Στο όριο
KEIMENO: ΓIANNHΣ XAPΠIΔHΣ, AKHΣ TEMΠEPIΔHΣ
ΦΩTOΓPAΦIEΣ: ΘANOΣ HΛIOΠOYΛOΣ, NIKOΣ MAPKOMΠOTΣAPHΣ
ΕΑΝ η οδήγηση σημαίνει κάτι παραπάνω από μια τυπική διαδικασία για την εξυπηρέτηση των μεταφορικών σας αναγκών, τότε η γρήγορη οδήγηση και το παιχνίδι στα όρια της πρόσφυσης δεν πρέπει να συνδέεται με εκφράσεις αγωνίας, αλλά με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο. Η γνώση των μυστικών του αυτοκινήτου μας και της... «υψηλής» τεχνικής της οδήγησης αποτελεί το «χρυσό» συνδυασμό για να πετύχουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Μαθαίνοντας, για παράδειγμα, την τεχνική για την εκτέλεση μιας άκρως διασκεδαστικής πλαγιολίσθησης, θα είμαστε και περισσότερο προετοιμασμένοι στο επόμενο ξαφνικό γλίστρημα της ουράς, ενώ, γνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες της μετάδοσης εμπρός, πίσω ή παντού, αποκτάμε ένα επιπλέον αμυντικό όπλο για τη στιγμή που, ηθελημένα ή μη, θα ξεπεράσουμε τα όρια των ελαστικών και της ανάρτησης. Ακόμα, λοιπόν, κι αν είναι πρακτικά αδύνατο να φτάσουμε στα επίπεδα των μετρ του είδους -και συνήθως επαγγελματιών- που θαυμάζουμε συχνά πίσω από τα πηδάλια αγωνιστικών κατασκευών, δε σημαίνει πως ο καθένας μας δεν μπορεί να βελτιωθεί και να αποκτήσει τις γνώσεις και τη δεξιότητα που απαιτεί η γρήγορη, αλλά συγχρόνως ασφαλής, σε κάθε περίπτωση, οδήγηση. Σίγουρα, δε μιλάμε για μια εύκολη διαδικασία, στην οποία αρκούν οι θεωρητικές γνώσεις, όπως δεν είναι δυνατόν από τη μια στιγμή στην άλλη να αποκτήσουμε τις ικανότητες που άλλοι έχουν κατακτήσει μέσα από μακρόχρονη εκπαίδευση. Χρειάζονται αρκετές ώρες πειραματισμού (ιδανικός χώρος, το ασφαλές περιβάλλον της πίστας), πολλή διάθεση και, κυρίως, πείσμα, μαζί με αρκετά ζευγάρια λιωμένα λάστιχα και καμένα τακάκια, μέχρι την ώρα που θα χαμογελάτε πετυχαίνοντας την τέλεια πλαγιολίσθηση στην αγαπημένη σας στροφή, που θα ιδρώσετε στην πίστα γράφοντας ένα ζηλευτό γυρολόγιο ή που απλώς θα φεύγετε από τη δική σας «ειδική διαδρομή» χορτασμένοι αδρεναλίνη και με την ικανοποίηση μιας αλάνθαστης οδήγησης. Η ανταμοιβή, όμως, της εγγυημένης απόλαυσης και των μοναδικών συναισθημάτων αξίζει με το παραπάνω, οπότε μη διστάσετε να τολμήσετε το δικό σας πρόγραμμα μετεκπαίδευσης. Διαβάστε, λοιπόν, τις επόμενες σελίδες, ανοίξτε το μυαλό και τα μάτια, δέστε τη ζώνη σας και... διασκεδάστε!
Στα όρια του αυτοκίνητου
Για να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να εκμεταλλευτούμε το μέγιστο των δυνατοτήτων του αυτοκινήτου μας, το πρώτο βήμα είναι, φυσικά, να έχουμε εξασφαλίσει την ιδανική του λειτουργία. Η καλή κατάσταση των ελαστικών, οι πιέσεις τους, η απόδοση των αμορτισέρ και η σωστή ευθυγράμμιση είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να κινηθούμε γρήγορα και με ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, αντίστοιχα σημαντική είναι η γνώση και η κατανόηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που διέπουν τη δυναμική συμπεριφορά του αυτοκινήτου, λόγω της μετάδοσης της κίνησης στους εμπρός, τους πίσω ή και τους τέσσερις τροχούς. Με αυτόν τον τρόπο, ο οδηγός ξέρει τι θα πρέπει να περιμένει από το αυτοκίνητό του, ξεπερνώντας τα όρια της πρόσφυσης, και, βέβαια, είναι προετοιμασμένος για τους κατάλληλους σε κάθε περίπτωση χειρισμούς. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει πως οι «χρυσοί» κανόνες της οδήγησης αλλάζουν ανάλογα με τον τύπο του αυτοκινήτου, καθώς οι φυσικοί νόμοι δεν κάνουν διακρίσεις, έχοντας ακριβώς την ίδια επιρροή επάνω σε μια κινούμενη μάζα με τέσσερα σημεία επαφής με το δρόμο. Οτιδήποτε κι αν οδηγούμε, για παράδειγμα, από ένα μίνι πόλης μέχρι κάποιο σούπερκαρ, όταν θέλουμε να «γκαζώσουμε» και να κινηθούμε γρήγορα, ακολουθούμε τις ίδιες γραμμές, κάνουμε ομαλούς χειρισμούς, φρενάρουμε με τους τροχούς ευθεία, προσέχουμε το γκάζι στην είσοδο της στροφής και, γενικά, φροντίζουμε να μη «σπάμε» τη δυναμική ισορροπία του αυτοκινήτου. Αυτό που αλλάζει σε κάθε περίπτωση είναι οι τάσεις των αντιδράσεων κάθε αυτοκινήτου, τη στιγμή που, είτε ηθελημένα είτε από υπερβολή, θα ξεπεράσουμε τα όρια της πρόσφυσης.
