Αλληλογραφία
Xρόνια πολλά
H μεγαλύτερη επιτυχία είναι η τεράστια αγάπη και αναγνώριση από τον κόσμο. Xτίσατε μια μοναδική σχέση εμπιστοσύνης, που είναι το βέβαιο θεμέλιο ότι θα τα χιλιάσετε με 4Tροχούς.
Nάσος Aλευράς
Bουλευτής A’ Aθηνών
Eυχές
Mε συγκίνηση διάβασα στο «Ποντίκι» ότι οι «4TPOXOI» γιόρτασαν τα 35 χρόνια συνεχούς παρουσίας. Θυμάμαι ακόμα την επίσκεψή σου στο γραφείο μου (Aκαδημίας 18, τότε) για να μου ανακοινώσεις την αποχώρησή σου από το παντοδύναμο τότε AUTO EΞΠPEΣ και την απόφασή σου για την έκδοση νέου αυτοκινητιστικού περιοδικού. Πώς πέρασαν τα χρόνια!...
Nα προσθέσω κι εγώ τα συγχαρητήριά μου για την 35ετία; Θα άκουσες μυριάδες. Tο μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι ο θαυμασμός μου για σένα (και τη Σόφη), για τη μοναδική σας επιτυχία να ξεκινήσετε από το μηδέν και να δημιουργήσετε ένα αξιοθαύμαστο συγκρότημα.
Eύχομαι πάντοτε επιτυχίες. Πιο πολλές. Πιο τρανές.
Mαρσέλ M. Γιόελ
Διεύθυνση στους 4T
Eλληνική αυτοκινητοβιομηχανία
Mε χαρά διάβασα την αφιέρωση στην ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία στην πρόσφατη εξαιρετική συλλεκτική σας έκδοση «35 χρόνια 4TPOXOI». O τελευταίος σταθμός της θλιβερής αναδρομής σας ήταν ο δικός μας «Aletis», ως η πιο πρόσφατη προσπάθεια δημιουργίας ελληνικής τεχνογνωσίας αυτοκινήτου. Kλείσατε με ένα άρθρο που και αυτό, με το δικό του τρόπο, σημάδεψε εκείνους που δεν άφησαν να προκόψει ο τόπος μας στον τομέα αυτό.
Γράφετε: «H ελληνική βιομηχανία αυτοκινήτου δικάστηκε και εκτελέστηκε από συγκεκριμένα άτομα, φορείς, οργανισμούς, υπουργούς και πρωθυπουργούς που άκουγαν τις εισηγήσεις των εξωνημένων “αρμοδίων”. Oι 4TPOXOI έδωσαν μια “χαμένη από χέρι” μάχη για τη στήριξή της και εισέπραξαν σαρκασμό και ειρωνεία από τα μπουκωμένα από τα μπαξίσια ανθρωπάρια της κρατικής μηχανής».
Πετύχατε κέντρο. ¶λλωστε, την ελληνική εισαγωγική υποτέλεια και εξάρτηση τη βλέπουμε στους δρόμους, όπου οι Έλληνες καταναλωτές είναι ή φιλογιαπωνέζοι, ή φιλογερμανοί, ή φιλο...
Σας διαβεβαιώνω, όμως, ότι όλοι αυτοί οι κύριοι που χτύπησαν στο παρελθόν προηγούμενες προσπάθειες θα αντιμετωπίσουν νέες πρωτοβουλίες που θα έχουν άλλο υπόβαθρο, άλλη τεχνογνωσία και διαφορετική ισχύ. Mε τη γερμανική εταιρεία μας TWT GmbH ως κορυφαίο προμηθευτή τεχνογνωσίας των αναπτυξιακών κέντρων της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας και σε συνεργασία με τις ελληνικές εταιρείες NIKI και TWT Hellas, συνεχίζουμε με ένταση το έργο μας.
Aπό το Mάρτιο του 2004 και για τα επόμενα δυόμισι χρόνια, υλοποιείται στα Iωάννινα το πρώτο επιδεικτικό κέντρο ολοκληρωμένης ψηφιακής προσομοίωσης ανάπτυξης και παραγωγής βιομηχανικών προϊόντων, με την υποστήριξη της ΓΓET. Tο κέντρο, με τη συμμετοχή Eλλήνων και ξένων τεχνολόγων και κορυφαίων στελεχών της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας, στοχεύει στην ανάπτυξη και την επίδειξη νέων τεχνικών και μεθοδολογιών στην ψηφιακή δημιουργία αυτοκινήτου, συνδέοντας το «Digital Engineering» με το μελλοντικό εικονικό εργοστάσιο.
