθρωπος που οδήγησε τη χώρα στην ανεξαρτησία, αλλά και στη χειρότερη αιματοχυσία στην
Ευρώπη μετά το Β? Παγκόσμιο Πόλεμο.
20 Οκτωβρίου
Ανατροπή στη Βολιβία μετά τις βίαιες λαϊκές κινητοποιήσεις. Νέος πρόεδρος, ο Κάρλος Μέσα,
ενώ ο τέως φυγαδεύτηκε στις ΗΠΑ.
21 Οκτωβρίου
Αποκρατικοποιούσαν για να μειώσουν το χρέος και πλήρωναν «δαπάνες». Σύμφωνα με το
Ελεγκτικό Συνέδριο, 4 δισ. ευρώ από εκποίηση περιουσίας πήγαν σε μισθούς, συντάξεις,
«τρύπες» Ταμείων και νοσοκομείων.
22 Οκτωβρίου
Παρέμβαση με σημασία (;) του προέδρου στη δίκη της 17 Νοέμβρη. Ο κ. Μαργαρίτης μίλησε για
«οράματα» και «πολιτικά κίνητρα». «Δεν μπορώ να σας δικάσω σαν κακοποιούς του Κοινού
Δικαίου», είπε στους κατηγορουμένους.
23 Οκτωβρίου
Δε διχάζει μόνο τη Μηχανιώνα η υπόθεση Τσενάι. Θύελλα εναντίον του ξεσήκωσε ο νομάρχης
Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδης με τη δήλωσή του «Ο Έλληνας γεννιέται, δε γίνεται».
24 Οκτωβρίου
Τέλος στο αίσχος των σκουπιδιών. ¶νοιξαν οι χωματερές με επέμβαση των ΜΑΤ και άρχισαν να
καθαρίζουν οι πόλεις.
26 Οκτωβρίου
Μαύρη Κυριακή μέσα και έξω από τα γήπεδα. Μαχαιριές, ξύλο και καταστροφές «συνέθεσαν» το
ντέρμπι ΑΕΚ-Ολυμπιακού στη Νέα Σμύρνη. Έξι συλλήψεις.
27 Οκτωβρίου
Ιράκ: απανωτές επιθέσεις -δύο φορές στον Ερυθρό Σταυρό- με την έναρξη του ραμαζανιού.
Τουλάχιστον πενήντα νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες από τέσσερις επιθέσεις αυτοκτονίας.
28 Οκτωβρίου
Με χειροκροτήματα, αλλά και αποδοκιμασίες για τους αλλοδαπούς μαθητές και μικροεπεισόδια
γιορτάστηκε σε όλη την Ελλάδα η Eπέτειος του OXI.
29 Οκτωβρίου
Ανεξάρτητη έρευνα αναφέρει ότι 13.000 Ιρακινοί, εκ των οποίων 4.300 πολίτες, σκοτώθηκαν
στον πόλεμο του Ιράκ.
30 Οκτωβρίου
Ο Πάγκαλος εκλογάρχης! Έκπληξη πρώτου μεγέθους στο ΠΑΣΟΚ. Ο Θ. Πάγκαλος, ο σφοδρότερος
μέχρι σήμερα εσωκομματικός επικριτής του πρωθυπουργού και πλευρών της κυβερνητικής
πολιτικής, αναλαμβάνει επικεφαλής του προεκλογικού αγώνα του Kόμματος.
31 Οκτωβρίου
Ανοίγουν τα πανεπιστήμια. Έπειτα από επτά εβδομάδες αποχής από τα καθήκοντά τους, οι
καθηγητές ξαναγυρίζουν στις αίθουσες.
2 Νοεμβρίου
Βαρύ τίμημα αίματος πληρώνουν οι Αμερικανοί στο Ιράκ. Δεκαπέντε νεκροί σε κατάρριψη
Σινούκ από Ιρακινούς αντάρτες. Πανηγυρίζουν Ιρακινοί και ¶ραβες και προειδοποιούν για
συνέχεια.
3 Νοεμβρίου
Ξεκινά εβδομάδα απεργιών. Απεργούν οι εκπαιδευτικοί, οι υγειονομικοί, οι γεωτεχνικοί, οι
γιατροί του ΙΚΑ, οι υπάλληλ