Franz Danner
Προσωπικότητα ένας «δημοσιοσχεσίτης»; Ναι, από τη στιγμή που δίνει μαθήματα δεοντολογίας για τις σχέσεις δημοσιογράφων–εταιρειών αυτοκινήτου.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΚΗΣ ΤΕΜΠΕΡΙΔΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: REPORTER IMAGES-ΝΙΚΟΣ ΜΗΤΣΟΥΡΑΣ
ΑYTH η συνέντευξη διαφέρει από όλες τις προηγούμενες που έχουν παρουσιαστεί στο περιοδικό. Καταρχάς, γιατί ο άνθρωπος που μας την έδωσε είναι ο ίδιος που την κανόνισε. Λέγεται Φραντς Ντάνερ, είναι Αυστριακός, Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων της Mazda Ευρώπης και παλιός φίλος των 4Τροχών από την εποχή που εργαζόταν στην Alfa Romeo. Αρκεί αυτό για να δημοσιευτεί μια συνέντευξή του στο περιοδικό; Και γιατί να ενδιαφέρει εσάς, τους εκτός αυτοκινητικού κυκλώματος; Αυτή η συνέντευξη επιβάλλεται για έναν και μόνο λόγο: λέει πολλά για τις σχέσεις των δημοσιογράφων με τις εταιρείες, επομένως και για την εγκυρότητα όσων γράφονται στα περιοδικά που διαβάζετε.
Με τον Φραντς Ντάνερ μιλήσαμε στη Φρανκφούρτη, παρουσία του συναδέλφου του και παλιού μας γνώριμου (από τη Fiat πάντα) κ. Ζανπιέρο Μαντοβάνι και της συνεργάτιδάς του, Πέτρα Γκέρντχολτζ. Όπως μπορείτε να διαβάσετε, υπάρχουν και PR που δε μασούν τα λόγια τους.
Ποιο είναι το βασικό νόημα της δουλειάς ενός PR;
Η φιλοσοφία είναι πάντα ίδια: να έχεις τους διευθυντές σου προετοιμασμένους για να ανέβουν στη σκηνή. Εμείς είμαστε από πίσω, αυτοί που φτιάχνουν τη στρατηγική.
Αρκεί το να βρίσκεσαι πάντα στο παρασκήνιο;
Δεν είναι πάντα σημαντικό να είσαι μπροστά. Για το εγώ σου είναι καλό να ξέρεις ότι εσύ στρίβεις το αυτοκίνητο. Υπάρχουν οι άνθρωποι που κάθονται πίσω και αυτοί που στρίβουν το αυτοκίνητο.
Πώς ξεκινήσατε την καριέρα σας;
Σπούδασα μηχανολογία στο Γκρατς, κάτι πολύ ενδιαφέρον.
Επειδή σας άρεσαν τα αυτοκίνητα, θέλατε να γίνετε μηχανολόγος;
Ναι, μου άρεσαν, γιατί προέρχομαι από τα αυτοκίνητα. Όλη η οικογένειά μου, ιδιαίτερα ο πατέρας μου, είχε σχέση με αυτά. Δυστυχώς, δεν τελείωσα. Γιατί; Γιατί πάντα έκανα «σαχλαμάρες» (το λέει στα ελληνικά!), με τα κορίτσια, με τους φίλους· έτσι ήταν ο χαρακτήρας μου. Ήθελα να διαφέρω από τους άλλους.
Αυτό δεν ταιριάζει με το ότι θέλετε να μένετε στο παρασκήνιο, όπως λέγατε...
Μεσολάβησε μια εξέλιξη. Στα είκοσι δεν ήμουν έτσι. Στη συνέχεια κατάλαβα ότι πρέπει να εστιάζεις στους στόχους σου.
Και πώς φτάσατε να ασχοληθείτε με τις δημόσιες σχέσεις;
Ανέλαβα έναν ντίλερ VW. Αργότερα δούλεψα στην αυστριακή GM και το ’83 μπήκα στη Fiat, όπου ήμουν για 13 χρόνια, ξεκινώντας από την Αυστρία.
Τι ήταν αυτό που σας τράβηξε στο PR;
Μου άρεσε γιατί PR σημαίνει επικοινωνία με τους ανθρώπους. Αγαπώ τους δημοσιογράφους, γιατί έχουν άλλη οπτική και αυτό είναι ενδιαφέρον. Αυτό που μου άρεσε στο PR είναι ότι μπορεί να πουλάς ένα προϊόν, αλλά ουσιαστικά πουλάς τη φιλοσοφία που κρύβεται από πίσω του. Το να μιλάς με ανθρώπους και να γίνεσαι φίλος είναι επίσης κάτι πολύ όμορφο στη δουλειά μας. Και συναντάς τόσες εθνικότητες...
