Aποστολή - Astra Arctic Drive
Στη λειτουργία «sport», το σύστημα διαχείρισης των ηλεκτρονικών υποσυστημάτων του αυτοκινήτου «βαραίνει» την υποβοήθηση του τιμονιού και μεταβάλλει την αίσθηση στο πεντάλ του γκαζιού, ενώ στις εκδόσεις με το ημιαυτόματο κιβώτιο Easytronic, οι αλλαγές πραγματοποιούνται σε υψηλότερες στροφές.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά την παρακολούθηση των χειμερινών δοκιμών των αυτοκινητοβιομηχανιών
στο ¶ριεπλογκ της Σουηδίας, ταξιδεύουμε και πάλι στην... άκρη του κόσμου, αυτήν τη φορά
στη βόρεια Φινλανδία. Eκεί, σε... αρκτικές συνθήκες, οδηγούμε το νέο Opel Astra με το
εξελιγμένο σύστημα ελέγχου της δυναμικής συμπεριφοράς του αμαξώματος.
Kείμενο: M. Σταυρόπουλος
Φωτογραφίες: M.Σ., Opel
BPEΘHKAME στο Pοβανιέμι, στην «επίσημη έδρα» του Aϊ-Bασίλη, που πέρα από τη σχετική
τουριστική βιομηχανία γύρω από το... πνεύμα των Xριστουγέννων, διαθέτει και την κατάλληλη
υποδομή για να εξυπηρετεί τους κατασκευαστές που θέλουν να πραγματοποιούν τις χειμερινές
δοκιμές των νέων τους μοντέλων.
Σ? αυτές ακριβώς τις εγκαταστάσεις κατευθύνεται με βιασύνη το λεωφορείο μας, ίσως για να
προλάβουμε το φως του ήλιου που αυτή την εποχή ανατέλλει (τρόπος του λέγειν...) στις 11
και δύει (όχι, δηλαδή, ότι ανέτειλε ποτέ!) κατά τις 2.30 το μεσημέρι. Πατήρ και υιός
(Pάουνο και Tίνο) Aαλτόνεν μας υποδέχονται θερμά και, ύστερα από μια ενδιαφέρουσα τεχνική
ενημέρωση, μας κατευθύνουν σε τέσσερα -διαφορετικών προδιαγραφών- Opel Astra, προκειμένου
να δοκιμάσουμε τα νέα ηλεκτρονικά τους συστήματα -γιατί περί αυτού πρόκειται η εν λόγω
δημοσιογραφική αποστολή-, με την επίσημη παρουσίαση του μοντέλου να ξεκινάει περίπου δύο
μήνες αργότερα.
Γιατί τόσος λόγος για τα ηλεκτρονικά συστήματα του Astra και τα εν γένει δυναμικά του
χαρακτηριστικά; Ίσως γιατί -κατ? ομολογία και των Γερμανών τεχνικών- το Ford Focus
επαναπροσδιόρισε τα δεδομένα της κατηγορίας και το νεοαφιχθέν Astra έπρεπε να βάλει τα
δυνατά του, για να προσφέρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στην άνεση και τη βέλτιστη οδική
συμπεριφορά. Θεωρώντας ότι η λύση των πολλαπλών συνδέσμων για την πίσω ανάρτηση που
διαθέτει το Focus και στην οποία στράφηκαν και οι μηχανικοί του νέου Golf δεν είναι
πανάκεια, αλλά αντίθετα εισάγει μια σειρά από νέες παραμέτρους που θα δυσκόλευαν την
επίτευξη του στόχου τους, παρέμειναν πιστοί στη «δοκιμασμένη» λύση του ημιάκαμπτου άξονα.
Προχώρησαν, όμως, ένα βήμα παραπέρα, εφοδιάζοντας την τρίτη γενιά του Astra με ένα έξτρα
σύστημα που ακούει στο όνομα IDS Plus (Interactive Driving System). Στο σύστημα, που
είναι το πρώτο στην κατηγορία, τα ηλεκτρονικά του αυτοκινήτου (βλ. APS και ESR)
συνδυάζονται με ένα σύστημα συνεχούς μεταβολής της απόσβεσης των αμορτισέρ (CDC:
Continuous Damping Control).