Με τη δύναμη εμπρός
Τα προσθιοκίνητα αυτοκίνητα είναι κατά κανόνα ευκολότερα στη γρήγορη οδήγηση, λόγω, κυρίως, των πιο προβλέψιμων και περισσότερο τυποποιημένων τους αντιδράσεων. Η συμπεριφορά τους καθορίζεται, ουσιαστικά, από το γεγονός πως το μεγαλύτερο βάρος είναι συγκεντρωμένο στον εμπρός άξονα και η δύναμη που μεταδίδεται στους εμπρός τροχούς «τραβά» όλη τη μάζα του αυτοκινήτου. Το βασικό χαρακτηριστικό είναι, λοιπόν, η υποστροφή και, γενικότερα, η τάση να ανοίγει η τροχιά της μούρης, όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα ή το γκάζι μέσα στη στροφή. Μειώνοντας, λοιπόν, την ταχύτητά μας και αποφεύγοντας τις απότομες και βαθιές γκαζιές, θα έχουμε ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες εμφάνισης της υποστροφής. Ακόμα και στην περίπτωση, όμως, που δεν την αποφύγουμε, η διόρθωση απαιτεί απλώς μικρή και προοδευτική μείωση του γκαζιού, ώστε η μούρη μας να κλείσει την τροχιά. Προσοχή, όμως! Το απότομο άφημα του γκαζιού μπορεί να προκαλέσει μεταφορά βάρους και ξεκόλλημα της ουράς, ενώ το υπερβολικό στρίψιμο του τιμονιού θα μειώσει ακόμα περισσότερο την πρόσφυση και θα επιδεινώσει, αντί να βοηθήσει, την κατάσταση.
Λεζ για φωτ. υποστροφής
Πατώντας το γκάζι μέσα στη στροφή, η μούρη ελαφρώνει, μειώνοντας ακόμα περισσότερο τα όρια πρόσφυσης των εμπρός κινητήριων τροχών. Εάν επιμείνουμε, οι τροχοί θα αρχίσουν να σπινάρουν, οδηγώντας σε υποστροφή ισχύος. Η μεγάλη γωνία του τιμονιού, που είναι η φυσική αντίδραση του οδηγού, επιδεινώνει την κατάσταση και το αποτέλεσμα είναι το αυτοκίνητο να βγει εκτός γραμμής.
Με τη δύναμη πίσω
Θεωρητικά, τα πισωκίνητα αυτοκίνητα διαθέτουν την ιδανική μηχανολογική διάταξη, με άλλους τροχούς να κατευθύνουν και άλλους να μεταδίδουν την κίνηση. Δε θα δυσκολέψουν τον οδηγό να κινηθεί γρήγορα, όμως απαιτούν μεγαλύτερη εμπειρία στη διόρθωση της υπερβολής. Αν και πιστεύεται πως, γενικά, συμπεριφέρονται υπερστροφικά στο όριο, η αντίδρασή τους -ειδικά τα τελευταία χρόνια, με την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής των αναρτήσεων- δεν είναι τόσο τυποποιημένη όσο στα προσθιοκίνητα, αλλά μπορεί να διαφέρει, ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες. Στην καλή άσφαλτο, για παράδειγμα, η πιο φυσική αντίδραση στην είσοδο με μεγάλη ταχύτητα είναι και εδώ η υποστροφή, η οποία αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο, όπως και σε ένα προσθιοκίνητο. Η βασική διαφορά είναι πως, αν ο οδηγός επιμείνει στο γκάζι και η πρόσφυση των κινητήριων τροχών νικηθεί, τότε η αρχική υποστροφή μετατρέπεται -συνήθως, μετά την κορυφή της στροφής- σε υπερστροφή. Το ξεκόλλημα της ουράς, μάλιστα, είναι το φυσικό ακόλουθο σε κάθε ξαφνική απώλεια πρόσφυσης των κινητήριων τροχών με στριμμένους τους εμπρός, όπως, για παράδειγμα, σε ένα απότομο κατέβασμα ταχύτητας μέσα στη στροφή. Εάν, λοιπόν, το ζητούμενο δεν είναι μια εντυπωσιακή πλαγιολίσθηση (διαβάστε στη συνέχεια πώς μπορείτε να την πετύχετε), αλλά η ταχύτητα, τότε απαιτείται πιο καθαρή και στρωτή οδήγηση απ’ ό,τι σε ένα προσθιοκίνητο. Το πλεονέκτημα εδώ είναι ότι η μεταφορά βάρους προς τα πίσω κατά την επιτάχυνση βελτιώνει την πρόσφυση των πίσω κινητήριων τροχών και, έτσι, ο οδηγός μπορεί να πατήσει νωρίτερα το γκάζι, πλησιάζοντας στην έξοδο της στροφής.
λεζ. φωτ. πισωκίνητου
Η γρήγορη οδήγηση με το πισωκίνητο δε διαφέρει από αυτήν που απαιτείται σ’ ένα προσθιοκίνητο. Οι καθαροί, προοδευτικοί χειρισμοί και οι σωστές γραμμές δίνουν και τον ταχύτερο ρυθμό. Η γρήγορη είσοδος οδηγεί και εδώ σε υποστροφή, ενώ, εάν η δύναμη είναι αρκετή και ο οδηγός επιμείνει στο γκάζι ή προκαλέσει απότομη απώλεια πρόσφυσης, τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσει το άνοιγμα της τροχιάς της ουράς. Το ανάποδο τιμόνι είναι η λύση, η οποία, όμως, απαιτεί γνώση του «πότε» και του «πόσο», ώστε να έχουμε τη σωστή διόρθωση.
