4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Eφημερίδα - Mέρος 3ο

Κορυδαλλός apartments
Τελικά, ποιος προανήγγειλε τη σύλληψη του Χρήστου Τσιγαρίδα; Ο Κακαουνάκης ή ο
Ευαγγελάτος; Το Alter ή το Star;
Η απάντηση είναι: ο ίδιος ο Τσιγαρίδας.
Από μια σατανική σύμπτωση, μήνες πριν από τη σύλληψή του, το site της τεχνικής εταιρείας
στην οποία είναι συνέταιρος διαφήμιζε την? πολυκατοικία που έχτιζαν στον Κορυδαλλό!

Η καβάντζα του πολεμιστή
Χιλιάδες Αμερικανοί στρατιωτικοί πριν αναχωρήσουν για τον Περσικό Κόλπο κατέθεσαν το
σπέρμα τους στις ομώνυμες τράπεζες. Όχι μόνο γιατί φοβούνται ότι δε θα γυρίσουν πίσω.
Μετά τον Πόλεμο του Κόλπου, το 1990, πολλοί βετεράνοι έπαθαν στείρωση από τα τοξικά που
εκλύουν οι βόμβες.
Τώρα, έχουν πάρει τα μέτρα τους.

Μαγική εικόνα
Όλα γίνονται όταν υπάρχει θέληση. Η κολόνα της ΔΕΗ ήταν μέσα στο οικόπεδο. Να ζητούσαν να
μεταφερθεί, θα έμπλεκαν με τη γραφειοκρατία. Έδωσαν μόνοι τους τη λύση. Και το οικόπεδο?
άρτιο και ο φωτισμός δωρεάν.
Για να λέμε την αλήθεια, δεν είναι βέβαιο ότι η φωτογραφία είναι πραγματική. Είναι, δεν
είναι, όμως, λέει πολλά!

Η Μελβούρνη πέφτει μακριά
Η Λένα Δανιηλίδου κατόρθωσε τον περασμένο μήνα στο αυστραλιανό Όπεν, μια από τις
μεγαλύτερες διεθνείς διοργανώσεις του τένις, να φτάσει στον τελικό του μικτού διπλού.
Συμπαίκτης της, ο Αυστραλός Γούντμπριτζ και αντίπαλοί τους ο Ινδός Πάες και η μεγάλη
Μαρτίνα Ναβρατίλοβα. Ούτε κι αυτό, όμως, ήταν αρκετό για να δεήσουν τα τηλεοπτικά κανάλια
να μας δείξουν τη συνεχώς ανερχόμενη τενίστρια εν δράσει. Αν ήταν κανένα πάντμινγκτον,
κανένα χόκεϊ επί πάγου, κάτι μπορούσε να γίνει?
Από ένα σύντομο ρεπορτάζ προέκυψε ότι υπάρχει εμπλοκή με τα δικαιώματα των μεγάλων αγώνων
τένις, λόγω της πτώχευσης του Alpha Digital. Σε τελική ανάλυση, πάντως, το θέμα είναι
προφανώς οικονομικό.

Cannabis Sativa
Υποτίθεται ότι το αμερικανικό κράτος είναι διεθνώς ο απηνής διώκτης της κάνναβης. Ακόμα
κι αν πρόκειται για την ακίνδυνη ―και εξόχως οικολογική― κλωστική. Να, όμως, που ο
φωτογραφικός φακός συνέλαβε τον Aμερικανό πρεσβευτή Τόμας Μίλερ στην πρόσφατη έκθεση
τροφίμων και ποτών να περιεργάζεται το περίπτερο του KannabiShop και να συζητά με τον
ιδιοκτήτη του Γιάννη Γκανιάτσα για τη νομιμοποίηση της καλλιέργειας της κλωστικής
κάνναβης (Cannabis Sativa ή Hemp).


ΟΗΕ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Ίδια αίθουσα, ίδια σκηνή, άλλες τεχνικές.
Πριν από 41 χρόνια, τον Οκτώβριο του 1962, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στο διεθνή οργανισμό
Αντλάι Στήβενσον, χρησιμοποιώντας μεγάλες χαρτομακέτες, παρουσίαζε στοιχεία για την
ύπαρξη σοβιετικών πυραύλων στην Κούβα. Και φαίνεται ότι έπεισε τους αντιπροσώπους.
Τώρα, ο Κόλιν Πάουελ, χρησιμοποιώντας τη νέα τεχνολογία multimedia, δεν έπεισε και
πολλούς ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν διαθέτει χημικά, βιολογικά και πυρηνικά όπλα.
ΟΗ(Μ)Ε!!!




Το ελληνικό συμβόλαιο της Rendon
Rendon in Greece
Τι παράδοξο μια εταιρεία δημόσιων σχέσεων να είναι τόσο αλλεργική στη δημοσιότητα! Η
Rendon δε μιλά ποτέ για τους πελάτες της, ούτε για τις δουλειές που αναλαμβάνει.
Ψάχνοντας, όμως, το site της εταιρείας, βρήκαμε ότι ανάμεσα στις 80 χώρες όπου η Rendon
έχει δουλέψει, είναι και η Ελλάδα. Πέραν τούτου, ουδέν. Το site δεν παρέχει άλλες
λεπτομέρειες και οι ίδιοι οι υπεύθυνοι της εταιρείας αρνούνται να παράσχουν οποιαδήποτε
διαφωτιστική πληροφορία. Στα e-mail που ζητούν πληροφορίες απαντούν ως εξής: «Με σκοπό να
τιμήσουμε τις δεσμεύσεις προς τους πελάτες μας, δεν μπορούμε να συζητήσουμε με
λεπτομέρειες το έργο που γίνεται για λογαριασμό τους». Έτσι, το «ελληνικό συμβόλαιο» της
Rendon θα μείνει κρυφό...