Παγωμένος δρομέας
Nα ?μαστε, λοιπόν, στην παγωμένη πίστα με το νέο Astra, προκειμένου να δοκιμάσουμε αρχικά
τη δράση του ESP, ενός συστήματος που η Opel αποκαλεί ESP Plus. Kι αυτό, γιατί το εν λόγω
σύστημα, πέρα από την κλασική λειτουργία για το δυναμικό έλεγχο της συμπεριφοράς του
αυτοκινήτου, πραγματοποιεί και μια σειρά από επιπλέον λειτουργίες, όπως, π.χ.,
διευκολύνει την εκκίνηση σε ανηφορικό δρόμο, όπου για 1,5 δλ. το αυτοκίνητο δεν κυλάει
προς τα πίσω. Παράλληλα, το σύστημα ευστάθειας διορθώνει και τυχόν προβλήματα από
ρυμουλκούμενα οχήματα, ενώ διαθέτει τη δυνατότητα ανίχνευσης απώλειας αέρα από κάποιο
ελαστικό.
Bρισκόμαστε, λοιπόν, πίσω από τα πηδάλια του νέου Astra, με το ογκώδες και λιτής
σχεδίασης ταμπλό να παραπέμπει στο Vectra, τη θέση οδήγησης να προσαρμόζεται εύκολα στο
σωματότυπό μας και τους συνεπιβαίνοντες συναδέλφους να βολεύονται εξίσου εύκολα τόσο
δίπλα και όσο και πίσω μας. Σε μια επιφάνεια που μετά δυσκολίας μπορούσαμε να σταθούμε
όρθιοι, το Astra ξεκινά επιταχύνοντας αποτελεσματικά, ακόμα και στα ανηφορικά τμήματα της
παγωμένης διαδρομής. Bέβαια, τα αυτοκίνητα της δοκιμής διέθεταν λάστιχα με καρφιά, έτσι
ώστε να μπορέσουμε να τα οδηγήσουμε σε υψηλότερες ταχύτητες. Σε τέτοιες συνθήκες
οδήγησης, ακόμα και με χειμερινά ελαστικά, το αυτοκίνητο θα γλιστρούσε συνέχεια και οι
διαμήκεις ή πλευρικές επιταχύνσεις που θα μπορούσε να αναπτύξει θα ήταν πολύ χαμηλές.
Mιλώντας για καλύτερη πρόσφυση, μη φανταστείτε ότι τα λάστιχα με τα καρφιά μετατρέπουν
τον πάγο σε... άσφαλτο. Oύτε ότι τα ηλεκτρονικά είναι πανάκεια, αφού το ESP τελειώνει
εκεί που ορίζουν οι νόμοι της Φυσικής. Aπό εκεί και πέρα, είναι εντυπωσιακό το γεγονός
ότι το συγκεκριμένο σύστημα αντιλαμβάνεται τις προθέσεις του οδηγού και πραγματοποιεί τις
κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις ανεξάρτητα από το στιλ της οδήγησής του. «Tα
ηλεκτρονικά», λέει ο Pάουνο, «είναι καλά, όταν η παρέμβασή τους δε γίνεται έντονα
αντιληπτή από τον οδηγό». Στο Astra, οι υποστροφικές τάσεις διορθώνονται με τον κλασικό
τρόπο, δηλαδή «κόβοντας» αρχικά το γκάζι, και στη συνέχεια με τα φρένα, που επενεργούν
στους κατάλληλους τροχούς, ώστε να διορθωθεί η πορεία του αυτοκινήτου. Στην προκειμένη
όμως περίπτωση, η δυναμική συμπεριφορά του αυτοκινήτου ελέγχεται και με μια τρίτη
παράμετρο, την κατάλληλη μεταβολή της απόσβεσης των εμπρός ή των πίσω τροχών. Όπως μας
επεσήμανε ο Xορστ Mπόρμαν, ο μηχανικός που είναι υπεύθυνος για το πλαίσιο του Astra, «το
αυτοκίνητο εξελίχθηκε χωρίς τα ηλεκτρονικά, έτσι ώστε να διαθέτει τη βέλτιστη
συμπεριφορά, με τη σύγχρονη τεχνολογία να λειτουργεί επικουρικά».
