Θέμος Aναστασιάδης

¶ντε, βγες στον πηγαιμό για την Κρήτη

ΑN επιβίωσες στην Ολυμπιακή Αθήνα ή, ακόμη δυσκολότερα, στα νησιά του «2004» και σου
?χουν μείνει μυστηριωδώς μετρητά ή... ανερυθρίαστες κάρτες στην τσέπη κι αν «δικαιούσαι»
ή αντέχεις λίγες μέρες διακοπές ακόμη, τράβα στην Κρήτη. Είναι Σεπτέμβρης κι η εποχή δε
γίνεται πιο... ιδανική γι? αυτό το mega?νήσι, αν εξαιρέσεις τον Ιούνιο, που έτσι κι
αλλιώς δεν μπορείς να τον φέρεις πίσω. Θες τις πιο ερημικές και απροσπέλαστες παραλίες
της Ελλάδας; Πήγαινε νότια, στο Λιβυκό, εκεί που «ξεφεύγεις» τόσο, που νομίζεις ότι θα
ανατρέψεις τον καπιταλισμό όπως κι ο Κουφοντίνας. Τελικά, ο μόνος «σωστός δρόμος» που
βρήκε ήταν αυτός που οδηγούσε στη Γαύδο, κι όμως, δεν μπορεί να τον πάρει πια. Θες το
καλύτερο φαγητό και τις πιο γοητευτικές υπάρξεις της Μεσογείου, τύφλα να ?χουν οι
Ιταλίδες; Αρκεί να ?χεις μαζί σου το αυτοκίνητο ή τη μηχανή και να σουλατσάρεις από Χανιά
ως Ρέθυμνο, και, γιατί όχι, Ηράκλειο και τότε θα καταλάβεις γιατί κάποτε αυτοί οι
κουζουλοί ήθελαν να το κάνουν «ανεξάρτητο κράτος»... Ήθελαν, δεν ήθελαν... τελικά είναι!
Η Κρήτη είναι μια ξεχωριστή χώρα, πιο Ελλάδα από την Ελλάδα, αλλά συγχρόνως και πιο...
«όλα τ? άλλα». Είσαι φευγάτος γενικά; Κατεβαίνεις με 4x4 ή Enduro και παίρνεις
κυριολεκτικά τα βουνά, σίγουρος ότι, και να θες να σε βρουν, δε θα τα καταφέρουν.
Τυχαίο ήταν ότι στην Κρήτη είχαν ξεμείνει στον Ψηλορείτη κάτι αντάρτες του... Eμφυλίου
και κατέβηκαν σαράντα χρόνια μετά στη... δεύτερη τετραετία Ανδρέα, γιατί δεν είχαν
πληροφορηθεί τι είχε συμβεί στο μεσοδιάστημα; Και γιατί να πληροφορηθούν; ¶μα είσαι στην
Κρήτη, όλα όσα πρέπει να συμβαίνουν είναι εκεί. Κι αν ο Καβάφης δεν τραβούσε τα εσώψυχα
ζόρια που τραβούσε, σίγουρα δε θα ?χε δώσει απόπλου για την Ιθάκη, εκτός κι αν ήταν
σκαφάτος. Αν υπάρχει ακόμη Ζορμπάς, προσοχή μην πέσει πάνω σε καμιά Καλομοίρα και μας
ξεμωραθεί όμορφα και τούτος.
Στα όνειρά μου, έχω επιβιώσει κι εγώ από την τηλε-μιντιακή αρένα (όπου κάθε σεζόν, τέτοια
εποχή, που εσύ πας νότια, ρίχνομαι ξανά ξέφρενα, λαίμαργα και παράλογα) και ζω μόνιμα πια
σ? ένα καΐκι που πηγαινοέρχεται Κρήτη, Κύθηρα, πάλι Κρήτη, Κάρπαθο και πάλι Κρήτη.
Πειρατής, επιτέλους, του εαυτού μου._ Θ. A.