Kώστας Kαββαθάς

Αντιλογισμοί

Στα 35 χρόνια της ζωής του περιοδικού, λίγες, ελάχιστες φορές δημοσίευσα ονόματα αρμοδίων
(υπουργών, γενικών γραμματέων, διευθυντών) ή υπευθύνων σε επιχειρήσεις (αντιπροσωπείες,
διαφημιστικές εταιρείες, επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα κτλ.) που αγνόησαν
προκλητικά, κορόιδεψαν ή ενέγραψαν τις προτάσεις μου στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
# Ο λόγος της μη αναφοράς ήταν η έμφυτη αντιπάθειά μου για κάθε λογής μηδενικό που
κατέλαβε μια «θέση», επειδή κολλούσε αφίσες ή φώναζε περισσότερο στις «αγωνιστικές
κινητοποιήσεις» της συντεχνίας του ή επειδή έτυχε να τα «κονομήσει», πουλώντας επώνυμες
μάρκες ενδυμάτων, αυτοκινήτων, δικύκλων και λοιπών καταναλωτικών αγαθών. # Προτιμούσα να
τους αγνοώ, παρά να τους κάνω γνωστούς στο κοινό, αλλά η τακτική αυτή παρεξηγήθηκε, σε
βαθμό που ορισμένοι να θεωρούν το περιοδικό δεδομένο. # Η τακτική αυτή άφησε την
τελευταία της πνοή στο προηγούμενο τεύχος. # Από εδώ κι εμπρός, όποιος «γράφει» το
περιοδικό, τους συνεργάτες του και το γράφοντα θα παρουσιάζεται στους «Αντιλογισμούς»,
για να ξέρουν όλοι με ποιον ή ποια έχουν να κάνουν. # Η πρόσφατη ανακάλυψη της...
Αμερικής (ότι στα ΑΕΙ γίνονται παράνομες μεταγραφές), με τις υποθέσεις Τσιτουρίδη και
Βούγια, μου θύμισε το «γράψιμο» που μου έκανε ο τελευταίος, όταν, για ένα φεγγάρι, ήταν
υφυπουργός... Μεταφορών! # Του τηλεφώνησα τρεις φορές, για να παρουσιάσω την πρότασή μου
για τον αγώνα με τα ηλιακά οχήματα, αλλά ο υφυπ. με «έγραψε» κανονικά. Περιττό να σας πω
ότι το ίδιο έκανα κι εγώ και, όπως αποδείχτηκε, δεν είχα άδικο. # Αντίθετα, ο υπουργός
Παιδείας, Π. Ευθυμίου, με δέχτηκε δύο φορές (για το ίδιο θέμα), ήρθε στη συνέντευξη Τύπου
στο Ζάππειο και, στη συνέχεια, «συνέδεσε» κανονικά το ΦAEΘΩN -κι εμένα-, σε αντίθεση με
τον κ. Βενιζέλο, που ενέκρινε το κονδύλι της διοργάνωσης ως υπουργός Πολιτισμού. # Το
«παιδί» φοβόταν τα... ηφαίστεια κι έκανε μεταγραφή από τη Νάπολη στην Αθήνα. # ¶λλα
«παιδιά» έπασχαν από διαβήτη, καρδιοπάθειες, αγοραφοβία, δυσχέρειες στην όραση και
δεκάδες άλλες «αρρώστιες» που ανακάλυψαν (και συνεχίζουν να ανακαλύπτουν) τα άτομα με τις
ειδικές ανάγκες που τα δημιούργησαν και εξακολουθούν να τα δημιουργούν, δηλαδή οι γονείς.
# Προβληματικοί, συγκαμένοι και δυσκοίλιοι που δε μεγαλώνουν παιδιά, αλλά εμφανίζουν τις
φωτογραφίες τους. # Από την άλλη, ευτυχώς, γονείς «μάγκες», προσγειωμένοι και υγιείς, που
μεγαλώνουν τα παιδιά τους σαν τους αρχαίους Σπαρτιάτες, μη ζητώντας καμία χάρη από
κανέναν και για κανένα. # Και είναι αυτά τα παιδιά (και οι γονείς) που κερδίζουν τη μάχη
της αξιοπρέπειας και της ζωής. Τα άλλα, τα λαμόγια, οι κοπανατζήδες και οι δήθεν περνούν
στη σφαίρα του κοινωνικού και μορφωτικού πολτού που μιλάει με λεξιλόγιο σκύλου.