4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Στις Πρέσπες με Ford Maverick

O ήσυχος Αμερικανός

Αμερικανικό σε αισθητική ―όχι όμως και κραυγαλέο―, με άφθονους χώρους και ικανοποιητικές
εκτός δρόμου επιδόσεις, το ανανεωμένο Ford Maverick δηλώνει και πάλι το «παρών» στην
κατηγορία των οχημάτων ελεύθερου χρόνου.

Kείμενο: Μιχάλης Σταυρόπουλος
Φωτογραφίες: Γιώργος Παπαδόπουλος

ΤΟ καραβάνι των σκουρόχρωμων SUV κινείται σε γρήγορους ρυθμούς κατά μήκος ενός ερημικού
επαρχιακού δρόμου. Τα γυμνά κλαδιά των δένδρων δεν είναι σε θέση να ανακόψουν τις ακτίνες
του ήλιου, που έχει προβάλει και πάλι, μετά από πολλές ημέρες απουσίας. Οι χιονισμένες
βουνοκορφές, που περιβάλλουν το τοπίο, δημιουργούν μια έντονη αντίθεση με το βαθύ μπλε
ουρανό, ο οποίος λες κι έχει ποζάρει για τη διαφήμιση κάποιου καινούργιου έγχρωμου φιλμ.
Βρισκόμαστε στα αμερικανο-καναδικά σύνορα, όπου δρουν πράκτορες του FBI; Λάθος!
Mη σας ξεγελά η αμερικανική αισθητική (και καταγωγή) των αυτοκινήτων ούτε ο διαφορετικός
χαρακτήρας του τοπίου. Βρισκόμαστε καθ? οδόν προς τις Πρέσπες, στο πλαίσιο της
δημοσιογραφικής γνωριμίας του ανανεωμένου Maverick, ενάμιση χρόνο μετά την αρχική του
παρουσίαση, στην τουριστικά αξιοποιημένη ―αλλοτριωμένη;― Νάξο. Σε ένα ολότελα διαφορετικό
φόντο αυτήν τη φορά, η αντιπροσωπεία οργάνωσε ένα ενδιαφέρον οδοιπορικό, όχι τόσο για να
δώσει έμφαση στις μικρές αλλαγές που υπέστη το μοντέλο, όσο για να υπενθυμίσει την ύπαρξή
του, μιας και η μέχρι σήμερα αδυναμία του εργοστασίου να καλύψει την υπάρχουσα ζήτηση
στην ουσία είχε βάλει στο περιθώριο το Maverick σε αρκετές από τις αγορές της Ευρώπης.
Να ?μαστε, λοιπόν, πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου το οποίο φιλοδοξεί να μπει «σφήνα»
ανάμεσα στους Ιάπωνες ανταγωνιστές, που ουσιαστικά μονοπωλούν την κατηγορία των οχημάτων
ελεύθερου χρόνου. Μια κατηγορία με ξεχωριστή δυναμική, πράγματι. Θα μπορούσε το φαινόμενο
να ερμηνευτεί ως η μοναδική άμυνα του Έλληνα οδηγού στην αντιμετώπιση των παγίδων που
καθημερινά φυτρώνουν στους δρόμους μας. Έλα, όμως, που αντίστοιχη άνοδο εμφανίζουν οι
πωλήσεις αυτής της κατηγορίας σε όλο το «δυτικό» κόσμο.
Με τις σκέψεις αυτές και αφετηρία τη Θεσσαλονίκη, ξεκινάμε το μικρό αυτό οδοιπορικό, με
προορισμό μια περιοχή που, σε όσους δεν την έχουν επισκεφτεί, φαίνεται πολύ πιο μακρινή
απ? ό,τι είναι στην πραγματικότητα.

Eντός-εκτός των τειχών
Οι πρώτες «συστάσεις» με το ανανεωμένο Maverick δίνονται κάτω από τις μάλλον αντίξοες
συνθήκες της περιφερειακής λεωφόρου της Θεσσαλονίκης. Στην κίνηση της πόλης το αυτοκίνητο
αποδεικνύεται φιλικό στη χρήση. Η ορατότητα είναι εξαιρετική, ο συμπλέκτης προοδευτικός
και το κιβώτιο εύχρηστο. Το μποτιλιάρισμα προσφέρεται, επίσης, για... εσωτερικές
αναζητήσεις. Δε χρειάζεται προσεκτική εξέταση του πίνακα οργάνων για να αντιληφθείς την
αμερικανική προέλευση του αυτοκινήτου. Δεν είναι μόνο η αισθητική του, αλλά και κάποιες
εργονομικές ιδιαιτερότητες που επιβεβαιώνουν αυτήν την εντύπωση. Στα εργονομικά «φάουλ»
σημειώστε τη θέση του χειρόφρενου, το οποίο είναι μετατοπισμένο πιο δεξιά από εκεί όπου
το δεξί χέρι ενστικτωδώς το αναζητεί. Όσον αφορά την ποιότητα των υλικών και τη συναρμογή
τους, δεν υπάρχουν ψεγάδια. Απόλυτα ικανοποιούν και οι χρωματικοί τόνοι που έχουν
επιλεγεί τόσο για το υλικό του πίνακα οργάνων όσο και για τις ―νέες― υφασμάτινες
επενδύσεις.
