4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Eφημερίδα

NEMO

[ΤΑΙΝΙΑ ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ]

Εξαφανίζοντας το Νέμο

Ο Νέμο ήταν ένα μικρό πανέμορφο ψάρι που κολυμπούσε ευτυχισμένο στα κοραλλιογενή νερά του
Ειρηνικού. Πιάστηκε, όμως, στα δίχτυα ενός δύτη και κατέληξε στο ενυδρείο ενός Αυστραλού
οδοντογιατρού.
Στην ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney «Αναζητώντας το Νέμο», ο ψαρομπαμπάς αναζητά το
ψαροπαίδι του που, τελικά, βρίσκει και σώζει. Αυτό είναι, άλλωστε, το μήνυμα: «Σώστε το
Νέμο, και τους κάθε λογής Νέμο, από την ανθρώπινη εκμετάλλευση και τα ενυδρεία».
Μόνο που στην πραγματική ζωή η ιστορία εκτυλίχθηκε εντελώς ανάποδα ? και γι? αυτό
ευθύνεται η ίδια η ταινία. Η τεράστια επιτυχία του φιλμ προκάλεσε παγκόσμια ζήτηση για
«ψάρια-κλόουν». Η κυβέρνηση του Βανουάτου (νησιού στον Ειρηνικό όπου μέχρι πρόσφατα
κολυμπούσαν ελεύθερα αυτά τα ψάρια πορτοκαλί χρώματος), χωρίς να το πολυσκεφτεί,
παραχώρησε σωρηδόν άδειες αλιείας και εξαγωγής των αλιευμάτων. Τώρα, τα «ψάρια-κλόουν»
απειλούνται άμεσα με εξαφάνιση.



Σελ. 2-3

TA PADIA !

[ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ]

Ινδία, Σρι Λάνκα, σας παίζουμε για πλάκα

Η Ινδία και η Σρι Λάνκα κατείχαν μέχρι σήμερα το παγκόσμιο ρεκόρ οικογενειοκρατίας.
Καιρός να το χάσουν.

Όσοι θέλουν να μετριάσουν τις εντυπώσεις από την εξόφθαλμη παρουσία των ίδιων πολιτικών
τζακιών εδώ και πενήντα χρόνια στην Ελλάδα λένε: «Κοιτάξτε τους Μπους, τους Κένεντι.
Κοιτάξτε τι γίνεται στο Κογκό, στο Πακιστάν. Αυτά δε συμβαίνουν μόνο εδώ». Πράγματι, η
οικογενειοκρατία στη δημοκρατία είναι τόσο παλιά όσο και η? δημοκρατία. Ο Αλκιβιάδης δεν
ήταν ανιψιός του Περικλή;
Κι όμως, κάνουν λάθος. Αυτά δε γίνονται (σχεδόν) πουθενά. Για να τους βγάλουμε από τη
δύσκολη θέση, ψάξαμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της υδρογείου και βρήκαμε δύο χώρες που
μπορούν να συγκριθούν με την Ελλάδα. Δεν είναι μόνο η Ινδία (όπως λένε πολλοί), αλλά και
η Σρι Λάνκα.
H Ινδία, όμως, είναι η μόνη χώρα με τρεις πρωθυπουργούς στη σειρά που είναι συγγενείς
πρώτου βαθμού. Με μια... λεπτή διαφορά: η ινδική δυναστεία είχε ως άλλοθι για την
πολιτική συνέχισή της τις διαδοχικές δολοφονίες των εκπροσώπων της. Καθένας διαδεχόταν
κατά κανόνα το νεκρό πρόγονό του. Έτσι, ο Ρατζίβ Γκάντι διαδέχτηκε τη μητέρα του Ίντιρα,
όταν εκείνη δολοφονήθηκε το 1984. Και η Σόνια (υποψήφια σήμερα πρωθυπουργός της Ινδίας)
διαδέχτηκε το Ρατζίβ, όταν εκείνος δολοφονήθηκε το 1991. Δηλαδή, ο μόνος από τους τρεις
πρωθυπουργούς που δε δολοφονήθηκε ήταν ο Νεχρού... Είναι, άραγε, τιμή να συγκρίνεται
κανείς με μια χώρα που θεσμικά κατοχυρώνει το χωρισμό του λαού σε κάστες;
Παραμένουμε στην ινδική χερσόνησο και περνάμε στην εξωτική Σρι Λάνκα. Οι γενιές των
πρωθυπουργών δεν είναι παρά δύο, αλλά εδώ το... δαχτυλίδι δεν παραδίδεται μόνο από πατέρα
σε γιο, αλλά και από σύζυγο σε σύζυγο. Ο Σόλομον Μπανταρανάικε έγινε πρωθυπουργός το
1956, αλλά δολοφονήθηκε τρία χρόνια αργότερα. Τον διαδέχτηκε η σύζυγός του, Σριμάβο
Μπανταρανάικε, μέχρι που δολοφονήθηκε και αυτή το 1998. Σειρά είχε, βέβαια, η κόρη των
Μπανταρανάικε, Τσαντρίκα Κουμαρατούνγκα, η οποία είναι και σήμερα πρόεδρος της Σρι Λάνκα.
Κατέχει ένα ιδιότυπο ρεκόρ: είναι πρόεδρος, αλλά και κόρη δύο πρωθυπουργών!
Το ρεκόρ της Ινδίας ο Γιώργος Παπανδρέου είναι έτοιμος να το σπάσει, αν γίνει
πρωθυπουργός ? χωρίς, μάλιστα, να έχει δολοφονηθεί κανένας από την οικογένειά του.
Αντιθέτως, για το ρεκόρ της Σρι Λάνκα, χρειάζεται ακόμα δουλειά. Θα πρέπει ο Κώστας
Καραμανλής να γίνει πρωθυπουργός, μετά η Νατάσα και μετά το ένα από τα δίδυμα (δες
σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα ---)... Υπάρχει χρόνος. Αλλά και πάλι το ρεκόρ δε θα το
σπάσουν· απλώς θα το ισοφαρίσουν. Οπότε, υποθέτουμε ότι θα πρέπει να ακολουθήσει και το
δεύτερο δίδυμο...
Πάντως, μετά το ρεπορτάζ του Αντιλόγου, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Κώστας Καραμανλής και οι
Ντόρα Μπακογιάννη και Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούν, όταν τους κατηγορούν για νεποτισμό,
να απαντούν: «Υπάρχει και η Σρι Λάνκα». Από την άλλη, όταν, στη Σρι Λάνκα, οι πολιτικοί
αντίπαλοι της Τσαντρίκα Κουμαρατούνγκα την κατηγορούν για οικογενειοκρατία, εκείνη θα
μπορεί πλέον να απαντά: «Και πού να δείτε τι γίνεται στην Ελλάδα!»


