Eφημερίδα
[ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΘΑΛΑΜΟ]
FREE ZONE
Περικυκλωμένη με αλυσίδες, τυλιγμένη σε δίχτυ, σκεπασμένη με συρματόσχοινα η ελευθερία
της διαμαρτυρίας στα συνέδρια των κομμάτων στις ΗΠΑ!
Ο Τζoρτζ Όργουελ θα ήταν υπερήφανος. Η «Ζώνη Ελεύθερης Έκφρασης» είναι ένας νεολογισμός
αντάξιός του. Η «Free Speech Zone» εφαρμόστηκε στο συνέδριο των Δημοκρατικών στη Βοστόνη.
Βρισκόταν λίγους δρόμους πέρα από το χώρο του συνεδρίου. Μια στενή λωρίδα ασφάλτου,
περικυκλωμένη από «αλυσιδένιους» φράκτες, τυλιγμένη με μαύρο δίχτυ, σκεπασμένη με
συρματόσχοινο. Παρακολουθούμενη από κάμερες που μεταδίδουν την εικόνα στο Υπουργείο
Εσωτερικής Ασφάλειας στην Ουάσιγκτον. Εντός της «Ζώνης», οι πολίτες μπορούσαν να
εκφραστούν ελεύθερα. Μόνο εντός της.
Δεν είναι, πλέον, η στέρηση της ελευθερίας που αποφασίζεται σε έκτακτες περιπτώσεις, αλλά
η ίδια η ελευθερία... Σ? αυτόν τον υπό καθολική επιτήρηση κόσμο, η ελεύθερη έκφραση χωρά
μόνο σε αυστηρά ελεγχόμενες ζώνες.
Φυσικά, τέτοια μέτρα είναι πάντα απαραίτητα εν όψει τρομοκρατικού χτυπήματος. ¶λλωστε, η
ασφάλεια κόστισε σχεδόν το μισό (75 από τα 166 εκατ. δολάρια) από το συνολικό κόστος του
συνεδρίου των Ρεπουμπλικάνων και περισσότερο από το μισό (50 από 95 εκατ. δολάρια) του
συνεδρίου των Δημοκρατικών!
Μια Παλαιστίνια ακτιβίστρια παρατήρησε: «Είναι σαν το τείχος στη Δυτική Όχθη». Ένας
Eβραίος οδοκαθαριστής που έτυχε να εργάζεται εκεί πρόσθεσε τη δική του οπτική γωνία: «Σαν
στρατόπεδο συγκέντρωσης».
Η «Ζώνη» δε βρίσκεται, όπως το Γκουαντάναμο, σε κάποια εξωδικαστική νησίδα, αλλά στην
καρδιά της δημοκρατικής Αμερικής, και μάλιστα στο συνέδριο των (καλών) Δημοκρατικών.
Οι διαδηλωτές (από αναρχικούς της «Black Tea Society» έως δικηγόρους των ατομικών
ελευθεριών) μποϊκοτάρισαν το οργουελιανό κλουβί και, έτσι, η «Ζώνη Ελεύθερης Έκφρασης»
έμεινε έρημη. Λίγες ημέρες μετά, στο συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων, οι αρχές δοκίμασαν κάτι
νεωτερικό. Έξω από το Mάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν τοποθετήθηκε ένα σύστημα εντυπωσιακών
μεγαφώνων. Για να ακούν οι πολίτες τις ομιλίες των συνέδρων; Όχι! Τα μεγάφωνα αυτά, σε
περίπτωση «ταραχών», εκπέμπουν θόρυβο που το ανθρώπινο αυτί δεν μπορεί να υποφέρει και,
έτσι, τα ταραχοποιά στοιχεία υποχρεώνονται να διαλυθούν. Το νέο μήνυμα του Ελεύθερου
Κόσμου, αντί για λέξεις, είναι ένας θόρυβος που διατάσσει: «Πολίτες, διαλυθείτε...»
TSE
Μια φωτογραφία σου
Ο εικονιζόμενος είναι 36 χρόνων. Γιατί, τότε, δείχνει 65 και ποιος είναι;
Είναι ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Στη φωτογραφία, που τραβήχτηκε το 1965 στην Κούβα, ο Τσε
είναι μεταμφιεσμένος σε φαλακρό 65χρονο με χοντρά γυαλιά και συντηρητικό κοστούμι, καθώς
ετοιμάζεται να φύγει ινκόγκνιτο. Δίπλα του στέκεται η γυναίκα του, Αλέιδα Μαρτς ντε λα
Τόρε. Δύο χρόνια αργότερα, ο Τσε σκοτώθηκε στη Βολιβία.
Από το νέο λεύκωμα 300 σελίδων με γράμματα και φωτογραφίες της οικογενείας, με τίτλο
«Αυτοπορτραίτο: Γκεβάρα», που παρουσίασε στην Αβάνα η κόρη του Τσε, Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς.
XRISTIANOI
[ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ]
Αμερική Aμερικανών... χριστιανών
Με το... σταυρό στο χέρι διεκδικεί την επανεκλογή του ο πρόεδρος Μπους.
- 9 στους 10 Αμερικανούς πιστεύουν στο Θεό.
- 8 στους 10 πιστεύουν στα θαύματα της Καινής Διαθήκης και είναι πεπεισμένοι πως στη
Δευτέρα Παρουσία θα συναντήσουν το Δημιουργό τους.
- 5 στους 10 πιστεύουν στους Αγγέλους.
- 3 στους 10 πιστεύουν ότι κάθε λέξη της Βίβλου είναι αληθινή.
- 4 στους 10 δηλώνουν ότι «ξαναγεννήθηκαν» τα τρία τελευταία χρόνια, ανακαλύπτοντας τον
«πραγματικό Χριστό».
Οι «ανανήψαντες» χριστιανοί είναι το μυστικό όπλο του Τζορτζ Μπους στην αναμέτρησή του με
τον Τζον Κέρι.
Περίπου 40 εκατομμύρια υπολογίζονται οι Αμερικανοί που τα τελευταία τρία χρόνια -από την
11η Σεπτεμβρίου 2001- ανακάλυψαν τον «πραγματικό Χριστό». Ανάμεσά τους, και ο πρόεδρος
Μπους, όπως δήλωσε ο ίδιος στο συγγραφέα του βιβλίου «Bush at War», Μπομπ Γούντγουορντ,
το 2003. Σύμφωνα με τον Καρλ Ρόβε, υπεύθυνο της προεκλογικής εκστρατείας των
Ρεπουμπλικάνων, από τα 40 αυτά εκατομμύρια στις προηγούμενες εκλογές είχε ψηφίσει μόνο το
25%. Αν το ποσοστό αυτό ανέλθει εφέτος στο 30%, τότε η επανεκλογή του Μπους είναι
εξασφαλισμένη.