Με τη δύναμη παντού
Το πέρασμα της ισχύος στο δρόμο όχι μόνο από δύο, αλλά από τέσσερις τροχούς και, κατά συνέπεια, η βελτίωση της ελκτικής πρόσφυσης είναι το πλεονέκτημα που κάνει τα τετρακίνητα αυτοκίνητα ταχύτερα σε συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει πως ξεπερνούν τις φυσικές αρχές και είναι ταχύτερα μέσα στη στροφή, αφού τα όρια της ταχύτητας καθορίζονται σε κάθε περίπτωση από τη μέγιστη πλευρική πρόσφυση των ελαστικών, η οποία δε διαφοροποιείται από τον τύπο του αυτοκινήτου. Απλώς, τα τετρακίνητα, λόγω της καλύτερης ελκτικής πρόσφυσης, επιτρέπουν τη νωρίτερη επιτάχυνση μετά την κορυφή της στροφής, χωρίς τον κίνδυνο εμφάνισης σπιναρίσματος. Ωστόσο, ακόμα και χωρίς σπινάρισμα, η μεγάλη ταχύτητα εισόδου ή η αύξησή της μέσα στη στροφή και το ξεπέρασμα των ορίων της πρόσφυσης έχει κι εδώ ως αποτέλεσμα την εμφάνιση υποστροφής, η οποία αντιμετωπίζεται όπως και σε ένα προσθιοκίνητο. Από εκεί και πέρα, το είδος της τετρακίνησης και το ποσοστό μοιράσματος της δύναμης εμπρός/πίσω διαφοροποιεί ελαφρώς το μέγεθος και τη μορφή της υποστροφής στο βαθύ πάτημα του γκαζιού. Έτσι, τα τετρακίνητα με συνεκτική κεντρική σύμπλεξη, π.χ. Haldex, μεταφέρουν το μεγαλύτερο μέρος της ισχύος μπροστά και, μόνο όταν υπάρχει τάση σπιναρίσματος στους εμπρός τροχούς, μεταφέρουν κάποιο ποσοστό δύναμης πίσω. Σε αυτήν την περίπτωση, η συμπεριφορά τους πλησιάζει αρκετά αυτήν του προσθιοκίνητου στην είσοδο της στροφής, αλλά και στο πάτημα του γκαζιού μέσα σε αυτήν, καθώς ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης «τραβά» το αυτοκίνητο. Στην τετρακίνηση με τρία μηχανικά διαφορικά, όπου συνήθως η κατανομή ξεκινά από το 50/50 και μπορεί να μεταβληθεί ανάλογα με τις συνθήκες, η υποστροφή γίνεται περισσότερο ζυγισμένη, καθώς το πάτημα του γκαζιού οδηγεί σε άνοιγμα της τροχιάς «με τα τέσσερα». Εάν, μάλιστα, μιλάμε για κάποιο πολύ δυνατό τετρακίνητο, με το μεγαλύτερο ποσοστό δύναμης να μεταδίδεται πίσω, μπορεί σε γλιστερό οδόστρωμα να παρουσιαστούν υπερστροφικές τάσεις. Πάντως, η μεγαλύτερη σιγουριά που δίνουν τα τετρακίνητα χρειάζεται προσοχή, καθώς η απώλεια πρόσφυσης έρχεται πιο ξαφνικά και συνήθως με μεγαλύτερες ταχύτητες, οπότε και ο έλεγχός τους γίνεται πιο δύσκολος.
λεζ για φωτό τετρακίνητου
Η υποστροφή είναι η τυπική αντίδραση ενός τετρακίνητου, όταν πιεστεί μέσα στη στροφή. Εδώ, όμως, το πάτημα του γκαζιού δε συνοδεύεται από σπινάρισμα των τροχών, αλλά από άνοιγμα της τροχιάς, με γλίστρημα και των τεσσάρων τροχών, όταν ξεπεραστούν τα όρια πρόσφυσης των ελαστικών.
Box για esp
Φύλακας άγγελος
Στο πλαίσιο της εξέλιξης της ενεργητικής ασφάλειας, πολλά βήματα έχουν γίνει και στη βελτίωση των ηλεκτρονικών συστημάτων ευστάθειας, τόσο στην αποτελεσματικότητα όσο και στην ποιότητα λειτουργίας τους. Η αύξηση της ταχύτητας επεξεργασίας και του όγκου των δεδομένων, τα οποία λαμβάνουν, πλέον, από πολλές πηγές (τους αισθητήρες του ΑΒS, το τιμόνι, τον κινητήρα), επιτρέπει την ακριβή ανάλυση των παραμέτρων κίνησης του αυτοκινήτου και την ουσιαστική επέμβαση, όταν διακρίνεται ανωμαλία ή υπερβολή. Τα σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου έχουν γίνει, πλέον, πιο αποτελεσματικά, αλλά, συγχρόνως, πιο... διακριτικά στην παρέμβασή τους κατά την οδήγηση. Έτσι, στην πλειονότητα των αυτοκινήτων, η λειτουργία τους πολλές φορές γίνεται ελάχιστα ή και καθόλου αντιληπτή από τον οδηγό τη στιγμή που αποτρέπουν την εξέλιξη δύσκολων καταστάσεων. Ακόμα και στη γρήγορη οδήγηση σε ανοιχτό δρόμο, λοιπόν, αφήστε το ΕSP στη θέση «ON». Πιστέψτε μας, η οδήγηση και η προσπάθεια δε θα χάσει τη μαγεία της, ενώ σίγουρα η ασφάλεια θα είναι πολύ μεγαλύτερη. ¶λλωστε, μην ξεχνάτε πως, ακολουθώντας τους κανόνες της σωστής γρήγορης οδήγησης, η ένδειξη του ESP θα αναβοσβήσει μόνο σε περίπτωση λάθος χειρισμού ή εκτίμησης.
Πάμε με το πλάι!
Τι είναι το «παντιλίκι»; Μια παρατεταμένη -ελεγχόμενη, αν είναι δυνατόν- υπερστροφή. Μιλάμε για την «παρά φύσιν» αντίδραση ενός αυτοκινήτου να στρίβει περισσότερο απ’ όσο οι τροχοί του, διαγράφοντας τη στροφή με την ουρά του να σκουπίζει το δρόμο και τους εμπρός τροχούς να κοιτούν ανάποδα. Εδώ, δε θα αναλύσουμε το με βάση ποιους φυσικούς νόμους προκαλείται. Θα αρκεστούμε στο ότι σχετίζεται με τη μετάδοση της κίνησης, την κατανομή του βάρους και τη δυναμική κατάσταση του αυτοκινήτου στη στροφή. Πριν πάμε, λοιπόν, στο... ψητό (το πώς προκαλούμε και ελέγχουμε την πλαγιολίσθηση), να διευκρινίσουμε ότι υπάρχουν δύο βασικά είδη υπερστροφικής συμπεριφοράς:
Λόγω μεταφοράς βάρους: παρουσιάζεται σχεδόν σε ΟΛΑ τα αυτοκίνητα, κυρίως δε τα προσθιοκίνητα. Αφήνοντας το γκάζι ή φρενάροντας στη στροφή, ο πίσω άξονας ελαφρώνει και αποσταθεροποιείται.
Λόγω ισχύος: εμφανίζεται λόγω υπερβολικής μετάδοσης ισχύος στους πίσω τροχούς, είτε κατά την επιτάχυνση (βλ. υπερβολικό γκάζι) είτε κατά την επιβράδυνση (βλ. απότομη αποσύμπλεξη σε κατέβασμα ταχύτητας ή υπερβολική πέδηση στους πίσω τροχούς). Παρουσιάζεται μόνο σε αυτοκίνητα με την κίνηση στους πίσω ή στους τέσσερις τροχούς.