¶λλο υπουργός κι άλλο πρωθυπουργός


Η οικογενειοκρατία στην ελληνική πολιτική ασφαλώς δεν είναι σημερινή υπόθεση. Στο γύρισμα
από το 19ο στον 20ό αιώνα, ένας στους δύο υπουργούς ήταν γιος υπουργού. Αντίθετα, στη
Mεταπολίτευση (1974 κι έπειτα), το ποσοστό ήταν μόλις 2,4%, σύμφωνα με την
εμπεριστατωμένη μελέτη «Ministerial Elites in Greece, 1843-2001» των Dimitri Sotiropoulos
και Dimitris Bourikos.
Αυτό συμβαίνει επειδή η οικογενειοκρατία έχει αναβαθμιστεί: αφορά πλέον κυρίως τους
πρωθυπουργούς. Ανάμεσα στους (βασικούς) πρωθυπουργούς της Mεταπολίτευσης, οι δύο από τους
πέντε (Ράλλης, Παπανδρέου) είχαν πατέρα πρωθυπουργό, ο τρίτος (Σημίτης) είχε επίσης
πατέρα πολιτικό και ο τέταρτος (Μητσοτάκης) είχε θείο (έστω μακρινό) πρωθυπουργό (Ελ.
Βενιζέλος). Mόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν προερχόταν σε πολιτικό τζάκι και
περηφανευόταν γι? αυτό - αλλά φρόντισε να χτίσει ένα, το οποίο αυτήν τη στιγμή μετρά έναν
υπουργό (Αχιλλέας), ένα βουλευτή (Λιάπης) και έναν υποψήφιο πρωθυπουργό (Κωστάκης)...



TA PAIDIA 2-2

ΘΥΜΑΤΑ... ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή («Φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά) με θέμα την
οικογενειοκρατία, οι περισσότεροι από τους βουλευτές-γόνους πολιτικών (Νάσος Αλευράς,
Μιλτ. Βαρβιτσιώτης, Κυριάκος Μητσοτάκης, Δημ. Κουτσόγιωργας) που κλήθηκαν να σχολιάσουν
το φαινόμενο διαμαρτυρήθηκαν για «πολιτικό ρατσισμό» σε βάρος τους.
Ο Νάσος Αλευράς έκρινε ότι ζημιώθηκε από την επίκληση του «ονόματος Αλευρά» στην πρώτη
του προεκλογική καμπάνια.
Ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, στην ίδια εκπομπή, δήλωσε: «Δεν είμαι κληρονόμος ψηφοφόρων,
αλλά κληρονόμος αξιών. Οι ψηφοφόροι του πατέρα μου με ψηφίζουν, επειδή βλέπουν σε εμένα
τις αξίες του πατέρα μου».
Ο Δημήτρης Κουτσόγιωργας κατήγγειλε ότι ο κομματικός μηχανισμός τον πολέμησε στην αρχή
της πολιτικής του καριέρας, επειδή ήταν γιος του Μένιου.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε παλιότερη τηλεοπτική του εμφάνιση, εξήγησε γιατί η υπερβολική
προβολή από την τηλεόραση... ζημιώνει.
Η αδελφή του, Ντόρα Μπακογιάννη, βρίσκει την οικογενειοκρατία φυσική, «μιας και συμβαίνει
επίσης με τα παιδιά των δικηγόρων, των γιατρών, των δημοσιογράφων...»
Στην ίδια εκπομπή, ο βουλευτής Πάνος Παναγιωτόπουλος εμφανίστηκε σε τηλεοπτικό παράθυρο
ως θύμα της οικογενειοκρατίας των άλλων. Ξέχασε να πει ότι ο ίδιος παντρεύτηκε την κόρη
του ισχυρού πολιτικού της ΝΔ και προέδρου, τότε, της Βουλής Αθανάσιου Τσαλδάρη...
¶λλωστε, το δρόμο έχει δείξει ήδη ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου. Σε προσωπική επιστολή
του, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην Απογευματινή, γράφει για τον πατέρα του και
πρωθυπουργό: «Δεν μπορεί να υπάρξει κριτική ότι ?βάζει? το γιο του. Τουναντίον, λόγω
ονόματος, έχω υποβαθμιστεί». Αυτά εν έτει 1994 κι ενώ ήταν ήδη υφυπουργός Εξωτερικών...



TA PAIDIA PINAKAS

Σρι Λάνκα

1956: Σόλομον Μπανταρανάικε (πρωθυπουργός - δολοφονήθηκε το 1959)


1959: Σριμάβο Μπανταρανάικε (σύζυγος-πρωθυπουργός - δολοφονήθηκε το 1998)


1990: Τσαντρίκα Κουμαρατούνγκα (κόρη-πρόεδρος)




Ινδία

? Τζαουαχαρλάλ Νεχρού


? Ίντιρα Γκάντι (κόρη - δολοφονήθηκε το 1984)


? Ρατζίβ (γιος ? δολοφονήθηκε το 1991)


? Σόνια (χήρα-υποψήφια)





ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ 14

ΤΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

16 Δεκεμβρίου 2003 - 15 Ιανουαρίου 2004

20/12 Σύγκλιση Λιβύης-ΗΠΑ +2
21/12 Τα γκάλοπ της μεγάλης φυγής -2
22/12 Χρησμός διαδοχής στη Βουλή 0
26/12 6,7 Ρίχτερ στο Ιράν -5
1/1 Αλλαγή... χρονιάς +4
2/1 Αεροπορική τραγωδία -4
4/1 Ρομπότ φωτογραφίζει τον ¶ρη +4
5/1 Ύποπτοι οι Έλληνες για τις ΗΠΑ -2
7/1 Αλλαγή φρουράς στο ΠΑΣΟΚ 0
11/1 Νέα γκάλοπ 0

ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
*** 20/12 Πάει, χάλασε και ο Μουαμάρ. *** 21/12 Πού πας, ωρέ Καρα-Σημίτη, με 7,5%
διαφορά; *** 22/12 Του χρόνου τα σπουδαία. *** 26/12 Εμήδισε και ο Εγκέλαδος. *** 1/1
Ευτυχές το έτος 1961! *** 2/1 Ερυθρά δάκρυα. *** 4/1 Πολύ πολύ μακρινά πλάνα. *** 5/1
Δεν... θΕΛΙΣ ¶ιλαντ (ούτε κι εγώ!). *** 7/1 Τους πείραζε, λέει, η κληρονομική μοναρχία.
11/1 Αχ, αυτή η ψαλίδα. Αμάρτησα για το... paidi.




