H χρυσή εποχή της Lancia στους αγώνες (1987-1992)
1987-1992
Η χρυσή εποχή
Μονάχα ως θριαμβευτική μπορεί να χαρακτηριστεί η εμπλοκή της Lancia στους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι από το 1987 έως το 1992, καθώς με τις ποικίλες αγωνιστικές εκδόσεις της Delta η ιταλική φίρμα κέρδισε τέσσερις φορές το πρωτάθλημα οδηγών και έξι εκείνο των κατασκευαστών!
ΤO αγωνιστικό ντεμπούτο της Lancia Delta στο Π.Π.Ρ. του 1987 στέφθηκε με πρωτόγνωρη για την εποχή επιτυχία. Κι αυτό, ελάχιστους μόλις μήνες μετά την οριστική κατάργηση των τετρακίνητων «θηρίων» της κατηγορίας B (Group B) και την υποχρεωτική καθιέρωση από την παγκόσμια ομοσπονδία αγώνων των κατηγοριών «A» και «Ν» (Group A/N). Υπό τις ραγδαίες αυτές εξελίξεις και σε χρονικό διάστημα που δεν ξεπερνούσε τους πέντε μόλις μήνες, οι Ιταλοί έβαλαν το κεφάλι κάτω σχεδιάζοντας ένα από τα πλέον επιτυχημένα και θρυλικά αγωνιστικά αυτοκίνητα στη νεότερη ιστορία του θεσμού. Βασιζόμενοι, όπως όριζαν οι νεότεροι κανονισμοί, στο αντίστοιχο μοντέλο παραγωγής (Delta HF 4WD), οι έμπειροι μηχανικοί της Lancia δεν άργησαν να παρουσιάσουν ένα αυτοκίνητο-γεννημένο νικητή. Η επιβεβαίωση ήρθε από τον πρώτο κιόλας αγώνα του πρωταθλήματος του 1987, καθώς το ντεμπούτο του αυτοκινήτου στις παγωμένες και γλιστερές ε.δ. του Ράλι Μόντε Κάρλο συνοδεύτηκε από ένα πειστικό όσο και θριαμβευτικό «1-2», με τους Μπιαζιόν και Κάνκουνεν αντίστοιχα να οδηγούν εκπληκτικά την άριστα εξελιγμένη Delta HF 4WD. Η συνέχεια στους υπόλοιπους αγώνες της χρονιάς ήταν, φυσικά, ανάλογη, καθώς ο μικρόσωμος, αλλά… θαυματουργός πίσω από το τιμόνι της Delta, ιταλός οδηγός της εταιρείας κέρδισε συνολικά τρεις αγώνες (Μόντε Κάρλο, Αργεντινή, Σαν Ρέμο), ο Γ. Κάνκουνεν δύο (Ολυμπιακό Ράλι-Η.Π.Α και RAC) και ο Μ. ¶λεν τρεις (Πορτογαλία, Ακρόπολις και 1000 Λίμνες).
Στο Ράλι Πορτογαλίας της επόμενης χρονιάς (1988) οι ανήσυχοι πάντα Ιταλοί παρουσίασαν την εξελιγμένη έκδοση του αυτοκινήτου τους (Delta HF Integrale). Τη χρονιά εκείνη μάλιστα το ιταλικό υπερόπλο εντυπωσίασε ακόμα περισσότερο, χαρίζοντας εύκολα στη Lancia τον έβδομο παγκόσμιο τίτλο στη μακρόχρονη εμπλοκή της στο θεσμό και στο Μ. Μπιαζιόν, το πρωτάθλημα οδηγών. Ενδεικτικά αξίζει να σημειώσουμε πως το 1988 η Delta κέρδισε τους 10 από τους 11 αγώνες του θεσμού συγκεντρώνοντας τους διπλάσιους βαθμούς από τους βασικούς ανταγωνιστές της(!), ενώ πρώτη φορά στην ιστορία της η ιταλική εταιρεία κατάφερε να ανέβει στο ανώτερο σκαλί του βάθρου, στο παραδοσιακό δύσκολο Ράλι Σαφάρι.
