Land Rover Defender 90 & 110
Mια στογόνα ιστορίαςΘρύλοςείναι μια διήγηση που αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα. Απομακρύνεται από τις
πραγματικές τους πηγές και αγγίζει την ποιητική ερμηνεία, όχι, όμως, και τις καταβολές
του παραμυθιού. Πώς ονομάζεται ο θρύλος της τετρακίνησης; Land Rover Defender!
Φωτογραφίες: Nίκος Mαρκομπότσαρης
HTAN έξι χρόνων. Kάθε πρωί πεταγόταν από το κρεβάτι με το πρώτο κιόλας «ντριιιιν» που
έκανε το ξυπνητήρι και ντυνόταν γρήγορα. Δεν έβλεπε την ώρα να φύγει για το σχολείο. Λίγη
ώρα αργότερα, το σχολικό κόρναρε έξω από το σπίτι. Eκείνος έτρεχε με την τσάντα στο χέρι,
αφήνοντας πάντα το γάλα στη μέση, και πηδούσε μέσα για να απολαύσει ακόμα μια φορά την
πιο οικεία διαδρομή του. Στο χωριό του δεν υπήρχε σχολείο, όμως, το διπλανό χωριό δεν
απείχε πολύ. Tο πανέμορφο -στα μάτια του- σχολικό με τα μεγάλα λάστιχα περνούσε από τους
λασπωμένους δρόμους που διέσχιζαν τα οργωμένα χωράφια. Χωνόταν στη λάσπη, γλιστρούσε,
βρυχόταν ανεβαίνοντας τα νεροφαγώματα, χωρίς να κολλά ποτέ. Πάντα πήγαινε τα παιδιά στην
ώρα τους στο σχολείο. Για εκείνον, αυτή η διαδρομή, από το σπίτι στο σχολείο και πίσω,
δεν ήταν απλώς η πιο όμορφη της ημέρας· ήταν η διασκέδασή του σε μια ηλικία που το
καθημερινό παιχνίδι άρχιζε και τελείωνε στην αυλή του σπιτιού του.
Mεγάλωσε. ¶ρχισε να πηγαίνει μαζί με το θείο του στα χωράφια. Φόρτωναν τις τροφές των
ζώων και κουβαλούσαν τους σάκους με τα λιπάσματα. Aτέλειωτος κάθε μέρα ο λασπωμένος
χωματόδρομος. Eκείνος χάζευε το λιτό ταμπλό του αυτοκινήτου με τα ελάχιστα χειριστήρια.
Aκριβώς η ίδια εικόνα που επί χρόνια αντίκριζε μέσα στο εννιαθέσιο σχολικό. Aκριβώς η
ίδια αίσθηση απόλαυσης μόνο των απολύτως απαραίτητων.
Tα χρόνια πέρασαν κι έβαλε πλώρη για τη δική του ζωή σ? ενα άλλο χωριό, αρκετά μίλια
μακριά από τον τόπο που μεγάλωσε. Φόρτωσε τα πράγματά του στην καρότσα και ξεκίνησε για
το μεγάλο ταξίδι. Xάζευε τη φύση, απολάμβανε τη διαδρομή, σιγοτραγουδούσε, μα πού και
πού, καθώς κοιτούσε το εσωτερικό του αυτοκινήτου, αντίκριζε το σχεδόν πανομοιότυπο λιτό
ταμπλό, με τους ελάχιστους και απολύτως απαραίτητους διακόπτες, και η μνήμη του γυρνούσε
αρκετά χρόνια πίσω.
H οικογένεια μεγάλωσε, απέκτησε νέα μέλη. «Ώρα για νέο αυτοκίνητο», σκέφτηκε. Δεν
προβληματίστηκε για τη μάρκα, παρά μόνο για το μοντέλο. Ήθελε αυτό με τις τέσσερις πόρτες
και τον τεράστιο αποθηκευτικό χώρο. Kαι το πήρε. Oδηγώντας το καινούργιο του αυτοκίνητο
έξω από το πάρκινγκ της αντιπροσωπείας, χαμογελούσε. «Έβαλαν άλλους πέντε διακόπτες»,
σκέφτηκε. Tόσα χρόνια, μόνο πέντε διακόπτες κάνουν το καινούργιο να ξεχωρίζει από το
παλιό.
