Παγκόσμιο Πρωτάθλημα F1, 15ος, 16ος & 17ος γύρος, GP Ιταλίας, Βελγίου, Βραζιλίας
O βενιαμίν των πρωταθλητών!Στα 24 του χρόνια ο Φερνάντο Αλόνσο κατάφερε να κάνει αυτό για το οποίο πάλευε μάταια ο Προστ επί μια τριετία τη δεκαετία του ’80: να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών για τη Renault.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΛΑΖΑΚΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: REPORTER IMAGES
ΕIKOΣITEΣΣAPΩN ετών... Ποτέ άλλοτε δεν έχει στεφθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην ιστορία της Formula 1 σε τέτοια ηλικία. Ο Ισπανός όμως τα κατάφερε, όντας μάλιστα ο μοναδικός εκ των συμπατριωτών του που έχει πετύχει μια τέτοια διάκριση. ¶λλος ένας μεγάλος αστέρας στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού για τον οποίο είχαν να υπερηφανεύονται οι Ισπανοί μέχρι τώρα ήταν ο Κάρλος Σάινθ. Με την απόσυρση από την ενεργό δράση του τελευταίου, ο «συγχρονισμός» του Αλόνσο φαίνεται να είναι ιδανικός.
Πρόκειται για ένα... ρεκόρ ηλικίας που, ωστόσο, ο Φερνάντο σημείωσε έχοντας ήδη εμπειρία 21 (!) ετών πίσω από το τιμόνι. Οι φιλοδοξίες τού πατέρα του ήθελαν την αδελφή του να αγωνιστεί στα καρτ, αλλά τελικά κάποιος άλλος, σε ηλικία μόλις τριών ετών, ανέλαβε να τις πραγματοποιήσει. Ο πρώτος πρωταθλητής στην καινούργια χιλιετία μετά την πενταετή κυριαρχία του Μίκαελ Σουμάχερ, όπως και ο προκάτοχος του τίτλου, είναι άνθρωπος των ρεκόρ, καθώς και ο νεαρότερος poleman και νικητής στην ιστορία του θεσμού.
Ο Φλάβιο Μπριατόρε αντιλήφθηκε τις οδηγικές του ικανότητες από το 2000, στη Formula 3000 (στην οποία κατέκτησε τη νίκη στην πιο τεχνική πίστα -το Σπα- σε ηλικία των 19 ετών· είναι περιττό να αναφέρουμε ότι και σε αυτήν την κατηγορία αποτελεί το νεότερο νικητή στην ιστορία) και την επόμενη χρονιά φρόντισε -καθώς ήταν πλέον μάνατζέρ του- να του εξασφαλίσει ένα κόκπιτ (επί πληρωμή) στη Minardi. O Ισπανός επέδειξε τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές του με ένα μονοθέσιο που απλώς δεν είχε τη δυνατότητα να διακριθεί. Όπως και με τον Μίκαελ Σουμάχερ μία δεκαετία πριν, ο Μπριατόρε γνώριζε πολύ καλά ότι στο πρόσωπο του Φερνάντο είχε βρει τον οδηγό που θα οδηγούσε στην επιτυχία την ομάδα που είχε αναλάβει να αναστήσει ο Ιταλός. Έπειτα από το βάπτισμα του πυρός λοιπόν στη Μινάρντι, ο Αλόνσο έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης το 2002, όντας δοκιμαστής της Renault. Το 2003 βρισκόταν πλέον στο αγωνιστικό κόκπιτ της ομάδας, κατακτώντας την πρώτη του νίκη στην Ουγγαρία (τη μοναδική στο ενεργητικό του πριν τη φετινή σεζόν) και επιδεικνύοντας εκπληκτικά δείγματα γραφής απέναντι σε έναν αναγνωρισμένο team mate, τον Γιάρνο Τρούλι.
