Mετατροπή - Opel Corsa Turbo
Mε απόλυτα δεδομένα, η οδική συμπεριφορά του Corsa Turbo δεν αποτελεί το πιο δυνατό του σημείο. Γι’ αυτό δεν ευθύνεται τόσο το -κατά τα άλλα, καλό- στήσιμό του, όσο η υπερβολική δύναμη του κινητήρα.
Η δουλειά κάτω από το καπό, με την ευδιάκριτη υπογραφή της dbillas dynamics, δείχνει αρκετά προσεγμένη και αυτό φαίνεται και στη λειτουργία.
Τα φρένα της AP, εκτός από εντυπωσιακά στο μάτι, έχουν καλή αίσθηση και φροντίζουν να «τιθασεύουν» τις άγριες ορέξεις του αυτοκινήτου.
Η διπλή απόληξη της εξάτμισης είναι η πηγή ενός ευχάριστα μπάσου ήχου που προδίδει τα αποθέματα δύναμης του κινητήρα.
Το μαγικό ραβδάκι του dbillas άγγιξε το Opel Corsa 1.4, χαρίζοντάς του περισσότερα κυβικά
κι έναν υπερτροφοδότη που πραγματικά το μεταμορφώνουν.
κείμενο: Kώστας Φούκης
φωτογραφίες: Bασίλης Γιαννακόπουλος
«KAΛHMEPA, Κώστα, αυτό είναι το κλειδί του Opel Corsa με τους 200 ίππους. Το αναλαμβάνεις
εσύ!». Ήταν πρωί, όταν ακούστηκαν αυτά τα λόγια, και, έτσι, το νούμερο της ιπποδύναμης
αποδόθηκε σε κάποια παρανόηση... της νύστας. Καθώς έφτιαχνα καφέ, άρχισαν να
δημιουργούνται τα ερωτηματικά. Πώς θα είναι άραγε στο δρόμο ένα αυτοκίνητο με τέτοιες
προδιαγραφές; Σε τόσο μικρό μεταξόνιο και με αρκετά χαμηλό βάρος, ακόμα και 150 άλογα να
έχει, είναι μάλλον απίθανο να σε αφήνει αδιάφορο. Όπως και να έχει, η ώρα της αλήθειας δε
βρισκόταν μακριά, καθώς το μικρό «τέρας» έπρεπε να ξεκινήσει μια διαδρομή που περνούσε
από τη Θήβα, για να καταλήξει στα Μέγαρα.
Οπτική από έξω προς τα μέσα
Εξωτερικά, το ιδιαίτερο αυτό Opel δεν περιαυτολογεί, διατηρώντας χαμηλούς τόνους. Θα
μπορούσε να μοιάζει με πολλά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν καθημερινά στους ελληνικούς
δρόμους και τα οποία έχουν υποστεί κάποιες μικρές αισθητικές παρεμβάσεις. Η αεροτομή στο
πίσω μέρος είναι αρκετά καλόγουστη, αποφεύγοντας τις υπερβολές, ενώ και η εξάτμιση με τη
διπλή απόληξη φαίνεται να ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία. Οι μυημένοι θα παρατηρήσουν τους
τροχούς των 16 ιντσών, οι οποίοι υπαινίσσονται ότι το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δεν είναι
και τόσο συνηθισμένο. Το άνοιγμα του καπό αποκαλύπτει μια αρκετά προσεγμένη δουλειά,
δείγμα κάθε βελτιωτή που σέβεται τον εαυτό του, αφού η εικόνα είναι αρκετά
«νοικοκυρεμένη», με τα πρόσθετα εξαρτήματα που δεσπόζουν.
Στο εσωτερικό, οι διαφορές εντοπίζονται σε ένα και μόνο σημείο. Αυτό είναι τα δύο μικρά
όργανα στο ταμπλό, που δείχνουν την πίεση του τούρμπο και τη θερμοκρασία του λαδιού. Το
τελευταίο αποτελεί και την πλέον χρήσιμη προσθήκη, αφού φροντίζει να πληροφορεί τον οδηγό
για το επίπεδο καταπόνησης που έχει επιφέρει η οδήγησή του στο αυτοκίνητο.
Χάρι Πότερ
Θα αναρωτιέστε τι σχέση έχει ο δημοφιλής λογοτεχνικός και κινηματογραφικός ήρωας με το
αυτοκίνητο. Όσοι έχουν δει την ταινία και θαύμασαν τις πρώτες προσπάθειες του μικρού
μάγου να τιθασεύσει τη μαγική σκούπα του, ίσως μπορέσουν να νιώσουν το συναίσθημα που
κυριεύει τον οδηγό στα πρώτα μέτρα πίσω από το τιμόνι του υπερτροφοδοτούμενου Corsa.
