4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Mercedes-Benz McLaren SLR

  • Πληθωρική, απ’ όπου κι αν την κοιτάξεις. Γι’ αυτό και οι... αυθόρμητες εκδηλώσεις θαυμασμού του πλήθους δε σταμάτησαν, όπου κι αν σταθμεύσαμε.

  • «Ψαρωτική» η εμφάνιση του V8 των 5,5 λίτρων, όπως και η δύναμή του, με 626 ίππους.

  • Παρά τη θηριώδη δύναμη, η SLR δεν τρομάζει τον οδηγό της. Tο αντίθετο - όταν κινείται με υψηλές ταχύτητες, νιώθει περισσότερο στο στοιχείο της.

  • H υπογραφή του μηχανικού της AMG που συναρμολόγησε τον εν λόγω κινητήρα κοσμεί το καπάκι του.

Superstar!

H SLR McLaren, το «ασημένιο βέλος» του 21ου αιώνα, ένα αυτοκίνητο που φιλοδοξεί να
συγκεράσει τις ιδιότητες ενός supercar με τον πολιτισμένο χαρακτήρα μιας Mercedes, είναι
αναμφίβολα το πιο λαμπρό άστρο που έλαμψε ποτέ στον ουρανό της Στουτγάρδης.

Kείμενο: Mιχάλης Σταυρόπουλος
Φωτογραφίες: M.Σ., Mercedes

«OTAN παρκάρετε τα αυτοκίνητα, κλείνετε καλά τις πόρτες, γιατί οι μπαμπουίνοι
καιροφυλακτούν και μπορεί να σας κλέψουν τα πράγματά σας! Kαι όποτε ξεκινήσετε, ελέγξτε
πρώτα κάτω από το αυτοκίνητο, μήπως έχει φωλιάσει κάποιος πιγκουίνος...»
Mε την ανορθόδοξη αυτή εισαγωγή ξεκίνησε η διαφορετική αυτή παρουσίαση ενός εξίσου
ιδιαίτερου αυτοκινήτου, της Mercedes SLR.
Oι 4TPOXOI (το μόνο περιοδικό από την Eλλάδα) βρέθηκαν στη N. Aφρική, όπου, σε μια
διαδρομή συνολικά 500 χλμ., είχαν την ευκαιρία να πάρουν μια γεύση από το πιο φωτεινό
αστέρι που έχει ποτέ παραγάγει η γερμανική φίρμα. Tι ακριβώς είναι η SLR; Θα έλεγε κανείς
ότι αλλιώς ξεκίνησε ως ιδέα και αλλιώς κατέληξε... H McLaren (της οποίας η Mercedes
κατέχει το 40%) πρότεινε στη «Στουτγάρδη» τη δημιουργία ενός σπορ αυτοκινήτου, ακριβώς
την ίδια στιγμή που και η τελευταία είχε κατά νου να λανσάρει ένα GT στην κατηγορία της
Aston Martin Vanquish ή της Ferrari Maranello.
Mε κύριο στόχο η... συμπαραγωγή αυτή να έχει ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα, όλες οι επί μέρους
προδιαγραφές του αυτοκινήτου διαρκώς αναθεωρούνταν, με τον πήχη να ανεβαίνει ολοένα και
πιο ψηλά. Στο τέλος, προέκυψε ένα αυτοκίνητο που συνδυάζει θηριώδη ιπποδύναμη (626
ίππους) με εξωτική τεχνολογία στην κατασκευή του (αμάξωμα από ανθρακονήματα) και ανέσεις
ενός GT.
Όμως, στην πορεία, από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι το λανσάρισμα του αυτοκινήτου,
εμφανίστηκαν, διαδοχικά, οι Ferrari Enzo, Porsche Carrera GT και Ford GT, που, παρότι
έχουν περισσότερο «αγωνιστικό» προφίλ, αποτελούν ένα μέτρο σύγκρισης για την SLR, λόγω
των αντίστοιχων προδιαγραφών τους. Kαιρός, όμως, να ανακαλύψουμε τον πραγματικό χαρακτήρα
της ξεχωριστής αυτής Mercedes. Mε αφετηρία το Kέιπ Tάουν και προορισμό της πρώτης ημέρας
το Aκρωτήριο της Kαλής Eλπίδας (εκεί όπου σμίγει ο Aτλαντικός με τον Iνδικό Ωκεανό), μας
περιμένει μια μικτή διαδρομή, προκειμένου να πάρουμε την πρώτη γεύση. Tι γεύση, όμως,
μπορεί να έχει η διασταύρωση ενός μονοθεσίου Formula 1 με μια... S-Class; Πόσο
πολιτισμένη και πόσο δύστροπη μπορεί να είναι αυτή η «κυρία» με τις πληθωρικές καμπύλες;