Πέρυσι, το μόνο που φαινόταν να του λείπει ήταν η ωριμότητα... Και φέτος κλήθηκε να αντιμετωπίσει όχι μόνο τους αντιπάλους, αλλά έναν team mate τον οποίο δεν είχε υποσκελίσει κανείς στο παρελθόν (μόνο ο Bουρτζ στην πρώτη του σεζόν στη Benetton κατάφερε να δυσκολέψει τον Φιζικέλα). Ο Φερνάντο επιβλήθηκε ολοκληρωτικά σε έναν από τους πιο ταλαντούχους -και έμπειρους- οδηγούς της F1 και απέφυγε υποδειγματικά τα λάθη στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Τη μόνη φορά που έδειξε να λυγίζει υπό πίεση ήταν στον Καναδά (όπου βρισκόταν πίσω από τον Φιζικέλα, ο οποίος αντιμετώπιζε προβλήματα με το κιβώτιό του και φώναζε στην ομάδα να τον αφήσει να προσπεράσει). Με καθαρό δρόμο εμπρός του, αλλά με τον Μοντόγια να πλησιάζει απειλητικά, ο Ισπανός διέπραξε ένα αδικαιολόγητο λάθος που του κόστισε τον τερματισμό. Επιπλέον, στην Ουγγαρία ενεπλάκη σε μια σύγκρουση με τον Ραλφ Σουμάχερ την οποία ίσως θα μπορούσε να έχει αποφύγει. Ωστόσο, κανείς δεν είναι τέλειος, και δη σε τέτοια ηλικία. Ο Αλόνσο κατάφερε να ηγηθεί της επίθεσης της νέας γενιάς (φέτος οι δύο βασικοί διεκδικητές του τίτλου δεν ξεπερνούσαν την ηλικία των 25 ετών), στηριζόμενος στην Renault R25, ένα μονοθέσιο με παροιμιώδη αξιοπιστία που του επέτρεψε να πραγματοποιήσει καταπληκτικό ξεκίνημα στη σεζόν και να διατηρήσει το προβάδισμα στη συνέχεια. Είχε πάντοτε τη δυνατότητα να εκμεταλλεύεται τα στραβοπατήματα των αντιπάλων του (με καλύτερα παραδείγματα τη 2η θέση στην Τουρκία και τη νίκη στο Νίρμπουργκρινγκ), αλλά και να επιβάλλεται σε αυτούς (όπως έκανε υποδειγματικά στην Ίμολα, διατηρώντας πίσω του τον Μ. Σουμάχερ στους τελευταίους γύρους, χωρίς καν να κοιτάει τους καθρέφτες του, αφού γνώριζε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει σε κάθε στροφή). Με άλλα λόγια, ο ίδιος όρισε την τύχη του, της οποίας πάντως η... θεά σίγουρα τον «φλέρταρε» αρκετά συχνά φέτος. ¶λλωστε, η μάχη με τον Σουμάχερ στην Ίμολα ήταν η μεγαλύτερη στην οποία αναμείχθηκε σε όλη τη σεζόν και ίσως είναι συμβολικό ότι διαδραματίστηκε ανάμεσα σε αυτόν και τον απερχόμενο Γερμανό πρωταθλητή.
Με τις επιδόσεις του, ο Φερνάντο Αλόνσο Ντίαζ από το Οβιέδο υποχρέωσε το Βασιλιά Κάρλος, τον Πρίγκιπα και τον Πρωθυπουργό της Ισπανίας να υποκλιθούν μπροστά του, όπως έκαναν και 13 εκατ. συμπατριώτες του, οι οποίοι συντόνισαν τον τηλεοπτικό τους δέκτη το βράδυ της περασμένης Κυριακής στο κανάλι που μετέδιδε από το Ιντερλάγκος τις στιγμές δόξας του νεαρού, αλλά βέβαια όχι «μικρού»... Εύγε!
GP ΙΤΑΛΙΑΣ 15ος ΓΥΡΟΣ
Ελαστική... αγωνία
Οι άνθρωποι της McLaren... έτρωγαν τα νύχια τους κατά τη διάρκεια των τελευταίων γύρων, καθώς δεν ήξεραν αν το πίσω αριστερό ελαστικό του Μοντόγια θα άντεχε μέχρι την καρό σημαία, επιτρέποντάς του να νικήσει.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΛΑΖΑΚΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: REPORTER IMAGES
ΟI φτωχές φετινές επιδόσεις της Ferrari, τα ακριβά εισιτήρια και η οικονομική κρίση της Ιταλίας συντέλεσαν στην πτώση της προσέλευσης του κοινού στο ιταλικό Grand Prix κατά 20% σε σύγκριση με τα περσινά επίπεδα. Η Ferrari, μάλιστα, δεν κατάφερε να τοποθετήσει κανένα από τα μονοθέσιά της στη βαθμολογούμενη οκτάδα, γεγονός που στέρησε (και μαθηματικά πλέον) οποιαδήποτε πιθανότητα κατάκτησης του φετινού τίτλου από τον Σουμάχερ, έπειτα από την κατάκτηση πέντε συνεχόμενων παγκόσμιων πρωταθλημάτων.
