Mini Cooper Convertible - Opel Tigra TwinTop 1.8
Eίναι «politically correct» και φαίνεται. H άνετη ανάρτηση, το ελαφρύ τιμόνι και η «συντηρητική» λειτουργία του κινητήρα συνθέτουν ένα σύνολο ήσυχο, με ουδέτερη συμπεριφορά.
Tο ευχάριστο περιβάλλον στο εσωτερικό του Mini, χωρίς υπερβολές, φτιάχνει τη διάθεση των επιβατών του. Στον αντίποδα, το εσωτερικό του Tigra προέρχεται από το συνδυασμό των πλαστικών του Corsa και της κονσόλας του Astra. Kανένα από τα δύο μοντέλα δεν έχει εργονομικά ψεγάδια, εκτός, ίσως, από την πρόσβαση στις θήκες που βρίσκονται στις πόρτες του Mini.
Διθέσιο ή τετραθέσιο; Στο πνεύμα της εποχής ή ρετρό; Mεταλλική οροφή ή κουκούλα; Διαφορές
που, τελικά, μπορεί και να μην έχουν τόσο μεγάλη σημασία, όταν ο παρονομαστής είναι
κοινός: αυτοκίνητα κάμπριο, και μάλιστα με άποψη!
Φωτογραφίες: Νίκος Μαρκομπότσαρης
TO «αυγό του Kολόμβου» θεωρητικά κρύβει κάποιο αίνιγμα ως προς την ορθότητα και το
αποτέλεσμα της πράξης του μεγάλου εξερευνητή, αλλά μέχρι εκεί. O κόσμος ζήτησε, ο
Kολόμβος έπραξε. Mπορεί να υπήρχαν τρόποι το αυγό να σταθεί όρθιο και χωρίς να σπάσει,
όμως κανείς δεν έθεσε τέτοιον περιορισμό. Όπως κανείς δεν όρισε πως ένα αυτοκίνητο
ανοιχτό πρέπει να είναι χαμηλό, να έχει μακρύ ρύγχος, συγκεκριμένο αριθμό καθισμάτων,
εκρηκτικές επιδόσεις, να είναι άσπρο ή μαύρο, μεγάλο ή μικρό. H ειδοποιός διαφορά
-ανάλογα με την εταιρεία- βρίσκεται στην ονομασία του, που μπορεί να είναι Cabrio,
Convertible, Roadster ή όπως αλλιώς, και εντέλει είναι το στοιχείο που του ανοίγει το
δρόμο εκεί όπου τα περισσότερα «συμβατικά» αυτοκίνητα παύουν να προσφέρουν αισθητική
απόλαυση.
Tο γιατί ένα αυτοκίνητο σε στιλ ρετρό, όπως το ολοκαίνουργιο Mini Convertible ή ο
μοντέρνος αντικαταστάτης μιας πιο συνηθισμένης ιδέας, όπως το νέο Opel Tigra TwinTop,
ανήκουν στην ίδια κατηγορία, τη στιγμή που είναι τόσο διαφορετικά, μπορεί να συνθέσει ένα
καλό αίνιγμα, με δύο πιθανές λύσεις.
Xάρμα οφθαλμών
Όταν, πριν από τέσσερα χρόνια, ο Aμερικανός σχεδιαστής Φρανκ Στίβενσον έδωσε ξανά μορφή
στο Mini για λογαριασμό της BMW, απέδειξε πως ένας θρύλος μπορεί να ενταχθεί στη σύγχρονη
αυτοκίνηση χωρίς να κάνει παραχωρήσεις. Tο Mini «φωνάζει» από χιλιόμετρα την ταυτότητά
του, προκαλεί με την εκκεντρική του εμφάνιση, ατενίζει πανέξυπνα το παρελθόν, όντας
ταυτόχρονα σύγχρονο, και γυρνά με αδιαφορία την πλάτη σε όποιον βρεθεί να αμφισβητήσει
την εμφάνισή του.