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ
«Η στρατιωτική επίθεση ήταν μια προσφορά του Rendon Group»
Ακόμα και ο κυρ Πόλεμος, αυτός ο αρχαίος ήρωας, προσαρμόστηκε στο ανταλλακτικό πνεύμα της
εποχής. Πριν ξεκινήσει η ένοπλη αντιπαράθεση, πρέπει να διαφημιστεί, να προσελκύσει
πελατεία και, τελικά, να... πουληθεί.
Πωλείται πόλεμος εντός των ΗΠΑ, όπου η κοινή γνώμη πρέπει να εθιστεί στην ιδέα του. Αλλά
και εκτός των ΗΠΑ, εκεί όπου ο αντιαμερικανισμός ανθίζει, και ιδίως στον αραβικό κόσμο,
όπου η εικόνα της υπερδύναμης είναι πιο μαύρη από ποτέ. Γι? αυτό το δύσκολο ντιλ, ο
Λευκός Οίκος μπορεί να εμπιστεύεται ένα όνομα άξιο: την εταιρεία Rendon.
Rendon: αυτό το όνομα δύσκολα θα το διαβάσετε στο διεθνή «έγκυρο» (διάβαζε: συμμορφωμένο)
Tύπο. Αντιθέτως, θα διαβάσετε, για παράδειγμα, για τον Αχμέντ Σαλάμπι, τον Ιρακινό
εξόριστο που φέρεται ως ο υποψήφιος της ιρακινής αντιπολίτευσης για να αντικαταστήσει το
Σαντάμ. Όμως: «Αν δεν υπήρχε η Rendon, ο Σαλαμπί δε θα υπήρχε στο χάρτη» λέει μια πηγή
του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην εφημερίδα «Village Voice».
Η Rendon δεν είναι μια συνηθισμένη εταιρεία δημόσιων σχέσεων. Σκαλίζοντας το πελατολόγιό
της, ανακαλύπτει κανείς πελάτες «ζουμερούς», όπως η βασιλική οικογένεια του Κουβέιτ και η
Kuweit Petroleum Corporation, ο κολομβιανός στρατός, καθώς και κυβερνήσεις της
Καραϊβικής, η Αϊτή, η Ζιμπάμπουε...
Το 1992, η CIA προσέλαβε τη Rendon για να στήσει εκ του μηδενός την ιρακινή αντιπολίτευση
κατά του Σαντάμ. Έτσι, γεννήθηκε το Εθνικό Κογκρέσο του Ιράκ (με «νονό» τον ίδιο τον Τζον
Ρέντον), αποτελούμενο κυρίως από εξόριστους του Λονδίνου, με ηγέτη το Σαλαμπί.
Σύμφωνα με το μέινστριμ τηλεοπτικό δίκτυο ABC, μόνο τον πρώτο χρόνο του συμβολαίου
διοχετεύτηκαν από τη CIA μέσω Rendon 23 εκατ. δολάρια στην καμπάνια κατά του Σαντάμ.
¶λλες πηγές αναφέρουν πως το πρότζεκτ κόστισε συνολικά 150 εκατ. δολάρια.
Το μπάτζετ κάνει ακόμα και τη CIA να ζηλεύει, καθώς πολλά στελέχη της Rendon έχουν
μισθούς ανώτερους των 19.000 δολαρίων, που βγάζει ο διευθυντής της CIA.
Περιοδικά όπως το «Vanity Fair» (τεύχος Ιανουαρίου) αφιερώνουν πολύτιμο χώρο στο Σαλαμπί.
Όμως: «Ο Σαλαμπί έχει περισσότερη επιρροή στον Πότομακ (τον ποταμό που διασχίζει την
Ουάσιγκτον) παρά στον Ευφράτη» σχολιάζει ο ¶ντριου Παρασίλιτι, ειδικός του Ινστιτούτου
Μέσης Ανατολής.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, το Πεντάγωνο ανέθεσε, μέσα σε κλίμα πανικού και χωρίς διαφανή
διαδικασία, στη Rendon ―αντί 392.000 δολαρίων― τη φιλοτέχνηση της διεθνούς εικόνας των
ΗΠΑ ενόψει της επίθεσης στο Αφγανιστάν. To 2002 το συμβόλαιο ανανεώθηκε.
Όταν το Πεντάγωνο αναγκάστηκε, υπό την πίεση των ΜΜΕ, να κλείσει την οργουελική
―τουλάχιστον στον τίτλο― «Υπηρεσία Στρατηγικής Επιρροής», η Rendon ξεφορτώθηκε το βασικό
ανταγωνιστή της στην επιχείρηση προπαγάνδας. Από τότε, ο Τζον Ρέντον συνομιλεί κάθε πρωί
με υψηλούς αξιωματούχους του Πενταγώνου για να δώσει γραμμή. Ανάμεσα στα καθήκοντα της
εταιρείας είναι η εξουδετέρωση των αντιπολεμικών φωνών εντός των ΗΠΑ και η καλλιέργεια
φιλικού προς την κυβέρνηση Μπους κλίματος από τα διεθνή ΜΜΕ, αλλά και τεχνική εργασία,
όπως η δημιουργία φιλοαμερικανικών ιστοσελίδων, η εκπομπή αντισανταμικών ραδιοφωνικών
προγραμμάτων μέσα στο Ιράκ, η έκδοση φυλλαδίων, κόμιξ, βιβλίων κ.ά.
Ήδη μέχρι το Μάιο του 2002, η συνεργασία είχε κοστίσει στο Πεντάγωνο 7,5 εκατ. δολάρια,
σύμφωνα με δύο πηγές του Πενταγώνου, όπως αναφέρει το αμερικανικό αριστερό περιοδικό «New
Republic».
Ο ίδιος ο Τζον Ρέντον, επικεφαλής του Ομίλου, με πλούσιο «δημοκρατικό» παρελθόν κατά τη
δεκαετία του ?70, στο πλευρό των Μαγκόβερν, Δουκάκη, Κάρτερ, περιγράφει τον εαυτό του ως
«ένα μαχητή στον πόλεμο της πληροφορίας».
Και όταν τον ρωτούν τι δουλειά κάνει επιτέλους η Rendon, θυμίζει την είσοδο των
αμερικανικών στρατευμάτων στο Κουβέιτ. Στους δρόμους της πρωτεύουσας τους περίμεναν
εκατοντάδες κάτοικοι, ανεμίζοντας αμερικανικά σημαιάκια, δείγμα της αγάπης τους προς τον
απελευθερωτή τους. «Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς οι Κουβετιανοί, μετά από οδυνηρή ομηρία επτά
ολόκληρων μηνών, βρέθηκαν με αμερικανικά σημαιάκια στα χέρια τους; Ε, αυτό ήταν δική μας
δουλειά».
Κάθε πόλεμος έχει τη δική του διαφημιστική εταιρεία και το δικό του μεγάλο ψέμα.
Στο Κόσοβο ήταν η Rudd Finn και το ψέμα η εθνοκάθαρση των Σέρβων.
Πιο πίσω, στον A? Πόλεμο του Κόλπου, ήταν η Hill & Knowlton και το ψέμα η υπόθεση των
«νεκρών παιδιών», μια συγκινητική ιστορία για βρέφη σε ένα μαιευτήριο του Κουβέιτ, που
είχαν αφεθεί από τους Ιρακινούς να πεθάνουν μέσα στο κρύο. Αργότερα, το περιστατικό
αποδείχτηκε ολότελα ψευδές, αλλά ο πρόεδρος Μπους είχε προλάβει να το χρησιμοποιήσει επτά
φορές στους προπαρασκευαστικούς λόγους του για τον πόλεμο.
Το παράλογο στην πρόσληψη εταιρειών τύπου Rendon από το Λευκό Οίκο είναι ότι η εταιρεία
πληρώνεται εμμέσως από τους ανθρώπους τους οποίους εν συνεχεία καλείται να πείσει ― τους
Aμερικανούς φορολογούμενους πολίτες.
Και η επερχόμενη εισβολή στο Ιράκ; Τόσο το Πεντάγωνο όσο και η Rendon δε βγάζουν λέξη.
Ένας μεταφραστής αραβικών που δουλεύει στο πρότζεκτ παραδέχτηκε: «Τίποτα δεν έχει
αλλάξει. Εμείς συνεχίζουμε τη δουλειά μας».
Νικόλας Λεοντόπουλος


ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Ο Σωκράτης του Ανατολικού Βερολίνου

«Λιψία. Δρέσδη... Βερολίνο Ανατολικό. Ο Σωκράτης έφευγε κάθε πρωί. Κανένας δεν ήξερε πού
πήγαινε. Ξαφνικά γύριζε και χωρίς τίποτε άλλο έλεγε: ?Πάμε στην πισίνα;? Ήταν
μυστηριώδης, κλειστός, είχε έντονη παρουσία και το ?βλεπες ολοφάνερα, το μυαλό του έτρεχε
αλλού. Εκρηκτικός όσο και εσωστρεφής...»
Δεν πρόκειται για απόσπασμα από το ηλεκτρονικό αρχείο Sira της Στάζι. Γραμμένο σε χρόνο
ανύποπτο, στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ?90, προέρχεται από το αυτοβιογραφικό βιβλίο
της Αλίκης Γεωργούλη, «Από τον Λένιν... στον Βερσάτσε». Ηθοποιός και δημιουργός του
«Θεάτρου Αποθήκη», η Γεωργούλη υπήρξε φίλη ανθρώπων όπως ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Μίκης
Θεοδωράκης, η Γαλάτεια Καζαντζάκη, ο Τάσος Βουρνάς, ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Κώστας Κοτζιάς,
ο Κώστας Γαβράς, η... Καλλιόπη Μπουρδάρα. Υπήρξε, επίσης, σύζυγος ή ερωμένη ανθρώπων όπως
ο Μάνος Κατράκης, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Κώστας Χατζηχρήστος, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.
Ανάμεσα στους τελευταίους ήταν και ο Σωκράτης Κόκκαλης, πριν από καμιά σαρανταριά χρόνια,
στο Ανατολικό Βερολίνο.
Στο βιβλίο της διηγείται μικρά και μεγάλα προσωπικά περιστατικά, χωρίς πάθος και αρνητικά
συναισθήματα, με ειλικρίνεια και λεπτότητα, αποκαλύπτοντας αφώτιστες πτυχές του βίου και
του χαρακτήρα φίλων και συντρόφων της. Χωρίς να υποψιάζεται πώς θα μπορούσαν να
διαβαστούν τα γραφόμενά της οκτώ χρόνια μετά το θάνατό της και υπό το φως των πρόσφατων
αποκαλύψεων, συνεχίζει:
«Ο Σωκράτης ήταν ο μόνος στο Ανατολικό Βερολίνο που είχε δυτικό αυτοκίνητο. Ήταν ο μόνος
που του επιτρεπόταν να περνάει κάθε λίγο και λιγάκι τα σύνορα... ελέω πατέρα ή ελέω
καπατσοσύνης του άραγε;»



