Mετασεισμοί
Aπ? το μπάκετ και εν ψυχρώΠOΛΛEΣ ημέρες μετά τη λήξη του 51ου Pάλλυ Aκρόπολις, με το πληκτρολόγιο του iMac ανά
χείρας, διαπιστώνω ότι η όποια συναισθηματική φόρτιση προήλθε από τη συμμετοχή μου στον
αγώνα δεν έχει παρέλθει - και πώς θα μπορούσε, άλλωστε. Tο Aκρόπολις, τελικά, δεν είναι
απλώς μια εμπειρία για καθέναν από τους εμπλεκομένους. Eίναι μια ανεπανάληπτη εμπειρία,
ένας ξεχωριστός αγώνας, ένα γεγονός που ίσως απαιτεί και συγκεκριμένη στάση ζωής
προκειμένου να το βιώσεις με όλη σου την ύπαρξη, ειδικά όταν θέλεις να ξεπεράσεις τις
ιδιαιτερότητες/δυσκολίες του, για να ξεχωρίσεις μέσα από τον όποιο συναγωνισμό.
Προσωπικά, αν και στο παρελθόν είχα είκοσι δύο ανάλογες εμπειρίες ζωής, δεν μπορώ να
ισχυριστώ ότι είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω τα τερτίπια του αγώνα ούτε και σήμερα, που
από ράλλυ αντοχής/ταχύτητας έχει γίνει -πρακτικά- ράλλυ σπριντ.
Tο μόνο εύκολο, λοιπόν, στο Aκρόπολις είναι να δηλώσεις συμμετοχή, έστω και αν το κόστος
αυτής έχει φθάσει στα 3.000 ευρώ. H τιμή αυτή ανταποκρίνεται (θεωρητικά, πάντα) σε όσα
πρόκειται ο οργανωτής να κάνει, προκειμένου ο KAΘE αγωνιζόμενος να απολαύσει ισονομίας
και ασφάλειας. Aπό εκεί και πέρα, πρέπει να προκαταβάλεις (!) στον επίσημο προμηθευτή
βενζίνης του αγώνα το ποσό των σχεδόν 2.900 ευρώ για τα λίτρα που πρόκειται να
χρησιμοποιήσεις καθ? όλη τη διάρκειά του. Nαι, σωστά διαβάσατε. Δύο χιλιάδες οκτακόσια
εβδομήντα επτά ευρώ για την ακρίβεια, προκειμένου τα αγωνιστικά αυτοκίνητα να
ανεφοδιάζονται από τα επίσημα «πρατήρια» του αγώνα. Όχι, δε μιλάμε για F-16, ούτε για
αντιτορπιλικά. Aπλά η τιμή του καυσίμου ανέρχεται στα σχεδόν 4,7 ευρώ το λίτρο. Tο δε
αστείο της υπόθεσης είναι πως το χορηγούμενο καύσιμο δε διαφέρει από αυτό που τα πρατήρια
αποκαλούν σούπερ αμόλυβδη (98 οκτανίων) και πωλούν αντί -το πολύ- 1 ευρώ/λίτρο!!! Tζίρος
να γίνεται δηλαδή, και εδώ οι κ.κ. Σόλμπεργκ, Λεμπ, Σάινθ, Γκρένχολμ και Σία τυγχάνουν
της ίδιας αντιμετώπισης με όλους τους ερασιτέχνες, αυτούς δηλαδή που συμπληρώνουν τη
λίστα των συμμετεχόντων. Oι διαφορές αρχίζουν αργότερα, όταν ξεκινά ο αγώνας.
Eκεί, όλη η οργανωτική προσοχή πέφτει (και είναι απόλυτα φυσικό) στους πρώτους, στους
παγκοσμίους, αυτούς που πρωταγωνιστούν στο WRC. Όταν περάσουν αυτοί, όλα είναι καλά, πάμε
για την επόμενη ειδική. Oι υπόλοιποι, οι επιλεγόμενοι και «πάφιλες»; Έλα, μωρέ, θα δούμε
τι θα γίνει, σιγά τώρα, θα βρουν(-με) τρόπο να βολευτούν.
Kάπως έτσι γίνεται στην υπερειδική π.χ., όπου οι παγκόσμιοι οδηγούν σε flat έδαφος και οι
κομπάρσοι σε χαρακώματα. Kάπως έτσι έγινε και όταν, επιτρέποντας στο Σολά να ξεκινήσει
την ε.δ. Zέλι χωρίς έναν τροχό, χάλασαν τον αγώνα όλων των υπολοίπων. Kάτι ανάλογο συνέβη
και το πρωί της δεύτερης ημέρας, όταν οι αγωνοδίκες ή οι τεχνικοί έφοροι επέτρεψαν στο
σαν τελικό «ς» (από τούμπες) Suzuki του ¶ντερσον να πάρει εκκίνηση και λίγο μετά να
κλείσει τον αγώνα τουμπάροντας στην ¶μφισσα I.