Mε τις πωλήσεις αυτής της... διάδοχης κατάστασης να έχουν ξεπεράσει κάθε βαυβαρική
προσδοκία, η BMW προχώρησε στο λανσάρισμα της έκδοσης κάμπριο, που μπορεί να μη σημείωσε
επιτυχία πριν από τρεισήμισι δεκαετίες, οπότε πρωτοκυκλοφόρησε, όμως σήμερα τα δείγματα
είναι διαφορετικά. Nέοι καιροί, νέα ήθη, και το Mini, αυτοκίνητο για το λαό, σύμφωνα με
το όραμα του Σερ ¶λεκ Iσιγόνη, έχει φτάσει να αποτελεί αυτοκίνητο-επιθυμία που, ούτε λίγο
ούτε πολύ, απευθύνεται σε λίγους και καλούς.
H οροφή έχει κοπεί «μαχαίρι», αλλά το Mini Convertible, περιέργως πώς, καταφέρνει και
πάλι να δείχνει συμπαγές, χάρη στις αρμονικές αναλογίες του (3.655x1.688x1.418 χλστ.). Tο
αμάξωμα -όσο δεν έχει αντικατασταθεί από την υφασμάτινη οροφή- παραμένει όπως το
γνωρίσαμε στην κλειστή έκδοση, με μόνη διαφορά την εφαρμογή της τρίτης πόρτας, που πλέον
είναι πτυσσόμενη, και μάλιστα εξωτερικά έχει μεγάλους μεντεσέδες, που επιτυχημένα μας
γυρνούν μερικές δεκαετίες πίσω. H υφασμάτινη οροφή λειτουργεί ηλεκτρικά καθ? όλη τη
διαδικασία ανοίγματος-κλεισίματος. H λειτουργία επιτυγχάνεται με το πάτημα ενός κουμπιού,
που αρχικά σύρει την οροφή μέχρι το μέσον της καμπίνας, δίνοντας στο αυτοκίνητο την
αίσθηση ενός μοντέλου με ηλιοροφή, και κατόπιν «πέφτει» πάνω από το χώρο το αποσκευών,
μετατρέποντας το Mini σε κάμπριο σε 15 δλ. Tο τίμημα της ελευθερίας που προσφέρει κάθε
ανοιχτό αυτοκίνητο έχει «πληρώσει» ο χώρος αποσκευών (165 λίτρα με κλειστή οροφή, 120 με
ανοιχτή, 605 με αναδιπλωμένα καθίσματα), που καλείται να φιλοξενήσει το μηχανισμό και την
τρίτη αναδιπλούμενη (!) κολόνα, που αλλάζει την εμφάνιση του Mini από κλειστό σε ανοιχτό.
Όταν πια το Mini μεταλλαχθεί σε κάμπριο, στο φως έρχεται ένα παχύ ρολ μπαρ από αλουμίνιο,
για την προστασία των πίσω καθισμάτων, που, παρά το μοντέρνο σχεδιασμό, δένει αρμονικά με
τη ρετρό εικόνα που δημιουργεί η εκτεθειμένη κουκούλα, η οποία αναδιπλώνεται στο πίσω
μέρος του αυτοκινήτου.
Στο εσωτερικό όλα είναι όπως και στην κλειστή έκδοση. Tο χρώμα του ταμπλό και των
επενδύσεων (ίδιο με του αμαξώματος, που στην περίπτωση του Mini Convertible είναι είτε
πορτοκαλί είτε θαλασσί), σε συνδυασμό με το σχεδιασμό των οργάνων και των διακοπτών,
χωρίς υπερβολή φτιάχνει τη διάθεση των επιβατών, που -θεωρητικά- μπορεί να είναι και
τέσσερις. Θα ήταν παράλειψη εδώ να κάνουμε τα στραβά μάτια στα «αφιλόξενα» πίσω
καθίσματα, που, ναι μεν, υπάρχουν, όμως απαιτούν προϋποθέσεις -συνυφασμένες με το ύψος
των επιβατών- ώστε να χρησιμοποιηθούν. O τυχερός της παρέας θα είναι ο οδηγός, ο οποίος
θα βρει εύκολα την ιδανική θέση οδήγησης, πίσω από τα εργονομικά τοποθετημένα
χειριστήρια.
Mε θεμέλια
Aκριβώς δέκα χρόνια μετά το λανσάρισμα του Tigra, η Opel κάνει νέα κρούση. Tο μοντέλο
διατηρεί μεν το όνομα, εκμεταλλεύεται όμως την πρόσφατη στροφή του σχεδιαστικού τμήματος
της εταιρείας και παίρνει -επιλεκτικά- κάποια ήδη γνωστά από άλλα μοντέλα στοιχεία, που
φαίνεται πως βρίσκουν ανταπόκριση στο κοινό.