Οι επιτελείς του εργάστηκαν δύο χρόνια για να πείσουν την οργανωμένη χριστιανική Δεξιά να
πάρει το μέρος του Μπους. Για πολλά χρόνια, οι χριστιανικές οργανώσεις μποϊκοτάριζαν τις
εκλογές, επηρεασμένες κυρίως από το κλασικό αντισημιτικό κήρυγμα των «τηλεοπτικών
ιεροκηρύκων» Τζέρι Φάλγουελ και Πατ Ρόμπερτσον, οι οποίοι υποστηρίζουν θεωρίες του τύπου
«χωρίς τους Εβραίους, δε θα πετύχαινε η επανάσταση των Μπολσεβίκων» ή «το Κ.Κ.Αμερικής
ιδρύθηκε από τους Εβραίους».
Ο πόλεμος «κατά των απίστων στο Ιράκ» και, κυρίως, η αναδίπλωση του Μπους στο
Μεσανατολικό («οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να έχουν το δικό τους κράτος») άλλαξαν
την κατάσταση. Τζέρι Φάλγουελ και Πατ Ρόμπερτσον καλούν, τώρα, από την τηλεόραση τους
χριστιανούς των ΗΠΑ να προσέλθουν στις κάλπες και να ψηφίσουν τον Τζορτζ Μπους.
Παράλληλα, ο ιεροκήρυκας και συγγραφέας του βιβλίου «Bush at War», Μπομπ Γούντγουορντ,
έπειτα από τετράωρη συνάντηση στο Λευκό Οίκο με τον Μπους, δήλωσε πεπεισμένος ότι «ο
Πρόεδρος έχει τη θεϊκή εντολή για την καταπολέμηση του Κακού», ενώ και το μεγάλο
χριστιανικό περιοδικό «World» κυκλοφόρησε με τίτλο: «Τζορτζ Μπους, ο απεσταλμένος του
Θεού»._ ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΤΖΗΣ
ΝΕΪΝΤΕΡ
[ΤΟ ΔΟΛΩΜΑ ΝΕΪΝΤΕΡ]
Αριστερά ψάρια σε δεξιά δίχτυα
Στις εκλογές του 2000, ο Αλ Γκορ έχασε την πολιτεία της Φλόριντα για 537 ψήφους και μαζί
την προεδρία των ΗΠΑ, αφού ο Τζορτζ Μπους κέρδισε συνολικά περισσότερους εκλέκτορες. Στην
ίδια πολιτεία, ο ανεξάρτητος υποψήφιος Ραλφ Νέιντερ είχε πάρει 97.000 ψήφους, γεγονός που
τον μετέτρεψε σε «μαύρο πρόβατο» για τους Δημοκρατικούς.
Τώρα, το σκηνικό κινδυνεύει να επαναληφθεί: ο Νέιντερ κατεβαίνει και πάλι υποψήφιος,
«ψαρεύοντας» στα αριστερά του Κέρι, μόνο που αυτήν τη φορά η εκλογική μηχανή του Μπους θα
?χει βάλει για τα καλά το χεράκι της...
Για να κατέβει ο Νέιντερ υποψήφιος σε κάθε πολιτεία, έχει ανάγκη από έναν αριθμό
υπογραφών. Εδώ αρχίζει το έργο των Pεπουμπλικάνων όψιμων φίλων του. Έτσι, στο Μίσιγκαν οι
Pεπουμπλικάνοι μάζεψαν 43.000 υπογραφές για το Νέιντερ. Στη Νεβάδα ένας γνωστός πολιτικός
σύμβουλος των Pεπουμπλικάνων μάζεψε χρήματα για τον «Πράσινο» υποψήφιο. Και στο Όρεγκον,
στην Αριζόνα, στο Νιου Χάμσαϊρ, στην Πενσιλβάνια, στο Ουισκόνσιν και στη Φλόριντα, η
υποψηφιότητα Νέιντερ υποστηρίχτηκε από οπαδούς του Μπους. Όλες, μα όλες, οι πολιτείες
αυτές είναι «swing states», πολιτείες, δηλαδή, όπου το αποτέλεσμα είναι αμφίρροπο και
λίγες ψήφοι ίσως κάνουν τη διαφορά.
«Ποτέ δεν έχει ξαναγίνει ένα μεγάλο κόμμα να υποστηρίζει έναν ανεξάρτητο υποψήφιο» λέει ο
Ρίτσαρντ Γουίνγκερ της επιθεώρησης «Ballot Access News» στην εφημερίδα «USA Today», αλλά
ο πρόεδρος Μπους και η Εθνική Ρεπουμπλικανική Επιτροπή αρνούνται ότι πρόκειται για
συντονισμένες ενέργειες. Ο Νέιντερ, από την πλευρά του, δικαιολογείται: «Δεχόμαστε τις
συνεισφορές κάθε Aμερικανού πολίτη, σύμφωνα με τους εκλογικούς κανόνες, ανεξάρτητα από
την πολιτική του τοποθέτηση». ¶λλωστε, «οι μεγάλοι χρηματοδότες των Δημοκρατικών και των
Pεπουμπλικάνων δίνουν χρήματα και στους δύο. Έχει, λοιπόν, πλάκα να βλέπεις τους
Δημοκρατικούς τώρα να γκρινιάζουν».
ΗΘΟΠΟΙΟΙ
[ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ]
Κέρι... Κέρι
Κρίμα που δε διεκδικεί το Όσκαρ, αλλά την προεδρία!
Το ότι οι Δημοκρατικοί στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πάντα συμπάθειες στον κόσμο των
διανοουμένων και των καλλιτεχνών είναι γνωστό. Στη δεκαετία του ?60, όταν υποψήφιος ήταν
ο Τζον Κένεντι, γνωστοί ηθοποιοί είχαν ταχθεί με το μέρος του και η παράδοση συνεχίστηκε.
Αυτό που γίνεται σήμερα, όμως, είναι πρωτόγνωρο. Ακόμη και στην περίοδο του Βιετνάμ, ποτέ
υποψήφιος δεν υποστηρίχτηκε τόσο πολύ και από τόσο πολλούς καλλιτέχνες όσο ο Τζον Κέρι
στον αγώνα του κατά του Τζορτζ Μπους.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Μπρους Σπρίνγκστιν, ο οποίος ποτέ μέχρι σήμερα δεν
είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για τις εκλογικές διαδικασίες. Αυτήν τη φορά, έγραψε άρθρο
στους «New York Times», καλώντας τους Αμερικανούς να υπερψηφίσουν τον Κέρι, «ο οποίος
έχει απαντήσεις για όλα τα μεγάλα θέματα, και κυρίως για τον πόλεμο στο Ιράκ».