Σελ. 4-5

ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ


[ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ]

Το micro και soft χέρι των ΗΠΑ

Η διοίκηση των ΗΠΑ ασκεί εξωτερική πολιτική μέσω των Windows της Microsoft.


Τι σχέση μπορεί να έχει το «μενού» των προγραμμάτων της Μicrosoft με τον πόλεμο κατά της
τρομοκρατίας; Κάθε χρήστης των Windows ΧP, του λειτουργικού συστήματος της Microsoft,
όταν εγκαθιστά το νέο λογισμικό στον υπολογιστή του, καλείται να απαντήσει στην ερώτηση:
«Σε ποια χώρα βρίσκεστε;» Στην τελευταία έκδοση των XP, ανάμεσα στη λίστα με τις
εκατοντάδες χώρες, παρουσιάζεται ως επιλογή και το «Guantanamo Bay» ή, αλλιώς, Κόλπος του
Γκουαντανάμο. Τι ώθησε τη Microsoft να συμπεριλάβει σ? αυτή την τυπική ερώτηση μια λωρίδα
γης (44 τ.χλμ.) πάνω στο νησί της Κούβας σαν «χώρα»; Με πιο απλά λόγια, γιατί η Microsoft
να παραστήσει πως μια αμερικάνικη βάση (όπου στοιβάζονται εκατοντάδες κρατούμενοι ως
τρομοκράτες) δεν είναι αμερικανικό έδαφος;
Η ναυτική βάση του Γκουαντανάμο βρίσκεται υπό αμερικανική κατοχή από το 1898, όταν ένα
αμερικανικό εκστρατευτικό σώμα απέβαλε τους Ισπανούς από την Κούβα. Από τότε, υποτίθεται
πως οι ΗΠΑ θα έπρεπε να πληρώνουν ετήσιο ενοίκιο 4.085 δολάρια στην Κούβα. Όταν ο Κάστρο
κατέλαβε την εξουσία, ζήτησε πίσω τη βάση, αλλά οι Αμερικανοί φυσικά... αρνήθηκαν.
Μετά, όμως, την 11η Σεπτεμβρίου, σκαρφίστηκαν το καταπληκτικό σόφισμα: «θυμήθηκαν» πως το
Γκουαντανάμο δεν είναι αμερικανικό έδαφος, αλλά ανήκει στην Κούβα! Κατά συνέπεια, ούτε η
Σύμβαση της Γενεύης, αλλά ούτε τα αμερικανικά δικαστήρια και ο αμερικανικός νόμος έχουν
δικαιοδοσία σ? αυτό. Συνεπώς, οι κρατούμενοι εκεί δεν έχουν κανένα δικαίωμα.
Αν πάρουμε στα σοβαρά τους Αμερικανούς, τότε ο Φιντέλ θα μπορούσε, όποτε ήθελε, να
μπουκάρει στη βάση ή, έστω, να τη ζητήσει πίσω... Ένα τέτοιο «νομικό τερτίπι»
(αντιγράφουμε το χαρακτηρισμό από το αμερικανόφιλο περιοδικό Economist) χρειάζεται
ασφαλώς ειδικό μάρκετινγκ για να γίνει αποδεκτό. Και ίσως η Microsoft να προσφέρεται γι?
αυτόν το ρόλο. Πρόκειται για τον πιο οικείο εκπρόσωπο της αμερικανικής soft power. Μέσα
από τα δημοφιλή προϊόντα της, επισκέπτεται καθημερινά εκατομμύρια καταναλωτές σε όλο τον
κόσμο.
Ακόμα κι αν, εδώ, micro είναι το κακό, αναρωτιόμαστε τι απ? τα δύο συμβαίνει: η Microsoft
βρήκε μια ακόμα ευκαιρία να αποδείξει στην κυβέρνηση Μπους πόσο χρήσιμη είναι ή το
αμερικανικό administration χρησιμοποιεί ως βραχίονα τη μεγαλύτερη εταιρεία πληροφορικής
στον κόσμο, για να κάνει εξωτερική πολιτική και να διαμορφώσει συνειδήσεις;
Ο Αντίλογος έχει απευθύνει το ερώτημα μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος στη Microsoft - και
περιμένει απάντηση...



ΑΝΤΙΜΠΟΥΣ

[ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ]


Ένα ευρώ κατά του Μπους!


«Η εκλογή του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι μόνο αμερικανική υπόθεση. Αφορά
ολόκληρο τον πλανήτη, αφού ο πλανητάρχης καθορίζει τις τύχες του κόσμου. Κι αφού αυτός
επεμβαίνει στα εσωτερικά άλλων χωρών, νομιμοποιούμαστε κι εμείς να παρέμβουμε στην εκλογή
του».
Πρόκειται για απλές σκέψεις τεσσάρων Σουηδών φοιτητών δημοσιογραφίας, τις οποίες
εξέφρασαν σε επιστολή τους σε μεγάλη εφημερίδα της Στοκχόλμης, ρίχνοντας την ιδέα να
οργανωθεί εκστρατεία εναντίον της επανεκλογής του Μπους. Η απήχηση της πρότασης ήταν
μεγάλη. Οι τέσσερις φίλοι προχώρησαν αμέσως στη δημιουργία της ιστοσελίδας Democracy AID
?04 (http://www.democracyaid.net) και, σε συνεργασία με την αμερικανική οργάνωση Move On,
που αντιτίθεται στο σημερινό πρόεδρο, ξεκίνησαν την καμπάνια «Ένα δολάριο για να μην
επανεκλεγεί ο Μπους». Σύντομα, άνοιξαν λογαριασμοί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μέχρι
που η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα Washington Post έκανε λόγο για «σκάνδαλο», με το
επιχείρημα ότι η αμερικανική νομοθεσία απαγορεύει τη χρηματοδότηση κομμάτων και υποψηφίων
από ξένους υπηκόους.
Ο Aντίλογος προθυμοποιήθηκε να συμμετάσχει στην καμπάνια και να καταθέσει τον οβολό του
(το ευρώ του). Από τη μεριά του Democracy AID μας απάντησε η Kajsa Klein, η οποία μας
εξήγησε ότι η οργάνωση έχει προς το παρόν σταματήσει τη συλλογή χρημάτων μέχρι να βρεθεί
φόρμουλα που δε θα παραβιάζει την αμερικανική νομοθεσία. «Η καμπάνια θα συνεχιστεί», μας
διαβεβαίωσε, «και σύντομα όλοι οι Eυρωπαίοι θα μπορούν να συνεισφέρουν για την πτώση του
Μπους. Ελπίζω να δημιουργηθεί ανάλογος λογαριασμός και στην Ελλάδα!»
Πάντως, η οργάνωση έχει ήδη προχωρήσει στην παραγωγή τηλεοπτικού σποτ με μήνυμα κατά του
Μπους, το οποίο θα μεταδοθεί από μεγάλα αμερικανικά δίκτυα.