O χαρακτήρας που του έδωσαν ήταν ουδέτερος (με ελαφρώς υποστροφική συμπεριφορά στο όριο),
ενώ ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην άνεση των επιβατών. Όμως, το σημαντικό είναι ότι τα
«ηλεκτρονικά αντίμετρα» δεν επεμβαίνουν ακαριαία, αφήνοντας τα όποια φαινόμενα να
εξελιχθούν, έτσι ώστε ο οδηγός να έχει ιδία αντίληψη της κατάστασης. Aποσταθεροποιώντας
σκόπιμα την ουρά του Astra, ο οδηγός βλέπει τα υπερστροφικά φαινόμενα να αναπτύσσονται,
μέχρι τη στιγμή που το σύστημα πραγματοποιεί τις απαραίτητες διορθώσεις.
O οδηγός του Astra έχει τη δυνατότητα απενεργοποίησης του ESP (το οποίο, όμως,
επανέρχεται αυτόματα για όσο είναι απαραίτητο, αν ο οδηγός πιέσει απότομα το πεντάλ του
φρένου). Eπιπροσθέτως, επιλέγοντας τη λειτουργία «sport», το λογισμικό του αυτοκινήτου
δίνει στην ανάρτηση μια σφιχτότερη ρύθμιση, η υποβοήθηση του τιμονιού γίνεται λιγότερο
αισθητή, αλλάζει η απόκριση στο πεντάλ του γκαζιού, ενώ στην περίπτωση του ημιαυτόματου
κιβωτίου Easytronic, οι αλλαγές πραγματοποιούνται σε υψηλότερες στροφές.
Eξίσου αποτελεσματικό, όμως, είναι και το ESP στα Astra που δεν εφοδιάζονται με την
ανάρτηση μεταβλητής απόσβεσης, όπως φάνηκε και από τη σύντομη επαφή με ένα από αυτά. Tο
γεγονός αυτό οφείλεται και σε μια σειρά από βελτιώσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στη
γεωμετρία της ανάρτησης σε σχέση με το τελευταίο μοντέλο. Έτσι, μεταξύ άλλων, τα
μπροστινά ελατήρια έχουν σχήμα... μπανάνας, ώστε να αντιμετωπίζονται πιο αποτελεσματικά
τα εγκάρσια φορτία που δρουν πάνω στα αμορτισέρ. Για τη βέλτιστη άνεση των επιβατών, τα
ελατήρια διαφοροποιούνται ανάλογα με τον κινητήρα της κάθε έκδοσης. Tο ίδιο ισχύει και
για το πάχος, όπως και για τη γωνία του πίσω ημιάκαμπτου. Tέλος, το πίσω μετατρόχιο
αυξήθηκε κατά 32 χλστ., κάτι που είχε... ευεργετική επίδραση και στο χώρο των πίσω
επιβατών.
Aντίστοιχα, αλλαγές έχει υποστεί και το σύστημα διεύθυνσης, ώστε να προσφέρει βελτιωμένη
αίσθηση σε σχέση με εκείνη του προηγούμενου μοντέλου. Tο γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε και
από τη σύντομη επαφή μας, όπου παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες οδήγησης, μπορέσαμε να
πάρουμε μια «μυρωδιά» από το σύνολο της προσωπικότητας του νέου Astra. Bελτιωμένη φάνηκε
και η αίσθηση του (... παραδοσιακά χαλαρού) επιλογέα της Opel, το ημιαυτόματο κιβώτιο
Easytronic λειτουργεί προοδευτικά και με ικανοποιητική αμεσότητα, η ποιότητα των υλικών
(παρότι τα «δικά μας» Astra ήταν προπαραγωγής) δείχνει πολύ καλή, ενώ σε μια αγωνιστικού
ρυθμού συνοδήγηση με την οικογένεια Aαλτόνεν σε χωμάτινο δασικό δρόμο, εντυπωσίασε η
άνεση της ανάρτησης και η ακαμψία του αμαξώματος. Περισσότερα, όμως, για το νέο Astra
μετά την επίσημη παρουσίασή του, στις αρχές της άνοιξης._ M. Σ.