Μαζί με συγκροτήματα και καλλιτέχνες όπως οι Dave Matthews Band, Pearl Jam, R.E.M., Dixie
Chicks, Juarassic 5, James Taylor και Jackson Browne, οργάνωσαν περιοδεία με τίτλο «Vote
for Change» για την υποστήριξη του Κέρι. Ο κατάλογος των υποστηρικτών του Κέρι είναι
μακρύς. Μεταξύ των ηθοποιών που ενεργά υποστηρίζουν το πρόγραμμά του κατά του πολέμου και
της φτώχειας περιλαμβάνονται οι Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, Λεονάρντο ντι Κάπριο, Τζον Κιούζακ,
Μπεν ¶φλεκ, Σάρα Μικέλε Γκέλαρ και πολλοί άλλοι.
OMHROI
[ΟΜΗΡΟΙ]
Παράξενη ασυλία!
Κατά έναν περίεργο τρόπο, μόλις ένας Aμερικανός έχει πέσει θύμα απαγωγής στο Ιράκ.
Οι δώδεκα δύσμοιροι από το Νεπάλ -μάγειροι και καθαριστές στο επάγγελμα- που σφαγιάστηκαν
από την ισλαμική οργάνωση Jaish Ansar al-Sunna στο τέλος Αυγούστου, εκτελέστηκαν, «γιατί
συνεργάζονταν με τις Ηνωμένες Πολιτείες στον πόλεμο κατά του Ισλάμ».
Το μοτίβο είναι, πλέον, γνώριμο. Από τις αρχές του χρόνου, πάνω από εκατό ξένοι υπήκοοι
έχουν απαχθεί στο Ιράκ από διάφορες ισλαμικές οργανώσεις, εν ονόματι του πολέμου κατά του
αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου, ο αριθμός αυτών που
επιβεβαιωμένα είχαν εκτελεστεί έφτανε τους είκοσι πέντε.
Στις 31 Αυγούστου, το Associated Press έδωσε στη δημοσιότητα λίστα με τα ονόματα των
ξένων υπηκόων που έχουν πέσει θύματα απαγωγής. Από τη μακάβρια αυτή λίστα, ένα παράδοξο
προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση: ο αρχιμάστορας της κατοχής, οι Ηνωμένες Πολιτείες, μετρούν
μόλις ένα νεκρό σ? αυτό το παράπλευρο μέτωπο! Πρόκειται για τον εβραϊκής καταγωγής
Aμερικανό επιχειρηματία Νίκολας Μπεργκ, ο οποίος απήχθη τον περασμένο Απρίλιο. Το βίντεο
του αποκεφαλισμού του έκανε το γύρο του κόσμου.
Αλλά και αυτή η μοναδική περίπτωση δεν ήταν συνηθισμένη. Ο Μπεργκ εξαφανίστηκε στις 9
Απριλίου, μόλις τρεις ημέρες μετά την απελευθέρωσή του από τις αμερικανικές δυνάμεις. Ο
26χρονος επιχειρηματίας είχε συλληφθεί σε σημείο ελέγχου στην περιοχή της Μοσούλης και
κρατήθηκε μέχρι τις 6 Απριλίου. Οι λόγοι της σύλληψής του παραμένουν μέχρι σήμερα
αδιευκρίνιστοι.
Εκπρόσωποι των αμερικανικών αρχών έχουν διαψεύσει το γεγονός, ισχυριζόμενοι ότι η ιρακινή
αστυνομία ήταν αυτή που τον συνέλαβε, στις 24 Μαρτίου. Αυτό που δε διέψευσαν είναι ότι
άνδρες του FBI ανέκριναν σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις τον Μπεργκ - πληροφορία την
οποία είχε μεταδώσει η «Washington Post». Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το
«Associated Press», σε τηλεγράφημά του στις 14 Μαΐου, φιλοξενούσε δηλώσεις του αρχηγού
της ιρακινής αστυνομίας της Μοσούλης, Μοχάμαντ Καΐρ αλ Μπαχάργουι, ο οποίος απέρριπτε
κατηγορηματικά τους αμερικανικούς ισχυρισμούς ότι οι Ιρακινοί ήταν αυτοί που είχαν
συλλάβει τον Μπεργκ. Ο πατέρας του θύματος είναι πεπεισμένος ότι οι αμερικανικές αρχές
κάτι κρύβουν. Σε δηλώσεις του, υποστήριξε ότι άνδρες του ίδιου του FBI τον είχαν
ενημερώσει για τη σύλληψη του γιου του. Μάλιστα, εμφάνισε e-mail το οποίο του είχε
στείλει η διπλωματική υπάλληλος Μπεθ Πέιν του προξενείου των ΗΠΑ στη Βαγδάτη. Στο e-mail
ήταν σαφές ότι οι Αμερικανοί είχαν συλλάβει και κρατούσαν το γιο του.
Πέραν του Μπεργκ, ουδείς άλλος Aμερικανός υπήκοος έχει επιβεβαιωθεί ότι έχασε τη ζωή του
στα χέρια ισλαμιστών απαγωγέων. Ο Τόμας Χάμιλ, οδηγός στο επάγγελμα, κατάφερε να
δραπετεύσει από τους απαγωγείς του στις 2 Μαΐου, ενώ ο δημοσιογράφος Μίκα Γκάρεν έπεσε
θύμα απαγωγής στις 13 Αυγούστου, για να αφεθεί ελεύθερος λίγες ημέρες αργότερα, ύστερα
από έκκληση του ηγέτη των σιιτών, Μουκτάντα αλ Σαντρ.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει η περίπτωση του πεζοναύτη Ουασέφ Αλί Χασούν. Ο Χασούν δεν
παρουσιάστηκε στη μονάδα του στις 20 Ιουνίου. Από κάποιο βίντεο το οποίο είδε το φως της
δημοσιότητας, δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι είχε πέσει θύμα απαγωγής. Στις 8 Ιουλίου,
όμως, εμφανίστηκε υγιέστατος στο Λίβανο και μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ. Ο ίδιος αρνείται τις
κατηγορίες ότι λιποτάκτησε.
Στη λίστα των αγνοουμένων βρίσκονται τρία αμερικανικά ονόματα. Πρόκειται για τον 20χρονο
πεζοναύτη Κιθ Μόπιν και τους εργαζόμενους ως οδηγούς στην ιρακινή πρωτεύουσα Ουίλιαμ
Μπράντλεϊ και Τίμοθι Μπελ. Και οι τρεις εξαφανίστηκαν στις 9 Απριλίου.