ΤΡΟΜΟΣΣΣΣ

[ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΣΜΟΣ]


Τρομο-σσσσσςςςςςς

Πέπλα σιωπής σκεπάζουν το οποιοδήποτε κρούσμα εσωτερικής ?και δη ακροδεξιάς- τρομοκρατίας
στις ΗΠΑ.



Στα μέσα Νοεμβρίου, διεξήχθη στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών η δίκη τριών ατόμων, στην
κατοχή των οποίων είχαν βρεθεί εκατοντάδες όπλα, μεγάλες ποσότητες εκρηκτικών και χημικών
ουσιών, οδηγίες για κατασκευή βομβών και δηλητηριωδών αερίων, καθώς και πλαστές
ταυτότητες. Και οι τρεις ήταν γνωστοί για τις ακροδεξιές θέσεις τους και τη συνεργασία
τους με ρατσιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις.
Τόσο η σύλληψη και οι διασυνδέσεις τους όσο και η δίκη πέρασαν εντελώς απαρατήρητες από
τα μεγάλα ΜΜΕ των ΗΠΑ. Ενώ τα αμερικανικά ΜΜΕ κάνουν μεγάλο θέμα την οποιαδήποτε σύλληψη
ή προσαγωγή κάποιου μουσουλμάνου, η περίπτωση των τριών Aμερικανών τρομοκρατών απασχόλησε
μόνο μία τοπική εφημερίδα. Δημοσιογράφος της μικρής αυτής εφημερίδας προσπάθησε να
«πωλήσει» την είδηση στο μεγάλο ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο CBS. Κι ενώ είχε έρθει σε συμφωνία
με τον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό του δικτύου, το θέμα θάφτηκε με παρέμβαση των κεντρικών
γραφείων της Νέας Υόρκης.
Η δίκη αφορούσε τον 62χρονο Ουίλιαμ Κραρ, ο οποίος είχε συλληφθεί το Μάιο του 2003 μαζί
με μια γυναίκα και το φίλο της. Στο σπίτι τους, εκτός από το οπλοστάσιο, είχαν βρεθεί και
χημικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή δηλητηριωδών αερίων. Ο Κραρ ήταν
γνωστός από προηγούμενη καταδίκη του για προμήθεια όπλων στη ρατσιστική οργάνωση «Λευκή
Eξουσία». Παράλληλα, τον καταζητούσαν για συμμετοχή σε δύο επιθέσεις της Κου Κλουξ Κλαν,
μία κατά οικισμού μαύρων και μία κατά πυρηνικού εργοστασίου.
Σε άλλη εποχή, η δίκη του θα γινόταν μεγάλο θέμα. Τώρα, όμως, οι Αμερικανοί, που έχουν
επιδοθεί στην καταπολέμηση της «διεθνούς τρομοκρατίας», δεν επιθυμούν να γίνεται λόγος
για εγχώριους τρομοκράτες.

2004

[ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΕΙΑ 2004]

Αθλητές ινκόγκνιτο

Πώς να μη δείχνεις Αμερικανός ενώ είσαι; Αυτό το υπαρξιακό ερώτημα καλείται να απαντήσει
με πρακτικό τρόπο η ομάδα στίβου των ΗΠΑ που θα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες της
Αθήνας. Πανικοβλημένοι από το διεθνές κύμα τρομοκρατίας (και τρομολαγνείας), Aμερικανοί
προπονητές ανέφεραν στο Associated Press ότι θα ήθελαν οι Αμερικανοί αθλητές να μη φορούν
ρούχα με τα διακριτικά U.S.A., αλλά ούτε και (εδώ αρχίζει το παραλήρημα) ρούχα με μπλε,
κόκκινους και λευκούς συνδυασμούς που θα θυμίζουν την αστερόεσσα. Ο Τζορτζ Γουίλιαμς, εκ
των προπονητών της ομάδας των ΗΠΑ, ανησυχεί έτσι κι αλλιώς: «Κάποιοι από εμάς θα δείχνουν
Αμερικανοί μες στις βερμούδες και στα λευκά αθλητικά παπούτσια του τένις. Όπως και να
?ναι, τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Να δω πώς θα τα καταφέρουμε».


Σελ. 6-7
ΜΟΥΡ
[HΛIΘIOI ΛEYKOI]



Διαπλοκή σε... τέσσερις τροχούς

Ο Μάικλ Μουρ, ο περίφημος Aμερικανός σκηνοθέτης και ακτιβιστής, καταγγέλλει την
αυτοκινητοβιομηχανία ως έναν από τους καταστροφικούς πόλους εξουσίας στο αμερικανικό
σύστημα.