Ο δρόμος προς την Έδεσσα δεν κρύβει εκπλήξεις ούτε, όμως, προσφέρεται οδηγικά για τον
ανήσυχο οδηγό. Εντούτοις, στα ανοιχτά κομμάτια μπορείς να πάρεις μια γεύση των
δυνατοτήτων του 2λιτρου, 16βάλβιδου κινητήρα, του οποίου η ονομαστική απόδοση δεν έχει
διαφοροποιηθεί στην ανανεωμένη εκδοχή του μοντέλου, παραμένοντας στους 124 ίππους ― σαφώς
χαμηλότερα απ? ό,τι προστάζει ο ανταγωνισμός. Ωστόσο, το αυτοκίνητο αποδείχθηκε εμφανώς
βελτιωμένο σε επιδόσεις, στοιχείο που μπορεί να αποδοθεί στη βελτιωμένη χαρτογράφηση του
κινητήρα. Για τα 0-100 χλμ./ώρα, το βάρους 1.545 κιλών αμάξωμα χρειάζεται πλέον 11,1 δλ.
Aντίστοιχα πιο «ζωντανό» είναι το Maverick στις εν κινήσει επιταχύνσεις με 3η (50-80 σε
6,3 αντί 6,8 δλ.), 4η (80-110 σε 10,5 αντί 11 δλ.) και 5η ταχύτητα (120-140 σε 15,1 αντί
15,9 δλ.).
Η πρώτη στάση σε αυτό το μικρό οδοιπορικό είναι προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί
περίπου 20 χλμ. μετά την Έδεσσα, στην Παναγίτσα, όπου το εστιατόριο «Πέτρινο» αποτελεί
μια ευχάριστη όαση στην καθημερινή γευστική μας απραξία.
Πριν και μετά το γεύμα μάς περιμένουν οι πρώτες εκτός δρόμου διαδρομές, προκειμένου να
αναδειχθούν οι σχετικές δυνατότητες του αυτοκινήτου. Αν και τα SUV, σύμφωνα με τις
έρευνες, περνούν το 99% της ζωής τους στην άσφαλτο, το Maverick, όπως είχαμε επισημάνει
και στην πρώτη δοκιμή, είναι σε θέση να προσφέρει στον ιδιοκτήτη του κάποιες εκτός δρόμου
συγκινήσεις.
Φυσικά, οι όποιες ικανότητές του περιορίζονται, λόγω της απουσίας κοντών σχέσεων
μετάδοσης. Στην πράξη, το αυτοκίνητο είναι προσθιοκίνητο, ενώ η μεταφορά της κίνησης και
τους πίσω τροχούς πραγματοποιείται όταν το Control-trac II, όπως ονομάζει η Ford το
σύστημα μετάδοσης του αυτοκινήτου, αντιληφθεί ότι οι εμπρός τροχοί έχουν την τάση να
σπινάρουν. Πολλές φορές η ―έστω και μικρή― καθυστέρηση στην εμπλοκή της τετρακίνησης
(περίπου 1/4 της περιστροφής των εμπρός τροχών) αποτελεί αιτία για κάποιο ανεπιθύμητο
κόλλημα. Έτσι, για τις πιο δύσκολες συνθήκες, ο οδηγός του Maverick μπορεί, με τη βοήθεια
ενός περιστροφικού διακόπτη στο ταμπλό, να επιλέξει τη μόνιμη μετάδοση της κίνησης σε
όλους τους τροχούς, όπου η δύναμη του κινητήρα κατανέμεται εξ ημισείας στον εμπρός και
τον πίσω άξονα.

Στα δύσκολα...