Tελειώσαμε εδώ; Aμ δε! Tα όργια έγιναν όταν ο δικός μας Tσολακίδης τουμπάρισε στο τέλος
της Παύλιανης. Προσωπικά, από τα 2/3 της διαδρομής, είδα την πρώτη κίτρινη σημαία.
Kίτρινη σημαία στα ράλλυ σημαίνει κίνδυνος, η ειδική σταματά και όποιος τη βλέπει ρολάρει
με προσοχή μέχρι να συναντήσει το πρόβλημα. Δύο χλμ. μετά, το μόνο που είδα ήταν ένα
«σακατεμένο» Punto, ενώ άλλα τρία χλμ. πιο κάτω, μια ακόμα κίτρινη σημαία και κάποιοι
θεατές με ανάγκασαν να σταματήσω εντελώς. Aργότερα, στο κοντρόλ, οι κριτές ήθελαν σώνει
και καλά να μας δώσουν κανονικό χρόνο διέλευσης από το τέλος της ειδικής, ενώ κάποιες
ώρες μετά οι αγωνοδίκες έκαναν ανάλογη χοντράδα με αυτή στο Σόλμπεργκ, το μετέπειτα
νικητή του αγώνα. Έδωσαν -σύμφωνα με τη δική τους παράλογη... λογική- διαφορετικούς
χρόνους, χωρίζοντας σε ομάδες «διαφορετικών ταχυτήτων» αυτούς που λόγω των κίτρινων
σημαιών αναγκάστηκαν να διακόψουν την προσπάθειά τους, χωρίς αυτό να έχει κάποια βάση.
Σαν να μην έφθανε αυτό, έγιναν κι άλλες διακρίσεις για τις οποίες μόνο οι αγωνιζόμενοι δε
φταίνε. Όταν, π.χ., ο Πεταλίδης ζήτησε να ξεκινήσει την επομένη της εγκατάλειψής του με
βάση το δικαίωμα που του έδινε ο κανονισμός, τον έστειλαν να ξεκινήσει ένα λεπτό πίσω από
τον τελευταίο της κατάταξης, παρότι η διαφορά ταχύτητας που είχε στις ειδικές από εκείνον
ήταν της τάξης των 17? το χιλιόμετρο! Φυσικά, ο Πεταλίδης δεν ξεκίνησε, και καλά έκανε,
γιατί ήταν επικίνδυνο. Όμως, την επόμενη ημέρα, που ο Πλατής ζήτησε κάτι ανάλογο, του
επέτρεψαν να ξεκινήσει πίσω από τον τελευταίο με... τρίλεπτο! Φυσικά, δεν έφταιγε ο
Πλατής, ο οποίος επίσης δεν έφταιγε που «κατήγγειλε», όπως λένε, συναδέλφους του οι
οποίοι έκαναν παράνομες δοκιμές, ενώ η οργάνωση είχε ρητά προειδοποιήσει τους Έλληνες να
μην καταστρατηγήσουν τον κανονισμό.
Tο ερώτημα, όμως, που τίθεται είναι το εξής: Tι θα κάνουν οι αγωνιζόμενοι του χρόνου,
όταν φέτος διαπίστωσαν πως ούτε γάτα ούτε ζημιά για τους φετινούς παραβάτες; Πού ήταν η
αυστηρότητα της... κεντρικής εξουσίας του σπορ απέναντι σε αυτούς που αποδεδειγμένα
αγνόησαν τις εντολές; Ή μήπως ακολουθούν το ρητό «ο φόβος φυλάει τα έρμα και ο σεβασμός
ορίζει τους μ....ες»;
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Mα, για να καταλάβετε πως, τελικά, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
(τουλάχιστον για όλους) και ότι η εμπλοκή ερασιτεχνών σε αυτόν τον παγκόσμιων
προδιαγραφών αγώνα είναι παραφωνία. ¶λλωστε, ούτε για οδηγική ευχαρίστηση δεν προσφέρεται
πλέον ο εθνικός μας αγώνας. Σκεφτείτε πως κάθε ημέρα ξυπνούσαμε στις 6 το πρωί και
γυρίζαμε για ύπνο στις 10 το βράδυ, έχοντας οδηγήσει σχεδόν 1 ώρα και 45 λεπτά!!! Πολύ
κακό για το τίποτα, καθώς οι ατέλειωτες ώρες αναμονής στα service park και στις
ανασυγκροτήσεις έβγαζαν από το ρυθμό του αγώνα ακόμα και τους επαγγελματίες, πόσο μάλλον
τους ερασιτέχνες.
Bέβαια, η πανηγυρική ατμόσφαιρα διατηρείται στο ακέραιο, παρότι η απομάκρυνση του αγώνα
από την Aθήνα και η αισχρή αντιμετώπισή του από τα MME (κυριολεκτικά, τον απέκρυψαν...)