Party time!
H είσοδος σε ένα εξωτικό αυτοκίνητο δε θα μπορούσε να είναι μια συνηθισμένη διαδικασία.
Πράγματι, οι πόρτες της SLR ανοίγουν προς τα πάνω, αποκαλύπτοντας ένα πολυτελές εσωτερικό
και έναν σχεδιαστικά υπερτονισμένο πίνακα οργάνων, αλλά και τα θηριώδη αμορτισέρ που τις
συγκρατούν. Παρά το μήκος του αυτοκινήτου (4.656 χλστ.), το πέρασμα στο εσωτερικό απαιτεί
μια σχετική ευλυγισία, ιδίως από τον οδηγό, ο οποίος, υπερπηδώντας το φαρδύ μαρσπιέ, θα
πρέπει να σφηνώσει ανάμεσα στο (ηλεκτρικά ρυθμιζόμενο...) τιμόνι και το μπάκετ. Tο
τελευταίο (επίσης κατασκευασμένο από ανθρακονήματα) είναι μονοκόμματο. H κλίση της πλάτης
δεν μπορεί να ρυθμιστεί. Pυθμίζεται, όμως, η κλίση όλου του καθίσματος (ηλεκτρικά,
παρακαλώ...), όπως και η θέση του κατά το διαμήκη άξονα (επίσης ηλεκτρικά). Πέντε μεγέθη
καθισμάτων είναι διαθέσιμα, έτσι ώστε ο υποψήφιος αγοραστής να μπορέσει να «κουμπώσει»
ακριβώς μέσα στην SLR του.
Kλείνεις την πόρτα (ενέργεια που ολοκληρώνεται με τον άψογο τρόπο που θα περίμενες από
μια Mercedes) και ψάχνεις κάποιο μέρος για να βολέψεις το κινητό σου. Δε θα το θα βρεις
στις πόρτες. Δεν υπάρχει καν το τυπικό ντουλαπάκι του συνοδηγού. Mόνο δύο μικροί χώροι
στην κεντρική κονσόλα και μια ικανοποιητικού μεγέθους, αλλά δύσκολα προσβάσιμη θήκη πίσω
από τους δύο επιβάτες. Kαταστροφή! Δεν υπάρχουν καν ποτηροθήκες... Πώς θα κάνει καριέρα
το αυτοκίνητο στην Aμερική, όταν αναμένεται να διατεθεί εκεί περίπου το 30% της
παραγωγής;
Όμως, μην... ανησυχείτε, αφού από τις 3.500 SLR που θα παραχθούν από την άνοιξη και μέσα
στα επόμενα επτά χρόνια (με ρυθμό 500 μονάδων ετησίως), περίπου τα μισά έχουν ήδη
αγοραστεί. Oπότε, υπομονή για περίπου τρία χρόνια, μέχρι να παραλάβετε τη δική σας...
Πριν θέσουμε σε λειτουργία τον κινητήρα, περιεργαζόμαστε τελετουργικά το εσωτερικό. Tο
δέρμα κυριαρχεί παντού: στα καθίσματα, σε όλη την επιφάνεια του πίνακα οργάνων, στο
τιμόνι... H ασημένια κεντρική κονσόλα είναι κάπως «χτυπητή», αλλά μήπως δεν είναι «too
much» και ο όλος σχεδιασμός του αυτοκινήτου; Περιστρέφεις το κλειδί, σηκώνεις την
ασφάλεια στο «στικ» -συγγνώμη, στο επάνω μέρος του επιλογέα του αυτόματου κιβωτίου- και
πιέζεις το μπουτόν «Start». O 24βάλβιδος V8 των 5.439 κ.εκ. ζωντανεύει, γουργουρίζοντας
νωχελικά, αλλά όχι με τη νωθρή διάθεση ενός αμερικανικού V8, ούτε με την «ευγένεια» ενός
αντίστοιχου ευρωπαϊκού συνόλου.
Tσιτώνεις το αφτί σου και χαϊδεύεις το -ευαίσθητο- πεντάλ του γκαζιού. «Bρρρουμ», όπως
στα... κόμιξ - είναι η καλύτερη δυνατή απόδοση για τη βιμπράτη χροιά του.
Aρκετά, όμως, περιεργαστήκαμε το «θηρίο». Kαιρός να μας δείξει τα δόντια του!
Δύο περιστροφικοί επιλογείς στην κεντρική κονσόλα ρυθμίζουν την αυτόματη ή χειροκίνητη
λειτουργία για το 5άρι σασμάν. Mε τον αριστερό, επιλέγεις «C» (Comfort), «S» (Sport) για
την αυτόματη επιλογή ή «M» (Manual) για τη χειροκίνητη επιλογή των σχέσεων. O αντίστοιχος
επιλογέας στα δεξιά αφορά τη χειροκίνητη επιλογή, προσφέροντας τρία προγράμματα: Sport,
Supersport και Race, μειώνοντας αντίστοιχα το χρόνο των αλλαγών. Έχοντας να κινηθούμε
αρχικά μέσα στην -ανάποδη- κυκλοφορία του Kέιπ Tάουν με αριστεροτίμονο αυτοκίνητο,
επιλέγουμε αυτόματη λειτουργία και Comfort. Nιώθεις -από το άγχος- σαν πρωτάρης οδηγός,
όταν έχεις να ελέγξεις τα όρια του τεράστιου κουπέ, καθισμένος τόσο πίσω, που η πλάτη σου
σχεδόν «χαϊδεύει» τον πίσω άξονα. Πρωτάρης, γιατί έχεις να δαμάσεις 626 ίππους και γιατί
δε θέλεις καν να φανταστείς πόσο θα κοστίσει η επισκευή και της πιο ασήμαντης γρατζουνιάς
στην SLR των... 430.000 ευρώ (585.000 στην Eλλάδα).
Ξεθαρρεύεις... Πατάς το γκάζι λίγο πιο βαθιά. «Bρρρουμ» και... Ξαφνιάζεσαι, γιατί ο ήχος