Οι χωμάτινες διαδρομές που ακολουθήσαμε επιβεβαίωσαν την αρχική μας άποψη για τις
δυνατότητες του αυτοκινήτου, αφού, εξαιτίας των χιονοπτώσεων που προηγήθηκαν, χρειάστηκε
να περάσουμε τόσο μέσα από χιονισμένους χωματόδρομους όσο και από λασπωμένα μονοπάτια, με
το Maverick να μη... διαμαρτύρεται, παρά τα ασφάλτινου προσανατολισμού ελαστικά του. Η
τετρακίνηση στην αυτόματη λειτουργία εμπλέκεται όταν οι συνθήκες το απαιτούν (χωρίς να
γίνεται εύκολα αντιληπτή η μετάβαση αυτή), ενώ στα δύσκολα κομμάτια του δρόμου προτιμάμε
να κλειδώσουμε το σύστημα, επιλέγοντας τη μόνιμη μεταφορά της κίνησης και στους τέσσερις
τροχούς. Θετική η εικόνα και για την ανάρτηση, η οποία, αν στον αυτοκινητόδρομο δείχνει
πολιτισμένη συμπεριφορά, αποδεικνύεται εξίσου άνετη και στους κακοτράχαλους αγροτικούς
δρόμους.
Στα «μείον» η κλιμάκωση του κιβωτίου στα πολύ αργά κομμάτια, που δε βοηθά, αφού η 2η
σχέση κρεμάει, αναγκάζοντάς μας να καταφεύγουμε συχνά στην 1η. Το χωμάτινο κομμάτι
τελειώνει, το ίδιο και το φως. Ο Γ.Π. κάνει τα τελευταία «κλικ» κοντά στην Κλεισούρα,
όπου, παρά το παχύ χιόνι στην άκρη του δρόμου, το οδόστρωμα είναι στεγνό.
Ευκαιρία, στο τελευταίο αυτό τμήμα της διαδρομής, να ανακαλύψουμε καλύτερα τον ασφάλτινο
χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Μπορεί η δύναμη του κινητήρα να μην προδιαθέτει για γρήγορη
οδήγηση, η ροπή του, όμως, είναι ικανοποιητική ― ιδίως στις μεσαίες στροφές της
λειτουργίας του, ενώ το καλό στήσιμο του πλαισίου σε βοηθά να κινείσαι με κεκτημένες
ταχύτητες. Το τιμόνι, αν κι ελαφρύ, μεταφέρει πληροφορίες για τα... δρώμενα επί της
ασφάλτου, με την αίσθησή του να βελτιώνεται όσο αυξάνεται η ταχύτητα.
Οι επιβατικές αναρτήσεις του Maverick (ΜακΦέρσον εμπρός, πολλαπλοί σύνδεσμοι πίσω) σε
ενθαρρύνουν να ανεβάσεις ρυθμό, ενώ στο όριο δεν παρουσιάζει ανεπιθύμητες αντιδράσεις,
όντας προοδευτικό και ουδέτερο στη συμπεριφορά του. Τα φρένα του (δίσκοι εμπρός -
ταμπούρα πίσω) τόσο στο χώμα όσο και στην άσφαλτο αποδεικνύονται αποτελεσματικά και
ανθεκτικά στη χρήση. Το σύστημα αντιεμπλοκής των φρένων διαθέτει νέους εξελιγμένους
αισθητήρες, συνδυάζεται με ηλεκτρονικό κατανεμητή, ενώ νέο είναι και το υλικό για τα
τακάκια των δισκόφρενων.
Μόνο η θέση οδήγησης στερεί κάτι από τη χαρά της οδήγησης, μιας και αντί να τη... «φοράς»
νιώθεις ότι απλώς βρίσκεσαι πάνω της.
Στο τέλος της ημέρας το ολοκαίνουργιο ξενοδοχείο «Λιμναίον» μάς υποδέχεται στην είσοδο
της Καστοριάς, πόλη που αποτελεί εξαίρεση στις περισσότερες επαρχιακές πόλεις-κακέκτυπα
της Αθήνας. Κρίμα που σε πολλές περιπτώσεις η κεραμοσκεπή αποτελεί το μοναδικό άλλοθι των
μηχανικών-εργολάβων για την ένταξη των τσιμεντένιων εξαμβλωμάτων τους στον παραδοσιακό
χαρακτήρα της πόλης...

Στην πινέζα του χάρτη
Την επομένη μάς περιμένει ένας εξίσου καλός καιρός, όπου μέσα από ένα συνδυασμό
ασφάλτινων και χωμάτινων διαδρομών θα καταλήξουμε στο χωριό Ψαράδες της Μεγάλης Πρέσπας.