Οι? φακελωμένοι αμειφθήσονται!
Tο ότι οι μυστικές υπηρεσίες σε ολόκληρο τον κόσμο καταγράφουν τις πολιτικές πεποιθήσεις
πολιτών, κοινώς τους «φακελώνουν», δεν είναι καινούργιο. Σε πολλές περιπτώσεις, όπως στην
Ελλάδα, αυτό γινόταν και με το νόμο. Tο ότι μπορεί, όμως, κανείς να πάρει αποζημίωση για
βλάβες που τυχόν προκλήθηκαν από το φακέλωμα, αυτό ασφαλώς είναι είδηση!
Συμβαίνει στη Σουηδία, όπου την αποκάλυψη ότι οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας είχαν
φακελώσει 100.000 πολίτες την εποχή του Ψυχρού Πολέμου ακολούθησε σωρεία προσφυγών στα
δικαστήρια. Σε χιλιάδες μετριούνται οι πολίτες που κατέφυγαν στα δικαστήρια. Εκτός από
την ηθική αποζημίωση, οι περισσότεροι ζητούν και οικονομική. Πρόκειται κυρίως για στελέχη
επιχειρήσεων (όπως εργοστάσια πολεμικού υλικού), οι οποίοι απολύθηκαν ή σταμάτησε η
εξέλιξή τους ύστερα από το χαρακτηρισμό τους ως «υπόπτων» από τις μυστικές υπηρεσίες.
Μέχρι τώρα, από την κρατική επιτροπή που έχει σχηματιστεί γι? αυτόν το λόγο έχουν
εκδικαστεί οκτώ περιπτώσεις και τα ποσά που επιδικάστηκαν είναι μάλλον συμβολικά (100.000
σουηδικές κορόνες, περίπου 11.000 ευρώ). Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται τώρα στις αποφάσεις
των αστικών δικαστηρίων, στα οποία έχουν προσφύγει τα θύματα των μυστικών υπηρεσιών και
οι οποίες αναμένονται σύντομα.
Το σκάνδαλο της ύπαρξης προσωπικών φακέλων αποκαλύφθηκε από δύο δημοσιογράφους μηνιαίου
περιοδικού πριν από μερικά χρόνια. Το περασμένο φθινόπωρο, η ειδική επιτροπή της Βουλής,
η «Επιτροπή της Aλήθειας», όπως ονομάστηκε, κατέθεσε το πόρισμά της και άνοιξε το δρόμο
για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων. Όπως αναφέρεται στο πόρισμα της επιτροπής, οι σουηδικές
υπηρεσίες, παραβιάζοντας την ισχύουσα επίσημη νομοθεσία, συνέλεγαν και διατηρούσαν
μυστικά στοιχεία για τους πολίτες της Σουηδίας, πολλές φορές χωρίς αποδείξεις, με το
πρόσχημα ότι ήταν μέλη του κομμουνιστικού κόμματος ή απλώς φιλικά διακείμενοι προς αυτό.
Η επιτροπή είχε προτείνει τη δημοσιοποίηση όλων των φακέλων. Τελικά, όμως, η Βουλή
αποφάσισε να έχουν πρόσβαση στους φακέλους μόνο οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, δηλαδή τα ίδια
τα θύματα του φακελώματος.
Αντώνης Χατζής



ΤΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

16 Ιανουαρίου-15 Φεβρουαρίου 2003

24/1 Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ +4

25/1 Η Δανιηλίδου στον τελικό +3

28/1 Το ασυμβίβαστο στην πυρά +2

30/1 8 Ευρωπαίοι παρά τω Μπους -3

1/2 Συντριβή για το Κολούμπια -3

2/2 ΕΛΑ στην ΕΛΑΣ 0

10/2 Ρήγμα στο ΝΑΤΟ +2



ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ *** Από το Ναύπλιο ξεκινάει το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, όχημα ελπίδων
και αγωνιστικότητας. *** Μια Ελληνίδα τενίστρια σε τελικό μεγάλης διεθνούς διοργάνωσης.
Αν την καμαρώναμε και στην TV... *** Μήπως προσπαθούν να πάρουν και την αύξηση, να
συνεχίσουν και το επάγγελμά τους; Συμβιβαστείτε, γιατί χανόμαστε. *** Αγγλία, Ιταλία,
Ισπανία, Πορτογαλία, Δανία, Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία. H 53η έως 60ή... Πολιτεία των ΗΠΑ.
Και μετά σου λέει Ενωμένη Ευρώπη! *** Συντριβή για τη συντριβή. Εδώ δεν πρόκειται για την
αμφιλεγόμενη ΝASA, αλλά για τους επτά χαμένους αστροναύτες (αστροναύτης=ο απόλυτος ήρωας
των παιδικών μας φαντασιώσεων). *** Μια πληγωμένη γυναίκα για μια τελειωμένη υπόθεση. Η
κατάπτωση των μίντια ΔΕΝ παραγράφεται. *** Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο δίνουν μάχη
οπισθοφυλακής στο ΝΑΤΟ. Give peace a chance.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΣΔΑΓΛΗΣ



ΑΛΜΠΟΥΜ ΣΤΑΘΗ

Ο βασιλιάς του γελωτοποιού

«Οι γελωτοποιοί» είναι το 19ο λεύκωμα του Στάθη από τις εκδόσεις «Πατάκη» και περιέχει
σκίτσα που δημοσιεύτηκαν εδώ, στους «4Τροχούς», αλλά και στην «Ελευθεροτυπία», στη
«Νέμεσι», στην «Ενέδρα» και στο «Επιχειρώ», από τον Οκτώβριο του 1999 έως το Σεπτέμβριο
του 2002.
Στα επτά κεφάλαια, τα σκίτσα του Στάθη καταπιάνονται με τους ελληνοτουρκικούς
(«νεκρικούς») διαλόγους, το («χρυσούν») παραπέτασμα του G8, το κυβερνάν («... εστί
τραγωδία»), αλλά και το κυβερνάσθαι («... εστί κωμωδία»). Με την τηλεδημοκρατία, που
είναι τηλεφασισμός: «Θανασάκη, δεν πάμε καλά! Αρχίζουν να παρακολουθούν όσους δεν
παρακολουθούν τηλεόραση...»
Από τη φρενίτιδα του Χρηματιστηρίου, το καλοκαίρι του ?99, μέχρι την τρομολαγνεία και την
τρομολατρία του περασμένου καλοκαιριού. Από το Κόσοβο μέχρι τη Βαγδάτη, όπου ο Στάθης
βρέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, όχι με τα σκίτσα του, αλλά ο ίδιος ως αυτόπτης
μάρτυρας.
Σε ένα από τα πιο επίκαιρα σκίτσα, ο στρατιώτης ρωτά το θύμα πολέμου: «Πού έχασες το πόδι
σου;» Κι εκείνος απαντά: «Εκεί που έχασες εσύ την ψυχή σου».
Ο τίτλος, «Οι γελωτοποιοί», αναφέρεται, βέβαια, όχι στην αφεντιά του, άλλα στους
πρωταγωνιστές των σκίτσων του. Εδώ, ο γελοιογράφος δεν είναι ο γελωτοποιός του βασιλιά.
Γελωτοποιός είναι ο ίδιος ο βασιλιάς.