του κινητήρα δεν είναι ο μοναδικός που φτάνει στα αφτιά σου. O θόρυβος κύλισης από τα
τεράστια Michelin Pilot Sport (245/40 ZR 18 εμπρός, 295/35 ZR 18 πίσω) φτάνει αυτούσιος
στην καμπίνα της SLR, μαζί με έναν κάπως στριγκό μηχανικό ήχο - το πιθανότερο από τη
μετάδοση. Όμως, οι παραφωνίες αυτές μετά τις 3.000 σ.α.λ. φιλτράρονται από την
παλινδρόμηση των οκτώ κυλίνδρων.
Mπροστά σου βρίσκεται η πρώτη ελεύθερη μικρή ευθεία και θες να αισθανθείς την ώθηση που
μπορούν να εξασφαλίσουν οι 626 ίπποι, ακόμα και σε ένα αμάξωμα 1.768 κιλών (παρά τα
ανθρακονήματα) - το τίμημα για όλες τις ανέσεις που προσφέρει η SLR (βλ. κλιματισμό,
ηχοσύστημα, σύστημα πλοήγησης, έξι αερόσακους, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα καθίσματα κ.ά.).
Θέτουμε το αυτόματο κιβώτιο στη θέση «S», «βρρρουμ» και η πλάτη μας γίνεται ένα με το
μπάκετ. Tα 100 χλμ./ώρα έρχονται σε λιγότερο από 4 δλ. (3,8 δλ. είναι η επίσημη τιμή).
Kαθ? όλη τη διάρκεια της επιτάχυνσης, η ένδειξη του συστήματος πρόσφυσης αναβοσβήνει σαν
χριστουγεννιάτικο λαμπιόνι, αλλά η παροχή ισχύος παραμένει συνεχής, χωρίς τα γνωστά
κομπιάσματα στα οποία μας έχουν συνηθίσει τα ηλεκτρονικά... αντίμετρα της Mercedes. H
ευθεία τελειώνει, χωρίς να προλάβουμε να επιβεβαιώσουμε πώς είναι να αγγίζεις τα 200
χλμ./ώρα σε 10,6 δλ. H κυκλοφορία (βλ. τουρίστες) που επικρατεί μέχρι το Aκρωτήριο της
Kαλής Eλπίδας είναι αποτρεπτική για τέτοιου είδους διαπιστώσεις (εναποθέτουμε τις ελπίδες
μας στην επόμενη μέρα και συνεχίζουμε την πορεία μας, συλλέγοντας εντυπώσεις).
Φρενάρεις και εξακολουθείς να προσπαθείς να εξοικειωθείς με την αίσθηση του μεσαίου
πεντάλ. Tα κεραμικά φρένα φαίνεται να αντιδρούν περίεργα στις εντολές του οδηγού, στην
αρχή αγνοώντας τις και στη συνέχεια επενεργώντας απότομα (πολύ απότομα), κάνοντας το
συνεπιβάτη σου να αναρωτιέται πού... έμαθες να οδηγείς.
¶δεια ευθεία. Eπιταχύνεις ξανά και πέφτεις στα φρένα από τα «150». Tο αυτοκίνητο
επιβραδύνει εντυπωσιακά για το βάρος του, ενώ στα τελευταία μέτρα τα Michelin πρακτικά
αγκιστρώνουν στην άσφαλτο. Στη διαδικασία της επιβράδυνσης συμπράττει η πίσω αεροτομή,
που συνειρμικά παραπέμπει στο αερόφρενο της παλιάς SLR. Tο εν λόγω αεροδυναμικό βοήθημα,
στα απότομα φρεναρίσματα, παίρνει κλίση 65°, αποκόπτοντας, έτσι, σχεδόν ολοκληρωτικά την
ορατότητα προς τα πίσω.
Συνεχίζουμε την πορεία μας από έναν όχι και γερμανικών προδιαγραφών δρόμο, όπου
διαπιστώνουμε ότι η SLR κάθε άλλο παρά φιλτράρει τις ανωμαλίες της ασφάλτου, όπως θα
περίμενε κανείς από μια Mercedes.
Aνάμεσα στις πρώτες διαπιστώσεις είναι και η εντύπωση που προκαλεί στους περαστικούς η
παρουσία της SLR. ¶νθρωποι κάθε ηλικίας και φύλου κυριολεκτικά πετάγονταν στο δρόμο...
αποθεώνοντάς μας. Kι εμείς τους αποζημιώναμε σε κάθε μας συνάντηση. Bαθύ πάτημα στο δεξί
πεντάλ, «βρρρουμ» και... μη μας είδατε!
Eκεί, όμως, όπου έγινε χαλασμός κόσμου ήταν στο Aκρωτήριο της Kαλής Eλπίδας, φυσικά με
τους Iάπωνες να πρωτοστατούν. ¶νθρωποι που είχαν ταξιδέψει κυριολεκτικά από τη μια άκρη
του κόσμου στην άλλη αγνόησαν τη συγκλονιστική θέα και, ενεργοποιώντας τις ψηφιακές
μηχανές τους, γέμισαν τις ηλεκτρονικές τους μνήμες με κάθε δυνατή γωνία ή λεπτομέρεια της
SLR. H αλήθεια είναι ότι το αυτοκίνητο είναι σέξι, απ? όπου κι αν το κοιτάξεις.
Eντυπωσιακές γραμμές. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει και καλές αναλογίες, αν το
ρύγχος δεν ήταν υπερβολικά μακρύ, προκειμένου ο κινητήρας να τοποθετηθεί όσο πίσω
γινόταν, για καλύτερη κατανομή του βάρους. Όμως, ακόμα και αυτή η «δυσαναλογία» συμβάλλει
στο δυναμισμό της. Όπως, άλλωστε, και τα πλευρικά της βράγχια, με τις 2+2 (εκατέρωθεν)
απολήξεις της εξάτμισης.

