Eφημερίδα - Mέρος 2ο
16 Απριλίου
Με την οργή να ξεχειλίζει στη Λωρίδα της Γάζας κατά την κηδεία του ηγέτη της Χαμάς,
Αμπντέλ Αζίζ Ραντίσι, ο Αριέλ Σαρόν δηλώνει ότι θα συνεχίσει την πολιτική των
«στοχευμένων φόνων». Η Χαμάς όρισε νέο ηγέτη, κρατώντας αυτήν τη φορά την ταυτότητά του
μυστική.
18 Απριλίου
Αποχωρούν οι Ισπανοί από το Ιράκ. Ο πρωθυπουργός Θαπατέρο, πιστός στις προεκλογικές του
δεσμεύσεις, διέταξε την απόσυρση των στρατευμάτων.
21 Απριλίου
Μια ακόμη ξεχασμένη επέτειος. Με μια διάλεξη που οργάνωσε ο σύνδεσμος φυλακισμένων και
εξορισμένων της περιόδου 1967-1974 θυμάται ο ελληνισμός την επέτειο του πραξικοπήματος
της 21ης Απριλίου 1967.
22 Απριλίου
Ισχυρή έκρηξη έπειτα από τη σφοδρότατη σύγκρουση δύο εμπορικών αμαξοστοιχιών που
μετέφεραν καύσιμα έχει ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν περισσότερα από 150 άτομα και να
τραυματιστούν εκατοντάδες στη Βόρεια Κορέα.
24 Απριλίου
Με ένα ηχηρό «όχι», οι Ελληνοκύπριοι απορρίπτουν το Σχέδιο Ανάν. Tο 75,83% ψήφισε «όχι»
και το 24,17%, «ναι». Στα κατεχόμενα, το 64,91% είπε «ναι» και το 35,09% «όχι».
26 Απριλίου
Κορυφώνεται η σύγκρουση Χριστόδουλου-Πατριαρχείου με την εκλογή μητροπολιτών στις Νέες
Χώρες. Για πραξικόπημα κατηγορεί τον αρχιεπίσκοπο ο μητροπολίτης Περιστερίου.
Ευχάριστη έκπληξη. H Ακαδημία Αθηνών εκλέγει ως αντεπιστέλλον μέλος της το διεθνούς φήμης
σκηνοθέτη Πίτερ Χολ.
27 Απριλίου
Ιστορική επίσκεψη στις Βρυξέλες του Λίβυου ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι.
28 Απριλίου
Ανακοινώνονται τα μέτρα για την Αθήνα κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών. Οι μόνοι που
εξαιρούνται από τον περιορισμό της κυκλοφορίας είναι οι... πεζοί.
30 Απριλίου
Χτύπησε... καμπάνα στο Φανάρι για Χριστόδουλο. Η έκτακτη σύγκληση της διευρυμένης Συνόδου
του Οικουμενικού Θρόνου αποφάσισε να επιβάλλει την ποινή της ακοινωνησίας στον
προκαθήμενο της ελληνικής εκκλησίας για την ενέργειά του να προχωρήσει σε εκλογές
μητροπολιτών χωρίς τη συναίνεση του Πατριαρχείου.
1η Μαΐου
Εργατική Πρωτομαγιά με τρεις συγκεντρώσεις και πολύ λίγο κόσμο στην Αθήνα. Μεγάλες
συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις σε άλλες χώρες.
Τελετές στο Δουβλίνο και στις δέκα χώρες που από σήμερα είναι και τυπικά μέλη της Ε.Ε.
Για ιστορική μέρα μιλούν στην Κύπρο.
2 Μαΐου
Φρίκη! Οι φωτογραφίες που δημοσιεύονται σε αμερικανικές εφημερίδες με βασανιστήρια
Ιρακινών ξεσηκώνουν παγκόσμια «θύελλα».
4 Μαΐου
Τρεις βόμβες της οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» έξω από αστυνομικό τμήμα στην Καλλιθέα
προκαλούν «δηλητηριώδη» σχόλια από τα περισσότερα ΜΜΕ στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Φτάνουν,
μάλιστα, να μιλούν ακόμη και για την... Αλ Κάιντα.
Ανοίγει ο «φάκελος» Χρηματιστήριο. Ο εισαγγελέας Σπ. Μουζακίτης άσκησε δίωξη κατά μελών
του ΔΣ του ΧΑA, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και παντός υπευθύνου, για το σκάνδαλο του
1999.
5 Μαΐου
Νέες τραγωδίες στο στρατό οδηγούν σε παραίτηση τον αρχηγό ΓΕΣ. Σε δύο δυστυχήματα, στα
Γιάννενα και στην Τανάγρα, σκοτώθηκαν δύο ανθυπολοχαγοί και ένας σμηνίας.
6 Μαΐου
Με μηνύματα για συνεργασία και «αλλαγή κλίματος στη γειτονιά μας» ώστε να γίνει «όαση
ειρήνης και ασφάλειας» αρχίζει η επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Τ. Ερντογάν στην
Αθήνα, η πρώτη ύστερα από δεκαέξι χρόνια.