Tην επόμενη μέρα, ο μεγαλύτερος γιος του θα πήγαινε για πρώτη φορά στο σχολείο. Ήταν ένα
βροχερό και κρύο πρωινό. Aπό το δρόμο ακούστηκε η κόρνα του σχολικού. Πετάχτηκε ανάστατος
από το κρεβάτι του. «Γνώριμος ήχος», μονολόγησε. Σαν τότε του φάνηκε. Tότε, που ήταν έξι
χρόνων και έτρεχε για την καθημερινή του βόλτα με το σχολικό. Bγήκε στο παράθυρο. Έβρεχε
ασταμάτητα και ο επαρχιακός δρόμος ήταν απίστευτα λασπωμένος. Xαμογέλασε. Xαμογέλασε και
ταυτόχρονα συγκινήθηκε. «Έχουν περάσει περισσότερα από είκοσι πέντε χρόνια», σκέφτηκε.
Πήρε το μικρούλη από το χέρι και τον πήγε μέχρι το σχολικό. Tο μάτι του έπεσε πάνω στα
τεράστια λασπωμένα λάστιχα. Ίδια σαν άλλοτε. «Πολύ κακός καιρός», ψέλλισε στον οδηγό.
«Eίμαι, όμως, σίγουρος ότι θα φτάσετε στην ώρα σας».
Ένα φανταστικό σενάριο που πιθανότατα να έχουν ζήσει πολλοί, κυρίως στον τόπο προέλευσης
του απόλυτου -για πολλούς- εκτός δρόμου οχήματος που ακούει στο θρυλικό όνομα Land Rover.
Φτωχό, αλλά τίμιο
«Απόλυτο;» θα αναρωτηθεί τουλάχιστον όποιος δεν έτυχε να το γνωρίσει. Πόσες γενιές
μεγάλωσαν μαζί του; Από το 1947, όταν έκανε την εμφάνισή του, έως και σήμερα ήταν το
εργαλείο, το αγροτικό μηχάνημα, το φορτηγάκι, το μέσο μεταφοράς, το όχημα αναψυχής, το
παιχνίδι! Επιπλέον, κρυφός πόθος των θέσει τετρακίνητων, ακόμα και όσων προσπαθούν να
πείσουν για το αντίθετο. Ναι, δεν ήταν το πολυτελές όχημα που θα ταξίδευε τους επιβάτες
του ξεκούραστα μαζεύοντας χιλιόμετρα στον αυτοκινητόδρομο. Mπορεί να ήταν σκληρό,
θορυβώδες, τραχύ, αλλά στο στοιχείο του, απίστευτα τίμιο.
Σήμερα, μισό και πλέον αιώνα μετά την πρώτη παρουσίαση εκείνου του σκληροτράχηλου 4x4 που
αναδύθηκε από τα σκραπ των αεροπλάνων του Β? Παγκόσμιου Πολέμου (χρησιμοποιήθηκαν ως
πρώτη ύλη για το αλουμινένιο αμάξωμα), η τέταρτη γενιά Land Rover δείχνει σαν να μην
ξεφύλλισε ποτέ το εγχειρίδιο του savoir-vivre. Σαν το βουνίσιο βοσκό, που αν κατηφορίσει
στη μεγαλούπολη, θα «χαθεί» μέσα στα κολονάτα ποτήρια, στα γυαλιστερά μαχαιροπίρουνα, θα
ακούσει λέξεις και όρους που δεν έχει ξανακούσει ποτέ, αλλά όταν γυρίσει στο ορεινό και
δύσβατο χωριό του, θα διατρέξει τις απόκρημνες πλαγιές μόνο όπως αυτός ξέρει.
Nους υγιής...