Τη στιγμή που οι ΗΠΑ θρηνούν μόλις ένα νεκρό στο μέτωπο των απαγωγών, το Νεπάλ (το οποίο
δε συμμετείχε στη συμμαχία Μπους) μετρά δώδεκα, η Τουρκία τρεις, η Βουλγαρία δύο, η Δανία
έναν, η Ιταλία δύο, ο Λίβανος έναν, το Πακιστάν δύο και η Νότια Κορέα τρεις. Σύνολο,
είκοσι πέντε (έως περίπου τα μέσα Σεπτεμβρίου).
Τεράστιο παραμένει το ερώτημα για τον αριθμό των Ιρακινών πολιτών που έχουν πέσει θύματα
απαγωγής. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης τους αγνοούν επιδεικτικά. Μόνο κάποιες αναφορές ότι
πρόκειται για εκατοντάδες εμφανίζονται, και αυτές σε ρεπορτάζ που έχουν ως βασικό τους
θέμα την τύχη «δικών μας», Δυτικών ομήρων.
Οι αριθμοί περιμένουν τη δική τους ερμηνεία.
Υ.Γ.: Στα αξιοσημείωτα, ακόμα, το γεγονός ότι όλο αυτό το διάστημα μόνο ένας Bρετανός
πολίτης έπεσε θύμα απαγωγής. Πρόκειται για το δημοσιογράφο Τζέιμς Μπράνσον, ο οποίος
απήχθη στις 12 Αυγούστου και αφέθηκε ελεύθερος την επόμενη μέρα (!).
ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑ
[ΒΑΓΔΑΤΗ 5-0]
Καλημέρα, ζωή (και θάνατε;)
Μπορεί οι μισοί Ιρακινοί να μην έχουν δουλειά, συχνά οι πόλεις τους να μην έχουν νερό ή
ρεύμα, αλλά, πάντως, κάθε απόγευμα, κατά τις πεντέμισι, το Ιράκ ξυπνά από τη μεσημεριανή
σιέστα, ξεχνά τον πόλεμο και καθηλώνεται στην τηλεόραση για να δει μια σαπουνόπερα!
«Αλ Χουμπ ουάλ Χαρμπ», δηλαδή «Πόλεμος και Αγάπη», μια σαπουνόπερα φτιαγμένη από
Ιρακινούς για Ιρακινούς. Εκείνη την ώρα, κανένα κανάλι, ούτε το Αλ Τζαζίρα ούτε το Αλ
Αραμπίγια δεν τα βάζει με το κανάλι Αλ Σαρκίγια, που μεταδίδει το σίριαλ. Μόνο η εμφάνιση
του Σαντάμ στο δικαστήριο ξεπέρασε -μα για λίγο- τη σειρά σε τηλεθέαση.
Φυσικά, τα γυρίσματα έχουν τα προβλήματά τους. ¶λλοτε οι ηθοποιοί δεν καταφέρνουν να
φτάσουν στο στούντιο, λόγω κάποιου αμερικανικού μπλόκου. ¶λλοτε κάποια οβίδα σκάει δίπλα
στο στούντιο και σταματά το γύρισμα. «Φιλμάρουμε όλ? αυτά τα συμβάντα και τα βάζουμε στο
μοντάζ: ο θόρυβος των ελικοπτέρων ή των τανκ, οι πυροβολισμοί, οι φλόγες δίνουν βάθος στη
σειρά και αρέσουν στο κοινό» λέει στον απεσταλμένο της «Liberation» o σεναριογράφος και
ηθοποιός Κασαμάλ αλ Μαλάκ.
Λίγα λόγια για την υπόθεση: κεντρικός ήρωας είναι ο Φαούζι, ένας απλός υπάλληλος του ΟΤΕ
που προσπαθεί να επισκευάσει το ρημαγμένο από τον πόλεμο τηλεφωνικό κέντρο της Βαγδάτης.
Αφηφώντας τη διαφθορά του παλιού (σανταμικού) καθεστώτος και την ανικανότητα του νέου
(αμερικανικού), ρισκάρει μέχρι και τη ζωή του. Αλλά το έργο, εκτός από Πόλεμο έχει και
Αγάπη: ένας μοχθηρός πλούσιος απειλεί να φάει την αρραβωνιαστικιά του Φαούζι. Τελικά, θα
θριαμβεύσει ο έρως. Όμως, την παραμονή του γάμου, η μητέρα του ήρωα σκοτώνεται από μια
έκρηξη σε παγιδευμένο αυτοκίνητο...
Αυτά δε γίνονται μόνο στις σαπουνόπερες: η έκρηξη ήταν πραγματική και οι ηθοποιοί γύρισαν
τις σκηνές στην εντατική του νοσοκομείου της Βαγδάτης, ανάμεσα σε πραγματικούς
τραυματίες!
IQ
[ΒΑΓΔΑΤΗ-ΤΕΞΑΣ]
Προτεκτοράτο και στο Ίντερνετ
Από τον Ιούλιο, το Ιράκ έπαψε -επισήμως- να είναι υπό αμερικανική κατοχή και ανέκτησε την
ανεξαρτησία του. Αυτά στους τύπους. Πώς, όμως, καταλαβαίνει κανείς αν μια χώρα είναι -στα
χαρτιά, τουλάχιστον- ανεξάρτητη; Από τη σημαία, τον εθνικό ύμνο ή τα σύνορα. Τα τελευταία
χρόνια έχει προστεθεί και ένα νέο δηλωτικό ανεξαρτησίας: οι καταλήξεις των ιστοσελίδων
στο Ίντερνετ, που δείχνουν σε ποια χώρα είναι καταχωρημένη κάθε διεύθυνση. Η Ελλάδα έχει
το «.gr», η Γαλλία το «.fr» και η... Βενεζουέλα το «.ve».
To Iράκ έχει το «.iq», μόνο που η κατάληξη δεν ανήκει πια στο Ιράκ, αλλά σε μια ιδιωτική
εταιρεία, την InfoCom, με έδρα το... Τέξας.
Όπως γράφει η εφημερίδα «USA Today», όταν, το 1997, ο Σαντάμ μπλόκαρε την πρόσβαση στο
Ίντερνετ, η ΙCANN (οργανισμός που διαχειρίζεται τις εθνικές διευθύνσεις) παραχώρησε την
κατάληξη «.iq» στην εταιρεία InfoCom. Όμως, το 2002 η εταιρεία ενεπλάκη σε υπόθεση
εξαγωγών υπολογιστών στη Λιβύη (με την οποία ο αμερικανικός νόμος απαγορεύει τις
εμπορικές συναλλαγές), ενώ κατηγορήθηκε, επίσης, ότι χρηματοδοτούσε την παλαιστινιακή
οργάνωση Χαμάς!