Mάθημα 1ο
Γυρίζω με το φρένο
Τι είναι
Η φυσική αντίδραση των περισσότερων αυτοκινήτων να υπερστρέφουν στην είσοδο της στροφής, είτε με άφημα του γκαζιού είτε με φρένο. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά αποτελεί Νο 1 προτεραιότητα των κατασκευαστών και την έχουν ήδη καταπολεμήσει σε μεγάλο βαθμό με μηχανικά (βλ. γεωμετρία αναρτήσεων) και ηλεκτρονικά μέσα (ESP).
Με τι αυτοκίνητο
Όλα τα προσθιοκίνητα χωρίς ESP, τα περισσότερα τετρακίνητα, αλλά και κάποια πισωκίνητα παρουσιάζουν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά. Καλύτερο σχολείο: «μικρή αράχνη» (βλ. 4Τ Safetrack), Mini Cooper και οι αθάνατοι εκπρόσωποι της παλιάς γαλλικής «σχολής», όπως τα Peugeot 106 και 306 κ.ά.
Γιατί να μάθω;
Γιατί είναι το καλύτερο που έχεις να κάνεις για την ασφάλεια και την ψυχαγωγία σου!
Τι να προσέχω;
Τη βροχή... Το απότομο ξεκόλλημα της ουράς σε σημείο να μην αρκεί το ανάποδο τιμόνι. Το μπλοκάρισμα των τροχών στην είσοδο με αυτοκίνητο χωρίς ABS.
Πώς γίνεται;
Μπαίνοντας στη στροφή, αφήνεις το γκάζι και φρενάρεις. Η ουρά ελαφρώνει, οι πίσω τροχοί ολισθαίνουν, οπότε διορθώνεις με ανάποδο τιμόνι, πατάς γκάζι και συνεχίζεις. Τόσο απλά;
Για τον αμύητο
1. Πηγαίνετε στην πίστα Μεγάρων ή Σερρών και επικεντρωθείτε σε δυο, τρεις αργές στροφές διαρκείας. Υψηλή πίεση ελαστικών εμπρός (40 psi) και χαμηλή πίσω (25 psi) θα βοηθήσει.
2. Καθυστερείτε το φρενάρισμα στην είσοδο, μπαίνετε με φόρα στη στροφή με ανοιχτή γραμμή και φρενάρετε προοδευτικά. Τα χέρια πάντα σε θέση «9:15».
ΠΡΟΣΟΧΗ! Χωρίς να μπλοκάρουν οι τροχοί ή να ενεργοποιηθεί το ABS.
3. Όταν αισθανθείτε την ουρά να ελαφρώνει, να είστε έτοιμοι για διόρθωση με ανάποδο. Γυρίζει η ουρά; Ταυτόχρονα διορθώνετε μέχρι να ισιώσει. Γυρίζει πολύ; Aφήστε το φρένο!
ΠΡΟΣΟΧΗ! Όταν αισθανθείτε την ουρά να σταθεροποιείται, επαναφέρετε γρήγορα το τιμόνι στην ευθεία.
4. Κάντε επαναλήψεις προσπαθώντας να καταλάβετε καλύτερα πού «κοιτούν» οι εμπρός τροχοί. Tο τέλειο είναι προς την ιδανική γραμμή εξόδου από τη στροφή!
5. Χωρίς να αλλάζετε χέρια στο τιμόνι, κάνετε επαναλήψεις. Για πιο έντονες αντιδράσεις του αυτοκινήτου, μην αυξάνετε ταχύτητα, κάντε πιο απότομο μπάσιμο με φρενάρισμα. Το βλέμμα ΠΑΝΤΑ προς την ιδανική γραμμή της πίστας!
ΠPOΣOXH! Aν το αυτοκίνητο πάρει πολύ μεγάλες γωνίες, δύσκολα σώζεται. H κατάληξη είναι το τετ-α-κε ή η έξοδος στην εξωτερική, λόγω υπερδιόρθωσης.
Για τον απόφοιτο
Ήδη ελέγχετε με άνεση το ξεκόλλημα της ουράς στην είσοδο. Πάμε στο καλύτερο τώρα:
1. Ενώ έχει γυρίσει με φρένο το αυτοκίνητο και διορθώνετε με ανάποδο, αφήστε το φρένο και πατήστε ελαφρώς το γκάζι. Θα δείτε ότι το γλίστρημα εξουδετερώνεται πιο γρήγορα, ειδικά με προσθιοκίνητο αυτοκίνητο. Με 4x4 μπορείτε να πατήσετε πιο έντονα γκάζι, χωρίς να σπινάρουν οι τροχοί, και να πετύχετε έξοδο ουδέτερη ή «με τα τέσσερα», αν γλιστράει.
ΠΡΟΣΟΧΗ!. Με πισωκίνητο, θέλει προσοχή, γιατί μπορεί να προκύψει πλαγιολίσθηση ισχύος (βλ. Mάθημα 2ο).
2. Επαναλάβετε την άσκηση, προσπαθώντας να μετατρέψετε την υπερστροφή εισόδου (με φρένο) σε παρατεταμένη πλαγιολίσθηση μετά την κορυφή της στροφής.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Tο ανάποδο τιμόνι δεν πρέπει να ξεπερνά τη μισή στροφή.
3. Δουλέψτε το συγχρονισμό του γκαζιού με το ανάποδο σε δεξιές-αριστερές στροφές διαφορετικής ακτίνας.
4. Αν το αμάξωμα πάρει μεγάλες γωνίες και το ανάποδο τιμόνι δεν αρκεί, πατήστε γκάζι πιο έντονα. Η μούρη θα διορθώσει την υπερστροφή.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Eπαναφέρετε το τιμόνι στην ευθεία ΠΡΙΝ ισιώσει η μούρη. Κίνδυνος υπερδιόρθωσης και εξόδου προς το εξωτερικό της στροφής!
Μήπως θέλει χειρόφρενο;
Σε κλειστές στροφές -φουρκέτες, συνήθως- η μεταφορά βάρους και το φρένο μπορεί να μην επαρκούν για να γυρίσει το αυτοκίνητο. Εκεί χρειάζεται υποβοήθηση με στιγμιαίο τράβηγμα του χειρόφρενου ως εξής: στο μπάσιμο, λίγο πριν το τελείωμα του φρεναρίσματος, στο χρονικό διάστημα που αφήνουμε το φρένο, τραβάμε το χειρόφρενο (με πατημένο το κουμπάκι) και την ίδια στιγμή κάνουμε την τιμονιά. Το αριστερό χέρι είναι στη θέση «12:00», έτοιμο να σπρώξει (σε αριστερή στροφή) ή να τραβήξει (σε δεξιά) μόνο του το τιμόνι για διόρθωση με ανάποδο. Η πλαγιολίσθηση και η έξοδος από τη στροφή ολοκληρώνεται όπως στο προηγούμενο μάθημα («Για τον απόφοιτο»). Το δεξί χέρι δεν ανεβαίνει στο τιμόνι πριν τελειώσει η στροφή και δουλεύει στο χειρόφρενο.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Σε αυτοκίνητα με ABS και ESP, οι τροχοί δεν μπλοκάρουν και, έτσι, τραβώντας χειρόφρενο, το αυτοκίνητο φεύγει ευθεία.