Στο στρατόπεδο της McLaren, κάποιος θα πρέπει να... ξεματιάσει το Ράικονεν. Ο Φινλανδός εκτός του ότι αναγκάστηκε να αλλάξει τον κινητήρα του το Σάββατο (γεγονός που τον έριξε στην 11η θέση της εκκίνησης -σύμφωνα με την ποινή που επιβάλλουν οι κανονισμοί σε ανάλογες περιπτώσεις- αν και είχε σημειώσει τον ταχύτερο χρόνο στις κατατακτήριες δοκιμές) στη μέση του αγώνα αναγκάστηκε να κάνει και μια επιπλέον επίσκεψη στα πιτ, για να αντικαταστήσει το φανερά καταπονημένο πίσω αριστερό ελαστικό του. Ουσιαστικά, το συγκεκριμένο γεγονός του στέρησε τη νίκη, αφού με τους ρυθμούς που κινούνταν στην πίστα ο Φινλανδός και λόγω της στρατηγικής που ακολουθούσε (έναν ανεφοδιασμό λιγότερο από τους υπολοίπους) θα έφτανε άνετα στη 2η θέση.
Εάν το κατάφερνε αυτό, θα βρισκόταν πίσω από τον έτερο πιλότο της McLaren, Χουάν Πάμπλο Μοντόγια, ο οποίος δε θα στεκόταν εμπόδιο μεταξύ του Κίμι και της νίκης, καθώς ο τελευταίος κυνηγούσε ακόμη τον τίτλο. Όμως, το λάθος στήσιμο που είχαν υιοθετήσει οι McLaren στη Μόντσα και προκάλεσε το προαναφερθέν πρόβλημα, περιόρισε τον Ράικονεν στην 4η θέση. Μάλιστα, αυτό το λάθος της ομάδας παραλίγο να στερήσει και τη νίκη από τον Μοντόγια (ο οποίος εκκίνησε από την 1η θέση και παρέμεινε εκεί μέχρι την καρό σημαία), καθώς πέντε γύρους πριν από το τέλος και το δικό του πίσω αριστερό ελαστικό παρουσίασε το ίδιο πρόβλημα. Ο Κολομβιανός, αντιλαμβανόμενος το πρόβλημα, έκοψε αισθητά το ρυθμό του, ελπίζοντας ότι το ελαστικό του θα αντέξει μέχρι το τέλος και ότι ο Αλόνσο δε θα τον έφτανε. Για καλή του τύχη και το Michelin άντεξε και η ομάδα της Renault άργησε κάπως να αντιληφθεί την κατάσταση και να ενημερώσει τον Αλόνσο. Το βάθρο συμπλήρωσε ο έτερος πιλότος της Renault, Τζιανκάρλο Φιζικέλα, ο οποίος αφιέρωσε την επίδοσή του στον αδικοχαμένο συμπατριώτη του, Μικέλε Αλμπορέτο._ Φ. Λ.
Τι μέλλει γενέσθαι στη Ferrari;
Το συμβόλαιο του Μίκαελ Σουμάχερ με τη Ferrari λήγει στο τέλος του 2006 και ο Γερμανός έχει δηλώσει ότι μέχρι τον ερχόμενο Μάρτιο θα αποφασίσει αν θα συνεχίσει να αγωνίζεται πέραν αυτής της ημερομηνίας ή αν θα κρεμάσει το κράνος του. Πάντως, απ’ ό,τι λένε οι φήμες, η Ferrari ήδη έχει καλύψει τα νώτα της, υπογράφοντας ένα είδος προσυμφώνου με τον Ράικονεν για το 2007, σε περίπτωση που όντως ο Γερμανός αποφασίσει να αποσυρθεί. Επίσης, οι «κόκκινοι» ανακοίνωσαν ότι ο 7 φορές πρωταθλητής των MotoGP, Βαλεντίνο Ρόσι, θα κάνει εκτενείς δοκιμές με την ομάδα του χρόνου. Ο ιταλικός Tύπος βρίθει με αναφορές που λένε ότι αυτές οι δοκιμές έχουν ως σκοπό να «ακονίσουν» την οδήγηση του Ιταλού στους τέσσερις τροχούς, ώστε να είναι σε θέση το 2007 να μεταπηδήσει στη Formula 1 και τη Ferrari. Αν και, φυσικά, όλα αυτά δεν έχουν επιβεβαιωθεί επίσημα, θα έχει ενδιαφέρον να τα δούμε να πραγματοποιούνται.