Από τότε, το στάτους της κατάληξης «.iq» βρίσκεται σε εκκρεμότητα. Έτσι, ακόμα και
σήμερα, οι ιρακινές ιστοσελίδες (ακόμα και αυτές των υπουργείων!) έχουν κατάληξη «.com»,
«.org» ή «.net». Όλες τους ανήκουν στις ΗΠΑ... Ακόμα και στον άυλο κόσμο του Διαδικτύου,
το Ιράκ παραμένει προτεκτοράτο. Των ΗΠΑ ή, απλώς, του Τέξας...
ΦΑΛΟΥΤΖΑ
«Μπορούσαμε να πάρουμε την πόλη, αλλά θα έπρεπε να σκοτώσουμε όλους όσοι ήταν μέσα».
Μοχάμεντ Αμπντουλάχ Σαουάνι, επικεφαλής της ιρακινής ΕΥΠ, σχετικά με την εισβολή στη
Φαλούτζα. 8 Ιουλίου, Νew Υork Τimes
ΧΑΛΚΙΑ
[ΧΑΛΚΙΑ]
Καταξίωση μετ? εμποδίων
Η ιστορία των ρεκόρ ευνοεί το κλίμα καχυποψίας, εντός κι εκτός συνόρων, για την Eλληνίδα
χρυσή ολυμπιονίκη.
«Αν για τη Χαλκιά ένας χρόνος στη δημοσιογραφία ήταν αρκετός για να σαρώσει το χρυσό
μετάλλιο, τότε σε μένα, με τα σαράντα χρόνια και μάλιστα στην αθλητική δημοσιογραφία,
μήπως θα έπρεπε να το φέρουν στο γραφείο μου;»...
Το υστερόγραφο δεν αποτελεί την κατακλείδα άρθρου κάποιου «ανθέλληνα» δημοσιογράφου της
αλλοδαπής, αλλά κειμένου του Φίλιππου Συρίγου στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» της 29ης
Αυγούστου. Η νίκη της Eλληνίδας αθλήτριας στα 400 μέτρα μετ? εμποδίων στους Ολυμπιακούς
Αγώνες της Αθήνας προκάλεσε αίσθηση, εντός κι εκτός συνόρων. Ειδικά μεταξύ αυτών τους
οποίους η ίδια επικαλέστηκε στη συνέντευξη που ακολούθησε τη μεγάλη νίκη της, το βράδυ
της 25ης Αυγούστου: σ? αυτούς που ξέρουν από στίβο. Η ψυχρή λογική των αριθμών, αν μη τι
άλλο, ευνοεί το κλίμα καχυποψίας.
Μόλις ένα χρόνο νωρίτερα, το προσωπικό ρεκόρ της ήταν 56.40. Με αυτόν το χρόνο, δε θα
έμπαινε καν στην οκτάδα των τελικών, σε καμία από τις διοργανώσεις των Ολυμπιακών Αγώνων
από το 1988, στη Σεούλ, έως σήμερα.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στους περσινούς χρόνους της Χαλκιά έτρεχαν οι
«400άρες» αθλήτριες πριν από τριάντα χρόνια! Με το 56.51 που έκανε η Πολωνή Κριστίνα
Κάσπερτσικ, στις 13 Ιουλίου του 1974, σε μίτινγκ στο Augsburg, κατέρριπτε τότε το
παγκόσμιο ρεκόρ.
Το παγκόσμιο ρεκόρ σήμερα κατέχει η Pωσίδα Γιούλια Πεσόνκινα, με χρόνο 52.34.
Χρειάστηκαν τρεις δεκαετίες προσπαθειών απ? όλες τις αθλήτριες του κόσμου για να πέσει
-σταδιακά- το ρεκόρ κατά 4,17 δευτερόλεπτα. Η Φανή Χαλκιά, αντιθέτως, χρειάστηκε κάτι
λιγότερο από ένα χρόνο για να κατέβει από το 56.40 στο 52.77 (βελτίωση του χρόνου της
κατά 3.63). «Συγκλονιστική» χαρακτηρίστηκε η βελτίωση αυτή από τα μέσα ενημέρωσης του
εξωτερικού. Το 2003, ο καλύτερός της χρόνος στα 400 μέτρα χωρίς εμπόδια ήταν 53.46. Η
Φανή Χαλκιά, δηλαδή, έτρεξε φέτος ταχύτερα τα 400 μέτρα με εμπόδια απ? ό,τι έτρεχε πέρυσι
τα 400 μέτρα άνευ... φραγμάτων!
Τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία σημειώνουν, επίσης, την τριετή δημοσιογραφική
ενασχόληση της Φανής. Πριν αποχωρήσει από τους στίβους, το προσωπικό της ρεκόρ στο
αγώνισμα που την έκανε χρυσή ολυμπιονίκη ήταν 59.99. Ήταν, δηλαδή, κάπου ένα δευτερόλεπτο
πιο γρήγορη από τη Βρετανή Σάντρα Ντάισον. Η Ντάισον έχει περάσει στην ιστορία ως η
κάτοχος του πρώτου παγκόσμιου ρεκόρ στο αγώνισμα των 400 μέτρων με εμπόδια γυναικών, το
οποίο έκανε το ντεμπούτο του το... 1971. Σε ένα μίτινγκ στη Βόνη, στις 15 Μαΐου, είχε
κάνει χρόνο 61.1.
«Δραματική βελτίωση στην αθλητική ?μέση ηλικία? (όπως είναι τα 25 χρόνια της Χαλκιά)
αποτελεί ?κόκκινη σημαία?. Αυτό δε σημαίνει ότι όποιος αθλητής βελτιώνεται σημαντικά
είναι χρήστης αναβολικών. Με τις συνθήκες, όμως, που επικρατούν σήμερα στο χώρο του
στίβου, όλες οι επιδόσεις μπαίνουν κάτω από το μικροσκόπιο της έρευνας, σε περίπτωση τόσο
απότομων μεταβολών...», καταλήγει το «Sports Illustrated».
ΧΩΡΙΟ
[ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ 2004]
Δεκαπέντε σπίτια έναντι οφειλής!
Για να γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, εκτός από δισεκατομμύρια ευρώ, χάθηκαν και ζωές:
δεκαπέντε νεκροί εργάτες - κατά ορισμένους, πολλοί περισσότεροι.