Θέλει συνήθεια και, κυρίως, σύνεση για να μην «πέσεις». Ο κινητήρας, ο οποίος ουσιαστικά
είναι ο 1.400άρης με το στρόφαλο του 1.6, που αυξάνει τις διαδρομές των πιστονιών και,
άρα, τη χωρητικότητα (το κιτ μπορεί να τοποθετηθεί και σε εργοστασιακό κινητήρα 1.600
κ.εκ. χωρίς να πραγματοποιείται η συγκεκριμένη επέμβαση), αποκρίνεται ιδιαίτερα γραμμικά
στο πάτημα του γκαζιού, αλλά, όπως και να το κάνουμε, η δύναμη δεν κρύβεται, όσο ομαλά
και αν έρχεται. Ξαφνικά, χωρίς καν να καταλάβεις πώς, το ταχύμετρο έχει σκαρφαλώσει σε
ανησυχητικά επίπεδα και πρέπει να αναζητήσεις τη λύτρωση του μεσαίου πεντάλ. Εκεί
ακολουθεί μια δεύτερη έκπληξη, αφού οι δίσκοι των 290 χλστ. με τις 4πίστονες δαγκάνες της
AP εμπρός και τα δισκόφρενα της Opel πίσω αποκαθιστούν γρήγορα και, κυρίως, προοδευτικά
την τάξη.
Τα χιλιόμετρα στην «περίεργη» άσφαλτο της Ε.Ο. Αθηνών-Λαμίας περνούν γρήγορα, αλλά όχι
ακριβώς άνετα και ξέγνοιαστα. Τα αμορτισέρ της Koni με τα ελατήρια Irmscher -ενός εκ των
επίσημων βελτιωτικών οίκων της Opel- είναι αρκετά σκληρά και αυτό αφήνει τα σημάδια του
στη... μέση των επιβατών. Βέβαια, για ένα τέτοιο αυτοκίνητο, το γεγονός αυτό είναι μάλλον
αναμενόμενο, οπότε ουδείς βρίσκεται προ εκπλήξεως. Εκείνο, αντίθετα, που ξενίζει κάπως
στην αρχή τους αμύητους είναι το μπλοκέ -κατά 25%- διαφορικό, το οποίο αποτελεί επίσης
μέρος της βελτίωσης. Aναμφίβολα, είναι πολύτιμο για τη μεταφορά της μεγάλης ιπποδύναμης
στο δρόμο και απαιτεί κάποιο διάστημα εξοικείωσης, καθώς δημιουργεί το χαρακτηριστικό
(στα προσθιοκίνητα) τράβηγμα στο τιμόνι, μόλις «διαβάσει» διαφορά στην πρόσφυση μεταξύ
των δύο κινητήριων τροχών.
Η ώρα της αλήθειας
(Mέρος 1ο)
Στο γνωστό τόπο κρίσεων και συγκρίσεων, λοιπόν, στην ευθεία της Θήβας, είναι σχεδόν
μεσημέρι, όταν το Corsa καλείται να αντιμετωπίσει το γνωστό γαϊτανάκι των μετρήσεων. Η
απόδοση του κινητήρα πραγματικά εντυπωσιάζει, αφού καταφέρνει να επιτύχει τα 100 χλμ./ώρα
από στάση σε μόλις 7,4 δλ. (όταν το Ibiza FR χρειάζεται 8,4 δλ. και το 206 RC 7,7 δλ.),
και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερη πίεση. Το χιλιόμετρο έρχεται σε 28,1 δλ. (Ibiza FR: 29,6 δλ.,
206RC: 28,6 δλ.), και μάλιστα με την ταχύτητα σε αυτό το σημείο να αγγίζει τα 188
χλμ./ώρα! Σε αυτό, βέβαια, βοηθά πάρα πολύ και το κιβώτιο, το οποίο, έχοντας διατηρήσει
τις σχέσεις του 1.4, είναι αρκετά κοντό, με συνέπεια να κρατάει τον κινητήρα μέσα στο
ωφέλιμο φάσμα λειτουργίας του, ευνοώντας ανάλογα και τις ρεπρίζ. Eνδεικτικά, αναφέρουμε
πως για τα 80-110 χλμ./ώρα με 3η απαιτούνται 3,5 δλ. (Ibiza FR: 4,2 δλ., 206RC: 4,5 δλ.),
ενώ για τα 120-140 χλμ./ώρα με 4η και 5η σχέση αρκούν 3,4 δλ. και 4,9 δλ., αντίστοιχα
(Ibiza FR: 4,2 δλ. και 6,2 δλ., 206RC: 4,7 δλ. και 6,6 δλ.). Τα φρένα, από τη μεριά τους,
έδειξαν ότι μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, καταφέρνοντας να σταματήσουν το
μικρό «πύραυλο» από τα 120 χλμ./ώρα σε 59 μ., τιμή που δεν εντυπωσιάζει μεν, αλλά είναι
απολύτως ικανοποιητική.