Η διπλή ταρίφα της τηλεφωνίας
Πού πρωτοτραγούδησε το νέο της σουξέ η Δέσποινα Βανδή; Όχι στο ραδιόφωνο, μα ούτε σε
νυχτερινό κέντρο. Όχι σε CD, ούτε καν σε βιντεοκλίπ. Η σωστή απάντηση είναι: στο
τηλέφωνο!
Ήταν ακόμα μία υπηρεσία audiotext, όπως λέγονται οι γραμμές «90» (πρώην 090) ή γραμμές
«αυξημένης χρέωσης». Εδώ εντάσσονται και οι εκατοντάδες φωνητικές υπηρεσίες (συνήθως
τετραψήφια νούμερα) των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας. Επισήμως, εδώ ΔΕΝ εντάσσονται οι
«ροζ γραμμές», αφού αυτές οι υπηρεσίες παρέχονται από χώρες του εξωτερικού.
Όλα μπορούν να γίνουν audiotext και να πληρωθούν ανάλογα. Οι «μαρκετίστες» σηκώνουν τα
μανίκια, σκύβουν πάνω στις ανησυχίες του Έλληνα, στύβουν το κεφάλι τους και αποφαίνονται:
τζόγος, αστρολογία, ringtones...
Το audiotext λέγεται στα ελληνικά «τηλεηχοπληροφόρηση», μάλλον για να θολώνει τα ύδατα
μιας βαθιάς αγοράς, την οποία όλοι παρακολουθούν, ουδείς ελέγχει και για την οποία ουδείς
θέλει να μιλήσει. Ίσως, γιατί ορισμένες από τις εταιρείες audiotext (εισηγμένες, μάλιστα,
στο Χρηματιστήριο) ανήκουν στα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα. Οι αδειοδοτημένες εταιρείες
είναι δεκάδες και οι υπηρεσίες που εξυπηρετούνται μέσω ΟΤΕ κυριολεκτικά χιλιάδες!
Τηλεηχοπληροφόρηση, δηλαδή ηχητική πληροφορία (που ενημερώνει ή διασκεδάζει) από το
τηλέφωνο.
Για τον πάροχο είναι το πιο φτηνό και αποδοτικό μέσο, αφού οι υπηρεσίες τιμολογούνται
κατά πώς θέλει αυτός. «Η αγορά είναι ελεύθερη και αυτορυθμιζόμενη» όπως λέει η Εθνική
Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), κι έτσι η... εποπτική αρχή δεν έχει
επέμβει ποτέ.
Το audiotext είναι, όπως λέει ο ΟΤΕ, το τέταρτο ΜΜΕ στον κόσμο, μετά τον Τύπο, το
ραδιόφωνο και, φυσικά, την τηλεόραση. Θα μπορούσε να πει κανείς η... Τέταρτη Εξουσία στο
χώρο των ΜΜΕ.
Σε κόστος, πάντως, για το χρήστη, είναι το πιο ακριβό μέσο στον κόσμο. Ένα λεπτό
audiotext κοστίζει όσο μία εφημερίδα. Δύο πλήρη τηλεφωνήματα σε εκπομπή με γραμμή «90»
κοστίζει όσο μία μηνιαία συνδρομή της πιο ακριβής συνδρομητικής τηλεόρασης...
Με την τηλεόραση το συνδέουν σχέσεις αγάπης-μίσους. To audiotext είναι το μέσο που
σιγοτρώει την τηλεόραση. Στην αρχή, τρώγοντας μέρος από την οθόνη. Με οριζόντιες μπάρες
στο πάνω και το κάτω μέρος της οθόνης, που διαφημίζουν την υπηρεσία. Στη συνέχεια,
καταβροχθίζοντας το ίδιο το πρόγραμμα.
Γιατί ένα κανάλι να αγοράζει ταινίες, να προβάλλει αθλητικά γεγονότα, να παράγει σίριαλ;
Αρκεί ένα στούντιο με νοβοπάν, ένα μονοκάμερο πλάνο (ίσως και χωρίς οπερατέρ;) κι ένας
παρουσιαστής με εκκεντρική ατζέντα συζήτησης. Πιο διάσημη εκπομπή το «Καφενείο των
Φιλάθλων» με το Γιώργο Γεωργίου. Αλλά υπάρχουν και εκπομπές για οπαδούς (Τάκης Τσουκαλάς
στο TV Magic), για ξενόφοβους-ρατσιστές (νυχτερινό Τηλεάστυ), ερωταποκρίσεις για το...
ΙΚΑ (στο Blue Sky), τηλεψηφοφορίες για τα ριάλιτι τύπου Μπιγκ Μπράδερ, αλλά και για τα
«σοβαρά» τοκ-σόου των μεγάλων καναλιών. Η τηλεοπτική δημοκρατία έχει, βέβαια, το τίμημά
της: 1 ευρώ η ψήφος.
Όσο για τα μικρότερα κανάλια, όπως το Tempo ή το Extra, αυτά κατήργησαν τελείως το
πρόγραμμα και μετέτρεψαν την τηλεοπτική οθόνη σε ένα δημόσιο τσατ ρουμ, όπου με μηνύματα
SMS ανταλλάσσονται ραβασάκια του τύπου: «Ζευγάρι νεαρών ψάχνει ζευγάρι για τρελά
μπερδέματα». Ακόμα και οι αφιερώσεις στο ράδιο βαφτίζονται «υπηρεσία audiotext» και
τιμολογούνται...
Η σύγχρονη τεχνολογία τίθεται στην υπηρεσία τής πιο ακραίας δεισιδαιμονίας: μαντεία,
αστρομαντεία, χαρτομαντεία, αριθμομαντεία, ταρομαντεία. Οι μάγοι της χώρας συνασπίστηκαν
σε διάφορα τηλε-μετα-φυσικά κέντρα και ανά δίωρες βάρδιες προβλέπουν νον-στοπ το μέλλον.
Οι εκπομπές ξενυχτούν, οι τηλεθεατές αλυχτούν περιμένοντας στην αναμονή. «Μα, γιατί
πέφτει η γραμμή;» αναρωτιούνται...
Το μυστήριο οφείλεται στο ότι ο ΟΤΕ υποχρεώνει τον πάρoχο audiotext να «κόβει» την κλήση
όταν συμπληρωθούν δεκαπέντε λεπτά. Τα δεκαπέντε λεπτά κοστίζουν 15 ευρώ + ΦΠΑ. Αν σκεφτεί
κανείς ότι πολλές από τις γραμμές κόβονται πριν ο συνομιλητής συμπληρώσει ένα λεπτό
συνομιλίας, συμπεραίνει πως οι περισσότεροι τηλεθεατές-συνομιλητές συχνά πληρώνουν για
υπηρεσίες ενός τετάρτου της ώρας και μετά από μακρά αναμονή καταλήγουν να μιλούν κάνα
λεπτό.
Η μοιρασιά δεν αφήνει κανέναν αδικημένο, καθώς η πίτα φτάνει για όλους: 30% για το κανάλι
και το υπόλοιπο ανάμεσα στην εταιρεία audiotext και τον ΟΤΕ. Πολλά και άκοπα τα λεφτά,
ιδίως σε καιρούς κρίσης. Γι? αυτό, άλλωστε, το ενδεχόμενο μεταγραφής του Γιώργου Γεωργίου
στο Alter ανάγκασε τον Alpha να του προτείνει νέο συμβόλαιο μέχρι το 2004, με
πολλαπλάσιες αποδοχές, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων.
Ο χρήστης, όμως, ξέρει τι πληρώνει; H χρέωση αναφέρεται με μικροσκοπικά γράμματα και
συχνά, αντί να πληροφορεί, παραπλανά: πόσο είναι τα 0,005 ευρώ/δευτ.;
Από τη μία, η λογιστική λογική των εταιρειών. Από την άλλη, η παράλογη εμμονή των
τηλεθεατών-παικτών.
Όταν οι υπεύθυνοι εταιρείας κινητής τηλεφωνίας λάνσαραν παιχνίδια χαρτιών από το
τηλέφωνο, πολλοί δυσπιστούσαν: μα, ποιος θα πλήρωνε για να παίζει «εικοσιένα» με έναν
αυτόματο τηλεφωνητή, χωρίς δώρο, με μοναδική βεβαιότητα ότι, χάσεις-κερδίσεις, πληρώνεις;
Και όμως, το «εικοσιένα» κάνει θραύση. Σε μια ακραία περίπτωση, οι τεχνικοί της εταιρείας
παρατήρησαν ότι ένας συνδρομητής ξόδευε κάθε μήνα ένα μισθό παίζοντας «εικοσιένα» μέσω
τηλεφώνου. Όταν τον ειδοποίησαν, εκείνος τους εξήγησε πως απλώς είναι «κολλημένος» με τον
τζόγο...
Ο Κώδικας Δεοντολογίας θέτει, βέβαια, όρους στις εταιρείες: 1) Nα μην παραπλανούν σχετικά
με το περιεχόμενο ή το κόστος. 2) Να μην παρατείνουν ή καθυστερούν αδικαιολόγητα την
υπηρεσία. 3) Να μην εκμεταλλεύονται τη φυσική ευπιστία παιδιών ή την έλλειψη πείρας των
νέων. Αφαιρέστε τα τρία «μη», κι έχετε ένα νέο ορισμό της τηλεηχοπληροφόρησης...





ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Από τον προηγούμενο Σεπτέμβριο κυκλοφόρησαν συνολικά έξι βιβλία για την εγχώρια
τρομοκρατία. Χρονολογικά και αναλυτικά είναι τα εξής:

1. 17 Νοέμβρη. Οι προκηρύξεις 1975-2002. Όλα τα κείμενα της οργάνωσης. Κάκτος, Αθήνα
2002.
Αρχειοθέτηση των προκηρύξεων της τρομοκρατικής οργάνωσης, χρήσιμη όχι μόνο στους
ιστορικούς και στους μελετητές, αλλά και σε όσους ψάχνουν ιδεολογικό στίγμα στη ρητορική
της «17 Ν»: από τον ξύλινο αντιιμπεριαλισμό στον ξύλινο αντιιμπεριαλιστικό εθνικισμό... Ο
Κουφοντίνας έχει πει ότι περιέχει και τρεις προκηρύξεις-«μαϊμού».

2. Αντώνης Καρκαγιάννης, Τρομοκρατία και Αριστερά. Πόλις, Αθήνα 2002.
Από αμήχανα ανένταχτες αριστερές θέσεις, ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» επικρίνει την
Aριστερά (όχι μόνο την αριστερή τρομοκρατία) για την «οίηση της αλήθειας» της, που κάνει
τους εκπροσώπους της να πιστεύουν ότι έχουν χρέος να τη μεταδώσουν σε όλο τον κόσμο. Από
την «αλήθεια» στο φόνο η απόσταση είναι πολύ μικρή, επισημαίνει, αρκεί η «αλήθεια» να
είναι προϊόν πολιτικού πρωτογονισμού. Και τονίζει ότι ο πρωτογονισμός αυτός, πριν από
τους φονιάδες της «17 Ν», συνείχε το απόλυτο είδωλο της ελληνικής Aριστεράς τις δεκαετίες
του ?70 και του ?80: τον ¶ρη Βελουχιώτη...

3. Αλέξης Παπαχελάς, Τάσος Τέλλογλου, 17. Φάκελος 17 Νοέμβρη. Εστία, Αθήνα 2002.
Το μπεστ σέλερ της εποχής, με φιλοδοξίες χρονικού της ελληνικής τρομοκρατίας, πρόθεση που
απαιτεί εμπεριστατωμένη έρευνα, η οποία, καθώς φαίνεται, έγινε, πλην όμως ―ως φαίνεται―
δεν αποφεύχθηκε η παρείσδυση πολλών ανακριβειών και λαθών (επισημάνθηκαν σε μια ―παρότι
φορτισμένη ιδεολογικά― συντριπτική κριτική στον «Ιό της Κυριακής», «Ελευθεροτυπία»,
26/1/2003). Αν συνυπολογίσουμε την πεποιημένη λογοτεχνικότητα του ύφους του, από ψύχραιμο
χρονικό τείνει να αποτελεί «μυθιστόρημα της τρομοκρατίας». Τα μυθιστορήματα έχουν ασφαλώς
την αξία τους ― αλλά είναι εντελώς διαφορετική η χρήση τους.

4. Γιάννης Πρετεντέρης, Η αναμέτρηση. Ζωή και θάνατος της 17 Νοέμβρη. Εστία, Αθήνα 2002.
Στη μελέτη του αρθρογράφου του «Βήματος», μαζί με τη «17 Ν», την οποία θεωρεί «παρανοϊκή
μηχανή αντίστασης στη νέα ανοιχτή κοινωνία», θέτει στο στόχαστρο την ελληνική Aριστερά,
εχθρά της νεωτερικότητας, που κηρύσσει τη στασιμότητα και τον εθνικολαϊκισμό. Ασκεί
κριτική, επίσης, συνολικά στην ελληνική κοινωνία, μια «κοινωνία της 17 Νοέμβρη», όπως την
αποκαλεί, που όχι μόνο δε διαδήλωσε, έστω μία φορά, κατά των δολοφόνων, αλλά και ανέχθηκε
διαδήλωση υπέρ τους!

5. Τάσος Παππάς, 17 Νοέμβρη. Από το μύθο στην πραγματικότητα. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα
2002.
Ο αρθρογράφος της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» δίνει έμφαση στην ανάλυση του πολιτικού
και ιδεολογικού περιβάλλοντος, χάρη στο οποίο οι τρομοκρατικές οργανώσεις δρούσαν
ασύλληπτες επί 27 χρόνια. Οι τρομοκράτες δρούσαν, συμπεραίνει, διότι δε δόθηκε καμία
σοβαρή ιδεολογικοπολιτική μάχη και δε συγκροτήθηκε κανένα δημοκρατικό μέτωπο εναντίον της
τρομοκρατίας. Οδυνηρό συμπέρασμα για τους πολίτες και για τα πολιτικά κόμματα της
μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.

6. Κλεάνθης Γρίβας, Αντιφάκελος 17Ν. Η τρομοκρατία στην Ελλάδα - Κριτική στους Α.
Παπαχελά και Τ. Τέλλογλου. Κάκτος, Αθήνα 2003.
Συνωμοσιολογία και στερεότυπος αντιαμερικανισμός.

Ηλίας Κανέλλης


Προσεχώς

1/3 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΕΔΡΙΑ
Σύνοδος υπουργών Παιδείας στην Αθήνα. Διαδηλώσεις εκπαιδευτικών-μαθητών.

3/3 ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αρχίζει στον Κορυδαλλό η δίκη της «17 Νοέμβρη».

9/3 ΤΟΥΡΚΙΑ
Επαναληπτικές εκλογές. Ανοίγει ο δρόμος για την πρωθυπουργία στον Ρετζέπ Ερντογάν.