Θα περίμενε κανείς, ανάμεσα σε τόσα εγκαίνια, τόσες γιορτές και δηλώσεις αυτοθαυμασμού
των υπευθύνων, να χωρέσει και μια φράση γι? αυτούς που έδωσαν κυριολεκτικά τη ζωή τους
για τους Αγώνες. (Φυσικά, οι ευκαιρίες δεν έλειψαν. Και στην τελετή έναρξης, όταν
προβλήθηκε ένα κλιπάκι με το «συρτάκι» της ολοκλήρωσης των έργων. Και στο λόγο της
Γιάννας, όταν ευχαρίστησε αυτούς που συνέβαλαν στο να γίνουν οι Αγώνες. Ιδίως, όμως, στα
εγκαίνια και στις επισκέψεις επισήμων στο Ολυμπιακό χωριό. Εκεί, δηλαδή, όπου χάθηκε ο
μεγαλύτερος αριθμός εργατών).
Τώρα, το Ολυμπιακό χωριό θα στεγάσει με κλήρωση όσους πληρούν τα κριτήρια της Εργατικής
Εστίας. Ο «Αντίλογος» προτείνει, από τις χιλιάδες κατοικίες που θα δοθούν στους
δικαιούχους, μόλις δεκαπέντε (στην πράξη, λιγότερες, γιατί πολλοί από τους νεκρούς
μετανάστες δεν είχαν οικείους στην Ελλάδα) να δοθούν στις οικογένειες των θυμάτων.
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
16 Αυγούστου
Έρχεται, εντελώς ανέλπιστα, το πρώτο χρυσό ελληνικό μετάλλιο. Ολυμπιονίκες, τα παιδιά των
συγχρονισμένων καταδύσεων, Ν. Συρανίδης και Θ. Μπίμης.
17 Αυγούστου
Σπάει καρδιές η Λένα Δανιηλίδου. Η νεαρή τενίστρια, με... ενάμισι πόδι, καταφέρνει να
πετύχει μια από τις μεγαλύτερες νίκες της καριέρας της.
19 Αυγούστου
Πρώτο βήμα για άνοιγμα της παγκόσμιας αγοράς στα αναπτυσσόμενα κράτη. Το γενικό συμβούλιο
του ΠΟΕ στη Γενεύη υιοθετεί μια συμφωνία-πλαίσιο που θα καθοδηγήσει τις διαπραγματεύσεις
για το αγροτικό στο Γύρο της Ντόχα.
20 Αυγούστου
Και ελληνική «ντόπα»... με τη βούλα. Ο Λεωνίδας Σαμπάνης βρίσκεται θετικός στον έλεγχο
ντόπινγκ που ακολουθεί την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου του στην άρση βαρών.
Καλείται, τώρα, να επιστρέψει το μετάλλιο.
21 Αυγούστου
Αποθέωση για τον Πύρρο Δήμα. Λέει «αντίο» στον αθλητισμό με χάλκινο μετάλλιο, το τέταρτό
του σε Ολυμπιακούς Aγώνες.
22 Αυγούστου
Βέβηλη «ντόπα». Η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε ποτέ Oλυμπιακή νίκη στο αρχαίο στάδιο της
Ολυμπίας είναι ντοπαρισμένη.
23 Αυγούστου
Και Ολυμπιακό ρεκόρ χρέους. Στο 119,4% του ΑΕΠ θα ανέλθει το δημόσιο χρέος της χώρας, το
οποίο αυξάνει, πλέον, ανεξέλεγκτα.
24 Αυγούστου
Ίχνη εκρηκτικής ύλης εντοπίζονται στα συντρίμμια του ενός, τουλάχιστον, από τα δύο
επιβατικά Τουπόλεφ που κατέπεσαν σχεδόν ταυτόχρονα, παρασύροντας στο θάνατο και τους
ενενήντα επιβάτες τους.
25 Αυγούστου
Νέος «πύραυλος» στον ελληνικό αθλητισμό. Η Φανή Χαλκιά κατακτά το χρυσό στα 400 μέτρα με
εμπόδια (χρόνος: 52.82).
Στον εισαγγελέα ο φάκελος για 1,5 εκατ. ευρώ σε σωματείο του Τζέκου, με την επισήμανση να
μοιραστούν εξίσου σε Κεντέρη και Θάνου.
26 Αυγούστου
Ασημένιο για τα κορίτσια του πόλο στο κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ και αποδοκιμασίες αθλητών στο
αγώνισμα όπου θα αγωνιζόταν ο Κεντέρης, αν δεν είχε το... ατύχημα.
Ιρακινοί αντάρτες εκτελούν Ιταλό δημοσιογράφο στο Ιράκ.
27 Αυγούστου
Ημέρα της Μιρέλας Μανιάνι. Pίχνει στην τελευταία προσπάθειά της 64,29 μέτρα και παίρνει
το μετάλλιο.
28 Αυγούστου
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, από την Πολίχνη Θεσσαλονίκης, κατακτά για την Ελλάδα το
τελευταίο, 16ο Oλυμπιακό μετάλλιο.
«Πάουελ, δολοφόνε, πήγαινε σπίτι σου» γράφει το γιγάντιο πανό που έχουν κρεμάσει στο
βράχο της Ακρόπολης. Και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών έμεινε στο σπίτι του.
29 Αυγούστου
Τελετή λήξης των Ολυμπιακών Aγώνων. «Έλληνες, κερδίσατε» λέει ο Ζακ Ρογκ.
30 Αυγούστου
Μπαράζ δημοσιευμάτων-διθυράμβων από ξένα μέσα ενημέρωσης. Πλέκουν το εγκώμιο της Ελλάδας,
εκστασιασμένα από την επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ευχαριστούν και, ταυτοχρόνως,
ζητούν συγγνώμη για όσα αρνητικά είχαν γράψει στο διάστημα της προετοιμασίας.
31 Αυγούστου
Με το τέλος των Ολυμπιακών, πιάνουν δουλειά οι εισαγγελείς για το θέμα του ντόπινγκ.
Πρώτος μάρτυρας, ο Κεντέρης, που υποστηρίζει ότι είναι αθώος και ότι όλα είναι...
σκευωρία της ΔΟΕ.
«Όχι σε εξεταστική» λέει η κυβέρνηση και παραπέμπει το θέμα του ντόπινγκ σε διακομματική.
1 Σεπτεμβρίου
Μάθημα τρόμου σε ρωσικό σχολείο. Τσετσένοι αντάρτες και «μαύρες χήρες» καταλαμβάνουν
σχολείο στον Καύκασο και απειλούν να σκοτώσουν μαθητές, δασκάλους και γονείς.
2 Σεπτεμβρίου
Καθηγητές μέλη της ΔΑΚΕ κάνουν γυαλιά-καρφιά το γραφείο του προέδρου της ΟΛΜΕ, γιατί
μέλος του ΠΑΣΟΚ έμεινε προϊστάμενος στην Εύβοια.