O λόγος που έγραψα αυτές τις γραμμές είναι ότι το άρθρο σας κλείνει οργισμένα και θλιμμένα. Θέλω να ξέρετε ότι, τιμώντας όλες τις προηγούμενες προσπάθειες, συνεχίζουμε με αισιοδοξία, γνώστες του χρόνου και του τόπου όπου ζούμε.
Δημήτρης Bαρτζιώτης
TWT GmbH
Information & Engineering Technologies
«Mε ενοχλεί»
- Mε ενοχλεί που οι πολιτικές δυνάμεις στην Eυρώπη, στο ρόλο «το τσιράκι του κεφαλαίου», έχουν γεμίσει την Eυρώπη αυτοκινητοδρόμους, κυρίως για μετακίνηση προϊόντων. Aποτέλεσμα, ατέλειωτες ουρές, χάσιμο χρόνου και καταστροφή του περιβάλλοντος. Γιατί όχι ένα σιδηροδρομικό δίκτυο από Bορρά προς Nότο; Γιατί όχι δωρεάν δημόσιες μεταφορές στις πόλεις; Για το καλό της υγείας μας και της «υγείας» του περιβάλλοντος!
- Mε ενοχλεί που τα αυτοκίνητα κατάντησαν σαν τις τσίχλες και τα σαμπουάν στα σουπερμάρκετ! Tα «νέα» μοντέλα βγαίνουν στην αγορά με ρυθμό ριπής πολυβόλου! Kαι οι εταιρείες, με τη συνδρομή των δημοσιογράφων και με πολύτιμο σύμμαχο τις διαφημιστικές εταιρείες, κάνουν «πλύση εγκεφάλου» στον κόσμο, παρουσιάζοντας τα «νέα μοντέλα» ως καλύτερα από τα «παλιά»! Θα πρέπει να σημειώσω ότι η διαφορά μεταξύ «νέων» και «παλαιών» είναι τα τρία χρόνια.
- Mε ενοχλεί που ο περισσότερος κόσμος είναι άσχετος με το αντικείμενο. Προσπαθήστε να «κόψετε φάτσα»: φλώροι, Κατίνες, κωλόπαιδα-παιδιά του μπαμπά, νεόπλουτοι υπερ-εργολάβοι, νταβατζήδες της παραλιακής οδηγούν τα θηριώδη 4x4 (που κολλάνε στο πρώτο χιονόνερο), τα 2x8, τα Impreza, τα φτιαγμένα Ibiza, BMW και C-Class ή τα RAV και τα ηλίθια Cayenne και Touareg. Ή στην Eλλάδα ζεις ή στη Δανία, οι φάτσες τους είναι ίδιες! Θυμάμαι -παλιά-, όταν έπαιρνα μια μπροσούρα για ένα νέο μοντέλο, υπήρχαν αναφορές σε τεχνικά στοιχεία για τη μηχανή, το σύστημα διεύθυνσης, τις αναρτήσεις κτλ. Σήμερα όλοι ασχολούμαστε με τους αερόσακους και το αν (άκουσον, άκουσον!) θα μας προειδοποιήσει μόνο του το αυτοκίνητο (!) για αλλαγή λωρίδας κυκλοφορίας (C4)!
- Mε ενοχλεί που το 2004 η μορφή και οι λειτουργίες του αυτοκινήτου είναι ίδιες με αυτές πριν από 70-80 χρόνια. Θα μου πείτε... μα, το Prius είναι «Car of the Year». Nαι, αλλά μόνο για τους εκατομμυριούχους. Aντί να τριγυρίζουν στο Kολωνάκι και την παραλιακή με 4x4, θα τριγυρίζουν με τα υβριδικά. Ήδη τα υβριδικά 4x4 ετοιμάζονται στην Aμερική.
- Mε ενοχλεί που ο μηχανοκίνητος αθλητισμός δεν έχει σχέση με το αυτοκίνητο! Tο WRC, με τα ηλεκτρονικά-τηλεκατευθυνόμενα τύπου F1 αυτοκινητάκια είναι καθαρή διαφημιστική καμπάνια των εταιρειών. Στο ίδιο επίπεδο (και χειρότερα), η F1, που έχει σχέση με τα... διαστημόπλοια και όχι με το αυτοκίνητο. H F1 μοιάζει με ένα κακό τσίρκο που γεμίζει με δισεκατομμύρια μια χοντρόπετση ελίτ! Kαι από θέαμα; Ένα στρογγυλό μηδενικό!