Σημειώνουμε, πάντως, πως, φτάνοντας στην ολοκλήρωση των μετρήσεων, επενέβη ο εγκέφαλος
του αυτοκινήτου, ο οποίος έθεσε για κάποια λεπτά τον κινητήρα «υπό καθεστώς προστασίας»,
το γνωστό και ως «safe mode», θεωρώντας ότι το είχαμε παρακάνει. Το αν η απόφαση ήταν
υπερβολική είναι λίγο δύσκολο να το κρίνει κανείς έτσι απλά και το μόνο σχόλιο που μπορεί
να γίνει επ? αυτού είναι ότι συνέβη σχετικά σύντομα.
(Mέρος 2ο)
Ωραία, λοιπόν, με τα Datron τα πήγε μια χαρά το Corsa Turbo, αλλά αυτό δεν αποτελεί
είδηση. Το πλήρες σετ τούρμπο του βελτιωτή dbillas, στο οποίο κεντρικό «πρόσωπο» είναι η
τουρμπίνα της περίφημης Garrett με άξιους συμπαραστάτες το αρκετά εμφανές intercooler, τη
νέα πολλαπλή εισαγωγής, τα μεγαλύτερα μπεκ ψεκασμού και την ολοκληρωτικά αλλαγμένη
εξάτμιση, δείχνει πρόθυμο να γεμίσει «χιλιόμετρα» με το παραμικρό πάτημα του δεξιού
ποδιού. Χωρίς υστερικές εξάρσεις, αποδίδει μια δύναμη η οποία σε κάνει να αναρωτιέσαι αν
το μικρό Opel έχει πλέον «συγγένεια» με τον... Οσάμα Μπιν Λάντεν. Τι γίνεται, όμως, όταν
οι ευθείες τελειώνουν; Εκεί μόνο ένας τρόπος υπάρχει, προκειμένου να βγουν ασφαλή
συμπεράσματα: μερικοί γύροι στην πίστα των Μεγάρων.
Tα χρονόμετρα σταμάτησαν στο 1:18.40 στον ταχύτερο γύρο του Corsa, όμως ίσως μεγαλύτερη
σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο καταφέρνει τη συγκεκριμένη επίδοση, απαντώντας στα
ερωτηματικά για τη συμπεριφορά του κάτω από πίεση.
Κατ? αρχάς, το αυτοκίνητο καταφέρνει να εξαφανίζει τις ευθείες της πίστας επιταχύνοντας
με δαιμονικό ρυθμό. Στο τέλος της μεγάλης ευθείας σχεδόν γεμίζει και η 5η, με το
ταχύμετρο να φλερτάρει με μεγάλες τριψήφιες ενδείξεις, γεγονός που, από την άλλη πλευρά,
κάνει το φρενάρισμα μια ιδιαίτερα ψυχοφθόρα διαδικασία. Ευτυχώς, το σύστημα πέδησης
ανταποκρίνεται άμεσα και με ακρίβεια και, έτσι, η ταχύτητα στην κλειστή δεξιά K6
προλαβαίνει να πέσει σε λογικά επίπεδα. H ανάρτηση και το διαφορικό «δουλεύουν
διπλοβάρδια», προκειμένου να περάσουν τη δύναμη στο δρόμο και να διατηρήσουν την
επιθυμητή τροχιά, κάτι που, με τη βοήθεια των ευμεγέθων ελαστικών διάστασης 195/45 R16,
το καταφέρνουν αρκετά ικανοποιητικά. Aπό εκεί και πέρα, όμως, φτάνοντας στο όριο, οι
αντιδράσεις στερούνται προοδευτικότητας, λόγω των σκληρών ρυθμίσεων που ευνοούν στο καλό
οδόστρωμα της πίστας, αλλά κουράζουν στις ανωμαλίες του δρόμου. Η υποστροφή έρχεται
ξαφνικά και βίαια, στέλνοντας το αυτοκίνητο απειλητικά κοντά στο επιβραδυντικό χαλίκι. Η
πρώτη σκέψη που μας έρχεται στο μυαλό είναι ότι μια παρόμοια κατάσταση στο δρόμο ίσως
προκαλέσει δυσάρεστα επακόλουθα. Αυτό το γεγονός ενισχύεται ακόμα περισσότερο και από το
ότι η συμπεριφορά δεν είναι ιδιαίτερα ρυθμίσιμη. Aκόμα και με άφημα του γκαζιού,
συνεχίζει υποστροφικά μέχρι η ταχύτητα να πέσει σε επίπεδα όπου επανέρχεται η πρόσφυση.