3 Σεπτεμβρίου
Φρίκη. Η κατάληψη του σχολείου στο Μπεσλάν της Οσετίας από Τσετσένους αντάρτες
εξελίσσεται σε τραγωδία. Πάνω από 400 οι νεκροί και 700 οι τραυματίες, οι περισσότεροι
παιδιά.
Tριάντα χρόνια ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος θυμάται το «τρένο» του πατέρα του. «Να κατέβουν όσοι
διαφωνούν», ήταν το μήνυμα που έστειλε.
4 Σεπτεμβρίου
Ρατσιστικά επεισόδια σε ολόκληρη τη χώρα. Ένας νεκρός Αλβανός στη Ζάκυνθο, τραυματίες,
σπασμένα αυτοκίνητα και λίγες συλλήψεις σε πολλές άλλες πόλεις, μετά την ήττα της Εθνικής
Ποδοσφαίρου από την Αλβανία, με σκορ 2-1.
5 Σεπτεμβρίου
Προεδρολογίας συνέχεια. «Αυτονόητη επιλογή για πρόεδρος, ο Κ. Σημίτης» λένε τώρα στο
ΠΑΣΟΚ.
7 Σεπτεμβρίου
Οκτώ ώρες καταθέτει η Κατερίνα Θάνου για την υπόθεση ντόπινγκ. Υποστηρίζει όσα και ο
Κεντέρης και ευχαριστεί τον κόσμο για την... αγάπη του.
Πέντε χρόνια μετά το φονικό σεισμό των 5,9 Ρίχτερ στο λεκανοπέδιο της Αθήνας και υπάρχουν
ακόμη σεισμόπληκτοι που ζουν σε παράγκες.
8 Σεπτεμβρίου
«¶σφαιρη» η Εθνική Ελλάδας, παραχωρεί λευκή ισοπαλία (0-0) στην άχρωμη Τουρκία, μέσα στο
κατάμεστο Καραϊσκάκη.
9 Σεπτεμβρίου
Ημέρα πνιγμένη στο αίμα. Πολύνεκρη επίθεση στην Τζακάρτα, 70 νεκροί στο Ιράκ, 50 στο
Πακιστάν, 5 στη Γάζα.
10 Σεπτεμβρίου
Πλήθος υποσχέσεων για έργα στην περιφέρεια, όλα με ορίζοντα τα επόμενα τριάμισι χρόνια,
δίνει ο πρωθυπουργός, εγκαινιάζοντας την 69η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
11 Σεπτεμβρίου
Τραγωδία στο ¶γιο Όρος. Το ελικόπτερο στο οποίο επιβαίνουν ο πατριάρχης Αλεξανδρείας και
η ακολουθία του συντρίβεται στη θάλασσα. Νεκροί, και οι 17 επιβάτες και πλήρωμα.
12 Σεπτεμβρίου
Πέφτει το πρώτο «κεφάλι» στην υπόθεση του Σινούκ. Ο πρωθυπουργός παραιτεί τον Αρχηγό ΓΕΑ
και δεν κάνει δεκτή την παραίτηση του Yπουργού ¶μυνας.
13 Σεπτεμβρίου
Αλαλούμ σε κυβέρνηση και στρατό. Ακόμη να ξεκαθαριστεί ποιος τελικά είχε την ευθύνη της
πτήσης και γιατί υπήρξε καθυστέρηση στην ενημέρωση για το ατύχημα με το ελικόπτερο.
14 Σεπτεμβρίου
Νέος άξονας στην Ευρώπη, μεταξύ Ισπανίας, Γαλλίας και Γερμανίας, επισφραγίζεται στη
συνάντηση κορυφής της Μαδρίτης.
15 Σεπτεμβρίου
Το ωκεανογραφικό «Αιγαίο» εντοπίζει το μεγαλύτερο τμήμα της ατράκτου του μοιραίου
ελικοπτέρου Σινούκ.
6/10 ΤΟΥΡΚΙΑ
Έκθεση της ΕΕ για την Τουρκία.
9/10 ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Οι πρώτες άμεσες προεδρικές εκλογές.
9/10 ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Βουλευτικές εκλογές.
12/10 ΧΑΓΗ
Ξαναρχίζει η δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.
14/10 ΛΟΝΔΙΝΟ
Ετήσια σύναξη του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ.
KABANTZES
TRAST
[ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΤΡΑΣΤ]
Το τέρας του Μπέτονβιλ και ο δράκος του Μοντραγκόν
Από τη μια, η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο: αρπακτική, κολοσσιαία, σαρωτική. Aπό την
άλλη, η δημοκρατικότερη εταιρεία στον κόσμο: συλλογική, αναπτυσσόμενη, αποτελεσματική.
Ποιο μοντέλο ταιριάζει στην παγκοσμιοποίηση;
WAL MART: η γαλέρα του 21ου αιώνα
Ένα αμερικανικό ανέκδοτο λέει ότι η τελευταία ανακάλυψη της NASA στον ¶ρη είναι ένα Wal
Mart σουπερμάρκετ... Η Wal Mart είναι απλώς μια αλυσίδα σουπερμάρκετ ή ένα φαινόμενο που
απειλεί τον πλανήτη;
Οι θεωρητικοί της παγκοσμιοποίησης ονομάζουν το φαινόμενο «γουολμαρτοποίηση»
(walmartization), ενώ οι «New York Times» αναρωτιούνται: «Η Wal Mart κάνει καλό στην
Αμερική;» Κι ένας αναλυτής σαρκάζει: «Η Wal Mart είναι καλή για την κοινωνία, κατά τον
ίδιο τρόπο που ένα αρπακτικό είναι καλό για την οικολογική ισορροπία».
Τέτοιοι χαρακτηρισμοί συντροφεύουν τη Wal Mart: αρπακτικό, καταστροφέας, δυνάστης,
επιβήτορας ή αλλιώς... το «τέρας του Μπέτονβιλ», μιας πόλης στο Αρκάνσας όπου έχει την
έδρα της.
Οι αριθμοί είναι πιο τρομακτικοί από τις λέξεις: με ετήσιες πωλήσεις 256 δισ. δολάρια, η
Wal Mart είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο. Ανοίγει υπεραγορές (η μετεξέλιξη του
σουπερμάρκετ) έκτασης 220.000 τετραγωνικών ποδιών. Για να στεγάσει τα νέα της
καταστήματα, αγοράζει κάθε μήνα γη αξίας 1 δισ. δολαρίων. Εισάγει προϊόντα αξίας 15 δισ.
δολαρίων το χρόνο από την Κίνα. Δίνει δουλειά σε 1,4 εκατ. εργαζομένους και κάθε χρόνο
ανανεώνει το προσωπικό της, κάνοντας 600.000 προσλήψεις.