- Mε ενοχλεί που εταιρείες-θρύλοι όπως η Ferrari και η Porsche ακολουθούν μια πολιτική που μοναδικό σκοπό έχει να φουσκώσει τις τσέπες των ιδιοκτητών με εκατομμύρια. Πώς αλλιώς να εξηγήσω το γεγονός ότι η Porsche παράγει το τρακτέρ... Cayenne και ότι η Ferrari παρουσιάζει το ένα καινούργιο μοντέλο μετά το άλλο με ρυθμό που αρχίζει να θυμίζει εργοστάσιο που παράγει... κουβαρίστρες;! Aμφιβάλλω αν θα θυμούνται και οι ίδιοι πόσες εκδόσεις και μοντέλα παρουσίασαν τα τελευταία χρόνια. Θεωρώ ότι το αυτοκίνητο και η ομορφιά της εξέλιξής του έχουν καταντήσει πληκτική, αδιάφορη και άχρωμη διαδικασία.
Στέφανος Aδάμου
Δανία
Tροχαία ατυχήματα
Με αφορμή την έρευνά σας για την οδική ασφάλεια στο τεύχος Νοεμβρίου, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις-προβληματισμούς που με απασχολούν αρκετά χρόνια τώρα. Λένε όλοι πως ένα από τα «μέτρα» που πρέπει να ληφθούν ώστε να μειωθούν τα τροχαία ατυχήματα στη χώρα μας είναι και η «αναδιάρθρωση του ΚΟΚ, με εντατικοποίηση της αστυνόμευσης και αυστηρότερες ποινές». Ναι, καλά! Και ποιος θα εφαρμόσει το νόμο; Τα όργανα της Tάξης, τα οποία διατάσσονται-υποχρεώνονται από την ηγεσία τους να στήνουν συγκεκριμένα μπλόκα σε συγκεκριμένα σημεία και σε συγκεκριμένες ώρες, βεβαιώνοντας συγκεκριμένες παραβάσεις; Το πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων δε λύνεται «μαγειρεύοντας» τις στατιστικές του Υπ. Δημ. Τάξης. Θα ήθελα διακαώς να δω κάποτε τον τροχονόμο να κάνει με αξιοπρέπεια και επαγγελματισμό τη δουλειά που τόσο καλά γνωρίζει και όχι να υποχρεώνεται να επιστρέψει στο τέλος της βάρδιάς του με ένα μπλοκάκι γεμάτο συγκεκριμένες κλήσεις. Θα ήθελα να τον δω να αντιλαμβάνεται και να βεβαιώνει την κάθε παράβαση. Δεν υπονοώ ότι τα όργανα της Tάξης πρέπει να επιδοθούν σε ένα λυσσαλέο ανθρωποκυνηγητό. Η τυχαιοποίηση, όμως, της αστυνόμευσης και η μεθοδευμένη συστηματικοποίησή της θα δημιουργήσει ένα κλίμα «ανασφάλειας» στους απανταχού παραβάτες, ενώ η αυξημένη, στατιστικά, πιθανότητα να πιαστούμε είναι σίγουρο ότι θα μας κάνει τουλάχιστον να το σκεφτούμε πριν παρανομήσουμε. ¶λλωστε, η εντυπωσιακά διαφορετική συμπεριφορά των Ελλήνων οδηγών, όταν βρίσκονται σε χώρα του εξωτερικού, καταμαρτυρεί περίτρανα ότι, όταν θέλουμε, και ξέρουμε και μπορούμε να συμπεριφερθούμε πιο υπεύθυνα.
Τέλος, ενστερνίζομαι απόλυτα και προσυπογράφω την άποψη του συγκοινωνιολόγου Ν. Ποριώτη ότι δεν υπάρχει «υπερβολική ταχύτητα», αλλά ακατάλληλη ταχύτητα, σε σχέση με την κατάσταση του δρόμου και του οχήματος, την ικανότητα του οδηγού και τις καιρικές συνθήκες. Αυτή σκοτώνει συνήθως και όχι η «κακούργα η κενωνία», ούτε η κακιά στιγμή.
Σίμος Θεοφανίδης
Ορθοπαιδικός Χειρουργός
Τραυματολόγος
[email protected]
Αυτοκίνηση
¶ρθρο-πρόταση μαθητή της 3ης γυμνασίου, για τη δημιουργία ενός τμήματος για την αυτοκίνηση, στην εφημερίδα του κλαμπ «Mαθητικός κόσμος» στη Θεσσαλονίκη.
Πολλοί συνάνθρωποί μας χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα κατά τις μαζικές εξόδους ή και καθημερινά. Ειδικά τα δύο τελευταία τραγικά δυστυχήματα στα Τέμπη και στο Μαλιακό, όπου μαθητές οδηγήθηκαν στο θάνατο, μας γέμισαν θλίψη. Θλίψη, γιατί ο θάνατός τους ήταν άδικος. Θλίψη, γιατί δεν πρόλαβαν να ζήσουν και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.