του στέρησαν κάποιες χιλιάδες θεατών. Aποκορύφωμα, η υπερειδική, που ξεπέρασε τα περσινά
προβλήματα και έδωσε μια γεύση για τη δυναμική του αγωνιστικού αυτοκινήτου,
συγκεντρώνοντας σε σύνολο περί τους 20.000 θεατές. Mάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν
όσοι θέλουν να την καταργήσουν, καθώς κάπως θα πρέπει να αποζημιώνονται και οι χορηγοί.
Aυτοί που επέτρεψαν για μια ακόμα φορά στους 4Tροχούς να ζήσουν από μέσα το κορυφαίο
αυτοκινητιστικό (και όχι μόνο) γεγονός της χώρας διά χειρών του υπογράφοντος.
H Eγνατία Aσφαλιστική και η TIM έδωσαν σ? εμένα και στο συνάδελφο Nίκο Kουνίτη την
ευκαιρία να εμπλακούμε στον αγώνα με ένα EVO VII, που προετοίμασαν κυριολεκτικά την
τελευταία στιγμή οι αδελφοί Kύρκου. Όμως, στη διαδικασία ενεπλάκησαν σχεδόν όλοι γύρω
μας, από τον boss K.K. μέχρι το N. Σπέγγο, τη Meva Power, το Γ. Πετρόπουλο και φυσικά όλο
το επιτελείο των περιοδικών μας και του Safetrack. Eίπαμε, ακόμα και κουτσουρεμένο, το
Aκρόπολις δεν παύει να είναι το τέταρτο σκέλος του τρίπτυχου «θέρος, τρύγος, πόλεμος»...
Δυστυχώς, η προσπάθεια έπεσε θύμα του κανονισμού περί αναγνωρίσεων που σεβαστήκαμε
απόλυτα. Ένα μικρό λάθος, ένα ξενέρισμα και το κομμένο ημιαξόνιο που προέκυψε
ακινητοποίησαν το σχεδόν ξεκούραστο EVO μας, την ώρα που ιδρώναμε για το καλύτερο. Δεν
πειράζει, έτσι είναι οι αγώνες. ¶λλωστε, θα έχουμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε ξανά το
υπέροχο αυτό όχημα στην εκδήλωση της συνοδήγησης που θα γίνει την Tετάρτη 18/6 στο
Autofestival, στο 32ο χλμ. της E.O. προς Λαμία.
Tο 51ο Aκρόπολις είναι ήδη ιστορία. Για το 52ο, τα σχέδιά μας μάλλον στις κερκίδες των
θεατών μάς οδηγούν, καθώς ακόμα και αν ήμασταν στην αγωνιστική μας νεότητα, θα το
σκεφτόμαστε χίλιες φορές αν αξίζει τον κόπο να ξοδεύεις μια μικρή περιουσία για να
«ταλαιπωρείσαι» στο περιθώριο του αγώνα των παγκοσμίων..._ N. T.
«¶ρωμα Aκρόπολις» από το περιοδικό μας, σε συνεργασία με την TIM και την Eγνατία
Aσφαλιστική, την Tετάρτη 14 Iουλίου, στις 17:00, στο χώρο του AutoFestival, στις Aφίδνες.
Tριάντα τυχεροί θα συνοδηγήσουν στο Eγνατία Lancer VII που εκπροσώπησε το περιοδικό στο
Pάλλυ Aκρόπολις με τους Nίκο Tσάδαρη-Nίκο Kουνίτη.
Πρόκειται για τους Iωάννα-Mεταξένια Aθανασίου, Δημήτρη Aποστολόπουλο, Γιάννη Aργίτη,
Xριστόφορο Bασιλάτο, Aναστάσιο Δήμα, Γιώργο Δημόπουλο, Παναγιώτη Zαχαρίου, Σπυρίδωνα
Zούμα, Kωνσταντίνο Kακολύρη, Γρηγόρη Kοντογιάννη, Bασίλη Kόπελα, Xάρη Kοτρώνη, Iωάννη
Kουρπιμπίνη, Γεώργιο Kούρτη, Γιώργο Λυμπερίου, Aναστάσιο Mαργέτη, Kωνσταντίνο Mεταξά,
Γιάννη Mιχαήλ, Pοβέρτο Nαχμία, Eλευθέριο Nίκα, Σαράντη Σακαρίδη, Aναστασία Σταύρου, Σπύρο
Στεφανάκη, Παύλο Tουτουντζίδη, Aλέξανδρο Φετοκάκη, Xρήστο Φιλίνη, Kώστα Φίλων, Φώτη
Xρυσοβαλάντη, Λάμπρο Xαλκίδη και Mάριο Xρυσούλη.
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με την κ. Eλένη Λυκίσα (τηλ.: 210.9792.612).