... είπε
«Πρέπει πλέον να νικήσει κι άλλους αγώνες και όχι μόνο έναν ή δύο. Πρέπει να ανακτήσει το πρωτάθλημα για να αποδείξει ξανά την κυριαρχία του, εάν θέλει να μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος της εποχής του».
Τζάκι Στιούαρτ, τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αναφερόμενος στον Μίκαελ Σουμάχερ
0,489 χλμ./ώρα απείχε η μέση ωριαία ταχύτητα του Μοντόγια από τον ταχύτερο αγώνα στην ιστορία (Ιταλία 2003).
10 χρόνια είχε η Ferrari να μη σημειώσει βαθμούς στο ιταλικό Grand Prix.
17 χρόνια είχε να ανέβει Ιταλός πιλότος στο βάθρο της πατρίδας του (1988, Μικέλε Αλμπορέτο).
650 αγώνες πέρασαν από τη μοναδική (μέχρι αυτόν τον αγώνα) φορά που όλα τα μονοθέσια που συμμετείχαν τερμάτισαν τον αγώνα (Ολλανδία 1961).
ΠΙΣΤΑ
Μόντσα 4/9/2005
Περίμετρος 5,793 χλμ.
Γύροι 53
Συν. Απόσταση 306,720 χλμ.
ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1 Μοντόγια McLAREN (M) 1h14'28.659
2 Αλόνσο RENAULT (M) +2.479
3 Φιζικέλα RENAULT (M) +17.975
4 Ράικονεν McLAREN (M) +22.775
5 Τρούλι TOYOTA (M) +33.786
6 Ρ. Σουμάχερ TOYOTA (M) +43.925
7 Πιτσόνια* WILLIAMS (M) +44.643
8 Μπάτον BAR (M) +1:03.635
Ταχ. Γύρος: Ράικονεν 1:21.504
*Αντικαθιστούσε τον τραυματία Χάιντφελντ
GP Βελγίου, 16ος Γύρος
Νίκη και απώλεια...
Στο χαοτικό αγώνα του Σπα ο Ράικονεν δε χάρηκε τη νίκη του, αφού το κέρδος που του απέφερε υπήρξε μηδαμινό, καθώς ο αγώνας του Μοντόγια, που μέχρι τότε έθετε τις προϋποθέσεις για έναν ασημί θρίαμβο, έλαβε άδοξο τέλος ελάχιστα πριν από το νήμα.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΛΑΖΑΚΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: REPORTER IMAGES
ΤO Grand Prix του Βελγίου, για ακόμη μια φορά, πρόσφερε στους θεατές του τα πάντα: ατυχήματα, προσπεράσματα, αψιμαχίες, ομάδες να καταστρέφουν τον αγώνα των οδηγών τους (η Toyota στέρησε ένα πιθανό βάθρο και από τους δύο οδηγούς της, επαναλαμβάνοντας την ίδια λανθασμένη επιλογή ελαστικών σε δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές του αγώνα), βρεγμένο οδόστρωμα (δεν έβρεξε κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά η πίστα ήταν βρεγμένη σχεδόν μέχρι το τέλος – για πρώτη φορά φέτος). Η Michelin απέδειξε ότι αυτήν τη χρονιά κυριαρχεί απόλυτα, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών – πέρυσι, για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν, τα ελαστικά για βρεγμένο αποτελούσαν την αχίλλειο πτέρνα της.