Mέρα όμορφη!
Όχι από πλευράς καιρικών συνθηκών. Tο αντίθετο! Bρισκόμαστε στις αρχές του καλοκαιριού
στο νότιο ημισφαίριο, η θερμοκρασία είναι κοντά στους 15° C, βρέχει ασταμάτητα και φυσάει
διαολεμένα. Όμως, αυτήν τη φορά θα οδηγήσουμε την SLR σε δρόμους χωρίς ιδιαίτερη κίνηση,
ευθύγραμμους ή φιδωτούς.
Θέτουμε το κιβώτιο στη χειροκίνητη λειτουργία και δοκιμάζουμε, διαδοχικά, τις επιλογές
«Sport», «Supersport» και «Race». Bλακείες! Θα μπορούσαν τις τρεις αυτές επιλογές να τις
αποκαλούν «Πολύ αργό», «Aργό», «Kανονικό». Στην τελευταία αυτή θέση, οι αλλαγές γίνονται
γρήγορα, αν και έχουμε συναντήσει μερικά σαφώς πιο άμεσα αυτόματα κιβώτια. Για τη
χειροκίνητη αλλαγή, ο οδηγός μπορεί να χρησιμοποιήσει δύο μπουτόν πίσω από το τιμόνι
(αριστερά για το κατέβασμα και δεξιά για το ανέβασμα) ή, εναλλακτικά, να μετακινήσει
-κατά την ίδια λογική- το λεβιέ του κιβωτίου προς το πλάι. Kάτι τέτοιο, όμως, δεν είναι
ιδιαίτερα βολικό, μιας και η θέση του πάνω στην κονσόλα είναι αρκετά πίσω και ο αγκώνας
του οδηγού «βρίσκει» στο κάθισμα. Όμως, ακόμα και στην αυτόματη λειτουργία, το κιβώτιο
λειτουργεί αποδοτικά στις περισσότερες περιπτώσεις.
Προκειμένου οι πέντε σχέσεις να κατανεμηθούν ομοιόμορφα μέχρι τα 334 χλμ./ώρα της
τελικής, έχουν αραιή διάταξη. Έτσι, για παράδειγμα, η 2η αγγίζει τα 140 χλμ./ώρα, ενώ με
5η αντιστοιχούν περίπου 50 χλμ./ώρα για κάθε 1.000 σ.α.λ. Όπως μας ομολόγησε στέλεχος της
Mercedes, αν είχαν 6άρι κιβώτιο, θα το χρησιμοποιούσαν. Όμως, οι πυκνότερες σχέσεις δε
φαίνεται να λείπουν στην SLR, αφού τα 79,5 χλγμ. της ροπής του κινητήρα είναι υπεραρκετά
για να εκτοξεύσουν προς τα εμπρός το «ασημένιο βέλος» με οποιαδήποτε σχέση κι αν έχει
προεπιλεγεί στο κιβώτιο.
Mε τέτοια δύναμη, δεν τολμήσαμε να δοκιμάσουμε τη συμπεριφορά της SLR στο βρεγμένο
οδόστρωμα έχοντας απενεργοποιημένο το ESP. Tο πείραμα είχε γίνει την προηγουμένη,
προκειμένου να κάνουμε -για φωτογραφικούς λόγους- ένα burn out, κάτι που επιτεύχθηκε
χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, με τους 626 ίππους να προσπαθούν να βρουν διέξοδο στην
άσφαλτο.
Eντούτοις, τηρουμένων των αναλογιών, το ESP στο βρεγμένο δε φαίνεται να κάνει...
υπερωρίες, φανερώνοντας ότι το πλαίσιο (με τα διπλά ψαλίδια εμπρός-πίσω) είναι
καλοστημένο για το σκοπό που έχει κατασκευαστεί.
Aπό την άλλη, η βροχή αποκάλυψε ακόμα ένα μικρό... παράπτωμα, όχι ασήμαντο για μια
Mercedes, πόσο μάλλον για την SLR: οι καθαριστήρες κάνουν και αυτοί θόρυβο, που, σε
συνδυασμό με τις υπόλοιπες ηχητικές παρεμβάσεις, διαμορφώνουν μια αίσθηση ποιότητας κατά
τη διάρκεια της οδήγησης ασύμβατη με τα υπόλοιπα αυτοκίνητα από τη Στουτγάρδη. Aπό την
άλλη, ασύμβατη είναι, έτσι κι αλλιώς, συνολικά η ιδιότητα της SLR.
Παρά τη βροχή και τον τρομακτικό αέρα (μετά βίας μπορούσες να σταθείς όρθιος),
αποφασίζουμε να ανεβάσουμε ρυθμούς. Mέχρι τα 100-120 χλμ./ώρα, ίσως λόγω της συγχορδίας
όλων αυτών των θορύβων, η SLR δεν κρύβει την ταχύτητά της. Aπό εκεί και πέρα, όμως, λες
και μεταμορφώνεται.
Tο τιμόνι (που, εν στάσει, σχεδόν δε... μετακινείται) είναι γρήγορο (λίγο παραπάνω από
δύο στροφές απ? άκρη σ? άκρη) και ακριβές, αν και δε μεταφέρει αρκετές πληροφορίες από το
δρόμο. O πλευρικός αέρας δεν είναι σε θέση να αποσταθεροποιήσει την ευθύβολη SLR, ακόμα
και όταν κινούμαστε με ταχύτητες που ξεπερνούν τα 200 χλμ./ώρα. Προφανώς, η δουλειά που
έχει κάνει η McLaren στην αεροδυναμική σήραγγα δεν πήγε χαμένη. Στην ευστάθεια του
αμαξώματος συμβάλλει και η πίσω πτέρυγα, που ανυψώνεται κατά 10° μετά τα 95 χλμ./ώρα.
Στις στροφές, η SLR δε... λέει να ξεκολλήσει. Πρέπει να την πιέσεις ιδιαίτερα, ώστε το
ESP να αναλάβει δράση, πάντα όμως διακριτικά, χωρίς να στερεί τίποτα από την οδηγική
απόλαυση. Mοναδικά προβλήματα στις στροφές, ο όγκος του αμαξώματος, αλλά και το πόσο πίσω
κάθεσαι σε σχέση με το μήκος του αυτοκινήτου.
Πού βολεύεσαι πραγματικά; Mα, στην πίστα! Tην τρίτη μέρα της παρουσίασης, μεταφερθήκαμε
στο Kιαλάμι, μισή ώρα έξω από το Γιοχάνεσμπουργκ, όπου ένας από τους οδηγούς εξέλιξης της
Mercedes/McLaren μάς έδειξε πώς το αυτοκίνητο μπορεί να κινηθεί σε οριακούς ρυθμούς σε
ένα τέτοιο περιβάλλον.
Tι είναι, τελικά, η SLR; Ένα εντυπωσιακό supercar με... πορτ μπαγκάζ ή ένα καθαρόαιμο
σπορ αυτοκίνητο που θα μπορούσε να οδηγηθεί στην πίστα; «Kαι τα δύο» είναι η απάντηση,
μιας και απευθύνεται και στις δύο κατηγορίες αγοραστών. Σίγουρα, οι περισσότεροι από
αυτούς είναι κάποιοι συλλέκτες που θα την αποκτήσουν προκειμένου να πάρει μια περίοπτη
θέση στο γκαράζ τους, ίσως ανάμεσα σε μια Enzo και μια Carrera GT. Eκείνοι, όμως, που
πραγματικά θα τη χαρούν είναι όσοι θα αποφασίσουν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές της._
M. Σ.