Λίγο έξω από την Καστοριά και ελάχιστα μέτρα από τον ερειπωμένο οικισμό Γάβρος, μας
δίνεται η ευκαιρία για παιχνίδια στον παρακείμενο ποταμό. Το Maverick δε δείχνει να
προβληματίζεται από την επαφή του με την αμμουδερή κοίτη (οι νέες 16άρες ζάντες σίγουρα
βοηθούν στην άμμο). Βέβαια, η απόσταση του αμαξώματος από το έδαφος (20 εκ.) δε θα
βοηθήσει στο πέρασμα κάποιων εμποδίων ούτε ο μεγάλος πίσω πρόβολος. Από την άλλη, το SUV
της Ford είναι ιδιαίτερα στιβαρό, μπορεί να πάρει μεγάλες πλευρικές κλίσεις και να
διασχίσει υδάτινα εμπόδια βάθους 60 εκ., γεγονός που, αν μη τι άλλο, εξασφαλίζει ένα
ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για όσους κινούνται τακτικά επί του... Κηφισού.
Ο τελικός μας προορισμός απέχει περίπου 20 λεπτά από τον κανονικό δρόμο, το πρόγραμμα,
όμως, περιλαμβάνει πρώτα μια επίσκεψη στο νησάκι του Aγίου Αχιλλείου (που πλέον συνδέεται
με την ξηρά μέσω μιας πλωτής γέφυρας) και στη συνέχεια μερικές ακόμα εκτός δρόμου
διαδρομές. Οι τελευταίες μπορεί να μην είναι σε θέση να μας αποκαλύψουν κάποια άγνωστη
πτυχή του Maverick, μας δίνουν, όμως, την ευκαιρία να απολαύσουμε μια μαγευτική θέα, με
τα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας να καθρεφτίζονται πάνω στη Μεγάλη Πρέσπα, έστω και χωρίς
τους αργυροπελεκάνους, που μπορεί να δει κανείς μετά την άνοιξη. Ο χρόνος άφιξής μας
στους Ψαράδες μετατίθεται για λίγο αργότερα, καθώς ένα από τα αυτοκίνητα της πομπής
σκίζει ένα από τα λάστιχά του. Το λασπωμένο έδαφος δυσκολεύει την αλλαγή του
κατεστραμμένου ελαστικού, ενώ η ρεζέρβα ανάγκης, με την οποία προσφέρεται το Maverick,
αναγκάζει το κονβόι να ελαττώσει στο ελάχιστο το ρυθμό του. Μια εξωτερική ρεζέρβα θα
μπορούσε να αυξήσει ακόμα περισσότερο το μεγάλο πορτ μπαγκάζ των 490 λίτρων, θα χάριζε
στην εμφάνιση του αυτοκινήτου έναν πιο δυναμικό χαρακτήρα και δε θα προβλημάτιζε σε
ανάλογες καταστάσεις. Προφανώς, οι άνθρωποι της Ford, όταν έκαναν τις επιλογές τους,
είχαν κατά νου το 99% της χρήσης των εν λόγω αυτοκινήτων.
Η άφιξή μας στους Ψαράδες συμπίπτει με την επιδρομή ενός σχολείου στην ταβέρνα όπου θα
γευματίσουμε. Επιλέγουμε την αποχή από τις θερμίδες των τοπικών μεζέδων, προτιμώντας μια
μικρή βόλτα στο παραδοσιακό αυτό χωριό, όπου, όμως, μας περιμένει μια έκπληξη. Τα δεκάδες
πλαστικά μπουκάλια που επιπλέουν στο μικρό του λιμανάκι μπορεί να μην είναι σε θέση να
ακυρώσουν την πραγματική αξία ενός τέτοιου τόπου, είναι, όμως, κρίμα να ταξιδεύεις σε ένα
από τα πιο μακρινά σημεία της πατρίδας σου και η εικόνα του παρθένου τοπίου να
διαγράφεται με μιας, εξαιτίας της αδιαφορίας των ίδιων των ντόπιων και όχι από την
απροσεξία των περιστασιακών επισκεπτών του. Aπογοήτευση; Όχι, βέβαια. Aπό εκεί και πέρα,
για να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, δεν είναι ανάγκη να καταλήξεις στην... πινέζα του
χάρτη και σαφώς θα πρέπει να αποφεύγεις τα μέρη που αυτονόητα επιλέγουν οι πολλοί. Δεν
έχεις, λοιπόν, παρά να απορρίψεις το lifestyle χαρακτήρα του SUV σου και να αποτελέσεις
την εξαίρεση του κανόνα: το 1%, δηλαδή, που τολμά να εγκαταλείπει την άσφαλτο..._Μ.Σ.