Ο Ράικονεν ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, αλλά αυτό δεν τον ωφέλησε όσο θα περίμενε στο κυνήγι του τίτλου, καθώς δίπλα του βρισκόταν και πάλι ο Αλόνσο, ο οποίος είχε οδηγήσει τον πιο προσεκτικό αγώνα απ’ όλους, έχοντας το μυαλό του καθαρά στο πρωτάθλημα. Η McLaren περίμενε να κάνει το 1-2, έχοντας κυριαρχήσει άνετα καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα και ανταλλάξει θέσεις μεταξύ των δύο οδηγών της (έτσι ώστε να περάσει στην πρωτοπορία ο Ράικονεν) έντεχνα και συγκαλυμμένα. Όλα είχαν σχεδιαστεί τέλεια. Ακόμη και όταν όλοι οι οδηγοί αποφάσισαν να ανεφοδιαστούν κατά την είσοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας στην πίστα μετά το ατύχημα του Φιζικέλα, η ομάδα έδειξε απόλυτη ψυχραιμία και κατάφερε να μη συμβιβάσει τον αγώνα κανενός εκ των δύο οδηγών της. Εκείνη τη στιγμή οι δύο McLaren κατείχαν τις δύο πρώτες θέσεις και απλώς ο Ράικονεν έκοψε ταχύτητα, καθυστερώντας όλους τους υπολοίπους πίσω του (γνωρίζοντας ότι δεν επιτρέπεται να τον προσπεράσουν), για να ανεφοδιαστεί με την ησυχία του ο Μοντόγια και να μη χρειαστεί ο ίδιος να... περιμένει στην ουρά για το δικό του pit stop.
Και ενώ όλα έδειχναν ότι η McLaren κατακτούσε τους περισσότερους δυνατούς βαθμούς, τρεις γύρους πριν από το τέλος, ο Μοντόγια εμπλέχτηκε σε σύγκρουση με οδηγό που βρισκόταν ένα γύρο πίσω (Πιτσόνια), χαρίζοντας στον Αλόνσο τη 2η θέση, όπως και στην Τουρκία. Μόνο που αυτήν τη φορά, οι επιπτώσεις ήταν ακόμη πιο σοβαρές, καθώς με αυτήν την εγκατάλειψή του ο Κολομβιανός, πέραν των ακόμη δύο βαθμών που χάρισε στον Ισπανό, διατήρησε και τη Renault στην κορυφή της βαθμολογίας των Kατασκευαστών..._ Φ. Λ.
Μεταπωλήσεις και ελαστικά
Το βελγικό Grand Prix δεν ήταν ενδιαφέρον μόνο στον αγωνιστικό του τομέα. Κατά τη διάρκεια του τριημέρου σημαντικές ειδήσεις προέκυψαν, με σημαντικότερη αυτήν της πώλησης της ομάδας της Minardi στη Red Bull. Έτσι, του χρόνου η αυστριακή εταιρεία θα έχει δύο ομάδες υπό την κατοχή της. Η Red Bull θα διατηρήσει το προσωπικό και τις εγκαταστάσεις τής Minardi (καθώς και το μονοθέσιο) και θα τη διαχειρίζεται ξεχωριστά από την κανονική της ομάδα. Η συγκεκριμένη αγορά έγινε για να μπορούν να απορροφηθούν στη Formula 1 οι νέοι οδηγοί τους οποίους υποστηρίζει η εταιρεία, ενώ οι πιλότοι που θα την επανδρώσουν του χρόνου κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ο Σκοτ Σπιντ και ο Βιταντόνιο Λιούτζι. Η Red Bull ανακοίνωσε την παράταση της συνεργασίας της με τη Michelin (η οποία απειλεί να αποχωρήσει από τη Formula 1 το 2007), ενώ Williams και Toyota στράφηκαν προς τη Bridgestone για το 2006 και έπειτα.
... είπε
«Ο κ. Έντουαρντ Μισελέν δείχνει να έχει σχεδόν κωμική έλλειψη γνώσεων, όσον αφορά τη σύγχρονη Formula 1».
Έγγραφη απάντηση της FIA προς το διευθυντή της Michelin, ο οποίος δήλωσε ότι δεν εμπιστεύεται τη διαφάνεια της FIA και τον τρόπο με τον οποίο αυτή διευθύνει το σπορ.
6 είναι πλέον οι φετινές νίκες του Ράικονεν, δηλαδή όσες και του Αλόνσο.
80 αγώνες χρειάστηκε να περιμένει η McLaren για να δει και τα δύο μονοθέσιά της στην πρώτη σειρά εκκίνησης (Σαν Μαρίνο 2001).
486 βαθμούς έχει σημειώσει στην καριέρα του ο Μπαρικέλο.
8.000 δολάρια πρόστιμο επιβλήθηκε στον Πιτσόνια για τη σύγκρουσή του με τον Μοντόγια.
ΠΙΣΤΑ
Σπα-Φρανκορσάμπ 11/9/2005
Περίμετρος 6,976 χλμ.
Γύροι 44
Συν. απόσταση 306,927 χλμ.
ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1 Ράικονεν McLAREN (M) 1:30΄01.295
2 Αλόνσο RENAULT (M) +28.394
3 Μπάτον BAR (M) + 32.077
4 Γουέμπερ WILLIAMS (M) +1:09.167
5 Μπαρικέλο FERRARI (B) +1:18.136
6 Βιλνέβ SAUBER (M) +1:27.435
7 Ρ. Σουμάχερ TOYOTA (M) +1:27.574
8 Μοντέιρο JORDAN (B) +1 γύρος
Ταχ. γύρος: Ρ. Σουμάχερ 1΄51.453
GP Βραζιλίας, 17ος Γύρος
Τρίτος και πρωταθλητής!
Η McLaren σημείωσε το πρώτο της «1-2» σε αγώνα από το 2000, αλλά αυτή η επιτυχία της πέρασε σε δεύτερη μοίρα, καθώς συνέπεσε με την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος από τον Αλόνσο.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΛΑΖΑΚΙΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: REPORTER IMAGES
ΕΔΩ και καιρό γνωρίζαμε ότι ο φετινός πρωταθλητής θα ήταν ο Φερνάντο Αλόνσο. Το μόνο που απέμενε να δούμε πλέον ήταν σε ποιον αγώνα θα ανακηρυσσόταν και μαθηματικά διάδοχος τού Μίκαελ Σουμάχερ. O Ισπανός εκκίνησε από την pole position («δώρο» από τον Κίμι Ράικονεν, ο οποίος έκανε ένα σοβαρότατο λάθος στον κατατακτήριο γύρο του), ωστόσο έγινε γρήγορα αντιληπτό ότι οι McLaren και πάλι βρίσκονταν ένα επίπεδο πιο πάνω από όλους. Έτσι, ο Φερνάντο παρά τις αεροδυναμικές εξελίξεις και τον αναβαθμισμένο κινητήρα της Renault «συμβιβάστηκε» με την 3η θέση. Και τοποθετήσαμε τη λέξη «συμβιβάστηκε» μέσα σε εισαγωγικά, αφού από το βάθρο του Βελγίου ο Ισπανός στόχευε ακριβώς σε αυτήν τη θέση στη Βραζιλία, καθώς θα του απέφερε τους απαιτούμενους βαθμούς για να κατακτήσει τον παγκόσμιο τίτλο μόλις στα 24 του χρόνια.
Ο Ισπανός λοιπόν κατέκτησε την ανώτατη διάκριση στο μηχανοκίνητο αθλητισμό 2 μήνες μετά τα 24α γενέθλιά του και έγινε ο νεότερος πρωταθλητής στην ιστορία του θεσμού (και ο μοναδικός μέχρι στιγμής Ισπανός) στην πατρίδα του προηγούμενου κατόχου αυτής της διάκρισης, Έμερσον Φιτιπάλντι, o οποίος είχε κατακτήσει τον τίτλο τού 1972 στα 25 του χρόνια. Ο ίδιος ο Φιτιπάλντι, αλλά και ο Σουμάχερ έσπευσαν να συγχαρούν τον καινούργιο πρωταθλητή (όπως έκανε και ο Ράικονεν, παραδεχόμενος ότι γνώριζε εδώ και καιρό –όπως όλοι άλλωστε- ότι δε θα μπορούσε να επιβληθεί του αντιπάλου του). Ο Ισπανός, συγκινημένος από το επίτευγμά του, δήλωσε ότι δεν είχε ακόμη αντιληφθεί τι είχε συνέβη. Παραδέχτηκε ότι είχε σκεφτεί το πρωτάθλημα στην εκκίνηση, όμως η συγκέντρωσή του στον αγώνα τον έκανε να το σκεφτεί ξανά μόνο μετά την καρό σημαία (όταν πλέον αποτελούσε γεγονός), καθώς στους τελευταίους γύρους, γνωρίζοντας ότι υπήρχε κίνδυνος βροχής, ήταν εξαιρετικά προσεκτικός.
