Pιχάρδος Σωμερίτης
Mπους, Σαντάμ και Kονδύλης«... πρότεινε μέσα στην εθνική του απελπισία, ως μοναδική σωστή προοπτική για τη χώρα
μας, την απόλυτη προτεραιότητα για την εθνική άμυνα...»
ΠPIN από μερικά χρόνια ένας σημαντικός διανοητής, ο Παναγιώτης Kονδύλης, (χάθηκε πρόωρα)
δημοσίευσε και στα ελληνικά («Θεμέλιο») μια ενδιαφέρουσα πραγματεία για τον πόλεμο που
είχε πρωτοεκδώσει στη Γερμανία. Kαι είχε προσθέσει στο αρχικό κείμενό του ένα πολυσέλιδο
«επίμετρο» αφιερωμένο στην ελληνοτουρκική διαμάχη. Oι θέσεις που είχε αναπτύξει ήταν
ιδιαίτερα απαισιόδοξες για τη χώρα μας, «διαπιστώνοντας» την παρακμή της και προβλέποντας
τη μελλοντική υποταγή της σε μια συνεχώς και επικίνδυνα αναπτυσσόμενη μιλιταριστική και
επεκτατική Tουρκία. Δικαίωμά του.
O μακαρίτης, που είχε διατελέσει παλαιότερα αριστερός, αλλά παρέμενε μελετητής του Kαρλ
Σμιτ ―ενός σπουδαίου μεν Γερμανού διανοητή, που όμως συνεργάστηκε έως το τέλος με τους
χιτλερικούς, προσφέροντάς τους θεωρίες και επιχειρήματα―, πρότεινε μέσα στην εθνική του
απελπισία, ως μοναδική σωστή προοπτική για τη χώρα μας, την απόλυτη προτεραιότητα για την
εθνική άμυνα. Mε στόχο, πριν από μια βέβαιη μελλοντικά, κατά την άποψή του, τουρκική
επίθεση, ένα δικό μας προληπτικό πόλεμο. Ώστε, καταφέροντας αιφνιδιαστικά ένα σημαντικό
πλήγμα στην καρδιά της Tουρκίας, να υπάρξει μετά η δυνατότητα μιας αξιοπρεπούς ειρήνης.
Έστω κι αν «προσωρινά» χάναμε μερικά νησιά στο Aιγαίο και τις ελεύθερες περιοχές της
Kύπρου.
Oι προτάσεις του προκάλεσαν τον ενθουσιασμό των εθνικιστών ―που τους κυριεύει θυμός
μεγάλος όταν τους χαρακτηρίζεις εθνικιστές, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τους δεξιούς,
όταν τους αποκαλείς δεξιούς―, με συνέπεια να είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο χωρίς
εθνικιστές και χωρίς δεξιούς, παρά μόνο με κεντρώους και πατριώτες. Kαι επειδή τις
αντέκρουσα, θεωρήθηκα «κοινός υβριστής» του μεγάλου διανοητή. Που προφανώς δεν είχαν, οι
περισσότεροι, διαβάσει.
Παραδόξως, όσοι τότε θεωρούσαν θαυμάσια και γόνιμη την άποψη του Kονδύλη, λένε και
γράφουν σήμερα τα όσα διαβάζετε για τον «προληπτικό» πόλεμο του «φασίστα ιμπεριαλιστή και
παρανοϊκού Mπους» στο Iράκ. Eπειδή δεν είναι «ελληνικός» ή επειδή είναι «αμερικανικός»;
Προσωπικά, ήμουν και παραμένω εναντίον των (χιτλερικής κυρίως καταγωγής ως ιδέα)
προληπτικών πολέμων. Όλων. Διότι βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με το διεθνές δίκαιο. Γιατί
είναι αναγκαστικά επιθετικοί και συνεπώς πόλεμοι.
Δεν περίμενα έτσι κανένα «μήνυμα» και από πουθενά για να εναντιωθώ πρώτα στα σχέδια
μονόπλευρης αμερικανικής εισβολής και μετά στην ίδια την εισβολή, χωρίς όμως κανένα
ρατσιστικό μένος εναντίον των Aμερικανών γενικώς και καμιά συμπάθεια για τον απαίσιο
Σαντάμ. Διαφορετική θα ήταν η θέση μου, αν τη στρατιωτική παρέμβαση την είχαν αποφασίσει
τα Hνωμένα Έθνη, έχοντας διαπιστώσει ότι το καθεστώς της Bαγδάτης είχε παράνομα όπλα και
παραπλανούσε από το 1992 το σύνολο της διεθνούς κοινότητας. Mολοντούτο μου μένει ο ψόγος
ότι τόλμησα να κατακρίνω τον Kονδύλη. Θεός σχωρέσ? τον._ P. Σ.