7 Μαΐου
Η Eurostat -η στατιστική υπηρεσία της Ε.Ε.- επιβεβαιώνει ότι το έλλειμμα του 2003 δεν
ήταν ούτε 1,4% ούτε 1,7% του ΑΕΠ, όπως είχε ανακοινωθεί, αλλά 3,2%, ενώ το χρέος ήταν
103% του ΑΕΠ, αντί του προβλεπόμενου 101,7%. Η Ελλάδα μπαίνει και επισήμως στη λίστα των
παραβατών του Συμφώνου Σταθερότητας.
8 Μαΐου
Πανηγύρια στην Ομόνοια, μποφόρ στο λιμάνι. Με νίκη του Παναθηναϊκού και κατάκτηση του
Kυπέλλου έληξε ο αγώνας μεταξύ των αιώνιων αντιπάλων.
9 Μαΐου
Τυφλό μακελειό στην Τσετσενία. Βόμβα που εξερράγη σε στάδιο κατά τη διάρκεια γιορτής
επέφερε το θάνατο του προέδρου Καντίροφ και τριάντα ακόμη ατόμων, πολλά από τα οποία ήταν
στελέχη του καθεστώτος.
10 Μαΐου
Μέρες του 2000 στο Χρηματιστήριο. Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου προκάλεσε πτώση των
δεικτών σε όλες τις αγορές. Το ΧΑΑ κατέγραψε απώλειες 2,63%, ενώ στο Τόκιο η πτώση έφτασε
στο 4,84%.
12 Μαΐου
Δημοσιογραφικό test event για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Aγώνων καταλήγει σε φιάσκο.
Παρόλο που οι «εισβολείς» συνελήφθησαν, η Αγγλίδα δημοσιογράφος και ο φωτογράφος των
«Times» επιμένουν ότι υπάρχει πρόβλημα!
Φοιτητικές εκλογές, και μια από τα ίδια με τα αποτελέσματα. Στο μόνο που συμφωνούν είναι
ότι η ΔΑΠ παραμένει πρώτη.
13 Μαΐου
Χαρές και πανηγύρια στο ΟΑΚΑ. Η περίφημη στέγη Καλατράβα είναι έτοιμη κατά το ήμισυ. Το
δυτικό ημιστέγιο κύλησε, μέσα σε τρεις μέρες, 70 μέτρα, χωρίς πρόβλημα.
15 Μαΐου
Ισχυρό προβάδισμα στη ΝΔ δίνουν δύο δημοσκοπήσεις σχετικά με τις ευρωεκλογές του Ιουνίου.
Στη δημοσκόπηση της Metron Analysis, η ΝΔ συγκεντρώνει ποσοστό 40,6%, έναντι 33,7% του
ΠΑΣΟΚ, ενώ σε έρευνα της GPO το κυβερνών κόμμα προηγείται με 41,1%.
Απογοήτευση από την Κωνσταντινούπολη. Παρά τις υπερβολικές προσδοκίες, στην τρίτη θέση
της Eurovision 2004, με 251 βαθμούς στο σύνολο, κατετάγη ο Σάκης Ρουβάς και το Shake it
των Τερζή-Tυράκη.
KABANTZES
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
[Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΓΑΡIΦΑΛΩΝ]
Πού πήγαν τα... γαρίφαλα της επανάστασης;
Τριάντα χρόνια μετά, οι πρωταγωνιστές της πορτογαλικής εξέγερσης βρίσκονται μακριά από το
προσκήνιο.
Ονομάστηκε «επανάσταση των γαριφάλων». Η φωτογραφία του στρατιώτη που βάζει στην κάννη
του πολυβόλου του ένα γαρίφαλο έγινε σύμβολο του αγώνα κατά των δικτατοριών της δεκαετίας
του ?70, και κυρίως των Ελλήνων, που τότε, τον Απρίλιο του 1974, ζούσαν κάτω από τη
δικτατορία της χούντας του Ιωαννίδη.
Ήταν πριν από τριάντα χρόνια, ξημερώνοντας η 25η Απριλίου 1974. Η εξέγερση εργατών και
φοιτητών στην Εβόρα εξελίχθηκε σε επανάσταση. Και όταν ο μεγάλος Πορτογάλος τραγουδιστής
Ζοζέ Αλφόνσο τραγούδησε από το ραδιόφωνο το «Grandola Vila Morena», το τραγούδι-σύμβολο
του αγώνα κατά της δικτατορίας του Σαλαζάρ, τα τανκς του Ραμάλχο Εάνες, οι κομάντος του
Οτέλο ντε Καρβάλιο και οι ναύτες του Καουντίνιο, του «κόκκινου ναυάρχου», γιόρταζαν στους
δρόμους μαζί με το λαό το τέλος της τυραννίας.
Τριάντα χρόνια μετά, η 25η Απριλίου δεν είναι για την Πορτογαλία παρά μια από τις πολλές
εθνικές επετείους, που γιορτάζεται με στρατιωτική παρέλαση, χωρίς καν την παρουσία των
συντελεστών της επανάστασης. Oύτε καν ο απόστρατος τώρα στρατηγός Ραμάλχο Εάνες, ο
«νεκροθάφτης» κατά τον Καρβάλιο της επανάστασης -είχε διατάξει τον αφοπλισμό των
στρατιωτικών που εναντιώθηκαν στην παράδοση της εξουσίας στους πολιτικούς-, δεν
παραβρέθηκε στη φετινή επέτειο. Πόσο μάλλον ο ίδιος ο Καρβάλιο, που σε δήλωσή του για τα
τριάντα χρόνια μίλησε για «προδομένη επανάσταση» και «πουλημένους επαναστάτες».