Πιο πολύ κι από τους αριθμούς, σοκάρουν οι τιμές: τα DVD στα Wal Mart κάνουν 28 δολάρια.
Και τα τζιν Levis 9 δολάρια... Αυτό είναι το σλόγκαν τους: «Πάντα χαμηλές τιμές. Πάντα».
Λίγο πιο κάτω από την τιμή ενός τζιν αποτιμάται η τιμή του εργαζομένου-σκλάβου:
πληρώνεται 8 δολάρια την ώρα, στερείται ασφαλιστικής κάλυψης και συνδικαλιστικής
προστασίας, χάνει τις υπερωρίες, δε δικαιούται διαλείμματα ούτε για τουαλέτα, αλλά, παρ?
όλα αυτά, αντιμετωπίζεται από τον εργοδότη του ως εγκληματίας. Όταν δουλεύει νύχτα, τον
κλειδώνουν μέσα στο μαγαζί, για να μην την κοπανήσει.
Eννέα χιλιάδες αγωγές εργαζομένων κατά της Wal Mart εκκρεμούν στα αμερικανικά δικαστήρια
με κατηγορίες όπως εργατικά ατυχήματα, μη εξόφληση δεδουλευμένων, διακρίσεις σε βάρος των
γυναικών...
Οι εργαζόμενοι της Wal Mart στις ΗΠΑ επιβιώνουν σε συνθήκες που θα χαρακτηρίζονταν ως
εγκληματικές στην Ευρώπη, ενώ οι προμηθευτές τους από χώρες του Τρίτου Κόσμου επιβάλλουν
στους δικούς τους εργάτες συνθήκες που θα χαρακτηρίζονταν ως εγκληματικές στις ΗΠΑ.
Την ίδια ώρα, μικρά συνοικιακά μπακάλικα ή μεγάλα σουπερμάρκετ σαρώνονται. Οι ντόπιοι
προμηθευτές, ανίσχυροι μπροστά στον ανταγωνισμό των εισαγωγών από την Κίνα, χρεοκοπούν ή
συμβιβάζονται με τους εκβιαστικούς όρους της Wal Mart.
Στην πρώτη της απόπειρα άλωσης της ευρωπαϊκής αγοράς, στη Γερμανία (είχε προηγηθεί η
Βρετανία, αλλά είναι Ευρώπη η Βρετανία;), η Wal Mart «έσπασε τα μούτρα της», όπως έγραψε
ο «Εconomist», όταν συγκρούστηκε με τα τοπικά συνδικάτα και με το νομικό πλαίσιο.
Όμως, η «γουολμαρτοποίηση του πλανήτη» δεν είναι αναγκαίο να γίνει από την ίδια τη Wal
Mart. Έτσι, στην Ελλάδα δεν υπάρχει Wal Mart. Η δεύτερη αλυσίδα σουπερμάρκετ στον κόσμο,
η γαλλικής προέλευσης Carrefour -αγία μπροστά στα Wal Mart- είναι ήδη εδώ. Και δοκιμάζει
τις αντοχές μας.
MONDRAGON: Πολυεθνική κoπερατίβα
Mondragon Corporacion Cooperativa. Ποιο το νόημα μια εταιρεία με 60.000 εργαζομένους, 38
εργοστάσια σε όλο τον κόσμο και 10 δισ. ευρώ ετήσιο τζίρο να λέγεται «κοπερατίβα»; Κι
όμως, η Mondragon παραμένει κοπερατίβα: μια πολυεθνική από τη χώρα των Βάσκων,
προσκολλημένη σε ένα μοντέλο απόλυτα δημοκρατικό.
Το μικρό χυτήριο που ίδρυσε το 1957 ο ιερέας Χοσέ Μαρία Αριθμεντιαριέτα στο βασκικό
χωριουδάκι Μοντραγκόν εξελίχθηκε στον πέμπτο βιομηχανικό όμιλο της Ισπανίας (ηλεκτρικές
συσκευές, σουπερμάρκετ, τράπεζες), αλλά, παρ? όλα αυτά, εξακολουθεί να εφαρμόζει αυτό που
σήμερα θα ονομάζαμε συμμετοχική δημοκρατία.
- Σύμφωνα με το νόμο, μέρος των κερδών τοποθετείται σε αποθεματικό ταμείο και τα υπόλοιπα
διανέμονται στους εργαζομένους.
- Ο πρόεδρος της κοπερατίβας αλλά και τα υπόλοιπα στελέχη του μάνατζμεντ εκλέγονται με
μυστική ψήφο από τη γενική συνέλευση.
- Συνδικάτα δεν υπάρχουν. Οι εργαζόμενοι είναι οργανωμένοι σε μικρές ομάδες που
μεταφέρουν τα αιτήματα από τη βάση προς την κορυφή μέσα από θεσμοθετημένες διαδικασίες.
Αντιμέτωπη με τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης, η Mondragon επιμένει να συμβιβάζει
κοινωνική αλληλεγγύη και οικονομική αποδοτικότητα. Εκεί όπου οι ανταγωνιστές αναγκάζονται
να μειώνουν το κόστος, εκείνη απαντά με μια πολιτική συνεχούς ανάπτυξης. Αντί να
μεταφέρει τα εργοστάσια σε χώρες χαμηλού κόστους, αυξάνει συνεχώς την προμήθεια πρώτων
υλών απ? αυτές τις χώρες. Η κοπερατίβα έχτισε το μύθο της πάνω στη δημιουργία νέων θέσεων
εργασίας. Έτσι, παρά το ακριβό εργατικό κόστος στην Ισπανία, δε λέει να κλείσει ούτε ένα
εργοστάσιό της.
Ποιος είπε ότι ο άγριος καπιταλισμός της Wal Mart είναι μονόδρομος;
TRELA
[ΨΗΦΟΣ ΔΑΓΚΩΤΗ]
Αριστερά, με τρέλα και κορδέλα
Oι Γερμανοί τρελοί ψηφίζουν Aριστερά. Το αποδεικνύει έρευνα που δημοσιεύτηκε στο τεύχος
30, αρ. 8 της επιστημονικής επιθεώρησης «Psychiatrische Praxis» (Ψυχιατρική Πράξις).
Οι δύο συγγραφείς της έρευνας μελέτησαν τι ψήφισαν ασθενείς έγκλειστοι σε ψυχιατρικά
καταστήματα στις εκλογές της Μπούντεσταγκ το 1994, το 1998 και το 2002. Σύμφωνα με την
εφημερίδα «Liberation», οι Γερμανοί ψυχοπαθείς εξηγούν ότι προτιμούν τους Πράσινους και
τους Σοσιαλδημοκράτες, γιατί