Γιάννης Eυσταθιάδης
ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΙΙΣκέψεις ψάχνοντας για παρκάρισμα
ΟI περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν σε πόσο κάνει το αυτοκίνητό τους το 0-100. Σχεδόν
κανείς, όμως, δεν ξέρει σε πόσα μέτρα σταματά από τα 100, όταν φρενάρει. Ανέκαθεν, η
επιτάχυνση επιδρούσε στο συναίσθημα, ενώ η επιβράδυνση στη λογική, και η δεύτερη δε βοηθά
στη στιγμιαία συγκίνηση της αθανασίας.
Αν η εφεύρεση του αεροπλάνου, όπως έχει ειπωθεί, στέρησε από τον άνθρωπο τη δυνατότητα να
πετάξει κάποτε, η εφεύρεση του αυτοκινήτου τού στέρησε τη δυνατότητα να τρέξει πιο
γρήγορα.
Η αίσθηση της ταχύτητας του αυτοκινήτου είναι μια μορφή προσθετικής φαντασίας.
Ακόμα και ο ξένος που προειδοποιεί τον ιδιοκτήτη του βρόμικου αυτοκινήτου, γράφοντας με
το δάχτυλο «θέλω πλύσιμο», αναγνωρίζει την οντότητα του οχήματος.
Ένα επαρκές αυτοκίνητο επιταχύνει, προσπερνά, στρίβει, φρενάρει, κάνει όπισθεν. Δεν είναι
σίγουρο πως όλες αυτές τις συμπεριφορές μπορούμε να τις συναντήσουμε και στον ιδιοκτήτη
του.
Όπως το αυτοκίνητο σκέπτεται διά του οδηγού του, πολλές φορές και ο οδηγός σκέπτεται διά
του αυτοκινήτου του.
Στο τιμόνι του αυτοκινήτου, μπορείς να σκεφθείς όλα τα προβλήματά σου, εκτός από τα
μεταφυσικά.
Τα περισσότερα αξεσουάρ του αυτοκινήτου είναι επώνυμα, όπως ακριβώς και τα ρούχα. Γι?
αυτό -όπως εκείνα- συνήθως επιδεικνύονται, αλλά σπανίως χρησιμεύουν.
Όλα τα όργανα του αυτοκινήτου -εκτός, ίσως, από το δείκτη της βενζίνης- είναι άχρηστα,
και γι? αυτό απαραίτητα.
Σήμερα που τα ρούχα με τα pr?t-?-porter, τις μιμήσεις και τις «μαϊμούδες», δεν μπορούν να
κάνουν ευδιάκριτη την κοινωνική και οικονομική διαφοροποίηση (όπως στην εποχή του
Dickens), το αυτοκίνητο παραμένει το μόνο status symbol!_ Γ. E.
Μηχανική επιδιόρθωση: Ο δαίμων του δικού μου computer εξαφάνισε σε δύο από τους
προηγούμενους «Αφορισμούς» την αναφορά του ονόματος του Νίκου Δήμου, ο οποίος, με άλλα
λόγια, έχει διατυπώσει τη σκέψη για τη σχέση ανθρώπου-αυτοκινήτου σε αντίθεση με το
ψυγείο, αλλά και την ηδονή της αρχής οδήγησης ενός γρήγορου αυτοκινήτου. Εκ των υστέρων,
ένας φίλος πρόσθεσε πως και περί της ψυχής του αυτοκινήτου πολλά έχει γράψει ο Δήμου. Δεν
απορώ, γιατί από νωρίς προσπάθησε σαγηνευτικά να ερμηνεύσει τον έρωτά του.