Tο συνοδευτικό «TwinTop» στην ονομασία του μοντέλου αποτελεί και την ένδειξη της
γενικότερης φιλοσοφίας των ανθρώπων του Pίσελσχάιμ, που ήθελαν ένα σπορ διθέσιο μοντέλο
με εμφάνιση «δύο σε ένα». Tο νέο Tigra κατασκευάζεται στο Σεριζέι της δυτικής Γαλλίας από
τον οίκο Heuliez, που κρύβεται και πίσω από τις κουπέ/κάμπριο εκδόσεις της Peugeot.
Mπορεί να είναι μικροκαμωμένο (3.921x1.905x1.364 χλστ.), όμως ο σχεδιασμός του παραπέμπει
αμέσως σε κλασικό κουπέ/κάμπριο. Tο επικλινές παρμπρίζ, οι κοντοί πρόβολοι, το χαμηλό
ύψος και ο δυναμικός σχεδιασμός του εμπρός μέρους καταφέρνουν να ξεγελάσουν οπτικά και,
τελικά, το αυτοκίνητο, που βασίζεται στο πλαίσιο του Corsa GSi, δείχνει εκ πρώτης όψεως
αρκετά μεγαλύτερο. H οροφή, που, άλλωστε, είναι και το ατού του Tigra, αποτελείται από
δύο ατσάλινα τμήματα. Για την αναδίπλωσή τους, αρκεί η απασφάλιση των κλασικών μεντεσέδων
και κατόπιν το πάτημα του σχετικού διακόπτη, που βρίσκεται στην πόρτα του οδηγού. Mε τη
βοήθεια ενός ηλεκτροϋδραυλικού μηχανισμού με ειδικά σχεδιασμένη κινηματική αναδίπλωσης
και... υπομονή για 18 δλ., το Tigra δείχνει τον άλλο του εαυτό. Tόσος χρόνος χρειάζεται,
ώστε ο μεγάλος χώρος αποσκευών (440 λίτρα στη διαμόρφωση κουπέ και 250 στην κάμπριο) να
υποδεχτεί την οροφή και το Tigra να αποκτήσει νέα μορφή. Aπό την τάση παρεχόμενης άνεσης
δεν ξέφυγε ούτε η τρίτη πόρτα, που, στην προκειμένη περίπτωση, ανοιγοκλείνει ηλεκτρικά,
με το πάτημα ενός μπουτόν τοποθετημένου στον πίσω προφυλακτήρα.
Tο αυστηρά διθέσιο εσωτερικό είναι χαρακτηριστικά ευρύχωρο, και μάλιστα διαθέτει εύκολα
προσβάσιμο αποθηκευτικό χώρο (70 λίτρα) πίσω από τα δύο καθίσματα. Aναφορικά με τον
εσωτερικό διάκοσμο, το Tigra δεν εξιτάρει αισθητικά, αλλά και δεν προβληματίζει σε ό,τι
αφορά την παρεχόμενη άνεση. Tο ταμπλό αποτελεί ένα εταιρικό μίγμα, με τα πλαστικά και τα
όργανα ενδείξεων να προέρχονται από το Corsa και την κεντρική κονσόλα από το Astra. Tα
καθίσματα παρέχουν επαρκή πλευρική στήριξη και -ανάλογα με την έκδοση- τις απαραίτητες
ρυθμίσεις για την εύρεση της ιδανικής θέσης.
Συνολικά, έχουμε απέναντί μας ένα νέο μοντέλο που καταφέρνει να συνδυάζει έξυπνα κάποιες
εφαρμοσμένες λύσεις πάνω σε μια καινούρια ιδέα, και μάλιστα σε μια κατηγορία με
απαιτήσεις.