Πέραν αυτού, ο αγώνας διακυβεύτηκε μόνο μεταξύ των δύο ασημί μονοθεσίων, με τον Μοντόγια να πλεονεκτεί έναντι του Ράικονεν, έχοντας εκκινήσει από τη δεύτερη θέση και καταλάβει την πρωτοπορία μόλις από τον τρίτο γύρο, δηλαδή έπειτα από την αποχώρηση του αυτοκινήτου ασφαλείας από την πίστα (μια σύγκρουση μεταξύ Πιτσόνια και Κούλθαρντ στην εκκίνηση είχε γεμίσει θραύσματα την πίστα). Το μικρό μήκος του Ιντερλάγκος, όμως, σήμαινε ότι τα ντουμπλαρίσματα ήταν συχνότερα του κανονικού. Kατά συνέπεια, ο Φινλανδός πριν από το δεύτερο pit stop του συνάντησε πιο αργούς συνδυασμούς, στην προσπάθειά του να σημειώσει μερικούς ταχύτερους γύρους και να περάσει εμπρός από τον έτερο πιλότο της ομάδας του, εκμεταλλευόμενος τη στρατηγική του. Το συγκεκριμένο γεγονός τον ανάγκασε να αποχαιρετήσει και τη νίκη, όχι μόνο τον τίτλο. Ωστόσο, η ομάδα κατάφερε να «πάρει κεφάλι» στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών (με δύο βαθμούς διαφορά), χάρη σ’ αυτό το αποτέλεσμα· προβάδισμα που, απ’ όσο δείχνουν τα πράγματα, δύσκολα θα χάσει στους εναπομείναντες δύο αγώνες._ Φ. Λ.
Σημάδια ανάκαμψης
Θετική εικόνα παρουσίασαν οι Ferrari στο Ιντερλάγκος, καθώς πλέον βρίσκονταν σε θέση να επιτεθούν αντί να υπερασπίζονται τη θέση τους, γεγονός που σιγούρεψε ακόμη περισσότερο την 3η θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών. Όμως, πέραν αυτού, σίγουρα η φετινή σεζόν αποτελεί τη χειρότερη από τη στιγμή της άφιξης του Σουμάχερ στην ομάδα, καθώς ο Γερμανός έχασε την 3η θέση στο Πρωτάθλημα Οδηγών από το νικητή, Μοντόγια.
... είπε
«Ποτέ δεν είχα εμμονή να πετύχω στη Formula 1. Για μένα αυτή είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες· έχει τις δικές της πιέσεις και τους δικούς της περιορισμούς.»
Φερνάντο Αλόνσο
ΙΝFO
- Ο Τζένσον Μπάτον κατάφερε να έρθει σε οικονομική συμφωνία με τον Φρανκ Γουίλιαμς (φημολογείται ότι κατέβαλε 25-30 εκατ. δολάρια), για να αποδεσμευτεί από το συμβόλαιό του με την Williams. Έτσι, ο Βρετανός θα παραμείνει στη BAR τα επόμενα χρόνια, έχοντας υπογράψει πενταετές συμβόλαιο με συνολικές αποδοχές ύψους 88 εκατ. δολαρίων. Τουλάχιστον για δύο χρόνια θα πλαισιώνεται από τον Μπαρικέλο.
- Ο Νικ Χάιντφελντ θα αποτελεί την επόμενη τριετία οδηγό της νεοσύστατης BMW (η οποία έχει αγοράσει την ομάδα της Sauber) με ετήσιες αποδοχές ύψους 9,4 εκατ. δολαρίων.
- Ο παλαίμαχος πιλότος και νυν σχολιαστής της βρετανικής τηλεόρασης, Μάρτιν Μπραντλ, ισχυρίζεται ότι «πηγές» του μέσα στη Ferrari του αποκάλυψαν ότι η Ferrari έχει προσφέρει 190 εκατ. δολάρια (!) στον Ράικονεν για την πενταετία 2007-2011. Επίσης, φημολογείται ότι υπάρχει έτοιμο συμβόλαιο και για τον Βαλεντίνο Ρόσι (72 εκατ. δολαρίων), στο οποίο απομένει μόνο η υπογραφή του Ιταλού αναβάτη.
- Η FIA προειδοποίησε τις ομάδες ότι δε θα ανεχτεί «κόλπα» στρατηγικής σαν αυτό που έκανε η ΜcLaren στο Βέλγιο, όπου ο Ράικονεν καθυστέρησε τους υπολοίπους (όντας 2ος), για να προλάβει να ανεφοδιαστεί ο Μοντόγια και να μη χρειαστεί να τον περιμένει στο pit της ομάδας.
- Αναμένεται να συνεχιστεί η συμφωνία μεταξύ των εννιά ομάδων (πλην της Ferrari) για τον περιορισμό των δοκιμών εξέλιξης, αλλά με τροποποιημένους όρους.