ΣΤΙΣ ΠΡΕΣΠΕΣ ΜΕ ΤΟ FORD MAVERICK

O ήσυχος Αμερικανός

Αμερικανικό σε αισθητική ―όχι όμως και κραυγαλέο―, με άφθονους χώρους και ικανοποιητικές
εκτός δρόμου επιδόσεις, το ανανεωμένο Ford Maverick δηλώνει και πάλι το «παρών» στην
κατηγορία των οχημάτων ελεύθερου χρόνου.

Kείμενο: Μιχάλης Σταυρόπουλος
Φωτογραφίες: Γιώργος Παπαδόπουλος

ΤΟ καραβάνι των σκουρόχρωμων SUV κινείται σε γρήγορους ρυθμούς κατά μήκος ενός ερημικού
επαρχιακού δρόμου. Τα γυμνά κλαδιά των δένδρων δεν είναι σε θέση να ανακόψουν τις ακτίνες
του ήλιου, που έχει προβάλει και πάλι, μετά από πολλές ημέρες απουσίας. Οι χιονισμένες
βουνοκορφές, που περιβάλλουν το τοπίο, δημιουργούν μια έντονη αντίθεση με το βαθύ μπλε
ουρανό, ο οποίος λες κι έχει ποζάρει για τη διαφήμιση κάποιου καινούργιου έγχρωμου φιλμ.
Βρισκόμαστε στα αμερικανο-καναδικά σύνορα, όπου δρουν πράκτορες του FBI; Λάθος!
Mη σας ξεγελά η αμερικανική αισθητική (και καταγωγή) των αυτοκινήτων ούτε ο διαφορετικός
χαρακτήρας του τοπίου. Βρισκόμαστε καθ? οδόν προς τις Πρέσπες, στο πλαίσιο της
δημοσιογραφικής γνωριμίας του ανανεωμένου Maverick, ενάμιση χρόνο μετά την αρχική του
παρουσίαση, στην τουριστικά αξιοποιημένη ―αλλοτριωμένη;― Νάξο. Σε ένα ολότελα διαφορετικό
φόντο αυτήν τη φορά, η αντιπροσωπεία οργάνωσε ένα ενδιαφέρον οδοιπορικό, όχι τόσο για να
δώσει έμφαση στις μικρές αλλαγές που υπέστη το μοντέλο, όσο για να υπενθυμίσει την ύπαρξή
του, μιας και η μέχρι σήμερα αδυναμία του εργοστασίου να καλύψει την υπάρχουσα ζήτηση
στην ουσία είχε βάλει στο περιθώριο το Maverick σε αρκετές από τις αγορές της Ευρώπης.
Να ?μαστε, λοιπόν, πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου το οποίο φιλοδοξεί να μπει «σφήνα»
ανάμεσα στους Ιάπωνες ανταγωνιστές, που ουσιαστικά μονοπωλούν την κατηγορία των οχημάτων
ελεύθερου χρόνου. Μια κατηγορία με ξεχωριστή δυναμική, πράγματι. Θα μπορούσε το φαινόμενο
να ερμηνευτεί ως η μοναδική άμυνα του Έλληνα οδηγού στην αντιμετώπιση των παγίδων που
καθημερινά φυτρώνουν στους δρόμους μας. Έλα, όμως, που αντίστοιχη άνοδο εμφανίζουν οι
πωλήσεις αυτής της κατηγορίας σε όλο το «δυτικό» κόσμο.
Με τις σκέψεις αυτές και αφετηρία τη Θεσσαλονίκη, ξεκινάμε το μικρό αυτό οδοιπορικό, με
προορισμό μια περιοχή που, σε όσους δεν την έχουν επισκεφτεί, φαίνεται πολύ πιο μακρινή
απ? ό,τι είναι στην πραγματικότητα.

Eντός-εκτός των τειχών
Οι πρώτες «συστάσεις» με το ανανεωμένο Maverick δίνονται κάτω από τις μάλλον αντίξοες
συνθήκες της περιφερειακής λεωφόρου της Θεσσαλονίκης. Στην κίνηση της πόλης το αυτοκίνητο
αποδεικνύεται φιλικό στη χρήση. Η ορατότητα είναι εξαιρετική, ο συμπλέκτης προοδευτικός
και το κιβώτιο εύχρηστο. Το μποτιλιάρισμα προσφέρεται, επίσης, για... εσωτερικές
αναζητήσεις. Δε χρειάζεται προσεκτική εξέταση του πίνακα οργάνων για να αντιληφθείς την
αμερικανική προέλευση του αυτοκινήτου. Δεν είναι μόνο η αισθητική του, αλλά και κάποιες
εργονομικές ιδιαιτερότητες που επιβεβαιώνουν αυτήν την εντύπωση. Στα εργονομικά «φάουλ»
σημειώστε τη θέση του χειρόφρενου, το οποίο είναι μετατοπισμένο πιο δεξιά από εκεί όπου
το δεξί χέρι ενστικτωδώς το αναζητεί. Όσον αφορά την ποιότητα των υλικών και τη συναρμογή
τους, δεν υπάρχουν ψεγάδια. Απόλυτα ικανοποιούν και οι χρωματικοί τόνοι που έχουν
επιλεγεί τόσο για το υλικό του πίνακα οργάνων όσο και για τις ―νέες― υφασμάτινες
επενδύσεις.