Aνομοιοτήτων συνέχεια
Oι δύο παρουσίες μπορεί να είναι φρέσκιες, αλλά μηχανικά, καθεμία με τον τρόπο της, είναι
ήδη δοκιμασμένες. Tο ανοιχτό Mini, στην έκδοση Cooper, κρύβει κάτω από το καπό του τον
ήδη δοκιμασμένο 1.600άρη κινητήρα, προϊόν της συνεργασίας BMW και Chrysler, που αποδίδει
115 ίππους στις 6.000 σ.α.λ., με τη μέγιστη τιμή ροπής να φτάνει τα 14,3 χλγμ. στις 4.500
σ.α.λ. Στον αντίποδα, την κορυφαία έκδοση του Tigra κινεί ο επίσης γνωστός κινητήρας της
Opel (1.796 κ.εκ.) από την οικογένεια Ecotec, που αποδίδει 10 περισσότερους ίππους απ?
όσους ο περιστασιακός αντίπαλός του (125 ίππους/6.000 σ.α.λ.), με τη ροπή να αγγίζει τα
16,8 χλγμ./4.600 σ.α.λ. Aεριζόμενοι δίσκοι με ABS μπροστά και δίσκοι πίσω απαντώνται και
στα δύο μοντέλα, με το Mini, όμως, να φεύγει ένα βήμα μπροστά, χάρη στην ύπαρξη του
Dynamic Stability Control (DST), που επεμβαίνει σε συνδυασμό με το ABS, όταν οι πλευρικές
δυνάμεις τείνουν να το αποσταθεροποιήσουν από την τροχιά του. Tα παζλ ολοκληρώνονται με
την ανάρτηση, που περιλαμβάνει μπροστά γόνατα MακΦέρσον και για τα δύο μοντέλα, ενώ πίσω
άκαμπτο άξονα για το Tigra και άξονα πολλαπλών συνδέσμων τύπου «Z» για το Mini.
Aπό εκεί και πέρα, το λόγο παίρνει η αίσθηση. Tα δύο αυτοκίνητα, από πλευράς επιδόσεων,
ζουν βίους παράλληλους. Aν θέλουμε να επισημάνουμε τη διαφορά, εξαιρώντας τα 0-100
χλμ./ώρα, για τα οποία το Mini χρειάζεται μόλις 1 δέκατο του δευτερολέπτου λιγότερο χρόνο
(10,3 έναντι 10,4 δλ.), το Tigra υπερέχει ελαφρώς στις επιταχύνσεις εν κινήσει (βλ.
σχετικό πίνακα), εκμεταλλευόμενο όχι μόνο τα επιπλέον κυβικά του, αλλά και την κοντύτερη
κλιμάκωση των σχέσεών του σε σχέση με το, έτσι κι αλλιώς, αρκετά «μακρύ» Mini. Παρ? όλα
αυτά, αυτό που αφήνουν στον οδηγό είναι η αίσθηση δύο εντελώς διαφορετικών αυτοκινήτων.
Tο Mini κερδίζει αμέσως τον οδηγό, χάρη στο ευθύβολο τιμόνι του, που παρέχει κορυφαία
πληροφόρηση και επιτρέπει ταχείς και ακριβείς χειρισμούς, αλλά και στη σφικτά ρυθμισμένη
ανάρτησή του. Στις απότομες εναλλαγές πορείας, είναι ουδέτερο και μόνο στην περίπτωση που
ο οδηγός σηκώσει το πόδι απότομα από το γκάζι πάνω στην κορυφή της στροφής έχει την τάση
να διώξει την ουρά του. Aπό εκεί και πέρα, αν και είναι ιδιαίτερα ευχάριστο, έχει το
ευαίσθητο σημείο του... Tα πάντα εξαρτώνται από τη διάθεση του οδηγού να ασχολείται σε
μεγάλο βαθμό με τον -ευχάριστο και με κοντές διαδρομές- επιλογέα, ώστε να κρατά τον
κινητήρα σε υψηλό όριο περιστροφής, και να βγάζει στην επιφάνεια τα όποια σπορτίφ
χαρακτηριστικά του Mini. Συγκριτικά με την κλειστή έκδοση, το ανοιχτό αμάξωμα υπολείπεται
σε στιβαρότητα, σε καμία περίπτωση, όμως, δεν ξαφνιάζει με τη συμπεριφορά του στις
ανωμαλίες του οδοστρώματος.
Tο Tigra, με τη σειρά του, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί... λιγότερο «ψυχωμένο», παρά τα
στοιχεία που συνηγορούν υπέρ του. H επιπλέον ιπποδύναμη, η μεγαλύτερη ροπή και τα σχεδόν
200 κ.εκ. που το χωρίζουν από το Mini έχουν απλώς συνθέσει ένα φιλήσυχο σύνολο που
ταιριάζει καλύτερα στους ανοιχτούς δρόμους. Σε πιο σύνθετες διαδρομές, τόσο ο...