14/3 ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ
Εκτοξεύεται από το ακρωτήριο Κανάβεραλ ο πρώτος ελληνικός τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος
ΗΕLLΑS SΑΤ.

16/3 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΕΔΡΙΑ
Σύνοδος υπουργών ¶μυνας στη Θεσσαλονίκη.

21/3 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Σύνοδος κορυφής στις Βρυξέλλες.

31/3 ΜΕΤΡΟ
Παραδίδεται στο κοινό ο νέος σταθμός στο Μοναστηράκι.



Ε.Λ.Α. ΑΛΕΚΟ
«... Κατηγορούνται διάφοροι επώνυμοι για τεράστιες απάτες, ληστείες, σκάνδαλα.
Οποιοσδήποτε απλός άνθρωπος που είναι αθώος θα το αρνιόταν με όλες του τις δυνάμεις, θα
?φερνε αποδείξεις της αθωότητάς του επί της ουσίας, θα αντεπιτίθετο στους συκοφάντες,
Όχι, όμως, αυτοί. Αυτοί δεν απαντάνε επί της ουσίας, ενώ με τη σιωπή τους επιβεβαιώνουν
την ενοχή τους...»
Από το Σεπτέμβριο του 1989, δεκατέσσερα χρόνια πριν, ο συντάκτης των προκηρύξεων της «17
Ν» φαίνεται να έχει εκδώσει τη δική του ετυμηγορία για τη δίκη της οργάνωσής του, που
αρχίζει σε λίγες ημέρες. «Με τη σιωπή τους επιβεβαιώνουν την ενοχή τους» έγραφε για τους
μεγαλοεπιχειρηματίες τύπου Κοσκωτά, προσπαθώντας έτσι να δικαιολογήσει τη δολοφονία του
Παύλου Μπακογιάννη.
Ακολουθεί μια αποστροφή, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να απευθυνθεί σήμερα στο συνήγορο
του Αλέκου Γιωτόπουλου, κ. Ι. Ραχιώτη: «Καλά, όλοι αυτοί οι φωστήρες που προβάλλουν αυτήν
τη γραμμή υπεράσπισης δεν αντιλαμβάνονται τον πολιτικό κρετινισμό της; Δεν
αντιλαμβάνονται ότι αντί να αθωώνονται, αυτοδικάζονται από μόνοι τους, ότι έτσι ομολογούν
ότι είναι ένοχοι απέναντι στο λαό;»
Η πρόσφατη ομολογία του Χρ. Τσιγαρίδα και η επιλογή του να ακολουθήσει μια επί της ουσίας
πολιτική στάση εκθέτει τους πρωταγωνιστές της «17 Ν».
Στην ίδια προκήρυξη γίνεται πολύς λόγος για το θεσμό της παραγραφής των αδικημάτων (των
μεγαλόσχημων επιχειρηματιών πάντα), τον οποίο ο συντάκτης αντιπαρέρχεται με τους
χαρακτηρισμούς «βαρύγδουπες νομικίστικες φλυαρίες», «νομικό κατασκεύασμα», «δικολαβίες».
Γενικότερα, οι προκηρύξεις της «17 Ν» παρουσιάζουν ενόψει της δίκης τεράστιο ενδιαφέρον,
εξαιτίας της απουσίας άλλου υπεύθυνου λόγου εκ μέρους των μελών της. Παρατηρήσεις πάνω
στη στατιστική των λέξεων και στη σημειολογία των προκηρύξεων φιλοξενούνται στη σελίδα -
του ΑΝΤΙΛΟΓΟΥ.


TOP 50
1. Πολιτική 856
2. Λαός 778
3. Όχι 651
4. Eνέργειες 505
5. Eνάντια 450
6. Aμερικανοί 419
7. Aγώνας 418
8. Δύση 384
9. Eπαναστατική 362
10. Bία 324
11. Kράτος 317
12. ΠAΣOK 305
13. Kυβέρνηση 291
14. Bόμβα 290
15. Kόμματα 287
16. Τύπος 278
17. Δημοκρατία 250
18. Eργαζόμενοι 236
19. Ποτέ 225
20. Tάξη 223
21. Aριστερά 220
22. Kαθεστώς 217
23. Ένοπλος 214
24. Πρέπει 213
25. Iμπεριαλισμός 211
26. Στόχος 201
27. Σκάνδαλο 191
28. Yπηρεσίες 184
29. Δικαίωμα 182
30. Aστυνομία 179
31. Δήθεν 176
32. ΝΔ 174
33. Kίνημα 170
34. Eκλογές 164
35. Eφημερίδα 163
36. Aπάτες 157
37. Aυτοκίνητο 152
38. Κοσκωτάς 147
39. Πράκτορες 145
40. Aπολύτως 136
41. Eξουσία 130
42. Συνασπισμός 113
43. Παπανδρέου 106
44. Συμφέροντα 102
45. Δικαιοσύνη 100
46. ΚΚΕ 96
47. CIA 91
48. ΛMAT 91
49. MAT 91
50. Προκήρυξη 90
51. Zωή 88
52. Δις 87
53. Πού ?ναι 81
54. HΠA 70
55. Mπάτσος 67



Λέξεις-ταμπού
Θεός 1
Σεξ 0
Έρωτας 0
Φαντασία 0
Όνειρο 0
Κόκκαλης 0

Κόμματα ΕΛΑΒΟΝ
ΠΑΣΟΚ 305
ΝΔ 174
Συνασπισμός 113
ΚΚΕ 96


Ζωή Θάνατος
88 61

Κανείς Όλοι
183 208

Δημοκρατία Δικτατορία
250 103

Αθήνα Ελλάδα
150 135

Εμείς Eσείς
100 95

Αριστερά Δεξιά
220 77