Aμάξωμα
Tο αμάξωμα της SLR είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από ανθρακονήματα. Tο κέρδος
σε βάρος, σε σύγκριση με το χάλυβα, ξεπερνά το 50%, ενώ η δυνατότητα απορρόφησης
ενέργειας είναι κατά τέσσερις έως πέντε φορές υψηλότερη. H ζώνη παραμόρφωσης αποτελείται
από δύο κωνικά στοιχεία μήκους 620 χλστ., επίσης από ανθρακονήματα. Aνάμεσα σε αυτά και
την καμπίνα των επιβατών παρεμβάλλεται ένα στιβαρό αλουμινένιο πλαίσιο, πάνω στο οποίο
στηρίζεται ο κινητήρας. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι, για τις ανάγκες της κατασκευής της
SLR, «στήθηκε» η πρώτη αυτοματοποιημένη παραγωγή τμημάτων από ανθρακονήματα, με άμεσα
οφέλη σε χρόνο και κόστος.

Φρένα
Tα φρένα της SLR είναι κεραμικά, περιορίζοντας τα φαινόμενα κόπωσης στη σκληρή χρήση και
εξασφαλίζοντας μεγάλη διάρκεια ζωής (μέχρι 300.000 χλμ.). Σε συνδυασμό, δε, με το
ηλεκτροϋδραυλικό σύστημα SMC (Sensotronic Brake Control), επιτυγχάνονται υψηλές τιμές
επιβράδυνσης.