O Μάικλ Μουρ, γεννημένος στο Φλιντ του Mίσιγκαν -τη λεγόμενη «Vehicle City»- είναι
δημοσιογράφος, κινηματογραφιστής, πολιτικός ακτιβιστής και συγγραφέας. Στο κοινό, έγινε
πιο γνωστός με το Όσκαρ ντοκιμαντέρ που του απονεμήθηκε το 2003 για την ταινία του
«Ακήρυχτος Πόλεμος», αλλά και με το μπεστ σέλερ «Hλίθιοι Λευκοί», που στη χώρα μας
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Aιώρα.
Στο βιβλίο, καταγγέλλει με ανατρεπτικό χιούμορ τις πληγές της χώρας: τον αναλφαβητισμό,
το ρατσισμό, την ελεύθερη κυκλοφορία των όπλων, τη θανατική ποινή, την οικονομική
εξαθλίωση μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού, τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, αλλά και την
αλαζονική και ανεύθυνη πολιτική της κυβέρνησης Mπους. Δεν παραλείπει να καταπιαστεί και
με την αυτοκινητοβιομηχανία, που αποτελεί κινητήριο μοχλό της αμερικανικής οικονομίας.
Aναφερόμενος στα διαπλεκόμενα, ξεμπροστιάζει ένα ένα τα στελέχη της αμερικανικής
κυβέρνησης, όπως, για παράδειγμα, τον υπουργό Eνέργειας, Σπένσερ Έιμπραχαμ: «... O
Έιμπραχαμ έλαβε περισσότερα χρήματα από αυτοκινητοβιομηχανίες -700.000 δολάρια- από κάθε
άλλον υποψήφιο. Ένας από τους μεγαλύτερους χορηγούς του ήταν η Daimler Chrysler, που
συμμετέχει στον εμπορικό συνασπισμό Coalition for Vehicle Choice, ο οποίος προσπαθεί να
εμποδίσει την εισαγωγή αυστηρότερων κανονισμών κατανάλωσης καυσίμων...»
Σχέσεις «διαπλοκής», όμως, με την αυτοκινητοβιομηχανία διατηρούσε και ο νυν Προσωπάρχης
του Λευκού Oίκου, ¶ντριου X. Kαρντ Tζούνιορ: «... O Kαρντ, πριν αφήσει τη θέση του για να
συμμετάσχει στο επιτελείο του Mπους, δρούσε στο πολιτικό παρασκήνιο για λογαριασμό της
General Motors. Διετέλεσε, επίσης, διευθύνων σύμβουλος της ανενεργού πια American
Automobile Manufacturers Association (Ένωση Aμερικανικών Aυτοκινητοβιομηχανιών), η οποία
ασκούσε πολιτικές πιέσεις εναντίον της καθιέρωσης αυστηρότερων κανονισμών σχετικά με την
εκπομπή ρύπων των αυτοκινήτων...»
Για τα θέματα του περιβάλλοντος, ο Mάικλ Mουρ δεν επιρρίπτει ευθύνες μόνο στην κυβέρνηση
Mπους, αλλά και στη -θεωρητικά- προοδευτικότερη διακυβέρνηση του Μπιλ Kλίντον: «... Tο
μεγαλύτερο δώρο του Kλίντον στις τρεις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες ήταν η εξαίρεση των
μεγάλων τζιπ από τους κανονισμούς κατανάλωσης των υπόλοιπων επιβατικών. Έτσι, αυτές οι
ρουφήχτρες πετρελαίου καταναλώνουν ημερησίως 280.000 βαρέλια καύσιμα παραπάνω. Είναι ένας
από τους λόγους που η κυβέρνηση του Mπους πιέζει ν? αρχίσει η εξαγωγή πετρελαίου από το
Aρκτικό Eθνικό Πάρκο στην Aλάσκα. Σύμφωνα με τον Mπους, οι πετρελαιοπηγές αυτές θα μας
δίνουν 580.000 βαρέλια την ημέρα, αρκετά για να διπλασιάσουμε τον αριθμό των 4x4 στους
δρόμους μας...»
Για να αμβλύνουν τις εις βάρος τους εντυπώσεις, οι αυτοκινητοβιομηχανίες χρησιμοποιούν
ακόμα και τα σχολεία: «... Σε ορισμένα λύκεια, το μάθημα των Oικονομικών παρέχεται από
την General Motors, η οποία συγγράφει και προσφέρει τα βιβλία. Oι μαθητές μαθαίνουν από
την General Motors τα αγαθά του καπιταλισμού και τον τρόπο διαχείρισης μιας εταιρείας -
σαν την General Motors. Kαι ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να εντυπώσεις στο μυαλό
των παιδιών της χώρας το λογότυπο μιας επιχείρησης, αν όχι μέσω της τηλεόρασης, του
Ίντερνετ και της σχολικής αίθουσας;»
Aν μη τι άλλο, στο μάθημα των Oικονομικών, οι μεγάλες εταιρείες πρέπει να παίρνουν
άριστα, αφού τον τελευταίο χρόνο «... σαράντα τέσσερις από τις κορυφαίες ογδόντα δύο
αμερικανικές εταιρείες δεν πλήρωσαν το καθιερωμένο ποσοστό του 35% του φόρου που πρέπει
να πληρώνουν οι επιχειρήσεις. Στην πραγματικότητα, το 17% των εταιρειών δεν πλήρωσε
καθόλου φόρους - και επτά απ? αυτές, συμπεριλαμβανομένης και της General Motors, έπαιξαν
με τον φορολογικό κώδικα, μαγειρεύοντας τα έξοδα και τις φορολογικές πιστώσεις, μέχρι που
η κυβέρνηση κατέληξε να τους οφείλει εκατομμύρια δολάρια!...»
¶ριστα παίρνουν και στη... μαγειρική: «... H Mercedes-Benz, η οποία έχει αρνηθεί
επανειλημμένα να συμμορφωθεί με τους αμερικανικούς κανονισμούς κατανάλωσης και ρύπων,
τιμωρήθηκε με πρόστιμο γι? αυτή την παραβίαση του νόμου, αλλά συνέλαβε ένα μεγαλοφυές
σχέδιο. Το 1988-?89 αφαίρεσε από τους φόρους της τα εξήντα πέντε εκατομμύρια δολάρια που
είχε πληρώσει σε πρόστιμα ως ?κανονικές δαπάνες λόγω... εμπορικών ή επιχειρηματικών
δραστηριοτήτων?. Aυτό σημαίνει ότι εγώ κι εσείς πληρώσαμε εξήντα πέντε εκατομμύρια
δολάρια για να μπορούν ένα μάτσο πλούσιοι να κυκλοφορούν με μεγάλα, πολυτελή αυτοκίνητα
και να καταστρέφουν τα πνευμόνια μας. Eυτυχώς, η Eφορία κατάλαβε την απάτη και απέρριψε
τον ισχυρισμό τους...»
Aναφερόμενος στη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, ο Mάικλ Mουρ είναι αφοπλιστικός: «Δεν
υπάρχει κρίση. Kερδίζουν οι επιχειρήσεις λιγότερα από πέρυσι; Σίγουρα. Πώς θα μπορούσε να
γίνει διαφορετικά; Στη δεκαετία του ?90 τα κέρδη των εταιρειών ήταν εξωπραγματικά μεγάλα,
μια ευκαιρία μοναδική στα χρονικά. Συγκρίνετε τα κέρδη οποιασδήποτε χρονιάς μ? αυτά και
θα είναι σαν να συγκρίνετε μήλα και πεσμένα φύλλα. Eίδα τις προάλλες έναν τίτλο
εφημερίδας που έλεγε ότι τα κέρδη της General Motors μειώθηκαν κατά 73% σε σχέση με
πέρυσι. Aκούγεται άσχημα - αλλά η προηγούμενη χρονιά ήταν ένα όργιο κερδών. Aκόμα και με
την πτώση του 73%, η GM τσέπωσε οκτακόσια εκατομμύρια δολάρια στο πρώτο εξάμηνο του 2001.
»Tο 1919, είκοσι χρόνια μετά την ανακάλυψη του αυτοκινήτου, υπήρχαν εκατόν οχτώ
κατασκευαστές αυτοκινήτων στις Hνωμένες Πολιτείες. Δέκα χρόνια αργότερα, ο αριθμός αυτός
είχε περιοριστεί στις σαράντα τέσσερις μεγάλες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες Στο
τέλος της δεκαετίας του ?50 ο αριθμός είχε πέσει στις οχτώ, και σήμερα διαθέτουμε
συνολικά 2½. Έτσι λειτουργεί το σύστημά μας. Aν δεν σας αρέσει, μπορείτε να μετακομίσετε
στον... στην..., διάβολε, πού μετακομίζει κανείς στις μέρες μας; A, ναι, φυσικά - στις
Bερμούδες!»_ ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Σελ. 8
ΟΡΟΣ 400

[ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ]

Face control στον ¶θω

Ένας πιστός έρχεται από την Αυστραλία για να επισκεφτεί το ¶γιον Όρος, αλλά βρίσκει τα
πράγματα εντελώς διαφορετικά από την τελευταία φορά.

― Θέλω να πάω στη Μονή ..., αλλά στο διαμονητήριο γράφει ότι δε δέχονται επισκέψεις λόγω
έργων, είπα σε ένα μοναχό που συνάντησα στις Καρυές.
― Δεν πειράζει. Πήγαινε και θα σε δεχτούν.
Ψιλόβρεχε όταν βγήκα στο μονοπάτι. Έφτασα την ώρα της τράπεζας και στο προαύλιο δεν
υπήρχε ψυχή. Βρήκα ένα γέροντα, βγαλμένο από το φιλμ εκείνης της αξέχαστης πρώτης
επίσκεψης, του 1994.
― Πού θα βρω τον αρχοντάρη;.
― Δε νομίζω να σε δεχτεί. Φρόντισε να του κάνεις καλή εντύπωση.
Δε θα με δεχθεί; Να του κάνω καλή εντύπωση; Ανησύχησα. Αν δε με δεχτεί, τι θα κάνω;
Νύχτωνε κιόλας.
Τον αρχοντάρη δεν τον βρήκα πουθενά. Χώθηκα σε μια παρέα τριών προσκυνητών από την Αθήνα
που μόλις είχαν γίνει δεκτοί. Ξάπλωσα νιώθoντας σαν λαθρεπιβάτης.
Το πρωί έγινε η γνωριμία με τον αρχοντάρη. «Σε ποια μονή θα πάτε σήμερα;» ήταν από τις
πρώτες του ερωτήσεις. Ήταν σαφής. Η φιλοξενία έφτανε στο τέλος της.
Δεν υπήρχαν και πολλές ομοιότητες με εκείνη την προηγούμενη επίσκεψη: «Δε φιλοξενούμε
λόγω έργων». «Δυστυχώς, δε φιλοξενούμε, γιατί ετοιμαζόμαστε για τη γιορτή του αγίου μας».
Πολλές (εκ)κλήσεις έμειναν αναπάντητες. Είτε τηλεφωνικές είτε προσωπικές, μετά από ώρες
πεζοπορίας σε λασπωμένα μονοπάτια, με το ψιλόβροχο να χάνει τη γοητεία του από τη δεύτερη
κιόλας μέρα.
«Δε φιλοξενούμε. Αν θέλετε, να τηλεφωνήσω σε ένα ταξί να έρθει να σας πάρει», μου είπε ο
νεαρός αρχοντάρης σε μονή της ανατολικής πλευράς, το δεύτερο απόγευμα.
Τον παρακάλεσα. Αρνήθηκε. Τον παρακάλεσα πολύ, μέχρι που «έσπασε» και έδωσε το ΟΚ.
Ακολουθώντας στις σκάλες το μαύρο ράσο του, δεν αισθανόμουν νικητής. Στο ίδιο δωμάτιο
ήταν και άλλοι έξι προσκυνητές. Αυτοί δεν είχαν πρόβλημα. Είχαν «γνωστούς» μοναχούς.
Την επομένη το πρωί κατέβηκα στη Δάφνη. Τηλεφωνούσα από νωρίς για να εξασφαλίσω θέση, όχι
στον Παράδεισο, αλλά σε μοναστήρι της δυτικής πλευράς. Για μια βραδιά. Στάθηκε αδύνατο.
Προς στιγμήν, σκέφτηκα να βγω από το ¶γιο Όρος, αλλά, τελικά, επικράτησαν οι μνήμες του
1994.
Πήρα την ανηφόρα.
Στο αρχονταρίκι, με ένα μπλοκάκι στο χέρι, ο αρχοντάρης σημείωνε ονόματα. Έμεινα
τελευταίος.
― Εσείς, πώς λέγεστε; (...) Το όνομά σας δεν είναι στη λίστα. Δεν έχω χώρο να σας
φιλοξενήσω.
― Μα έρχομαι από πολύ μακριά... (Από την Αυστραλία, για την ακρίβεια, αλλά δεν του το
είπα...) Τηλεφωνούσα όλο το πρωί... Φέρνω χαιρετισμούς σε ένα μοναχό σας από κάποιον φίλο
του που είναι και δικός μου φίλος. ΣΧΕΔΟΝ ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕΣΟ...
Με κοίταζε στα μάτια και δεν ένιωθα ότι είμαι σε μοναστήρι, αλλά στην είσοδο κάποιου
κλαμπ και μου έκαναν face control. Πιο πολύ πορτιέρης παρά αρχοντάρης.
Τελικά, με λυπήθηκε.
Την άλλη μέρα, τηλεφώνησα σε μια ακόμα μονή, η οποία -μου είπαν κάτι «παλιοί»- δε λέει
ποτέ όχι. Aλλά και εκεί μου είπαν όχι.
Έκανα ένα τελευταίο τηλεφώνημα στο βουλγάρικο μοναστήρι, στη Μονή Ζωγράφου. Η μοναδική
που με δέχτηκε αμέσως. Ήταν υπέροχα.
Το επόμενο μεσημέρι ανέβηκα στο φέρι της επιστροφής, μάλλον ανακουφισμένος. Το ¶γιο Ορος
έχει γίνει πολύ δημοφιλής προορισμός. Οι μοναχοί, είναι αλήθεια, «καταντούν» ώρες ώρες
γκαρσόνια σχετικών και άσχετων «προσκυνητών». Ας βρουν, όμως, οι ¶γιοι Πατέρες αλλού τη
λύση. Δεν είναι δύσκολο. Ας εκδίδουν λιγότερα διαμονητήρια. Το μέσον, το face control και
«η πόρτα» δε συνάδουν προς την ιστορία του ¶θω._ ΕΝΑΣ ΠΙΣΤΟΣ