Mάθημα 2ο
Πλαγιολίσθηση ισχύος
Τι είναι
Η πιο κλασική περίπτωση πλαγιολίσθησης. Πατάς γκάζι μέσα στη στροφή και το αυτοκίνητο «γυρίζει». Θέλει πολλή δύναμη, αν μιλάμε για ευρωπαϊκή άσφαλτο. Στην Ελλάδα, ενίοτε, αρκούν 100 αλογάκια...
Με τι αυτοκίνητο
Απαραίτητα πισωκίνητο, με μεγάλη ισχύ, κατά προτίμηση με μπλοκέ διαφορικό.
Καλύτερο σχολείο; Skid car (βλ. 4Τ Safetrack), Gran Turismo 4 (σοβαρά!), ΜΧ-5, το παλιό σεντάν του μπαμπά.
Γιατί να μάθω;
Επειδή είναι ωραίο! Και γιατί στους ελληνικούς «καθρέπτες» θα σου χρειαστεί αργά ή γρήγορα...
Τι να προσέχω;
Τη βροχή και την ύπουλη άσφαλτο.
Πώς γίνεται;
Στρίβεις, πατάς γκάζι, γυρίζει, ανάποδο τιμόνι. Τόσο απλά; Όχι δα... Χρειάζεται στροφή διαρκείας, ώστε να προλάβουν να σπινάρουν οι πίσω τροχοί. Ιδανικά, με 2η ταχύτητα.
Για τον πρωτάρη
1. Αυξήστε την πίεση των ελαστικών στα 40 psi.
2. Βρείτε μια έρημη αλάνα με άσφαλτο-γυαλί, κατά προτίμηση στεγνή.
INFO: Στο βρεγμένο, η άσκηση δυσκολεύει, γιατί το ξεκόλλημα των πίσω ελαστικών δεν είναι το ίδιο προοδευτικό.
3. Τοποθετήστε έναν κώνο (ή πέτρα) στο κέντρο και υπολογίστε ότι έχετε χώρο για ένα νοητό κύκλο διαμέτρου 30-40 μ.
4. Mε 1η, κινηθείτε γύρω από το κέντρο του κύκλου και πατήστε απότομα γκάζι, χωρίς να διορθώσετε. Γυρίζει; Πόσο; Καταλήγει σε τετ-α-κε; Όταν γυρίσει, φρένο!
5. Επαναλάβετε την άσκηση μερικές φορές, για εξοικείωση. Aφήστε το τιμόνι όταν ξεκινά η «πάντα», για να δείτε τι θα κάνει. Αν φοβάστε να το κάνετε αυτό σε μια άδεια αλάνα, δε θα μάθετε ποτέ...
6. Βάλτε 2η. Τα χέρια στη θέση «09:15». Πάρτε φόρα γύρω από το κέντρο του κύκλου και πατήστε γκάζι πιο προοδευτικά αυτήν τη φορά. Προσπαθήστε να διορθώσετε με ανάποδο, χωρίς να πάρετε τα χέρια από το τιμόνι. Στόχος σας είναι οι τροχοί να «κοιτούν» προς την κατεύθυνση που θέλετε να πάτε. Προς τα εκεί πρέπει να κοιτάτε κι εσείς!
ΠΡΟΣΟΧΗ! Χωρίς μπλοκέ διαφορικό, ο εσωτερικός πίσω τροχός θα σπινάρει υπερβολικά, αν η πρόσφυση είναι καλή.
7. Προσπαθήστε να «μαντεύετε» το ξεκόλλημα και να το διορθώνετε εν τη γενέσει του, αν είναι δυνατόν. Όσο γυρίζει η ουρά, τόσο διορθώνετε με ανάποδο. Αν αργείτε να διορθώσετε και γυρίσει πολύ, αφήστε το γκάζι πριν αναγκαστείτε να σταυρώσετε τα χέρια.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Αφήνοντας το γκάζι, η ουρά θα κολλήσει. Πρέπει να επαναφέρετε άμεσα το τιμόνι στην ευθεία, για να μη βγείτε από υπερδιόρθωση προς το εξωτερικό του νοητού κύκλου.
Για προχωρημένους
1. Bρείτε στην πίστα μια σχετικά κλειστή στροφή. Mπαίνετε με 2η, πατώντας πιο απότομο γκάζι και με προοδευτικά μεγαλύτερη ταχύτητα. Ας υποθέσουμε ότι κάνουμε κύκλο προς τα δεξιά...
2. Αυτήν τη φορά, θα πρέπει να αλλάξουν θέση τα χέρια στο τιμόνι. Ξεκινώντας, ανεβάζετε το δεξί χέρι στη θέση «12:00» και στρίβετε, αφήνοντας το αριστερό να γλιστρήσει στη στεφάνη. Τα χέρια έρχονται στη θέση «09:15» με το τιμόνι στριμμένο.
3. Πατήστε γκάζι, αλλά προσοχή! Το αριστερό χέρι είναι έτοιμο να ανέβει στο επάνω μέρος της στεφάνης και να τραβήξει ανάποδα το τιμόνι.
4. Με το που γλιστρά η ουρά (προς τα αριστερά), το αριστερό χέρι τραβά αποφασιστικά το τιμόνι, κατεβαίνοντας μέχρι το κάτω μέρος της στεφάνης. Το δεξί χέρι μένει στη θέση «και 15», ενώ τα δάχτυλα αφήνουν τη στεφάνη να γλιστρήσει ανάμεσά τους.
5. Για μια ελάχιστη στιγμή, το τιμόνι γλιστρά μέσα από τα δύο χέρια μέχρι και το αριστερό να ανέβει στη θέση «09:00». Τότε τα δάχτυλα σφίγγουν απαλά τη στεφάνη και ελέγχουν από την ώρα «09:15» το τιμόνι, πάντα σε συνάρτηση με το γλίστρημα της ουράς.