Μάλλον, δεν υπάρχουν πολλοί συνάδελφοί σας που θα μιλούσαν για φιλία...
Πρέπει να καταλάβεις ότι κάθε δημοσιογράφος κάνει μια δουλειά. Καλείται να γράψει κάτι για το αυτοκίνητό σου και πρέπει να είναι δίκαιος. Αυτό πρέπει να το δεχτείς.
Δηλαδή ποτέ δεν έχετε χρησιμοποιήσει τις φιλίες σας για να επηρεάσετε κάποιον;
Ποτέ! Δε με ενδιαφέρει τι γράφει!
Δηλαδή δεν παραπονεθήκατε ποτέ σε κάποιο δημοσιογράφο;
Αν έχει γράψει κάτι λάθος (και αυτό δεν είναι παράπονο) μπορεί να τον ρωτήσω και να του εξηγήσω καλύτερα. Ίσως το press kit να μην τα έγραφε ξεκάθαρα. Το θέμα είναι να καταλάβει. Πρέπει όμως να σέβομαι τη γνώμη του, τη δική σας γνώμη.
Ωραία, σέβεστε τη γνώμη μας. Οδηγούμε, λοιπόν, το MX5 και γράφουμε: «Το νέο Miata δε λέει τίποτα». Δε θα αντιδράσετε;
Πληροφοριακά, θα το κάνω. Γιατί θέλω να ξέρω γιατί το γράψατε αυτό, γιατί έχετε αυτήν την οπτική. Είμαι ανοιχτός. Ίσως θα πρέπει να σας εξηγήσω κάτι, πιθανώς γιατί η ενημέρωση που σας δώσαμε για το αυτοκίνητο δεν ήταν σωστή.
Στο παρελθόν είχατε προβλήματα με δημοσιογράφους;
Δεν μπαίνω ποτέ στη λογική να κρίνω τα γραπτά τους. Aπό εκεί και πέρα, πιστεύω ότι, αξιολογώντας ένα αυτοκίνητο, δεν είναι ανάγκη να χρησιμοποιείς ειρωνικούς χαρακτηρισμούς. Είχα, για παράδειγμα, κάποια προβλήματα με ένα διάσημο Αυστραλό δημοσιογράφο. Έγραψε για την Alfa Romeo 147 ότι μοιάζει με «βαν φούρναρη» (bread van) και εγώ αναστατώθηκα, καθώς το αυτοκίνητο είχε σχεδιαστεί από τον Βάλτερ ντα Σίλβα. Και του εξήγησα ότι, αν και σέβομαι τη γνώμη του, δεν είναι ευγενικό να λέει σε ένα σχεδιαστή ότι το αυτοκίνητό του μοιάζει με bread van. Tο συγκεκριμένο είναι ένα κομψό αυτοκίνητο. Ύστερα, ο ίδιος έγραψε για το Punto ότι μοιάζει με bathtub (μπανιέρα). Και έτσι προσπέρασα...
Με την εμπειρία που έχετε, μπορείτε να πείτε ότι υπάρχουν εθνικές σχολές δημοσιογράφων αυτοκινήτου;
Υπάρχουν δημοσιογράφοι που ερευνούν περισσότερο, που προσπαθούν να καταλάβουν τι κρύβεται πίσω από τα πράγματα, όμως είναι πολύ λίγοι. Υπάρχουν και πολλοί που γυρνάνε και απλώς αντιγράφουν από το press kit. Δεν μπορείς να πεις ότι οι Γερμανοί, οι Ιταλοί ή οι Έλληνες είναι έτσι ή αλλιώς.
Οι νέοι σε σχέση με τους παλιούς;
Μου αρέσει η γενιά 40-55 ετών, καθώς κι εγώ είμαι 55. Εάν πάρεις ένα νέο 25-30 χρονών που τώρα ξεκινά, χρειάζεται μια χρονική περίοδο για να καταλάβει πώς είναι η δουλειά, γιατί ταξιδεύει συνεχώς, γεγονός που τον ενθουσιάζει: «ουάου, τι ζωή είναι αυτή!». Πρέπει όμως να ωριμάσει κάποιος για να εστιάσει και να έχει δική του γνώμη. Μετά τα 33-35 γίνεται επαγγελματίας.