Θέλοντας, εκτός από την ψυχή του, να περιγράψουμε και το σώμα του, θα λέγαμε ότι σ? αυτό
το «σύγχρονο Defender» τα στοιχεία που προδίδουν το νεαρό της ηλικίας του είναι ελάχιστα
και εντοπίζονται στον κινητήρα. Ο πετρελαιοκινητήρας Td5 μπορεί μεν να μην είναι
καινούργιος (λανσαρίστηκε το 1997) στην ελληνική αγορά, όμως, έκανε την εμφάνισή του ως
ένας ακόμα προάγγελος της άρσης του μέτρου της απαγόρευσης πετρελαιοκίνητων επιβατικών
στα κέντρα των δύο μεγαλουπόλεων. Έτσι, η καριέρα του πασίγνωστου, δανεισμένου από τα
αμερικανικά Buick, V8, που εδώ και τόσα χρόνια κινούσε το βαρύ σύνολο, έληξε για χάρη
ενός πιο πολιτισμένου και οικονομικού κινητήρα. Ο πεντακύλινδρος πετρελαιοκινητήρας των
2,5 λίτρων, Td5, παράγει άφθονη ροπή, για την ακρίβεια 30,6 χλγμ./1.950 σ.α.λ. -όπως,
άλλωστε, απαιτείται-, ενώ με τη βοήθεια ενός υπερσυμπιεστή η ιπποδύναμη φτάνει στους 122
ίππους/4.200 σ.α.λ. και κινεί με άνεση τόσο το κοντό και γνωστό σε όλους 90 όσο και το
μακρύ, πεντάθυρο και βαρύτερο 110. Στα επιμέρους χαρακτηριστικά, τα πίσω ταμπούρα έχουν
αντικατασταθεί από δίσκους, με το εσωτερικό του να είναι σχεδόν όπως το ήξερε πριν από
περίπου είκοσι πέντε χρόνια ο ήρωας της ιστορίας μας. Tην πάροδο των ετών καταδεικνύει
μόνο η προσθήκη μερικών επιπλέον διακοπτών, και συγκεκριμένα αυτών για τον πίσω
υαλοκαθαριστήρα, για τους προβολείς ομίχλης και τα ηλεκτρικά παράθυρα, τα οποία ακόμα και
σήμερα φαντάζουν «ξένα» μέσα σε ένα Defender. H αίσθηση... άνεσης και πολυτέλειας
κορυφώνεται με την ύπαρξη κλιματισμού, οι αεραγωγοί και ο μηχανισμός του οποίου βεβαίως
έχουν προστεθεί στο κάτω μέρος του προϋπάρχοντος ταμπλό, με αποτέλεσμα... λίιιιγο
περισσότερο στρίμωγμα για το πόδια οδηγού και συνοδηγού.
Eξωτερικά, το αμάξωμα που βλέπουμε σήμερα είναι πανομοιότυπο με αυτό που πρωτοείδαμε στις
αρχές τις δεκαετίας του ?80, όταν η σειρά «90» αντικατέστησε τα Land Rover Series III.
Όσοι έχουν στη μνήμη τους τη στρατιωτική τέντα που... φιλότιμα προσπαθούσε, αλλά δεν
κατάφερνε να στεγανοποιήσει τον αποθηκευτικό χώρο του αυτοκινήτου, ας την ξεχάσουν. Τη
θέση της έχει πάρει -όπως και στα επιβατικά Land Rover του εξωτερικού εδώ και πολλά
χρόνια- μια αλουμινένια σκληρή οροφή που φροντίζει να κρατά τους επιβάτες... στεγνούς
και καθαρούς, ενώ παράλληλα μειώνει και το θόρυβο στο εσωτερικό της καμπίνας. Και μιας
και τόσος λόγος για την... καθαριότητα των επιβατών, ας μην παραλείψουμε ότι το άλλοτε
τριθέσιο ανοιχτό φορτηγό (σύμφωνα με την άδεια του προκατόχου τού Defender) είναι πλέον
ένα... νομιμότατο Ι.Χ. έξι ή εννιά θέσεων, ανάλογα με την έκδοση ? τριών ή πέντε θυρών.
Στο δρόμο (το δικό του)
Κινούμενο στην άσφαλτο, συχνά θυμίζει στους επιβάτες, και κυρίως στον οδηγό του, ότι δε
φτιάχτηκε γι? αυτόν. Με άκαμπτους άξονες εμπρός και πίσω και φιλοσοφία ανάρτησης
περασμένων δεκαετιών, σίγουρα δεν περιμένει κανείς θαύματα. Aναχρονιστικό είναι και τo
σύστημα διεύθυνσης με αίσθηση φορτηγού, που στερείται ακρίβειας. Aπό την άλλη, ο
κινητήρας του αυτοκινήτου εντυπωσιάζει με τη ροπή του, σε καμία περίπτωση, όμως, με τις
επιδόσεις του, που κρίνονται οριακά επαρκείς, γεγονός για το οποίο ευθύνονται τόσο το
βάρος όσο και το ύψος του αμαξώματος.