6. Ελέγχετε την πλαγιολίσθηση με το γκάζι και το τιμόνι. Περισσότερο γκάζι ίσον περισσότερο γλίστρημα ουράς, άρα χρειάζεται περισσότερο ανάποδο. Λιγότερο γκάζι (ή περισσότερη πρόσφυση των πίσω τροχών) ίσον λιγότερο γλίστρημα, άρα περιορίζετε το ανάποδο.
7. Προσπαθήστε να διατηρήσετε την πλαγιολίσθηση μέχρι να ολοκληρώσετε τη στροφή, κοιτώντας ΠΑΝΤΑ προς τη νοητή κατεύθυνση του αυτοκινήτου και σε απόσταση 5-10 μ. από αυτό.
8. Επαναλαμβάνετε την ίδια άσκηση και προς τις δύο κατευθύνσεις.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Μόνον εφόσον ελέγχετε την πλαγιολίσθηση με άνεση δοκιμάζετε σε ανοιχτό δρόμο. Απαραίτητα έρημο, κατά προτίμηση με γλιστερή άσφαλτο, όπου οι ταχύτητες είναι χαμηλές (40-50 χλμ./ώρα). Προτιμήστε δεξιές στροφές με ορατότητα και μεγάλο πλάτος.
Ελέγχεις απόλυτα;
Τα χέρια μπερδεύονται όταν κάνετε ανάποδο τιμόνι; Όταν ισιώνει το αυτοκίνητο στην έξοδο της στροφής, τα χέρια έρχονται αυτόματα στη θέση «09:15»; Στην έξοδο πάντα, το αυτοκίνητο είναι ευθυγραμμισμένο με το δρόμο ή ακόμη διπλωμένο; Να, λοιπόν, μερικά μυστικά για τη βελτίωση του ελέγχου:
1. Συνήθως, ένα χέρι τραβά κι ένα ελέγχει τη στεφάνη του τιμονιού, αφήνοντάς τη να γλιστρήσει. Σπάνια, όταν χρειάζεται μεγάλη ταχύτητα περιστροφής του τιμονιού και για ελάχιστο χρόνο, και τα δύο χέρια αφήνουν τη στεφάνη να γλιστρήσει.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Τα δάχτυλα δε σφίγγουν γερά το τιμόνι, αλλά είναι χαλαρά. Σημαντικός ο αντίχειρας στον έλεγχο της στεφάνης που περιστρέφεται. Τα χέρια ποτέ δε σταυρώνουν όσο διορθώνετε με ανάποδο τιμόνι. Μάξιμουμ φτάνουν σε διάταξη «01:35» (σε αριστερή στροφή) ή «05:55» (σε δεξιά).
2. Ακόμη και το ανάποδο τιμόνι επιδέχεται διόρθωση. Όταν το μειώνουμε, σε συνδυασμό πάντα με ελάττωση του γκαζιού, κλείνει η τροχιά της στροφής. Έτσι, παρατείνεται και ο χρόνος πλαγιολίσθησης.
3. Όταν το αυξάνουμε, εξουδετερώνεται η πλαγιολίσθηση. Εκτός κι αν υποβοηθήσουμε με περισσότερο γκάζι.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Πάντα φροντίζουμε να υπάρχει πλεόνασμα ισχύος.
4. Στη στροφή δίνουμε τόσο γκάζι, όσο χρειάζεται ώστε το ανάποδο να ολοκληρωθεί στην έξοδο. Αν στην ευθεία εξακολουθεί να πλαγιολισθαίνει, αυτό είναι υπερβολή και υποδηλώνει ανεπαρκή έλεγχο. Εκτός κι αν ζητάτε ο ίδιος 3-4 μ. παραπάνω με το πλάι...
ΠΡΟΣΟΧΗ! Βασική φροντίδα, η γωνία του αμαξώματος να μην ξεπερνά εκείνη του ανάποδου τιμονιού. Κίνδυνος για έξοδο στο εσωτερικό της στροφής ή τετ-α-κε.
5. Το βλέμμα πηγαίνει πάντα εκεί όπου θέλετε να κατευθύνετε το αυτοκίνητο. Αν πλησιάζετε σε κερμπ (πίστα) ή χαντάκι (δρόμος), επιμένετε να κοιτάτε ΜΕΣΑ στο δρόμο, στην επόμενη ευθεία. Με την άκρη του ματιού (βλ. περιφερειακή όραση), πρέπει να γνωρίζετε πού θα πατήσουν οι εξωτερικοί τροχοί-ιδιαίτερα ο πίσω.
Aν καταφέρετε αυτό το στάδιο, το επόμενο βήμα είναι η στροφή με το πλάι από την αρχή μέχρι το τέλος.
Mάθημα 3ο
Γύρισέ το από πριν!
Τι είναι;
Η «αποφοίτηση» στην τέχνη της πλαγιολίσθησης. Eπιτρέπει να γυρίζετε από πριν και να βγάζετε όλη τη στροφή με το πλάι. Προϋπόθεση, η αποσταθεροποίηση του αυτοκινήτου.
Με τι αυτοκίνητο
Πισωκίνητο με χειροκίνητο κιβώτιο και κατά προτίμηση τιμόνι που «κόβει» πολύ.
Γιατί να μάθω;
Για να πηγαίνεις με το πλάι «από πριν». Σκέφτεσαι τίποτα καλύτερο;
Τι να προσέχω;
Τη μετάδοση του αυτοκινήτου και, φυσικά, να μην τρομοκρατείς τους γύρω σου.
Πώς γίνεται;
Φτάνεις στη στροφή, κάνεις φλικ, κατεβάζεις μία ταχύτητα και κάνεις μπάσιμο, με το που αφήνεις απότομα το συμπλέκτη. Η ουρά γυρίζει (πολύ!), διορθώνεις και σκουπίζεις μέχρι την έξοδο της στροφής. Φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι...
Για τον αμύητο...
1. Πηγαίνετε στη γνωστή ασφαλή στροφή της πίστας, πάντα με 40 psi στα ελαστικά.
2. Επιταχύνετε μέχρι τα 50 χλμ./ώρα με 3η. Ας υποθέσουμε ότι η νοητή στροφή είναι δεξιά. Πιάστε με το αριστερό χέρι το τιμόνι στη θέση «12:00» και το δεξί έτοιμο στον επιλογέα.
3. Στην είσοδο της στροφής κάνετε φλικ (το χέρι στη θέση «09:00») και την ίδια στιγμή κατεβάζετε σε 2η.
