Σαράντος Kαργάκος
Tό κράτος, ο? ?πάλληλοι κι ?με?ς«... ? χώρα μας δέν διαθέτει τόν ?ναγκα?ο διοικητικό μηχανισμό πού θά τ?ς ?ξασφαλίσει μιά
φυσιολογική λειτουργία σέ ¬λα τά ?πίπεδα...»
ANAMΦIBOΛA, πέντε μ?νες μετά τήν ?νοδό της στό ?Eβερεστ τ?ς ?ξουσίας, κάποιους -καί
μ?λλον ?παδούς της- θά ?χει δυσαρεστήσει ? νέα κυβέρνηση. Δέν κάνω τόν συνήγορο κανενός,
πολύ περισσότερο τµν πολιτικµν. O?τε πιστεύω ¬τι δέν γίνονται θαύματα καί στόν παρόντα
καιρό. Mπορε? ?νας πρωθυπουργός νά μήν κρατάει τό μαγικό ραβδάκι τ?ς καλ?ς νεράιδας πού
μεταμόρφωνε πρός τό καλύτερο τά πάντα, κρατάει ¬μως μία ?γία ράβδο, πού ?ν τήν
χρησιμοποιήσει καταλλήλως, μπορε? νά ξεκουνήσει κάπως τόν ?ργοκίνητο κρατικό μηχανισμό,
πού σάν μουλάρι ?χει πεισμώσει καί δέν λέει νά πάρει μπρός. ?Aς τό νοήσουμε. Kράτος δέν
εrναι ? κυβέρνηση. Tό κράτος εrναι ?νας σύνθετος μηχανισμός μέ πολλά ?ξαρτήματα πού ¬λα
πρέπει νά κινο?νται στόν α?τό ρυθμό. \Aλλιµς, τίποτα δέν πάει μπρός.
Tήν ?ρα, λοιπόν, πού ο? συνθ?κες, παγκόσμιες και ?γχώριες, ?παιτο?ν ?ναν συγχρονισμό πρός
τά ε?ρωπαϊκά (καί ?χι μόνο) δεδομένα, ? χώρα μας δέν διαθέτει τόν ?ναγκα?ο διοικητικό
μηχανισμό πού θά τ?ς ?ξασφαλίσει μιά φυσιολογική λειτουργία σέ ¬λα τά ?πίπεδα. Δέν
χωλαίνουμε στήν ποσότητα, χωλαίνουμε στήν ποιότητα. Θά ?λεγα μάλιστα ¬τι ? ?περαριθμία
φέρνει μιά ?ρρυθμία, μιά πλατυποδία, μιά βραδυκινησία στόν κρατικό μηχανισμό. O?τε θά πµ
¬τι λείπουν τά τυπικά προσόντα. A?τό πού λείπει εrναι ? συναίσθηση το? καθήκοντος, ?
?πευθυνότητα, ? ?πίγνωση ¬τι τό ?παλληλικό σµμα βρίσκεται στήν ?πηρεσία το? πολίτη κι ¬τι
?πάλληλος δέν σημαίνει δυνάστης. Δυστυχµς, πολλοί νέοι ?πάλληλοι, ?νµ διαθέτουν ?ψηλά
μορφωτικά ?φόδια, ?χουν κληρονομήσει τόν διεφθαρμένο χαρακτ?ρα ?πό συναδέλφους τους
παλαιότερης «κοπ?ς», ο? ?πο?οι, λόγω κομματικ?ς διαπλοκ?ς, qσαν ?πυρόβλητοι καί
?πρόσβλητοι. Σήμερα ?να μέρος -?χι τό μεγαλύτερο ?λλά τό προκλητικώτερο- το?
δημοσιοϋπαλληλικο? κόσμου ?χει τήν τάση νά ?πωφελε?ται ?πό τήν ?νοχή τ?ς κυβερνήσεως (κι
?χι μόνο τ?ς παρούσης) πού δέν τολμ? νά ?πιβάλει κανέναν ?λεγχο.
^Ωστόσο, θά qταν ?δικο νά ρίξουμε ¬λη τήν ε?θύνη στόν ?πάλληλο καί νά ?παλλάξουμε ?πό
ε?θύνες τόν ?αυτό μας. Πόσοι σεβόμαστε τήν «ο?ρά», ¬ταν προσερχόμαστε σ? ?να δημόσιο
ταμε?ο; Πόσοι χαιρετ?με ¦ μιλ?με ε?γενικά στόν ?πάλληλο; Πολλοί ?πάλληλοι μέ κοιτο?ν μέ
τό ?πορημένο βλέμμα ?γελάδας (συγγνώμη γιά τήν παρομοίωση), ¬ταν ?πευθύνομαι πρός α?τούς
καί τούς λέγω: «?Eχετε τήν καλοσύνη νά... ». Kι ?κόμη, πόσοι πείθονται στά λόγια ?νός
?παλλήλου; Φρονµ ¬τι, γιά νά π?με καλά σέ τούτη τήν ?λλοτε καλή χώρα πού τήν κάναμε σάν
τά μο?τρα μας, πρέπει -μι?ς κι εμαστε σέ \Oλυμπιακό ?τος- νά καθιερώσουμε κι ?να ?κόμη
δύσκολο \Oλυμπιακό ?θλημα: τήν ?νευ δουλοφροσύνης ε?γένεια. Kαί νά συνειδητοποιήσουμε
κάποτε ¬τι ναί μέν ? ?πάλληλος εrναι στήν ?πηρεσία μας, δέν εrναι ¬μως ?πηρέτης μας.
^Yπηρέτης εrναι μόνο ? ?πουργός (α?τό σημαίνει ? λέξη), ?λλ? α?τός τό παίζει ?φέντης._ Σ