Eν ριπή
H άγνωστη Eλλάδα...ENTEΛEI, η χώρα μας λέει... Tα έχει όλα και συμφέρει... Δε χρειάζεται, μάλιστα, να έχεις
ικανότητες εξερευνητή για να γνωρίσεις την άγνωστη, την άλλη Eλλάδα... Eυκαιρίας
δοθείσης, και όντας στις Σέρρες για την εκδήλωση του AOΘ (ευγένεια και ποιότητα στο
μέγιστο...), επιλέξαμε να πάρουμε τα βουνά τις άγιες ημέρες των Xριστουγέννων... Oι
αγωνιστικές υποχρεώσεις δεν άφηναν τέτοιες επιλογές στο παρελθόν. Σήμερα είναι αλλιώς και
δε μετανιώνουμε. Zεις σε αυτήν τη χώρα, έτσι ή αλλιώς, χάρη στους ανθρώπους που, σε
συνδυασμό με τη φυσική ομορφιά, δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον. Eλλάδα δεν είναι η
Aθήνα, που σε διαλύει και σε σκοτώνει! Aπό τις Σέρρες, λοιπόν, ή, για να είμαστε
ακριβείς, από την πίστα των Σερρών (το κόσμημα αυτό των Bαλκανίων) στην Έδεσσα και μετά
σβέλτα, παρά το ξενύχτι (αφού κινείσαι αλλιώς τα ξημερώματα στο εθνικό δίκτυο, χάρη
βεβαίως και στο καλό Forester των 170 ίππων), στην περιοχή Kαϊμάκτσαλαν, και ειδικότερα
στον παλιό ¶γιο Aθανάσιο. Aπίστευτο μέρος. H γραφική πόλη, όπου είναι αδύνατον να
περπατήσεις χωρίς καρφιά στα «πόδια» (σ.σ.: κάντε κάτι, δήμαρχε..., γλιστράει πολύ!),
αλλά και η ευρύτερη περιοχή... Aπολαμβάνεις, είτε θέλεις να σταθμεύσεις είτε να
γλιστρήσεις με μαεστρία (σ.σ.: καμία σχέση με τον υπογράφοντα, βέβαια!) στην άριστη πίστα
που διαθέτει το όρος Bόρα... Aκόμα και την ομίχλη που προκύπτει συχνά πυκνά, την
αντιμετωπίζεις με χαμόγελο. Tο ρόλο της σε όλα αυτά παίζει η εξαιρετική συντροφιά (από
τον εφ? όλης της ύλης συνεργάτη μέχρι παλιόφιλους, αλλά και νέους φίλους, εξαιρετικούς
κυρίους με τις οικογένειές τους, που έχουν εξελίξει τη συνύπαρξη με 4x4 σε τρόπο ζωής),
καθώς και οι οικοδεσπότες κάτοικοι στον «παλιό ¶γιο» αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, αφού
πουθενά δε μένεις παραπονεμένος. ¶παιχτος ο Σάκης και η οικογένειά του στο γραφικό
ξενοδοχείο «Bόρας», με τα τεράστια δωμάτια, αλλά δε μείναμε παραπονεμένοι όπου και αν
σταθήκαμε, είτε για καφέ είτε για φαγητό... Kαι τι φαγητό; ¶παιχτο, και μόλις που
γλιτώσαμε με μόλις συν δύο κιλά (ακόμα...). Παραφωνία, στο αγαπημένο μας Nυμφαίο, η
αντιμετώπιση, που δεν ήταν του επιπέδου που μας έχουν συνηθίσει στο παρελθόν, κατά τη
διάρκεια των πολλών επισκέψεών μας στο γραφικό χωριό, ενώ οι τιμές παραμένουν επιπέδου
Kολωνακίου, κάτι που δε συμβαίνει στον «¶γιο?», καμία σχέση!
Φιλόξενο και όμορφο μέρος, ο παλιός ¶γιος Aθανάσιος πιστοποιεί και με το παραπάνω το
μεγαλείο της άλλης Eλλάδας. Δεν πρέπει να είσαι επώνυμος για να επιβιώσεις, δεν πρέπει να
διαθέτεις μεγάλο Cherokee για να βρεις να σταθμεύσεις και βέβαια δεν πρέπει να έχεις τα
εισοδήματα Έλληνα πολιτικού, διαπλεκόμενου ή όχι, ώστε να ζήσεις άνετα, όμορφα και
ποιοτικά κάμποσες ημέρες. Aντίστοιχα, σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου προκύπτουν και
ευχάριστες εκπλήξεις, γνωρίζεις και άλλους Έλληνες... Aνθρώπους-λάτρεις της φύσης, που
διαθέτουν χιούμορ, δεν τους έχουν κυριεύσει τα συμπλέγματα και βρίσκουν τον τρόπο να
ξεφύγουν από την καθημερινότητα που σκοτώνει. Eίναι χαρακτηριστικό ότι αντί να τους
παρασύρεις στο δικό σου κόσμο, που κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο δύσκολος, σε παρασύρουν
αυτοί στο δικό τους, και μάλιστα, έστω για λίγο, ξαναθυμάσαι ότι το νόμισμα έχει δύο
όψεις. Σκληρή δουλειά, αλλά και χρόνος για απλές, ανθρώπινες στιγμές. O χώρος υπάρχει. O
χρόνος βρίσκεται... Tο κυριότερο, υπάρχουν και οι άνθρωποι που αξίζει από γνωστοί να
εξελιχθούν σε φίλοι, ακόμα και σήμερα, που φτάνουμε τα χρόνια του μισού αιώνα. Ποτέ δεν
είναι αργά... Στράτης Xατζηπαναγιώτου ([email protected])