Θέμος Aναστασιάδης
Έκανα γενέθλια στ? αυτοκίνητό σου«... Aυθόρμητα, μου ήρθε η ανίερη σκέψη: δώστε μου ένα, και χαλάλι η ψήφος, χάρισμά
σας...»
ΤHN παλιά καλή εποχή του χυδαίου λαϊκισμού, εκλογές σήμαιναν παροχές, τελεία και παύλα!
Έπαιρνες κάτι, έδινες ψήφο. Δε σ? άρεσε αυτό που πήρες; Δεν ξανάδινες εκεί που έδωσες!
Δυστυχώς, αυτή η τίμια και διαφανέστατη σχέση πολιτικού-ψηφοφόρου ονομάστηκε απ? τους...
ξύπνιους αναλυτές «πελατειακή», κατασυκοφαντήθηκε και ψιλοπαρέλυσε. Τώρα, και να θέλουν
να δώσουν κάτι απ? ό,τι... απέμεινε, είτε δεν έχουν τον τρόπο, λόγω διάφορων νόμων, είτε
φοβούνται μην τους κράξουν! Αυτή την αδικία σκεφτόμουν ακούγοντας live την προκήρυξη των
νέων εκλογών, καθώς οδηγούσα με ψιλοαπαγορευμένες ταχύτητες το νέο «μαγικό» τρίλιτρο
Subaru Legacy στην έκδοση Outback, φυσικά των 245 ίππων, παρακαλώ. Κίνηση «4x4»,
εννοείται, ένα υπέροχο αυτόματο κιβώτιο, που όταν γίνεται και σειριακό, το πάει 0-100
χλμ. σε... περίπου οκτώ δευτερόλεπτα, κι όλα τα συστήματα της «προχωρημένης» αυτής
εταιρείας που ?γινε «θρύλος» με τα Impreza. Aυθόρμητα, μου ήρθε η ανίερη σκέψη: δώστε μου
ένα, και χαλάλι η ψήφος, χάρισμά σας. Πενήντα χιλιάδες ευρώ και κάτι κάνει, κι αν έχει
απομείνει κανένας πολιτικός με φιλότιμο στιλ «Τσοβόλα, δώσ? τα όλα», ιδού πεδίον δόξης
λαμπρόν για μια υπέροχα άθλια συναλλαγή! Στο κάτω κάτω, αν σκεφθεί κανείς α) για πόσες
λίγες ψήφους χάνονται οι εκλογές και β)... πόσα θα βγάλουν όσοι και όποιοι βγουν, τους
συμφέρει και με το παραπάνω! Δε ζήτησα δα και... την Porsche Cayenne, ενός φίλου που ?χε
την υπέροχη ιδέα να με καλέσει στα πιο μοναχικά γενέθλιά του, για να «στρώσουμε» μαζί το
καινούργιο του... τανκ, σόρι, αυτοκίνητο!
Ό,τι κι αν λέει, όποιος κι αν λέει, για την Cayenne, επικαλούμενος κοινωνικοπολιτικούς
συμβολισμούς και ταξικά κόμπλεξ, έτσι κι έχει απειροελάχιστη αγάπη για τα αυτοκίνητα...,
το βουλώνει πάραυτα μόλις την οδηγήσει. Μια τέλεια μετα-μηχανή, ένα «θεϊκό» υπερόχημα που
σε διακτινίζει με ασύλληπτη άνεση και ταχύτητα σ? όποιο σημείο θες να βρεθείς. Απ? την
εθνική χαλαρά με 200 χλμ./ώρα στις 4.000 μόλις στροφές (ούτε ντίζελ να ήταν) έως τα
χιονισμένα μονοπάτια του Πάρνωνα, εκεί που χαθήκαμε ψάχνοντας το πέρασμα για το Λεωνίδιο.
Χρόνια σου πολλά, φίλε -κι ας έκανες μόνος με τ? αυτοκίνητό σου γενέθλια-, και να σου
ζήσει! Όσο για μας, πάντα έτσι να χανόμαστε._ Θ. A.