Από τους πρωταγωνιστές της «επανάστασης των γαριφάλων», μόνο ο Οτέλο ντε Καρβάλιο
συνεχίζει να είναι πολιτικά δραστήριος. Μετά την αποφυλάκισή του -είχε φυλακιστεί για
«τρομοκρατία»-, έγινε επικεφαλής μιας πολιτικής οργάνωσης της εξωκοινοβουλευτικής
Αριστεράς, με μικρή πάντως απήχηση. Ο Εάνες «ιδιωτεύει» απομονωμένος στο εξοχικό του, ο
Μάριο Σοάρες, ηγέτης του Σοσιαλιστικού κόμματος και πρώτος πρόεδρος της χώρας μετά το
1974, είναι επικεφαλής ενός κοινωνικού ιδρύματος και δεν έχει καμία ανάμιξη με το κόμμα
και την πολιτική. Ο Αλβάρο Κουνιάλ, ο ηγέτης του ΚΚ Πορτογαλίας, 90 χρόνων σήμερα,
εξακολουθεί να κατέχει τυπικά τη θέση, παρά το γεγονός ότι πάσχει από γεροντική άνοια.
Κανένας λόγος για το Βάσκο Γκονζάλβες, τον κομμουνιστή πρώτο πρωθυπουργό της χώρας που
διέταξε την επίθεση κατά της εφημερίδας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, «Ρεπούμπλικα», που
σήμανε την αρχή του τέλους για την επανάσταση. Όσο για τον Καουντίνιο, τον «κόκκινο
ναύαρχο», σύμμαχο και ομοϊδεάτη του Οτέλο ντε Καρβάλιο, έφυγε νωρίς... Πέθανε από καρκίνο
πριν από την επάνοδο της Δεξιάς.
ΤΡΑΣΤ
[ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΤΡΑΣΤ]
Το τέρας του Μπέτονβιλ & ο δράκος του Μοντραγκόν
Από τη μια, η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο -αρπακτική, κολοσσιαία, σαρωτική- και, από
την άλλη, η δημοκρατικότερη εταιρεία στον κόσμο - συλλογική, αναπτυσσόμενη,
αποτελεσματική. Ποιο μοντέλο ταιριάζει στην παγκοσμιοποίηση;
WAL-MART: η «γαλέρα» του 21ου αιώνα
Ένα αμερικανικό ανέκδοτο λέει ότι η τελευταία ανακάλυψη της NASA στον ¶ρη είναι ένα
Wal-Mart σουπερμάρκετ... Η Wal-Mart είναι απλώς μια αλυσίδα σουπερμάρκετ ή ένα φαινόμενο
που απειλεί τον πλανήτη;
Οι θεωρητικοί της παγκοσμιοποίησης ονομάζουν το φαινόμενο «γουολμαρτοποίηση»
(walmartization), ενώ οι «New York Times» αναρωτιούνται: «Η Wal-Mart κάνει καλό στην
Αμερική;» Κι ένας αναλυτής σαρκάζει: «Η Wal-Mart είναι καλή για την κοινωνία, κατά τον
ίδιο τρόπο που ένα αρπακτικό είναι καλό για την οικολογική ισορροπία».
Τέτοιοι χαρακτηρισμοί συνοδεύουν τη Wal-Mart: αρπακτικό, καταστροφέας, δυνάστης,
επιβήτορας... ή, αλλιώς, το «τέρας του Μπέτονβιλ», της πόλης του Αρκάνσας όπου έχει την
έδρα της.
Οι αριθμοί είναι πιο τρομακτικοί από τις λέξεις: με ετήσιες πωλήσεις 256 δισ. δολαρίων, η
Wal-Mart είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο. Ανοίγει υπεραγορές (η μετεξέλιξη του
σουπερμάρκετ) έκτασης 220.000 τετρ. ποδών, για να στεγάσει τα νέα της καταστήματα,
αγοράζει κάθε μήνα γη αξίας ενός δισ. δολαρίων, εισάγει προϊόντα αξίας 15 δισ. δολαρίων
το χρόνο από την Κίνα, δίνει δουλειά σε 1,4 εκατ. εργαζομένους και κάθε χρόνο ανανεώνει
το προσωπικό της κάνοντας 600.000 προσλήψεις.
Πιο πολύ και από τους αριθμούς, σοκάρουν οι τιμές: ένα DVD στα Wal-Mart κάνει 28 δολάρια
και τα τζιν Levis, 9 δολάρια... Αυτό είναι το σλόγκαν τους: «Πάντα χαμηλές τιμές. Πάντα».
Λίγο πιο κάτω από την τιμή ενός τζιν, αποτιμάται η αξία του εργαζομένου-σκλάβου:
πληρώνεται 8 δολάρια την ώρα, στερείται ασφαλιστικής κάλυψης και συνδικαλιστικής
προστασίας, χάνει τις υπερωρίες, δε δικαιούται διαλείμματα ούτε για τουαλέτα, αλλά, παρ?