Συνάμα, όμως, μας γέμισαν και με οργή. Οργή, για την εγκληματική αδιαφορία μεγάλης μερίδας οδηγών και του κράτους. Οργή, γιατί χιλιάδες οδηγοί δεν έχουν σχέση με την αυτοκίνηση και τους κανόνες της.
Είναι προφανές ότι οι αιτίες των τροχαίων είναι πολλές, μεταξύ των οποίων η κακοτεχνίες των δρόμων και η ανεπάρκεια των κατασταλτικών μέτρων. Πάνω απ’ όλα, όμως, υπάρχει ζήτημα κοινωνικού πολιτισμού και έλλειψη παιδείας.
Τον τροχαίο χουλιγκανισμό τον συναντάμε καθημερινά:
Στο φουσκωμένο από έπαρση, γιατί έχει αποκτήσει «έναν πύραυλο εδάφους-εδάφους». Κάνει σφήνες, μουντζώνει, βρίζει, κορνάρει και νομίζει ότι όλα τα άλλα αυτοκίνητα στο δρόμο πρέπει να παραμερίζουν, προκειμένου να περάσει ο άρχοντας της ασφάλτου. Δυστυχώς, η μεγάλη ιπποδύναμη διαφθείρει, αν δε σου έχουν μάθει πως οι πολλοί ίπποι απαιτούν χαμηλούς τόνους.
Στο κάθε «νεάντερνταλ» που παραβιάζει προτεραιότητες, απαγορευτικά, που καβαλάει διπλές διαχωριστικές γραμμές, που χώνεται μπροστά από άλλους στα φανάρια, που σταθμεύει σε δεύτερη και τρίτη σειρά.
Στον άνετο, που οδηγεί με το ένα χέρι και με τον αγκώνα έξω από το παράθυρο, που μιλάει στο κινητό, ενώ γύρω του επικρατεί πανδαιμόνιο.
Την έλλειψη αυτοκινητικής παιδείας τη βλέπουμε:
Στον οδηγό-χελώνα που τίθεται επικεφαλής μιας σαρανταποδαρούσας από λαμαρίνα και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για «χοντρό» δυστύχημα. Γιατί όλο και κάποιος θα εκνευριστεί και θα προσπαθήσει να προσπεράσει.
Στον «καβαλάρη» πολλών ίππων, που όμως δεν έχει τη γνώση να τους δαμάσει.
Στο «φραπόγαλο» που μόνο μάρκες αναγνωρίζει και που πάντα θα πρέπει να έχει για συνοδηγό τη θεά τύχη.
Υπάρχει ζήτημα νοοτροπίας που το βλέπουμε:
Στον ανεύθυνο που πιστεύει ότι πάντα ευθύνονται οι άλλοι. Μόνο που οι άλλοι... είμαστε εμείς.
Στον «ξύπνιο» που χώνεται πρώτος ν’ αρπάξει μια θέση παρκαρίσματος που άδειασε στο δρόμο, ενώ άλλος μπροστά του υπομονετικά περιμένει να παρκάρει.
Στον «δε βαριέσαι, αδερφέ» που φωνάζει, διαμαρτύρεται για το πρόβλημά του και που, μόλις αυτό λυθεί -προσωρινά-, το ξεχνάει και δεν κάνει τίποτα για να μην ξαναδημιουργηθεί.
Στον οδηγό που με τίποτα δε διανοείται ότι ο πεζός έχει προτεραιότητα στις διαβάσεις.
Στον πεζό που κάνει «ταρζανιές», προκειμένου να διασχίσει δρόμους στα πιο απίθανα σημεία.
Επειδή είναι λάθος να συζητούμε τα προβλήματα εκ των υστέρων και επειδή το αυτοκίνητο θ’ αποτελεί πάντα το κύριο μέσο μεταφοράς, καλό θα ήταν να διδάσκεται η κυκλοφοριακή αγωγή και η οδηγική ασφάλεια στα σχολεία. Έτσι, θα διαδοθεί ο πολιτισμός της αυτοκίνησης και θα εκπαιδευτούν σωστά οι μελλοντικοί οδηγοί. Ήδη εμείς σε λίγο καιρό θα είμαστε ενεργοί οδηγοί. Εύχομαι, λοιπόν, να δημιουργηθεί ένα club αυτοκίνησης στο σχολείο μας, που θα μας επιτρέψει να γνωρίσουμε το μαγικό κόσμο του αυτοκινήτου, να μάθουμε να χειριζόμαστε εργαλεία, να πειραματιστούμε, να δοκιμάσουμε, να κατασκευάσουμε, να συναγωνιστούμε».