4. Mπαίνοντας στη στροφή, στρίβετε απότομα (το χέρι στη θέση «03:00») και ταυτόχρονα αφήνετε το συμπλέκτη απότομα.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν η ουρά δεν ξεκολλήσει, πηγαίνετε αργά, ή δεν έχετε αφήσει απότομα το συμπλέκτη, ή δεν έχετε συγχρονίσει το μπάσιμο (τιμονιά) με άφημα του συμπλέκτη.
5. Όταν η ουρά πάει να γυρίσει (+90 μοίρες), τραβήξτε τη στεφάνη του τιμονιού προς τα αριστερά (το χέρι μέχρι τη θέση «06:00») και ανεβάστε το χέρι στη στάνταρντ θέση («09:00»), αφήνοντας τη στεφάνη να περιστραφεί μέσα από τα δάχτυλα. Ταυτόχρονα, φέρνετε και το δεξί χέρι από τον επιλογέα στη θέση «και 15». Σφίξτε το τιμόνι και φροντίστε να διορθώσετε, ώστε οι τροχοί να κοιτούν στη νοητή κατεύθυνση του κύκλου.
6. Ξεχάστε το γκάζι και προσέξτε τι κάνει το αυτοκίνητο. Πάει με το πλάι για λίγο και σταθεροποιείται; Κάνει τετ-α-κε; Επαναλάβετε την άσκηση μέχρι να βρείτε την ισορροπία.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Είπαμε, ξεχάστε το γκάζι! Αν χάνετε τον έλεγχο, ΦΡΕΝΟ!
7. Όταν το ξεκόλλημα σταθεροποιηθεί και με ανάποδο με τα χέρια στη θέση «09:15», πατήστε γκάζι.
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΟΧΙ ΤΕΡΜΑ γκάζι! Mάθετε να το ζυγίζετε...
9. Ένα σύνηθες λάθος εδώ είναι το υπερβολικό γκάζι, που προκαλεί έντονο σπινάρισμα και οδηγεί σε τετ-α-κε. Τώρα, το μυαλό, λοιπόν, περισσότερο στο γκάζι παρά στο -ήδη ανάποδο- τιμόνι.
10. Επαναλάβετε την άσκηση μέχρι να νιώσετε σιγουριά. Προσπαθήστε οι διορθώσεις του τιμονιού να γίνονται απαλά, χωρίς τα χέρια να σταυρώνουν. Αν πετύχετε να γυρίσει το αυτοκίνητο με το συμπλέκτη και να το βγάλετε -έστω, άκομψα- από τη στροφή με το πλάι, έχετε πιάσει το νόημα. Από τώρα και πέρα, χρειάζεται φινίρισμα στην τεχνική, για να γίνετε... μάστορας.
Tips
- H κίνηση «κάνω φλικ, μπάσιμο, αφήνω συμπλέκτη» πρέπει να γίνεται μηχανικά.
- Aυξήστε προοδευτικά την ταχύτητα εισόδου.
- Aν το αυτοκίνητο πάρει μεγάλη γωνία που δεν ελέγχετε, προσπαθήστε να κάνετε τετ-α-κε στη μέση του δρόμου. Mια γκαζιά θα σας γυρίσει πιο γρήγορα. Συμπλέκτης (για να μη σβήσει ο κινητήρας) και φρένο, stop, 1η και φύγατε!
- Στη φάση της εξόδου, το τέλειο είναι να βγάλετε τη στροφή με ελάχιστες διορθώσεις και πατήματα-αφήματα του γκαζιού. Με όσο το δυνατόν λιγότερο γκάζι, ώστε να έχετε πλεόνασμα. Τα χέρια κινούνται σχεδόν πάντα γύρω από τη θέση «09:15» («08:10» με «10:20», πρακτικά). Το ένα χέρι σχεδόν πάντα γλιστρά στη στεφάνη και παίρνει πάσα από το άλλο, που ελέγχει. Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της συγκεκριμένης τεχνικής...
- Αν θέλετε να παρατείνετε την πλαγιολίσθηση, δώστε γκάζι και μειώστε ελαφρώς το ανάποδο. Αν θέλετε να ανοίξετε την τροχιά περισσότερο, δώστε γκάζι ΚΑΙ ανάποδο. Αν θέλετε να κλείσετε την τροχιά ή να ευθυγραμμιστείτε πιο γρήγορα στην έξοδο, αφήστε γκάζι και μειώστε ανάποδο.
ΤΑΡΖΑΝΙΕΣ...
Μπορεί να μη χρειαστούν ποτέ στο δρόμο, ούτε θα σας χαρακτηρίσουν αδαή αν δεν τις εξασκείτε. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι κακό να τις γνωρίζετε.
Γύρισμα με χειρόφρενο
Τι είναι
Ελάτε τώρα... Όλοι λίγο-πολύ το έχουμε δοκιμάσει!
Γιατί να μάθω;
Επειδή σε κάνει να νιώθεις όμορφα, θα σε βοηθήσει να στρίβεις με χειρόφρενο (βλ. Mάθημα 1ο), αλλά κι επειδή θα σου χρειαστεί στους αγώνες.
Τι να προσέχω;
Πιάνει το χειρόφρενο ή πάμε ευθεία; Με ESP δε γίνεται!
Πώς γίνεται;
Ένα μόνο θολό σημείο υπάρχει στη συγκεκριμένη τεχνική: πού βρίσκονται τα χέρια σε κάθε στιγμή; Πάμε, βήμα βήμα, για γύρισμα προς τα αριστερά:
1. Στην ευθεία με 2η. Το αριστερό χέρι στη θέση «12:00», το δεξί στον επιλογέα.
2. Κατέβασμα σε 1η και στιγμιαίο φλικ δεξιά (χέρι στη θέση «03:00»). Το δεξί χέρι πιάνει το χειρόφρενο.
3. Απότομο στρίψιμο αριστερά με το αριστερό (θέση «03:00» προς «09:00»), ταυτόχρονο τράβηγμα του χειρόφρενου και το αριστερό πόδι στο συμπλέκτη.
4. Ενώ η ουρά περιστρέφεται και το χειρόφρενο παραμένει τραβηγμένο, πατάς το συμπλέκτη και κάνεις ανάποδο τιμόνι (θέση «03:00»).
5. Το αυτοκίνητο έχει γυρίσει 180 μοίρες. Το τιμόνι ευθεία (χέρι στη θέση «12:00»), φρένο για να μην κάνει όπισθεν, κατεβάζουμε το χειρόφρενο και ξεκινάμε!