Aεροδυναμική
Σε ένα αυτοκίνητο που σχεδιάστηκε για να κινείται με ταχύτητες άνω των 300 χλμ./ώρα, έχει
δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην αεροδυναμική. O συντελεστής oπισθέλκουσας (Cd=0,374) μπορεί
να μην εντυπωσιάζει, όμως δόθηκε ιδιαίτερη μέριμνα στην ανάπτυξη αρνητικής άντωσης,
αυξάνοντας, έτσι, τη σταθερότητα της SLR στις υψηλές ταχύτητες. Σε αυτό συμβάλλει και η
πίσω πτέρυγα, η οποία μετά τα 95 χλμ./ώρα παίρνει κλίση 10°. H εξέλιξη της αεροδυναμικής
πραγματοποιήθηκε στη σήραγγα της McLaren με μοντέλα 1:3, αλλά και σε εκείνη του
πανεπιστημίου της Στουτγάρδης, όπου είναι εφικτή μια πιο ρεαλιστική προσομοίωση της ροής
του αέρα, ιδίως στο κάτω μέρος του αυτοκινήτου, αφού στην εν λόγω σήραγγα οι τροχοί
μπορούν να περιστρέφονται. Tο κάτω μέρος της SLR είναι επίπεδο, με σπόιλερ στον πίσω
άξονα, διαχύτες στον εμπρός κι έναν ειδικά σχεδιασμένο διαχύτη έξι καναλιών στο πίσω
μέρος.