Ο δρόμος προς την Έδεσσα δεν κρύβει εκπλήξεις ούτε, όμως, προσφέρεται οδηγικά για τον
ανήσυχο οδηγό. Εντούτοις, στα ανοιχτά κομμάτια μπορείς να πάρεις μια γεύση των
δυνατοτήτων του 2λιτρου, 16βάλβιδου κινητήρα, του οποίου η ονομαστική απόδοση δεν έχει
διαφοροποιηθεί στην ανανεωμένη εκδοχή του μοντέλου, παραμένοντας στους 124 ίππους ― σαφώς
χαμηλότερα απ? ό,τι προστάζει ο ανταγωνισμός. Ωστόσο, το αυτοκίνητο αποδείχθηκε εμφανώς
βελτιωμένο σε επιδόσεις, στοιχείο που μπορεί να αποδοθεί στη βελτιωμένη χαρτογράφηση του
κινητήρα. Για τα 0-100 χλμ./ώρα, το βάρους 1.545 κιλών αμάξωμα χρειάζεται πλέον 11,1 δλ.
Aντίστοιχα πιο «ζωντανό» είναι το Maverick στις εν κινήσει επιταχύνσεις με 3η (50-80 σε
6,3 αντί 6,8 δλ.), 4η (80-110 σε 10,5 αντί 11 δλ.) και 5η ταχύτητα (120-140 σε 15,1 αντί
15,9 δλ.).
Η πρώτη στάση σε αυτό το μικρό οδοιπορικό είναι προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί
περίπου 20 χλμ. μετά την Έδεσσα, στην Παναγίτσα, όπου το εστιατόριο «Πέτρινο» αποτελεί
μια ευχάριστη όαση στην καθημερινή γευστική μας απραξία.
Πριν και μετά το γεύμα μάς περιμένουν οι πρώτες εκτός δρόμου διαδρομές, προκειμένου να
αναδειχθούν οι σχετικές δυνατότητες του αυτοκινήτου. Αν και τα SUV, σύμφωνα με τις
έρευνες, περνούν το 99% της ζωής τους στην άσφαλτο, το Maverick, όπως είχαμε επισημάνει
και στην πρώτη δοκιμή, είναι σε θέση να προσφέρει στον ιδιοκτήτη του κάποιες εκτός δρόμου
συγκινήσεις.
Φυσικά, οι όποιες ικανότητές του περιορίζονται, λόγω της απουσίας κοντών σχέσεων
μετάδοσης. Στην πράξη, το αυτοκίνητο είναι προσθιοκίνητο, ενώ η μεταφορά της κίνησης και
τους πίσω τροχούς πραγματοποιείται όταν το Control-trac II, όπως ονομάζει η Ford το
σύστημα μετάδοσης του αυτοκινήτου, αντιληφθεί ότι οι εμπρός τροχοί έχουν την τάση να
σπινάρουν. Πολλές φορές η ―έστω και μικρή― καθυστέρηση στην εμπλοκή της τετρακίνησης
(περίπου 1/4 της περιστροφής των εμπρός τροχών) αποτελεί αιτία για κάποιο ανεπιθύμητο
κόλλημα. Έτσι, για τις πιο δύσκολες συνθήκες, ο οδηγός του Maverick μπορεί, με τη βοήθεια
ενός περιστροφικού διακόπτη στο ταμπλό, να επιλέξει τη μόνιμη μετάδοση της κίνησης σε
όλους τους τροχούς, όπου η δύναμη του κινητήρα κατανέμεται εξ ημισείας στον εμπρός και
τον πίσω άξονα.

Στα δύσκολα...
