Θέμος Aναστασιάδης
Όσο κι αν ψάχνω, δε βρίσκω άλλο λιμάνι«... Υπάρχουν πολλοί λόγοι που προτιμάς να λύνεις τους κάβους και ν? ανοίγεσαι στο
πέλαγος, κι όπου κι αν βρίσκεσαι, να μοιράζεσαι σιωπηλά με τους άλλους καπετάνιους τη
μοίρα τους...»
ΤA καλύτερα σου συμβαίνουν ξαφνικά και ποτέ δεν είναι αυτά που δείχνουν. Και βέβαια, η
καλή μέρα δε φαίνεται πάντα απ? το πρωί. Αλλιώς, δε θα ?χαμε ναυάγια νυχτιάτικα. Όταν οι
άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός βάζει τα γέλια. Μου ?πες πως πάνω απ? όλα μετράει η
ελευθερία, να μη ρωτάς και να μη σε ρωτούν τι έκανες, πού ήσουν, τι θα γίνει. Είμαι εδώ,
δε σου φτάνει; Κακό του κεφαλιού σου, γιατί αύριο δε θα είμαι.
Σκηνικό από μικροσκοπικό νησί των Κυκλάδων: το μικρό παλιό ιστιοφόρο είναι φανερά
custom-made, ίσως στην πίσω αυλή ενός σπιτιού στο Μπέρμιγχαμ. Ένας ¶γγλος κοντά στα 60,
με μακριά μαλλιά και γένια, κι ένας σκύλος κάπως μικρότερος. Ο άνδρας κάθεται στην πρύμνη
του σκάφους, όρθιος, δίπλα στο πίσω κατάρτι, κάπως σαν τον Οδυσσέα δεμένο στους μύθους
του. Κοιτά τη θάλασσα, κρατά ένα φθαρμένο ακορντεόν και παίζει -παίζει, ναι- κάτι
γνωστό... «Τα παιδιά του Πειραιά!»: «Όσο κι αν ψάχνω, δε βρίσκω άλλο λιμάνι, τρελή να μ?
έχει κάνει, όπως τον Πειραιά...» Η Μελίνα μπορεί και να ?φευγε μαζί τους. Σβήνω τις
εξωλέμβιες για ν? απολαύσω κι εγώ την καλύτερη συναυλία του καλοκαιριού... Χαιρετώ,
κουνάει το κεφάλι του με νόημα - μάλλον ξέρει ότι σκεφτόμαστε τα ίδια πράγματα, παρότι
μας χωρίζουν οι γάστρες. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που προτιμάς να λύνεις τους κάβους και ν?
ανοίγεσαι στο πέλαγος, κι όπου κι αν βρίσκεσαι, σε κανό ή σε megayacht, σε ιστιοπλοϊκό,
σε φουσκωτό ή σε ψαρόβαρκα, να μοιράζεσαι σιωπηλά με τους άλλους καπετάνιους τη μοίρα
τους. Ένας φίλος μου λέει ότι αγαπάμε τη θάλασσα τόσο πολύ, γιατί εκεί δε συναντάς
γυναίκες οδηγούς, κι ένας ακόμη διάβασε σ? ένα φοβερό βιβλίο, στο «Ναυτικό Χάρτη», το
εισαγωγικό ηθικό δίδαγμα: «Στη στεριά, σε περιμένουν μόνο μπελάδες».
Μετράω τα μίλια στο GPS και τα βγάζω λιγότερα από εκατό. Τρεις, τέσσερις ώρες πορεία και
μετά... η απορία. Τι ήρθες να κάνεις; Να σου πω... Ο Σεπτέμβριος είναι μια χαρά μήνας,
ειδικά αν... αν έχεις ξεμείνει εκεί, στη νότια Κρήτη, χωρίς καμιά προειδοποίηση._ Θ. A.