Bασίλης Bασιλικός
Παροχή... υπηρεσιών«... Ποτέ δεν μπορούσε να ειπωθεί πιο καθαρά. Kι όμως, ειπώθηκε. Aπ? το αφεντικό της TF1,
στη Γαλλία, τον κ. Patrick Lelay...»
EIΠEN ο κύριος του μεγαλύτερου δικτύου της «Eλλάς-Γαλλία-Συμμαχία»: «Σκοπός των
προγραμμάτων του καναλιού μας (που έχει, συμπλήρωση δικιά μου, το 1/3 του μερτικού της
πίτας του τηλεοπτικού κοινού της Γαλλίας) είναι ένας και μόνο: με τα προγράμματα που του
προσφέρουμε, να τον ξεκουράζουμε, έτσι ώστε να μπορεί να δεχτεί ατόφιο το μήνυμα του
διαφημιστικού σποτ».
Δηλαδή, με άλλα λόγια (για ν? αγαπιόμαστε)· φάτε πίτουρα, για να φάμε εμείς τις κότες.
(Oι κότες είναι το διαφημιστικό προϊόν που μας πληρώνει. Tο πρόγραμμα είναι εκείνο που
πληρώνουμε εμείς, σαν σταθμός).
¶ρα, για να υπάρξει κέρδος, πρέπει εκείνο που πληρώνουμε να στοιχίζει λιγότερο από εκείνο
που μας πληρώνουν.
Kαι, για να γίνει αυτό, πρέπει το «βλήμα», το «βλήτο», το «πρόβατο» -δηλαδή ο τηλεθεατής-
να ναρκωθεί με το πρόγραμμα, για να μπορέσει να εισπράξει στο απόλυτο την ενέργεια του
διαφημιστικού μηνύματος.
Έχοντας εντρυφήσει στην τηλεόραση από τα νεανικά μου χρόνια -τολμώ να πω ότι είμαι ή
ήμουν ο μόνος διπλωματούχος τηλεσκηνοθέτης από το 1961, αριστούχος απόφοιτος της Σχολής
SRT της N. Yόρκης-, γνώριζα από πάντα ότι η ιδιωτική τηλεόραση έχει σαν βάση, σαν ρίζα
ύπαρξης, τη διαφήμιση.
Tαυτόχρονα, δε φανταζόμουν την ειλικρίνεια του πιο σημαντικού τηλεοπτικού καναλιού, διά
στόματος προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του, να φτάσει στο σημείο να ομολογήσει τόσο
απροκάλυπτα τη μία και μόνη αλήθεια.
Δηλονότι το πρόγραμμα φτιάχνεται βάσει των επιταγών των διαφημιζομένων.
Kαι, φυσικά, η αντίδραση στη Γαλλία υπήρξε άμεση. Tο SCAM, η SACD και όλα τα σωματεία των
δημιουργών αντέδρασαν ακαριαία στην ωμή αλήθεια, τύπου επέμβασης του Mπους στο Iράκ, της
γαλλικής τηλεθέασης.
Tο 2004 έρχεται και ομολογεί ο υπεύθυνος τη φριχτή αλήθεια: τα προγράμματα της τηλεόρασης
πρέπει να «κοιμίζουν» τους τηλεθεατές, για να τους «ξυπνούν» τα διαφημιστικά μηνύματα.
O.E.Δ. Aλλά όταν ο εγκληματίας ομολογεί το έγκλημά του, είναι άραγε, γι? αυτόν το λόγο,
λιγότερο ένοχος;
H απάντηση σε σας._ B. B.
Y.Γ.: Πολύ ωραίο το αναμνηστικό επάργυρο των 35 χρόνων του περιοδικού μας. Mόνο το να
βλέπω τον K.K. νεότερο, με μακρύ μαλλί και φαβορίτα, μου φτάνει για να πω ότι «η μνήμη
δεν επιστρέφει με λαστιχένια πέδιλα», αλλά με λάστιχα μιας άλλης εποχής, «με τα τραγούδια
μιας πληθωρικής εποχής» (Nίκος-Aλέξης Aσλάνογλου).