Αυτό, φυσικά, έχει τη λογική του στο ότι, λόγω της χαμηλής συμπίεσής του, το σήκωμα του
ποδιού από το γκάζι δεν καθιστά την αντίσταση του κινητήρα ικανή να οδηγήσει σε μεταφορά
βάρους και, συνεπώς, σε μετατροπή της υποστροφής σε υπερστροφή και κλείσιμο της τροχιάς.
Θα επαναλάβουμε, πάντως, λέγοντας πως αυτά τα φαινόμενα αντιστοιχούν σε καταστάσεις κοντά
στο όριο. Mέχρι εκεί τα περιθώρια είναι αρκετά υψηλά, με το μπλοκέ διαφορικό να
καταφέρνει ιδανικά τη μείωση του άσκοπου σπιναρίσματος που θα οδηγούσε σε πρόωρη
υποστροφή, ενώ η ανάρτηση προσφέρει ιδιαίτερα υψηλές τιμές πλευρικής επιτάχυνσης, γεγονός
που φανερώνει ότι το στήσιμο του αυτοκινήτου είναι αρκετά καλό. Ωστόσο, για τα δεδομένα
του σχεδιασμού του πλαισίου, η δύναμη του κινητήρα είναι μάλλον υπερβολική.
Η ετυμηγορία
Το να ξοδέψει κανείς 8.465 ευρώ (που κοστίζει το πλήρες πακέτο της μετατροπής σαν αυτό
της δοκιμής μας), προκειμένου να μετατρέψει το Corsa του σε «πυροβόλο», δεν ακούγεται και
τόσο απλό. Μια τέτοια κίνηση θα πρέπει να συνοδεύεται από τα κατάλληλα εχέγγυα ότι το
τελικό αποτέλεσμα θα είναι διασκεδαστικό και ασφαλές από κάθε άποψη. Το πρώτο σκέλος των
προϋποθέσεων καλύπτεται επαρκώς από το γεγονός ότι ο κινητήρας πραγματικά εκτοξεύει το
άλλοτε πράο Corsa. Eπιπλέον, η επέμβαση του εγκεφάλου για την προστασία του κινητήρα μάς
κάνει να αισθανόμαστε αρκετά ήσυχοι για τη μακροβιότητα τού συνόλου, προσφέροντας,
τηρουμένων των αναλογιών, μια θετική ένδειξη σε επίπεδο αξιοπιστίας. Σχετικά με τη
συνολική εικόνα του στο δρόμο, δεν μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για ένα εύκολο
αυτοκίνητο. Oι λύσεις σε μετάδοση και ανάρτηση προσανατολίζονται στη σωστή κατεύθυνση,
όμως η υψηλή ιπποδύναμη και το αντίστοιχα απόλυτο στήσιμο απαιτούν σεβασμό και σύνεση,
ώστε ο οδηγός να εκμεταλλευτεί τις αυξημένες δυνατότητες που του προσφέρονται._ Κ. Φ.
Στο δυναμόμετρο
Η δυναμομέτρηση του Opel Corsa 1.6 Turbo μπορεί να μην επιβεβαίωσε την τιμή που
ανακοινώνει ο βελτιωτής του, όμως το αποτέλεσμα δεν παύει να είναι εντυπωσιακό. H ισχύς
στον τροχό έφτασε τους 154,9 ίππους/6.500 σ.α.λ., ενώ η ροπή άγγιξε τα 19,3 χλγμ./3.600
σ.α.λ. Σημαντικό είναι το γεγονός πως από τις 3.100 σ.α.λ. μέχρι και τις 6.100 σ.α.λ. η
ροπή διατηρείται πάνω από τα 17,6 χλγμ., έχοντας, μάλιστα, και μια αρκετά επίπεδη
καμπύλη. Η πίεση του τούρμπο, από τη μεριά της, έχει ως κορυφή της τα 0,6 bar, αλλά στο
μεγαλύτερο φάσμα των στροφών βρίσκεται στη «γειτονιά» των 0,5 bar.