Πιστεύετε ότι οι δημοσιογράφοι στην πλειονότητά τους είναι τίμιοι ή του «δούναι και λαβείν»;
Όχι, όχι! Για μένα υπάρχει μια ξεκάθαρη φιλοσοφία: δίνω και δε ζητώ ποτέ! Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι επαγγελματίες. Ελπίζω ότι και οι άλλοι PR το ίδιο. Ο ένας χρειάζεται τον άλλον. Εσύ την πληροφορία μου και εγώ το άρθρο σου. Ο ρόλος μου είναι να προσφέρω στο δημοσιογράφο σωστές συνθήκες για να κάνει τη δουλειά του, να οδηγήσει το αυτοκίνητο αρκετά, να μη χάσει πολύ χρόνο σε μετακινήσεις, να έχει κάθε πληροφορία, να έχει φωτογραφίες, να μιλήσει σε μηχανικούς για να καταλάβει περισσότερα. Πρέπει εγώ να διαθέτω σωστές υπηρεσίες σε εσάς για να δουλεύετε σωστά κι εσείς, όταν έρχεστε σε εμάς, να αισθάνεστε σαν στο σπίτι σας, σαν μια οικογένεια.
Ποιοι ήταν οι δάσκαλοί σας στο επάγγελμα;
Ήταν πολύ καλοί δάσκαλοι, όπως ο Τζιράουντι στη Fiat, ο οποίος ήταν αρχηγός και μας έτρεχε συνεχώς με τον Μαντοβάνι. «Για να δίνουμε κατάλληλες υπηρεσίες στους δημοσιογράφους», αυτό ήταν το μήνυμά του. Φανταστικά χρόνια τότε, τα καλύτερα της Fiat...
Μια σύγκριση ανάμεσα στην ιταλική και την ιαπωνική σχολή PR;
Οι Ιάπωνες είναι διαφορετικοί. Στη Fiat έμαθα πώς να κάνω τα πάντα για τους δημοσιογράφους. Στη Mazda ο σκοπός είναι να δίνουμε πολύ επαγγελματικά εργαλεία δουλειάς, CD, ηλεκτρονικά μέσα, επαγγελματικό web site, τηλεοπτικό υλικό. Στη Fiat ήταν λίγο χαοτικά, όχι πάντα τόσο επαγγελματικά.
Πώς άλλαξε η προσωπικότητά σας όλα αυτά τα χρόνια;
Δεν ξέρω πώς άλλαξα, ίσως κάποιος απ’ έξω να μπορεί να πει. Έγινα λίγο πιο κριτικός και επιλεκτικός σχετικά με τα άτομα που συναναστρέφομαι. Ως νεαρός PR περνούσα νύχτες ολόκληρες μιλώντας, μιλώντας, μιλώντας...
Έχετε πραγματικούς φίλους στη δουλειά;
Έχω μερικούς.
Σας έχουν δημιουργήσει προβλήματα;
Όχι. Με φίλους αληθινούς δε μιλάμε για δουλειά, μιλάμε για διακοπές, την οικογένεια, για όλα όσα θέλουμε να κάνουμε. Στη δουλειά θα τους δώσω όσα χρειάζονται και αυτοί θα μου δώσουν ένα επαγγελματικό άρθρο.
Μπορείτε να διαχωρίζετε την προσωπική από την επαγγελματική σας ζωή;
Όχι, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Η δουλειά καταναλώνει τόσο χρόνο... Από την άλλη, με την Πέτρα είμαστε μαζί τόσο στη δουλειά όσο και στο σπίτι· ευτυχώς.
Πώς είναι να είστε μαζί με την κ. Πέτρα Γκέρντχολτζ στη ζωή και στη δουλειά;
(Γελάει!)
Π. Γκ.: Ποτέ δεν είχα δουλέψει με το σύντροφό μου. Το πιο σημαντικό είναι να σέβεται ο ένας τον άλλο, αλλά και να καταλαβαίνω ότι η κατάσταση στο σπίτι είναι διαφορετική απ’ ότι στο γραφείο. Στο γραφείο είναι το αφεντικό μου.
Φραντς: Και στο σπίτι εγώ μαγειρεύω!
Πέτρα, πώς είναι ως αφεντικό ο Φραντς;
Όταν σου δίνει μια δουλειά σε αφήνει να την τρέξεις, δεν έρχεται να σε ελέγχει κάθε λίγο και λιγάκι. Εάν γίνει ένα λάθος από σένα, προς τα έξω θα το χρεωθεί. Κι όποτε τον χρειάζομαι είναι πάντα εκεί.