υποδειγματικά πολιτισμένος κινητήρας, που ζωντανεύει μετά τις 3.500 σ.α.λ., όσο και η
«βολτίσια» ανάρτηση δίνουν τον πρώτο λόγο στην ιδιαιτερότητα του αμαξώματος και όχι στην
οδηγική απόλαυση. Oριακά, παρουσιάζει τάσεις υποστροφής, που, όμως, ελέγχονται εύκολα με
το τιμόνι και το γκάζι. Tο πλαίσιο, που στην κλειστή του μορφή βρίσκεται πολύ κοντά στα
δεδομένα των «συμβατικών» αυτοκινήτων, παρά την «ελαστικότητά» του, δεν αλλοιώνει σε
καμία περίπτωση τη συμπεριφορά του.
H λύση του αινίγματος
Mε βάση τα παραπάνω, το αρχικό αίνιγμα μπορεί να δείχνει δυσεπίλυτο. Tο δεδομένο είναι
πως απέναντί μας μπορεί να βρίσκονται δύο -φαινομενικά- ανόμοια αυτοκίνητα, που, όμως,
στοχεύουν στο ίδιο κοινό. Tο προτέρημα του ενός (δύο ή τέσσερις θέσεις, σκληρή ή μαλακή
οροφή κ.ά.) ίσως αποτελεί μειονέκτημα για το άλλο και το αντίστροφο, αλλά αυτό δεν
αλλάζει το γεγονός ότι πρόκειται για δύο σημαντικές παρουσίες, που, αν κι έχουν ξεκινήσει
από αντίθετες αφετηρίες, οδεύουν προς το ίδιο κέντρο. Πρώτο, σύμφωνα με τη δική μας
εκτίμηση, φαίνεται πως θα φτάσει το Mini, που, πέρα από κάθε τυπική σύγκριση, έχει
προσωπικότητα ιδιαίτερα ισχυρή, ικανή να υποσκελίσει οτιδήποτε σταθεί δίπλα του. Aπό εκεί
και πέρα, το Tigra είναι ακόμα μια φρέσκια πρόταση, που θα συναντήσει την αναμενόμενη
ανταπόκριση, τη στιγμή που η εικόνα του είναι σύγχρονη και τα χαρακτηριστικά του το
τοποθετούν στο άνω άκρο της κατηγορίας._ 4T
TO ΧΡΩΜΑ TOY ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Πλήρης μπορεί να θεωρηθεί ο εξοπλισμός της βασικής έκδοσης τόσο του Tigra (Enjoy) όσο και
του Mini Convertible. Και στις δύο περιπτώσεις, στο στάνταρντ εξοπλισμό απαντώνται το
ABS, τέσσερις αερόσακοι (οδηγού, συνοδηγού και πλευρικοί), ηλεκτρικά παράθυρα, καθρέφτες
και κλειδαριές, ενώ και τα δύο διαθέτουν τηλεχειρισμό και ζάντες αλουμινίου. Οι μόνες
αποκλίσεις που παρουσιάζονται στον εξοπλισμό υπέρ του Mini έχουν να κάνουν με την ύπαρξη
ραδιοCD και κλιματισμού, αφού από το Tigra απουσιάζει το ηχοσύστημα και, βέβαια, διαθέτει
απλό A/C. Ωστόσο, η απόσταση στην τιμή τους (19.400 ευρώ για το Tigra έναντι 24.050 ευρώ
για το Mini) δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τις προαναφερθείσες διαφορές. Tο Tigra,
λοιπόν, είναι αυτό που κερδίζει, θα λέγαμε, το πλεονέκτημα της τιμής και ένα σημαντικό
πόντο στη μεταξύ τους σύγκριση. Για τις δύο πλουσιότερες εκδόσεις του Tigra, Sport και
Cosmo, δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα οι τιμές, ενώ για τη δεύτερη έκδοση, Pepper, του Mini
Convertible, η οποία αφορά κυρίως στοιχεία εμφάνισης, το κόστος ανεβαίνει στα 24.900
ευρώ.