Οι χωμάτινες διαδρομές που ακολουθήσαμε επιβεβαίωσαν την αρχική μας άποψη για τις
δυνατότητες του αυτοκινήτου, αφού, εξαιτίας των χιονοπτώσεων που προηγήθηκαν, χρειάστηκε
να περάσουμε τόσο μέσα από χιονισμένους χωματόδρομους όσο και από λασπωμένα μονοπάτια, με
το Maverick να μη... διαμαρτύρεται, παρά τα ασφάλτινου προσανατολισμού ελαστικά του. Η
τετρακίνηση στην αυτόματη λειτουργία εμπλέκεται όταν οι συνθήκες το απαιτούν (χωρίς να
γίνεται εύκολα αντιληπτή η μετάβαση αυτή), ενώ στα δύσκολα κομμάτια του δρόμου προτιμάμε
να κλειδώσουμε το σύστημα, επιλέγοντας τη μόνιμη μεταφορά της κίνησης και στους τέσσερις
τροχούς. Θετική η εικόνα και για την ανάρτηση, η οποία, αν στον αυτοκινητόδρομο δείχνει
πολιτισμένη συμπεριφορά, αποδεικνύεται εξίσου άνετη και στους κακοτράχαλους αγροτικούς
δρόμους.
Στα «μείον» η κλιμάκωση του κιβωτίου στα πολύ αργά κομμάτια, που δε βοηθά, αφού η 2η
σχέση κρεμάει, αναγκάζοντάς μας να καταφεύγουμε συχνά στην 1η. Το χωμάτινο κομμάτι
τελειώνει, το ίδιο και το φως. Ο Γ.Π. κάνει τα τελευταία «κλικ» κοντά στην Κλεισούρα,
όπου, παρά το παχύ χιόνι στην άκρη του δρόμου, το οδόστρωμα είναι στεγνό.
Ευκαιρία, στο τελευταίο αυτό τμήμα της διαδρομής, να ανακαλύψουμε καλύτερα τον ασφάλτινο
χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Μπορεί η δύναμη του κινητήρα να μην προδιαθέτει για γρήγορη
οδήγηση, η ροπή του, όμως, είναι ικανοποιητική ― ιδίως στις μεσαίες στροφές της
λειτουργίας του, ενώ το καλό στήσιμο του πλαισίου σε βοηθά να κινείσαι με κεκτημένες
ταχύτητες. Το τιμόνι, αν κι ελαφρύ, μεταφέρει πληροφορίες για τα... δρώμενα επί της
ασφάλτου, με την αίσθησή του να βελτιώνεται όσο αυξάνεται η ταχύτητα.
Οι επιβατικές αναρτήσεις του Maverick (ΜακΦέρσον εμπρός, πολλαπλοί σύνδεσμοι πίσω) σε
ενθαρρύνουν να ανεβάσεις ρυθμό, ενώ στο όριο δεν παρουσιάζει ανεπιθύμητες αντιδράσεις,
όντας προοδευτικό και ουδέτερο στη συμπεριφορά του. Τα φρένα του (δίσκοι εμπρός -
ταμπούρα πίσω) τόσο στο χώμα όσο και στην άσφαλτο αποδεικνύονται αποτελεσματικά και
ανθεκτικά στη χρήση. Το σύστημα αντιεμπλοκής των φρένων διαθέτει νέους εξελιγμένους
αισθητήρες, συνδυάζεται με ηλεκτρονικό κατανεμητή, ενώ νέο είναι και το υλικό για τα
τακάκια των δισκόφρενων.
Μόνο η θέση οδήγησης στερεί κάτι από τη χαρά της οδήγησης, μιας και αντί να τη... «φοράς»
νιώθεις ότι απλώς βρίσκεσαι πάνω της.
Στο τέλος της ημέρας το ολοκαίνουργιο ξενοδοχείο «Λιμναίον» μάς υποδέχεται στην είσοδο
της Καστοριάς, πόλη που αποτελεί εξαίρεση στις περισσότερες επαρχιακές πόλεις-κακέκτυπα
της Αθήνας. Κρίμα που σε πολλές περιπτώσεις η κεραμοσκεπή αποτελεί το μοναδικό άλλοθι των
μηχανικών-εργολάβων για την ένταξη των τσιμεντένιων εξαμβλωμάτων τους στον παραδοσιακό
χαρακτήρα της πόλης...

Στην πινέζα του χάρτη
Την επομένη μάς περιμένει ένας εξίσου καλός καιρός, όπου μέσα από ένα συνδυασμό
ασφάλτινων και χωμάτινων διαδρομών θα καταλήξουμε στο χωριό Ψαράδες της Μεγάλης Πρέσπας.