Κύριε Ντάνερ, ποια ήταν η χειρότερη στιγμή της καριέρας σας;
Μα είχα τόσες πολλές! Το να συμβεί κάποιο ατύχημα (όπως έγινε με κάποιους Ισραηλινούς) είναι το χειρότερο. Τότε σκέφτεσαι αν είχες υπολογίσει όλους τους κινδύνους, αν είχες κάνει τα πάντα για να τους προλάβεις. Όμως αυτά πάντα θα συμβαίνουν.
Και η καλύτερη στιγμή;
Όταν βλέπω στα χαρούμενα πρόσωπα των δημοσιογράφων πόσο διασκεδάζουν μια παρουσίαση. Είναι το καλύτερο που μπορεί να μου συμβεί.
Οι περισσότεροι PR θα μιλούσαν για το χαρούμενο πρόσωπο του αφεντικού!
Προσωπικά, το πρόσωπο του αφεντικού μου δε με ενδιαφέρει! Το πιο σημαντικό είναι η ευτυχία του δημοσιογράφου που βρίσκεται στο PR event. Εσείς είστε το μέτρο, όχι το αφεντικό μου!
Ποιο είναι το πιο ονειρικό πρότζεκτ που θα θέλατε να οργανώσετε, χωρίς περιορισμό στο μπάτζετ;
Θα πήγαινα στην ομάδα μου και θα τους ζητούσα να φτιάξουν κάτι εντελώς... τρελό για να καλέσουμε τους δημοσιογράφους. Μια εκδήλωση σε ένα κρουαζιερόπλοιο με όλους τους δημοσιογράφους προσκεκλημένους, αλλά χωρίς αυτοκίνητα. Σε ένα ελληνικό νησί, για να ξεχάσουμε τα αυτοκίνητα· μόνο να τα φανταζόμαστε!
Και ποιο είναι το προσωπικό σας όνειρο;
Το πιο σημαντικό που έμαθα είναι το να μην ικανοποιήσω όλα μου τα όνειρα. Πρέπει κάτι να μένει ανικανοποίητο. Ποτέ δε θα κάνω το γύρο του κόσμου με ιστιοπλοϊκό, λόγω της επαγγελματικής μου ζωής...
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Γεννήθηκε στο Γκρατς στις 17 Σεπτεμβρίου 1949. Παράλληλα με τις σπουδές του στο τμήμα Μηχανολογίας, άρχισε να εργάζεται σε έμπορο της VW στο Λάιμπνιτς. Πήρε μάστερ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και το ’75 προσλήφθηκε στην Opel Αυστρίας, όπου το ’77 ανέλαβε Υπεύθυνος Πωλήσεων. Το ’78 εργάστηκε στην BP Αυστρίας και το ’81 στην Austrian Steel πάντα ως Υπεύθυνος Πωλήσεων. Το ’83 προσλήφθηκε από το τμήμα Δημόσιων Σχέσεων της Fiat Αυστρίας και στη συνέχεια μετακόμισε στο Μιλάνο. Το ’87 ανέλαβε τις δημόσιες σχέσεις του αγωνιστικού τμήματος Alfa Romeo και το ’92 Διευθυντής Διεθνούς Τύπου στην ίδια εταιρεία. Το ’95 έφυγε από τη Fiat και για ένα διάστημα εργάστηκε ως Σύμβουλος Δημόσιων Σχέσεων και ως freelance δημοσιογράφος. Το ’99 ανέλαβε τις δημόσιες σχέσεις της Smart Αυστρίας, το 2000 την αντίστοιχη θέση στην ΚΙΑ Ευρώπης και το 2001 πήγε στη Mazda Ευρώπης ως Διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων. Από το 2003 είναι Αντιπρόεδρος Δ.Σ. της Mazda Ευρώπης. Έχει μια κόρη από τον πρώτο του γάμο και τα τελευταία χρόνια ζει με την Πέτρα Γκέρντχολτζ. Τα χόμπι του είναι η ιστιοπλοΐα, το διάβασμα και το καλό κρασί.
«Δεν μπαινω ποτέ στη λογική να κρίνω τα γραπτά των δημοσιογράφων.»
«Ο ρόλος μου είναι να προσφέρω στο δημοσιογράφο σωστές συνθήκες για να κάνει τη δουλειά του.»