Ωστόσο, τη στιγμή που έχεις την αίσθηση ότι θα σε σταματήσει ο πρώτος τροχονόμος και θα
σου ζητήσει δίπλωμα φορτηγού αυτοκινήτου, εμφανίζεται σαν... φίλος από τα παλιά ένας
χωματόδρομος που μαγνητίζει το μέχρι εκείνη τη στιγμή ασαφές τιμόνι του Σπαρτιάτη στην
εμφάνιση, Βρετανού, όμως, στην ακρίβεια κίνησης σε δύσβατα οδοστρώματα, αδιαμφισβήτητου
αρχηγού της εκτός δρόμου κίνησης. Ξαφνικά, διαπιστώνεις τη χαρακτηριστική άνεση με την
οποία καταπίνει τις ανωμαλίες του κακού χωματόδρομου, ενώ όταν τα πράγματα ζορίσουν ακόμα
περισσότερο και ο απλός χωματόδρομος δώσει τη θέση του στο δύσβατο μονοπάτι,
αντιλαμβάνεσαι ότι η θρυλική μηχανή που έχεις στα χέρια σου δεν απέκτησε τη μεγάλη φήμη
της απλώς χάρη στο καλοστημένο μάρκετινγκ και στη διαφήμιση. Στα δύσκολα, αναλαμβάνει
δράση, καταρχήν, η μόνιμη τετρακίνηση, που παραδοσιακά κατανεμημένη στον εμπρός και τον
πίσω άξονα, σε ποσοστό ανάλογο των απαιτήσεων, ωθεί το Defender στην υπερπήδηση των
φυσικών εμποδίων. H γενικότερη αποδοχή του, βέβαια, σε ό,τι αφορά τις αναρριχητικές του
ικανότητες οφείλεται στη δυνατότητα κλειδώματος του κεντρικού διαφορικού που κατανέμει
ισόποσα (50:50) τη ροπή στα διαφορικά των δύο αξόνων. Mε τον κοντό επιλογέα του
βοηθητικού κιβωτίου στις θέσεις «Lock» και «Low» (κλειδωμένο κεντρικό διαφορικό και
κοντές σχέσεις), τα όριά του ξεπερνούν πάρα πολύ τα αντίστοιχα όχι του μέσου, αλλά του
καλού off roader και η προθυμία του να εξερευνήσει όποιον μακρινό προορισμό είναι τόσο
έντονη, που προκλητικά αναρριχάται εκεί που τα υπόλοιπα τετρακίνητα απλώς ονειρεύονται.
The best 4x4xfar
Μπορεί ο τίτλος να δείχνει υπερβολικός, συνοδεύει, όμως, -όχι τυχαία- το βρετανικό θρύλο
εδώ και πέντε δεκαετίες. Σίγουρα δεν είναι ένα «τζιπ» πόλης, όπως τα περισσότερα σύγχρονα
τετρακίνητα, ούτε το αυτοκίνητο που μπορεί να κοσμεί μαζί με τα προαναφερθέντα πολυτελή
θηρία την πρώτη σειρά του πάρκινγκ των νυχτερινών μαγαζιών. Είναι, όμως, ό,τι δηλώνει: ο
πιστός σύντροφος όσων λατρεύουν τις αποδράσεις μακριά από το θόρυβο της πόλης, ο
εξερευνητής, ο ιχνηλάτης, ο αχώριστος φίλος κάθε συνειδητοποιημένου φίλου της
τετρακίνησης. Θα ήταν αδικία να κάνουμε τα στραβά μάτια στα ψεγάδια του, που βέβαια έχουν
να κάνουν με την εργονομία, τη δυσχρηστία και την... άρνηση ένταξής του στο κοινωνικό
σύνολο. Αυτός, όμως, που θα συμβιώσει έστω και για λίγο μαζί του αν μη τι άλλο θα
συμφωνήσει ότι «στη στεριά δε ζει το ψάρι»..._ 4T
TEXNIKA XAPAKTHPIΣTIKA
DEFENDER 90 DEFENDER 110
KINHTHPAΣ
Κυβισμός 2.495 κ.εκ.
Kύλινδροι/Διάταξη 5 σε σειρά
Μέγ. ισχύς 122 ίπποι/4.200 σ.α.λ.
Μέγ. ροπή 30,6 χλγμ./1.950 σ.α.λ.
METAΔOΣH
Kιβώτιο 5 σχέσεων
Kίνηση Στους 4 τροχούς
ANAPTHΣH
Eμπρός ¶καμπτος άξονας, αμορτισέρ, ελατήρια
Πίσω ¶καμπτος άξονας, αμορτισέρ, ελατήρια
ΦPENA
Eμπρός Aεριζόμενοι δίσκοι
Πίσω Δίσκοι
TPOXOI
Zάντες 5,5x16??
Eλαστικά 7,50x16??
ΔIAΣTAΣEIΣ - BAPOΣ
MxΠxY 3.880x1.790x1.970/207.5 χλστ. 4.600x1.790x1.970/207.5 χλστ.
Mεταξόνιο 2.360 χλστ. 2.795 χλστ.
Bάρος 1.695 κιλά 1.870 κιλά
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Tελική ταχύτητα
0-100 16,8 δλ. 18,8 δλ.
Kατανάλωση (μέση) 10,9 λ./100 χλμ. 11,34 λ./100 χλμ.
TIMH (βασικής έκδοσης) 41.600 ευρώ 48.000 ευρώ