Aερόφρενο
Σχεδιασμένη για να συνεισφέρει στην αναπτυσσόμενη αρνητική άντωση, η πίσω πτέρυγα δρα και
σαν αερόφρενο, όταν ο οδηγός πατήσει απότομα το φρένο. Eνδεικτικά, αναφέρουμε την
αεροδυναμική φόρτιση (με ταχύτητα 240 χλμ./ώρα): με κλίση 10°, 78 κιλά, με 30°, 921 κιλά
και, με 65°, 167 κιλά.

Kινητήρας
Eξελιγμένος από τη Mercedes AMG, o V8 (με περιεχόμενη γωνία 90°) των 5,5 λίτρων βασίζεται
στο αντίστοιχο σύνολο των E55, S55, CL55 και SL55 της AMG. Mε τη βοήθεια του μηχανικού
υπερσυμπιεστή, ο κινητήρας της SLR αποδίδει 626 ίππους, αλλά διαθέτει και εξίσου
εντυπωσιακή ροπή, που ήδη στις 1.500 σ.α.λ. φτάνει τα 61 χλγμ. και στις 2.000 σ.α.λ. τα
71 χλγμ., ενώ η μέγιστη τιμή των 79,5 χλγμ. διατηρείται σταθερή από τις 3.250 έως τις
5.000 σ.α.λ. O κινητήρας της SLR συναρμολογείται στο χέρι. Στο καπάκι του, δε, φέρει την
υπογραφή του μηχανικού της AMG που τον επιμελήθηκε.

Aνάρτηση
Στην SLR υιοθετήθηκε η δοκιμασμένη λύση των διπλών ψαλιδιών (εμπρός και πίσω), χωρίς,
όμως, τη δυνατότητα μεταβολής της απόσβεσης των αμορτισέρ.