όλα αυτά, αντιμετωπίζεται από τον εργοδότη του σαν εγκληματίας. Όταν δουλεύει νύχτα, τον
κλειδώνουν μέσα στο μαγαζί για να μην την κοπανήσει. Συνολικά, 9.000 αγωγές εργαζομένων
κατά της Wal-Mart εκκρεμούν στα αμερικανικά δικαστήρια, με κατηγορίες όπως εργατικά
ατυχήματα, μη εξόφληση δεδουλευμένων, διακρίσεις σε βάρος των γυναικών... Οι εργαζόμενοι
της Wal-Mart στις ΗΠΑ επιβιώνουν σε συνθήκες που θα χαρακτηρίζονταν εγκληματικές στην
Ευρώπη, ενώ οι προμηθευτές από χώρες του Τρίτου Κόσμου επιβάλλουν στους δικούς τους
εργάτες συνθήκες που θα χαρακτηρίζονταν εγκληματικές στις ΗΠΑ. Την ίδια ώρα, μικρά
συνοικιακά μπακάλικα ή μεγάλα σουπερμάρκετ σαρώνονται. Οι ντόπιοι προμηθευτές, ανίσχυροι
μπροστά στον ανταγωνισμό των εισαγωγών από την Κίνα, χρεοκοπούν ή συμβιβάζονται με τους
εκβιαστικούς όρους της Wal-Mart.
Στην πρώτη της απόπειρα άλωσης της ευρωπαϊκής αγοράς, στη Γερμανία (είχε προηγηθεί η
Βρετανία, αλλά είναι Ευρώπη η Βρετανία;), η Wal-Mart «έσπασε», όπως έγραψε ο «Εconomist»,
«τα μούτρα της», όταν συγκρούστηκε με τα τοπικά συνδικάτα και το νομικό πλαίσιο. Αλλά η
«γουολμαρτοποίηση του πλανήτη» δεν είναι αναγκαίο να γίνει από την ίδια τη Wal-Mart.
Έτσι, στην Ελλάδα, δεν υπάρχει Wal-Mart. Η δεύτερη αλυσίδα σουπερμάρκετ στον κόσμο, η
γαλλικής προέλευσης Carrefour -αγία μπροστά στη Wal-Mart- είναι ήδη εδώ. Και δοκιμάζει
τις αντοχές μας.
MONDRAGON: πολυεθνική κoπερατίβα
Mondragon Corporacion Cooperativa. Για ποιο λόγο μια εταιρεία με 60.000 εργαζομένους, 38
εργοστάσια σε όλο τον κόσμο και 10 δισ. ευρώ ετήσιο τζίρο λέγεται «κοπερατίβα»; Κι όμως,
η Mondragon παραμένει κοπερατίβα: μια πολυεθνική από τη Χώρα των Βάσκων, προσκολλημένη σε
ένα μοντέλο απόλυτα δημοκρατικό.
Το μικρό χυτήριο που ίδρυσε το 1957 ο ιερέας Χοσέ Μαρία Αριθμεντιαριέτα στο βάσκικο
χωριουδάκι Μοντραγκόν εξελίχθηκε στον πέμπτο βιομηχανικό όμιλο της Ισπανίας (ηλεκτρικές
συσκευές, σουπερμάρκετ, τράπεζες), αλλά, παρ? όλα αυτά, εξακολουθεί να εφαρμόζει αυτό που
σήμερα θα ονομάζαμε «συμμετοχική δημοκρατία».
? Σύμφωνα με το νόμο, μέρος των κερδών τοποθετείται σε αποθεματικό ταμείο και τα υπόλοιπα
διανέμονται στους εργαζομένους.
? Ο πρόεδρος της κοπερατίβας, αλλά και τα υπόλοιπα στελέχη του μάνατζμεντ εκλέγονται με
μυστική ψήφο από τη γενική συνέλευση.
? Συνδικάτα δεν υπάρχουν. Οι εργαζόμενοι είναι οργανωμένοι σε μικρές ομάδες που
μεταφέρουν τα αιτήματα από τη βάση προς την κορυφή μέσα από θεσμοθετημένες διαδικασίες.
Αντιμέτωπη με τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης, η Mondragon επιμένει να συμβιβάζει
κοινωνική αλληλεγγύη και οικονομική αποδοτικότητα. Όταν οι ανταγωνιστές αναγκάζονται να
μειώνουν το κόστος, εκείνη απαντά με μια πολιτική συνεχούς ανάπτυξης. Αντί να μεταφέρει
τα εργοστάσια σε χώρες χαμηλού κόστους, αυξάνει συνεχώς την προμήθεια πρώτων υλών απ?
αυτές τις χώρες. Η κοπερατίβα «έχτισε» το μύθο της πάνω στη δημιουργία νέων θέσεων
εργασίας. Έτσι, παρά το ακριβό εργατικό κόστος στην Ισπανία, δε λέει να κλείσει ούτε ένα
εργοστάσιό της.