Παρά την έντονη αντίσταση που προέβαλαν οι ιάπωνες κατασκευαστές (Toyota, Mitsubishi), το 1989 οι Ιταλοί έλαμψαν και πάλι έχοντας επιπλέον έναν ακόμα ταλαντούχο οδηγό: το Γάλλο Ντ. Οριόλ. Η χρονιά ξεκίνησε και τελείωσε ιδανικά και πάλι για τους Ιταλούς, με το Μ. Μπιαζιόν να κατακτά, αρχικά, την πρώτη θέση στους τρεις πρώτους αγώνες του θεσμού (Μόντε Κάρλο, Πορτογαλία και Σαφάρι), τις νίκες σε Ελλάδα και Ιταλία στη συνέχεια και τελικά, το δεύτερο γι’ αυτόν πρωτάθλημα Οδηγών και έναν ακόμα παγκόσμιο τίτλο για λογαριασμό της Lancia.
Το 1990 χαρακτηρίστηκε από αλλαγές στους κανονισμούς, καθώς η παγκόσμια ομοσπονδία επέβαλε περιορισμούς στην απόδοση των υπερτροφοτοδούμενων κινητήρων των αυτοκινήτων. Οι Ιταλοί, ήδη από τον τελευταίο αγώνα του 1989, είχαν έτοιμη τη δική τους απάντηση (βλ. Delta HF Integrale 16V), η οποία, μάλιστα, έδωσε σκληρή μάχη έως το τέλος της χρονιάς τόσο με την Toyota, όσο και με τον ισπανό οδηγό της, Κ. Σάινθ. Στο τέλος της χρονιάς, ύστερα από συγκλονιστικές μάχες στις ε.δ. του Ράλι των 1.000 Λιμνών και του Σαν Ρέμο, οι Ιταλοί καταφέρνουν επάξια να κερδίσουν μία ακόμα φορά τον τίτλο των κατασκευαστών.
Ο έντονος ομολογουμένως ανταγωνισμός της χρονιάς εκείνης πείσμωσε τους Ιταλούς, οι οποίοι δούλεψαν σκληρά στη συνέχεια επιστρέφοντας στο πρωτάθλημα του 1991 με ακόμα περισσότερο δυναμισμό. Αυτή τη φορά, μάλιστα, παρά το γεγονός ότι τα πάντα κρίθηκαν μόλις στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς (RAC), δεν άφησαν περιθώρια για αμφισβητήσεις, καθώς ο Γ. Κάνκουνεν πήρε τον τίτλο και η Lancia το δέκατο πρωτάθλημα στην ιστορία της.
Ωστόσο, παρά την επιτυχημένη της πορεία, στα τέλη της χρονιάς εκείνης, και συγκεκριμένα στις 18 Δεκεμβρίου του 1991, η Lancia αποφασίζει να αποσυρθεί από τους αγώνες του Π.Π.Ρ, παρέχοντας ωστόσο την απαραίτητη τεχνική υποστήριξη στους οδηγούς της για το 1992 μέσω των ομάδων Jolly Club, A.R.T. και Grifone. Η απόφαση αυτή δεν εμπόδισε τους Ιταλούς να ενσωματώσουν στην ομάδα τους κι άλλους ταλαντούχους οδηγούς, όπως ο Α. Αγκίνι και ο Φ. Μπουγκαλσκί, με τη βοήθεια των οποίων κατέκτησαν οχτώ νίκες το 1992, οπότε και ολοκληρώθηκε ο επιτυχημένος αγωνιστικός κύκλος ζωής της θρυλικής Lancia Delta._4T
1987 Πρωτάθλημα Οδηγών & Κατασκευαστών Γ. Κάνκουνεν/Delta HF 4WD
1988 Πρωτάθλημα Οδηγών & Κατασκευαστών Μ. Μπιαζιόν/Delta HF Integrale
1989 Πρωτάθλημα Οδηγών & Κατασκευαστών Μ. Μπιαζιόν/Delta HF Integrale
1990 Πρωτάθλημα Κατασκευαστών Delta HF Integrale 16V
1991 Πρωτάθλημα Οδηγών & Κατασκευαστών Γ. Κάνκουνεν/ Delta HF Integrale 16V
1991 Πρωτάθλημα Κατασκευαστών Delta HF Integrale "evoluzione"