Σελ. 9
ΑΣΥΛΟ

[ΑΝΤΙΚΙΝΗΤΡΑ]


Δεν πωλείται άσυλο

Asyl-shopping αποκαλείται ευρωπαϊστί η προσπάθεια κάποιων κυνηγημένων να εξασφαλίσουν
πολιτικό άσυλο στην ήπειρό μας. Λαμβάνονται δραστικά μέτρα για την καταπολέμησή του.

Μπορεί να πληθαίνουν οι φωνές, ακόμα και μέσα στα όργανα της Ε.Ε., πως η Ευρώπη έχει
ανάγκη τους μετανάστες, τόσο για να υπάρξει ισορροπία στο δημογραφικό όσο και -κυρίως-
για να εξασφαλιστεί το φτηνό εργατικό δυναμικό που απαιτεί η οικονομική ανάπτυξη, ωστόσο
τα κοινά σύνορα κλείνουν όλο και περισσότερο για τους ξένους. Η Ευρώπη-φρούριο είναι
πλέον γεγονός. Πρόσφατα, μπήκε σε πλήρη εφαρμογή και η Συμφωνία του Δουβλίνου, σύμφωνα με
την οποία δημιουργείται κοινό αρχείο με τα στοιχεία όλων των ξένων στην Ευρώπη.
Η datadac, η ηλεκτρονική βάση με τα δακτυλικά αποτυπώματα και άλλα προσωπικά στοιχεία
όλων των ξένων που ζητούν ή έχουν πάρει πολιτικό άσυλο στις χώρες της Ε.Ε., λειτουργεί
πλέον κανονικά. Τα μέλη ?όλες οι χώρες της Kοινότητας, πλην της Δανίας, που δεν έχει
υπογράψει τη Συμφωνία? έχουν αποστείλει τα στοιχεία των ξένων που διαμένουν στην
επικράτειά τους και έχει αρχίσει η σύγκριση. Πρόκειται για τα στοιχεία δεκάδων -ίσως και
εκαντοντάδων- εκατομμυρίων ανθρώπων που μένουν, έμεναν ή είχαν επιχειρήσει κάποια φορά να
εγκατασταθούν στην Ευρώπη.
Σκοπός, σύμφωνα με τους εμπνευστές του συστήματος, είναι η καταπολέμηση του
asyl-shopping, της δυνατότητας, δηλαδή, να ζητά κάποιος άσυλο σε περισσότερες από μία
χώρες. Οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα θεωρούν ότι πρόκειται για καταφανή
παραβίαση δικαιωμάτων και καταγγέλλουν πως ήδη μυστικές υπηρεσίες χωρών μη μελών της Ε.Ε.
κάνουν χρήση του αρχείου.
Τα δακτυλικά αποτυπώματα θα φυλάσσονται για περίοδο τουλάχιστον δέκα ετών και θα
διαγράφονται μόνο αν τα άτομα αυτά παίρνουν υπηκοότητα χώρας-μέλους της Ε.Ε.

ΠΙΝΑΚΑΣ
Τον περασμένο χρόνο, οι αιτήσεις για άσυλο στις χώρες της Ε.Ε. ήταν 381.000. Από αυτές,
εγκρίθηκαν μόνο οι 85.598 (ποσοστό 22,5%). Η Ελλάδα έδωσε άσυλο μόνο σε εκατό φυγάδες.
Bρίσκεται, δηλαδή, στην προτελευταία θέση, μόλις πριν από την Ιταλία του Μπερλουσκόνι,
που δεν ενέκρινε ούτε μία αίτηση!

ΧΩΡΑ Ζήτησαν άσυλο Πήραν άσυλο Ποσοστό
Δανία 5.647 2.950 52,2%
Ολλανδία 18.667 8.610 46,1%
Βρετανία 110.700 41.900 37,8%
Σουηδία 33.016 7.450 22,6%
Γαλλία 50.798 10.750 21,2%
Ιρλανδία 11.634 2.100 18%
Γερμανία 71.127 9.110 12,8%
Βέλγιο 18.805 1.320 7%
Ισπανία 6.179 238 3,8%
Αυστρία 37.074 1.070 2,9%
Ελλάδα 5.664 100 1,8%
Ιταλία 7.281 0 0%

Σελ 10
ΚΥΠΡΟΣ

[ΚΥΠΡΙΑΚΟ]


Σηκώνουν... ¶γκυρα


Ειλημμένες οι αποφάσεις της Τουρκίας, παρά τις αντιδράσεις στρατηγών, αποκαλύπτει
ισραηλινή πηγή.