Ποιος είπε ότι ο άγριος καπιταλισμός της Wal-Mart είναι μονόδρομος;
ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΜΠΟΥΣ
[ΤΖOΡΤΖ καλεί CΟSTAS]
Παιδεία και μετανάστευση οpws Ameriki
O Αντίλογος προτείνει στη συντηρητική κυβέρνηση δύο... προοδευτικές προτάσεις. Η έκπληξη
δεν έγκειται τόσο στην αναμφισβήτητη προοδευτικότητά τους όσο στο γεγονός ότι εμπνευστής
τους είναι ο... πρόεδρος Μπους ο B?. Η Αμερική του Τζορτζ Μπους του Β?, πρότυπο για την
Ελλάδα του Κώστα Καραμανλή του Β?, με αντικείμενο δύο τομείς που παραδοσιακά ανήκαν στη
σφαίρα επιρροής της αριστεράς; Γιατί όχι;
Ναι στους μετανάστες!
Η αμερικανική πολιτική αλλάζει ρότα: από το κυνήγι των λαθρομεταναστών στη νομιμοποίησή
τους και από την αποτροπή των νέων μεταναστών στην ενθάρρυνσή τους.
Σύμφωνα με το σχέδιο Μπους, το οποίο θα τεθεί προς έγκριση στο Κογκρέσο εάν ο Μπους
επανεκλεγεί, χορηγείται βίζα τριών ετών (με δυνατότητα ανανέωσης) στους μετανάστες που
θέλουν να εργαστούν στις ΗΠΑ και δίνεται η δυνατότητα σε όσους λαθρομετανάστες ζουν ήδη
στις ΗΠΑ να αποκτήσουν κάρτα εργασίας έναντι χαμηλού αντιτίμου. Έτσι, θα μπορούν, για
παράδειγμα μετά το τέλος της σοδειάς, να πηγαινοέρχονται στην πατρίδα τους χωρίς
πρόβλημα. Οι μετανάστες θα προστατεύονται από τους εργατικούς νόμους και δε θα γίνονται
πλέον αντικείμενα εκμετάλλευσης. Μ? αυτό τον τρόπο, το αμερικανικό κράτος θα έχει σαφή
εικόνα των μεταναστών που εισέρχονται στις ΗΠΑ και δε θα χρειάζεται να καταφεύγει σε
υπερβολικές δαπάνες για τη φύλαξη των συνόρων.
Κανένας μαθητής χωρίς μόρφωση!
Είχαμε συνηθίσει η δεξιά να προστατεύει τους δυνατούς και η αριστερά, τους αδυνάτους. Η
νέα εκπαιδευτική πολιτική του προέδρου Μπους στοχεύει στο αντίθετο: για πρώτη φορά, το
εκπαιδευτικό σύστημα δίνει έμφαση (και... κονδύλια) στα πίσω θρανία και όχι στους
σπασίκλες! Ο νόμος «No Child Left Behind» («κανένας μαθητής να μη μείνει πίσω»)
υπογράφηκε από τον πρόεδρο Μπους το 2002 και σήμερα βρίσκεται πλέον στο στάδιο της
εφαρμογής του.
Μέχρι τώρα, τα σχολεία πρόσεχαν μόνο τα ποσοστά επιτυχίας των μαθητών τους. Τώρα θα
πρέπει να εξασφαλίσουν ότι όλοι θα ανταποκρίνονται σε ένα ελάχιστο επίπεδο γνώσεων.
Eπιτέλους, ένας εκπαιδευτικός στόχος αφορά όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλες τις
εθνότητες.
Φυσικά, υποβόσκει η διάθεση να πριμοδοτηθεί η ιδιωτική εκπαίδευση. Και βέβαια, δε λείπουν
οι ισχυρές αντιδράσεις, καθώς μέρος των εκπαιδευτικών υποστηρίζει ότι το κυνήγι της
στατιστικής υποκαθιστά το έργο του δασκάλου και τα κρατικά κονδύλια δεν επαρκούν για έναν
τέτοιο στόχο. Αλλά τον ίδιο το στόχο ουδείς αμφισβητεί.
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
[EYΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ή _URO-ΕΚΛΟΓΕΣ;]
Παρόντες
απόντες!
ή
_URO-ΕΚΛΟΓΕΣ
Τα παιδιά, όταν μεγαλώνουν, δεν κάνουν κοπάνες.
Εκτός κι αν κάθε κοπάνα τούς αποφέρει 262 ευρώ...
Στην Ευρωβουλή, εκεί όπου σε λίγες μέρες θα σταλούν 788 ευρωβουλευτές από είκοσι πέντε
χώρες, δεν υπάρχει απουσιολόγος. Υπάρχει ένας κατάλογος ονομάτων, κάτι σαν παρουσιολόγιο,
στον οποίο ο κάθε ευρωβουλευτής υπογράφει όταν είναι παρών.
Είναι πολύτιμο για δύο λόγους. Για τους μεν πολίτες αποτελεί ένα συμβολικό τρόπο να
ελέγχουν ότι οι εκπρόσωποί τους παρίστανται στις συνεδριάσεις, ενώ για τους ίδιους τους
ευρωβουλευτές, έχει πολύ πιο πρακτική σημασία: κάθε υπογραφή τούς εξασφαλίζει ένα επίδομα
262 ευρώ. Εκτός από τους κανονικούς μισθούς δηλαδή, έξοδα ταξιδιών κτλ., πληρώνονται 262
ευρώ την ημέρα μόνο και μόνο για να παρακολουθούν τις συνεδριάσεις στο Στρασβούργο!