- Υπάρχει μεγάλος προβληματισμός όσον αφορά το καλαντάρι της επόμενης σεζόν. Πέραν του προβλήματος σύμπτωσης μερικών αγώνων με τα ποδοσφαιρικά ματς του Παγκόσμιου Κυπέλλου, οι ομάδες δεν είναι σίγουρο ότι είναι πρόθυμες να αγωνιστούν σε 20 αγώνες. ¶λλωστε, η ισχύουσα Συνθήκη Ομονοίας ορίζει ότι το πρωτάθλημα δύναται να έχει μέχρι 17...
- Ακόμη δεν έχει καθοριστεί η μορφή των κατατακτήριων δοκιμών για την επόμενη σεζόν. Ενώ οι πιλότοι προτείνουν να διατηρηθεί το ισχύον σύστημα με μερικές διαφοροποιήσεις, οι ομάδες θέλουν να επιβάλλουν –με τη συναίνεση του Μπέρνι Έκλεστοουν- κάτι εντελώς διαφορετικό. Η πρόταση αυτή θέλει όλους τους οδηγούς να κάνουν την είσοδό τους στην πίστα το πρώτο 15λεπτο, για να σημειώσουν χρόνο. Οι τελευταίοι πέντε θα αποκλείονται από το επόμενο 15λεπτο, στο οποίο θα επαναλαμβάνεται η διαδικασία αυτή. Έτσι, θα απομένει ένα 20λεπτο με τους 10 πρώτους να μάχονται για την pole position.
Αριθμοί
16 τερματισμούς σημείωσε ο Μοντέιρο - ένα λιγότερο από το ρεκόρ του Σουμάχερ (σε μια σεζόν).
58 ημέρες μετά τα 24α γενέθλιά του στέφθηκε πρωταθλητής ο Αλόνσο.
92 αγώνες χρειάστηκε να περάσουν μέχρι να κάνει το «1-2» η McLaren (Αυστρία 2000).
150 εκκινήσεις σε Grand Prix συμπλήρωσε ο Βιλνέβ.
ΠΙΣΤΑ
Ιντερλάγκος 25/9/2005
Περίμετρος 4,309 χλμ.
Γύροι 71
Συν. Απόσταση 305,909 χλμ.
ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1 Μοντόγια McLAREN (M) 1h29:20.574
2 Ράικονεν McLAREN (M) + 2.527
3 Αλόνσο RENAULT (M) + 24.840
4 M. Σουμάχερ FERRARI (B) + 35.668
5 Φιζικέλα RENAULT (M) + 40.218
6 Μπαρικέλο FERRARI (M) + 1:09.173
7 Μπάτον BAR (M) +1 γύρο
8 Ρ. Σουμάχερ TOYOTA (M) +1 γύρο
Ταχ. γύρος: Ράικονεν 1:12.268
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΟΔΗΓΩΝ
1 Αλόνσο 117
2 Ράικονεν 94
3 Μοντόγια 60
- Μ. Σουμάχερ 60
5 Φιζικέλα 45
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ
1 ΜcLAREN 164
2 RENAULT 162
3 FERRARI 98
4 TOYOTA 81
5 WILLIAMS 59
OK TZINA
ΠΙΣΤΑ
Ιντερλάγκος 25/9/2005
Περίμετρος 4,309 χλμ.
Γύροι 71
Συν. απόσταση 305,909 χλμ.
ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1 Μοντόγια McLAREN (M) 1:29΄20.574
2 Ράικονεν McLAREN (M) + 2.527
3 Αλόνσο RENAULT (M) + 24.840
4 M. Σουμάχερ FERRARI (B) +35.668
5 Φιζικέλα RENAULT (M) +40.218
6 Μπαρικέλο FERRARI (M) +1:09.173
7 Μπάτον BAR (M) +1 γύρο
8 Ρ. Σουμάχερ TOYOTA (M) +1 γύρο
Ταχ. γύρος: Ράικονεν 1:12.268
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΟΔΗΓΩΝ
1 Αλόνσο 117
2 Ράικονεν 94
3 Μοντόγια 60
- Μ. Σουμάχερ 60
5 Φιζικέλα 45
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ
1 ΜcLAREN 164
2 RENAULT 162
3 FERRARI 98
4 TOYOTA 81
5 WILLIAMS 59