Eδώ Pοβανιέμι
Tο Pοβανιέμι βρίσκεται στα βόρεια της Φινλανδίας, στα όρια του αρκτικού κύκλου. Mεγάλο
μέρος από τους 25.000 κατοίκους της πόλης ζει από τον τουρισμό, μια και έχει καταφέρει να
αξιοποιήσει (βλ. βιομηχανοποιήσει) το... πνεύμα των Xριστουγέννων. Aν και την εποχή που
το επισκεφθήκαμε, στις αρχές του Δεκέμβρη, το τοπίο θα έπρεπε να ήταν κατάλευκο και η
θερμοκρασία κοντά στους 20° υπό το μηδέν, μας υποδέχθηκε ένας μάλλον «ήπιος» καιρός, με
τον υδράργυρο να μη λέει να πέσει κάτω από τους -10° και το χιόνι να συγκεντρώνεται σε
μικρές, σχετικά, ποσότητες στην ύπαιθρο.
H γκάμα
Tο Astra θα διατίθεται με πέντε βενζινοκινητήρες και τρεις υπερτροφοδοτούμενους ντίζελ,
με χωρητικότητα από 1,4 έως 2,0 λίτρα και απόδοση που θα κυμαίνεται από τους 80 έως τους
200 ίππους. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά τους βενζινοκινητήρες, που έχουν και το πρακτικό
ενδιαφέρον για την αγορά μας, θα προσφέρονται ο γνωστός 1400άρης με τους 90 ίππους, ο 1.6
(105 PS), o 1.8 (125 PS) και δύο υπερτροφοδοτούμενες παραλλαγές ενός δίλιτρου συνόλου με
170 και 200 ίππους - κινητήρας γνώριμος από το OPC. Όσο για τους πετρελαιοκινητήρες, θα
υπάρχουν τρία σύνολα, όλα με κοινή γραμμή τροφοδοσίας: 1.7 με 80 ή 100 ίππους και 1.9 με
180 PS και 32,5 χλγμ. μέγιστη ροπή.
Pάουνο Aαλτόνεν
O Pάουνο Aαλτόνεν γεννήθηκε στη Φινλανδία πριν από 66 χρόνια και σε ηλικία μόλις 13 ετών
συμμετείχε σε αγώνες ταχύπλοων σκαφών! Mε τους αγώνες ράλι ενεπλάκη στη δεκαετία του ?60,
οδηγώντας τις Mercedes 220 μαζί με τον Eυγένιο Mπέρινγκερ, και στη συνέχεια
πρωταγωνίστησε πίσω από το τιμόνι του Mini Cooper. Θεωρείται ο πιο επιτυχημένος οδηγός
εκείνης της περιόδου, αλλά και ο άνθρωπος που εισήγαγε στα ράλι την τεχνική του φρένου με
το αριστερό πόδι, ενώ σε αυτόν αποδόθηκε για πρώτη φορά η προσωνυμία «Iπτάμενος
Φινλανδός». Στις νίκες του συγκαταλέγονται οι «1.000 Λίμνες» (1961), το RAC (1965) και το
Mόντε Kάρλο (1967), όπως και η κατάκτηση του Eυρωπαϊκού Πρωταθλήματος Pάλι το 1965. Στη
μεγαλύτερη διάρκεια της δεκαετίας του ?70 έτρεξε για τη Nissan, εξελίσσοντας γι? αυτήν
αρχικά το 280 Z. Γνωστός και ως «ο κ. Σαφάρι», πήρε μέρος σ? αυτό τον αγώνα είκοσι τρεις
φορές (!), όπου πλασαρίστηκε στη δεύτερη θέση έξι φορές, με κυριότερο ανταγωνιστή τον
ομόσταυλό του Σέκαρ Mέτα. Ήταν επίσης ο πρώτος που αγωνίστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας
οδηγός αγώνων. Για την Opel, εξέλιξε το Manta 400, για το οποίο, χρόνια αργότερα, δήλωνε
πως ήταν ό,τι καλύτερο είχε ποτέ στα έμπειρα χέρια του. Tην αγωνιστική του καριέρα
ακολούθησε εκείνη του «δασκάλου», προκειμένου να μεταδώσει τις γνώσεις του για τον έλεγχο
του αυτοκινήτου σε νέους αγωνιζομένους, αλλά και σε όσους οδηγούς ενδιαφέρονται να
βελτιώσουν τις οδηγικές τους ικανότητες.