Tο πανεπιστήμιο Ντούιζμπουργκ-Έσεν ανέλυσε τα πρακτικά των συνεδριάσεων από το 1999 έως
το 2003. Οι Έλληνες ευρωβουλευτές βρίσκονται στην έκτη θέση ανάμεσα στις δεκαπέντε
χώρες-μέλη, με μέσο όρο παρακολούθησης των συνεδριάσεων 80,9%. Τελευταίοι στην κατάταξη,
οι Ιταλοί ευρωβουλευτές, παρότι παίρνουν τη μεγαλύτερη βουλευτική αποζημίωση: 11.000 ευρώ
το μήνα.
Από τους Έλληνες, η μόνη που δεν έχει χάσει ούτε συνεδρίαση είναι η Μερόπη Καλδή (ΝΔ).
Στον αντίποδα βρίσκονται ο μουσικός Σταύρος Ξαρχάκος (ΝΔ, 71% των παρουσιών) και ο
συνταγματολόγος Δημήτρης Τσάτσος (ΠΑΣΟΚ, 50%).
Αυτά ίσχυαν στη θεωρία... Μέχρι που στο Ευρωκοινοβούλιο εφόρμησε, το 1999, ο Χανς Πέτερ
Μάρτιν, ανεξάρτητος ευρωβουλευτής από την Αυστρία, πρώην δημοσιογράφος. Για να ξεσκεπάσει
όλη αυτή την... παραίσθηση διαφάνειας και ευπρέπειας, φίλμαρε μυστικά (ναι, ναι, με κρυφή
κάμερα) τους συναδέλφους του την ώρα που υπέγραφαν. Έπειτα, τους ακολουθούσε για να δει
αν πράγματι πήγαιναν στις συνεδριάσεις. Συνολικά, κατέγραψε 7.208 περιστατικά εξαπάτησης
του συστήματος, με δράστες 197 ευρωβουλευτές και από τις δεκαπέντε χώρες-μέλη της Ε.Ε.!
Οι ευρωβουλευτές υπέγραφαν, τσέπωναν τα 262 ευρώ και μετά έβγαιναν έξω για ποτό ή έφευγαν
για «ΠουΣουΚου» από τις Βρυξέλες...
Αλλά εδώ αρχίζει ένα άλλο ευρω-σκάνδαλο: οι ευρωβουλευτές, ακόμα κι όταν πετούν στην
οικονομική θέση ή με πτήση τσάρτερ, τσεπώνουν ολόκληρο το εισιτήριο. Το κέρδος αυτής της
ευρω-απάτης υπολογίζεται στα 15.000 ευρώ ετησίως...
Reality
[ΠΙΤΑΣ ΓΕΩΡΓΑΣ]
Ελληνόπουλο το φαβορί σε αυστραλιανό ριάλιτι
Στο πιο δημοφιλές αυστραλιανό ριάλιτι, κάθε ζευγάρι φτιάχνει από ένα ρεστοράν. Nικητής,
το ζευγάρι με το καλύτερο μαγαζί. Ανάμεσα στους επικρατέστερους, ο συμπατριώτης μας
Πέτρος Γεωργάς.
Τον βλέπεις παντού. Ο Πίτας (ελληνοποιημένος «Peter»), μαζί με την Ταγίσα, τον παιδικό
του έρωτα, είναι οι πρωταγωνιστές του καιρού μας, οι ήρωες αυτής της εποχής στην
Αυστραλία. Ο ελληνικής καταγωγής Πίτας Γεωργάς -από του Ναυπλίου τα μέρη- είναι το φαβορί
για την κατάκτηση της πρώτης θέσης του αυστραλιανού ριάλιτι «My Restaurant Rules».
Τα πέντε ζευγάρια που ξεκίνησαν πριν από δύο μήνες το παιχνίδι πήραν λεφτά από την
παραγωγή για να ανοίξουν από ένα εστιατόριο. Έπρεπε να βρουν το χώρο, το προσωπικό, να
κάνουν τη διακόσμηση, το μάρκετινγκ και να φτιάξουν το μενού. Το αρχικό κεφάλαιο δεν
έφτασε. Οι υποψήφιοι επιχειρηματίες έπρεπε να ετοιμάσουν ένα business proposal και να
ζητήσουν δάνειο από την «τράπεζα», μια επιτροπή που συστάθηκε από την παραγωγή, η οποία
αποτελούνταν από τέσσερις ειδικούς. Η εμφάνισή τους απέναντι στην επιτροπή θα καθόριζε
και το ύψος του δανείου.
Ο Πίτας πέρασε όλα τα τεστ... αέρα. Το εστιατόριο «Seven Stones» άνοιξε στην περιοχή της
Σεν Κίλντα, κι από τότε δεν προλαβαίνει· κάθε μέρα είναι υπερπλήρες! Ο κόσμος περιμένει
μέχρι και δύο ώρες στην ουρά για να μπει στο εστιατόριο κι άλλα σαράντα λεπτά για να
κάτσει σε τραπέζι. Η Σεν Κίλντα, πάνω στη θάλασσα, είναι η ψυχή της νυχτερινής ζωής στη
Μελβούρνη. Εστιατόρια, μπαρ, μπιραρίες, καφετέριες, μέχρι και λούνα παρκ.