Αποκαλυπτικότατες ενδείξεις όσον αφορά τα σχέδια της Τουρκίας για το Κυπριακό προέκυψαν
από το Ισραήλ μέσω... Συρίας. Σύμφωνα με το ισραηλινό ειδησεογραφικό portal DEBKAfile,
«οι Ελληνοκύπριοι μπορεί να παραμένουν επιφυλακτικοί, αλλά στρατιωτικές πηγές του
DEBKAfile πιστεύουν ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη για την άμεση επίλυση του Kυπριακού.
Η αισιοδοξία προκύπτει από το περιεχόμενο των μυστικών συνομιλιών μεταξύ του Tούρκου
πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ-¶σαντ, ο
οποίος βρέθηκε στην ¶γκυρα για τριήμερη επίσκεψη στις αρχές Ιανουαρίου».
Σε κλειστή συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιανουαρίου μεταξύ του Μπασάρ αλ-¶σαντ,
του Ταγίπ Ερντογάν και του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο Tούρκος
πρωθυπουργός υποστήριξε ότι η απόφαση να αποσυρθούν τα τουρκικά στρατεύματα από τα
Kατεχόμενα ελήφθη κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας της
Τουρκίας, τον περασμένο Δεκέμβριο. «Αν και υπήρξαν αντιδράσεις από ορισμένους στρατηγούς,
το Συμβούλιο αποφάσισε με μεγάλη πλειοψηφία. Θα συνεδριάσει εκ νέου στις 23 Ιανουαρίου,
οπότε θα αποκαλύψει το δικό του οδικό χάρτη προς την ειρήνη», φέρεται να είπε ο Ερντογάν
στον ¶σαντ.
Kαι το DEBKAfile συνεχίζει: «Ο Ερντογάν εξήγησε στον ¶σαντ ότι τον επέλεξε για να του
κάνει αυτές τις αποκαλύψεις, επειδή κανείς άλλος ηγέτης δε θα μπορούσε να καταλάβει πόσο
οδυνηρό είναι να παραδίδεται η τουρκική Κύπρος, αλλά και τα τεράστια εμπόδια που
αντιμετωπίζει για να περάσει την υποχώρηση αυτή στην κοινή γνώμη. ?Tο να αφήσουμε την
Κύπρο είναι σαν να εγκαταλείπουμε ένα κομμάτι της ίδιας της Τουρκίας?, είπε. Αλλά ο
Γκιουλ πρόσθεσε: ?Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από τη διεθνή απομόνωση, δεν έχουμε άλλη
επιλογή?».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εκτίμηση ότι η ¶γκυρα δε θα επιτρέψει στον Ντεκτάς να ηγηθεί
της τουρκοκυπριακής αντιπροσωπείας στις τελικές διαπραγματεύσεις για την επίλυση του
Κυπριακού - στη θέση του θα τοποθετηθεί ο Μουσταφά Ακιντζί, από το Κίνημα Ειρήνης και
Δημοκρατίας._ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΗΣ


Η Μοσάντ προπονητής στους Ολυμπιακούς
«Το Ισραήλ είναι χώρα-κλειδί για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων σε ό,τι αφορά την
παροχή ειδικών πληροφοριών και την εκπαίδευση και εκγύμναση των ελληνικών δυνάμεων
ασφαλείας. Η ανάμιξή του αφορά τρία αντικείμενα: τη δοκιμή της αξιοπιστίας των ελληνικών
μέτρων ασφάλειας, τη μετάδοση τεχνογνωσίας για την αντιμετώπιση καμικάζι αυτοκτονίας και
την παροχή, από τη Μοσάντ, πληροφοριών για τις τρομοκρατικές οργανώσεις και άλλες πιθανές
απειλές».
Συνέντευξη του Γιώργου Φλωρίδη, υπουργού Δημόσιας Τάξης, στην ισραηλινή εφημερίδα
Ha?aretz.



Σκιά στην Πολιτιστική Ολυμπιάδα
«Όταν η Αθήνα πήρε τα δικαιώματα για την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004,
υποσχέθηκε να επαναφέρει τον πολιτισμό στους Αγώνες, με τη δημιουργία μιας Πολιτιστικής
Ολυμπιάδας, μια τετραετή αλληλουχία πολιτιστικών εκδηλώσεων η οποία θα συναγωνιζόταν σε
κύρος τις αθλητικές εκδηλώσεις. Αλλά στο λίκνο του Δυτικού πολιτισμού, η πρόοδος του
πολιτιστικού εγχειρήματος συνοδεύεται από τις ίδιες καθυστερήσεις και αντιπαραθέσεις που
έχουν ρίξει σκιά στις προετοιμασίες για την αθλητική γιορτή του Αυγούστου...»
CNN, 7 Ιανουαρίου 2004


Πορνεία και ζητιανιά για χίλια Αλβανάκια στην Ελλάδα
«Από την πτώση του σταλινικού καθεστώτος, πριν από δώδεκα χρόνια, το λαθρεμπόριο παιδιών
αναπτύσσεται στην Αλβανία, μια από τις πιο φτωχές χώρες της Ευρώπης. Η κυβέρνηση
υπολογίζει στα 6.000 τα παιδιά που απασχολούνται στο εξωτερικό στην πορνεία και την
επαιτεία - περισσότερα από χίλια βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα. Αυτά τα παιδιά
συχνά είναι Ρομ, τσιγγάνοι της κοινότητας Jevgjit, φτωχά ανάμεσα σε φτωχούς. Είναι θύματα
μεγάλων δικτύων λαθρεμπορίου που περιλαμβάνουν γυναίκες και μεγαλύτερα παιδιά, τα οποία
ενοικιάζονται ή πωλούνται από την οικογένειά τους».
PUSH Journal / Bulletin Astra




ΔΙΑΦΟΡΑ-ΜΙΚΡΑ-ΚΑΒΑΝΤΖΕΣ
ΑΠΟΛ 14
16 Δεκεμβρίου
Μετανοεί τώρα ο Σάββας Ξηρός. Με χειρόγραφη επιστολή, ζητά «έλεος Θεού» και ουσιαστικά
διαχωρίζει τη θέση του από τη γραμμή «μη αποδοχής της ήττας» του Δημ. Κουφοντίνα.

17 Δεκεμβρίου
Αυλαία στη δίκη για τη 17 Νοέμβρη. Ισόβια για πέντε και πολυετείς καθείρξεις για
δεκαπέντε. Έκπληξη η αναστολή ποινής για τον Τέλιο και η έφεση κατά της αθώωσης
Σωτηροπούλου και Γ. Σερίφη.

18 Δεκεμβρίου
Σάλος στη Γαλλία με την απόφαση του Σιράκ να απαγορεύσει τα θρησκευτικά σύμβολα στα
σχολεία. Αντιδρούν οι μουσουλμάνοι στην απαγόρευση της μαντίλας.

19 Δεκεμβρίου
Οριστική η απόφαση Σαρόν για το «Τείχος». Το «σύνορο» του Ισραήλ με την Παλαιστίνη θα
είναι τρεις φορές πιο ψηλό και δύο φορές πιο φαρδύ από του Βερολίνου.

20 Δεκεμβρίου
Ιστορική στροφή του Καντάφι. Ανακοινώνει συνεργασία με ΗΠΑ για πυρηνικά και τρομοκρατία.

21 Δεκεμβρίου
Οι δύο τελευταίες ?και πιθανόν κρισιμότατες- δημοσκοπήσεις πριν από τις γιορτές. Μπροστά
κατά 7,3% και 7,8% η Ν.Δ., καταλληλότερος πρωθυπουργός ο Σημίτης και εμφάνιση του Γιώργου
Παπανδρέου με υπεροχή έναντι του... Σημίτη.

22 Δεκεμβρίου
Ο Σημίτης ανοίγει την πόρτα για τη διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ. Κατά τη συζ