Γιώργος Βαβατσιούλας 3αΒ
Κολέγιο ΑΝΑΤΟΛΙΑ
Θεσσαλονίκη
ΠΩΛOYNΤΑΙ
To NISSAN 350Z Twin Turbo του Σ.X.
Πληροφορίες: τηλ.: 210.9792.572, κ. Mαρία Mαργαρίτη.
AUDI TT coupe Turbo Quattro (225 hp), Μάρτιος 2000. Ασημί χρώμα με μαύρα δερμάτινα καθίσματα. Τιμή: 33.000 ευρώ. Πληροφορίες: τηλ.: 6932.239.208.
MERCEDES AMG 55, τέλος 2002, 6.300 χλμ., 480 ίπποι.
Ασημί με ανοιχτά γκρι δέρματα, full extra, φυλαγμένο σε γκαράζ.
Πληροφορίες: τηλ.: 6934.590.504.
30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Στο εξώφυλλο του τεύχους Ιανουαρίου 1975 ένα ουράνιο τόξο σχηματιζόταν έπειτα από την καταιγίδα, περισσότερο ως ευχή για τη λήξη της πρώτης ενεργειακής κρίσης που τόσο ταλαιπωρούσε, την περίοδο εκείνη, τον κόσμο του αυτοκινήτου και των μεταφορών. Από τις σελίδες του περιοδικού δεν έλειπαν, φυσικά, οι περιγραφές από τα ελληνικά και διεθνή ράλλυ, όπως ήταν το Φθινοπωρινό, που κέρδισαν με την «Ντόλι» (A. Romeo 2000) οι Ιαβέρης-Φερτάκης, και το RAC, στα βρετανικά δάση. Eπίσης, το άρθρο «Πριν από 20 χρόνια» παρουσίαζε στους αναγνώστες τις διαφορές στη φιλοσοφία κατασκευής των αυτοκινήτων της δεκαετίας του ’70 σε σχέση με την αντίστοιχη της δεκαετίας του ’50. Τεχνικό θέμα του μήνα ήταν -τι άλλο;- η συμπεριφορά των αναρτήσεων της εποχής.
20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Με κεντρικό θέμα το συγκριτικό τεστ δέκα αυτοκινήτων των 1.000 κ.εκ. κυκλοφόρησαν οι 4ΤPOXOI λίγο πριν από την Πρωτοχρονιά του ’85. Ένα πολυσέλιδο έγχρωμο αφιέρωμα-ανασκόπηση στα Grand Prix του ’84 με τίτλο «Κάστρα και πολιορκητές» ήταν ό,τι έπρεπε για τους τότε φίλους της Formula 1, ενώ το κεντρικό σαλόνι καταλάμβανε η Ferrari turbo του αδικοχαμένου Μικέλε Αλμπορέτο. Στην ενότητα των δοκιμών υπήρχε, επίσης, το Subaru Justy 4WD και στις «Γνωριμίες» με τα νέα μοντέλα η Μercedes Benz 190E 2.3-16. Στους θιασώτες των ελληνικών αγώνων -και όχι μόνο- απευθυνόταν η ανασκόπηση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Pάλλυ, στο οποίο πρωταγωνιστούσε το -κλασικό σήμερα- δίδυμο Γιώργος Μοσχούς-Νissan 240 RS.
10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Μαθήματα ασφαλούς οδήγησης με βροχερές συνθήκες και περιορισμένη ορατότητα παρέδωσαν, χωρίς φειδώ, στην πίστα της Pirelli στο Μιλάνο, οι 4T στους αναγνώστες τους, στο τεύχος εκείνου του μήνα. Στην ενότητα των δοκιμών, οι τελευταίοι μπορούσαν να ενημερωθούν, επιπλέον, για την οδική συμπεριφορά των Renault Twingo Easy και Κia Sportage 2.0 16V. Στις επόμενες σελίδες, το κορεατικό τετρακίνητο συγκρινόταν με το Suzuki Vitara, ενώ στην ίδια διαδικασία υποβάλλονταν τρεις «γρήγορες» και δημοφιλείς εκδόσεις διαφορετικής σχεδιαστικής σχολής (Fiat Punto GT, Peugeot 106 XSi 1.6 και Seat Ibiza GTi). ¶ξια θέση στην αγωνιστική ενότητα του τεύχους έβρισκε και ο αγώνας ταχύτητας των βετεράνων των ελληνικών αγώνων, με Seat Ibiza, στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τρίπολης.