Πολιτικοί, καλλιτέχνες, κοινοί θνητοί στριμώχνονται για μια θέση στον κλασικά
διακοσμημένο χώρο - για να δοκιμάσουν την κουζίνα του ¶γγλου σεφ και για να τους πάρει η
τηλεόραση, αφού το συνεργείο του πανεθνικού καναλιού «7» είναι συνέχεια εκεί και
«τραβάει». Mε άλλα λόγια, ο Πίτας, η Ταγίσα και ο σεφ είναι μονίμως... καλωδιωμένοι.
«Ο σεφ μαγείρευε για τη βασιλική οικογένεια και την πριγκίπισσα Νταϊάνα», τονίζει ο
Κώστας Λυμπερόπουλος. Χρόνια φίλος του πρωταγωνιστή, ο Κώστας είναι κάθε βράδυ στο
εστιατόριο και «βοηθάει» από το δικό του πόστο.
Η ομογένεια συμπαρίσταται.
Η αναζήτηση ελληνικών γεύσεων στο μενού είναι μάταιος κόπος. Φαίνεται, η Lady D. είχε πιο
εξεζητημένες γαστριμαργικές απαιτήσεις. Ψητό shellfish με σκόρδο κονφίτ και ψημένο sour
dough, πέστροφα ωκεανού και νεαρά οστρακοειδή με πράσο και γαρνιτούρα escabeche είναι δύο
από τα πιάτα του κυρίως μενού.
Οι περιπέτειες των συντελεστών του «Seven Stones», όπως και των υπόλοιπων τεσσάρων
εστιατορίων, προβάλλονται δύο φορές την εβδομάδα (Πέμπτη και Κυριακή), πετυχαίνοντας
αξιοσημείωτη τηλεθέαση.
Πίτας Γεωργάς, η διασημότητα των ημερών μας. Στους δρόμους της Μελβούρνης, το μεσογειακό
του χαμόγελο αποτυπώνεται στις διαφημιστκές γιγαντοαφίσες της Diners Club, της
αυτοκινητοβιομηχανίας Holden, του Vittoria Coffee.
Το έπαθλο για το νικητή είναι το ίδιο το εστιατόριο. Όποιος κερδίσει θα το κρατήσει. Τα
υπόλοιπα θα επιστραφούν στην παραγωγή, η οποία, βέβαια, θα τα «μοσχοπουλήσει». Με τέτοια
διαφήμιση, εβδομάδες τώρα, δύσκολα θα αποτύχουν.
Όσον αφορά τον Πίτα, ο ρόλος του εστιάτορα θα είναι απλώς μια καλή αρχή. Όπως δηλώνει στο
επίσημο site του παιχνιδιού (www.myrestaurantrules.com.au), θέλει να γίνει πρωθυπουργός
της χώρας._ Χρήστος Αλεφάντης
Reality 2
Κάθε χώρα έχει το ριάλιτι που της ταιριάζει!
Το αυστραλιανό όνειρο έχει δύο συνιστώσες: το «δικό μας σπίτι» και τη «δική μας δουλειά»,
δύο όνειρα που γίνονται αγωνία ήδη από τα πρώτα νεανικά χρόνια. Ο αριθμός των εφήβων που
εγκαταλείπουν το σχολείο (που δεν έχει λεφτά) για να βρουν μια δουλειά που πληρώνει είναι
αξιοσημείωτα υψηλός. Η αγορά ακινήτων είναι στην πρώτη γραμμή των ενδιαφερόντων, όχι μόνο
για τριαντάρηδες και άνω, αλλά και για πάρα πολλούς εικοσάρηδες.
Σ? αυτό το όνειρο επενδύουν και τα τηλεοπτικά κανάλια. Το ριάλιτι «My Restaurant Rules»
κάλυψε τη μία συνιστώσα, το ριάλιτι «The Block», την άλλη. Στο «Block» τα διαγωνιζόμενα
ζευγάρια αναλαμβάνουν να ανακαινίσουν ένα διαμέρισμα, το οποίο τους ανατίθεται με κλήρωση
- τέσσερα διαμερίσματα στο ίδιο κτιριακό συγκρότημα. Η παραγωγή τούς έχει δώσει ένα
μπάτζετ, από το οποίο απαγορεύεται να αποκλίνουν. Το μόνο που αλλάζει στην καθημερινότητά
τους είναι η υποχρέωση να κοιμούνται στο -γεμάτο κάμερες και μικρόφωνα- διαμέρισμα.
Συνεχίζουν κανονικά στις δουλειές τους, στις παρέες τους και, προπαντός, στις εργασίες
ανακαίνισης. Έπειτα από δεκατέσσερις εβδομάδες, τα ανακαινισμένα διαμερίσματα βγαίνουν
στη δημοπρασία. Αυτό που θα φέρει τη μεγαλύτερη προσφορά θα αναδείξει τους νικητές.
Tο «Block» έγινε η πιο επιτυχημένη σειρά στην τηλεοπτική ιστορία της Αυστραλίας. Στο
τελευταίο επεισόδιο, των δημοπρασιών, η τηλεθέαση ξεπέρασε το 50%, αφού καθήλωσε πάνω από
τρία εκατομμύρια τηλεθεατές.