Λίγο έξω από την Καστοριά και ελάχιστα μέτρα από τον ερειπωμένο οικισμό Γάβρος, μας
δίνεται η ευκαιρία για παιχνίδια στον παρακείμενο ποταμό. Το Maverick δε δείχνει να
προβληματίζεται από την επαφή του με την αμμουδερή κοίτη (οι νέες 16άρες ζάντες σίγουρα
βοηθούν στην άμμο). Βέβαια, η απόσταση του αμαξώματος από το έδαφος (20 εκ.) δε θα
βοηθήσει στο πέρασμα κάποιων εμποδίων ούτε ο μεγάλος πίσω πρόβολος. Από την άλλη, το SUV
της Ford είναι ιδιαίτερα στιβαρό, μπορεί να πάρει μεγάλες πλευρικές κλίσεις και να
διασχίσει υδάτινα εμπόδια βάθους 60 εκ., γεγονός που, αν μη τι άλλο, εξασφαλίζει ένα
ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για όσους κινούνται τακτικά επί του... Κηφισού.
Ο τελικός μας προορισμός απέχει περίπου 20 λεπτά από τον κανονικό δρόμο, το πρόγραμμα,
όμως, περιλαμβάνει πρώτα μια επίσκεψη στο νησάκι του Aγίου Αχιλλείου (που πλέον συνδέεται
με την ξηρά μέσω μιας πλωτής γέφυρας) και στη συνέχεια μερικές ακόμα εκτός δρόμου
διαδρομές. Οι τελευταίες μπορεί να μην είναι σε θέση να μας αποκαλύψουν κάποια άγνωστη
πτυχή του Maverick, μας δίνουν, όμως, την ευκαιρία να απολαύσουμε μια μαγευτική θέα, με
τα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας να καθρεφτίζονται πάνω στη Μεγάλη Πρέσπα, έστω και χωρίς
τους αργυροπελεκάνους, που μπορεί να δει κανείς μετά την άνοιξη. Ο χρόνος άφιξής μας
στους Ψαράδες μετατίθεται για λίγο αργότερα, καθώς ένα από τα αυτοκίνητα της πομπής
σκίζει ένα από τα λάστιχά του. Το λασπωμένο έδαφος δυσκολεύει την αλλαγή του
κατεστραμμένου ελαστικού, ενώ η ρεζέρβα ανάγκης, με την οποία προσφέρεται το Maverick,
αναγκάζει το κονβόι να ελαττώσει στο ελάχιστο το ρυθμό του. Μια εξωτερική ρεζέρβα θα
μπορούσε να αυξήσει ακόμα περισσότερο το μεγάλο πορτ μπαγκάζ των 490 λίτρων, θα χάριζε
στην εμφάνιση του αυτοκινήτου έναν πιο δυναμικό χαρακτήρα και δε θα προβλημάτιζε σε
ανάλογες καταστάσεις. Προφανώς, οι άνθρωποι της Ford, όταν έκαναν τις επιλογές τους,
είχαν κατά νου το 99% της χρήσης των εν λόγω αυτοκινήτων.
Η άφιξή μας στους Ψαράδες συμπίπτει με την επιδρομή ενός σχολείου στην ταβέρνα όπου θα
γευματίσουμε. Επιλέγουμε την αποχή από τις θερμίδες των τοπικών μεζέδων, προτιμώντας μια
μικρή βόλτα στο παραδοσιακό αυτό χωριό, όπου, όμως, μας περιμένει μια έκπληξη. Τα δεκάδες
πλαστικά μπουκάλια που επιπλέουν στο μικρό του λιμανάκι μπορεί να μην είναι σε θέση να
ακυρώσουν την πραγματική αξία ενός τέτοιου τόπου, είναι, όμως, κρίμα να ταξιδεύεις σε ένα
από τα πιο μακρινά σημεία της πατρίδας σου και η εικόνα του παρθένου τοπίου να
διαγράφεται με μιας, εξαιτίας της αδιαφορίας των ίδιων των ντόπιων και όχι από την
απροσεξία των περιστασιακών επισκεπτών του. Aπογοήτευση; Όχι, βέβαια. Aπό εκεί και πέρα,
για να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, δεν είναι ανάγκη να καταλήξεις στην... πινέζα του
χάρτη και σαφώς θα πρέπει να αποφεύγεις τα μέρη που αυτονόητα επιλέγουν οι πολλοί. Δεν
έχεις, λοιπόν, παρά να απορρίψεις το lifestyle χαρακτήρα του SUV σου και να αποτελέσεις
την εξαίρεση του κανόνα: το 1%, δηλαδή, που τολμά να εγκαταλείπει την άσφαλτο..._Μ.Σ.