«Απόδραση» με όπισθεν
Τι είναι;
Τεχνική απόδρασης που βλέπουμε συχνά σε ταινίες του Χόλιγουντ, αλλά και στο διαφημιστικό του Golf GTi. Παίρνεις φόρα με την όπισθεν, στρίβεις απότομα, τσιμπάς φρένο και... γυρίζεις προς τα εμπρός.
Γιατί να μάθω;
Στο δρόμο δεν έχει καμία αξία, πέραν του ότι είναι άκρως διασκεδαστική φιγούρα. Θέλει αρκετή προπόνηση...
Τι να προσέχω;
Είσαι σίγουρος προς τα πού θέλεις να περιστραφεί το αυτοκίνητο; Α, και τα ημιαξόνια κατά την επιτάχυνση, ειδικά με προσθιοκίνητο «τέρας» (βλ. Megane).
Πώς γίνεται;
Είναι η ακριβώς ανάποδη τεχνική του χειρόφρενου, με ίδια λογική. Το ιδανικό στην έξοδο είναι να βάλετε ταχύτητα και να συνεχίσετε. Ας πάμε βήμα βήμα για γύρισμα προς τα δεξιά (αριστερό στρίψιμο):
1. Στην ευθεία με όπισθεν. Το αριστερό χέρι στη θέση «12:00», το δεξί στον επιλογέα.
2. Στιγμιαίο φλικ δεξιά (χέρι στη θέση «03:00») και αμέσως τιμονιά αριστερά (θέση «09:00»). Με το που αρχίσει να στρίβει, φρένο απότομα, αλλά όχι πολύ δυνατά.
3. Η μούρη γυρίζει; Αν ναι, πάμε για το δεύτερο στάδιο: πριν έρθει κάθετα το αυτοκίνητο, στρίβεις γρήγορα το τιμόνι δεξιά προς τη θέση «03:00».
4. Πριν το αυτοκίνητο περιστραφεί κατά 180 μοίρες, πατάς συμπλέκτη, αλλάζεις σε 2η, γκάζι και συνεχίζεις. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο στάδιο: να βρεις έγκαιρα την ταχύτητα και να επιταχύνεις χωρίς να χάσει τη φόρα του το αυτοκίνητο.
Μύτη-τακούνι
Yψηλή τεχνική του δεξιού ποδιού στο φρενάρισμα. Ενώ πατάτε το φρένο, τσιμπάτε ελαφρώς και το γκάζι, ελέγχοντας τις στροφές του κινητήρα. Bοηθά στο πιο ομαλό κατέβασμα ταχύτητας σε φρενάρισμα πριν από στροφή, ανεβάζοντας από πριν στις στροφές της χαμηλότερης σχέσης. Σε σπορ αυτοκίνητο με πίσω κίνηση και μεγάλη ροπή, αποτρέπει το ξεκόλλημα στο άφημα του συμπλέκτη. Xρειάζεται αρκετή εξάσκηση, ώστε η προσπάθεια να πατήσετε το γκάζι να μην αλλοιώνει το φρενάρισμά σας. H σωστή τεχνική είναι πάτημα του φρένου με το αριστερό μέρος της μύτης και το γκάζι με το δεξί μέρος περίπου στο κέντρο του πέλματος. Mπορείτε να εξασκηθείτε σε στάση και να αρχίσετε να το χρησιμοποιείτε για το ξεκίνημα σε ανηφόρα χωρίς να τσουλήσει πίσω το αυτοκίνητο.
Φρένο με το αριστερό
Iδιαίτερα χρήσιμη τεχνική, όταν, όμως, ο οδηγός εξασκηθεί πολύ επάνω σε αυτή. Tο δύσκολο κομμάτι της είναι πως το αριστερό μας πόδι έχει μάθει να πατά με δύναμη το πεντάλ του συμπλέκτη και δεν έχει την ευαισθησία που χρειάζεται το πάτημα του φρένου. Aποφύγετε, λοιπόν, την εξάσκηση σε δρόμο με κίνηση, ώσπου να είστε απολύτως σίγουροι ότι έχετε αποκτήσει τη σωστή αίσθηση. Για όσους το... βρουν, το φρενάρισμα με το αριστερό προσφέρει καλύτερο ζύγισμα του αυτοκινήτου μέσα στη στροφή, μειώνοντας την απότομη μεταφορά βάρους, ενώ στην έξοδο της στροφής βοηθά στη διατήρηση των στροφών του κινητήρα ψηλά, χωρίς, όμως, σπινάρισμα των τροχών.
Μύθος Νο 1: η υποστροφή ελέγχεται εύκολα
Mέχρι ενός σημείου, ναι, αφού αφήνοντας το γκάζι η μούρη επανέρχεται. Η έντονη υποστροφή, όμως, μπορεί να προβληματίσει και τους πιο έμπειρους, αφού, πάνω από κάποιο όριο ολίσθησης των τροχών, το άφημα του γκαζιού ή το φρένο δεν επαρκούν. Οπότε, πρέπει να επιστρατευτούν τεχνικές έκτακτης ανάγκης (χειρόφρενο;), με επισφαλή αποτελέσματα. Επιπλέον, στρίβοντας παραπάνω το τιμόνι -κάτι πολύ ενστικτώδες- από το επιτρεπτό όριο, η υποστροφή αυξάνεται. Δοκιμάστε σε βρεγμένη αλάνα την εξής άσκηση: στα 40 χλμ./ώρα βάλτε νεκρά και στρίψτε απότομα μέχρι να κλειδώσει το τιμόνι. Το αυτοκίνητο τείνει να πάει ευθεία... Επαναλάβετε και, όταν γλιστρήσει, μειώστε τη γωνία του τιμονιού. Το αυτοκίνητο θα στρίψει! Μια αντίδραση κόντρα στο ένστικτο...
Μύθος Νο 2: η εμπρός κίνηση είναι πιο εύκολη
Nαι, αλλά μόνο κάτω από το όριο... Όταν μπούμε στα χωράφια της πλαγιολίσθησης, γίνεται πιο... περίεργη! Παράδειγμα: αν γυρίσει ένα πισωκίνητο από γκάζι, πρέπει να διορθώσετε με ανάποδο και να αφήσετε ή να ελαττώσετε το γκάζι. Καλώς ή κακώς, αυτή θα είναι η φυσική αντίδραση. Αν γυρίσει ένα προσθιοκίνητο, όμως, στην είσοδο, συχνά δεν αρκεί το ανάποδο, αλλά πρέπει να πατήσετε και γκάζι. Κάτι που είναι αντίθετο με το ένστικτο σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τον αμύητο...