Το διαμέρισμα της Φιόνα και του ¶νταμ πουλήθηκε 751.000 αυστραλιανά δολάρια, κι εκείνοι
εισέπραξαν 256.000. Εκατό χιλιάδες ήταν το προκαθορισμένο βραβείο και 156.000 δολάρια το
ποσό πάνω από την αντικειμενική αξία του διαμερίσματος που είχε καθορίσει η παραγωγή (με
την αρωγή ειδικών της αγοράς).
Αν τα ριάλιτι σόου είναι ο... προβολέας των ονείρων ενός λαού, στην Ελλάδα φαίνεται ότι
όλοι θέλουμε να γίνουμε καλλιτέχνες, αγρότες ή... ναυαγοί: «Fame Story», «Φάρμα» και
«Survivor».
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ 18
ΤΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
16 Απριλίου-15 Μαΐου 2004
24/04 Δημοψήφισμα στην Κύπρο +2
26/04 Εκλογή μητροπολιτών 0
02/05 Βασανιστήρια στο ΙΡΑΚ -5
04/05 Βόμβες στην Καλλιθέα 0
06/05 Επίσκεψη Ερντογάν +3
12/05 ¶γγλοι δημοσιογράφοι στο ΟΑΚΑ 0
13/05 Κύλησε η στέγη Καλατράβα +1
14/05 Τρίτος στη Eurovision o Ρουβάς -1
ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
*** 24/04 Όχιν! *** 26/04 Παλιά μυαλά σε νέες χώρες. *** 02/05 Φρίκη σε υψηλή ανάλυση και
τετραχρωμία. *** 04/05 ΚΑΛΛΙΘΕΑΖΕ. *** 06/05 Ελλάς-Τουρκία, νηνεμία. Σκέψου και να είχε
υπερψηφιστεί το «ναι»... *** 12/05 Πέρασαν το ΟΑΚΑ για... αεροπορική βάση. *** 13/05
Εεεεεε, οοοπ. ¶ντε να κυλήσει και το άλλο μισό, μπας και γλιτώσουμε τα λογοπαίγνια με τον
Καλατράβα. *** 14/03 Ρουβάς ή κουβάς;
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΣΔΑΓΛΗΣ
ΠΡΟΣΕΧΩΣ
1/6 ΠΑΒΑΡΟΤΙ
Συναυλία στην Αθήνα
4/6 ΑΘΗΝΑ 2004
Έναρξη διεθνούς διαδρομής της Ολυμπιακής Φλόγας
4/6 ΤΖΟΡΤΖ ΜΠΟΥΣ
Αρχίζει περιοδεία στην Ευρώπη
10/6 ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ
Παραδίδεται στο κοινό ο Τύμβος
13/6 ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
Οι «25» εκλέγουν Ευρωκοινοβούλιο
20/6 ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ
Σύνδεση της Δυτικής Περιφερειακής
ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑΜΕ
«Το μετρό»
Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορεί η πέμπτη ποιητική συλλογή της Τασούλας Καραγεωργίου,
με μερικά από τα είκοσι τρία ποιήματά της που έχουν ήδη δημοσιευτεί στα περιοδικά «Νέα
Εστία» και «Ποίηση». Η δημιουργός καταγράφει την αγωνία της για τη μοναξιά, καθώς και την
ανησυχία της για την πολιτισμική κρίση που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος. Η Τασούλα
Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1954, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του
Πανεπιστημίου Αθηνών και σήμερα εργάζεται ως καθηγήτρια στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση.
Είναι διδάκτωρ του Tμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.
«Ανδρέας Μιαούλης:
έπος και τραγωδία»
Από τις εκδόσεις του βιβλιοπωλείου της Εστίας κυκλοφορεί η ιστορική μονογραφία του
Δημήτρη Σταμέλου «Ανδρέας Μιαούλης», με τον ενδεικτικό υπότιτλο «έπος και τραγωδία».
Πρόκειται για μια εμπεριστατωμένη και διαφωτιστική μελέτη που συνδυάζει τη διεξοδική
ανάπλαση της ζωής και της δράσης του Ανδρέα Μιαούλη, βάσει ενός πλούσιου αρχειακού και
ιστορικού υλικού, με επιστημονικό τρόπο και σε συνάρτηση με τα συγκλονιστικά και
σημαδιακά γεγονότα του 1821 και της Καποδιστριακής περιόδου.
«Διαβάζω»
Αφιερωμένη στο νεοελληνικό διήγημα είναι η μηνιαία επιθεώρηση του βιβλίου «Διαβάζω». Το
τεύχος Μαΐου αποτελεί ένα πλαίσιο διαλόγου γύρω από τη σύγχρονη διηγηματογραφία μας, όπου
δώδεκα κατεξοχήν εκπρόσωποι του είδους εκμυστηρεύονται λεπτομέρειες από το «εργαστήρι»
τους. Ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου (για το διήγημα της πρώτης και δεύτερης μεταπολεμικής
γενιάς), η Αναστασία Νάτσινα (για τα ελληνικά διηγήματα από το 1970 κι έπειτα) και η
Τιτίκα Δημητρούλια («Πρωτοεμφανιζόμενοι και διήγημα: ανάγκη ή επιλογή;») «χαρτογραφούν»
το τοπίο από τη δεκαετία του ?40 ως τις ημέρες μας.